Ιδιαίτερη προβολή τυγχάνουν τα αγροτουριστικά προγράμματα που αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα σε ολόκληρη τη χώρα από την κυβέρνηση. Τεράστια κονδύλια που περικόπηκαν ελέω νέας ΚΑΠ, από την όποια στήριξη του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα, μεταπηδούν στη λεγόμενη «Ανάπτυξη της Υπαίθρου» και στα διάφορα προγράμματα αγροτουρισμού, των οποίων βεβαίως τελικοί δικαιούχοι είναι οι μεγαλοξενοδόχοι και οι συναφείς εταιρίες. Τη στιγμή δηλαδή που η κυβέρνηση προωθεί το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων παραγωγών από τη γη τους, προσπαθεί να «περάσει» στους ίδιους, αλλά και συνολικά στην κοινή γνώμη, την προοπτική και το μέλλον «γκαρσονιού» στους μεγαλόσχημους τουρίστες. Προοπτική - εκτός των άλλων - πολύ αβέβαιη, τουλάχιστον..

«Δεν μπορεί να μένουμε σε αυτή την τριτοκοσμική κατάσταση. Πρέπει να εξετάσουμε τη δυνατότητα, των εναλλακτικών μορφών διαχείρισης, της καύσης και της πυρόλυσης. Τελεία και παύλα». Τάδε έφη ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), Πάρης Κουκουλόπουλος, σε πρόσφατες δηλώσεις του στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84», μιλώντας για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Τόσο η διοίκηση της ΚΕΔΚΕ, όσο και κυβερνητικά στελέχη - όπως η Ντ. Μπακογιάννη - είτε έμμεσα, είτε άμεσα, έχουν προτείνει την καύση των απορριμμάτων ως «λύση» στο οξυμένο πρόβλημα. Εκμεταλλεύονται μια κατάσταση που, η δική τους πολιτική και πρακτική έχει δημιουργήσει, για να περάσουν από την πίσω πόρτα, την καταστροφική, αλλά προσοδοφόρα για το ιδιωτικό κεφάλαιο, καύση.

Ασφαλώς, και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι η καύση έχει τεράστιες επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία: Εκπέμπονται ιδιαίτερα επικίνδυνοι αέριοι ρύποι (διοξίνες, βαρέα μέταλλα). Παράγονται «ειδικά», επικίνδυνα, στερεά και υγρά απόβλητα. Συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Ομως, «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά», λέει ο λαός μας και επιβεβαιώνεται και σε αυτή την περίπτωση. Η προώθηση της καύσης θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη εξάρτηση από πολυεθνική εταιρία κατασκευής και λειτουργίας της μονάδας. Δηλαδή, θα ιδιωτικοποιηθεί πλήρως ο τομέας διαχείρισης των απορριμμάτων! Και την ίδια ώρα, μας πουλάνε «φούμαρα» περί λύσης του προβλήματος...

Αφορμή για την επανάληψη των διακηρύξεων περί «διαφάνειας» και για προπαγάνδιση της κυβερνητικής πολιτικής έδωσαν στο υπουργείο Παιδείας οι καταγγελίες της ΟΙΕΛΕ για πλαστά πτυχία που κάποια ιδιωτικά ΤΕΕ πουλούσαν σε εργαζόμενους οι οποίοι διεκδικούσαν μια θέση στο δημόσιο. Από την πλευρά της η ΟΙΕΛΕ επιχειρεί να αντιμετωπίσει το θέμα με «αστυνομικού τύπου» μέτρα, αφήνοντας κι αυτή, όπως και το υπουργείο, στην άκρη τις πραγματικές αιτίες, που είναι αυτή καθ' αυτή η λειτουργία των μαγαζιών που πουλούν εκπαίδευση και «χαρτιά», η μεγάλη ανεργία και η αναζήτηση με κάθε μέσον από τους εργαζόμενους ενός τέτοιου χαρτιού που θα εξασφαλίζει μια δουλιά. Αλλωστε, η στάση τους απέναντι στη λογική του κέρδους μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης είναι γνωστή με τη μεν ΟΙΕΛΕ να αποδέχεται την ιδιωτική εκπαίδευση και να πρωτοστατεί στην ίδρυση της «μη κρατικής» Ακαδημίας Εργασίας της ΓΣΕΕ και την κυβέρνηση της ΝΔ να είναι σταθερά προσανατολισμένη στην εισβολή ιδιωτών στο χώρο της Εκπαίδευσης, από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο.

• Σε πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θα υλοποιήσουν δήμοι της Δυτικής Αθήνας (σ.σ. κάποιοι πρόσκεινται και στον ΣΥΝ ή σε συμμαχία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ) μέσω του οποίου αναλαμβάνουν να «πλασάρουν» ανέργους για μισή δουλιά - και σε μερικές περιπτώσεις ανασφάλιστη δουλιά - σε επιχειρήσεις της περιοχής, οι οποίες θα μοιραστούν 3,6 εκατομμύρια ευρώ. Ανέργους που μπορεί αυτές οι ίδιες οι επιχειρήσεις να έχουν απολύσει πριν μερικές εβδομάδες...
• Στην απόφαση του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ - στην ηγεσία της βρίσκονται στελέχη και του ΣΥΝ - για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, με την οποία «ανοίγει» ο δρόμος για συμπράξεις δήμων - εφοπλιστών ή για τη σύσταση «Α.Ε.», με στόχο «τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ακτοπλοϊκών εταιριών». Η ΚΕΔΚΕ, λοιπόν, κόπτεται για την ανταγωνιστικότητα. Λίγες μέρες αφού η κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως στους εφοπλιστές να διαμορφώνουν την τιμή των εισιτηρίων όσο θέλουν, ακόμα και στις άγονες γραμμές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πού αλλού, δηλαδή, θα μπορούσε να τις αναζητά; Μήπως στην αύξηση των εργοδοτικών εισφορών; `Η, μήπως, στο χτύπημα της εισφοροδιαφυγής και εισφοροαποφυγής; Και μόνο να ξεστομίσει υπουργός της κυβέρνησης τέτοιο πράγμα, θα ...λιποθυμήσει!

Σιγά μη βάλουν ...«αντικίνητρα στην ανάπτυξη». Ετσι αντιλαμβάνονται οτιδήποτε επιβαρύνει τους εργοδότες.

Μήπως, πάλι, αναζητούν τη λύση, στην απόδοση των οφειλών του Δημοσίου προς το ΙΚΑ και τα Ταμεία; Ούτε συζήτηση. Οσο για την επιστροφή όλων όσα έχουν καταληστέψει τις προηγούμενες δεκαετίες απ' αυτά, ούτε καν περνάει από το μυαλό τους.

Τέλος πάντων, η προαναφερόμενη δήλωση του Σ. Τσιτουρίδη δεν έχει την παραμικρή αξία. Εκτός των άλλων, την ίδια στιγμή έκανε λόγο για επανεξέταση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων και εφαρμογή του νόμου του ΠΑΣΟΚ για ενοποίηση Ταμείων. Αυτά και μόνον, όμως, συνεπάγονται, τόσο την αύξηση των ορίων ηλικιών, όσο και τη μείωση των συντάξεων...

ΤΙ ΣΟΪ ΕΡΕΥΝΑ είναι αυτή του «Μέγκα», που λέει ότι 65% των Ελλήνων είναι υπέρ της ελαστικοποίησης της εργασίας και του «ανοίγματος του Ασφαλιστικού»; Μόνον ...αυτοί που την παρήγγειλαν το ξέρουν.

Σε λίγο, θα μας εμφανίσουν και έρευνες, που θα υποστηρίζουν ότι το 95% των πολιτών τάσσεται υπέρ της μείωσης των μισθών του και το 99% υπέρ του διπλασιασμού των ωρών εργασίας και, μάλιστα, τσάμπα...

Κι όλα αυτά από ένα συγκρότημα Μέσων Ενημέρωσης, που αρέσκεται να διαφημίζει ότι «ακούει τα προβλήματα των πολιτών» και διάφορα άλλα δακρύβρεχτα. Κάτι τέτοια, όμως, δείχνουν το τι πραγματικά συμβαίνει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο «κούκος αηδόνι» θα στοιχίσουν στον ελληνικό λαό τα 27 σχολεία που αποφάσισε η κυβέρνηση να κατασκευαστούν με τη μέθοδο των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Ούτε λίγο ούτε πολύ μόνο η κατασκευή των σχολείων αυτών θα στοιχίσει 105.100.000 ευρώ, δηλαδή 2,9 εκατ. ευρώ το καθένα, έναντι 1,6 εκατ. ευρώ που στοιχίζουν τα σχολεία που κατασκευάζει σήμερα ο ΟΣΚ. Ενα τεράστιο κόστος 2,5 φορές επάνω, που φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη - ακόμη και πέντε φορές επάνω - αν υπολογίσει κανείς σ' αυτό το κόστος της συντήρησης (45 εκατ. ευρώ για 25 χρόνια που θα βρίσκονται στην κατοχή των ιδιωτών), το κόστος ασφάλισης, το κόστος βαριάς συντήρησης (21 εκατ. ευρώ). Μόνο το κόστος του ιδιώτη συμβούλου που θα προσληφθεί για την προκήρυξη των διαγωνισμών ανέρχεται σε 1,5 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου όσο ένα σχολείο!

Υπάρχει κανείς ακόμη που δεν κατάλαβε ότι τα ΣΔΙΤ είναι ένα ακόμη εφεύρημα του καπιταλισμού, το οποίο εφαρμόζουν πιστά και στη χώρα μας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου - και τίποτε παραπάνω;

Λαλίστατος και χτες ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, στη συνάντησή του με τους υγειονομικούς συντάκτες. «Τους τελευταίους δυο μήνες, είπε, ζω μια ανεπανάληπτη εμπειρία, την οποία και εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ όταν ξεκίνησα μαζί στις 14 Φεβρουαρίου, μέσα σε κλίμα εξαιρετικής συνεργασίας με τους δύο συναδέλφους υφυπουργούς, τον κ. Θανάση Γιαννόπουλο και τον κ. Γιώργο Κωνσταντόπουλο...». Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, το περιεχόμενο της ανεπανάληπτης εμπειρίας, που ζει τελευταία ο υπουργός, αλλά, τον βεβαιώνουμε, δεν είναι ο μόνος. Ο κοσμάκης, που διαβαίνει την πόρτα των νοσοκομείων και βιώνει την «τριτοκοσμική κατάσταση» που διαπίστωσε ακριβώς πριν από δύο μήνες ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ζει εδώ και χρόνια ...ανεπανάληπτες εμπειρίες. Οπως και όσοι ζουν την ...ανεπανάληπτη εμπειρία της λίστας αναμονής για έξι μήνες στον «Αγιο Σάββα» - που τον επισκέφτηκε χτες ο υπουργός Υγείας λόγω των εορτών.

Απτόητος, όμως, ο τελευταίος δήλωσε απ' τον «Αγιο Σάββα»: «Με τα μέτρα που λαμβάνονται, αυτές οι εικόνες τελειώνουν. Οι μεγάλες λίστες αναμονής θα ανήκουν, σε λίγο καιρό από τώρα, σαν μια κακή ανάμνηση, στο παρελθόν». Τα λαϊκά στρώματα, όμως, έχουν τη χείριστη εμπειρία των «επαναστάσεων», των «μεταρρυθμίσεων», της «κατάργησης των ράντζων», των προσλήψεων προσωπικού στα νοσοκομεία και πάει λέγοντας και δεν πιστεύουν πια σε βαρύγδουπες υποσχέσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές έδωσε η πρόσφατη δήλωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Σιν Μακόρμικ, σύμφωνα με τις οποίες οι ΗΠΑ «δεν είναι έτοιμες» να βγάλουν τη Λιβύη από τον κατάλογο των κρατών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία. «Υπάρχουν ορισμένες υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρωθούν σύμφωνα με τους νόμους και τους κανονισμούς που καθορίζουν το καθεστώς» του κράτους που υποστηρίζει την τρομοκρατία, υπενθύμισε ο Αμερικανός εκπρόσωπος σε συνέντευξη Τύπου, χωρίς να δώσει παραπέρα εξηγήσεις. Δε χρειάζονταν, άλλωστε. Ο εκβιασμός είναι σαφής...

Το Σαββατοκύριακο τα αμερικανικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ πρόβαλαν ρεπορτάζ, το οποίο έσπευσαν να αναπαράγουν τα «έγκυρα» και «μεγάλα» δικά μας, για το δράμα μιας Ιρανής, θύμα βιασμού στην πατρίδα της. Δηλώσεις για το θέμα έκανε ως κι η «Μις Καναδάς».

Οσο στην Ουάσιγκτον προωθούν σχέδια για εισβολή και σ' αυτήν τη χώρα, τόσο θα πυκνώνουν τέτοια «ρεπορτάζ», όπως έγινε τα προηγούμενα χρόνια με τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Οσο για τις εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς Αμερικανούς και φτωχές Αμερικανίδες της Νέας Ορλεάνης, που, ελέω της ανυπαρξίας οποιασδήποτε κρατικής φροντίδας, ξεσπιτώθηκαν κι έπεσαν θύματα ληστειών, βιασμών, ακόμη και φόνων, ή για το πόσοι βιασμοί, ληστείες και εγκλήματα γίνονται κάθε ώρα στις ΗΠΑ, δεν πρόκειται να δείτε ρεπορτάζ στα αμερικανικά ΜΜΕ, ούτε κάποια «Μις» να δακρύζει...

• Περικοπή δαπανών, ακόμα και αυτών που σχετίζονται με την ασφάλεια, όπως είναι οι δαπάνες συντήρησης των τρένων και της υποδομής. Σημειωτέον ότι η συντήρηση του δικτύου έχει εκχωρηθεί σε ιδιώτες εργολάβους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των δρομολογίων.
• Δραστική μείωση του προσωπικού, ακόμα και κατάργηση κλάδων εργαζομένων, όπως είναι οι φύλακες ισόπεδων διαβάσεων. Σήμερα, χρέη φύλακα στις διαβάσεις (ο κλάδος αυτός έχει καταργηθεί την τελευταία 10ετία) εκτελεί το προσωπικό συντήρησης της γραμμής.
• Αύξηση των ταχυτήτων των τρένων έως και 60 χιλιόμετρα, πύκνωση δρομολογίων και κλείσιμο σταθμών, ώστε να γίνονται λιγότερες ενδιάμεσες στάσεις.
• Εντατικοποίηση της εργασίας των σιδηροδρομικών με διπλοβάρδιες στους σταθμούς, αλλά και καθιέρωση «μπόνους» όταν το τρένο φτάνει στον προορισμό του στην προκαθορισμένη ώρα.

Εν κατακλείδι, όσο δεν αλλάζει η βασική πολιτική επιλογή για τη λειτουργία του σιδηροδρόμου, και τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα θα αυξάνονται με «γεωμετρική πρόοδο» και ανθρώπινες ζωές θα συνεχίσουν να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους.