Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι χτεσινές απεργιακές συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, όπου κι αν έγιναν, όχι μόνο ήταν υποπολλαπλάσιες αυτών του ΠΑΜΕ, αλλά απείχαν παρασάγγας και από τις προσδοκίες που καλλιεργούσαν μεταξύ τους οι οργανωτές. Σαν αποτέλεσμα, όταν έσβησαν τα φώτα, άρχισε η μουρμούρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στελέχη της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ αλληλοκατηγορούνταν χτες για την κλιμακούμενη απομαζικοποίηση των συγκεντρώσεων που διοργανώνει η πλειοψηφία, ρίχνοντας ο ένας τις ευθύνες στον άλλο. Αλλοι ότι φταίνε οι «νέοι» συνδικαλιστές, που δεν είναι τόσο «ικανοί» όσο οι παλαιότεροι, άλλοι ότι το βάρος το σηκώνουν μόνον οι πρώην ΔΕΚΟ και άλλοι ενοχοποιούσαν την τακτική της πλειοψηφίας να πηγαίνει χέρι χέρι στις συγκεντρώσεις με διάφορα «γκρουπ» και ομάδες τροτσκιστών.
Οσο και αν προσπαθούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους, όσο και κι αν «καίγονται» να σκεπάσουν με δήθεν αγωνιστικό περιτύλιγμα τη στρατηγική συμφωνία τους με την αντιλαϊκή πολιτική, η ουσία παραμένει: Οι εργαζόμενοι τους γυρνάνε την πλάτη. Το ίδιο έκαναν και χτες, στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Ο εργατόκοσμος πορεύτηκε με το ΠΑΜΕ, υπερασπίστηκε τα δικαιώματά του, έδωσε ξεκάθαρο μήνυμα για κλιμάκωση των ταξικών αγώνων, διεκδίκησε την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Στην αξιοποίηση αυτής της επιτυχημένης μάχης πρέπει να πέσει από σήμερα το βάρος στη δουλιά κάθε εργάτη και υπαλλήλου, με στόχο τον απεγκλωβισμό νέων δυνάμεων από τα κόμματα του κεφαλαίου και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια.
Αραγε, ποιο είναι αυτό το δημόσιο συμφέρον, που τουλάχιστον δε θίγεται - αν δεν ωφελείται κιόλας - από την πώληση του 62% των μετοχών του ΟΤΕ, αλλά υπονομεύεται καίρια, όταν η πώληση προχωρήσει σε μεγαλύτερα ποσοστά; Ποιο «δημόσιο συμφέρον» ωφελείται, όταν ακόμη και μια 100% δημόσια επιχείρηση λειτουργεί προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων, όπως συνέβαινε δεκαετίες τώρα - και συνεχίζει να συμβαίνει - με τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, κλπ.; Δε νομίζει ο κ. Παπανδρέου ότι ο όρος «δημόσιο συμφέρον» είναι πολύ γενικόλογος, αόριστος και, ιδιαίτερα, πολύ αταξικός, παρά κι ενάντια στην ταξική πραγματικότητα που σφραγίζει την κοινωνία και την καθημερινή ζωή όλων μας; ΄Η, μήπως, γι' αυτό ακριβώς του αρέσει;
Στις 11 Σεπτέμβρη 1973 ένα αιματηρό στρατιωτικό πραξικόπημα ανέτρεπε τον εκλεγμένο πρόεδρο της Χιλής και επικεφαλής του πολιτικού συνασπισμού της Λαϊκής Ενότητας, Σαλβαντόρ Αλιέντε. Αρχηγός των πραξικοπηματιών ήταν ο στρατηγός Αουγκούστο Πινοτσέτ. Καθοδηγητής και οργανωτής ο Λευκός Οίκος και οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Στη διάρκεια της 17χρονης δικτατορίας και πέρα από τη δολοφονία του Προέδρου Σαλβαντόρ Αλιέντε, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 3.100 κομμουνιστές, αριστεροί και άλλοι αγωνιστές. Περίπου 30.000 βασανίστηκαν από την «Ντίνα» (DINA), τη διαβόητη πολιτική αστυνομία της χιλιανής χούντας, 200.000 εξορίστηκαν και χιλιάδες ακόμα «εξαφανίστηκαν», χωρίς κανείς μέχρι σήμερα να έχει μάθει οτιδήποτε για την τύχη τους.
Παρ' ολ' αυτά, ο αιμοσταγής δικτάτορας δεν κάθισε ποτέ στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Κι όχι μόνον αυτό. Ενώ, το 1990 η χούντα παράδωσε την εξουσία στους πολιτικούς και επανήλθαν οι αστικοδημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα, ο Πινοτσέτ παρέμεινε αρχηγός του στρατού μέχρι το 1998 και προχτές κηδεύτηκε με στρατιωτικές τιμές, σύμφωνα με την απόφαση της πρωθυπουργού και αρχηγού του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Μισέλ Μπατσελέτ. Δεκαέξι χρόνια μετά την επαναφορά της αστικής δημοκρατίας, δεν έχει ακόμη αποδοθεί η στοιχειώδης έστω δικαιοσύνη για τα εγκλήματα της χούντας!..
Μπροστά στην ανελέητη ακρίβεια και το χορό που έχουν στήσει οι κερδοσκόποι σε βάρος των εργαζομένων - καταναλωτών ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, η υπερνομάρχης Αθήνας - Πειραιά και οι δύο νομάρχες έστησαν προχτές το δικό τους θέατρο για τη δημιουργία εντυπώσεων. Η κυβέρνηση δε στελεχώνει τις Νομαρχίες, είπαν οι «πράσινοι νομάρχες». Τα πράγματα επί κυβέρνησης ΝΔ είναι πολύ καλύτερα σε σύγκριση με προηγούμενα, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ανταπάντησε ο υφυπουργός. Οτι το πρόβλημα βρίσκεται κυρίως στα χαμηλά μεροκάματα και μισθούς και στην πλήρη υποταγή στα «ιδεώδη» της «ελεύθερης αγοράς», ως συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής, που ασκήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και εξακολουθεί να ασκείται από τη ΝΔ, βεβαίως, δε θα μπορούσε να ακουστεί στο προχτεσινό «θέατρο».
Αυτό που θα πρέπει να κρατήσουν οι καταναλωτές, πάντως, ως... απαύγασμα του «σόου» είναι το ξεκαθάρισμα του Γ. Παπαθανασίου ότι «το προσωπικό ήταν λίγο, είναι λίγο και πάντα θα είναι λίγο και πάντα οι έλεγχοι θα είναι δειγματοληπτικοί. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν μπορούν να ελεγχθούν όλα τα σημεία πώλησης, όλα τα σημεία διατροφής, όλα τα σημεία παραγωγής». Ετσι, για να μην καλλιεργούνται αυταπάτες...
Εδώ και καιρό, είναι σαφές ότι και τα δύο κόμματα προσπαθούν να βρουν μια ...βολική γι' αυτούς ημερομηνία. Κι όταν λέμε «βολική», εννοούν φυσικά να «πιάσουν» τους φοιτητές, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας στον ύπνο ή σε εορταστική χαλάρωση.
Αυτό, τουλάχιστον, ελπίζουν και για το λόγο αυτό οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την υπόθεση αυτή κατέληξαν σε πρακτικές συνωμοσίας. Θέλουν να τελειώνουν στα γρήγορα και όσο το δυνατόν πιο ...«μουλωχτά».
Ο λόγος είναι απλός: Σχεδιάζουν κάτι, που βρίσκει αντίθετη ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και δικαίως δημιουργεί σοβαρότατους τριγμούς στη βάση και των δύο κομμάτων και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ.
Αλλωστε, είναι μια από τις περιπτώσεις που η πολιτική συμπαιγνία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δυσκολεύεται να «κρυφτεί» πίσω από σκανδαλολογία ή διάφορα άλλα διαδικαστικά θέματα. Αναγκάζονται και οι δύο να δείξουν την πραγματική τους θέληση και το ποια συμφέροντα εξυπηρετούν.
ΑΠΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ απόψεις έχουμε πληθώρα και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Το γιατί χρειαζόμαστε κι ένα κόμμα που να έχει εκτός από τις απόψεις και το ίδιο όνομα, ίσως, το γνωρίζουν οι Στέφανος Μάνος και Ανδρέας Ανδριανόπουλος, που λέγεται ότι δημιουργούν τη «Φιλελεύθερη Συμμαχία».
Το πού ακριβώς στοχεύουν, είναι δύσκολο να το ανακαλύψει κανείς. Το σίγουρο είναι ότι έχουν πολλά περιθώρια συζήτησης και με τους δύο πόλους του δικομματισμού, ιδίως όταν θα μπούμε σε προεκλογική περίοδο.
Θα είναι μια ...καλή προσφορά στην «πολιτική αγορά». Παίρνεις δύο στην τιμή του ενός...
«Για να μην πάμε στο τι υπήρχε προ ΟΤΕ, η κίνηση είναι η εξής: Η ιδιωτική επιχείρηση που υπήρχε, η παλιά ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ, γίνεται κρατική. Γιατί; Για να εκσυγχρονιστεί και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες έπρεπε την αναλάβει το κράτος, διότι οι επιχειρηματίες εκείνη την περίοδο δεν είχαν τόσα κέρδη, τόσα κεφάλαια για να το κάνουν. Την πήρε λοιπόν το κράτος. Δεν επρόκειτο για κοινωνικοποίηση. Ηταν κρατικοποίηση, να το πω έτσι. Ο κρατικός ΟΤΕ ανασυγκροτείται, ενισχύεται, με όλα τα κουσούρια τα οποία έχει, και γίνεται κερδοφόρος.
Εδώ και πολλά χρόνια, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει τόσο μεγάλη συσσώρευση κερδών, που οι επιχειρηματίες θέλουν να επιστρέψουν στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, να έχουν την άμεση ευθύνη, να τον χειριστούν για τη συνολικότερη κερδοφορία τους.
Και το κράτος τον δίνει. Κράτος και επιχειρηματίες είναι ένα πράγμα. Είτε είναι στο κράτος, για λογαριασμό των επιχειρηματιών, είτε έχουν τον ΟΤΕ οι επιχειρηματίες, αυτό είναι μία επιμέρους διαφορά. Κυριολεκτικά επιμέρους, χωρίς να την υποτιμώ. Αυτό είναι το θέμα. Εδώ λοιπόν, ανοίγεται το εξής ζήτημα: Πρώτα πρώτα, δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για ΟΤΕ, γιατί στην Ελλάδα δρουν πολλές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Επομένως, πρέπει να μιλήσουμε γενικότερα για δημόσιο φορέα τηλεπικοινωνιών, που θα ανήκει στο Δημόσιο και θα υπηρετεί το λαό».
Πριν ήταν, λέει, περίπου 490 πανεπιστημιακοί που υπέγραψαν σε ένα κείμενο προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για το νόμο - πλαίσιο... Μετά εμφανίστηκε μια πλατφόρμα του ΣΥΝ, η «ΑΡΣΗ», που κυκλοφόρησε ένα αντίστοιχο κείμενο για να υπερασπιστεί μια σειρά σημεία του νόμου - πλαισίου που προτείνει η κυβέρνηση... Την ίδια περίοδο εμφανίστηκε άλλο ένα κείμενο υπέρ των αναδιαρθρώσεων, που μέσω ίντερνετ υπογράφουν 271 πανεπιστημιακοί... Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι υπάρχουν πανεπιστημιακοί που υπογράφουν και τα δυο ή και περισσότερα τέτοια κείμενα.
Κοινώς, σε δουλιά να βρισκόμαστε! Αφορμές να δίνονται, κουβέντα να γίνεται και γενικότερα, να ζυμώνεται το θέμα των αναδιαρθρώσεων, η υποτιθέμενη αναβάθμιση των πανεπιστημίων μέσω της εισβολής των επιχειρήσεων σε αυτά. Αυτός είναι ο στόχος των μερικών εκατοντάδων, των μειοψηφιών που περιφέρουν τις υπογραφές τους και διαχωρίζουν τη θέση τους από τα συλλογικά όργανα των ιδρυμάτων τους και την ομοσπονδία τους που έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση ενάντια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Στην αρχέγονη μεσογειακή ελιά βρίσκεται το μυστικό για την αποτελεσματικότερη θωράκιση της καρδιάς, ενώ το γενετικό υπόστρωμα κάθε ανθρώπου κρύβει την προδιάθεση για εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας. Είναι δυο ευρήματα σε μελέτες της Β` Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Αττικόν», που έγιναν σε συνεργασία με τη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Εργαστήριο Βιολογίας του Καρδιαγγειακού Συστήματος του Πανεπιστημίου Cincinnati των ΗΠΑ. Οι διαπιστώσεις αυτές δημοσιεύτηκαν σε μεγάλα και έγκυρα επιστημονικά περιοδικά και αναμένεται να αποτελέσουν σταθμό στην πρόοδο της Καρδιολογίας τα επόμενα χρόνια, όπως επισημάνθηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου, όπου και ανακοινώθηκαν τα σχετικά αποτελέσματα.
Ευπρόσδεκτη κάθε επιστημονική ανακάλυψη, που χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της υγείας του ανθρώπου. Ομως, ειδικά για τις ελιές, παραμένει εκείνο που έχει πει ο Ελληνας ελαιοπαραγωγός για τα (Γ)ΚΑΠ και γκουπ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που υπηρέτησαν - ιδιαίτερα μετά το 2003 - με αξιοσημείωτη συνέπεια και επιμονή όλες οι κυβερνήσεις, ξεπαστρεύοντας τις ελιές.
Αλλοι λένε, ότι του ξέφυγε κι άλλοι, ότι η παραδοχή του ήταν αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής. Μιλάμε για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Εχούντ Ολμέρτ, που παραδέχτηκε προχτές σε δημόσιες δηλώσεις του, ότι το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικά όπλα, εγκαταλείποντας τη στάση της αοριστίας και ασάφειας, που ακολουθούσαν δεκαετίες τώρα, μόνιμα και συστηματικά, οι Ισραηλινοί επίσημοι, σχετικά με το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας τους. Βέβαια, μετά την παραδοχή ακολούθησαν αλλεπάλληλες διορθωτικές δηλώσεις και διευκρινίσεις, αλλά αρκετοί τις άκουγαν βερεσέ. Κι όχι μόνον επειδή ήταν σαφής η επίμαχη δήλωση του Εχ. Ολμέρτ, αλλά και γιατί οι πάντες γνωρίζουν ότι το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικά όπλα, που τα έχει αποκτήσει με την αμέριστη βοήθεια των ΗΠΑ.