Αν κάποιος, όμως, ξεπέρασε τα όρια, σχετικά με τις πολιτικές εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, αυτός δεν ήταν άλλος από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ενδεικτικός από αυτή την άποψη ήταν και ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε προχτές το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Αποσιωπώντας το γεγονός ότι η εκποίηση του ΟΤΕ άρχισε και «εμβαθύνθηκε» από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σημίτη στη δεκαετία 1994-2004 (με την πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών του Οργανισμού σε ιδιώτες), η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επέκρινε με... δριμύτητα την απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων της κυβέρνησης της ΝΔ.

Ετσι, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν περιορίζεται μόνο στο να μεμφθεί την κυβέρνηση της ΝΔ, επειδή αποφάσισε να αναζητήσει «στρατηγικό εταίρο» του ΟΤΕ (αυτός που θα αγοράσει το νέο πακέτο μετοχών θα πάρει δώρο και το «μάνατζμεντ»), αλλά με γραπτή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου δηλώνει πως το ΠΑΣΟΚ λέει «ένα κατηγορηματικό "όχι" στην εκποίηση του ΟΤΕ και της δημόσιας περιουσίας» επειδή «υπονομεύει τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας και την εξυπηρέτηση των πολιτών με καθολικότητα, ποιότητα και χαμηλό κόστος»!

Η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός - είτε σε γαλάζια είτε σε πράσινη παραλλαγή - δεν έχουν όρια.

Τελικά, ένα προς ένα τα προσχήματα της κυβέρνησης για το ξεπούλημα των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων στο μεγάλο κεφάλαιο καταρρίπτονται. Και, μάλιστα, από τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη!

Για παράδειγμα: Θυμάστε που κάποιοι υπουργοί έφερναν την... καταστροφή, «φουσκώνοντας» το ετήσιο κόστος συντήρησης των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων στα 100 εκατ. ευρώ, προκειμένου να πείσουν την κοινή γνώμη να δεχτεί το «μεγάλο ξεπούλημα»; Ε, λοιπόν, τώρα το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού, με τους διαγωνισμούς που διενεργεί, «ομολογεί» ότι το κόστος αυτό δεν ξεπερνά τα 56 εκατ. ευρώ. Ενα κόστος που, όπως παραδέχεται σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» ο πρόεδρος της «Ολυμπιακά Ακίνητα» Χ. Χατζηεμμανουήλ, καλύφθηκε τουλάχιστον κατά 30% από τις τρεις πρώτες συμβάσεις, με τις οποίες παραχωρήθηκαν στους ιδιώτες οι εγκαταστάσεις Μπάμπιγκτον, Κλειστό Γαλατσίου και IBC. Ωστόσο, προχωρούν ακάθεκτοι στους διαγωνισμούς και για τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις, που τις πλήρωσε πανάκριβα ο ελληνικός λαός και τώρα δε θα μπορεί όχι μόνο να αθληθεί σ' αυτές, αλλά ούτε να τις βλέπει, έστω και με... κιάλια!

Αμφιβάλλει τώρα, άραγε, κανείς για τον εμπαιγμό του λαού με τα Ολυμπιακά Ακίνητα, που προετοίμασε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ; Αμφιβάλλει κανείς πως τα προσχήματα περί κόστους συντήρησης ήταν το αναγκαίο προπαγανδιστικό τρικ για να δοθούν προς εκμετάλλευση στους ιδιώτες κερδοσκόπους;

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και το επιτελείο του έχουν εξαπολύσει το τελευταίο διάστημα μπαράζ διώξεων σε βάρος υπαλλήλων του υπουργείου.

Με διάφορες προφάσεις γίνονται μετακινήσεις και αφαίρεση αρμοδιοτήτων, ενώ έχει πέσει «κυνήγι» και σε τμηματάρχες και διευθυντές. Το κακό έχει παραγίνει στη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, ενώ κρούσματα υπάρχουν και στις Γενικές Διευθύνσεις Αλιείας και Κτηνιατρικής. Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει ένα κλίμα τρομοκρατίας στο υπουργείο, προφανώς γιατί η υπηρεσία χρειάζεται «υπάκουους» ανθρώπους. 'Η μήπως χωρίς να διεκδικούν;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η Νέα Δημοκρατία διαλέγει - με σχετική άνεση λόγω του ...όγκου του υλικού - τα «καλύτερα» από όσα είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ και μας τα θυμίζει, χωρίς φυσικά να καλύπτει αυτά που μεταφέρθηκαν στις πλάτες των δημοτών.

Οι αρμόδιοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης πάλι το 'χουν ρίξει στην ενδελεχή έρευνα των φετινών χρηματοδοτήσεων όπου επίσης δε δυσκολεύονται να ανακαλύψουν αυτά που θέλουν.

Φυσικά, κανένας από τους δύο δε βλέπει το ...εξόφθαλμο σκάνδαλο που καλύπτει όλα τα άλλα: Το ύψος της χρηματοδότησης των δήμων, συμπεριλαμβανομένων φυσικά των χρεών που έχουν ήδη συσσωρευτεί. Εκεί υπάρχει ...σύμπνοια και κανείς τους δεν αντιλαμβάνεται κάτι στραβό.

Κατά τα άλλα, οι υποψήφιοι των δύο κομμάτων συνεχίζουν να κυκλοφορούν ανάμεσά μας (σε καφενεία, καφετέριες, μπαρ, μαγαζιά, συλλόγους, οργανώσεις κι ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε), κερνώντας και φλυαρώντας, υποσχόμενοι «διαφάνεια» και «ενίσχυση» των δημοτικών αρχών.

ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ «Μητσοτάκη - Μάνου», που χρονολογείται από το 1993, να ανασύρεται, πωλείται ο ΟΤΕ, σύμφωνα με το χτεσινό «Βήμα», ενώ η εφημερίδα εκφράζει την έκπληξή της για το γεγονός.

Να υποθέσουμε μήπως ότι από τότε αυτή η συνταγή είχε ...μπει στην άκρη και είχε ξεχαστεί; Φοβόμαστε πως η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, όσα χρόνια κυβέρνησε, μάλλον το αντίθετο δείχνει, εκτός αν κάποιος δε θέλει να το δει.

Σε αυτή την ιστορία είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον με μοναδικό τρόπο. Να θυμίσουμε τις μετοχοποιήσεις του Οργανισμού επί ΠΑΣΟΚ ή μήπως την πρόσφατη κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των νεοπροσληφθέντων;

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί να μη διακατέχονται από φόβο λοιπόν, αλλά σίγουρα διακατέχονται από πάθος... κυβερνητισμού. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως κάθε δημόσια παρέμβαση του Γ. Πανούση μόνιμη επωδό έχει την ανάγκη η δική του «αριστερά» να είναι συστατικό μέρος της διαχείρισης του καπιταλισμού.

Τι είδους όραμα είναι αυτό; Τι είδους αγώνα και για ποιον θα διεξάγει αυτή η «αριστερά», που κοιμάται και ξυπνάει με την έγνοια μιας κυβέρνησης συνεργασίας; Και μάλιστα με το ΠΑΣΟΚ. Γιατί το έχει δηλώσει ο Γ. Πανούσης από την αρχή της ανάδειξης της υποψηφιότητάς του ότι έχει αυτό το «όραμα». Και δεν μπορεί να αναφέρεται σε άλλο, όταν μιλάει για συνεργασία και μάλιστα κυβερνητική. Προσωπικό του στοίχημα και πρόκληση έχει χαρακτηρίσει την επίτευξη αυτής της συνεργασίας.

Πρόκληση για τους εργαζόμενους και το λαό της Αθήνας και του Πειραιά. Να τους ζητάει ψήφο η «αριστερά», για να την καταθέσει στην «κεντροαριστερά», δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ και στα συμφέροντα που αυτό εκφράζει και τα οποία πουθενά δεν ταυτίζονται με τα δικά τους.

Πυκνώνουν οι αντιδικίες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ για τους συμβασιούχους στο Δημόσιο. Το ΠΑΣΟΚ - που ως κυβέρνηση δημιούργησε τη στρατιά των εκατοντάδων χιλιάδων συμβασιούχων - και ο ΣΥΝ αντάμα κατηγορούν την κυβέρνηση της ΝΔ ότι δε σέβεται τις τάδε δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν κάποιους συμβασιούχους. Μα έχω αποφάσεις άλλων δικαστηρίων που τις ακυρώνουν, απαντά η ΝΔ. Και το γαϊτανάκι συνεχίζεται με τη στήριξη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε Ομοσπονδίες και Σωματεία του Δημοσίου, με στόχο τον εγκλωβισμό των εργαζομένων σε νομικίστικες διαδικασίες για τη διεκδίκηση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλιά. Μόνο που αυτές οι διαδικασίες, όπως αποδεικνύουν οι διαπιστωμένες αντιφάσεις που περιέχονται στους νόμους, τα διατάγματα, τις οδηγίες, τις δικαστικές αποφάσεις, το μόνο που κάνουν είναι να εμπλέκουν τους εργαζόμενους σε δικαστικές Οδύσσειες χωρίς κανένα αποτέλεσμα, να υπονομεύουν τη συλλογική δράση των εργαζομένων και να συσκοτίζουν το γεγονός ότι η πάλη για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά για όλους είναι κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα και όχι νομικό. Και αυτό ακριβώς προσπαθούν να πετύχουν όλοι αυτοί με τον σκυλοκαυγά που έχουν στήσει και θα εντείνουν όσο πλησιάζουν οι εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ας τους «τιμήσουν» λοιπόν και οι συμβασιούχοι στις επικείμενες εκλογές, καταδικάζοντας τους ίδιους και την πολιτική που υπηρετούν.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ (Γιουροστάτ), η Ελλάδα είναι μία από τις δύο πιο ακριβές χώρες της Ενωσης. Ρωτήθηκε, λοιπόν, ο υπουργός Οικονομίας να σχολιάσει το συγκεκριμένο γεγονός και τι απάντησε ο τελευταίος; Οτι θα παρουσιάσει έκθεση για τον πληθωρισμό στην Ελλάδα. Οτι δε θα πρέπει να είμαστε αγνώμονες, δεδομένου ότι ο πληθωρισμός στο παρελθόν ήταν πολύ υψηλότερος και ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα δύο τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε μια πετρελαϊκή κρίση, με πολύ λιγότερες επιπτώσεις στην οικονομία, κάτι που το απέδωσε στο ότι είμαστε στη ζώνη του ευρώ.

Το τελευταίο του επιχείρημα ήταν και το πιο ειλικρινές. Η ελληνική οικονομία - δηλαδή το «ελληνικό» κεφάλαιο - αντιμετώπισε την πετρελαϊκή κρίση με τις λιγότερες δυνατόν επιπτώσεις. Αυτό φυσικά ενδιαφέρει τον κ. Αλογοσκούφη. Οτι οι επιχειρήσεις την έχουν βγάλει καθαρή με την πετρελαϊκή κρίση. Τώρα ότι οι υψηλές τιμές του πετρελαίου και η αχαλίνωτη κερδοσκοπία μειώνουν τα λαϊκά εισοδήματα, ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν αποθρασυνθεί και αυξάνουν κάθε ημέρα τις τιμές, ότι πολλά εμπορεύματα και υπηρεσίες (γάλα, τραπεζικά προϊόντα) είναι τα ακριβότερα στην Ευρώπη, με λίγα λόγια, ότι μέσα από την αξιοποίηση του καθεστώτος της «ελεύθερης αγοράς» οι διάφορες μερίδες του κεφαλαίου ληστεύουν ψυχρά και ανενδοίαστα τον κόσμο, έχουμε την εντύπωση ότι δεν απασχολεί την κυβέρνηση.

Η τελευταία, όπως και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έχει αναλάβει το ρόλο του πολιτικού προστάτη των ληστών. Ο ρόλος τους είναι να ενισχύουν τη βουλιμία του κεφαλαίου για κέρδη. Οσο το δυνατόν υψηλότερα κέρδη. Με κάθε μέσο και κάθε τρόπο...