Γρηγοριάδης Κώστας

Οπως ακριβώς έκαναν οι προσκείμενες στη ΝΔ εφημερίδες, όταν η σημερινή κυβέρνηση βρίσκονταν στην αξιωματική αντιπολίτευση κι έκανε σημαία της τα προβλήματα του λαού. Στο διά ταύτα, όμως και συγκεκριμένα στην ουσία και το περιεχόμενο της πολιτικής -αυτής ακριβώς, που δίνει φτώχεια στον αγρότη, ακρίβεια στον καταναλωτή και πλούτο στον μεσάζοντα - ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βάδιζαν και βαδίζουν χέρι χέρι.

Απόδειξη και η προαναφερόμενη συνεδρίαση της Βουλής. Μπορεί, η νέα ΚΑΠ και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης να αποσκοπούν στο βίαιο και πιο γρήγορο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αλλά ο Γ. Παπανδρέου συμφώνησε με την ουσία και τη βασική του κατεύθυνση, κάνοντας κριτική σε δυο μόνο πλευρές του: Πρώτον, επειδή, με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν προηγήθηκε διάλογος με τους φορείς των αγροτών. Και δεύτερον, γιατί το νομοσχέδιο δεν είναι αρκούντως τολμηρό...

Προφανώς, ο Γ. Παπανδρέου πιστεύει, ότι, αν η κυβέρνηση ρωτούσε τους αγρότες και, ιδιαίτερα, τους μικρομεσαίους, οι τελευταίοι θα ζητούσαν το ακόμη πιο βίαιο και περισσότερο γρήγορο ξεκλήρισμά τους...

Πριν από μερικές δεκαετίες οι θερμοκέφαλοι των ΗΠΑ είχαν την ιδέα του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος». Αρκετά χρόνια αργότερα, η ιδέα επανήλθε με τη μορφή του «προληπτικού πυρηνικού χτυπήματος». Και τώρα, έρχεται ...αντιτρομοκρατικά εκσυγχρονισμένη, σε πλήρη έκταση και διαμορφωμένη πλέον σε σχέδιο - πρόταση, για να συμπεριληφθεί στο νέο στρατιωτικό δόγμα του αμερικανικού Πενταγώνου.

Περιττό, να σημειώσουμε τον ολέθριο χαρακτήρα των σχεδίων του Λευκού Οίκου. Οπως και το γεγονός πως οι κίνδυνοι της έγκρισης και θεσμοποίησής τους - με ό,τι αυτό συνεπάγεται - είναι μεγαλύτεροι από κάθε άλλη φορά. Ας σκεφτούμε, όμως, ότι μόνον οι λαοί, με την ενίσχυση της πάλης και της κοινής δράσης τους ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, μπορούν να βάλουν φραγμό σ' αυτές ή τις όποιες άλλες ανάλογες, εφιαλτικές επιδιώξεις και σχέδια κι ας πράξουμε ανάλογα.

Το σχολείο άνοιξε, αλλά ...χωρίς δασκάλους. Μας το κατάγγειλαν οι κάτοικοι του χωριού Καλλιθέα (ανήκει στο Δήμο Τανάγρας), οι οποίοι μας είπαν ότι ο αγιασμός έγινε κανονικά τη Δευτέρα το πρωί, αλλά χωρίς την παρουσία δασκάλων. Τα παιδιά μετά τον αγιασμό γύρισαν στα σπίτια τους, όπου και παρέμειναν και τις δυο επόμενες ημέρες, παρατείνοντας έτσι τις καλοκαιρινές διακοπές... Μέχρι το βράδυ της Τετάρτης - τουλάχιστον - ήταν άγνωστο ακόμη και το πότε θα εμφανιστούν οι εκπαιδευτικοί, τόσο για το Δημοτικό, όσο και για το Νηπιαγωγείο.

Θα μπορούσε να παρατηρήσει βέβαια κάποιος ότι προτεραιότητα για την κυβέρνηση αποτελεί η μείωση του ελλείμματος και ως εκ τούτου η μη επάνδρωση των σχολείων (και σχολείων μάλιστα της υποβαθμιζόμενης συνεχώς περιφέρειας) με εκπαιδευτικό προσωπικό αναμφίβολα συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου. Τι κι αν μείνουν αγράμματα τα 25 παιδάκια του σχολείου. Το θέμα είναι ότι στο τέλος του 2006 θα εμφανιστούμε γεμάτοι υπερηφάνεια στις Βρυξέλλες και θα τους ανακοινώσουμε ότι ο στόχος επετεύχθη. Το έλλειμμα θα έχει μειωθεί κάτω από το 3% του ΑΕΠ!

Καυγά για μια ...λίμνη άνοιξαν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με τον υπουργό Ανάπτυξης. Ολα ξεκίνησαν με την επιστολή του Δ. Σιούφα προς τη ΔΕΗ, με την οποία τους ζητούσε να «διορθώσουν» την ενημερωτική εντοιχισμένη πλάκα που υπάρχει στην τεχνητή λίμνη Ταυρωπού Καρδίτσας. Την ιδέα της κατασκευής της λίμνης την είχε το 1925 ο Ν. Πλαστήρας και το έργο κατασκευάστηκε το 1959. Ο υπουργός Ανάπτυξης, λοιπόν, αξίωσε να προστεθεί στην πλάκα το όνομα του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή.

Το έμαθε αυτό ο Γ. Παπανδρέου και κατήγγειλε στη Βουλή ότι ο υπουργός θέλει να αλλάξει την ονομασία της λίμνης. Αμέσως, απάντησε ο υπουργός Ανάπτυξης με επιστολή του, όπου σημειώνει ότι η επιλογή του Γ. Παπανδρέου να ασχοληθεί με το θέμα «είναι αποκαλυπτικό της σύγχυσης στην οποία βρίσκεται και της αδυναμίας του να αρθρώσει συγκροτημένο πολιτικό λόγο. Είναι ένα ακόμη δείγμα διαστρέβλωσης, παραποίησης και στείρας αντίδρασης, που τον ταυτίζει με το καταδικασμένο παρελθόν και αποδεικνύει ότι δε βρίσκει τίποτε άλλο να πει».

Με άλλα λόγια, καθώς τα δύο κόμματα έχουν την ίδια πολιτική και συμφωνούν απόλυτα στον ευρωμονόδρομο της αγοράς και των νόμων της, δε βρίσκουν άλλα θέματα αντιπαράθεσης από το τι γράφουν οι εντοιχισμένες πλάκες διαφόρων έργων...

Ολα τα άλλα, που ακούγονται - λέγονται, βρίσκονται στο χώρο της αυταπάτης. Ακόμα καλύτερα, βρίσκονται στην πολυχρησιμοποιημένη μέθοδο της κυρίαρχης τάξης, να πασχίζει να μετατρέπει, με τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς που διαθέτει, το δικό της συμφέρον σε συμφέρον ολόκληρου του λαού. 'Η, όταν πρόκειται για το διεθνές επίπεδο, για την τακτική του ιμπεριαλισμού, να επιβάλλει τις δικές του επιδιώξεις, σαν να πρόκειται για επιδιώξεις των λαών.

Τι είναι όμως ο ΟΗΕ; Δεν «είναι οι κάμποι και τα ψηλά βουνά» σίγουρα και δεν μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό από την ίδια τη σύνθεσή του. Εκτός και κάποιοι πιστεύουν πως ο «χώρος» διαθέτει και «καθαριστήριο συμφερόντων». Κάτι τέτοιο θα πήγαινε στα όρια της ακραίας μεταφυσικής και θα συναντούσε τη μαγεία...

Τώρα, η πάλη γίνεται σχεδόν αποκλειστικά στο εσωτερικό του ιμπεριαλιστικού συστήματος, για να διεκδικήσει ο καθένας περισσότερα από τα αρπαγμένα, ή τα δυνάμει να αρπαχτούν από τους λαούς. Στο άρπαγμα όλοι, πάντως σχεδόν όλοι, είναι σύμφωνοι και δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Οι λεγόμενοι «μικροί», πλην ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων, υποχρεώνονται να συντάσσονται, πότε με τον ένα και πότε με τον άλλο ιμπεριαλιστή, με την ελπίδα να αρπάξουν και αυτοί ψίχουλα από τη λεία, να καθυστερήσουν το δικό τους άρπαγμα, ή να καταφέρουν να γίνουν ...«μεγάλοι».

Γρηγοριάδης Κώστας

Αραγε, όταν θα γυρίσει στην Ελλάδα, θα μας εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί; Γιατί, αυτό που είπε, σημαίνει πολύ πρακτικά συνέχιση της κατοχής του Ιράκ, συνέχιση της κατοχής του Αφγανιστάν, διατήρηση των φαινομένων τύπου Γκουαντάναμο και Αμπού Γκράιμπ. Και, βέβαια, ενδεχομένως, άνοιγμα νέων πολεμικών μετώπων π.χ. στο Ιράν, τη Συρία και όπου αλλού ο Τζ. Μπους... βλέπει «τρομοκράτες».

Εκτός και ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν ...έχει ακούσει για όλα αυτά και έχει - δε γνωρίζουμε ποιες - γενικόλογες ηθικές ιδέες για ένα καλύτερο μέλλον στον πλανήτη.

ΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ...φιλοαγροτική πολιτική ο Γιώργος Παπανδρέου, που ανέλυσε προχτές πόσο φτώχυνε ο αγρότης επί Νέας Δημοκρατίας, εν αντιθέσει με την περίοδο του ΠΑΣΟΚ όπου όλα πήγαιναν καλά.

Πλην όμως, ξεκαθάρισε ότι «πρέπει να αξιοποιήσουμε τη νέα ΚΑΠ», κάνοντας καθαρό ότι τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιούν το ίδιο «εργαλείο» (την ΚΑΠ), προσπαθώντας μάταια να πείσουν ότι είναι υπέρ των αγροτών.

Δυστυχώς όμως γι' αυτούς, οι αγρότες ξέρουν ...τι τους συμβαίνει και βλέπουν ότι μια πολιτική φτιαγμένη για να ξεκληρίσει τους μικρομεσαίους αγρότες είναι αδύνατον να λειτουργήσει υπέρ τους. Αλλη δουλιά κάνει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας αναλογιστούμε όμως και ποιοι στο παρελθόν «ετοίμασαν» το έδαφος για τέτοιες αντεργατικές εξελίξεις. Μήπως αυτοί που στήριξαν τα περίφημα «τοπικά σύμφωνα απασχόλησης» και συνεχίζουν να τα στηρίζουν;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απάντηση σαφής, καθαρή και ξάστερη. Γιατί, είναι αδιανόητο να κάνεις πολιτικό μέτωπο με τον βασικό υπεύθυνο και δράστη της σημερινής κατάστασης στην ΟΑ. Γιατί δεν επιτρέπεται να κουκουλώνονται, στο όνομα της δήθεν ενότητας, οι μεγάλες ή μικρότερες ευθύνες των όποιων πολιτικών δυνάμεων έχουν αποδεχτεί το γενικότερο ευρωενωσιακό πλαίσιο της αγοράς, των «απελευθερώσεων» και του «ανταγωνισμού». Ολων όσοι έβαλαν και βάζουν πλάτη - με τον έναν ή άλλον τρόπο - στην επιχείρηση ταξικού ευνουχισμού και αποδυνάμωσης του εργατικού κινήματος, τη δημιουργία ευρω-αυταπατών και ψευδαισθήσεων στους εργαζόμενους, την καλλιέργεια μοιρολατρίας και απογοήτευσης. Γιατί, αλίμονο στους εργαζόμενους και το κίνημά τους, εάν η αντίστασή τους στην επίθεση της ΕΕ, της κυβέρνησης και του κεφαλαίου δε συνδυάζεται άρρηκτα και καθημερινά με την εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων.

Και, όμως, όλ' αυτά τα αυτονόητα είναι ξένα προς τον εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΝ, Ν. Βούτση και το κόμμα του. Προφανώς, επειδή τους βάζουν μπροστά στις ευθύνες τους και δε βολεύουν την εντυπωσιοθηρική και υποκριτική τακτική περί «ενότητας της Αριστεράς».

Η ερώτηση προς τον υπουργό Ανάπτυξης, Δ. Σιούφα, μετά την προχτεσινή Κυβερνητική Επιτροπή αφορούσε τη μη πτώση της τιμής της βενζίνης, παρά την πτώση της τιμής του πετρελαίου. Η απάντηση ήταν ότι η κάθοδος των τιμών έχει αρχίσει, απλώς δεν αποτυπώθηκε στα στοιχεία του υπουργείου για τη μέση τιμή την Παρασκευή, καθώς πρόκειται για μέσο όρο κάποιων ημερών κλπ... Κι αφού θεώρησε δεδομένη την προσεχή μείωση της τιμής της αμόλυβδης, ο υπουργός κατέληξε: «Να ευχηθούμε όλοι μαζί, αυτό να έχει συνέχεια και σε βάθος χρόνου»....

Με άλλα λόγια, ο υπουργός αποκάλυψε, άθελά του, την πεμπτουσία της «νέας διακυβέρνησης», που δεν είναι τίποτα άλλο από τα... ευχολόγια! Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι, οι δεήσεις για τη μείωση των διεθνών τιμών του πετρελαίου; Απ' όσα γνωρίζουμε, πάντως, το διεθνές χρηματιστηριακό όργιο κερδοσκοπίας και το κυνηγητό της μεγιστοποίησης των κερδών από τις εγχώριες εταιρίες διύλισης και εμπορίας πετρελαίου δεν επηρεάζονται στο παραμικρό από τις ...θρησκευτικές εκδηλώσεις.

Το γεγονός, πως η «πορτοκαλί επανάσταση» στην Ουκρανία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια αλλαγή στην «πολιτική φρουρά» των εκπροσώπων του κεφαλαίου, αυτό ήταν σαφές για τους κομμουνιστές από την αρχή. Η επιβεβαίωση ήρθε και με την πρόσφατη πολιτική «κρίση» της κυβέρνησης Γιούσενκο. Ωστόσο, ειδήσεις όπως η παρακάτω («αλιευμένη» από πρακτορεία ειδήσεων) είναι, μερικές φορές, περισσότερο αποκαλυπτικές από μια ανάλυση.

Σύμφωνα με την είδηση, λοιπόν, ο Ουκρανός υπουργός Μεταφορών, Εβχέν Τσερβονένκο, ισχυρίστηκε ότι ο Αμερικανός πολυεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ «προτίθεται να προβεί σε επενδύσεις στην πρώην σοβιετική αυτή δημοκρατία ύψους μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων». Ο Τραμπ θα φτιάξει πολυτελές ξενοδοχείο και κλαμπ για γιοτ στη Μαύρη θάλασσα και συγκεκριμένα στην περιοχή της Γιάλτας. Πρόσθεσε ότι ο Τραμπ είχε για το θέμα αυτό «διαπραγματεύσεις με την ουκρανική κυβέρνηση τον περασμένο μήνα». Ανέφερε επίσης ότι πρόκειται «για τη μεγαλύτερη ξένη επένδυση στη χώρα του στον τομέα της τουριστικής βιομηχανίας, όπου οι μη Ουκρανοί επενδυτές αντιμετώπιζαν έως τώρα πολλές δυσκολίες, λόγω των διεφθαρμένων κυβερνητικών αξιωματούχων».

Ο Γιούσενκο λοιπόν ήρθε να καταστήσει τον καπιταλισμό στη χώρα του περισσότερο «φιλικό» και για το ξένο κεφάλαιο. Αυτός άλλωστε δεν είναι και ο «δρόμος» που έδειξε και η Κοντολίζα Ράις προσφάτως στην «αντιπολίτευση» της Λευκορωσίας;

Εξι χρόνια συμπληρώθηκαν τις μέρες αυτές από το σεισμό της Πάρνηθας, που κόστισε 143 ανθρώπινες ζωές και μεγάλες υλικές καταστροφές. Κι όπως όλοι γνωρίζουν, πλέον, πολύ περισσότερο οι ειδικοί και ακόμη περισσότερο οι αρμόδιοι, με πρώτους τους κυβερνώντες, ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του υπαρκτού πάντοτε κινδύνου ενός νέου μεγάλου σεισμού είναι η πολύμορφη και αποτελεσματική αντισεισμική θωράκιση της χώρας.

Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα θέσει το σοβαρό και κρίσιμο αυτό θέμα, τόσο στη Βουλή όσο και έξω απ' αυτή κι έχει κάνει συγκεκριμένες προτάσεις. Η τόσο αναγκαία αντισεισμική θωράκιση της χώρας, όμως, παραμένει ακόμη ζητούμενο. Τόσο οι προηγούμενοι κυβερνώντες, όσο και οι νυν, δεν προχωρούν στην ουσιαστική αποδοχή και υλοποίηση των προτάσεων του ΚΚΕ, παρότι ποτέ δε διαφώνησαν με αυτές. Προφανώς, οι προτάσεις αυτές δε χωράνε στο πλαίσιο της φιλομονοπωλιακής πολιτικής κι έρχονται σε σύγκρουση με τις γενικότερες αντιλήψεις των κυρίαρχων δυνάμεων. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, είναι ξεκάθαρο, ότι κανείς αρμόδιος, με πρώτους τους κυβερνώντες, δεν έχει πλέον την παραμικρή δικαιολογία...