ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανασφάλιστοι στο ΙΚΑ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε όλη τους τη διάσταση αποκαλύφθηκαν οι απαράδεκτες συνθήκες δουλιάς των συμβασιούχων γιατρών που εργάζονται ανασφάλιστοι για περισσότερα από 20 χρόνια στο Ιδρυμα, με αφορμή τον αιφνίδιο θάνατο, από έμφραγμα, συμβασιούχου παθολόγου γιατρού στο ΙΚΑ Ν. Κόσμου.

Οι 5.500 συμβασιούχοι γιατροί στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εξετάζουν έως και 50 ασθενείς τη μέρα, αλλά εργάζονται χωρίς ασφάλιση και συνταξιοδοτική κάλυψη από το ΙΚΑ. Και σαν να μην έφτανε η ομηρία των γιατρών που εργάζονται στην ανασφάλεια, σε περίπτωση θανάτου οι οικογένειές τους δε δικαιούνται απολύτως τίποτα απ' το ΙΚΑ.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επί υπουργίας Δ. Ρέππα, ετοίμασε «ρύθμιση»-κοροϊδία για τους συμβασιούχους γιατρούς, με την οποία καλούνταν να εξαγοράσουν την ασφάλισή τους. Βάσει της ρύθμισης, ένας γιατρός που παίρνει 750 ευρώ το μήνα καλείται να καταβάλλει 250 ευρώ μηνιαίως για την εξαγορά των χρόνων ασφάλισης και 250 ευρώ για την τρέχουσα ασφάλισή του!

Την ίδια ομηρία εξακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, αρνούμενη να καλύψει τις κενές οργανικές θέσεις γιατρών στο ΙΚΑ, να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας και περίθαλψης στο Ιδρυμα και να αναγνωρίσει όλη την προϋπηρεσία των γιατρών, με ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κάλυψη από το ΙΚΑ.

Προς «Ελευθεροτυπία»

Αργήσαμε λίγο, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να δώσεις... συγχαρητήρια στην «Ελευθεροτυπία», σχετικά με τα dvd που συνηθίζει να προσφέρει στον αναγνωστικό κοινό της. Οπως αυτό της περασμένης Δευτέρας, που τιτλοφορούνταν ως πορτρέτο του Στάλιν. Φαντάζεστε τι έλεγε, όχι μόνο για τον δεύτερο στη σειρά ηγέτη της ΕΣΣΔ, αλλά ακόμα και για τον Λένιν, τον θεμελιωτή του σοβιετικού κράτους, και φυσικά τη διακυβέρνησή τους.

Ομως, κύριοι της «Ελευθεροτυπίας», προσέξτε έστω τα τεχνικά μέρη τέτοιων επιχειρήσεων ξαναγραψίματος της ιστορίας. Στο συγκεκριμένο dvd, για παράδειγμα, η αφήγηση στα ιταλικά υποστήριζε ότι «οι Εβραίοι διώκονταν για τον κοσμοπολιτισμό τους». Προφανώς, όμως, στην «Ελευθεροτυπία» δεν αρκούσε αυτό το ψέμα και γι' αυτό υπερακόντισε, αποδίδοντάς το στα ελληνικά, ότι «διώκονταν και μόνο για το γεγονός ότι υπήρχαν». Αν δεν υπάρχει σεβασμός στην ιστορία, ας υπάρχει τουλάχιστον... στη μετάφραση.

Οι ... προσλήψεις στο «Αττικόν»

Νέες υποσχέσεις για τη λειτουργία του Νοσοκομείου «Αττικόν» έδωσε χτες στη διοίκηση του νοσοκομείου και σε εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ο υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Αθ. Γιαννόπουλος κατά τη διάρκεια της εκεί επίσκεψής του.

Ο υφυπουργός, βέβαια, δεν υποσχέθηκε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Απλά «διαβεβαίωσε» ότι μεγάλος αριθμός νοσηλευτών των διαγωνισμών του 2003 και του 2004 θα πάει στο «Αττικόν». Ακόμα ότι θα πάνε νοσηλευτές από την προκήρυξη 2.000 ατόμων εκτός ΑΣΕΠ, 18μηνίτες μέσω των STAGE, επικουρικό προσωπικό και αποσπασμένοι. Το «Αττικόν», δηλαδή, αν υλοποιηθούν οι υποσχέσεις, θα γίνει ο ...επίγειος παράδεισος ή, καλύτερα, η κόλαση της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων στα νοσοκομεία. Ηδη, σε σύνολο 1.588 οργανικών θέσεων είναι καλυμμένες μόλις 590 θέσεις, ενώ το 29,66% του προσωπικού είναι αποσπασμένοι από άλλα νοσοκομεία.

Με άλλα λόγια, αποδεικνύεται το αυτονόητο. Τα νοσοκομεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν με υποσχέσεις. Κι έτσι το «Αττικόν» εξακολουθεί δυο χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας του να ημιλειτουργεί με τις μισές μόνο κλίνες του. Και οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας στερούνται το δικαίωμά τους για ένα πλήρως στελεχωμένο και εξοπλισμένο νοσοκομείο. Εστω, στο πλαίσιο των σημερινών συνθηκών και όχι στο πλαίσιο ενός δωρεάν, αποκλειστικά δημόσιου ενιαίου συστήματος Υγείας.

Δεν πάει άλλο

Ελπιδοφόρο θα είναι το 2005 για τις τράπεζες, σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Τράπεζας. Τι έκπληξη!!! Λες και είχαν... πρόβλημα οι τράπεζες τα προηγούμενα χρόνια. Σταθερά διψήφια είναι τα ποσοστά αύξησης των κερδών τους, όπως και αυτά των κερδών πολλών μεγάλων επιχειρήσεων.

Τώρα πώς γίνεται η «ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας» να έχει το χάλι της - όπως λέει η κυβέρνηση και οι επιχειρήσεις να μην ξέρουν τι να κάνουν τα λεφτά (μας) τους - που λέει ο λόγος - είναι άλλο ζήτημα. Ασε, που η πολιτική της κυβέρνησης, ολόθερμα υποστηριζόμενη από την ευρωένωση, τους βιομήχανους και τους κάθε λογής φίλους τους, θέλει σώνει και καλά να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροί ΕΒΕ και η μικρομεσαία αγροτιά τα ελλείμματα, τα χρέη, τις επιχορηγήσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο κλπ. και, τέλος πάντων, ό,τι άλλο σκεφτούν ότι πρέπει να πληρωθεί.

Δεν πάμε καλά... ή, καλύτερα, δεν πάει άλλο...

Τα υποκριτικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, ΟΧΙ και τέτοιοι λεονταρισμοί και κόντρες μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μετά τα τελευταία γεγονότα στα Ιμια. Είναι, τουλάχιστον, υποκριτικό. Δεν μπορεί να «σκίζονται» για την «εθνική κυριαρχία» αυτοί που υπογράφουν συστηματικά το πετσόκομμά της, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Είτε αρέσει, είτε όχι και στους δύο, όλοι θυμούνται τη στάση του καθ' ενός τους, όταν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έσπρωχναν την πρώην Γιουγκοσλαβία στον εμφύλιο πόλεμο και την τεμάχιζαν σε οικόπεδα. Κι όταν, λίγο αργότερα, τη βομβάρδιζαν, με την απλόχερη συμβολή και της επίσημης Ελλάδας, κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Κι επειδή πολλοί ...αναζήτησαν, εκτίμησαν και ευφυολόγησαν χτες επιμόνως για το πότε αναχαιτίζονται και το πότε «αναγνωρίζονται» τα τουρκικά αεροσκάφη στο Αιγαίο, καλό είναι να ψάξουν να μας πουν, τι γίνεται σε περίπτωση ΝΑΤΟικών ασκήσεων ή επιχειρήσεων.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, οργιάζουν οι φήμες για την πλουσιότατη δράση κυβερνητικών βουλευτών στις παραμεθόριες περιοχές με αφορμή το νομοσχέδιο για τους «οπλίτες υψηλής ετοιμότητας», δηλαδή τους ...μερικώς απασχολούμενους, νέους μισθοφόρους στο στρατό, που ψηφίζεται τις επόμενες βδομάδες.

Διορισμούς τάζουν, θέσεις (μερικής απασχόλησης πάντα) υπόσχονται και, γενικώς, κάνουν «το ψίχουλο καρβέλι» σε περιοχές που μαστίζονται από την ανεργία. Πάντως, για να μην κοροϊδεύουν τον κοσμάκη, θυμίζουμε ότι γύρω στις 1.000 προσλήψεις θα γίνουν μέσα σ' αυτόν το χρόνο...

Φυσικά, όλα τα παραπάνω γίνονται για ...το καλό της πατρίδας και την εθνική άμυνα της χώρας. Ασχετο, αν τα επόμενα χρόνια, όποιος είναι στη θέση του υπουργού Αμυνας θα διαθέτει τη δυνατότητα 30.000 «ρουσφετιών»...

ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ ο Ευάγγελος Βενιζέλος χτες για το θέμα του Ασφαλιστικού και τις φήμες περί κυβερνητικών προθέσεων στη γνωστή κατεύθυνση για αύξηση εισφορών και προϋποθέσεων συνταξιοδότησης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Κάτι θα ξέρει για να αποφεύγει να μπει στην ουσία του προβλήματος. Λέτε να ...διαβλέπει κάποια δικομματική συναίνεση για το θέμα, μια και είναι γνωστές (και καταδικασμένες στο παρελθόν) οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ;

«Φτώχεια και των γονέων»!

Οτι στην Ελλάδα υπάρχει φτώχεια εκτεταμένη και συνεχώς επεκτεινόμενη δεν το αρνείται σχεδόν κανείς. Το δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, φαίνεται και «διά γυμνού οφθαλμού». Το λαϊκό εισόδημα έχει συρρικνωθεί, η ακρίβεια έχει θεριέψει. Οι εργαζόμενοι «δεν τα βγάζουν πέρα». Το μεροκάματο και ο μισθός δε φτάνουν για τα στοιχειώδη. Κι είναι πολλοί που ζουν με δανεικά και ψωνίζουν «βερεσέ». Ακόμα χειρότερα περνούν οι συνταξιούχοι με τις εξευτελιστικές συντάξεις, ενώ σε απελπιστική κατάσταση βρίσκονται οι άνεργοι, που, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ξεπερνούν τους 500.000 και στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι.

Κι ο μικρομεσαίος αγρότης δυσκολεύεται να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Το εισόδημά του δε φτάνει ούτε για τη μισή χρονιά - για την υπόλοιπη χρεώνεται - καθώς οι τιμές των προϊόντων που παράγει πέφτουν, κάθε χρόνο, και τα οικογενειακά έξοδα ανεβαίνουν, κάθε μέρα. Αδυνατεί να σπουδάσει τα παιδιά, τρέμει στο ενδεχόμενο μιας αρρώστιας. Υπάρχουν μέρες που δεν έχει ούτε για ένα καφέ, ούτε για τσιγάρα. Τραγική είναι η κατάσταση που βιώνουν οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ, οι οποίοι καλούνται να ζήσουν με το βοήθημα των 200 ευρώ το μήνα κι αναγκάζονται να «ζητιανεύουν» από τα παιδιά τους.

Ανάλογη είναι η κατάσταση στα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, καθώς η ανέχεια «χτυπάει πολλές πόρτες». Παρ' όλα αυτά, οι κυβερνώντες λαμβάνουν νέα μέτρα, που οδηγούν σε πρόσθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος, ανεβάζουν την ακρίβεια. Δηλώνουν, υποκριτικά, ότι το κάνουν «με πόνο ψυχής», αλλά είναι φανερό πως έχουν στόχο κι ενεργούν με πρόγραμμα. Αρπάζουν απ' τους φτωχούς και τα δίνουν στους πλούσιους. Και δεν το κάνουν «από λάθος», ή «λόγω αδεξιότητας», αλλά γιατί σκέφτονται ταξικά κι είναι ταγμένοι να υπηρετούν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.

Επικαλούνται τα «άδεια ταμεία», όμως λεφτά το κράτος μάζευε και μαζεύει και μάλιστα όλο και περισσότερα. Οι φόροι για τα λαϊκά εισοδήματα είναι μεγάλοι κι επιβάλλουν νέους αλλά πάνε πεσκέσι για τις επιδοτήσεις, μαζί με τις φοροαπαλλαγές στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Τα κέρδη της πλουτοκρατίας είναι τεράστια και συνεχώς αυξάνονται. Υποστηρίζουν ότι επιχειρούν να «νοικοκυρέψουν» τα οικονομικά, ώστε αργότερα να ωφεληθούν κι οι φτωχοί. Λένε ψέματα. Ποτέ αυτή η κυβέρνηση - όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ - δε θα εφαρμόσει πολιτική υπέρ των φτωχών. Κι αν δώσει «κάτι» στη φτωχολογιά, θα το κάνει κάτω από την πίεση των αγώνων, ή για να ξεγελάσει τους πεινασμένους, μ' ένα «ξεροκόμματο».

Ο φτωχός δεν μπορεί να περιμένει πότε κι αν χορτάσει ο πλούσιος για να περισσέψουν και γι' αυτόν κάποια ψίχουλα, γιατί ο πλούσιος είναι αχόρταγος. Οσο πιο πολλά βγάζει τόσο πιο πολλά θέλει. Πάντα ο φτωχός πρέπει να θυμάται πως τίποτε και ποτέ δεν του χαρίστηκε, όλα και πάντα τα κέρδισε με τον αγώνα. Χρειάζεται, λοιπόν, ν' αναπτυχθούν μαζικοί και δυναμικοί κοινωνικοπολιτικοί αγώνες, όχι μόνο για την αύξηση του λαϊκού εισοδήματος και την αντιμετώπιση της ακρίβειας, αλλά και για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, που φέρνει τη φτώχεια. Κι απαιτείται ν' αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής, υπέρ της φτωχολογιάς...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Θα τους αφήσετε;

Γρηγοριάδης Κώστας

Το 1992, η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τον διαβόητο νόμο Σιούφα, προχώρησε σε μια σοβαρή περικοπή των μέχρι τότε συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση τότε, υποσχόταν την κατάργηση του προαναφερόμενου νόμου, αλλά, ερχόμενο λίγο μετά στην κυβέρνηση, «ξέχασε» τις υποσχέσεις του και εφάρμοσε το νόμο Σιούφα. Και όχι μόνο. Το 2002 έδωσε το δικό του χτύπημα, με το νόμο Ρέππα, πετσοκόβοντας ακόμη περισσότερο τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Τότε, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ έβαλαν πλάτη στην προώθηση και στην εφαρμογή του προαναφερόμενου νόμου, ελαχιστοποιώντας τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Βασικό επιχείρημά τους ήταν η εξασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος και, ιδιαίτερα, του ΙΚΑ, μέχρι το 2035. Προχτές, η ίδια ακριβώς ηγεσία της ΓΣΕΕ, παρουσιάζοντας την αναλογιστική μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της Συνομοσπονδίας, ομολόγησε ότι η βιωσιμότητα του ΙΚΑ φτάνει δε φτάνει μέχρι το 2017 και ζήτησε «νέο διάλογο» και τη σύναψη μιας «νέας εθνικής κοινωνικής συμφωνίας». Από κοντά, οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση εκπρόσωποι των μεγαλοβιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων άρπαξαν αμέσως την πάσα και μίλησαν για την ανάγκη συναίνεσης, με στόχο μια νέα αντεργατική μεταρρύθμιση, ενώ, το ίδιο έκανε χτες και ο υπουργός Οικονομίας.

Με άλλα λόγια, τόσα χρόνια τώρα, ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει σε βάρος των εργαζομένων. Και θέλουν να συνεχίσουν, με ακόμη χειρότερα μέτρα. Θα τους αφήσετε;

Ανησυχίες...

Εντονα εκδηλώνει την ανησυχία του το χτεσινό «Βήμα», τόσο στο πρωτοσέλιδο θέμα του, όσο και στο πρωτοσέλιδο σχόλιό του. Γιατί ανησυχεί; Επειδή «το Ασφαλιστικό ανοίγει ερήμην της κυβέρνησης». Κι ακόμη, επειδή «εργαζόμενοι και εργοδότες συμφώνησαν χτες να αρχίσουν διάλογο» και έβαλαν την «κυβέρνηση στη γωνία»...

Εμείς θα σας συμβουλεύαμε, πάντως, να ανησυχήσετε πολύ περισσότερο, βλέποντας τις συμπαιγνίες και τα «παιγνίδια» όλων των προαναφερομένων. Και όχι μόνο να ανησυχήσετε, αλλά, πρώτα και κύρια, να ενεργοποιηθείτε και να πυκνώσετε τις γραμμές του ΠΑΜΕ.

Αντιφάσεις του «ευρωμονόδρομου»

«Ελεγχο εισαγωγών, δραστικό περιορισμό της ψαλίδας τιμών παραγωγού - καταναλωτή, μείωση κόστους παραγωγής με έλεγχο τιμών αγροτικών εφοδίων... Προώθηση πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης, με την επεξεργασία ολοκληρωμένου προγράμματος ανάπτυξης, κατά κλάδους και περιφέρειες... την απαγόρευση κυκλοφορίας των "μεταλλαγμένων"... στήριξη συλλογικών μορφών οργάνωσης των παραγωγών για τυποποίηση και εμπορία προϊόντων, ψήφιση νέου νόμου για τους συνεταιρισμούς με στόχο την αναγέννηση και δημοκρατική λειτουργία τους, κ.ά.».

Αυτά και άλλα παρόμοια «διεκδικεί και αγωνίζεται» ο ΣΥΝ, σύμφωνα με άρθρο του Γ. Τόλιου, μέλους της ΠΓ, που δημοσιεύεται στη χτεσινή «Αυγή». Και τα σημειώνουμε, γιατί αποτελούν άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των «ευρωμονοδρομικών» αντιφάσεων και του καιροσκοπισμού τους. Αγωνίζονται δήθεν για τον έλεγχο των εισαγωγών, αλλά είναι υπέρ της πορείας πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ και χαρακτηρίζουν ως αναχρονιστή και σκουριασμένο όποιον μιλήσει για σύνορα. Μιλάνε για έλεγχο τιμών, κλπ., αλλά δε λένε κουβέντα για την «ελεύθερη» (διάβαζε: ασύδοτη) κίνηση και δράση του κεφαλαίου, που αποτελεί το θεμέλιο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ, κλπ. Αγωνίζονται, υποτίθεται, για μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά δε λένε το παραμικρό για τις μεγάλες επιχειρήσεις, που σήμερα τους καταληστεύουν. Αλήθεια, πώς βλέπουν να γίνεται η «επεξεργασία ολοκληρωμένου προγράμματος ανάπτυξης, κατά κλάδους και περιφέρειες», στο χώρο της κτηνοτροφίας και των γαλακτοκομικών προϊόντων; Μαζί με τις 3 - 4 μεγάλες επιχειρήσεις, που ελέγχουν σήμερα τον κλάδο, θα τον κάνουν;

Περί «ανεξαρτησίας»...

Το ιδεολόγημα - απάτη, περί της δήθεν ανεξαρτησίας των κομματικών συνδικαλιστικών στελεχών από το κόμμα τους, δεν είναι καινούριο. Δεκαετίες τώρα χρησιμοποιείται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και όχι μόνο και θέλει να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις στους εργαζόμενους, ότι μπορεί η πολιτική ενός κόμματος να είναι αντεργατική, αλλά η συνδικαλιστική παράταξη, όπου λειτουργούν τα στελέχη του προαναφερόμενου κόμματος, είναι «ανεξάρτητη» και υπερασπίζεται με τον έναν ή άλλον τρόπο τα λαϊκά συμφέροντα.

Στην ίδια λογική κινήθηκε και ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ, Β. Μεϊμαράκης, στο πρόσφατο συνέδριο της ΔΑΚΕ Δημοσίων Υπαλλήλων. «Η ΔΑΚΕ ήταν πάντα ανεξάρτητη και αδέσμευτη» από τη ΝΔ, τόνισε στην ομιλία του. Για να μην... παρεξηγηθεί, όμως και μετά, τρέχει και δε φτάνει, έσπευσε να προσθέσει, ότι τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΔΑΚΕ δεν μπορούν να εναντιώνονται στις κεντρικές πολιτικές επιλογές της ΝΔ, αλλά μόνον, ως προς τον τρόπο εφαρμογής των επιλογών αυτών. Και μετά, κατηγορούν το ΚΚΕ, ως αντιδημοκρατικό και αναχρονιστικό κόμμα, επειδή λειτουργεί στη βάση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού...

«Λάδι στη φωτιά»

Η παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκική ακταιωρό και η συγχρονισμένη παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου από μαχητικά αεροσκάφη δεν υπενθύμισαν απλά και μόνο τις πάγιες αξιώσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ανέδειξαν κυρίως τους κινδύνους τόσο για τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού μας όσο και για τις σχέσεις της Ελλάδας με γειτονικές χώρες, εξαιτίας της ακολουθούμενης χρόνια τώρα εξωτερικής πολιτικής, ενταγμένης στην ευρωατλαντική ιμπεριαλιστική δράση. Πολύ δε περισσότερο αν συνυπολογιστούν οι εξελίξεις που αφορούν στην ονομασία της ΠΓΔΜ και τα όσα διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή με τις μεθοδεύσεις ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου, την ανησυχητική κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, αλλά και τη διαφαινόμενη επαναφορά διχοτομικών σεναρίων για την «επίλυση» του Κυπριακού.

Ολα τα παραπάνω είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, που σφίγγει επικίνδυνα για τους λαούς της περιοχής, δυστυχώς με τη συμβολή των ελληνικών κυβερνήσεων οι οποίες φρόντισαν να προσδεθεί η χώρα, προσαρμόζοντας ανάλογα την ασκούμενη εξωτερική πολιτική, στα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο αυτό οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ συμμετείχαν ενεργά στο αιματοκύλισμα των Βαλκανίων, στην επαναχάραξη των συνόρων, στο μοίρασμα σφαιρών επιρροής και αγορών. Συμμετείχαν και εξακολουθούν να συμμετέχουν στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Υπονόμευσαν με τη στάση τους τα ίδια τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Τορπίλισαν τη δυνατότητα ανάπτυξης σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με γειτονικές χώρες, καθώς πρυτάνευσαν στη λήψη των όποιων αποφάσεων οι νεοταξίτικες επιταγές αλλά και η προσπάθεια να αποσπαστεί ένα κομμάτι από τη «λεία» προς όφελος της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Οι οδυνηρές συνέπειες αυτής της πολιτικής αποκαλύπτονται σιγά σιγά. Ομως, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, διά στόματος κορυφαίων στελεχών τους, δε διστάζουν να υπεραμυνθούν της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων που δεν αποτελεί «ταμπού», ακόμα ακόμα και της αλλαγής συνόρων αρκεί αυτή να γίνεται «βελούδινα»... Δηλώσεις που ρίχνουν λάδι σε μια φωτιά που σιγοκαίει. Δηλώσεις που γυρνούν επιδεικτικά την πλάτη στο πολύ ορατό ενδεχόμενο αυτή η φωτιά όχι μόνο να αναζωπυρωθεί αλλά και να επεκταθεί και στη δική μας αυλή.

Ολες οι τελευταίες εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν για μια ακόμα φορά θέσεις που από καιρό έχει διατυπώσει το ΚΚΕ και οι οποίες σε γενικές γραμμές εκτιμούν πως όσο η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας παραμένει εγκλωβισμένη στη «στρούγκα» της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, θα τορπιλίζει κάθε δυνατότητα ειρηνικής συνύπαρξης με τους γείτονές της, ανάπτυξης σχέσεων φιλίας και αμοιβαίας συνεργασίας. Για την επίτευξη τέτοιων σχέσεων απαιτείται ριζικός αναπροσανατολισμός της ασκούμενης έως σήμερα πολιτικής, που θα διασφαλίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, θα αναγνωρίζει και θα σέβεται τα δικαιώματα των άλλων χωρών και λαών. Κάτι τέτοιο, βέβαια, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης ούτε θέλουν ούτε μπορούν να το πράξουν. Μια τέτοια προοπτική απαιτεί άλλη πολιτική που θα χαράσσεται προς όφελος του λαού και είναι χρέος του να παλέψει για να τη φέρει κοντύτερα, επαγρυπνώντας για την απόκρουση των κινδύνων που εγκυμονεί η σημερινή πραγματικότητα.