Παρασκευή 2 Ιούνη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Φωνάζει ο κλέφτης...

«Η ευθύνη βρίσκεται στην κυβερνητική πολιτική, προηγούμενη και σημερινή, αλλά και στις συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ που γνωρίζουν τι γίνεται στους τόπους δουλιάς, όμως "θυμούνται" μόνο μετά το έγκλημα. Η πολιτική τους, κυβερνήσεων και εργοδοτικού συνδικαλισμού, πολιτική στήριξης των κερδών, είναι εκείνη που πρέπει πρωταρχικά να καταδικαστεί». Αυτά έλεγε η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με το νέο, προχτεσινό έγκλημα του κεφαλαίου στην Ελευσίνα και η ηγεσία της ΓΣΕΕ θίχτηκε και έσπευσε να καταγγείλει τη σημείωση των ευθυνών της ως «πολλαπλώς απαράδεκτη», αφού «όπως όλα τα συνδικάτα, αγωνίζεται για να υπάρξει ένα καθεστώς πρόληψης και εφαρμογής αποτελεσματικών όρων υγιεινής και ασφάλειας, με ισχυρούς μηχανισμούς ελέγχου και βαριές ποινές στους παραβάτες».

Ωστε έτσι, λοιπόν. Τόσα χρόνια τώρα - για παράδειγμα, την περίοδο 1993 έως το 2004, που κυβερνούσε το κόμμα του κ. Πολυζωγόπουλου - η ηγεσία της ΓΣΕΕ αγωνιζόταν για όλ' αυτά; Εμείς, πάντως, άλλα θυμόμαστε και, μάλιστα, στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Και δεν κάνουμε το παραμικρό λάθος. Αλλωστε, την ίδια στάση έχει και σήμερα. Η καλλιέργεια της «κοινωνικής συναίνεσης», η υπονόμευση του ταξικού προσανατολισμού του εργατικού κινήματος και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας (διάβαζε: κερδοφορίας) των επιχειρήσεων αποτελούσαν και αποτελούν τους βασικούς της στόχους. Οπως ακριβώς ταιριάζει στον εργοδοτικό συνδικαλισμό...

Καταργεί το 8ωρο

Με το «έτσι θέλω» επιχειρεί η διοίκηση της ΦΑΜΑΡ - ανήκει στον Ομιλο Μαρινόπουλου και παράγει φάρμακα - να καταργήσει το 8ωρο και το 5ήμερο. Σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων στο εργοστάσιο Αλίμου (διαθέτει ακόμα δύο εργοστάσια στην Ελλάδα και άλλα σε χώρες της Ευρώπης) στη Μονάδα Ενέσιμων, εκπρόσωποι της διοίκησης τους ανακοίνωσαν ότι από χτες μέχρι και τις 28 Ιουλίου 2006 θα δουλεύουν 12 αντί για 8 ώρες την ημέρα και τα Σαββατοκύριακα, χωρίς αργίες και ρεπό! Η ασυδοσία των εργοδοτών στη συγκεκριμένη επιχείρηση δεν είναι τυχαία ούτε αποκομμένη από το τι συμβαίνει γενικότερα στους χώρους δουλιάς. Είναι απόρροια των αντεργατικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για το χτύπημα του 8ωρου μέσω της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Τέτοιος είναι ο αέρας στα πανιά των εργοδοτών από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού, ώστε να καταργούν το οχτάωρο με μια απλή ανακοίνωση...

Η βήμα το βήμα πολιτική...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μίλησαν για την ανάγκη πολύ στενότερης σύνδεσης των Πανεπιστημίων με την οικονομία, την αγορά και τις επιχειρήσεις. Και μπορεί, να ισχυρίζονταν ότι έτσι θα αντιμετωπιστεί η ανεργία των πτυχιούχων, αλλά, πολύ γρήγορα έγινε φανερό ότι στην πραγματικότητα εννοούν και στοχεύουν την πολύ μεγαλύτερη, την ολοκληρωτική υποταγή της επιστήμης και της επιστημονικής έρευνας στις επιχειρήσεις και τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Μετά, άρχισαν τα πρακτικά βήματα. Επεξεργάστηκαν και προώθησαν τις λεγόμενες κατευθύνσεις της Μπολόνια, χρηματοδοτούσαν μόνο κοινές (πανεπιστημίων και επιχειρήσεων) έρευνες και προγράμματα, κατάργησαν τον πλήρη και αποκλειστικό χαρακτήρα του επαγγέλματος των πανεπιστημιακών, κλπ., κλπ.

Βέβαια, δεν τους έφταναν μόνον αυτά. Κι έτσι, μετά απ' όσα σχετικά προώθησαν και εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ, για να προχωρήσει ακόμη περισσότερο, με τον προωθούμενο τον καιρό αυτό νέο νόμο πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση και την προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Οι πραγματικές επιδιώξεις τους δε βρίσκονται στην πολυσυζητούμενη θεσμοθέτηση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ο βασικός στόχος παραμένει ο ίδιος: Η ολοκληρωτική υποταγή των δημόσιων πανεπιστημίων στις μεγάλες επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, η ιδιωτικοποίησή τους. Η ίδρυση των όποιων ιδιωτικών ψευτοπανεπιστημίων θα αποτελέσει απλά το «λαγό» της όλης υπόθεσης.

... ιδιωτικοποίησης των Πανεπιστημίων

Ολα όσα αναφέρονται στο προηγούμενο σχόλιο δε συμβαίνουν μόνο στη χώρα μας. Αλλωστε, οι σχετικές κατευθύνσεις φέρουν την υπογραφή της ΕΕ και, μάλιστα, στις περισσότερες χώρες - μέλη της Ευρωένωσης έχουν ήδη εφαρμοστεί σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι στην Ελλάδα. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, έχουν πλέον απαξιωθεί τα τρίχρονα (σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Μπολόνια) πανεπιστημιακά πτυχία και αυξάνεται συνεχώς η ανεργία των επιστημόνων με μεταπτυχιακούς τίτλους και διπλώματα. Τα προβλήματα αυτά αντιμετώπιζε δήθεν ο διαβόητος νόμος Ντε Βιλπέν, που αποτέλεσε την αφορμή για τον πρόσφατο ξεσηκωμό της γαλλικής σπουδάζουσας νεολαίας - και όχι μόνο. Την ίδια στιγμή, οι Γάλλοι πανεπιστημιακοί καταγγέλλουν τη συνεχή υποβάθμιση των γαλλικών πανεπιστημίων, όπως και τις πολύμορφες και συνεχώς εντεινόμενες «παρενέργειες» από τη «σύνδεσή» τους με τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Εύλογα, επομένως, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: Πρώτον, τα όσα προωθεί σήμερα η ΝΔ αποτελούν τη συνέχεια των όσων προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αποτελούν τμήματα της ίδιας και ενιαίας πολιτικής, η οποία έχει συγκεκριμένους ταξικούς στόχους και επιδιώξεις και εφαρμόζεται σταδιακά για διάφορους λόγους και κυρίως, για να ελαχιστοποιήσει τις αντιδράσεις του μαζικού λαϊκού κινήματος, πρωτίστως των άμεσα ενδιαφερομένων, φοιτητών και πανεπιστημιακών. Δεύτερον, εξίσου ενιαία πρέπει να αντιμετωπιστούν από το φοιτητικό, το πανεπιστημιακό και εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Η «νέα στρατηγική» του ΠΑΣΟΚ

Μετά τα «Ιμια», τη «Μαδρίτη», το «Ελσίνκι», το πλήθος των συμφωνιών με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όλα «έργα» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - συνέχεια αυτών της ΝΔ - με τα οποία εκχωρήθηκαν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, ήρθε χτες ο Γ. Παπανδρέου, μετά τη συνάντησή του με τον Κ. Παπούλια, να προτάξει την ανάγκη να χαράξει η χώρα «μια νέα στρατηγική» που θα «εγγυάται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα»!

Αυτή η «νέα στρατηγική» που προσπαθεί να πλασάρει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στον ελληνικό λαό, δε διαφέρει σε τίποτα από τη στρατηγική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και είναι απόλυτα υποταγμένη στη λογική της εξυπηρέτησης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Κάτι που ομολόγησε και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, αναφερόμενος στη «νέα στρατηγική», τονίζοντας: «Υπάρχει αυτός ο δρόμος. Το ξέρω από την εμπειρία μου και από τις πρωτοβουλίες μου»! Πράγματι, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει πλούσια «εμπειρία», αφού ήταν υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που υπέγραψαν τις συμφωνίες της Μαδρίτης και του Ελσίνκι, αναγνωρίζοντας «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο και «συνοριακές διαφορές» ανάμεσα στις δύο χώρες. Ο ίδιος, επίσης απέκτησε τεράστια εμπειρία όταν ασκούσε κάθε είδους πιέσεις στον κυπριακό λαό για να αποδεχτεί το αμερικανόπνευστο «σχέδιο Ανάν».

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που ακολουθεί την ίδια πολιτική, τα ζητήματα του Αιγαίου και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων τα έχουν εντάξει στη λειτουργία και δράση των «ευρωατλαντικών» ιμπεριαλιστικών κέντρων, με τα οποία συμφωνούν και στα οποία δρουν ενεργά. Αυτό που σήμερα επιζητούν είναι να υφαρπάξουν τη λαϊκή συγκατάθεση και να «νομιμοποιήσουν» στις συνειδήσεις του λαού το καθεστώς που έχουν φροντίσει να διαμορφώσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γ. Παπανδρέου βγήκε πρώτος των πρώτων να «ασπαστεί» τις προτάσεις του Κ. Στεφανόπουλου και να ταχτεί ανεπιφύλακτα υπέρ της παραπομπής στο Δικαστήριο της Χάγης «για την επίλυση του οποιουδήποτε προβλήματος» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οτι αμέσως μετά κάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε ένα «νέο Ελσίνκι» και μόλις χτες, σε ταύτιση με την υπουργό Εξωτερικών, να κάνει λόγο για μια «νέα στρατηγική» που πρέπει να προχωρήσει μέσα σε κλίμα γενικότερης πολιτικής συναίνεσης.

Αυτή η κοινή σύμπλευση των εκπροσώπων του δικομματισμού, με φόντο το δικαστήριο της Χάγης, πρέπει να ανησυχεί τον ελληνικό λαό. Δεν πρέπει να παραπλανηθεί από τους ισχυρισμούς του Γ. Παπανδρέου ότι η «νέα στρατηγική θα ανοίξει ορίζοντες για ειρήνη και συνεργασία». Τα ίδια υποστήριζε και όταν, σαν υπουργός Εξωτερικών, έπαιρνε πρωτοβουλίες για τη «βήμα προς βήμα προσέγγιση» των δυο χωρών. Πρωτοβουλίες που βέβαια είχαν στον πυρήνα τους την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, η οποία μέσα σε ένα δήθεν κλίμα «καλής γειτονίας», διεύρυνε τις «δουλιές» της.

Ο λαός μας οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι και η «νέα στρατηγική» του ΠΑΣΟΚ είναι ενταγμένη στους γενικότερους σχεδιασμούς του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου και άρα επικίνδυνη. Ειρήνη, σταθερότητα και υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων μπορεί να υπάρξει μόνο αν τη «στρατηγική» τη χαράξουν οι λαοί σε αντίθετη κατεύθυνση από την πολιτική που προασπίζει τα συμφέροντα της «ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων».


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τα παραμύθια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ τα χτεσινοβραδινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, τότε πρέπει να χρωστάμε χάρη στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με όσα μεταδόθηκαν, ο τελευταίος αποφάσισε να δώσει τελικά έντονο πολιτικό χαρακτήρα στη μάχη των δημοτικών εκλογών στην Αθήνα. Γι' αυτό - συμπλήρωναν - επέλεξε ένα κεντρικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ως υποψήφιο δήμαρχο, τον πρώην υπουργό Κ. Σκανδαλίδη.

Πόση αλήθεια περιέχουν όλα τα προαναφερόμενα; Από καθόλου έως την υποψηφιότητα του Κ. Σκανδαλίδη και μόνο αυτή. Και η τελευταία, με την προϋπόθεση ότι ο Γ. Παπανδρέου θα ανακοινώσει σήμερα - όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες - την υποψηφιότητα του πρώην υπουργού.

Κατά τ' άλλα, ο πολιτικός χαρακτήρας και περιεχόμενο της μάχης των τοπικών εκλογών του Οκτώβρη είναι αντικειμενικά υπαρκτός και δεν έχει ανάγκη καμιάς πρωτοβουλίας του Γ. Παπανδρέου για να κάνει την εμφάνισή του.

Μέχρι σήμερα, μάλιστα, συμβαίνει το αντίθετο ακριβώς. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ συναγωνίζεται τη ΝΔ στην υποβάθμιση και θόλωμα του πολιτικού περιεχομένου των τοπικών εκλογών. Μιλούν για τοπικές κοινωνίες και αυτοδιοικητικά κριτήρια, ενώ οι ανά τη χώρα υποστηριζόμενοι από τα δύο κόμματα συναγωνίζονται μεταξύ τους στο ποιοι έχουν τις περισσότερες ή λιγότερες ικανότητες διαχείρισης των τοπικών ζητημάτων. Δηλαδή, στην εφαρμογή της ίδιας και κοινής πολιτικής τους...

Οπως καταλαβαίνετε, βέβαια, δεν πρόκειται να αλλάξει τώρα τακτική το ΠΑΣΟΚ. Ούτε στο Δήμο της Αθήνας. Αλλωστε, πώς να δώσει πολιτικά τη μάχη των τοπικών εκλογών και, μάλιστα, στην πρωτεύουσα της χώρας, όταν έχει την ίδια πολιτική με αυτή της κυβέρνησης. Οταν η τελευταία συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τόσο γενικά όσο και στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.


Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν διοχετεύουν στα ΜΜΕ ειδήσεις σαν αυτές που ακούστηκαν χτες βράδυ, τότε να περιμένετε την κλιμάκωση και ένταση των ανούσιων και κάθε άλλο παρά πολιτικών δικομματικών καβγάδων.

Με άλλα λόγια, άλλη μια προσπάθεια απόκρυψης του πολιτικού περιεχομένου της μάχης στη γενικότερη επιχείρηση υποκλοπής της ψήφου των λαϊκών στρωμάτων.

Σα δε ντρέπονται...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η κυβέρνηση είχε όλη την καλή διάθεση να τηρήσει τη συμφωνία της με τον πρόεδρο των ΕΛΠΕ Τ. Χριστοδούλου, για το μπόνους των 100.000 ευρώ ανταμοιβή για την καλή του δουλιά στο πόστο που τον διόρισε, αλλά δε στάθηκε δυνατό να υλοποιηθεί μετά από απόφαση της τελευταίας στιγμής στη διυπουργική για τις ΔΕΚΟ.

Αυτό φέρεται να διαμήνυσε αργά προχτές του βράδυ ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης σχολιάζοντας τη δυσαρέσκεια του κυρίου προέδρου για τη χορήγηση μπόνους... μόνο 50.000 ευρώ και για τις... χαμηλές ετήσιες απολαβές της διοίκησης των ΕΛΠΕ (140.000- 190.000 ευρώ). Απολαβές - «ρεντίκολο», αφού οι συνάδελφοί τους στο εξωτερικό τους λοιδορούν, όπως, ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ο ίδιος ο Τ. Χριστοδούλου!

Βέβαια, η περικοπή από τα 100 στα 50 χιλιάρικα, προφανώς και δεν υπαγορεύτηκε από καμία ξαφνική φιλολαϊκή στροφή της κυβέρνησης, αλλά από την ανάγκη αναζήτησης άλλοθι για την εξυπηρέτηση της πολιτικής της μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, οι οποίοι όχι μόνο δεν παίρνουν κανένα απολύτως μπόνους, αλλά καλούνται να τα βολέψουν με τις «αυξήσεις» των 77 λεπτών του ευρώ.

Αλλωστε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος το 'πε χτες καθαρά, ότι «ο κ. Χριστοδούλου ως υπεύθυνος στον τομέα που τοποθετήθηκε απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης».

Αμα είναι έτσι, πώς να μη νιώθει και... αδικημένος ο άνθρωπος;

Στα όρια της ανυπαρξίας

Νέα στοιχεία, σχετικά με την προβολή των κομμάτων από τα κεντρικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων έδωσε τις προάλλες στη δημοσιότητα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Τα στοιχεία αφορούν στο μήνα Απρίλη και αποδείχνουν, πέραν πάσης αμφισβήτησης, ότι η μεροληπτική και ανισότιμη μεταχείριση του δικομματισμού σε βάρος των μικρότερων κομμάτων συνεχίζεται αμείωτη. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε, ότι το ποσοστό προβολής των θέσεων του ΚΚΕ για το μήνα Απρίλη - σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του ΕΣΡ - κυμαίνεται μεταξύ του 1,99% στον ΑΛΦΑ και του 2,97% στο ΣΤΑΡ, για τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και μόνο στη ΝΕΤ έφτασε στο 5,62%.

Οπως καταλαβαίνετε, η δημοκρατία στο χώρο της ενημέρωσης, ιδιαίτερα στα ιδιωτικά κανάλια, συνεχίζει να βρίσκεται στα όρια της ανυπαρξίας και κανείς αρμόδιος δε δείχνει την παραμικρή στενοχώρια. Λογικό, βέβαια, αφού κυβερνώντες και μεγαλοκαναλάρχες έχουν τους ίδιους στόχους και συμφέροντα...

Οι λογαριασμοί του Γιακουμάτου

Εντατικό φροντιστήριο στα μαθηματικά φαίνεται ότι χρειάζεται ο υφυπουργός Απασχόλησης Γεράσιμος Γιακουμάτος. Και τούτο, όχι γιατί είναι περίοδος εξετάσεων, αλλά γιατί ζήτησε από τους γιατρούς του ΙΚΑ - που έχουν ήδη αποφασίσει απεργιακές κινητοποιήσεις - περιθώριο μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα για να λογαριάσει το κόστος της ασφάλισης των 5.500 συμβασιούχων γιατρών στο Ιδρυμα.

Βέβαια, όταν η ΝΔ ήταν στην αντιπολίτευση, ο Γεράσιμος Γιακουμάτος έταζε με το τσουβάλι στα συνέδρια των γιατρών του ΙΚΑ, ενώ στη Βουλή - όταν νομοθετούσε το ΠΑΣΟΚ - αναφωνούσε πως είναι απίστευτο να υπάρχουν ανασφάλιστοι εργαζόμενοι στο μεγαλύτερο οργανισμό της χώρας. Τώρα που βρίσκεται σε κυβερνητική θέση, «ανακάλυψε» τη ...δυσμενή δημοσιονομική κατάσταση και γύρισε τον αμανέ. Κι όχι μόνον, αφού σε απάντηση σχετικής ερώτησης της βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνας Κανέλλη, δήλωσε ότι δεν είναι δα και δόγμα η μονιμότητα των γιατρών...

Δεν ξέχασε, λοιπόν, τις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής ο υφυπουργός Απασχόλησης. Απλά όταν η κυβέρνηση δε θέλει να ζυμώσει ο Γεράσιμος Γιακουμάτος κοσκινάει, κάνοντας πολλαπλασιασμούς και προπάντων αφαιρέσεις στην Ασφάλιση των γιατρών του ΙΚΑ.

Το πλαίσιο πάλης

Ηδη η Ομοσπονδία των γιατρών του ΙΚΑ ανακοίνωσε τις απεργιακές κινητοποιήσεις (24ωρες απεργίες με αρχή στις 6 Ιούνη) που είχε αποφασίσει το συνέδριο της Ομοσπονδίας των γιατρών του ΙΚΑ (12-13 Μάη 2006).

Ωστόσο, για την ακατάσχετη κοροϊδία τόσο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ έχει μερίδιο ευθύνης και η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας, μαζί με τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ Γιατρών, που αναλώθηκαν σε διαρκείς και αποπροσανατολιστικούς «διαλόγους». Ετσι τώρα που ξεκινούν οι νέες απεργιακές κινητοποιήσεις αποκτά ιδιαίτερη σημασία η επισήμανση της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» στο συνέδριο: «Σήμερα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση μέσα από ένα πλαίσιο πάλης που να εμποδίσει την εφαρμογή της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης φτάνοντας μέχρι την ακύρωση και την ανατροπή της. Απαραίτητη προϋπόθεση γι' αυτό είναι η συντονισμένη δράση με το ταξικό συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα, για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στην ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ και στο ευρύτερο συνδικαλιστικό κίνημα. Και αύριο σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο».

Ας τα ξανασκεφθούν όλα τα παραπάνω οι γιατροί του ΙΚΑ, καθώς βαδίζουν για τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Εθνική στρατηγική» και «συναίνεση»

Νερό πίνουν στο όνομα της «εθνικής συναίνεσης» οι εκάστοτε κυβερνώντες καθώς την αναγνωρίζουν ως βασικό όρο για την εφαρμογή της αντιλαϊκής τους πολιτικής, με τις ελάχιστες δυνατές αντιστάσεις. Τη συναίνεση επικαλέστηκε χτες και η υπουργός Εξωτερικών, δηλώνοντας μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής - στο οποίο μετέχουν όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ - πως είναι πάντα ζητούμενο η εξασφάλιση «της μέγιστης δυνατής συναίνεσης ώστε να ενδυναμώνεται ο κεντρικός εθνικός στόχος». Στο ίδιο μήκος κύματος, βέβαια, κινήθηκαν οι δηλώσεις των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.

Συναίνεση όμως σε ποια βάση και για ποιο σκοπό; Η υπουργός Εξωτερικών μίλησε για κάποιον «κεντρικό εθνικό στόχο». Δε διευκρίνισε ποιος είναι αυτός και ποιον υπηρετεί. Αλλά δεν είναι εδώ το ζήτημα. Εμείς λέμε απλά ότι όπως ακριβώς δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση σε μια πολιτική ταξική υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, που, κατ' απαίτησή του, πετσοκόβει εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καταδικάζει τους εργαζόμενους και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα στην ανέχεια και την πλήρη αδυναμία να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις ανάγκες τους, έτσι ακριβώς δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση στην εξωτερική πολιτική, η οποία χαράσσεται με γνώμονα τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου, της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης.

Σε τι άραγε να συναινέσει ο ελληνικός λαός; Στη στήριξη των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε βάρος άλλων λαών και χωρών; Τι συμφέρον έχει να συναινέσει σε μια εξωτερική πολιτική που κυρίαρχο μέλημά της έχει το πώς θα δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις για επέκταση του ελληνικού μεγάλου κεφαλαίου σε τρίτες χώρες (π.χ. τις βαλκανικές) ώστε να γιγαντωθούν τα κέρδη του, εκμεταλλευόμενο κι άλλους λαούς και καταληστεύοντας τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές; Γιατί να συναινέσει σε μια εξωτερική πολιτική που ενθάρρυνε αμφισβητήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας;

Η εξωτερική πολιτική που ακολουθείται χρόνια τώρα και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ είναι αδιέξοδη και επικίνδυνη για το λαό και τα συμφέροντά του. Πάει πολύ, λοιπόν, να ζητάνε από πάνω και τη συναίνεσή του. Αξίζει δε να σημειώσουμε ότι και η ίδια η δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ) αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός τέτοιου κλίματος, στην κάλυψη των κυβερνητικών επιλογών με την επίφαση του «διαλόγου».

Εξάλλου το ότι δεν είχε στόχο την αναβάθμιση της συζήτησης και τη διαφάνεια μπροστά στον ελληνικό λαό, επιβεβαιώνεται και από την απόρριψη της πρότασης του ΚΚΕ κατά τη συζήτηση αναθεώρησης του Συντάγματος, για αναβάθμιση της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, που πλαισιωνόταν από επιμέρους προτάσεις για να γίνεται εκεί ουσιαστική συζήτηση για τα κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Αντ' αυτού προκρίθηκε το ΕΣΕΠ, που λειτουργεί έξω από τα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, είναι ελεγχόμενο από την εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ κρίσιμα θέματα της λειτουργίας του καθορίζονται με αποφάσεις του εκάστοτε ΥΠΕΞ και οδηγεί στην υποβάθμιση της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής μέσα από την «αλληλοεπικάλυψη». Καμία συναίνεση, ανάπτυξη της λαϊκής πάλης! Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση του ελληνικού λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ