Σάββατο 14 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Λόγια απατηλά

Γρηγοριάδης Κώστας

Δυο είναι οι «μεγαλύτερες πληγές» της Θεσσαλίας: Η διογκωμένη ανεργία στις πόλεις και η εκτεταμένη φτώχεια στα χωριά. Κι ενώ η κατάσταση είναι τραγική και πάει από το κακό στο χειρότερο, ο ΓΓ της Περιφέρειας και οι συνεργάτες του κάνουν λόγο για μετατροπή της περιοχής σε «πρώτο περιφερειακό πόλο βιώσιμης ανάπτυξης στη χώρα». Κι εξηγούν ότι αυτό θα γίνει με «εξωστρεφείς επιχειρηματικές συνεργασίες εξαγωγών», με τη «συνεργασία δημόσιων και επιχειρηματικών φορέων», με τα δίκτυα καινοτομίας και τον αγροτουρισμό. Λόγια τρανά κι απατηλά, για ν' αποκρυβεί το γεγονός ότι η όποια ανάπτυξη που σχεδιάζεται γενικώς και ειδικώς μέσα από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δεν αποσκοπεί στην επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, αλλά στην αύξηση των επιχειρηματικών κερδών.

Οταν στη Θεσσαλία - όπως και σ' άλλες περιοχές της χώρας - συνεχίζεται το κλείσιμο εργοστασίων και το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, όταν το δημόσιο σύστημα υγείας εμπορευματοποιείται και απομακρύνεται από τους φτωχούς και η δήθεν δημόσια και δωρεάν Παιδεία ιδιωτικοποιείται και γίνεται πανάκριβη, αυτοί εκεί στην Περιφέρεια «περί άλλα τυρβάζουν», αποκαλύπτοντας τι εννοεί ο πρωθυπουργός, όταν μιλάει για «περιφερειακή ανάπτυξη»...

Πέφτουν οι μάσκες!

Την «υποστήριξη της βιομηχανίας που αντιμετωπίζει προβλήματα στην ανταγωνιστικότητά της» και «πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης» ζήτησαν οι ΠΑΣΟΚο-ΣΥΝεταίροι και οι ΔΑΚίτες «συναγωνιστές» τους στην πρόσφατη πρωτομαγιάτικη σύναξή τους στη Θεσσαλονίκη. Με άλλα λόγια, διεκδίκησαν ακόμη περισσότερα χρήματα, προνόμια και παροχές στους βιομήχανους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ο,τι ακριβώς κάνουν χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με τις πολιτικές της λεγόμενης ανάπτυξης. Κι από την άλλη, τολμούν να λασπολογούν το ΠΑΜΕ, ισχυριζόμενοι ότι η ξεχωριστή απεργιακή συγκέντρωση εξυπηρετεί την πλουτοκρατία, υπονομεύοντας την ενότητα των εργαζομένων...

Προφανώς, δε θέλουν ούτε και να σκέπτονται το ηχηρό μήνυμα που τους έδωσαν οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης. Ας είναι σίγουροι, όμως, ότι θα εισπράξουν πολλά ακόμη και πολύ ηχηρότερα, μέχρι να τους ξεβράσει ολοκληρωτικά το εργατικό κίνημα...

Απλώς, αναρωτιόμαστε

Αρκετοί εξ όσων σήμερα κραυγάζουν ενάντια στην καθιέρωση μηνιαίας αποζημίωσης 3.000 ευρώ (καθαρά) στους πρώην βουλευτές, που δεν επανεκλέχτηκαν ή δεν έβαλαν υποψηφιότητα στις τελευταίες εκλογές και είχαν υποχρεωθεί να αναστείλουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες, λόγω του ασυμβίβαστου, ήταν ένθερμοι υποστηριχτές του τελευταίου, όταν είχε συζητηθεί στη Βουλή. Την περίοδο εκείνη, όμως, η λογική της αποζημίωσης, που τώρα επιχειρήθηκε να υλοποιηθεί και αναστάλθηκε, ήταν ένα βασικό επιχείρημα και προϋπόθεση που έθεταν οι υποστηριχτές του ασυμβίβαστου και, βέβαια, τότε δεν έλεγαν τίποτε οι κραυγάζοντες σήμερα. Αντίθετα, κατακεραύνωναν όσους ήταν αντίθετοι στο ασυμβίβαστο - ανάμεσά τους και το ΚΚΕ - και υποστήριζαν, ανάμεσα σε άλλα, ότι η καθιέρωση του ασυμβίβαστου θα δημιουργήσει πλήθος παρενέργειες.

Δε λέμε, δικαίωμά τους είναι να φωνάζουν για το συγκεκριμένο θέμα, έστω και τώρα. Δεν αισθάνονται την ανάγκη, όμως, μιας ελάχιστης έστω αυτοκριτικής, σχετικά με την τότε στάση τους; Δε βγάζουν κανένα συμπέρασμα ή δίδαγμα, απ' όλα όσα έγιναν; Νομίζουν, άραγε, πως μπορούν να λένε ανέξοδα πότε το ένα και πότε το αντίθετο, κάνοντας ασκήσεις φτηνού και χυδαίου λαϊκισμού και τσουβαλιάζοντας τους πάντες; Απλώς, αναρωτιόμαστε...

Τα... επιχειρήματα

«Δεν υπήρξαν πειστικά επιχειρήματα για το ωράριο», σχολίασε προχτές ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά, με κατηγορηματικό και ταυτόχρονα αρκούντως προκλητικό τρόπο, την εμμονή της κυβέρνησης στην απόφασή της για απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Επιβεβαίωσε παράλληλα ότι ο περίφημος διάλογος στον οποίο καλούσε τους εμπλεκόμενους με το θέμα φορείς ήταν προσχηματικός και ότι η κυβέρνηση δεν είχε καμία πρόθεση να κάνει βήμα πίσω από τις προθέσεις της μέσα απ' αυτή τη διαδικασία.

Την ίδια στιγμή, πάντως, που τα επιχειρήματα των εκατοντάδων χιλιάδων εμπόρων και των εργαζομένων στο χώρο του εμπορίου δεν ήταν για την κυβέρνηση... πειστικά, προκειμένου να μην προωθήσει την απελευθέρωση του ωραρίου, της... διέφυγε να καταργήσει τη φωτογραφική τροπολογία της προηγούμενης κυβέρνησης με την οποία επιτρέπεται στα καταστήματα, που βρίσκονται μέσα στο Στάδιο Καραϊσκάκη, να λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Μήπως, κάποιων άλλων τα επιχειρήματα ηχούν στα κυβερνητικά αυτιά πιο πειστικά ώστε να καλλιεργεί την όρεξη ορισμένων επιχειρηματιών για ανάλογες καταστάσεις στο μέλλον; Διαφορετικά, πώς εξηγείται η δήλωση του κύριου υφυπουργού ότι δεν προτίθεται να εφαρμόσει διαφορετικό ωράριο για πολυχώρους και γήπεδα, αλλά απ' την άλλη μεριά είναι πρόθυμη να ακούσει απόψεις φορέων για το θέμα;

Κατάργησαν το 8ωρο

Την περασμένη Τετάρτη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έβαλε τη σφραγίδα του στον οριστικό ενταφιασμό του 8ωρου. Με τις ψήφους των Σοσιαλδημοκρατών, του Λαϊκού Κόμματος και των Φιλελευθέρων, εγκρίθηκε η Εκθεση του Ισπανού Σοσιαλδημοκράτη Α. Σέρκας. Στην Εκθεση περιγράφονται τα βασικά σημεία της νέας οδηγίας που προωθεί η ΕΕ για την «οργάνωση του χρόνου εργασίας». Μετά την τελική της έγκριση από το Συμβούλιο των υπουργών Απασχόλησης, τα κράτη - μέλη θα πρέπει να την ενσωματώσουν στο εθνικό τους Δίκαιο.

Η αύξηση των ορίων του χρόνου εργασίας και η παραπέρα υπονόμευση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας αποτελεί στρατηγική επιλογή του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Και σαν τέτοια απορρίφθηκε από τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ. Χωρίς «παζάρια» επί των τροπολογιών που ρύθμιζαν πόσο πιο βαθιά θα θαφτούν τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων. Χωρίς αυταπάτες για το χαρακτήρα της, αφού η προωθούμενη οδηγία αποτελεί μέρος της συνολικότερης επίθεσης που εξαπολύει το κεφάλαιο σε βάρος της εργατικής τάξης όλης της Ευρώπης. Η αρνητική ψήφος του ΚΚΕ στην Εκθεση Σέρκας ήταν ψήφος καταδίκης της πολιτικής κατάργησης του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, (8ωρο), αλλά και συνολικά του καπιταλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ, το οποίο δεν μπορεί παρά να «γεννά» νόμους και οδηγίες που ταυτίζονται πλήρως με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Η στάση του ΚΚΕ απέναντι και στην Εκθεση Σέρκας είναι η μόνη στάση που ευθυγραμμίζεται πλήρως με τα συμφέροντα των εργαζομένων, αφού, με το χωρισμό του εργάσιμου χρόνου σε «ενεργό» και «ανενεργό» ο οποίος θα είναι απλήρωτος, δίνεται η δυνατότητα στην εργοδοσία να αυξάνει τον απλήρωτο εργάσιμο χρόνο. Το εμφανισθέν «αγωνιστικό» μπαϊράκι που σήκωσε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, καταψηφίζοντας στο Ευρωκοινοβούλιο την Εκθεση Σέρκας είναι εκ του πονηρού, αφού ψήφισαν το κρίσιμο ζήτημα του «ανενεργού» χρόνου.

Εξάλλου, ο υπουργός Εργασίας της ΝΔ έχει υπερψηφίσει αυτούσια την οδηγία, όταν για πρώτη φορά συζητήθηκε στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ. Το ΠΑΣΟΚ, σαν κυβέρνηση, νομοθέτησε τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, κάνοντας λάστιχο τα όρια του ημερήσιου χρόνου. Αλλά και ο ΣΥΝ στηρίζει με νύχια και με δόντια το οικοδόμημα της ΕΕ, τη μήτρα όλων των αντεργατικών οδηγιών. Ενώ με τη συμμετοχή του στους «κοινωνικούς διαλόγους» συνέβαλε τα μέγιστα στο να στεφθεί με επιτυχία η επίθεση που εξαπέλυσε η προηγούμενη κυβέρνηση στο σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Επίθεση που εντείνει σήμερα η ΝΔ με το λεγόμενο «διάλογο» για το Εργασιακό.

Η πάλη των εργαζομένων ενάντια στα αντιδραστικά νομοθετήματα της ΕΕ μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο όταν θέτει ως στόχο της την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Μέσα από έναν τέτοιο αγώνα, το εργατικό λαϊκό κίνημα θα μπορεί να βάζει εμπόδια στην εκδήλωση της κυρίαρχης πολιτικής, να αποσπά κατακτήσεις και να βάζει τις βάσεις για πιο ριζοσπαστικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, μέχρι την κατάκτησή της από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Σ' αυτό το δρόμο καλεί τους εργαζόμενους να βαδίσουν το ΚΚΕ, αυτή την προοπτική σηματοδοτεί και η καταψήφιση της Εκθεσης Σέρκας από τους ευρωβουλευτές του.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Τα δικομματικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕ ΛΕΜΕ, το προσπαθήσανε φιλότιμα χτες στη Βουλή Καραμανλής και Παπανδρέου να δείξουν πως πρεσβεύουν ...κάτι διαφορετικό ο ένας απ' τον άλλον στην εξωτερική πολιτική, όμως, το μόνο που απέδειξαν είναι ότι μπορούν μια χαρά να τσακώνονται χωρίς να διαφωνούν.

Πάνω από 25 φορές, στις ομιλίες και των δύο, ακούσαμε για τον «ευρωπαϊκό δρόμο» που ακολουθούν, ενώ η φράση «ευρωπαϊκή προοπτική» ακούστηκε επίσης κατά κόρον ως το ...φάρμακο για κάθε πρόβλημα.

«Ευρωπαϊκή προοπτική» στα ελληνοτουρκικά, το ίδιο για τις σχέσεις με την ΠΓΔΜ, το ίδιο για το Κόσσοβο, το ίδιο και για τα Βαλκάνια γενικώς. Μόνο που τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και είναι ολοένα χειρότερα.

Οσο για τη συνάντηση Μπους - Καραμανλή, μάλλον, όπως διαφάνηκε από τη χτεσινή συζήτηση, θα δρομολογήσει εξελίξεις, ασχέτως αν ο ελληνικός λαός θα τις μάθει έγκαιρα η όχι.

ΠΟΛΥ ...ΠΑΡΑΠΟΝΟ χτες, πάντως, στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ! Ημασταν, λέει, η «Ελλάδα της πρωτοβουλίας» στο διεθνές σκηνικό επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ και τώρα χάσαμε αυτό το ...προνόμιο!

Αν όταν αναφέρεται σε «πρωτοβουλίες» εννοεί, μεταξύ άλλων, και την περίφημη περιοδεία του στη Μέση Ανατολή, όπου εξέθετε τις απόψεις του Τζορτζ Μπους περί τρομοκρατίας, ας μην ανησυχεί. Η πολιτική δεν άλλαξε από τη Νέα Δημοκρατία...

Εκτός πια, αν έχουν αποσυρθεί, για παράδειγμα, τα ελληνικά στρατεύματα από τις απανταχού ΝΑΤΟικές αποστολές και εμείς δεν το έχουμε καταλάβει. Τουναντίον, βλέπουμε να αυξάνεται η ελληνική στρατιωτική συμμετοχή και νέες απαιτήσεις από το ΝΑΤΟ, που κανείς δεν αρνείται.

Επίσης είπε και ένα άλλο ...αξιοσημείωτο ο πρώην υπουργός Εξωτερικών: «Ο Ελληνας», λέει, «είναι ταξιδευτής, μετανάστης. Είναι οικουμενικός. Γι' αυτό πρέπει να προωθήσουμε οικουμενικές αξίες».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Να υποθέσουμε ότι ανάμεσα στις «οικουμενικές αξίες» συμπεριλαμβάνονται και οι συμφωνίες ΕΕ και ΗΠΑ για ελέγχους και φακέλωμα όσων χρησιμοποιούν μέσα διεθνών μεταφορών; Διότι ...«ταξιδευτής ο Ελληνας», αλλά όχι να μην ξέρουν οι αμερικανικές υπηρεσίες πού, γιατί και πότε ταξιδεύει.

Το... ξέχασε

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ αφιέρωσε αρκετό χρόνο από τη χτεσινή παρέμβασή του στη διάρκεια της προ ημερήσιας διάταξης συζήτησης στη Βουλή, σχετικά με την εξωτερική πολιτική, για να βάλει, και μάλιστα με έντονο τρόπο, την ανάγκη ουσιαστικής ενημέρωσης των κομμάτων από την κυβέρνηση. Και δε λέμε, δικαίωμά του είναι και, πάντως, είναι απολύτως δικαιολογημένη η απαίτησή του, αφού η σχετική ενημέρωση της Βουλής είναι τουλάχιστον ανεπαρκέστατη.

Δεν ακούσαμε, όμως, να λέει τίποτε ο Αλ. Αλαβάνος, για το διαβόητο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ). Ναι, τον πολύφερνο αυτό θεσμό, που χρόνια τώρα τον διεκδικούσε ο ΣΥΝ και τον παρουσίαζε ως πανάκεια, τόσο για την ενημέρωση των κομμάτων από την εκάστοτε κυβέρνηση, όσο και για τη διαμόρφωση συνθηκών ουσιαστικού διαλόγου μεταξύ τους, μέχρι και για την αναζήτηση εθνικής συναίνεσης σε βασικές πλευρές της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, λοιπόν, έχει προχωρήσει στη θεσμοθέτηση και συγκρότηση του ΕΣΕΠ, στο οποίο μετέχουν όλα τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ. Και δε συγκροτήθηκε μόνο. Το Συμβούλιο έχει συνεδριάσει, τουλάχιστον, μια φορά και, μάλιστα, κεκλεισμένων των θυρών, ώστε να υπάρξει πλήρης και ανεμπόδιστη ενημέρωση και ουσιαστική συζήτηση, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Εάν αυτά δεν έγιναν, γιατί δεν είπε τίποτε ο ΣΥΝ τότε;

Οι «διαμεσολαβητές»

Τρεισήμισι εκατομμύρια ευρώ θα δοθούν από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους για τη δημιουργία και επέκταση «Γραφείων Διαμεσολάβησης - Τεχνοκαταλυτών» σε πανεπιστήμια, ΤΕΙ και ερευνητικά κέντρα. Σύμφωνα με όσα λένε οι αρμόδιοι, τα νέα αυτά... φρούτα είναι μηχανισμοί, μέσω των οποίων «επιτυγχάνεται η εμπορική αξιοποίηση κάθε είδους προϊόντος ή εξειδικευμένης υπηρεσίας που προέρχεται από ερευνητικούς και ακαδημαϊκούς φορείς, η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών προς τους ερευνητικούς φορείς, ιδρύματα και επιχειρήσεις, η συμβολή στη δημιουργία ή/και υποστήριξη τεχνοβλαστών (spin-off) εταιριών κλπ.». Με άλλα λόγια, προωθείται με ταχύτερους ρυθμούς και, βέβαια, με την ανάλογη οικονομική βοήθεια, η εμπορευματοποίηση της έρευνας και της γνώσης, καθώς και η επιχειρηματική λειτουργία πανεπιστημίων κι ερευνητικών ιδρυμάτων.

Και μην παραξενεύεστε, που περηφανεύονται οι κυβερνώντες, γι' αυτό το ξεπούλημα της έρευνας στο κεφάλαιο - ουσιαστικά, τη θυσία της έρευνας στο βωμό της συνεχούς αύξησης των επιχειρηματικών κερδών. Το κεφάλαιο υπηρετούν οι κυβερνώντες. Σ' αυτό δίνουν εξετάσεις και γι' αυτό γίνονται «διαμεσολαβητές» της επιχείρησης υποταγής των ιδρυμάτων και της έρευνας στις επιχειρήσεις και τη μεγιστοποίηση των κερδών τους.

Η ... εύκολη λύση

Τον απολογισμό της Ολυμπιάδας, μαζί με τα αποτελέσματα του έτους 2004, ενέκρινε τις προάλλες το ΔΣ του ΟΤΕ. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, λοιπόν, ο ΟΤΕ δαπάνησε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες περίπου 320 εκατ. ευρώ, ενώ τα αντίστοιχα έσοδά του ανήλθαν σε 104 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, ο συγκεκριμένος λογαριασμός παρουσιάζει μια καθόλου ευκαταφρόνητη «μαύρη τρύπα»... διαμέτρου 216 εκατ. ευρώ. Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, αν συζήτησαν και κατέληξαν στο ΔΣ τι θα κάνουν γι' αυτή, αλλά, φανταζόμαστε, ότι δε θα δυσκολευτούν να βρουν λύσεις. Τόσα εκατομμύρια συνδρομητές έχει ο ΟΤΕ. Από μερικές δεκάδες ευρώ περισσότερα να δώσει ο καθένας μας και τα κέρδη των μεγαλομετόχων θα βρεθούν και πάλι στο ύψος τους...

Σημειώνει... πρόοδο

«Οχι Ευρωβουλής στο "65ωρο" με 378 - 262» έλεγε, προχτές, ο τίτλος του ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας», σχετικά με την απόφαση της Ευρωβουλής για την «έκθεση Σέρκας» και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Χτες, είχε δύο κείμενα, για το ίδιο θέμα. Στο πρώτο ο τίτλος έλεγε «Ικανοποίηση Συνδικάτων - Τύπου για το ξεβίδωμα του 65ώρου» και στο δεύτερο «Πώς το "μέσο" 48ωρο φτάνει στο 65ωρο».

Οπως βλέπετε, σημειώνει... πρόοδο. Αναρωτιόμαστε, αν και πότε θα βρει τι έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στον παλμό της Μαραθώνιας Πορείας

Η καρδιά του αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος, αύριο Κυριακή 15 Μάη, χτυπά με δύναμη στον παλμό της Μαραθώνιας Πορείας Ειρήνης. Βαδίζουμε σταθερά στα βήματα του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο οποίος, στις 21 Απρίλη 1963, πραγματοποίησε την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης και ένα μήνα μετά, στις 22 Μάη, τραυματίστηκε θανάσιμα από παρακρατικούς στη Θεσσαλονίκη.

Η φετινή πορεία αφιερώνεται στα 60 χρόνια της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών και στα 50 χρόνια ζωής και δράσης της ΕΕΔΥΕ. Το «Ποτέ πια πόλεμος» είναι πάντα επίκαιρο, ιδιαίτερα δε όλα τα τελευταία χρόνια, μετά την αντεπανάσταση και προπάντων σήμερα, που ο πόλεμος βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, ως μέσο επιβολής της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων κατά των λαών. Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, με πρόσχημα τον «αντιτρομοκρατικό» πόλεμο, ή το λεγόμενο «εκδημοκρατισμό» κρατών, απειλεί την ειρήνη, τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις και τις ελευθερίες των λαών, το ίδιο τους το μέλλον και μαζί με την όλο και μεγαλύτερη επιθετικότητα του κεφαλαίου σπέρνει ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού του πλανήτη μας.

Σήμερα περισσότερο από άλλοτε οι εργαζόμενοι και οι νέοι, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου, βλέπουν πιο θολό το μέλλον τους. Η συνολική επίθεση του ιμπεριαλισμού και του πολυεθνικού κεφαλαίου απειλεί με ισοπέδωση κατακτήσεις, δικαιώματα και ελευθερίες. Σήμερα, μπαίνουν στο στόχαστρο όλα όσα κατακτήθηκαν από τους λαούς μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο μετά από σκληρούς αγώνες. Ετσι, ο αγώνας για την ειρήνη είναι περισσότερο από άλλοτε πολιτικοποιημένος, συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα κατά της νέας τάξης των ιμπεριαλιστών σε όλα τα μέτωπα της ζωής των εργαζομένων.

Η ΕΕΔΥΕ, το φιλειρηνικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα μαζί με την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυσή της, στις 15 Μάη του 1955, τιμά και γιορτάζει και την επέτειο των 60 χρόνων από τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη. Οι κινητοποιήσεις, που πραγματοποιούνται με αφορμή τις δύο αυτές επετείους, δεν έχουν καθόλου επετειακό χαρακτήρα, αποτελούν ένα αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση ενίσχυσης του ρόλου του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, ενόψει και της παραπέρα ενίσχυσης της εμπλοκής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και της πλήρους ενσωμάτωσής της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Οι αυριανές κινητοποιήσεις, η Μαραθώνια Πορεία, γίνονται την ώρα που η ανθρωπότητα έχει περάσει σε μια περίοδο, όπου οι λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με την πρωτοφανή επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού. Από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, δρομολογείται η εφαρμογή του δόγματος του «προληπτικού» πολέμου. Οι στρατοί των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ, και ο ελληνικός, προσαρμόζονται, ώστε να υπηρετούν τους επιθετικούς πολέμους των ιμπεριαλιστών. Η Ελλάδα, με την πολιτική της κυβέρνησης και τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ευθυγραμμίζεται πλήρως με την πολιτική των ιμπεριαλιστών. Η συμμετοχή μας στην αυριανή πορεία είναι και χρέος στη ζωή, χρέος στο μέλλον του λαού μας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ