Είναι φανερό ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων «αξιολογεί» αρνητικά την πολιτική της κυβέρνησης στην ανώτατη εκπαίδευση (ακριβώς ίδια με την πολιτική της προηγούμενης του ΠΑΣΟΚ) και δεν τους φταίνε τα «κακά ιδρύματα» και οι «κακοί καθηγητές».
Τα συγκεκριμένα στοιχεία, λοιπόν, δίνουν απάντηση στην επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι, δήθεν, η «αξιολόγηση» θα «βάλει τάξη» στα πανεπιστήμια, όπου η κατάσταση είναι «ολίγον μπάχαλο» κι οι καθηγητές είναι «ανεξέλεγκτοι» κι «αδιάφοροι». Αλλωστε, τα όποια φαινόμενα καθηγητικής αδιαφορίας οφείλονται πρώτα και κύρια στο γεγονός πως οι καθηγητές δεν έχουν καθεστώς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, αλλά κάνουν -εδώ και χρόνια - και διάφορες άλλες δουλιές, «φροντίζοντας» με το αζημίωτο για τη ...σύνδεση των ιδρυμάτων με την «αγορά». Απ' όσα γνωρίζουμε, όμως, η κυβέρνηση συμφωνεί απολύτως με αυτό.
Καλά, οι Νεοδημοκράτες βουλευτές, είτε τα πιστεύουν είτε όχι, δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς κι έτσι χρεώνουν την αυξανόμενη ραγδαία λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση σε φαινόμενα κυβερνητικής αρρυθμίας, έλλειψης συντονισμού και επικοινωνιακών ελλείψεων. Οι δημοσιογράφοι και οι κάθε λογής «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης, όμως, που αναπαράγουν όλα τα προηγούμενα και επιχειρούν να ...αναλύσουν τα προαναφερόμενα φαινόμενα, να αναζητήσουν τις αιτίες τους, κλπ., κλπ., τα πιστεύουν και τα γράφουν ή εκτελούν διατεταγμένη αποστολή; Ετσι κι αλλιώς, πάντως, αυτογελοιοποιούνται, αφού κανείς λογικός άνθρωπος σ' αυτή τη χώρα δεν πιστεύει ότι για την αυξανόμενη συνεχώς φτώχεια, την ακρίβεια, την ανεργία κλπ., κλπ., φταίει η όποια έλλειψη συνεννόησης μεταξύ υπουργών ή οι όποιες αδυναμίες του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ας σταματήσουν, επομένως, να πιπιλίζουν το μυαλό του κοσμάκη. Ο,τι και να κάνουν, η νύχτα μέρα δε γίνεται...
Μόνο τεμενάδες δεν έκανε η υπουργός Παιδείας στο κόμμα της αξιωματικής ...αντιπολίτευσης, για τη στάση που τηρεί στο θέμα του ν/σ για την αξιολόγηση, στην προχτεσινή εκπομπή του Π. Τσίμα στο «ΜΕΓΚΑ». Και σωστά, αφού το ΠΑΣΟΚ μόνον αντιπολιτευτικό ρόλο δεν έχει παίξει όλο αυτόν τον καιρό που η ΝΔ είναι κυβέρνηση και ειδικά στο θέμα της προωθούμενης «αξιολόγησης» έσπευσε να συμφωνήσει απόλυτα με το σχετικό νομοσχέδιο.
«Οφειλε», λοιπόν, η υπουργός Παιδείας να τονίσει τη βοήθεια που προσφέρει το ΠΑΣΟΚ. Εχοντας βέβαια και αυτή συγκεκριμένο στόχο και όχι επειδή ξεπεράστηκαν ξαφνικά τα όποια κομματικά συμφέροντα, στο όνομα της «εθνικής πολιτικής» για την Παιδεία. Ηθελε να παρουσιάσει την πλήρη συμφωνία των δυο μεγάλων κομμάτων και να την αντιπαρατάξει, πρώτα και κύρια, στην καθολική αντίθεση των φοιτητών, των σπουδαστών και των καθηγητών.
Είναι ώρα, λοιπόν, να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και διδάγματα όλοι όσοι έχουν καταλάβει - κυρίως, οι αποτελούντες την πανεπιστημιακή κοινότητα - τους αντιεκπαιδευτικούς στόχους και επιδιώξεις των «συναινούντων» στο χώρο της Παιδείας και ιδιαίτερα στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Υπέρμαχος της ανταγωνιστικότητας (και, φυσικά, της ενίσχυσής της) εμφανίστηκε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλης, σε συζήτηση την Τρίτη το βράδυ στον τηλεοπτικό σταθμό «Alpha». Στην άκρως «δεξιόστροφη» και, κυρίως, τεχνοκρατική παρέμβασή του, επιτέθηκε στις ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες οδήγησαν την οικονομία της χώρας στην 50ή θέση της σχετικής κατάταξης. Κατά τον κ. Παπαδημούλη, υπεύθυνο για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα είναι το ...κομματικό και ...αναποτελεσματικό κράτος, το γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι ανίκανες να απορροφήσουν τα κοινοτικά κονδύλια, κλπ., κλπ. Οπότε ο οικοδεσπότης της εκπομπής, δημοσιογράφος Ν. Χατζηνικολάου - ο οποίος ουδέποτε έχει κρύψει τις συντηρητικές του απόψεις - δεν κρατήθηκε και του είπε. ΚΟΔΗΣΟ μου θυμίσατε με τις απόψεις σας, κύριε Παπαδημούλη... Θυμίζουμε ότι το ΚΟΔΗΣΟ ήταν ένα μικρό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου, όπου ηγούνταν πρώην κεντρώοι, όπως οι Πεσμαζόγλου, Ζίγδης, και το οποίο ανέστειλε τη λειτουργία του τη δεκαετία του '80.
Και να φανταστεί κανείς ότι ο κ. Παπαδημούλης ανήκει στην ...κεντρώα τάση του ΣΥΝ. Στο κόμμα αυτό υπάρχουν και δεξιότερες ακόμα απόψεις από τις προσεγγίζουσες τις απόψεις του πάλαι ποτέ ΚΟΔΗΣΟ που εξέφρασε ο ευρωβουλευτής του...
Λίγους μήνες πριν, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ψηφίσει το νόμο 2889/2001 που, μεταξύ των άλλων, προέβλεπε τη δημιουργία των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας, τη δημιουργία Ανωνύμων Εταιριών για τη διαχείριση τομέων των νοσοκομείων και τη λειτουργία των απογευματινών ιδιωτικών ιατρίων στα δημόσια νοσοκομεία. Και ο Αλ. Παπαδόπουλος - τότε - κομπορρημονούσε: «Κύριο χαρακτηριστικό του ΕΠ αποτελεί ότι το 50% των συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ενωση έργων αποτελούν άυλες μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις!», για να «μπει τάξη στο αδιοίκητο σύστημα» και να μην «αδειάζονται πολύτιμα κονδύλια στον "πίθο των Δαναΐδων"»!
Ενα κλίμα που θα εξασφαλίζει κέρδη στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και την «ελεγχόμενη φροντίδα» με διάφορα κριτήρια για τα λαϊκά στρώματα και τους ανήμπορους, τους αδύνατους, τους μετανάστες και όσους δεν έχουν «πού την κεφαλήν κλίναι»... Αποθέωση, δηλαδή, του ευρω-κυνισμού!
Οπως έλεγε τις προάλλες στη Βουλή και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, «οι ΗΠΑ παίζουν έναν ξεχωριστό ρόλο» στο διεθνή χώρο. Το ρόλο αυτόν όμως τον γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά.
Το ερώτημα είναι τι ...σενάριο πρόκειται να «παραδώσει» στον Ελληνα πρωθυπουργό, τι «ρόλο» ετοιμάζουν για την ελληνική κυβέρνηση και το κυριότερο για πόσα απ' αυτά θα πληροφορηθούμε. Δεν αναρωτιόμαστε ποιος θα πληρώσει το «μάρμαρο», γιατί αυτό πρέπει να είναι δεδομένο για όλους...
Αλλωστε όλα αυτά που κατά καιρούς μας λένε οι κυβερνώντες (μιμούμενοι τους προηγούμενους), περί ιδιαίτερης παρουσίας της Ελλάδας στα Βαλκάνια, περισσότερο σαν προσπάθεια για να παρουσιαστούν σαν το «καλό παιδί» στις ΗΠΑ και την ΕΕ μοιάζουν και όχι σαν εκτιμήσεις.
Οσο για τα περί «προσέλκυσης επενδύσεων», που υπόσχεται η κυβέρνηση, είναι μάλλον άβολο για κάθε Ελληνα πολίτη να γνωρίζει ότι η κυβέρνησή του διαφημίζει πέραν του Ατλαντικού το ...πόσο ασύδοτο καθεστώς για τις ΑΕ έχουμε θεσμοθετήσει σε αυτή τη χώρα.
Γιατί, βέβαια, «ασυδοσία» σημαίνει η διαβόητη «προσέλκυση επενδύσεων». Σε όλες τις γλώσσες και σε όλες τις χώρες της ...πολιτισμένης Δύσης.
ΒΡΕ - ΒΡΕ τι ωραία που μας παρουσίασε (και) χτες το υπουργείο Υγείας τον τρόπο που θα χειριστεί το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Θα δημιουργήσει - λέει - συνθήκες ώστε να επενδύσουν στην Υγεία ιδιώτες, χωρίς ιδιαίτερη ...κερδοσκοπική διάθεση.
Αν εξαιρέσουμε τη ...φαντασία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, δε γνωρίζουμε να υπάρχουν πουθενά τέτοιου είδους ιδιώτες! Οσο για τη δημιουργία «αγοράς υγείας» στην Ελλάδα (που ήδη υπάρχει) είναι λογικό πως μόνο δεινά θα δημιουργήσει. Οπως όλοι γνωρίζουν, η αγορά έχει έναν και μόνον κανόνα: Αν δεν πληρώσεις, δεν παίρνεις...
Τα καλά και συμφέροντα, όπως λέει και ο λαός. Είναι όμως ολοφάνερο πως, αφού τα πάντα εξαρτώνται από το κριτήριο που λέγεται κέρδος, οι εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας θα προβάλλουν, κατά περίπτωση, όποιο επιχείρημα και τακτική τους συμφέρει. Αλλοτε θα επικαλούνται τους νόμους και τα ισχύοντα στην ...«ελεύθερη οικονομία», άλλοτε θα θυμούνται την ανάγκη προστασίας κάποιων κλάδων της παραγωγής, άλλοτε και τα δύο μαζί και πάει λέγοντας...
Η ουσία, βέβαια, για να μη χανόμαστε, είναι ότι πάντα - χωρίς καμιά απολύτως εξαίρεση - αυτό που μετράει στη λήψη της οποιασδήποτε απόφασης, από την ΕΕ και τα όργανά της, είναι το συμφέρον του μεγάλου κεφαλαίου και μόνον αυτό. Ετσι, για παράδειγμα, ενώ ουδείς διανοήθηκε να πάρει οποιοδήποτε μέτρο ουσιαστικού ελέγχου των εισαγωγών, εδώ και μια εικοσαετία, που η ελληνική κλωστοϋφαντουργία πάει από το κακό στο χειρότερο και ήδη τα ελληνικά εμπορεύματα του κλάδου σπανίζουν στην αγορά, τώρα που θίγονται τα συμφέροντα κάποιων δυτικοευρωπαϊκών μονοπωλίων ξέθαψαν το θέμα των κινεζικών προϊόντων. Κι ας αποτελούν, λόγω φτηνής τιμής, διέξοδο για χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά...
Ξαναχτύπησε ο λεγόμενος διεθνής οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης, η διαβόητη εταιρία «Fitch». Αυτή τη φορά, η παρέμβαση της «Fitch» γίνεται με στόχο να βάλει πλάτες στην επιχειρούμενη κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Ο διευθυντής της εν λόγω εταιρίας, η οποία να σημειωθεί λυμαίνεται και θησαυρίζει από το δημόσιο χρέος της χώρας, αξίωσε τη λήψη σκληρότερων μέτρων και πιο αποφασιστικά βήματα από την κυβέρνηση στην κατεύθυνση των επιδιώξεων της πλουτοκρατίας. Με απύθμενο θράσος και χωρίς να μπει καν στον ελάχιστο κόπο της απόδειξης του βάσιμου των ισχυρισμών του, επιχείρησε να κινδυνολογήσει, λέγοντας πως η μη εφαρμογή των αντιλαϊκών συνταγών θα οδηγήσει σε αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, επιμήκυνση του χρόνου εργασίας και άλλα αντίστοιχα. Πρόσθεσε μάλιστα - χωρίς να αναφέρει την προέλευση των «πληροφοριών» του - ότι η πρόωρη συνταξιοδότηση στην Ελλάδα είναι «πολύ εύκολη υπόθεση».
Για την ιστορία να σημειώσουμε πως οι μεγαλορεντιέρηδες της «Fitch» εκδίδουν κατά καιρούς διάφορες... περισπούδαστες αναλύσεις, είτε για το δημόσιο χρέος είτε για άλλα μεγέθη της οικονομίας, δίνοντας έτσι τον «τόνο» στα χρηματιστήρια και τις χρηματογορές, απ' όπου καταφέρνουν και απομυζούν αμύθητα ποσά.
Ορατή και «διά γυμνού οφθαλμού» είναι, πλέον, η πολιτική δυσαρέσκεια, που «εισπράττει» η κυβέρνηση από τον αγροτικό κόσμο. Οι μικρονοικοκυραίοι της υπαίθρου εμφανίζονται απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι από την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία, ακολουθώντας και κλιμακώνοντας παραπέρα τον «ντορό» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, παίρνει συνεχώς σκληρά μέτρα σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών, μειώνοντας κι άλλο το εισόδημά τους κι εντείνοντας το ρυθμό ξεκληρίσματός τους.
Ομως, αυτή η δυσαρέσκεια μπορεί να προβληματίζει τους κυβερνώντες, αλλά δε φτάνει για να τους ανησυχήσει ιδιαίτερα και να τους φοβίσει, καθώς βλέπουν ότι δεν οδηγεί σε ουσιαστική πολιτική αντίδραση, αλλά παραμένει μια απλή διαμαρτυρία. Κι ας μην ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ «καιροφυλακτεί», για να εκμεταλλευτεί την όποια κυβερνητική φθορά και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να ξαναστραφούν οι αγρότες προς τον έτερο πόλο του δικομματισμού, πέφτοντας, για μια ακόμα φορά, «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη».
Για να ανησυχήσει και να φοβηθεί, λοιπόν, η κυβέρνηση και για να μην ελπίζει το ΠΑΣΟΚ σε γρήγορη επιστροφή, χρειάζεται οι μικρομεσαίοι αγρότες να μετατρέψουν τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτησή τους σε επίγνωση κι απόφαση. Πρέπει να καταλάβουν ότι η «πηγή» των δεινών τους βρίσκεται στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και των εκάστοτε εγχώριων κυβερνήσεων του «ευρωμονόδρομου». Πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως όσο κυβερνάει ο δικομματισμός δεν πρόκειται να δουν καλύτερες μέρες. Και πρέπει να πάρουν την απόφαση να συγκρούονται, καθημερινά, μ' αυτήν την πολιτική και τους εκάστοτε κυβερνητικούς εκπροσώπους της.
Αλλά, για να γίνει αυτό, απαιτείται πολλή και επίμονη δουλιά, για την ισχυροποίηση του συνεπούς, αγωνιστικού αγροτικού κινήματος, ώστε να είναι σε θέση να «ταρακουνήσει» τη δικομματική εξουσία και να συμβάλει στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, προς όφελος του ΚΚΕ, που αγωνίζεται για τη Λαϊκή Εξουσία, η οποία θα εφαρμόσει μιαν άλλη πολιτική υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς.