Παρασκευή 30 Δεκέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Λέξες (και κονδύλια) παρηγόριας

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Σήμερα θέλαμε να δείξουμε την άλλη Ελλάδα, αυτή του σεβασμού στα γηρατειά, και εκείνη της ευαισθησίας και της αγάπης στα εγκαταλελειμμένα παιδιά ανεξαρτήτως εθνικότητας», δήλωσε χτες ο υπουργός Υγείας, Νικήτας Κακλαμάνης, μετά τις επισκέψεις του - μαζί με τον υφυπουργό Γιώργο Κωνσταντόπουλο και τη γενική γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Γιάννα Δεσποτούλου - στο «Μερόπειο» Γηροκομείο και στην «Κιβωτό του Κόσμου», κυρίως για εγκαταλειμμένα παιδιά.

Ομως ο σεβασμός στα γηρατειά - τη γενιά που έκτισε τη μεταπολεμική Ελλάδα - δεν μπορεί να περιοριστεί σε «λέξες παρηγόριας», αλλά στην έμπρακτη και ουσιαστική αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς τους και, επομένως, στην καθημερινή και ολόπλευρη φροντίδα τους από το κράτος. Και τα στοιχεία είναι δραματικά: Το 70% από τους 2.140.300 συνταξιούχους παίρνει συντάξεις μικρότερες των 600 ευρώ. Με άλλα λόγια, ζει σε συνθήκες φτώχειας.

Οσο για τα εγκαταλειμμένα παιδιά, δεν μπορούν να αφεθούν σε κάποιες εθελοντικές οργανώσεις. Χρειάζονται οργανωμένες δομές πρόνοιας. Και τις λίγες που υπήρχαν τις διέλυσε το ΠΑΣΟΚ, ενώ και η κυβέρνηση της ΝΔ προκρίνει το δρόμο του εθελοντισμού και των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων. Και σίγουρα, ενόψει του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, θα εμφανιστούν εθελοντές και μη κερδοσκόποι κάθε λογής - που θα ορκίζονται πρωτίστως στα κονδύλιά του...

Χωροταξική αναρχία

Εδώ και καμιά δεκαριά τουλάχιστον χρόνια ο ελληνικός λαός για «χωροταξικό σχεδιασμό» ακούει και «χωροταξικό σχεδιασμό» δε βλέπει...

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, πάντως, φαίνεται πως βρήκε τον τρόπο να λύσει το «Γόρδιο δεσμό», προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που θέλουν να φτιάξουν «Αιολικά Πάρκα», στις κορυφές ακόμη και Εθνικών Δρυμών, ξενοδοχειακές μονάδες σε προστατευόμενες περιοχές και ιχθυοκαλλιέργειες σε όποια ακτή γουστάρουν. Εσπευσε, λοιπόν, να καθορίσει τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις για τη χωροθέτηση των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (ΠΟΑΠΔ) και... «ούτε γάτα ούτε ζημιά», που λέει ο λαός μας!

Μήπως τελικά ο χωροταξικός σχεδιασμός - που στο σημερινό καθεστώς, έτσι κι αλλιώς, το κεφάλαιο και τις κατευθύνσεις της ΕΕ θα εξυπηρετεί - καθυστερεί εσκεμμένα, ώστε να προλάβουν να διαμορφωθούν καταστάσεις που ωφελούν την πλήρη ασυδοσία του κεφαλαίου και παγιώνουν τη χωροταξική αναρχία; Μήπως..;

Ο νέος «μποναμάς» θα φέρει καταιγίδα

Νέο δάνειο ύψους 30 εκατ. ευρώ ετοιμάζονται να δώσουν οι τράπεζες στον Ομιλο «Κλωνατέξ» του Λαναρά, μετά το «πράσινο φως» που έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ, για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια, ακολουθώντας τη γαλαντόμα προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες πρακτική της προκατόχου της, κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του οικονομικού Τύπου, η Εθνική Τράπεζα εμφανίζεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια να καμφθούν οι αντιστάσεις των άλλων πιστωτριών τραπεζών, που εξέταζαν με επιφύλαξη τη νέα δανειοδότηση του Λαναρά.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, μέσω της Εθνικής Τράπεζας παρεμβαίνει και πάλι υπέρ του επιχειρηματία. Οπως και το 2004, που του εξασφάλισε δάνειο 23 εκατ. ευρώ. Τότε έκλεισε το εργοστάσιο της ΤΡΙΚΟΛΑΝ στη Νάουσα, πετώντας στο δρόμο 100 εργάτες. Στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει ο Λαναράς απέναντι στις τράπεζες, ακολούθησε τον περασμένο Οκτώβρη και το κλείσιμο των εργοστασίων «Β» και «Ολυμπιακή» των «Κλωστηρίων Νάουσας» με άλλες 110 απολύσεις.

Θεωρείται βέβαιο, ότι και η νέα δανειοδότηση στοχεύει στη διευκόλυνση των επιχειρηματικών σχεδίων και την επιτάχυνση της διαδικασίας εξόδου του από τον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας με το κλείσιμο και άλλων εργοστασίων και νέες μαζικές απολύσεις. Μια ακόμα ευκαιρία για εκείνους τους εργαζόμενους του ομίλου «Κλωνατέξ», που ακόμα θεωρούν τον εαυτό τους «εξαίρεση» από την επίθεση που δέχεται η πλειοψηφία των συναδέλφων τους, να βγάλουν συμπεράσματα και να πάρουν, έστω και τώρα, θέση στο μέτωπο του αγώνα...

Ξέρουν κάτι παραπάνω;

Κανονικά συνεχίζουν και λειτουργούν οι 14 αίθουσες «Village» στο νέο Εμπορικό Κέντρο «The Mall» στο Μαρούσι. Κι αυτό, παρά την αποκάλυψη του «Ρ» την περασμένη Παρασκευή, πως οι κινηματογράφοι λειτουργούν παράνομα, αφού δε διαθέτουν την απαραίτητη άδεια λειτουργίας. Ούτε η εταιρία έκανε την κίνηση, έστω από φιλότιμο, να τους κλείσει, ούτε το συμβούλιο επιθεώρησης κινηματοθεάτρων πέρασε για να κάνει έλεγχο...

Αξίζει να σημειωθεί, πως το προαναφερόμενο συμβούλιο στην πρώτη επιθεώρηση στις 7 Δεκέμβρη, δεν έβγαλε γνωμάτευση για τους κινηματογράφους, αφού ακόμα, σε μερικές αίθουσες και διαδρόμους, υπήρχαν τεχνικοί που έκαναν εργασίες. Ετσι, αποφασίστηκε πως θα γινόταν νέος έλεγχος λίγο πριν το τέλος του χρόνου, δηλαδή την τρέχουσα εβδομάδα. Μέχρι και προχτές, κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει. Το σημαντικό στην όλη υπόθεση είναι ότι τα επτά μέλη που απαρτίζουν το συμβούλιο (εκπρόσωποι Αστυνομίας, Πυροσβεστικής, Πολεοδομίας, Βιομηχανίας, Ομοσπονδίας Θεάματος, Διεύθυνσης Υγείας Νομαρχίας Αθηνών και Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου) και αρνήθηκαν να δώσουν την πολυπόθητη άδεια, αντικαθίστανται από 1/1/2006! Μήπως οι κ.κ. της «Village» ξέρουν κάτι παραπάνω;

Ενοχη είναι μόνο η πολιτική τους

Με μια πρωτοφανή στα χρονικά - όσον αφορά στο σκεπτικό της -απόφαση, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας έκρινε την περασμένη Πέμπτη παράνομες και καταχρηστικές τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη «Σόφτεξ». Δεν είναι η πρώτη φορά που η δικαιοσύνη βάζει πλάτες για να ξεκολλήσει από τον τοίχο την εργοδοσία, ποινικοποιώντας τους εργατικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την απεργία των εργαζομένων στο κατάστημα «Λητώ» του Πειραιά.

Η απόφαση, ωστόσο, για τους εργαζόμενους της «Σόφτεξ» αποτελεί ιδιαίτερα επικίνδυνη παρέμβαση ενάντια στο ίδιο το δικαίωμα στην απεργία και ιδιαίτερα ενάντια στα αιτήματα που προβάλλει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Το σκεπτικό της και το δεδικασμένο που δημιουργεί, στρέφεται ενάντια στο σύνολο της εργατικής τάξης και τους αγώνες της. Αποτελεί πρόκληση για κάθε εργαζόμενο, προσβάλλει τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού.

Τα αιτήματα που προβάλλει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ (όπως 7ωρο- 5ήμερο- 35ωρο, κατώτερο μισθό 1.300 ευρώ, μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης) και έχει υιοθετήσει το σωματείο της «Σόφτεξ», διεκδικώντας με τις κινητοποιήσεις του το σταμάτημα των απολύσεων στην επιχείρηση, η πρόεδρος Πρωτοδικών Αντωνία Μανιού έκρινε ότι δεν μπορούν να αποτελούν το περιεχόμενο μιας εργατικής κινητοποίησης, παρά μόνο μιας πολιτικής απεργίας. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την απόφαση, είναι παράνομα και καταχρηστικά!

Με ένα δικαστικό φιρμάνι, μέσα σε μια νύχτα, η...«ανεξάρτητη» από τα εργοδοτικά συμφέροντα δικαιοσύνη έκρινε ότι παρανομεί όποιος με απεργιακούς αγώνες διεκδικεί τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες του. Απαγόρευσε μάλιστα στο σωματείο της «Σόφτεξ» να αποφασίσει κινητοποίηση με τα ίδια ή παρεμφερή αιτήματα και στο μέλλον. Επί της ουσίας, το δικαστήριο «αποφάσισε και διέταξε» την απαγόρευση των εργατικών αγώνων. Απόφαση που νομικοί κύκλοι χαρακτηρίζουν ως και «καρμανιόλα» των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Την ώρα που με περίσσια υποκρισία φουντώνει η κουβέντα για τα σκάνδαλα στο χώρο της δικαιοσύνης και την ανάγκη της «αυτοκάθαρσης», το πραγματικό σκάνδαλο, η αξιοποίηση δηλαδή και της δικαστικής εξουσίας για την επιβολή και το πέρασμα της αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης στις πλάτες των εργαζομένων, παραμένει σε πλήρη εξέλιξη. Η ποινικοποίηση των αγώνων, οι διώξεις συνδικαλιστών, τα αγροτοδικεία και τα μαθητοδικεία έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον πιο τρανταχτό τρόπο το ρόλο που καλείται να παίξει η δικαιοσύνη στην προάσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου σαν κομμάτι της ίδιας της εξουσίας του.

Η επαγρύπνηση των εργαζομένων είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη. Ιδιαίτερα σήμερα που τα λαϊκά δικαιώματα και οι ελευθερίες χτυπιούνται από χίλιες μπάντες. Είτε απροκάλυπτα, με κατάπτυστες δικαστικές αποφάσεις και την τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, είτε έμμεσα, με την ενίσχυση του αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου και την επινόηση «μνημονίων» που επιχειρούν να χτυπήσουν την πρωτοπορία και την καρδιά των λαϊκών αγώνων.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Τα διαλεγόμενα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ πανεπιστήμια θέλει τώρα το υπουργείο Παιδείας, ενόψει και της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης και «όσοι πιστοί προσέλθετε». Κάτι μας λέει, πάντως, ότι δεν απευθύνει τζάμπα την πρόσκληση η κυβέρνηση. Ξέρει, ότι υπάρχουν αποδέκτες...

Και μπορεί, βέβαια, τόσο η κυβέρνηση όσο και διάφοροι άλλοι, να επαναλαμβάνουν μονότονα ότι το αντικείμενο της συζήτησης θα είναι η αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η αναβάθμιση του ελέγχου των κεφαλαιοκρατών πάνω στο υποτιθέμενο δημόσιο και δωρεάν αγαθό της Παιδείας θα είναι το πραγματικό θέμα του διαλόγου.

Ανεξάρτητα πάντως τι θα συμβεί σε επίπεδο πολιτικών εντυπώσεων, ένα είναι σίγουρο: Ο Κώστας Καραμανλής που μιλάει για «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια» με τον Γιώργο Παπανδρέου που τάχθηκε επισήμως στη Βουλή υπέρ των «μη κρατικών» πανεπιστημίων δε διαθέτουν περιθώρια ουσιαστικής πολιτικής διαφωνίας.

Οπως και να 'χει, σε αυτή την υπόθεση όλοι θα κριθούν και από το τι θα πουν και, κυρίως, από το τι θα κάνουν.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ στο Κόσσοβο πρέπει «να προσβλέπει στην ενίσχυση της ασφάλειας στα Βαλκάνια», σύμφωνα με συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη. Προφανώς σε μια τέτοια εκτίμηση χωράει κάθε σενάριο.

Μόνο που πρέπει να εθελοτυφλεί κανείς για να μην κατανοεί πλέον ότι «ασφάλεια στα Βαλκάνια» είναι αδύνατον να υπάρξει όσο ρυθμιστής των εξελίξεων είναι η ΕΕ και οι ΗΠΑ, ιδίως μάλιστα, όταν ενισχύουν συνεχώς τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή.

Οσο για τα περίφημα «ελληνικά συμφέροντα», που υποτίθεται πως προωθούνται, σίγουρα μια κατατεμαχισμένη Βαλκανική, με τους Αμερικανούς να δημιουργούν ελεγχόμενες εστίες αντιπαράθεσης όπου και όποτε τους καπνίσει, προφανώς κάθε άλλο παρά ευνοεί τον ελληνικό λαό και τα συμφέροντά του.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκτος αν τα «ελληνικά συμφέροντα» έχουν να κάνουν με τις εταιρίες, που αναζητούν «αναπτυξιακούς χώρους» και ευκαιριακές αγορές, όπου τα στοιχειώδη δικαιώματα των ανθρώπων «πάνε περίπατο».

Η «απελευθέρωση» στην πράξη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε αποτυχία οδηγήθηκαν τα παρθενικά βήματα της «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς δεν τελεσφόρησαν οι απόπειρες της πρώτης ιδιωτικής ηλεκτροπαραγωγικής επιχείρησης να πουλήσει ηλεκτρικό ρεύμα, έγραφαν προχτές οι εφημερίδες. Η επιχείρηση είναι η «Ενεργειακή Θεσσαλονίκης», ανήκει στα ΕΛΠΕ και παράγει ηλεκτρικό ρεύμα, χρησιμοποιώντας φυσικό αέριο. Επιχείρησε, λοιπόν, να πουλήσει ρεύμα στο σύστημα ηλεκτρικού ρεύματος με τιμή 61 ευρώ/MWh. Την ίδια στιγμή, όμως, η ΔΕΗ -χάρις στη χρήση του λιγνίτη - πρόσφερε στο σύστημα ρεύμα με τιμή 25,5 έως 29 ευρώ τη μεγαβατώρα, δηλαδή, κάτω από το μισό του κόστους της ΕΝΘΕΣ. Κι έτσι, η τελευταία, ανάμεσα στο να προσφέρει ρεύμα με ζημιά ή να διακόψει τη λειτουργία της και να μην εισέλθει στο σύστημα, προτίμησε το δεύτερο.

Σημειώνουμε το γεγονός, για τέσσερις κυρίως λόγους: Πρώτον, επειδή δικαιώνεται στην πράξη η μεγάλη σημασία του εγχώριου λιγνίτη στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Δεύτερον, επειδή η αποφασισμένη και προωθούμενη ήδη «απελευθέρωση» του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας θα οδηγήσει σε σοβαρές ανατιμήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος, ώστε να γίνουν κερδοφόρες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις παραγωγής του με τη χρήση φυσικού αερίου. Τρίτον, επειδή - για τον ίδιο πάλι λόγο - θα κλιμακωθεί παραπέρα η πολιτική υποβάθμισης της ΔΕΗ. Τέταρτον, επειδή όλα τα παραπάνω, συνεπάγονται πολλές και σοβαρές συνέπειες σε βάρος τόσο των εργαζομένων στη ΔΕΗ, όσο και ολόκληρου του λαού γενικότερα.

Τα στοιχεία...

Με την ειλικρίνεια που ταιριάζει σ' έναν γνήσιο εκφραστή των συμφερόντων του κεφαλαίου, ο επίτροπος της ΕΕ Χ. Αλμούνια απαρίθμησε προχτές τις ...προϋποθέσεις, που πρέπει να πληροί κανείς για να θεωρείται «απασχολούμενος» - σύμφωνα με τη λογική της ευρωένωσης. Ετσι, στην... προνομιακή αυτή κατηγορία των Ευρωπαίων ανήκουν - πάντα, σύμφωνα με τον αρμόδιο επίτροπο - «όσοι έχουν εργαστεί τουλάχιστον μια ώρα τη βδομάδα αναφοράς της έρευνας (σ.σ. εννοεί την έρευνα της Eurostat για την απασχόληση), είτε έναντι αμοιβής, είτε με σκοπό το κέρδος ή για να βοηθήσουν την οικογενειακή επιχείρηση αμισθί. Περιλαμβάνει την προσωρινή, περιστασιακή ή έκτακτη απασχόληση εφόσον τα άτομα εργάζονται τουλάχιστον μια ώρα τη βδομάδα αναφοράς, ή δεν εργάστηκαν αλλά είχαν μια θέση απασχόλησης ή μια επιχείρηση από την οποία απουσίαζαν προσωρινά σε περίπτωση ασθένειας, διακοπών, εργασιακών διαφορών ή κατάρτισης και εκπαίδευσης».

Με λίγα λόγια, για την ΕΕ εργαζόμενος είναι όποιος δουλεύει έστω και μια ώρα τη βδομάδα (και μάλιστα τη βδομάδα που γίνεται η έρευνα), είτε παίρνει έναν οποιοδήποτε μισθό είτε όχι!

... και η ερμηνεία που βολεύει

Και βέβαια η άποψη του Χ. Αλμούνια είναι ενδεικτική του πώς αντιλαμβάνεται η ΕΕ την έννοια της εργασίας, αφού πάνω στο προαναφερόμενο μοντέλο του «απασχολούμενου» ξεδιπλώνει το σύνολο των πολιτικών που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της «στρατηγικής της Λισαβόνας» και όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών συμφωνιών, με τις οποίες πορεύεται το σύγχρονο ευρωενωσιακό εποικοδόμημα. Κάτι τέτοια συμπεράσματα όμως είναι απαγορευτικά για τα στελέχη του ΣΥΝ, όπως ο ευρωβουλευτής του κόμματος Δ. Παπαδημούλης. Ο τελευταίος το μόνο που βρήκε να σχολιάσει σχετικά με όσα είπε ο Χ. Αλμούνια ήταν ότι «η ακραία ερμηνεία των επίσημων στατιστικών (...) υπονομεύει ευθέως τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για ελαφρά μείωση της επίσημης καταγεγραμμένης ανεργίας». Για την ταμπακέρα δε βρήκε λέξη να πει. Και πώς θα μπορούσε, αφού ο ΣΥΝ ουσιαστικά στηρίζει τις στρατηγικές επιλογές του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, που μετατρέπουν τους άνεργους σε «απασχολήσιμους» και τους εργαζόμενους σε «απασχολούμενους» μια ώρα τη βδομάδα και μάλιστα χωρίς μισθό...

«Κυνηγοί» πινακίδων

Αυτό κι αν είναι επίτευγμα! Το τελευταίο εξάμηνο η Τροχαία της Λάρισας πέτυχε αύξηση κατά 600% στην αφαίρεση πινακίδων αυτοκινήτων - οι τροχονόμοι αφαιρούσαν, κατά μέσο όρο, 20 πινακίδες την ημέρα - ενώ μεγάλη δραστηριότητα επέδειξε και το «κόψιμο» κλήσεων για παράνομη στάθμευση, που έφταναν στις 100 ημερησίως. Ομως, αυτή η ένταση των προσπαθειών τροχαίας αστυνόμευσης δεν είχε κανένα θετικό αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση των τροχαίων ατυχημάτων στην περιοχή, τα οποία αυξάνονται, ούτε και του κυκλοφοριακού προβλήματος που ταλαιπωρεί αφάνταστα τους κατοίκους της Λάρισας και τους επισκέπτες της πόλης. Αλλά αυτό μάλλον δεν ενδιαφέρει τον «άτεγκτο» διοικητή της Τροχαίας και τον αστυνομικό διευθυντή του νομού, οι οποίοι περισσότερο νοιάζονται για τα «μπράβο» των προϊσταμένων τους - που είναι ευχαριστημένοι, επειδή εντείνεται η αστυνομοκρατία και, ταυτόχρονα, επωφελούνται οικονομικά τα κρατικά και δημοτικά ταμεία, εισπράττοντας τα «τσουχτερά» πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες - παρά για το «ευχαριστώ» των οδηγών και, γενικότερα, των πολιτών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απολογισμός - βάση για νέα αντεπίθεση

Στις πρώτες μέρες του 2005 ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής μοιράζοντας ευχές για το νέο χρόνο μιλούσε για «ήπια προσαρμογή» και «ταπεινότητα». Μέσα στους δώδεκα μήνες που ακολούθησαν, η κυβέρνηση της ΝΔ υπηρετώντας τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου εξαπέλυσε μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον του λαού. Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η απελευθέρωση του ωραρίου, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στις ΔΕΚΟ, οι νέες φοροαπαλλαγές στους κεφαλαιοκράτες, έγιναν νόμοι που ψήφισε η νέα κυβέρνηση. Συγχρόνως, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και το 2005 οι δείκτες της ακρίβειας και της ανεργίας χτύπησαν... κόκκινο.

Στη χρονιά που σε λίγες ώρες μας αφήνει, η κυβέρνηση έχοντας εξασφαλίσει τη συναίνεση που απλόχερα πρόσφερε το ΠΑΣΟΚ για την προώθηση κάθε «καπιταλιστικής αναδιάθρωσης», επιτέθηκε με βαναυσότητα στα λαϊκά στρώματα. Στο ίδιο όμως χρονικό διάστημα το λαϊκό κίνημα στον πόλεμο που κηρύχτηκε εναντίον του απάντησε συμμετέχοντας μαζικά σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη. Το ΠΑΜΕ πρωτοστάτησε στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, συσπείρωσε το λαό, βρέθηκε δίπλα στους απολυμένους των «κλωστηρίων Νάουσας», της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ», διαδήλωσε μαζί με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους για το νέο ωράριο. Παράλληλα, αυτή η ένταση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων είχε νέα ποσοτικά αλλά και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 12 Νοέμβρη στην Αθήνα ήρθε ακριβώς για να επιβεβαιώσει ότι η λαός όχι μόνο μεγαλώνει τη συμμετοχή του αλλά κυρίως ότι υιοθετεί τα συνθήματα και τους στόχους των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων για ανατροπή της ευρωενωσιακής πολιτικής που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με ευλάβεια υπηρετούν.

Η χρόνια που έρχεται θα είναι ακόμα χειρότερη για τους εργαζόμενους. Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού και των υπουργών της κυβέρνησης ότι θα υπάρξει κλιμάκωση των «μεταρρυθμίσεων» και συνέχιση της λιτότητας μέχρι το 2008 δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στους εργαζόμενους να τρέφουν αυταπάτες περί «ήπιας προσαρμογής», ούτε να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη ...«σκληρή αντιπολίτευση» που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα πρέπει να καταδικάσουν τους μπλε και πράσινους εκφραστές του κεφαλαίου.

Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές που θα γίνουν τον Οκτώβρη του 2006 αποτελούν μια καλή ευκαιρία για τα λαϊκά στρώματα να αποδυναμώσουν και να καταψηφίσουν τους «εκλεκτούς» του δικομματισμού και τους ΣΥΝοδοιπόρους τους και να ενισχύσουν ψηφοδέλτια αγωνιστικής συνεργασίας που θα στηρίξει το ΚΚΕ. Να αναδείξουν κομμουνιστές, αγωνιστές και ριζοσπάστες δημάρχους και νομάρχες που θα αμφισβητούν τη σημερινή τάξη πραγμάτων και θα παλέψουν μαζί με το λαό για σταθερή και μόνιμη δουλιά, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες, για δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία. Η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης παντού και η ενίσχυση της καθημερινής πάλης με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής, είναι η μόνη διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και το κεφάλαιο. Η χρονιά που αφήνουμε πίσω και οι αγωνιστικές διαθέσεις που έδειξαν οι εργαζόμενοι μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για μια νέα λαϊκή αντεπίθεση...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ