Παρασκευή 8 Απρίλη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα λόγια και τα έργα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την κεφαλαιώδη σημασία που έχει για κάθε κοινωνία η εξασφάλιση υγιεινών συνθηκών διαβίωσης και περίθαλψης, τόνιζε στην προχτεσινή δήλωσή του ο υπουργός Υγείας, Ν. Κακλαμάνης, με αφορμή τη χτεσινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Και δεν έχει άδικο. Ετσι είναι. Η εξασφάλιση της υγείας έχει κεφαλαιώδη σημασία για κάθε κοινωνία και γι' αυτό αποτελεί θεμελιακό δικαίωμα κάθε εργαζόμενου και πολίτη γενικότερα.

Το πρόβλημα βρίσκεται στο χάσμα που χωρίζει τα λόγια του υπουργού με την αντίστοιχη πολιτική της κυβέρνησης της οποίας είναι μέλος και, μάλιστα, υπεύθυνος για την Υγεία. Η προωθούμενη πολύμορφα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του τομέα της Υγείας, κάθε άλλο παρά δικαιώνει και κατοχυρώνει το προαναφερόμενο θεμελιακό δικαίωμα των εργαζομένων. Για να μην αναφερθούμε στην ανυπαρξία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, την κατάσταση των νοσοκομείων κλπ., κλπ. Κι ακόμη περισσότερο, όταν το ύψος του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου και οι επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνικής επιτρέπουν - και επιβάλλουν - την παροχή πραγματικά δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας σε ολόκληρο τον πληθυσμό, μηδενός εξαιρουμένου, από ένα ενιαίο και δημόσιο σύστημα.

Εκτός και ο κ. υπουργός, όταν αναφερόταν στην κεφαλαιώδη σημασία, εννοούσε αποκλειστικά και μόνο τους κάθε λογής «εμπόρους» της Υγείας...

Σωστά...

Δήλωσε τις προάλλες ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ στον ρ/σ «Αλφα 98,9» για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης: «Η κυβέρνηση είχε αυτά τα μέτρα στο μυαλό της από την ημέρα που ανέλαβε. Ολ' αυτά τα "δεν ξέραμε", "δε μας είπαν", είναι για μικρά παιδιά. Αυτό ήταν το σχέδιο». Σωστά τα λέει ο άνθρωπος. Αλλωστε, τα ίδια συζητούσαν και τα «στενά» επιτελεία του ΠΑΣΟΚ, προετοιμαζόμενα για το ενδεχόμενο επανεκλογής του στις περσινές εκλογές...

Εντεινόμενη ανησυχία

Ισχυρίζονται κάποιοι, ότι τα πρόσφατα φαινόμενα μόλυνσης ή νόθευσης τροφίμων είναι μεμονωμένα και η μεγιστοποίησή τους στην καθημερινή επικαιρότητα είναι τεχνητή, οφειλόμενη αποκλειστικά και μόνον στην... υστερική μετάδοσή τους από τις τηλεοπτικές οθόνες. Και σε ό,τι αφορά στο τελευταίο δεν έχουν και πολύ άδικο. Σε ό,τι αφορά, όμως, στα υπόλοιπα, ας μας επιτρέψουν να έχουμε διαφορετική γνώμη.

Η αλήθεια είναι, ότι το μεγάλο μέρος της παραγωγής, συσκευασίας και διακίνησης των τροφίμων ελέγχεται από μεγάλες ή πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Γεγονός είναι, επίσης, ότι η μεγιστοποίηση της κερδοφορίας αποτελεί τον αδιαμφισβήτητα πρώτο - αν όχι το μοναδικό - στόχο των επιχειρήσεων αυτών και, πάντως, αξιολογείται σε ασύγκριτα υψηλότερη θέση από τη δημόσια υγεία. Και μπορεί, να έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχετικά λίγα περιστατικά διατροφικής μόλυνσης, αλλά υπάρχει πλήθος άλλων στοιχείων, που αμφισβητούν έντονα τις σχετικές διαβεβαιώσεις αρμοδίων και μη. Εάν πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα, για παράδειγμα, γιατί επιβάλλουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και, μάλιστα, διά ροπάλου, σιγή τάφου σε όσους απασχολούνται στα τμήματα ελέγχου ποιότητας και ασφάλειας των προϊόντων τους; Τέλος, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, επίσης, ότι ο κρατικός έλεγχος της υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος.

Δυστυχώς, για όσους επιχειρούν να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη, όλα τα προηγούμενα μόνο την ανησυχία των εργαζομένων γεννούν και αναπαράγουν σε όλο και μεγαλύτερη έκταση.

Βιομηχανική «αιμορραγία»

Οτι τα τελευταία χρόνια ο κλάδος Κλωστοϋφαντουργίας - Ενδυσης συρρικνώνεται δραστικά και επικίνδυνα στη χώρα μας, είναι γνωστό, καθώς βλέπουμε συνεχώς να κλείνουν βιοτεχνίες και να μεταφέρονται, προς άγραν μεγαλύτερων κερδών, σε γειτονικές βαλκανικές χώρες. Αλλά, όσο κι αν έχουμε αντιληφθεί τις διαστάσεις του προβλήματος, τα αριθμητικά δεδομένα που έρχονται, κατά καιρούς, στην επιφάνεια μας εκπλήσσουν.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία, την τελευταία δεκαετία, και μόνο στη Θεσσαλία, στο χώρο κλωστοϋφαντουργίας - ένδυσης έχουν χαθεί 6.700 θέσεις εργασίας, καθώς από τις 150 παραγωγικές μονάδες που λειτουργούσαν το 1995, σήμερα υπάρχουν μόνο 30 κι αυτές βρίσκονται «υπ' ατμόν». Η βιομηχανική «απογύμνωση» της Θεσσαλίας, σε συνδυασμό με την παραγωγική συρρίκνωση στον αγροτικό τομέα, δημιουργεί εκρηκτικά προβλήματα ανεργίας και φτώχειας.

Λένε ότι οι αριθμοί είναι «ψυχροί», αλλά, εν προκειμένω, αν τους «διαβάσει» κάποιος σωστά, θα διαπιστώσει ότι δηλούν «θερμά» ανθρώπινα δράματα...

Τα κερδοσκοπικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ, ΟΙ κερδοσκόποι, από όπου κι αν προέρχονται, όπου κι αν βρίσκονται ή στοχεύουν, στο ...κεφάλι του εργαζόμενου-καταναλωτή ξεσπάνε και στο τέλος αυτός είναι που την πληρώνει. Τον ισχυρισμό επιβεβαιώνουν σαφώς οι χτεσινές εξελίξεις.

Οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ απειλούν ότι θα επιβάλουν αυξήσεις στις τιμές λόγω των προστίμων της Επιτροπής Ανταγωνισμού, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ούτως ή άλλως επέβαλε αυξήσεις μέσω της αύξησης του ΦΠΑ.

Απ' ό,τι φαίνεται, στην υποτιθέμενη δημοκρατική και ελεύθερη αγορά, εμείς έχουμε το εξής και μόνο αναφαίρετο δικαίωμα, και αυτό όχι πάντα: Να ...γνωρίζουμε ποιος θα μας αφαιμάξει και με ποιον τρόπο. Η αφαίμαξη είναι το δεδομένο που δεν αλλάζει...

ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ αρχίσει να ...διαφαίνεται το υλικό της σκανδαλολογίας που θα χρησιμοποιεί από δω και πέρα το ΠΑΣΟΚ, αν σωστά εξηγούμε τις σποραδικές δηλώσεις των στελεχών του. Θα είναι το θέμα των τσιγάρων και αν οι τελευταίες φορολογικές ρυθμίσεις βοηθούν συγκεκριμένες εταιρίες.

Πολλοί είναι οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης που αφήνουν αιχμές και μιλάνε για ανάγκη διερεύνησης του θέματος και ίσως να δούμε σύντομα τα αποτελέσματα των κόπων τους.

Αλλωστε, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Οπως ακριβώς έκανε προεκλογικά και η Νέα Δημοκρατία, τώρα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να βρει τα δικά του σκανδαλάκια προκειμένου να καλύψει την απουσία πολιτικής διαφοροποίησης.

Πόσο ακόμα θα εξακολουθούν να μιλάνε για τη «ζημιά της δημοσιονομικής απογραφής», άντε και για τα κυβερνητικά ρουσφέτια στο δημόσιο; Είναι σαφές ότι χρειάζεται ...ανανέωση το δικομματικό παιγνίδι.

ΠΑΝΤΩΣ, Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ Εσωτερικών Αθανάσιος Νάκος κακώς κάνει και επιμένει στο θέμα των διορισμών στο δημόσιο μετά τις δηλώσεις του περί «γαλάζιων παιδιών» προκειμένου να μας πείσει ότι υφίσταται αξιοκρατία. Εκτίθεται...


Γρηγοριάδης Κώστας

Οσο κυβερνούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, θα υπάρχουν νόμοι και διατάγματα, όπως αυτός των υπηρεσιακών συμβουλίων, όπου πλειοψηφεί η εκάστοτε κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, η πολιτική εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου και οι μέθοδοι εξαγοράς και χειραγώγησης του λαού είναι αδιάσπαστα δεμένες...

Λαϊκό δικαίωμα

«

...Αυτή η ανταλλαγή θέσεων και απόψεων θα οδηγήσει στην εξεύρεση κοινών τόπων ως τη λύση του ζητήματος της συμφωνίας της εκτελεστικής του Συντάγματός μας νομοθεσίας με τις επιταγές του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου, πρωτογενούς και παραγώγου». Απόσπασμα από την επιστολή, που απέστειλαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι Ελληνες υπουργοί Εξωτερικών, Εσωτερικών και Επικρατείας, σχετικά με το νόμο περί «βασικού μετόχου».

Δηλαδή, για όποιον δεν καταλαβαίνει, στην ουσία, η ελληνική κυβέρνηση δεν υπερασπίζεται το δικαίωμα του ελληνικού λαού να καθορίζει ο ίδιος το τι θα γίνει στη χώρα του, έστω έτσι όπως καθορίζεται από τους εκλεγμένους εκπροσώπους του, κατά των επεμβάσεων της ΕΕ. Η κυβέρνηση άλλο πράγμα υπερασπίζεται.

Προσπαθεί με τον πιο φιλότιμο τρόπο να αποδείξει στους Κοινοτικούς πως, αν έκανε παρασπονδία για την οποία την εγκαλούν, είναι έτοιμη για αναπροσαρμογή στο συγκεκριμένο ζήτημα που να χωρά από τους εφαρμοστούς ευρωενωσιακούς κορσέδες. Αυτούς, που την «ελευθερία» την καταλαβαίνουν στη διακίνηση των εμπορευμάτων, παροχή υπηρεσιών, διακίνηση εργαζομένων, κίνηση κεφαλαίων. Δηλαδή, η έννοια της ελευθερίας γι' αυτούς αφορά μόνον αυτό που βολεύει το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Και αν μια κυβέρνηση κράτους - μέλους κάνει καμιά παρεκκλισούλα, για τους δικούς της λόγους προσωρινά, την επαναφέρουν στην τάξη. Σ' αυτές, λοιπόν, τις αρχές, τρέχει να δώσει εξετάσεις η κυβέρνηση και όχι να υπερασπιστεί ένα κυρίαρχο δικαίωμα του ελληνικού λαού.

Από την άλλη - ίδια πλευρά, το ΠΑΣΟΚ, πάλι, δε δίνει δεκάρα τσακιστή για τα δικαιώματα του ελληνικού λαού. Σαν το «καρφί» του σχολείου, σηκώνει το χέρι και «καταγγέλλει» πως με την ελληνική νομοθεσία καταπατώνται οι ευρωενωσιακές αρχές του κεφαλαίου. Ξέρει πως υπάρχουν «αυτιά ανοιχτά», τόσο στους κύκλους των Κοινοτικών, όσο, κυρίως, και στην κυρίαρχη μερίδα του ελληνικού κεφαλαίου. Σ' αυτούς έχει επιλέξει από καιρό να δίνει εξετάσεις και να περιμένει μια καλή βαθμολογία...

Βυθισμένος σε αυταπάτες όποιος περίμενε κάτι διαφορετικό και από τους δυο τους. Εκπρόσωποι του κεφαλαίου είναι και όχι του ελληνικού λαού. Η ίδια η νομοθεσία που υπερασπίζονται ή καταγγέλλουν, ανάλογα με το πού βρίσκονται (κυβέρνηση ή αντιπολίτευση), αν θίγει ποτέ κάποια συμφέροντα μερίδας του κεφαλαίου, είναι για να προωθήσει τα συμφέροντα κάποιας άλλης. Να πετύχει αναδιανομή, εξασφαλίζοντας τους «δικούς του» και μαζί το σύστημα της εκμετάλλευσης. Αυτό, για παράδειγμα, επιδιώκει και η κυβέρνηση της ΝΔ με το νόμο για τον «βασικό μέτοχο». Τα περί «διαπλοκής» και «ενημέρωσης» είναι γι' αυτούς που ακόμα πιστεύουν ...στον Αϊ Βασίλη και στους καλικαντζάρους...

Ο κάθε λαός έχει δικαίωμα να αποφασίζει μόνος του πώς θα ζήσει. Που πάει να πει, να αποφασίζει για το πολίτευμά του, το κοινωνικοοικονομικό του σύστημα. Αυτή η κοινοτοπία στην περίοδο δικτατορίας των μονοπωλίων είναι διεκδίκηση. Είναι στόχος πάλης ενάντια στα κοινοτικά μέτρα και σταθμά, ενάντια στους εκπροσώπους του κεφαλαίου των χωρών - μελών, ενάντια στην κοινωνία της εκμετάλλευσης...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τι λέει η υπουργός Παιδείας;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλήθεια, όλα αυτά τα παιδιά, μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου ή Λυκείου, που μαζεύονται κάθε φορά ως ζωντανό κοινό, σε τουλάχιστον μία πρωινή τηλεοπτική εκπομπή της ζώνης 10 το πρωί έως 1 το μεσημέρι, για να χορεύουν και να βαρούν παλαμάκια σε οξυζεναρισμένες τηλεπαρουσιάστριες και σε φιντάνια «μουσικών ακαδημιών», πηγαίνουν εκεί αντί ...εκπαιδευτικού περιπάτου ή γίνεται στο πλαίσιο κάποιου ειδικού προγράμματος γνωριμίας της μαθητικής νεολαίας με τη σύγχρονη τηλεοπτική πραγματικότητα; Μήπως, η κυρία υπουργός Παιδείας, πριν ασχοληθεί με άλλη μια ...αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, την αξιολόγηση των πανεπιστημίων και τον κατώτερο μέσο βαθμό εισαγωγής σε ΑΕΙ - ΤΕΙ, πρέπει να ασχοληθεί με περισσότερο καθημερινά ζητήματα; Δηλαδή, να μην καταντούν οι νέοι και οι νέες ξεμωραμένες τηλεοπτικές γλάστρες; `Η, ίσως, αυτό χαλάσει τις δημόσιες σχέσεις του υπουργείου με καναλάρχες και τηλεπαρουσιαστές; `Η, ακόμα χειρότερα, η πολιτική της κυβέρνησης συνίσταται σε αυτό ακριβώς; Παιδιά χαζοχαρούμενα, στα πρόθυρα της ημιμάθειας, αξιολογούμενα απλώς ως αναβαθμισμένες «γλάστρες»;

Θα γίνουν ακόμη χειρότερα

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία που παρατέθηκαν σε πρόσφατη εκδήλωση της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. του Φυσικού Τμήματος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν και με βάση τα επίσημα στοιχεία, 4.000 είναι οι φυσικοί (26%) που εργάζονται στα φροντιστήρια, άλλοι 4.000 (26%) ετεροαπασχολούνται ή είναι άνεργοι, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι 6.000 (38%), ενώ 1.500 (10%) δουλεύουν πάνω στο αντικείμενό τους, αλλά σε επιχειρήσεις, οργανισμούς, κλπ. (π.χ., σε ΟΤΕ, Πολιτική Αεροπορία, κ.α.). Ο μέσος χρόνος παραμονής των πτυχιούχων γενικά στην ανεργία - πάλι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία - είναι 3 χρόνια, ενώ για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ που διεξάγεται αυτό το διάστημα οι υποψήφιοι είναι πάνω από 70.000, για περίπου 6.000 θέσεις. Παρατέθηκαν στοιχεία, επίσης, τα οποία αποδεικνύουν ότι μπορεί να απορροφηθεί τουλάχιστον το 50% των πτυχιούχων αν καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες.

Κι αν αναρωτιέστε τι θα γίνει, με την παραπέρα εφαρμογή και κλιμάκωση της πολιτικής πρόσδεσης και υποταγής της εκπαίδευσης -πρώτα και κύρια της τριτοβάθμιας - στην αγορά και στους νόμους της, στην ανταγωνιστικότητα και στην κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων, μια και μόνη είναι η απάντηση: Ακόμη χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα...

Κάποιοι καλοπερνάνε...

Μπορεί, τις μέρες αυτές, οι εργαζόμενοι να σκέφτονται με δέος τα νέα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, αλλά οι πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι των εταιριών του Δημοσίου και των λεγομένων ΔΕΚΟ καλοπερνάνε, σύμφωνα με όσα διαβάσαμε στα προχτεσινά «Νέα». Κι αν θέλετε και λεπτομέρειες διαβάστε μηνιαίες αμοιβές:

Διευθύνων Σύμβουλος «Ελληνικά Πετρέλαια»: 18.121 ευρώ.

Πρόεδρος Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς: 15.884 ευρώ.

Διευθύνων Σύμβουλος ΔΕΗ: 14.107 ευρώ.

Διευθύνων Σύμβουλος ΔΕΣΜΗΕ: 10.510 ευρώ.

Διευθύνων Σύμβουλος «Ολυμπιακές Αερογραμμές»: 10.000 ευρώ.

Διευθύνων Σύμβουλος «Ελλ. Τουριστικά Ακίνητα»: 9.433 ευρώ.

Και πέρα απ' αυτά, οι επικεφαλής των εταιριών, οργανισμών, κλπ., έχουν συνήθως και διάφορες άλλες παροχές. Για παράδειγμα, τους χορηγούνται πιστωτικές κάρτες χωρίς όριο πληρωμών, τους παρέχονται αυτοκίνητα και κινητά, έξοδα παράστασης, ημερήσιες αποζημιώσεις για ταξίδια, κλπ., κλπ. Κι αν έχετε την απορία, μήπως όλ' αυτά γίνονται τώρα με την κυβέρνηση της ΝΔ, σας πληροφορούμε, ότι τα ίδια γίνονταν και επί ΠΑΣΟΚ. Και σ' αυτό τον τομέα, η ΝΔ συνεχίζει στον ίδιο δρόμο της προηγούμενης κυβέρνησης, παρά τα όσα έλεγε προεκλογικά, περί δραστικής μείωσης των προκλητικών αμοιβών των υψηλόβαθμων στελεχών.

Ευεργέτες της πλουτοκρατίας

Τελειωμό δεν έχουν οι χαριστικές ρυθμίσεις σε όφελος και για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, σε μια περίοδο, που τα λαϊκά στρώματα της χώρας φορτώνονται και νέα δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη. Λίγες μέρες μετά την εφαρμογή των κυβερνητικών μέτρων (αύξηση ΦΠΑ, ειδικών φόρων, κλπ.), ο όμιλος της Τράπεζας Πειραιώς, διά στόματος του προέδρου της, γνωστοποίησε στους μετόχους του ότι για τα επόμενα δυο χρόνια (2005 και 2006) θα πετύχουν να μειώσουν το φόρο για τα κέρδη τους. Ο λόγος; Θα κάνουν, λέει, χρήση των διατάξεων, που ψηφίστηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση, σύμφωνα με τις οποίες μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής σε περιπτώσεις «συγχωνεύσεων». Ο συγκεκριμένος όμιλος, όπως και αρκετοί άλλοι, αξιοποιούν τα «ευεργετήματα» του νόμου, «απορροφώντας» απλώς θυγατρικές εταιρίες τους...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Για φιλολαϊκή προοπτική

Δεν περνά μέρα που τα λαϊκά δικαιώματα, κατακτημένες με αίμα ελευθερίες, η ίδια η δυνατότητα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να ζουν αξιοπρεπώς, να μη δέχονται και ένα ηχηρό ράπισμα. Βαθιά αντιλαϊκή η πολιτική που με προσήλωση εφαρμόζει και η κυβέρνηση της ΝΔ, πιάνοντας το νήμα από εκεί ακριβώς που το άφησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Από κοντά μύριοι όσοι θιασώτες του δήθεν ευρωμονόδρομου να επαναλαμβάνουν μονότονα πως ο λαός μας πρέπει να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, μέχρι ασφυξίας.

Η αγανάκτηση συσσωρεύεται. Ομως δεν αρκεί. Στις σημερινές συνθήκες είναι πλέον επιτακτικά αναγκαίο οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επαγγελματοβιοτέχνες και όλοι όσοι θίγονται από την πραγματικότητα που διαμορφώνεται, να αρχίσουν να πορεύονται στο μονόδρομο που υποδεικνύουν τα δικά τους συμφέροντα, οι δικές τους σύγχρονες ανάγκες. Στο μονόδρομο που υποδεικνύει το γεγονός ότι αν σήμερα τα πράγματα είναι άσχημα, αύριο θα είναι ακόμα χειρότερα. Ολοι αυτοί έχουν μόνο μια επιλογή: Να συμβάλουν καθοριστικά στην ανασύνταξη ενός μαζικού ενωτικού κινήματος, στηριγμένου στην κοινωνική συμμαχία, στην αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή στρατηγική. Ενός κινήματος με κύριο χαρακτηριστικό τη διεκδίκηση των σύγχρονων πραγματικών αναγκών τους, μακριά από τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων.

Κανείς δεν μπορεί πλέον να κλείνει τα μάτια, γιατί όταν τα βλέφαρα ξανανοίξουν, τα προβλήματα θα είναι εκεί, ακόμα μεγαλύτερα, μαζί και η απόγνωση στην οποία οδηγούν την εργατική λαϊκή οικογένεια. Η ανάγκη ανασύνταξης του κινήματος αναφέρεται στο τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον, όπως και η ανάγκη ο αγώνας του να αποκτήσει πολιτικό βάθος, ώστε να είναι αποτελεσματικός, να φωτίζει την προοπτική. Χώρος για αυταπάτες δεν υπάρχει πλέον. Βαθιά ταξική υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου η πολιτική που ασκείται, ταξική οφείλει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων με συνειδητή απόρριψη της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Να τους απορρίψουν ως φύση και θέση εκπροσώπους και υπηρέτες των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και γι' αυτό υπονομευτές των δικών τους συμφερόντων.

Οι δικοί τους στόχοι είναι όχι απλά ξένοι, αλλά και εχθρικοί προς τους στόχους που πρέπει να θέσουν οι εργαζόμενοι. Η έγνοια τους για την «ανταγωνιστικότητα της οικονομίας», για την «αναβάθμιση της Ελλάδας στην περιοχή και στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση», για την «αξιολόγηση της Παιδείας» κ.ά., μεταφράζονται σε απλά ελληνικά σε προγραφή των εργασιακών δικαιωμάτων, του δικαιώματος των παιδιών της λαϊκής οικογένειας στη μόρφωση, σε φαλκίδευση της ειρηνικής συνύπαρξης και ευημερίας των λαών της Βαλκανικής, ολόκληρης της Ευρώπης.

Οσο πιο γρήγορα η εργατική τάξη της χώρας μας και οι σύμμαχοί της πιστέψουν στη δύναμή τους και στη ρεαλιστικότητα της μόνης επιλογής που μπορούν να κάνουν από τη σκοπιά των δικών τους συμφερόντων, τόσο θα αναζωπυρώνεται η ελπίδα για μια προοπτική φιλολαϊκή. Στο χέρι τους είναι να δώσουν δυναμική στην πάλη, με αυτοπεποίθηση πως μπορούν, ανασυντάσσοντας το κίνημά τους και πολιτικοποιώντας τον αγώνα τους, και να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος και να κατακτήσουν τα εδάφη που τους ανήκουν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ