«Είχα προτείνει στον Παναθηναϊκό δύο χώρους για το νέο του γήπεδο: το Γουδί και το Ελληνικό. Τώρα αποσύρω την πρόταση για το Γουδί. Θα γίνει εκεί μητροπολιτικό πάρκο. Σ' ό,τι αφορά το Ελληνικό, θα περιμένω για κάποιο εύλογο διάστημα από τη Διοίκηση του ΠΑΟ να μου απαντήσει αν ενδιαφέρεται ή όχι και θα σας ανακοινώσω τι θα γίνει».
Αυτό δήλωσε πριν λίγες μέρες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς. Μόνο που ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Και εξηγούμε: Το μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδί - δήλωσε ο υπουργός - θα γίνει σε συνεργασία με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και κανείς δεν ξέρει τι ανταλλάγματα θα ζητήσει αυτό για την παραχώρηση των χώρων που κατέχει. Επίσης, όταν ρωτήθηκε ο υπουργός πώς συμβιβάζεται το μητροπολιτικό πάρκο με τη διατήρηση του γηπέδου Μπάμπιγκτον που είναι στον πυρήνα του και το οποίο θα παραχωρηθεί με τον περιβάλλοντα χώρο του στο μεγάλο κεφάλαιο για εμπορικές χρήσεις, ο υπουργός ήταν αποκαλυπτικότατος: «Πραγματικά δε συνάδει - είπε - αλλά ξοδεύτηκαν τόσο λεφτά για να κατασκευαστεί το γήπεδο»!..
Ωραία μητροπολιτικά πάρκα θα φτιάξει, λοιπόν η κυβέρνηση: Στο μεν Γουδί «φυτεύει» γήπεδα και άλλες εμπορικές χρήσεις, στο δε Ελληνικό, «νεροτσουλήθρες», συνεδριακά κέντρα, ξενοδοχεία κλπ., ενώ οικοπεδοποιεί και 1.000 στρέμματα της συνολικής έκτασης. Ωραία πάρκα. Μόνο που θα είναι για λίγους. Εμείς οι υπόλοιποι θα πληρώνουμε για μια ζωή...
«Για μας το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα της εποχής είναι η ανεργία. Η αντιμετώπισή της προϋποθέτει δυναμική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς, νέες επενδύσεις, νέες επιχειρήσεις, νέες θέσεις δουλιάς», επισήμανε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΜΕΤΡΟ» ο υπουργός Ανάπτυξης, Δ. Σιούφας. Αυτά βεβαίως μας τα έχουν πει κι άλλοι, συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ. Λογικό είναι, εξάλλου, όλα τα αντιλαϊκά και αντεργατικά τους μέτρα τα προωθούν στο όνομα του λαού, για την καταπολέμηση της ανεργίας, της ακρίβειας και πάει λέγοντας. Τι να πουν δηλαδή, ότι θα μας «αλλάξουν τον αδόξαστο» για την ευημερία των βιομηχάνων;
Αλλά όλοι τους αποφεύγουν να μας πουν τι σημαίνει γι' αυτούς εργασία. Τι περιμένει αυτούς που θα γλιτώσουν από την ανεργία (λέμε τώρα).
Αν λάβει κανείς υπόψη το αντεργατικό νομοσχέδιο του υπουργείου Απασχόλησης, αλλά και τα νομοθετήματα του ΠΑΣΟΚ, «μοίρα κακή, εφιαλτική» περιμένει την εργατική τάξη, όπως έλεγε κι εκείνο το παλιό τραγούδι του «νέου κύματος».
Με λίγα λόγια η κυβέρνηση μάς βάζει να διαλέξουμε ανάμεσα στην πείνα της ανεργίας και την εξαθλίωση της «εργασίας» των «ελαστικών μορφών», που ξεκινούν από τις ώρες και φτάνουν στα μεροκάματα ισοπεδώνοντας ενδιάμεσα ασφαλιστικά δικαιώματα, συνδικαλιστικά, εργασιακές σχέσεις και ό,τι άλλο σηματοδοτεί κάποιου είδους προστασία των εργαζομένων.
Υπ' αυτή την έννοια, σας παρακαλούμε, καλύτερα να μη μας «σώσετε»....
Ασφαλώς, όλα αυτά δείχνουν την τεράστια ηθική και πολιτική διαφορά και απόσταση που χωρίζει και σήμερα την πολιτική πρακτική των αστικών κυβερνήσεων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, από τα ιδανικά και τα οράματα για τα οποία αγωνίζονται οι κομμουνιστές, τότε και τώρα. Γιατί, όπως, χαρακτηριστικά επισημαίνει η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, «οι κομμουνιστές που μαρτύρησαν στον Αϊ - Στράτη, οραματίζονταν μια κοινωνία με δικαιώματα για την εργατική τάξη, για όλο το λαό, και όχι μια κοινωνία με κατεδάφιση δικαιωμάτων, με τρομονόμους και με συμμετοχή της Ελλάδας στα δήθεν "αντιτρομοκρατικά" σχέδια της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, όπως η κοινωνία που χτίζει η ΝΔ, συνεχίζοντας το αντιλαϊκό έργο του ΠΑΣΟΚ».
Λες και στην Ελλάδα δεν παραμένουν στη θέση τους οι «κάμερες - χαφιέδες», δε διογκώνεται ένας τεράστιος μηχανισμός αστυνομοκρατίας και δε διευρύνονται ολοένα οι τρόποι ηλεκτρονικού φακελώματος και παρακολούθησης.
Μιλάμε για την Ελλάδα των συνοροφυλάκων (ακόμα και μέσα στην ...Αττική), για την Αθήνα όπου σε κάθε γωνιά του κέντρου βλέπεις αρματωμένους και που ακόμα και αν πας στο γήπεδο για να δεις ποδόσφαιρο φακελώνεσαι κανονικότατα.
Για να μην προσθέσουμε τον τραπεζικό Τειρεσία, τις «διεθνείς συμφωνίες» για τη μετακίνηση ανθρώπων στα αεροδρόμια και τις καταχωρίσεις παντός τύπου σε τράπεζες δεδομένων που κανείς δεν ελέγχει.
Οταν η κυβέρνηση, λοιπόν, σε αυτό το κλίμα σκέφτεται να πάρει αποφάσεις, μάλλον τα στοιχειώδη δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα ...πάνε περίπατο.
ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ και εκπτώσεις στα καταστήματα, όμως μάλλον - όπως κάθε χρόνο - θα διαπιστώσουν μαγαζάτορες και κοινό ότι ...δε σώζεται η κατάσταση. Η ακρίβεια παραμένει στα ύψη και οι μισθοί ...στα βάθη.
Χωριά που όσοι έκαναν τον προϋπολογισμό των διακοπών τους διαπίστωσαν ότι τα πράγματα είναι ιδιαιτέρως σκούρα, οπότε δεν επιτρέπονται καν σκέψεις για ψώνια.
Αυτά για τους κυβερνώντες, που συζητούν την αύξηση του ωραρίου των καταστημάτων με το νομοσχέδιο που κατέθεσαν στη Βουλή και μας λένε ότι θα αναθερμανθεί η αγορά.
Γνωρίζουν, φυσικά, ότι αυτό δεν ισχύει, γνωρίζουν και τη μισθολογική κατάσταση του κόσμου. Επιμένουν, όμως, μόνο και μόνο επειδή ...κάτι πρέπει να λένε για όσα απαράδεκτα νομοθετούν.
Οι «κλαυθμοί» της πλουτοκρατίας για την υποτιθέμενη «στενότητα» και «οικονομική δυσπραγία» κανένα δεν μπορούν να ξεγελούν. Τα λαϊκά στρώματα πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να τους «γυρίσουν την πλάτη». Να ξεκόψουν από την πολιτική τους. Να δυναμώσουν τη δική τους φωνή στο πλαίσιο ανάπτυξης του Αγωνιστικού Μετώπου πάλης και διεκδίκησης.
Τα (πολλά) λόγια περιττεύουν: Ο παραγόμενος πλούτος είναι και άφθονος και υπεραρκετός ώστε να καλύψει όλες τις σύγχρονες και συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες των μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών, ΕΒΕ, των λαϊκών νοικοκυριών της χώρας.
Ο Αποστόλης Ραπτόπουλος είναι πρόεδρος του εργοστασιακού σωματείου Γ' των «Κλωστηρίων Ναούσης» και μέλος της Διοίκησης του ΕΚ Νάουσας, στέλεχος της ΠΑΣΚΕ. Επιτίθεται στο ΠΑΜΕ, που παλεύει για την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης και οργανώνει την αντίσταση των εργαζομένων ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα εργοδοσίας, κυβέρνησης και ΕΕ. Είναι αυτός που, όταν έσκασε η «βόμβα» για μείωση του προσωπικού στα «Κλωστήρια Ναούσης» κατά 30%, δήλωνε: «όποιος θέλει να φύγει δε θα τον εμποδίσουμε», ρίχνοντας τη γραμμή για αποδοχή των εθελούσιων απολύσεων. Ο ίδιος απουσίαζε από την πρόσφατη σύσκεψη, που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργών στην Κομοτηνή για να συντονίσει τον αγώνα των εργαζομένων σε όλα των κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια της ΚΛΩΝΑΤΕΞ.
Ο Απ. Ραπτόπουλος μαζί με τα υπόλοιπα μέλη (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ) της Διοίκησης του σωματείου Γ' πήραν απόφαση να μη συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στην απεργία που κήρυξε η Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργών για την Πέμπτη 14 Ιούλη. Είναι ο ίδιος που, δύο ημέρες μετά, στη συνεδρίαση της Διοίκησης του ΕΚ Νάουσας, που έγινε με παρόντες τους δημοσιογράφους των τοπικών μέσων ενημέρωσης, αναγκάστηκε να ψηφίσει υπέρ της απεργίας για να μην ξεφτιλιστεί δημόσια. Αυτός ο «συνδικαλιστής», χτες δήλωνε ότι συμφώνησε στην απεργία γιατί «λυπήθηκε» τους συναδέλφους του. Αραγε χρειάζονται κι άλλα οι εργαζόμενοι για να καταλάβουν σε ποιους παρέχει τις υπηρεσίες του ο κ. Αποστόλης, όπως και άλλοι από ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και λοιποί ΣΥΝ-γενείς;
Πρόκληση στην Ιστορία αποτελεί η εκδήλωση που οργάνωσε η γαλλική πρεσβεία στο πάρκο Ελευθερίας στην Αθήνα, για να τιμήσει, απονέμοντάς τους μετάλλια, Ελληνες στρατιωτικούς, που υπηρέτησαν στην υπό γαλλική διοίκηση πολυεθνική δύναμη Κοσσυφοπεδίου, δηλαδή τη ΝΑΤΟική KFOR, τη δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου, που εγκαταστάθηκε εκεί μετά του ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας το 1999. Η πρόκληση είναι διπλή: Η εκδήλωση αυτή έγινε στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων της Γαλλικής Δημοκρατίας για την κατάληψη της Βαστίλλης και τη Γαλλική Επανάσταση, ενώ επιλέχθηκε ο χώρος του πάρκου της Ελευθερίας, δίπλα στο κολαστήριο της Χούντας, το ΕΑΤ-ΕΣΑ, προφανώς λόγω του συμβολισμού που εκπέμπει. Η νεοταξική λαίλαπα «όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει»... Προφανώς στις προθέσεις τους δεν ήταν να μας υπενθυμίσουν ότι η Βαστίλλη, σήμερα, που γιορτάζουν την πτώση της, βρίσκεται στο Γκουαντανάμο και το ΕΑΤ-ΕΣΑ στις φυλακές του Αμπού Γκράιπ στη Βαγδάτη, αλλά να φέρουν στα μέτρα τους την Ιστορία.
Τα όσα είπε ο Καραμανλής στον Αϊ - Στράτη είχαν «άρωμα επικοινωνιακής πολιτικής», από τη στιγμή που δεν περιείχαν ίχνος «αυτοκριτικής» για τα όσα έκανε η παράταξή του εκείνα τα χρόνια, έγραψε χτες ο Γ. Καρ. στην «Ελευθεροτυπία». Αυτά, δε, που έγραψε θα τα πίστευε κιόλας, αν είχε γράψει κάτι αντίστοιχο και για το ΠΑΣΟΚ, τότε που έκανε φιέστες στη Μακρόνησο. Εκτός αν ο Γ. Καρ. δεν έχει υπόψη του ποια είναι η παράταξη - που επαίρεται ότι την εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ - η οποία εκτέλεσε τον Μπελογιάννη και έφτιαχνε «ιδιώνυμα» για τους κομμουνιστές.