Νομοσχέδιο, λοιπόν, που ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομίας, προβλέπει την εξαγορά της καταπατημένης γης από τους ίδιους τους καταπατητές - εντός και εκτός σχεδίου - και μάλιστα με σημαντικές... εκπτώσεις σε σχέση όχι μόνο με τις εμπορικές, αλλά και με τις αντικειμενικές αξίες! Το ίδιο το υπουργείο υπολογίζει ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα «ξεφορτωθεί» έτσι από 3,5 εκατ. στρέμματα γης και θα εισπράξει έσοδα 700 εκατ. ευρώ, μικραίνοντας την «τρύπα» των κρατικών ελλειμμάτων.
Μήπως μπορεί να μας πει κάποιο μέλος της κυβέρνησης ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να ξεπουλούν μια περιουσία που δεν είναι δική τους, αλλά ανήκει σε όλο το λαό, αγνοώντας επιδεικτικά τη σοφή ρήση που λέει ότι «την κληρονομήσαμε από τα παιδιά μας»;
Και στο κάτω - κάτω της γραφής: Αν θέλουν να μειώσουν τα ελλείμματα, τότε γιατί δεν αυξάνουν τη φορολογία των επιχειρήσεων και του μεγάλου κεφαλαίου γενικότερα, αντί να τη μειώνουν; ΄Η μήπως δεν τους επιτρέπει κάτι τέτοιο ούτε το... ιρλανδικό, ούτε το... σκανδιναβικό μοντέλο που ακολουθούν;
Εντονη φημολογία «κυκλοφορεί» το τελευταίο διάστημα για το μέλλον της Εθνικής Τράπεζας, με αφορμή την πρόσφατη εξαγορά της τουρκικής «Finansbank». Κι αυτό, επειδή η διοίκηση της Εθνικής, μετά την εξαγορά, έκανε γνωστό ότι θα προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 3 δισ. ευρώ. Ποσό ασφαλώς τεράστιο για τα ελληνικά δεδομένα. Σήμερα το 40% των μετόχων της Εθνικής Τράπεζας βρίσκεται στα χέρια των λεγόμενων ξένων θεσμικών επενδυτών και σε συνδυασμό με την επικείμενη αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, πολλοί είναι εκείνοι που έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι η μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα θα περάσει ολοκληρωτικά στα χέρια των ξένων.
Ετσι κι αλλιώς, βέβαια, η Εθνική είναι και σήμερα μια ιδιωτική τράπεζα - διά χειρός ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε - η οποία πρωτοστατεί στην άγρια τοκογλυφία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Επομένως, ό,τι και αν συμβεί, μάλλον θα είναι η φυσιολογική συνέπεια της πολιτικής ιδιωτικοποίησής της.
Πριν λίγο καιρό είχαμε γράψει ότι το τελευταίο διάστημα στις ΗΠΑ παρατηρείται μια αναβίωση του Μακαρθισμού στους χώρους των σχολείων και των πανεπιστημίων. Στη μαύρη λίστα μπαίνουν όσοι ασκούν κριτική στην πολιτική του «προληπτικού πολέμου» της κυβέρνησης Μπους. Και μάλιστα έχουν δημιουργηθεί κινήσεις πολιτών που πλέον αναλαμβάνουν την παρακολούθηση των... ανατρεπτικών στοιχειών και τους καταγράφουν.
Οπως έχει γίνει γνωστό, ο Σύλλογος Αποφοίτων του Πανεπιστημίου Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες, που ελέγχεται από τους ρεπουμπλικάνους, προσφέρει και αμοιβή 100 δολαρίων σε κάθε φοιτητή που θα δώσει ηχογραφημένο πειστήριο της... ανάρμοστης «αριστερής» συμπεριφοράς καθηγητή, ώστε το πανεπιστήμιο να τον αποβάλει. Μάλιστα, σε ιστοσελίδα έχει δημοσιευτεί κατάλογος 101 καθηγητών πανεπιστημίων που θεωρούνται «αριστεροί» και «επικίνδυνοι για την Αμερική».
Μετά τη δημοσίευση του καταλόγου, ο καθηγητής Μιχέλ Τίνκερ Σάλας, με καταγωγή από τη Βενεζουέλα που επικρίνει την πολιτική των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική, ανακρίθηκε ουσιαστικά από την αστυνομία για τις σχέσεις του με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας και την κοινότητα μεταναστών. Στην ...έρευνα μπήκαν και οι φοιτητές του που ρωτήθηκαν για τις διαλέξεις του καθηγητή τους. Ο καθηγητής κοινωνιολογίας του Γέιλ Πολ Γκιλρόι, μετά από επικριτικές αναφορές του για τον πόλεμο στο Ιράκ, κατηγορήθηκε για συνωμοσία. Τον περασμένο Φλεβάρη ο ανώτατος φορέας εκπαίδευσης της Πενσιλβάνια δέχτηκε καταγγελίες για το λεγόμενο Διεθνές Απολυτήριο, ότι είναι στο περιεχόμενό του «μαρξιστικό» και «αντιχριστιανικό».
Ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Ντέιβιντ Χόρογουιτς προχωράει ακόμα παραπέρα και προτείνει και μέτρα, όπως γράφει σε βιβλίο του με τίτλο «Οι καθηγητές, οι 101 πιο επικίνδυνοι ακαδημαϊκοί της Αμερικής»: «Σήμερα οι καθηγητές που υιοθετούν τη ριζοσπαστική ιδεολογία δεν αποτελούν εξαίρεση, αλλά κανόνα στον ακαδημαϊκό κύκλο και αντί να τιμωρούνται, αφήνονται ελεύθεροι να συνεχίσουν το αντιαμερικανικό κήρυγμά τους και να εκφράζουν τη χαρά τους όταν σκοτώνονται Αμερικανοί στρατιώτες που υπερασπίζονται την πατρίδα τους». Στην «πυρά» κραυγάζει ο βουλευτής και, μάλιστα, με τόση τύφλωση, που, σίγουρα, ο ...Μακάρθι χαμογελάει χαιρέκακα, καθώς η άκρως αντιδραστική του κληρονομιά αναβιώνει και συνεχίζεται το κυνήγι μαγισσών στη μητρόπολη της ...ελευθερίας.
Πρόκειται για «τις μεγαλύτερες αυξήσεις που δόθηκαν την περίοδο αυτή στις χώρες της ευρωζώνης», δήλωσε ο Οδ. Κυριακόπουλος. Και πάλι καλά που δε ζήτησε από τους εργαζόμενους να του πουν και ευχαριστώ για τα ψίχουλα...
Εν γένει, πάντως, στη χτεσινή συνάντηση όλοι δήλωσαν ικανοποιημένοι από τις υπογραφές που «έπεσαν» και αυτό από μόνο του υποδηλώνει το τι πραγματικά συμβαίνει.
Πώς να το κάνουμε, σε αυτές τις υποθέσεις ποτέ μα ποτέ δε γίνεται να είναι «όλοι ικανοποιημένοι». Οσο κι αν δεν αρέσει, στο «πνεύμα του εκσυγχρονισμού» που διαπνέει όλους τους οπαδούς του «κοινωνικού διαλόγου», γαλάζιους και πράσινους, πάντα κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οτιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ πρόταση για την αμυντική βιομηχανία - κατά το ΠΑΣΟΚ - η κυβέρνηση και εκεί οφείλονται όλα τα δεινά της! Η γνωστή κριτική περί έλλειψης πολιτικής και κακοδιαχείρισης δηλαδή παρουσιάστηκε και πάλι χτες από την Μ. Ξενογιαννακοπούλου.
Τι καλά που θα ήταν αν αυτές οι κριτικές του ΠΑΣΟΚ περί «απουσίας πολιτικής» ήταν αλήθεια (όπως και οι αντίστοιχες που έκανε η ΝΔ όταν κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ)... Θα ήμασταν όλοι πολύ καλύτερα.
Οπως καταλαβαίνετε, για το λαό είναι προτιμότερο να μην έχει πολιτική η κυβέρνηση, παρά να εφαρμόζει πολιτικές υποβάθμισης και εξαφάνισης ολόκληρων βιομηχανικών κλάδων. Δυστυχώς, οι πολιτικές και των δύο όχι απλά είναι «παρούσες» αλλά συνέχεια η μια της άλλης.
Ειδικά, μάλιστα, για την αμυντική βιομηχανία - όπου «μπλέκεται» και ο παράγοντας των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών μαζί με τις κατευθύνσεις της ΕΕ - μάλλον θα έπρεπε να φροντίζουν να σιωπούν και τα δύο κόμματα.
Φτάνει, λοιπόν, στο σημείο το ΠΑΣΟΚ:
Ε, λοιπόν, είναι τόσο απύθμενο το θράσος τους και η προσπάθεια εμπαιγμού του ελληνικού λαού, που σπάει κάθε Ολυμπιακό ρεκόρ!
Σταθερά επιμένει ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) να «πετάξει» εκτός πανεπιστημίων τους φοιτητές που καθυστερούν πάνω από τρία χρόνια να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους (κυρίως εργαζόμενους φοιτητές). Γιατί; Διότι στο νέο μοντέλο ιδιωτικοποιημένων πανεπιστημίων που διαμορφώνει η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι φοιτητές βαφτίζονται «αιώνιοι» και χαλάνε τη μόστρα της... επιχείρησης. Ψάχνουν τρόπους, λοιπόν, να τους πετάξουν εκτός πανεπιστημίων.
Και δεν έχει μόνον η Ελλάδα αυτό το προνόμιο. Στα «δημόσια» πανεπιστήμια της Ολλανδίας για παράδειγμα, οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα 1.500 ευρώ το χρόνο για τα κανονικά έτη σπουδών, ενώ μόλις ξεπερνούν αυτά τα χρόνια, τα δίδακτρα που καλούνται να καταβάλουν εκτοξεύονται και μπορεί να φτάσουν έως και τα 10.000 ευρώ! Κι αυτά, όταν το 80% των Ολλανδών φοιτητών εργάζονται για να τα φέρουν βόλτα, καθώς και δίδακτρα πληρώνουν, και στέγη νοικιάζουν (κοντά στα 400 ευρώ για ένα δωμάτιο) και βέβαια αγοράζουν οι ίδιοι τα βιβλία τους.
Συμπέρασμα: δε χωρούν οι εργαζόμενοι φοιτητές και οι φοιτητές από τα φτωχά λαϊκά στρώματα στα ιδιωτικοποιημένα πανεπιστήμια!
«Ιερό το δικαίωμα στην απεργία, αλλά εξίσου ιερό και το δικαίωμα στην εργασία». Αυτό είναι το... νέο επιχείρημα που προβάλλει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης για να δικαιολογήσει τη νέα δολοφονική επέμβαση των ΜΑΤ και του απεργοσπαστικού μηχανισμού που έγινε χτες το πρωί στο Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων υπό την καθοδήγησή του. Οι εργαζόμενοι πήραν χαμπάρι πόσο σέβεται και το δικαίωμα στην απεργία, στέλνοντας τα ΜΑΤ για να τη σπάσουν, αλλά και το δικαίωμα στην εργασία. Ειδικά οι συμβασιούχοι (8μηνα και 4μηνα), που χρόνια τους κρατά εργασιακά και πολιτικά ομήρους και τώρα τους «πείθει» - όσους πείθει - να γίνουν απεργοσπάστες, εκβιάζοντάς τους με την απειλή της απόλυσης.
Ηρθε η ώρα οι εργαζόμενοι να μιλήσουν. Ολοι μαζί, μόνιμοι, αορίστου και ορισμένου χρόνου, να κλιμακώσουν τον αγώνα, πετώντας στα σκουπίδια την πολιτική που τους θέλει ομήρους, κακοπληρωμένους, χωρίς μόνιμη και σταθερή δουλιά, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, αλλά και τιμωρώντας τους εκπροσώπους της πολιτικής αυτής, από όποιο πόστο κι αν την υπηρετούν.
Για την «αύξηση της απασχόλησης» στο εμπόριο, την «αύξηση των λιανικών πωλήσεων» και το «άνοιγμα περισσότερων επιχειρήσεων απ' αυτές που έκλεισαν», πανηγύριζε προχτές ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, αφού έτσι ήθελε να δει την ετήσια έκθεση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου.
Βέβαια, η αλήθεια είναι διαφορετική. Κι επειδή είμαστε σίγουροι ότι ο υφυπουργός γνωρίζει όλη την έκθεση και όχι τη μισή, έχουμε κάθε δικαίωμα να πούμε ότι αποσιωπά τα στοιχεία που καταδεικνύουν ότι η κυβερνητική πολιτική - σε συνέχεια εκείνων που άσκησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - συνεχίζει να οδηγεί στο περιθώριο όλο και περισσότερους αυτοαπασχολούμενους και ότι η αύξηση των λιανικών πωλήσεων αφορά κυρίως τις μεγάλες λιανεμπορικές επιχειρήσεις.
Οσο για την «απασχόληση», έλεος πια. Με έναν και πλέον στους δέκα Ελληνες ανέργους, πάει πολύ να προτρέπει τους εργαζόμενους να πανηγυρίζουν για τους γνωστούς όρους απασχόλησης στις πολυεθνικές και τα πολυκαταστήματα... Βέβαια, η ΝΔ έχει κάθε λόγο να κομπάζει για τα αποτελέσματα της πολιτικής της, αφού έτσι επιτυγχάνεται ο στόχος της, που είναι η ενίσχυση των κερδών των μονοπωλίων.
Δεν είναι τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ καταλογίζει στην κυβέρνηση «αδυναμία να προσαρμόσει την αγροτική πολιτική της στη νέα ΚΑΠ», ούτε το γεγονός ότι οι θέσεις του βοηθούν στην ολοκληρωτική ενσωμάτωση της ελληνικής γεωργίας στη νέα ΚΑΠ.
Οι αγρότες, λοιπόν, χρειάζεται να καταδικάσουν και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αποδυναμώνοντάς τα πολιτικά και εκλογικά και μια πρώτη ευκαιρία έχουν στις ερχόμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση...