Παρασκευή 7 Απρίλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ανατριχιαστικοί φόροι...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι νεκροί λιώνουν συνήθως στα τρία χρόνια. Οχι πάντα όμως. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Θα αναρωτιέστε, γιατί ασχολούμαστε με τα μακάβρια αυτά ζητήματα. Αφορμή μας έδωσε η περίπτωση του Δήμου Ζωγράφου. Η δημοτική αρχή της πόλης, λοιπόν, όταν πληροφορήθηκε τα παραπάνω, προβληματίστηκε, σκέφτηκε και πήρε τα μέτρα της. Κι έτσι, τον περασμένο Νοέμβρη άλλαξε το καταστατικό του νεκροταφείου του δήμου, για να μη ζημιωθεί και έχει διαφυγόντα κέρδη. Για κάθε μήνα που ο νεκρός παραμένει παραπάνω - από τα τρία χρόνια - στον τάφο του, οι χαροκαμένοι συγγενείς πρέπει να πληρώνουν 25 ευρώ! Εδωσε, έτσι, άλλη μια χειροπιαστή, όσο και ανατριχιαστική απόδειξη ότι η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχει μετατρέψει τους δήμους σε κοινές επιχειρήσεις που κυνηγούν μετά μανίας το κέρδος και τους εκπροσώπους των κομμάτων αυτών στα δημοτικά όργανα σε στυγνούς επιχειρηματίες. Επιχειρήσεις, που εκμεταλλεύονται ακόμα και το θάνατο των ανθρώπων για να κερδίσουν.

Ανατριχιάζετε; Κάποιοι δεν ανατριχιάζουν, γιατί θεωρούν πως όλα λειτουργούν ανταποδοτικά και με βάση το κέρδος. Ακόμα και μετά το θάνατο...

Στο κενό πέφτει η καταστολή

«Πλούσιο» το έργο της γαλλικής αστυνομίας. Σύμφωνα με ανακοίνωση των γαλλικών αρχών, σε λιγότερο από ένα μήνα, από τις 7 Μάρτη μέχρι προχτές, στις διαδηλώσεις των φοιτητών και εργαζομένων, ενάντια στη Σύμβαση Πρώτης Πρόσληψης, έχουν συλληφθεί 3.682 άνθρωποι. Εξ αυτών, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών, Νικ. Σαρκοζί, «200 άνθρωποι έχουν καταδικαστεί, εκ των οποίων 60 σε φυλάκιση άνευ αναστολής». «Ξέχασε», όμως, να σημειώσει ο πολιτικός προϊστάμενος των γαλλικών δυνάμεων καταστολής ότι οι χιλιάδες συλλήψεις δεν έχουν στο παραμικρό αποτρέψει τη μεγάλη μαζικότητα των κινητοποιήσεων και τη γενική κατακραυγή του νόμου Ντε Βιλπέν από τη μεγάλη πλειοψηφία του γαλλικού λαού...

Η επιχειρηματική «άποψη»

Η ανεπιφύλακτη υποστήριξη στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, που εξέφρασε στη χτεσινή ομιλία του στο συνέδριο του «Εκόνομιστ» ο μεγαλοεπιχειρηματίας Σ. Κόκκαλης, έδειξε με καθαρό τρόπο τον «τρόπο σκέψης» των ευρω-οργάνων και μονοπωλίων στο ζήτημα αυτό.

Ο Σ. Κόκκαλης, λοιπόν, χαρακτήρισε την Τουρκία «ελκυστικό προορισμό επενδύσεων» για τις ελληνικές επιχειρήσεις και υποστήριξε την παραπέρα ανάπτυξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων, επισημαίνοντας μάλιστα ότι «η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να δημιουργήσουν μια ανεξάρτητη δυναμική ανάπτυξης, απαλλαγμένη από τις μη επιχειρηματικές εξελίξεις». Για όποιον δεν κατάλαβε δεν μπορούν τα «ανοιχτά» θέματα στο Αιγαίο και την Κύπρο να μπαίνουν «εμπόδιο» στις μπίζνες και την εισβολή των πολυεθνικών στην αγορά των 70 εκατομμυρίων... Προανήγγειλε μάλιστα συμμετοχή της Intralot στο διαγωνισμό ιδιωτικοποίησης του τουρκικού Οργανισμού Λαχείων.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η πλήρης στήριξη στην εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική, επιβεβαιώνοντας ότι οι παλιές κόντρες με το Μέγαρο Μαξίμου είναι παρελθόν και πάνω απ' όλα είναι η εξυπηρέτηση των (ταξικών) συμφερόντων. «Καλούμαστε, είπε, να συμβάλουμε ώστε η χώρα να πετύχει το άλμα προς τα εμπρός» και αυτό, συνέχισε, θα γίνει «μέσα από το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που προωθεί η κυβέρνηση»...

«Φταίνε οι πολλοί δήμοι»...

Στην ύπαρξη πολλών δήμων, ανάμεσα στα άλλα, αποδίδει η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) τα φαινόμενα κακοδιαχείρισης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που παρουσίασε ο Συνήγορος του Πολίτη, στην ετήσια έκθεσή του. Και με την ευκαιρία επαναφέρει την πρότασή της για ένα διοικητικό μοντέλο, που θα αποτελείται από λιγότερους δήμους, «ισχυρούς» - όπως διατείνεται - να ασκήσουν τις νέες κρατικές αρμοδιότητες που ζητά.

Πέρα από το γεγονός, ότι οι μεγαλύτεροι δήμοι δεν αποτελούν κριτήριο διαφάνειας, η παρατηρούμενη κακοδιαχείριση αποτελεί μια αναπόφευκτη συνέπεια της ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής. Πηγαίνει χέρι χέρι με την άρνηση της απλής αναλογικής στην εκλογή των δημοτικών συμβουλίων, τη συστηματική τακτική μη ενημέρωσης των δημοτών, τη μη ύπαρξη δυνατοτήτων ουσιαστικού ελέγχου στις αποφάσεις των διοικήσεων. Ως παράδειγμα, θα θυμίσουμε μόνο μια επαναλαμβανόμενη τα τελευταία χρόνια τακτική της ηγεσίας της ΚΕΔΚΕ, να προχωρεί σε συνέδρια χωρίς προηγουμένως να έχει κάνει γνωστές τις όποιες θέσεις και προτάσεις της, στα δημοτικά συμβούλια της χώρας.

Μια προαναγγελθείσα κηδεία

Οτι και ο περιβόητος ...διάλογος για το Ασφαλιστικό, δεν είναι παρά μια απάτη, μια στημένη υπόθεση, η οποία θα χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για την καρατόμηση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, δεν το λέμε μόνο εμείς. Το ομολογούν - με το δικό τους τρόπο - και οι άνθρωποι της αγοράς. Της ασφαλιστικής αγοράς για την ακρίβεια...

Προς επίρρωση των ανωτέρω σας παραθέτουμε την ακόλουθη επιστολή, που απέστειλε ασφαλιστικός σύμβουλος της Εθνικής Ασφαλιστικής σε συντάκτη του «Ριζοσπάστη»:

«Αγαπητέ

Η σύνταξη και η υγεία μας είναι θέματα που μας απασχολούν μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής μας. Δυστυχώς, οι κρατικοί φορείς μειώνουν συνεχώς τις παροχές αυτές για τους ασφαλισμένους τους, και ο μόνος τρόπος για μια αξιόλογη σύνταξη και μια ευπρεπή νοσηλεία είναι οι ασφαλιστικές εταιρίες. Η Εθνική Ασφαλιστική ήταν, και θα είναι δίπλα στους πελάτες της όπως ακριβώς τα τελευταία 120 χρόνια σε εκατομμύρια ασφαλισμένους της, για να εγγυηθεί την κάλυψη των αναγκών αυτών ισοβίως. Είμαστε σίγουροι ότι μία επικοινωνία μαζί μας θα σας δώσει την ευκαιρία να λύσετε τις σημαντικές αυτές ανάγκες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Οπως οι γύπες και οι ύαινες μοιράζονται τα πτώματα και τρέχουν να χορτάσουν την πείνα τους, με τον ίδιο τρόπο οι ασφαλιστικές εταιρίες, συμπεριφέρονται στο θέμα της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Τη θεωρούν τελειωμένη υπόθεση, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, επειδή ...το κράτος μειώνει τις παροχές και προφανώς θεωρούν ότι ο «κοινωνικός διάλογος» θα δώσει τη χαριστική βολή. Και σπεύδουν να πάρουν θέση, σε μια προαναγγελθείσα κηδεία, την οποία ετοιμάζουν με κάθε επισημότητα η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΕΒ, η ΓΣΕΕ και λοιποί συγγενείς... Και καλούν, τέλος, τους εργαζόμενους να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι η βαλλόμενη πανταχόθεν δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση είναι ακατάλληλη να τους εξασφαλίσει περίθαλψη και ικανοποιητικές συντάξεις, κάτι βέβαια που μπορούν να διασφαλίσουν οι ιδιωτικές εταιρίες!!! Ζήτω, επομένως, η ιδιωτικοποίησή της...

Καιρός είναι οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι γυναίκες, να αφήσουν κατά μέρους τις αυταπάτες. Ενα ενωμένο και μαχητικό εργατικό κίνημα με ξεκάθαρους στόχους και ταξικό προσανατολισμό, μπορεί να υπερασπιστεί με συνέπεια τις κατακτήσεις των εργαζομένων και να χαλάσει τα σχέδια των κάθε λογής αντιδραστικών. Οι μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, των φοιτητών και των μαθητών στη Γαλλία δείχνουν ότι οι αγώνες, όχι μόνο μάταιοι δεν είναι, αλλά αποτελούν τη μόνη διέξοδο για την αντιμετώπιση των οξύτατων λαϊκών προβλημάτων. Είναι καιρός πλέον, απέναντι στη συνδυασμένη επίθεση όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, να υψώσουμε εργατικά και λαϊκά οδοφράγματα. Στη Γαλλία των προλεταριακών επαναστάσεων, στην Αγγλία, με τα εκατομμύρια των διαδηλωτών, στην Ελλάδα, παντού. Οταν οι εργαζόμενοι αποφασίσουν να βγουν στους δρόμους και να παλέψουν, ας είναι σίγουροι ότι καμιά δύναμη δεν είναι ικανή να τους αντισταθεί...


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα συναινετικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΙΖΟΝΤΑΙ γενικώς και εντόνως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ αυτές τις μέρες, με αφορμή τα χυδαία συνθήματα της ΔΑΠ και μια κακόγουστη αφίσα της ΠΑΣΠ, όμως, τα πράγματα αλλάζουν ριζικά, όταν πρόκειται για το συνέδριο του «Εκόνομιστ» και, ιδιαιτέρως, όταν καλούνται να μιλήσουν για την πορεία του τόπου, μπροστά σε ακροατήριο εγχώριων και ξένων κεφαλαιοκρατών.

Εκεί, μάλλον, δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο μια και στον κόσμο θέλουν να δώσουν δείγματα «διαφωνίας» και κάπου αλλού διαπιστευτήρια συναίνεσης σε αντιλαϊκές επιλογές.

Για παράδειγμα, τις τρεις τελευταίες ημέρες στο προαναφερόμενο συνέδριο, είχαμε ολοζώντανη τη συναίνεσή τους στο ασφαλιστικό! Αυτό για το οποίο στις άλλες δημόσιες δηλώσεις τους υποτίθεται πως διαφωνούν.

Ο μεν Γ. Παπανδρέου ζήτησε «προσαρμογή» του συστήματος σε διαδικασίες κινητικότητας των εργαζομένων, δηλαδή διάλυση και τον Γ. Αλογοσκούφη να δηλώνει ότι βιάζεται να εφαρμόσει τέτοιου είδους κατευθύνσεις.

Εν ολίγοις, μας το λένε και οι δύο ευθέως: Η επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, θα γκρεμίσει την κοινωνική ασφάλιση!

Τους πιστεύουμε, αλλά μόνον σε ό,τι αφορά στις προθέσεις και τα σχέδιά τους. Οσον αφορά τον χρόνο υλοποίησης επιφυλασσόμαστε. Βλέπετε, τα καλοκαίρια και τα θερινά τμήματα της Βουλής για τέτοιες «βρωμοδουλιές» χρησιμοποιούνται.

ΠΕΤΑΕΙ ...ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ...αεροπλάνο της ΣΙΑ! Στα σίγουρα πετάει και πάνω από την Κροατία και πάνω από την Αλβανία και πάνω από την Ελλάδα και προφανώς προσγειώνεται όπου θέλει. Κι ας μην παραδέχεται τίποτε η ελληνική κυβέρνηση, σε αντίθεση με άλλες βαλκανικές κυβερνήσεις.

Αλλα, τι να πιστέψεις από αυτούς που έκαναν 5.000 συλλήψεις Πακιστανών στην Ελλάδα για λογαριασμό των Βρετανών και στην αρχή έλεγαν ότι δεν ξέρουν τίποτε;


Γρηγοριάδης Κώστας

Ας μπουν στον κόπο να ρωτήσουν πάντως το μέσο πολίτη τι γνώμη έχει για τη δράση ξένων μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα και θα καταλάβουν πόσο ...αξιόπιστοι είναι.

Υπουργικά ψέματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την επιβολή, και μάλιστα, διετούς σκληρής λιτότητας (ονομαστικές αυξήσεις 3% για το 2006 και 4% για το 2007) στις ελλειμματικές λεγόμενες ΔΕΚΟ (αστικές συγκοινωνίες, ΟΣΕ, πολεμική βιομηχανία) και την παραπέρα προώθηση της «μεταρρύθμισης» (αντιδραστικοποίηση κανονισμών εργασίας και εργασιακών σχέσεων - μεγάλες περικοπές οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων κλπ.), αποφάσισε η προχτεσινή διυπουργική επιτροπή της κυβέρνησης. Κι όπως είπαν οι αρμόδιοι υπουργοί, τα μέτρα αυτά είναι προς το συμφέρον όλων των εργαζομένων, αφού θα μειωθούν ή θα εξαλειφθούν τα ελλείμματα και θα αναβαθμιστεί η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών.

Ουδέν ψευδέστερον! Τα κυβερνητικά μέτρα επιχειρούν να ισοπεδώσουν τις όποιες εργασιακές, οικονομικές και ασφαλιστικές κατακτήσεις έχουν οι εργαζόμενοι στους χώρους αυτούς. Θέλουν να φορτώσουν τα όποια ελλείμματα - με άλλα λόγια, την καταλήστευση των πρώην ΔΕΚΟ από τα μεγάλα συμφέροντα - στις πλάτες των εργαζομένων και, ταυτόχρονα, να διαμορφώσουν πολύ χειρότερο καθεστώς εργασίας, ώστε να διευκολυνθεί η πολιτική ιδιωτικοποίησης στους τομείς αυτούς. Και μπορεί η ΝΔ να εκμεταλλεύεται το αντεργατικό και διχαστικό κλίμα που καλλιεργούσε για χρόνια το ΠΑΣΟΚ (ρετιρέ και υπόγεια, προνομιούχοι, κλπ.), αλλά το γεγονός αυτό δεν οδηγεί στα όσα ισχυρίζονται οι υπουργοί της κυβέρνησης. Τίποτε δε θα κερδίσουν τα λαϊκά στρώματα. Ούτε η ποιότητα των υπηρεσιών θα γίνει καλύτερη, ούτε θα πάψουν οι λεγόμενες ΔΕΚΟ να αποτελούν τις «κότες» με τα «χρυσά αβγά», για όσους τις ξεζουμίζουν και μέχρι σήμερα.

Υπόθεση όλων

Ισως, βέβαια, κάποιοι σκεφτούν, ότι μπορεί να μην κερδίζουν τα λαϊκά στρώματα απ' όσα περιγράφει το διπλανό σχόλιο, αλλά δεν έχουν και ζημιά. Λάθος. Κι όχι μόνον επειδή το χτύπημα των δικαιωμάτων ενός τμήματος της εργατικής τάξης, πρέπει να αποτελεί αντικείμενο πάλης όλων των εργαζομένων. Ακόμη, γιατί η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης στο χώρο των πρώην ΔΕΚΟ έχει ευρύτερες στοχεύσεις και επιδιώξεις, που αφορούν στο σύνολο των εργαζομένων και του λαού. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις λεγόμενες ΔΕΚΟ ως αιχμή του δόρατος και μοχλό της γενικότερης προώθησης και επιβολής των αντιδραστικών εργασιακών σχέσεων, τόσο στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, όσο και παντού. Επίσης, η παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των τομέων αυτών θα κάνει ακριβότερες και λιγότερο προσιτές στα λαϊκά στρώματα τις όποιες υπηρεσίες τους. Κι αυτά, αποτελούν ένα μόνο μέρος των γενικότερων συνεπειών. Υπάρχουν κι άλλες. Για παράδειγμα, το χάρισμα στους τραπεζίτες των όποιων υποχρεώσεών τους στα ασφαλιστικά Ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων και το αντίστοιχο «φόρτωμα» του ΙΚΑ. Αλλωστε και μόνο το γεγονός πως η λογική των κυβερνώντων εδράζεται στη συνεχή και προς τα κάτω ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων, προς όφελος της πλουτοκρατίας, φτάνει και περισσεύει, για να βρει αντιμέτωπους όλους τους εργαζόμενους. Πολύ περισσότερο, γιατί εφαρμόζουν τη λογική αυτή «σαλαμωτά», επιδιώκοντας την ελαχιστοποίηση των αντιδράσεων.

Αρχισαν τα όργανα...

Μπορεί το Πάσχα να απέχει ακόμα δυο βδομάδες, όμως, οι κερδοσκόποι αρχίζουν, ήδη, να τρίβουν τα χέρια τους και ετοιμάζονται για μεγάλες ...μπάζες, ελέω «ελεύθερης αγοράς». Ετσι, ήδη, διαδίδεται ότι παράγοντες, όπως η ζήτηση (θα υπάρξουν, λένε, μεγάλες εξαγωγές στην Ιταλία για το καθολικό Πάσχα που προηγείται χρονικά του ορθόδοξου) και η τιμή παραγωγού (λόγος γίνεται για δυσθεώρητες τιμές μέχρι 7,5 ευρώ το κιλό), θα εκτινάξουν ακόμα και πάνω από 14 ευρώ το κιλό την τιμή του ντόπιου κατσικιού και στα 12-13 την τιμή του αρνιού. Στην πραγματικότητα, δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδήμων της αγοράς, για να γνωρίζει ότι ο πρωταρχικός παράγοντας που διαμορφώνει τις τιμές είναι τα κερδοσκοπικά παιχνίδια, που στήνονται στις πλάτες των παραγωγών και των καταναλωτών από τους κάθε λογής μεγαλέμπορους και μεγαλομεσάζοντες.

Μακριά νυχτωμένη...

Μεθόδους εκφοβισμού και αυταρχισμού επιστρατεύει η διοίκηση του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) στην Καλλιθέα, προκειμένου να «πνίξει» κάθε φωνή αντίστασης στην πολιτική υποβάθμισης του Κέντρου. Η διοίκηση, μετά τις κινητοποιήσεις που έγιναν το περασμένο διάστημα ενάντια στο κλείσιμο της «Επικοινωνίας», τοποθέτησε κάμερες στο χώρο του σχολείου, για να παρακολουθεί τους τυφλούς μαθητές! Στο ίδιο πνεύμα, την περασμένη βδομάδα επιχείρησε να εμποδίσει την επίσκεψη αντιπροσωπείας της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ). Οι αγωνιστές ανάπηροι, βέβαια, επέμειναν και συναντήθηκαν με τους καθηγητές του Κέντρου και τους μαθητές και κουβέντιασαν μαζί τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αλλά και για την ανάγκη αγωνιστικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους. Ομως, η διοίκηση του ΚΕΑΤ, μετά από αυτό, ξέσπασε στους μαθητές, απειλώντας με στέρηση εξόδου και αποβολές! Αν νομίζει η τελευταία, πάντως, ότι θα τρομάξει τους αγωνιστές ανάπηρους είναι μακριά νυχτωμένη...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απαντάμε με απεργία

Η συμφωνία για τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), στην οποία κατέληξαν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και οι εργοδοτικές ενώσεις, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη από τους εργαζόμενους. Σε μια περίοδο που το εισόδημα της εργατικής οικογένειας πλήττεται από την εντεινόμενη ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, οι «αυξήσεις» που προβλέπει η νέα ΕΓΣΣΕ για την επόμενη διετία οδηγούν σε παραπέρα επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης.

Η αντεργατική συμφωνία καθήλωσε τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, όπως αυτές εκφράστηκαν και με την επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 15 του Μάρτη. Η απόφαση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να «κλείσει» τη Σύμβαση είναι αναντίστοιχη και ενάντια στην εκφρασμένη θέληση των εργαζομένων να κλιμακώσουν τη μάχη ενάντια στις εργοδοτικές προκλήσεις. Η ΓΣΕΕ επέλεξε συνειδητά να συμβιβαστεί με την απαίτηση των εργοδοτών και των κομμάτων τους για «εργασιακή ειρήνη».

Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ πανηγύρισαν για τη Σύμβαση ακριβώς επειδή, μέσω των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων, μεθόδευσαν τη συμφωνία. Κάτω από τη δημαγωγική μεταξύ τους αντιπαράθεση κρύβεται η στρατηγική επιλογή και των δύο να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση. Η πολιτική τους είναι βαθιά αντεργατική και ως τέτοια πρέπει να καταδικαστεί από τους εργαζόμενους, σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.

Η μεσοσταθμική «αύξηση» του 3,89% για το 2006 και του 3,39% για το 2007 στους μισθούς και στο μεροκάματο, μεταφράζεται σε «αύξηση» κάτω από ένα ευρώ τη μέρα για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Τη διετία αυτή, η φτώχεια και η ανέχεια για την εργατική οικογένεια θα ενταθούν, την ώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων συνεχίζουν να αυξάνονται με θεαματικούς ρυθμούς και βαθαίνει η εκμετάλλευση στους τόπους δουλιάς. Ο στόχος των εργοδοτών για μηδενικές αυξήσεις επιτεύχθηκε στο ακέραιο, για μια ακόμα διετία.

Η συμφωνία ΓΣΕΕ - ΣΕΒ βάζει επιπλέον εμπόδια στη διεκδίκηση των εργαζομένων για ικανοποιητικές κλαδικές συμβάσεις. Ηδη, οι εργοδότες ακονίζουν τα μαχαίρια τους, ενθαρρημένοι από τη συναινετική τακτική της πλειοψηφίας και τις «αυξήσεις»-βάση που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ. Το επόμενο διάστημα η εργοδοτική επιθετικότητα θα ενταθεί. Στο στόχαστρο θα βρεθούν ακόμα πιο οξυμένα οι ίδιες οι κλαδικές συμβάσεις, όπως έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει σε κλάδους, όπως η κλωστοϋφαντουργία, οι τράπεζες, κ.ά.

Οι εργαζόμενοι πρέπει τώρα ακόμα πιο αποφασιστικά να βγάλουν πολιτικά και ταξικά συμπεράσματα. Να ξεμπερδέψουν με τις συνδικαλιστικές εκείνες δυνάμεις και τα κόμματα που βρίσκονται διαρκώς απέναντί τους, πολεμάνε τα πραγματικά τους συμφέροντα. Η μάχη των κλαδικών συμβάσεων πρέπει να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, κλιμακώνοντας τους αγώνες τους, με αιτήματα που απαντάνε στις σύγχρονες ανάγκες τους. Αυτό το δρόμο δείχνουν τα συνδικάτα του ΠΑΜΕ με την απεργία στις 13 του Απρίλη, η προετοιμασία της οποίας κορυφώνεται σε όλη τη χώρα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ