Πέμπτη 14 Δεκέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η φτώχεια φέρνει γκρίνια

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι χτεσινές απεργιακές συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, όπου κι αν έγιναν, όχι μόνο ήταν υποπολλαπλάσιες αυτών του ΠΑΜΕ, αλλά απείχαν παρασάγγας και από τις προσδοκίες που καλλιεργούσαν μεταξύ τους οι οργανωτές. Σαν αποτέλεσμα, όταν έσβησαν τα φώτα, άρχισε η μουρμούρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στελέχη της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ αλληλοκατηγορούνταν χτες για την κλιμακούμενη απομαζικοποίηση των συγκεντρώσεων που διοργανώνει η πλειοψηφία, ρίχνοντας ο ένας τις ευθύνες στον άλλο. Αλλοι ότι φταίνε οι «νέοι» συνδικαλιστές, που δεν είναι τόσο «ικανοί» όσο οι παλαιότεροι, άλλοι ότι το βάρος το σηκώνουν μόνον οι πρώην ΔΕΚΟ και άλλοι ενοχοποιούσαν την τακτική της πλειοψηφίας να πηγαίνει χέρι χέρι στις συγκεντρώσεις με διάφορα «γκρουπ» και ομάδες τροτσκιστών.

Οσο και αν προσπαθούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους, όσο και κι αν «καίγονται» να σκεπάσουν με δήθεν αγωνιστικό περιτύλιγμα τη στρατηγική συμφωνία τους με την αντιλαϊκή πολιτική, η ουσία παραμένει: Οι εργαζόμενοι τους γυρνάνε την πλάτη. Το ίδιο έκαναν και χτες, στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Ο εργατόκοσμος πορεύτηκε με το ΠΑΜΕ, υπερασπίστηκε τα δικαιώματά του, έδωσε ξεκάθαρο μήνυμα για κλιμάκωση των ταξικών αγώνων, διεκδίκησε την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Στην αξιοποίηση αυτής της επιτυχημένης μάχης πρέπει να πέσει από σήμερα το βάρος στη δουλιά κάθε εργάτη και υπαλλήλου, με στόχο τον απεγκλωβισμό νέων δυνάμεων από τα κόμματα του κεφαλαίου και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια.

Το «δημόσιο συμφέρον»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλήθεια, τι εννοεί ο Γ. Παπανδρέου με τις λέξεις «δημόσιο συμφέρον», τις οποίες, μάλιστα, τις χρησιμοποιεί πολύ πιο συχνά τελευταία; Για παράδειγμα, τι εννοούσε προχτές, όταν δήλωσε ότι οι κυβερνώντες «υπονομεύουν καίρια το δημόσιο συμφέρον», σχετικά με την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ;

Αραγε, ποιο είναι αυτό το δημόσιο συμφέρον, που τουλάχιστον δε θίγεται - αν δεν ωφελείται κιόλας - από την πώληση του 62% των μετοχών του ΟΤΕ, αλλά υπονομεύεται καίρια, όταν η πώληση προχωρήσει σε μεγαλύτερα ποσοστά; Ποιο «δημόσιο συμφέρον» ωφελείται, όταν ακόμη και μια 100% δημόσια επιχείρηση λειτουργεί προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων, όπως συνέβαινε δεκαετίες τώρα - και συνεχίζει να συμβαίνει - με τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, κλπ.; Δε νομίζει ο κ. Παπανδρέου ότι ο όρος «δημόσιο συμφέρον» είναι πολύ γενικόλογος, αόριστος και, ιδιαίτερα, πολύ αταξικός, παρά κι ενάντια στην ταξική πραγματικότητα που σφραγίζει την κοινωνία και την καθημερινή ζωή όλων μας; ΄Η, μήπως, γι' αυτό ακριβώς του αρέσει;

Δεκαέξι χρόνια μετά...

Στις 11 Σεπτέμβρη 1973 ένα αιματηρό στρατιωτικό πραξικόπημα ανέτρεπε τον εκλεγμένο πρόεδρο της Χιλής και επικεφαλής του πολιτικού συνασπισμού της Λαϊκής Ενότητας, Σαλβαντόρ Αλιέντε. Αρχηγός των πραξικοπηματιών ήταν ο στρατηγός Αουγκούστο Πινοτσέτ. Καθοδηγητής και οργανωτής ο Λευκός Οίκος και οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Στη διάρκεια της 17χρονης δικτατορίας και πέρα από τη δολοφονία του Προέδρου Σαλβαντόρ Αλιέντε, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 3.100 κομμουνιστές, αριστεροί και άλλοι αγωνιστές. Περίπου 30.000 βασανίστηκαν από την «Ντίνα» (DINA), τη διαβόητη πολιτική αστυνομία της χιλιανής χούντας, 200.000 εξορίστηκαν και χιλιάδες ακόμα «εξαφανίστηκαν», χωρίς κανείς μέχρι σήμερα να έχει μάθει οτιδήποτε για την τύχη τους.

Παρ' ολ' αυτά, ο αιμοσταγής δικτάτορας δεν κάθισε ποτέ στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Κι όχι μόνον αυτό. Ενώ, το 1990 η χούντα παράδωσε την εξουσία στους πολιτικούς και επανήλθαν οι αστικοδημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα, ο Πινοτσέτ παρέμεινε αρχηγός του στρατού μέχρι το 1998 και προχτές κηδεύτηκε με στρατιωτικές τιμές, σύμφωνα με την απόφαση της πρωθυπουργού και αρχηγού του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Μισέλ Μπατσελέτ. Δεκαέξι χρόνια μετά την επαναφορά της αστικής δημοκρατίας, δεν έχει ακόμη αποδοθεί η στοιχειώδης έστω δικαιοσύνη για τα εγκλήματα της χούντας!..

«Σόου» ανταλλαγής ευθυνών

Μπροστά στην ανελέητη ακρίβεια και το χορό που έχουν στήσει οι κερδοσκόποι σε βάρος των εργαζομένων - καταναλωτών ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, η υπερνομάρχης Αθήνας - Πειραιά και οι δύο νομάρχες έστησαν προχτές το δικό τους θέατρο για τη δημιουργία εντυπώσεων. Η κυβέρνηση δε στελεχώνει τις Νομαρχίες, είπαν οι «πράσινοι νομάρχες». Τα πράγματα επί κυβέρνησης ΝΔ είναι πολύ καλύτερα σε σύγκριση με προηγούμενα, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ανταπάντησε ο υφυπουργός. Οτι το πρόβλημα βρίσκεται κυρίως στα χαμηλά μεροκάματα και μισθούς και στην πλήρη υποταγή στα «ιδεώδη» της «ελεύθερης αγοράς», ως συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής, που ασκήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και εξακολουθεί να ασκείται από τη ΝΔ, βεβαίως, δε θα μπορούσε να ακουστεί στο προχτεσινό «θέατρο».

Αυτό που θα πρέπει να κρατήσουν οι καταναλωτές, πάντως, ως... απαύγασμα του «σόου» είναι το ξεκαθάρισμα του Γ. Παπαθανασίου ότι «το προσωπικό ήταν λίγο, είναι λίγο και πάντα θα είναι λίγο και πάντα οι έλεγχοι θα είναι δειγματοληπτικοί. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν μπορούν να ελεγχθούν όλα τα σημεία πώλησης, όλα τα σημεία διατροφής, όλα τα σημεία παραγωγής». Ετσι, για να μην καλλιεργούνται αυταπάτες...

Είναι «γυμνοί» και σκούζουν

«

Ελπίζω να σας ακούσουν επιτέλους αυτοί που λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από εδώ για μια ακόμα φορά διασπούν την ταξική διεκδικητική ενότητα των εργαζομένων οχυρωμένοι πίσω από ιδεοληψίες και δόγματα του παρελθόντος. Ποτέ δεν είναι αργά. Εμείς ακόμα και τώρα είμαστε πρόθυμοι ν' απλώσουμε το χέρι της ενότητας και του αγώνα γιατί συνεχίζοντας την πολιτική της διάσπασης αποτελούν αντικειμενικά το καλύτερο "μαξιλάρι" στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική». Τα παραπάνω αποτελούν απόσπασμα από την ομιλία του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου στη χτεσινή απεργιακή συγκέντρωση της Συνομοσπονδίας.

Είναι φανερό ότι για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τα δικαιώματα, οι πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και οι αρχές της ταξικής πάλης αποτελούν «ιδεοληψίες και δόγματα του παρελθόντος». Αυτό είναι βασικό στοιχείο που τους διαφοροποιεί από το ΠΑΜΕ. Πάνω σε αυτή τη βάση προωθούν την ταξική συνεργασία, προσπαθώντας να πείσουν τους εργαζόμενους ότι τα συμφέροντά τους είναι κοινά με εκείνα των εργοδοτών, να τους καταστήσουν συνένοχους στα αντεργατικά σχέδια.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο Γ. Παναγόπουλος, μετά το χτεσινό οχετό, ετοιμάζεται σήμερα να συμμετάσχει στη συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση, τον κοινωνικοεταιρικό μηχανισμό που η εκάστοτε κυβέρνηση αξιοποιεί σαν εργαλείο για το πέρασμα της πολιτικής της. Τα θέματα που «συζητάει» η Επιτροπή είναι το Ταμείο της Κοινωνικής Αλληλεγγύης (βλέπε «Ταμείο Εξαθλίωσης» για τους ανέργους και νέας ενίσχυσης των εργοδοτών) και η αντιδραστική ευρωενωσιακή Πράσινη Βίβλος για τις εργασιακές σχέσεις. Οι υπηρεσίες του συνδικαλισμού που υπηρετεί και ηγείται ο Γ. Παναγόπουλος είναι πολύτιμες για την προώθηση και αυτών των ανατροπών.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ θύμισε ότι η χτεσινή απεργία έγινε με επίκεντρο τον προϋπολογισμό «που ομολογεί απροκάλυπτα ότι η πολιτική της λιτότητας για το λαό και της χλιδής για τους έχοντες και κατέχοντες θα συνεχιστεί μέχρι το 2012». Τι έκανε όμως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για να «απαλύνει» τις συνέπειες από τον προϋπολογισμό; Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, υπέγραψε μια διετή Συλλογική Σύμβαση που έδινε 0,77 ευρώ «αύξηση» στο μεροκάματο, ενώ από την 1η Γενάρη δε θα υπάρχει ούτε ένα λεπτό αύξηση!

Για τον ΟΤΕ, στην ίδια ομιλία, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ σημείωσε ότι η κυβέρνηση «τον ξεπουλάει, γιατί εδώ δεν πρόκειται για διάθεση ενός ποσοστού μετοχών». Αθωώνει δηλαδή τη μετοχοποίηση του ΟΤΕ που ξεκίνησε επί ΠΑΣΟΚ και η οποία προδιέγραψε το σημερινό οριστικό ξεπούλημα. Ενώ στο ενδιάμεσο, η ΠΑΣΚΕ μαζί με τη ΔΑΚΕ στην ΟΜΕ ΟΤΕ φρόντισε ώστε να ξεμπερδέψει ο Οργανισμός από κάθε εργασιακό δικαίωμα υπογράφοντας την κατάπτυστη Σύμβαση που ξεπουλούσε τα ίδια τα παιδιά τους.

Ο επικεφαλής της ΠΑΣΚΕ μοιάζει με σκυλί που σκούζει. Συκοφαντώντας το ΠΑΜΕ, επιχειρεί να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψει τις ευθύνες της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στο πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, να πολώσει τους εργαζόμενους και να τους κλείσει στη στρούγκα της ανταγωνιστικότητας και των επιλογών του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Δε θα τους περάσει και το ξέρουν. Το κατάλαβαν και χτες βλέποντας τη γύμνια τους, την ώρα που χιλιάδες εργάτες διαδήλωναν σε όλη τη χώρα με τις σημαίες και τα αιτήματα του ΠΑΜΕ.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Τα μουλωχτά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ Η ΚΑΛΗ χρονιά φαίνεται από τις πρώτες μέρες της, σας πληροφορούμε ότι, σύμφωνα με την από κοινού απόφαση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στις 10 Γενάρη του 2007 θα συζητηθεί το περίφημο άρθρο 16 του Συντάγματος. Αυτό, για το οποίο έχουν επίσης συναποφασίσει να αναθεωρηθεί, για να κλιμακωθεί παραπέρα η ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και της Παιδείας, γενικότερα.

Εδώ και καιρό, είναι σαφές ότι και τα δύο κόμματα προσπαθούν να βρουν μια ...βολική γι' αυτούς ημερομηνία. Κι όταν λέμε «βολική», εννοούν φυσικά να «πιάσουν» τους φοιτητές, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας στον ύπνο ή σε εορταστική χαλάρωση.

Αυτό, τουλάχιστον, ελπίζουν και για το λόγο αυτό οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την υπόθεση αυτή κατέληξαν σε πρακτικές συνωμοσίας. Θέλουν να τελειώνουν στα γρήγορα και όσο το δυνατόν πιο ...«μουλωχτά».

Ο λόγος είναι απλός: Σχεδιάζουν κάτι, που βρίσκει αντίθετη ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και δικαίως δημιουργεί σοβαρότατους τριγμούς στη βάση και των δύο κομμάτων και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ.

Αλλωστε, είναι μια από τις περιπτώσεις που η πολιτική συμπαιγνία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δυσκολεύεται να «κρυφτεί» πίσω από σκανδαλολογία ή διάφορα άλλα διαδικαστικά θέματα. Αναγκάζονται και οι δύο να δείξουν την πραγματική τους θέληση και το ποια συμφέροντα εξυπηρετούν.


Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως, ένα είναι σίγουρο: Η χρονιά θα ξεκινήσει άσχημα. Το θέμα είναι να ξεκινήσει άσχημα γι' αυτούς και όχι για την ελληνική νεολαία.

ΑΠΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ απόψεις έχουμε πληθώρα και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Το γιατί χρειαζόμαστε κι ένα κόμμα που να έχει εκτός από τις απόψεις και το ίδιο όνομα, ίσως, το γνωρίζουν οι Στέφανος Μάνος και Ανδρέας Ανδριανόπουλος, που λέγεται ότι δημιουργούν τη «Φιλελεύθερη Συμμαχία».

Το πού ακριβώς στοχεύουν, είναι δύσκολο να το ανακαλύψει κανείς. Το σίγουρο είναι ότι έχουν πολλά περιθώρια συζήτησης και με τους δύο πόλους του δικομματισμού, ιδίως όταν θα μπούμε σε προεκλογική περίοδο.

Θα είναι μια ...καλή προσφορά στην «πολιτική αγορά». Παίρνεις δύο στην τιμή του ενός...

Ενα πράγμα, κράτος και επιχειρηματίες

Γρηγοριάδης Κώστας

Επιγραμματική και, ταυτόχρονα, σαφέστατη ήταν η Αλέκα Παπαρήγα χτες στον «Alpha Radio» και στον δημοσιογράφο Μπ. Παπαπαναγιώτου, σχετικά με την εξέλιξη του τομέα των τηλεπικοινωνιών στη χώρα μας:

«Για να μην πάμε στο τι υπήρχε προ ΟΤΕ, η κίνηση είναι η εξής: Η ιδιωτική επιχείρηση που υπήρχε, η παλιά ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ, γίνεται κρατική. Γιατί; Για να εκσυγχρονιστεί και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες έπρεπε την αναλάβει το κράτος, διότι οι επιχειρηματίες εκείνη την περίοδο δεν είχαν τόσα κέρδη, τόσα κεφάλαια για να το κάνουν. Την πήρε λοιπόν το κράτος. Δεν επρόκειτο για κοινωνικοποίηση. Ηταν κρατικοποίηση, να το πω έτσι. Ο κρατικός ΟΤΕ ανασυγκροτείται, ενισχύεται, με όλα τα κουσούρια τα οποία έχει, και γίνεται κερδοφόρος.

Εδώ και πολλά χρόνια, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει τόσο μεγάλη συσσώρευση κερδών, που οι επιχειρηματίες θέλουν να επιστρέψουν στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, να έχουν την άμεση ευθύνη, να τον χειριστούν για τη συνολικότερη κερδοφορία τους.

Και το κράτος τον δίνει. Κράτος και επιχειρηματίες είναι ένα πράγμα. Είτε είναι στο κράτος, για λογαριασμό των επιχειρηματιών, είτε έχουν τον ΟΤΕ οι επιχειρηματίες, αυτό είναι μία επιμέρους διαφορά. Κυριολεκτικά επιμέρους, χωρίς να την υποτιμώ. Αυτό είναι το θέμα. Εδώ λοιπόν, ανοίγεται το εξής ζήτημα: Πρώτα πρώτα, δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για ΟΤΕ, γιατί στην Ελλάδα δρουν πολλές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Επομένως, πρέπει να μιλήσουμε γενικότερα για δημόσιο φορέα τηλεπικοινωνιών, που θα ανήκει στο Δημόσιο και θα υπηρετεί το λαό».

Σε δουλιά να βρισκόμαστε...

Πριν ήταν, λέει, περίπου 490 πανεπιστημιακοί που υπέγραψαν σε ένα κείμενο προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για το νόμο - πλαίσιο... Μετά εμφανίστηκε μια πλατφόρμα του ΣΥΝ, η «ΑΡΣΗ», που κυκλοφόρησε ένα αντίστοιχο κείμενο για να υπερασπιστεί μια σειρά σημεία του νόμου - πλαισίου που προτείνει η κυβέρνηση... Την ίδια περίοδο εμφανίστηκε άλλο ένα κείμενο υπέρ των αναδιαρθρώσεων, που μέσω ίντερνετ υπογράφουν 271 πανεπιστημιακοί... Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι υπάρχουν πανεπιστημιακοί που υπογράφουν και τα δυο ή και περισσότερα τέτοια κείμενα.

Κοινώς, σε δουλιά να βρισκόμαστε! Αφορμές να δίνονται, κουβέντα να γίνεται και γενικότερα, να ζυμώνεται το θέμα των αναδιαρθρώσεων, η υποτιθέμενη αναβάθμιση των πανεπιστημίων μέσω της εισβολής των επιχειρήσεων σε αυτά. Αυτός είναι ο στόχος των μερικών εκατοντάδων, των μειοψηφιών που περιφέρουν τις υπογραφές τους και διαχωρίζουν τη θέση τους από τα συλλογικά όργανα των ιδρυμάτων τους και την ομοσπονδία τους που έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση ενάντια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.

(Γ)ΚΑΠ για τις ελιές

Στην αρχέγονη μεσογειακή ελιά βρίσκεται το μυστικό για την αποτελεσματικότερη θωράκιση της καρδιάς, ενώ το γενετικό υπόστρωμα κάθε ανθρώπου κρύβει την προδιάθεση για εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας. Είναι δυο ευρήματα σε μελέτες της Β` Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Αττικόν», που έγιναν σε συνεργασία με τη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Εργαστήριο Βιολογίας του Καρδιαγγειακού Συστήματος του Πανεπιστημίου Cincinnati των ΗΠΑ. Οι διαπιστώσεις αυτές δημοσιεύτηκαν σε μεγάλα και έγκυρα επιστημονικά περιοδικά και αναμένεται να αποτελέσουν σταθμό στην πρόοδο της Καρδιολογίας τα επόμενα χρόνια, όπως επισημάνθηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου, όπου και ανακοινώθηκαν τα σχετικά αποτελέσματα.

Ευπρόσδεκτη κάθε επιστημονική ανακάλυψη, που χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της υγείας του ανθρώπου. Ομως, ειδικά για τις ελιές, παραμένει εκείνο που έχει πει ο Ελληνας ελαιοπαραγωγός για τα (Γ)ΚΑΠ και γκουπ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που υπηρέτησαν - ιδιαίτερα μετά το 2003 - με αξιοσημείωτη συνέπεια και επιμονή όλες οι κυβερνήσεις, ξεπαστρεύοντας τις ελιές.

Ολοι το γνωρίζουν

Αλλοι λένε, ότι του ξέφυγε κι άλλοι, ότι η παραδοχή του ήταν αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής. Μιλάμε για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Εχούντ Ολμέρτ, που παραδέχτηκε προχτές σε δημόσιες δηλώσεις του, ότι το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικά όπλα, εγκαταλείποντας τη στάση της αοριστίας και ασάφειας, που ακολουθούσαν δεκαετίες τώρα, μόνιμα και συστηματικά, οι Ισραηλινοί επίσημοι, σχετικά με το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας τους. Βέβαια, μετά την παραδοχή ακολούθησαν αλλεπάλληλες διορθωτικές δηλώσεις και διευκρινίσεις, αλλά αρκετοί τις άκουγαν βερεσέ. Κι όχι μόνον επειδή ήταν σαφής η επίμαχη δήλωση του Εχ. Ολμέρτ, αλλά και γιατί οι πάντες γνωρίζουν ότι το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικά όπλα, που τα έχει αποκτήσει με την αμέριστη βοήθεια των ΗΠΑ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αδιαπραγμάτευτο!

Τώρα πια συμπληρώθηκε πλήρως η εικόνα της συμπαιγνίας μεταξύ της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Επέλεξαν να το συζητήσουν αμέσως μετά τις γιορτές, μόλις δυο μέρες αφού ανοίξουν τα σχολεία και οι σχολές, ώστε να έχουν τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις, να ακούγονται οι λιγότερες δυνατές φωνές έξω από το κτίριο της Βουλής, που θα βροντοφωνάζουν έξω οι επιχειρήσεις από την εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Παιδεία που έχει σήμερα ανάγκη ο λαός κι η νεολαία. Γιατί ξέρουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού αντιτίθεται στην αναθεώρηση, ακόμα και οι λιγότερο πληροφορημένοι στέκονται με καχυποψία απέναντι στην προσπάθεια αλλαγής του συγκεκριμένου άρθρου.

Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, να πείσουν για την «αναγκαιότητα» αναθεώρησης του άρθρου 16, δεν τα έχουν καταφέρει. Γι' αυτό και ανέβαλαν, ήδη, μια φορά τη συζήτησή του και προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποφύγουν τις μαζικές λαϊκές αντιδράσεις. Παράλληλα, εξαπολύουν μιαν επίθεση παραπληροφόρησης και ψευτοεπιχειρημάτων ότι, δήθεν, η αναθεώρηση θα ωφελήσει τα δημόσια πανεπιστήμια. Σ' αυτήν την επιχείρηση επιστρατεύουν και μια σειρά πανεπιστημιακούς, που αν και στρατευμένοι στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ (σε κάποιες περιπτώσεις και στο ΣΥΝ) μιλούν δήθεν με την ακαδημαϊκή τους ιδιότητα για το ...καλό που θα κάνουν οι μεταρρυθμίσεις. Προσπαθούν, μάλιστα, να δημιουργήσουν τέτοιες αντιδραστικές συσπειρώσεις μέσα στα πανεπιστήμια, εκεί όπου η πλειοψηφία των πανεπιστημιακών έχει καταδικάσει τις αναδιαρθρώσεις, μέσα στα συλλογικά δημοκρατικά όργανα των ιδρυμάτων και στους συλλόγους τους.

Στόχος όλων αυτών των προσπαθειών είναι να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας οι αναδιαρθρώσεις. Θέλουν να αναβαθμίζεται το κύρος του κάθε πανεπιστημίου μέσα από τον όγκο των συναλλαγών που αυτό θα έχει με διάφορους ιδιώτες, να αναπτύσσεται το κάθε πανεπιστήμιο στο βαθμό που θα καταφέρνει να έχει κέρδη. Θέλουν να αναγνωριστεί ως ποιοτικό το πανεπιστήμιο, στο οποίο οι φοιτητές θα πληρώνουν όλο και πιο ακριβά για τις σπουδές τους. Γιατί τέτοια πανεπιστήμια θα φτιάξουν με την αναθεώρηση του άρθρου 16 και το νέο νόμο - πλαίσιο που αναμένεται. Και δε μιλάμε για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα επιτρέψουν, αλλά για τα δημόσια πανεπιστήμια που θα λειτουργούν ακριβώς σα να ήταν ιδιωτικά. Θέλουν να συμβιβαστεί ο λαός κι η νεολαία με την ιδέα ότι η επιστήμη θα αναπτύσσεται μόνο στο βαθμό που θα αποφέρει κέρδη στο κεφάλαιο, ενώ όποια επιστημονική ανακάλυψη φέρνει ζημιές - ακόμα κι αν πρόκειται να ωφελήσει πλατιά το λαό - να θάβεται!

Με μια τέτοια προοπτική όμως, δεν μπορεί να συμβιβαστεί η νεολαία και ο λαός, που με τους αγώνες του έχει κατακτήσει να γράφεται στο Σύνταγμά του ότι: «Ολοι οι Ελληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν Παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια». Αν και αυτό δεν εφαρμόζεται σήμερα έτσι ακριβώς στην πράξη, αφού οι επιχειρήσεις έχουν διεισδύσει στην εκπαίδευση, εντούτοις ακόμη και αυτό το κουτσουρεμένο σήμερα δικαίωμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να το εκχωρήσει. Είναι αδιαπραγμάτευτο. Και είναι ως βήμα που δεν πρέπει να πάμε πίσω, ως βήμα για τη διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσια δωρεάν εκπαίδευσης για όλους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ