ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εγκαθίσταται το ευρωστρατηγείο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εντός των ημερών εγκαθίσταται ο εργολάβος στην 1η Στρατιά, που εδρεύει στη Λάρισα, για την κατασκευή των κτιρίων, όπου θα στεγαστεί το «Ελληνικό Ευρωπαϊκό Στρατηγείο», (Hellenic EU Opetational Hend Quarters - QHQ), το οποίο αναμένεται να ξεκινήσει τη δραστηριότητά του στις αρχές του 2008. Αποστολή του ευρωστρατηγείου, το οποίο ήρθε να αντικαταστήσει το χερσαίο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στον Τύρναβο, που «καταργήθηκε», και να λειτουργήσει παράλληλα με το αεροπορικό ΝΑΤΟικό στρατηγείο στο Κουτσόχερο της Λάρισας, είναι η διεξαγωγή επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ευρωστρατού και η διαχείριση κρίσεων στην ευρύτερη περιοχή.

Η λειτουργία του έρχεται να επιβεβαιώσει την εμμονή της κυβέρνησης της ΝΔ για την περαιτέρω ενσωμάτωση της χώρας στους ΝΑΤΟικούς και ευρωενωσιακούς μηχανισμούς, που υπονομεύει την εθνική ανεξαρτησία και μετατρέπει, αυτομάτως, την πόλη της Λάρισας σε μόνιμο στρατιωτικό στόχο, με ό,τι αυτό σηματοδοτεί στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της περιοχής. Κι όπως έχει καταγγείλει, παλιότερα, η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ, «η ενέργεια αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα φιλειρηνικά και αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα των λαρισαϊκού και, γενικότερα, του ελληνικού λαού».

Πλήρης συνεννόηση...

Το θέμα της «τρομοκρατίας» και της αντιμετώπισής της κυριάρχησε στην προχτεσινή συνάντηση του Κ. Καραμανλή και του Πακιστανού ομολόγου του, Σ. Αζάζ, σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες.

Οι αδιαμφισβήτητες - και με δικαστική βούλα πλέον - απαγωγές και ανακρίσεις Πακιστανών μεταναστών στη χώρα μας, παρότι τον καιρό αυτό βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας, δεν απασχόλησαν τη συνάντηση, σύμφωνα με τις ίδιες πάλι πληροφορίες.

Ισως, το ζήτημα αυτό εντάχθηκε στο πρώτο θέμα, οπότε υπήρξε πλήρης συνεννόηση...

Στο έλεος των εμποροβιομηχάνων

Ακόμη δεν έχει πληρωθεί η μεγάλη πλειοψηφία των σταφυλοπαραγωγών της Αχαΐας, οχτώ και πλέον μήνες μετά την παράδοση της παραγωγής τους στους εμποροβιομήχανους, αλλά και στην Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Πάτρας. Μάλιστα, αρκετές από τις επιταγές που έδωσαν οι εμποροβιομήχανοι στους σταφυλοπαραγωγούς είναι ακάλυπτες...

Το γεγονός, βέβαια, δε συμβαίνει για πρώτη φορά. Πέρσι, επισείοντας την απειλή των αθρόων εισαγωγών σε περίπτωση που οι παραγωγοί δε δέχονταν να δώσουν την παραγωγή τους σε χαμηλότερη τιμή από την προηγούμενη χρονιά (2004), κατάφεραν και την έβαλαν στο χέρι μέχρι και με 10 λεπτά το κιλό. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα αγοράζουν τα 750 ml το μπουκάλι κρασί στην τιμή των 5 και 6 ευρώ.

Η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σε συνδυασμό με τις αποφάσεις της ΕΕ, όχι μόνον έχει οδηγήσει ένα προνομιακό προϊόν, όπως είναι τα κρασοστάφυλα της Αχαΐας, στην ...ανυποληψία, αλλά κι έχει επιτρέψει στους εμποροβιομήχανους να επιδίδονται σε κάθε λογής εκβιασμούς, προκειμένου να αποσπούν την παραγωγή σε εξευτελιστικές τιμές. Προς δόξαν της «ελεύθερης αγοράς» και της «ανταγωνιστικότητας της οικονομίας», βέβαια...

Το ανέκδοτο της ημέρας

Το ανέκδοτο της ημέρας ειπώθηκε χτες από τον πρόεδρο της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΕΛΤΑ» και νέο πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), Δ. Δασκαλόπουλο. Μιλώντας από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης, λίγο πριν την εκλογή του στο τιμόνι του ΣΕΒ, ο Δ. Δασκαλόπουλος αναφέρθηκε εκτενώς στο ρόλο που ο ίδιος φιλοδοξεί να διαδραματίσει η ηγεσία του Συνδέσμου στις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.

Από τα πολλά και διάφορα (σοβαρά και ευτράπελα), που είπε ο κ. Δασκαλόπουλος, ξεχώρισε η φιλοδοξία του να μετεξελιχθεί ο ΣΕΒ «στον κατ' εξοχήν θεσμικό εκπρόσωπο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των δυνάμεων που παράγουν πλούτο και θέσεις εργασίας»! Ούτε λίγο - ούτε πολύ, δηλαδή, ο Δ. Δασκαλόπουλος θέλει να περάσει στην ελληνική κοινωνία την εικόνα ότι οι βιομήχανοι δε συμβάλλουν στην εκμετάλλευση των εργαζομένων και την παραγωγή φτώχειας και κοινωνικής αδικίας, αλλά είναι αυτοί που «παράγουν πλούτο και θέσεις εργασίας»!!!

Εμείς σημειώνουμε απλά ότι η άποψη του νέου προέδρου του ΣΕΒ έχει την ίδια εγκυρότητα και βαρύτητα με την άποψη εκείνων που υποστηρίζουν πως το μέλι το παράγουν οι κηφήνες και όχι οι μέλισσες.

Ελεος, τι άλλο θα ακούσουμε;

Τα ... βιομηχανικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΥΚΟΛΗ ΔΟΥΛΙΑ χτες για τον πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, που παρουσίασε την κυβερνητική πορεία στη συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών. Είχε άλλωστε τόσα πολλά να πει για να ευχαριστήσει το ακροατήριο...

Πρακτικά, μπορούσε να αναφερθεί στο 90% των νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν στη Βουλή και να μπορεί να εντοπίσει πλήθος διατάξεων που ευνοούσαν και θα ευνοήσουν περισσότερο στο μέλλον τους βιομηχάνους.

Το υπόλοιπο 10% δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει γιατί ευνοεί αποκλειστικά τους ...εφοπλιστές.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ, όμως, ήταν και ο Γιώργος Παπανδρέου, που υποσχέθηκε στους βιομηχάνους ...απελευθέρωση. Αν δε γνωρίζει κανείς πρόσωπα και πράγματα θα νόμιζε ότι μιλούσε στους πλέον καταπιεσμένους Ελληνες.

«Θα απελευθερωθείτε από τα δεσμά της γραφειοκρατίας και του αθέμιτου ανταγωνισμού», τους είπε, κι αυτοί βέβαια χάρηκαν. Ως γνωστόν, η «καλή επένδυση» πρέπει πάντα να έχει εναλλακτικές λύσεις.

Κι επειδή οι εκάστοτε κυβερνήσεις αντιμετωπίζονται ως ...επένδυση από τον ΣΕΒ, είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του αποτελούν πάντα μια εναλλακτική μορφή διασφάλισης των συμφερόντων τους.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, βέβαια, ήταν λογικό ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ να λέει ό,τι ...θέλει και να δηλώνει πως ο σύνδεσμος είναι παράγοντας «παραγωγής πλούτου και θέσεων εργασίας».

Τον καταλαβαίνουμε απόλυτα το νέο πρόεδρο του ΣΕΒ. «Μεθυσμένος» απ' όσα άκουσε, τόσο από τον πρωθυπουργό, όσο και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μπέρδεψε την παραγωγή του πλούτου με την καταλήστευσή του και τις θέσεις εργασίας με τις θέσεις εκμετάλλευσης και ξεζουμίσματος των εργαζομένων...

Οπως όλοι γνωρίζουν, εδώ και πολλά πολλά χρόνια, ο «πλούτος» των μελών του ΣΕΒ παράγεται από την εργασία άλλων. Αυτών που δουλεύουν στα εργοστάσια και μάλιστα κάτω από τις χειρότερες συνθήκες τις περισσότερες φορές.

Ποιοι «βουλιάζουν» τα Ταμεία;

Σύμφωνα και με χτεσινά δημοσιεύματα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται άμεσα να προχωρήσει σε νέα (δεύτερη κατά σειρά) χαριστική ρύθμιση των χρεών επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ, αντίστοιχη εκείνων με τις οποίες είχε «φιλοδωρήσει» τους μεγαλοοφειλέτες το ΠΑΣΟΚ. Η ρύθμιση θα αφορά στα χρέη από προσαυξήσεις δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις που χρωστάνε μέχρι 300.000 θα απαλλαχτούν από το 80% των οφειλόμενων πρόσθετων τελών προς το ΙΚΑ σε περίπτωση εφάπαξ εξόφλησης, ή από το 50% αν επιλέξουν να εξοφλήσουν τα χρέη τους σε 80 μηνιαίες δόσεις. Οι μεγαλοοφειλέτες άνω των 300.000 ευρώ, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, παίρνουν τριετή αναστολή για την τακτοποίηση των υποχρεώσεών τους απέναντι στο ΙΚΑ, με μόνη προϋπόθεση, στο διάστημα της αναστολής, να είναι συνεπείς με τις τρέχουσες ασφαλιστικές τους εισφορές!

Πρόκειται για νέα πρόκληση σε βάρος των ασφαλισμένων, αν αναλογιστεί κανείς τα παρακάτω ενδεικτικά μόνο στοιχεία, τα οποία το ΚΚΕ παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου για την Κοινωνική Ασφάλιση και τις θέσεις του Κόμματος στις 13 του περασμένου Μάρτη:

H ετήσια απώλεια εσόδων από εισφοροδιαφυγή υπολογίζεται σε 1,8 δισ. ευρώ. Το δημόσιο οφείλει στο ΙΚΑ από βεβαιωμένες οφειλές χωρίς προσαυξήσεις 4,1 δισ. ευρώ
Οι ιδιώτες επιχειρηματίες οφείλουν 2,1 δισ. ευρώ
Πάνω από 20 δισ. ευρώ είναι απώλειες από τη ληστεία των αποθεματικών τα τελευταία χρόνια
Η ένταξη των τραπεζικών ταμείων και άλλων ειδικών ταμείων με βάση το νόμο Ρέππα επιβάρυνε το ΙΚΑ. Μόνο η συγχώνευση του Ταμείου Ιονικής και Λαϊκής Τράπεζας στο ΙΚΑ που συμφωνήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και την ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ φόρτωσε στο ΙΚΑ έλλειμμα 600 εκατομμυρίων ευρώ.

Και η νέα ρύθμιση προς όφελος των μεγαλοεπιχειρήσεων έρχεται να επιβεβαιώσει τον προσχηματικό χαρακτήρα του «διαλόγου» για το Ασφαλιστικό που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πρώτα βιολιά την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που αναπαράγουν την κοινή επιχειρηματολογία ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι «αναγκαίες» για να σωθούν τα Ταμεία από την καταστροφή. Με παραλλαγές της ίδιας επιχειρηματολογίας «φλερτάρει» και ο ΣΥΝ, διευκολύνοντας με την τακτική του το πέρασμα των αντεργατικών μέτρων. Χέρι χέρι, οι δυνάμεις του κεφαλαίου προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τη νέα επίθεση στις πλάτες των εργαζομένων και να επικυρώσουν τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, συγκαλύπτοντας ότι οι ίδιοι και οι πολιτικές τους είναι αυτές που οδήγησαν τα Ταμεία στην κατάσταση που βρίσκονται σήμερα. Μια κατάσταση που επιδεινώνεται με τη νέα ρύθμιση που προωθεί η ΝΔ και η οποία αποτελεί καρμπόν των προηγούμενων του ΠΑΣΟΚ.

Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι λεφτά και προνόμια για την πλουτοκρατία υπάρχουν και μάλιστα απεριόριστα, ενώ για τους εργαζόμενους και τις πραγματικές τους ανάγκες δεν περισσεύει δεκάρα τσακιστή. Και σ' αυτό συμφωνούν όλοι τους και με κάθε ευκαιρία. Είτε πρόκειται για το Ασφαλιστικό, είτε για τα μέτρα ανακούφισης των ανέργων, είτε για τις αυξήσεις στους μισθούς και στο μεροκάματο των εργαζομένων.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Μελέτες όπως λέμε τιμοκατάλογοι...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ιδιαίτερη προβολή δίνει η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στις περίφημες πια 13 μελέτες, μία για κάθε περιφέρεια της χώρας, με σκοπό την εκτίμηση ανά νομό, «των επιπτώσεων της νέας ΚΑΠ, τις δυνατότητες αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών, τη βελτίωση της ζωικής παραγωγής» κ.ά. Πέρα από τα επιμέρους ζητήματα που τίθενται, όπως για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε ήδη έτοιμες αυτές τις μελέτες, πολύ πριν προχωρήσει στην υπογραφή και εν συνεχεία στην εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, ή ακόμη και ζητήματα που άπτονται του συνολικού κόστους του έργου των μελετών και του τρόπου ανάθεσής του, ένα είναι το πρωτεύον: Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί αυτές τις μελέτες ως προπαγανδιστικό όχημα της αγροτικής της πολιτικής προς τους μικρομεσαίους αγρότες της χώρας, προσπαθώντας, μάλιστα, να τις «περάσει» ως έργο ενίσχυσής τους. Στην πραγματικότητα, όμως, οι 13 αυτές μελέτες, δε ρίχνουν μόνο στάχτη στα μάτια των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά και θα αποτελέσουν ένα σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην ελληνική ύπαιθρο, δηλαδή για το τελικό ξερίζωμα των μικρών και φτωχών αγροτών από τη γη τους, στο πλαίσιο επιβολής της νέας ΚΑΠ. Και τέλος, την προσαρμογή της ελληνικής αγροτικής παραγωγής όχι στις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, αλλά σύμφωνα με τις επιταγές και τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Η «νομιμότητα»

«Υπήρχε κάποια παρανομία που έκανε ο Δήμος της Αθήνας;».

Σε αυτή τη φράση συμπυκνώθηκε όλη η επιχειρηματολογία της διοίκησης του δήμου και του δημάρχου Θ. Μπεχράκη, αναφορικά με την υπόθεση της «ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ». Ασφαλώς, παρανομία μπορεί να μην υπήρξε, αλλά σίγουρα υπήρξε πολιτική πρόθεση. Οταν η Πολεοδομία του δήμου εξέδωσε «άδεια κατεδάφισης» στις 11 Μάη, ήξερε ότι άνοιγε το δρόμο για να μπουν οι πρώτες μπουλντόζες στο χώρο. Οταν η διοίκηση του δήμου προώθησε το αίτημα του ιδιοκτήτη της «ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ», Μ. Μάτσα, και πρότεινε τη μετατροπή του συνόλου του χώρου των 60 στρεμμάτων στον Προμπονά, από Βιομηχανικό Πάρκο (ΒΙΟΠΑ) σε «ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση» (σ.σ.: ένταξη στο Σχέδιο Πόλης), ήξερε ποιανού συμφέροντα υπηρετεί. Η «νομιμότητα» είναι η καραμέλα που μασάνε για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Αλλωστε, και οι νόμοι με την ίδια λογική φτιάχνονται. Την ίδια πολιτική και τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν οι κυρίαρχες δυνάμεις, τόσο στη Βουλή, όσο και στο Δήμο της Αθήνας...

Θέμα κέρδους

Η εικόνα στο αεροδρόμιο της «Χόχτιφ» είναι παραπάνω από προκλητική. Στο πολυδιαφημισμένο αεροδρόμιο, με τις φοβερές και τρομερές υποδομές για την ολοκληρωμένη, υποτίθεται, εξυπηρέτηση των επιβατών, στο αεροδρόμιο που αποτέλεσε κόσμημα και για το ΠΑΣΟΚ και για τη ΝΔ, όταν κάνανε καταμερισμό εργασιών και αρμοδιοτήτων, ανέθεσαν, φαίνεται, καθήκοντα και στην ...Τροχαία. Ανδρες και γυναίκες, λοιπόν, της Τροχαίας εργάζονται κανονική βάρδια για να ρυθμίζουν τα της επιβίβασης των ταξιδιωτών στα ταξί.

Μπορεί να πει κάποιος ότι με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται τα παρατράγουδα με τις «κούρσες», αλλά ο κάθε λογικά σκεφτόμενος αναρωτιέται, ένα ολόκληρο αεροδρόμιο, με ανυπολόγιστα κέρδη να πηγαίνουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο, δεν μπορούσε να έχει μια δική του υπηρεσία, που να εξασφαλίζει την τήρηση της σειράς προτεραιότητας στα ταξί ή οτιδήποτε άλλο σχετικό;

Οχι, όχι, όχι. Γιατί; Μα, επειδή αν ήταν έτσι τα πράγματα, θα είχαν λιγότερα κέρδη...

Η επιλογή της ... επιτροπής

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την «ευαισθησία» της στο πάγιο αίτημα των κατοίκων του Περάματος - εδώ και αρκετά χρόνια διεκδικούν να απομακρυνθούν οι δεξαμενές πετρελαίου από την περιοχή - αποφάσισε να εκφράσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Και η κυβερνητική «ευαισθησία» εκφράστηκε έμπρακτα, με την απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης για τη συγκρότηση επιτροπής που ...θα εισηγηθεί τη λύση του προβλήματος!

Στην ουσία, δηλαδή, η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας την πρακτική της προκατόχου της του ΠΑΣΟΚ, παραπέμπει την επίλυση του προβλήματος στις ελληνικές καλένδες, με τη γνωστή τακτική της συγκρότησης επιτροπής, που θα αναλάβει να προτείνει τη ...«λύση του». Αλλωστε, η ελληνική ιστορία είναι πλούσια σε παραδείγματα, σύμφωνα με τα οποία η απροθυμία των εκάστοτε κυβερνώντων να λύσουν κάποιο πρόβλημα εκφραζόταν με τη συγκρότηση μιας ...επιτροπής.

Περισσεύει η υποκρισία, οξύνονται οι αντιθέσεις

Στην προσφιλή της τακτική του «μαστιγίου και του καρότου» κατέφυγε η Ευρωπαϊκή Ενωση, για άλλη μια φορά, κατά την προχτεσινή συνεδρίαση των ΥΠΕΞ. Η ΕΕ, προσπαθεί να ενισχύσει τη δικό της «διαμεσολαβητικό» ρόλο στα πλαίσια του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, εκπονώντας «ενδιάμεσες» προτάσεις, όπως τις αποκαλεί. Η διατύπωση της ευρωπαϊκής πρότασης από τη μια προσφέρει τεχνολογία στο Ιράν (προσεγγίζοντας κάπως τη ρωσική θέση) και από την άλλη απειλεί με κυρώσεις (υιοθετώντας την αμερικανική επιδίωξη για χρήση του κεφαλαίου 7 του καταστατικού του ΟΗΕ).

Είναι σαφές σε όλους ότι η προδιαγεγραμμένη κρίση με το Ιράν ελάχιστα έως καθόλου σχετίζεται με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Πόσο μάλλον που κάποιες άλλες χώρες, πέραν των «μεγάλων δυνάμεων», διαθέτουν πυρηνικά όπλα και ουδέποτε δέχτηκαν καν να ελεγχθούν οι πυρηνικές τους εγκαταστάσεις (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Ισραήλ, αλλά και η Ινδία και το Πακιστάν). Το ΚΚΕ έχει καθαρή θέση ενάντια στα πυρηνικά όπλα. Εχει, επίσης, ξεκάθαρη θέση όσον αφορά το δικαίωμα της οποιασδήποτε χώρας να αναπτύξει πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμα. Αυτό, βέβαια, την ίδια στιγμή που είναι αντίθετο με το ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς και την πολιτική του, όπως είναι η καταπάτηση δημοκρατικών ελευθεριών του ιρανικού λαού. Ο ιρανικός λαός, όμως, σίγουρα δεν απασχολεί διόλου όλους όσοι «ερίζουν» για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Οπως δεν τους απασχολεί ο οποιοσδήποτε λαός και τα πραγματικά συμφέροντα και δικαιώματά του, άλλωστε ο ιμπεριαλισμός είναι αυτός που πρωτοστατεί στην καταπάτησή τους, επιβάλλοντας τη δικτατορία των μονοπωλίων.

Το Ιράν έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα, λόγω της γεωστρατηγικής του σημασίας και λόγω των ενεργειακών του πηγών. Τα ενεργειακά του κοιτάσματα, από τα πλουσιότερα στον κόσμο, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτα λόγω της έλλειψης υποδομής (στόχο που εποφθαλμιούν να καλύψουν έχοντας, ήδη, κάνει επενδύσεις αρκετές ευρωπαϊκές εταιρίες). Επιπλέον, βρίσκεται σε ένα τέτοιο γεωγραφικό σημείο που η χρήση του εδάφους του για αγωγούς ενέργειας αποτελεί τη συντομότερη και πλέον οικονομική λύση για τη μεταφορά ενέργειας από τη Ρωσία και τις, παρακείμενες, στην Κασπία χώρες προς ανατολάς (Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία, Πακιστάν) αλλά και προς την Ευρώπη, γεγονός το οποίο ενδιαφέρει διακαώς και τις ΗΠΑ. Αρα, ο έλεγχος των ενεργειακών του «δρόμων» είναι καθοριστικός στην παγκόσμια σκακιέρα.

Ο ενδοϊμπεριαλιστικός ενεργειακός πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια και εκδηλώνεται με ανοιχτές στρατιωτικές επεμβάσεις π.χ. Ιράκ ή ακόμη και βομβαρδισμοί της πρώην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, με «ήπιες κυβερνητικές ανατροπές», π.χ. Ουκρανία, Γεωργία, με σχέδια «εκδημοκρατισμού» π.χ. Ευρεία Μέση Ανατολή κ.λπ., έχει εισέλθει σε νέα, οξύτερη φάση. Και οι συμμαχίες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στήνονται, για να επανεξεταστούν λίγο αργότερα (π.χ. στάση της ΕΕ, που από τη μία συναινεί με τις ΗΠΑ, από την άλλη αφήνει περιθώρια και σε Ρωσία - Κίνα) ανάλογα με τα συμφέροντα...