Παρασκευή 19 Νοέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Μαθήματα» συναίνεσης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Στις μέρες μας, κυριαρχούν οι λέξεις "συναίνεση", "ομοψυχία", "ενότητα". Το Πολυτεχνείο είναι μια καλή υπόδειξη, για το πώς εννοεί ο λαός τη συναίνεση και την ομοψυχία και την ενότητα. Για το αληθές νόημά τους δηλαδή και υπό την απολύτως πολιτική εκδοχή τους. Τον Νοέμβριο του '73, η συναίνεση, η ομοψυχία, η ενότητα, η αλληλεγγύη, ήταν κοινωνικές αρετές. Τώρα, είναι απαραίτητο να ξαναγίνουν. Θα το κάνουμε εμείς, ή θα χρειαστεί πάλι να μας το "επιβάλλουν" οι νέοι;».

Τάδε έφη ο βουλευτής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λομβέρδος, μιλώντας σε συνάντηση παλιών του φοιτητών, αφιερωμένη στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση. «Ξέχασε», όμως, πως η ομοψυχία και η ενότητα της εξέγερσης του Νοέμβρη σφραγίζεται από τα συνθήματα «Εξω αι ΗΠΑ», «Εξω το ΝΑΤΟ» και «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία». «Ξέχασε», επίσης, πως τόσα χρόνια τώρα υπηρέτησε και συνεχίζει να υπηρετεί τον ακριβώς αντίθετο προσανατολισμό και πολιτική. Κι από πάνω, θέλει να κάνει «μαθήματα» συναίνεσης και ομοψυχίας. Σε ποια βάση, στο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» και «προσκυνάμε τις Βρυξέλλες»; Στους «τρομονόμους», τις ηλεκτρονικές κάμερες και τα υπόλοιπα συστήματα παρακολούθησης και φακελώματος, στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια και την παραπέρα υποβάθμιση της Παιδείας; ΄Η, μήπως, στο «ένας είναι ο θεός, το κέρδος» και «εκπρόσωποί του, επί της γης, οι κεφαλαιοκράτες»;

Τι λέει η κυβέρνηση;

Σοβαρά και κρίσιμα ερωτήματα προς την ελληνική κυβέρνηση εγείρει η πρόσφατη συνέντευξη του γγ του ΝΑΤΟ, Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ, στην εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Το ΝΑΤΟ πρέπει να αρχίσει να συζητά για το αν θα εμπλακεί στην προσπάθεια ειρήνευσης της Μέσης Ανατολής, κυρίως βοηθώντας την επικράτηση της σταθερότητας στη Λωρίδα της Γάζας. Αυτά λέει ο γγ του ΝΑΤΟ και συμπληρώνει, ότι η συμμαχία δεν είναι, ούτε πρέπει να είναι μόνον το εκτελεστικό όργανο αποφάσεων που θα λαμβάνονται αλλού. Σύμφωνα με τον κ. Σέφερ, το ΝΑΤΟ πρέπει να είναι «παίχτης», όχι να παίζει το «πρώτο βιολί», αλλά να έχει ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.

Τι λέει, λοιπόν, η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή, για όλα τα παραπάνω; Ποιες είναι οι θέσεις της, στα σοβαρότατα και κρίσιμα ζητήματα, που θέτει ο γγ της λυκοσυμμαχίας; Θα γίνει συνεργός και συνένοχος στην άμεση, στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή; Θα στείλει - στο ενδεχόμενο σχετικής απόφασης - Ελληνες στρατιώτες στη Λωρίδα της Γάζας ή θα παραστήσει τον Πόντιο Πιλάτο; Ετσι ή αλλιώς, πάντως, στο ΝΑΤΟ ισχύει η ομοφωνία και ο καθένας θα πάρει τις ευθύνες του...

Η επίθεση της Εμπορικής...

Μπορεί η ευθεία επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των 13.000 εργαζομένων και συνταξιούχων της Εμπορικής Τράπεζας, να εκδηλώθηκε μια μόλις μέρα μετά τη συνάντηση στου Μαξίμου, του πρωθυπουργού, του υπουργού Οικονομίας και του προέδρου της τράπεζας, Γ. Προβόπουλου, αλλά η κυβέρνηση δε... γνωρίζει τίποτε για το «φόνο». Οπως είπε ο Γ. Αλογοσκούφης, η κυβέρνηση εφαρμόζει τους αντιασφαλιστικούς νόμους του ΠΑΣΟΚ και δε θέτει θέμα ασφαλιστικού. Το προαναφερόμενο ζήτημα αφορά την Εμπορική Τράπεζα και τους εργαζόμενους σ' αυτή, είπε ο υπουργός.

Διαβάστε, λοιπόν, τα βασικά σημεία της πρότασης - βόμβα της Εμπορικής Τράπεζας και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα, εάν αφορά αποκλειστικά και μόνο τους εργαζόμενους στην τράπεζα: Καταργείται το ΤΕΑΠΕΤΕ (ασφαλιστικό ταμείο των εργαζομένων στην τράπεζα), αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι και 12 χρόνια, μειώνονται κατακόρυφα οι συντάξεις, απαλλάσσεται η τράπεζα από τις συμβατικές της υποχρεώσεις απέναντι στο Ταμείο και αυτές φορτώνονται στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ και στο ΕΤΕΑΜ, τα οποία θα αναλάβουν να δίνουν τις συντάξεις, χωρίς, όμως, να έχουν λάβει και το αντίστοιχο κόστος.

Με άλλα λόγια, τα σα μα και τα μα μάσα τα, όπως έλεγε ένα παλιό τραγούδι του Χάρρυ Κλυνν...

... καμπανάκι κινδύνου για όλους

Κι όλ' αυτά, γιατί γίνονται; Οχι, πάντως, γιατί η Εμπορική Τράπεζα δεν έχει μπόλικα κέρδη και κινδυνεύει από χρεοκοπία. Οπως ομολογούν οι διευθύνοντές της, οι υποχρεώσεις προς το Ταμείο υπερβαίνουν εκείνες των ανταγωνιστών της κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες, «γεγονός το οποίο υποσκάπτει την ανταγωνιστική της θέση στην τραπεζική αγορά». Κι όταν υποσκάπτεται η ανταγωνιστική θέση - με άλλα λόγια, δε βγάζει τόσα πολλά κέρδη, όσα οι «πρωτοπόρες» του είδους - δυσκολεύεται η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της τράπεζας, συμπληρώνουμε εμείς.

Πάντως, εκτός των άλλων, και επειδή στις προτάσεις της τράπεζας συμπεριλαμβάνονται και ...ρηξικέλευθες ιδέες, όπως θεμελίωση σύνταξης στα 35 για τους άνδρες και στα 32 για τις γυναίκες, η επέκταση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και στους εργαζόμενους της Εμπορικής, όπου δεν ίσχυαν μέχρι τώρα, η μείωση του ύψους των συντάξεων, κλπ., κλπ., η επίθεση δεν αφορά μόνο στους συγκεκριμένους εργαζόμενους. Ούτε μόνον όσους άλλους δεν έχουν συμπεριληφθεί ακόμη ολοκληρωτικά στους προαναφερόμενους αντιασφαλιστικούς νόμους και στη λογική της ισοπέδωσης στο κατώτερο επίπεδο των ασφαλιστικών παροχών. Ηδη, μερικοί προβάλλουν τις προτάσεις της Εμπορικής, ως πρότυπο και για άλλες τράπεζες. Αφορά σε όλους τους εργαζόμενους, αφού ο εντεινόμενος συνεχώς ανταγωνισμός των μεγάλων επιχειρήσεων είναι αχόρταγος και δε θα αφήσει κανέναν εργαζόμενο «παραπονεμένο».

Τα σάπια όπλα

Στα όσα αποκαλυπτικά είπε προχτές ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ Κ. Παναγιωτάκης, στην κατάθεσή του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τους εξοπλισμούς, δε θα προσθέσουμε κάτι. Εξάλλου, εμείς αυτά τα λέμε εδώ και χρόνια. Τα λέγαμε και όταν ξεκίνησε η υπόθεση της συγκεκριμένης Εξεταστικής Επιτροπής.

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, τα λέει ένας άνθρωπος που χειρίστηκε από τα μέσα, από τη θέση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, όλα αυτά τα ζητήματα που έχουν σχέση με τα εξοπλιστικά προγράμματα και τη σχέση που αυτά έχουν με τις πραγματικές ανάγκες της εθνικής άμυνας. Δεν είναι απλώς μια πολιτική εκτίμηση. Η κατάθεση του στρατηγού αποτελεί στην ουσία το κατηγορητήριο για τους κινδύνους από τη διαπλοκή με το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστές «συμμάχους».

Παίρνουμε, είπε, εδώ και χρόνια από τους Αμερικάνους σάπια οπλικά συστήματα με τις λεγόμενες βοήθειες FMF. Μίλησε για μονόπλευρη προμήθεια, από τους Αμερικάνους, οπλικών συστημάτων τα οποία, σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία, θα είναι άχρηστα. Ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα, όπου σε περιόδους κρίσεων διακόπηκε η ροή ανταλλακτικών για βασικά οπλικά συστήματα. Μίλησε για παρεμβολές που μπορεί να κάνει το ΝΑΤΟ στα ελληνικά αμυντικά συστήματα και να τα αχρηστεύσει. Αναφέρθηκε και στον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικάνοι, οι υπηρεσίες της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, υπαγορεύουν κατευθείαν στα ελληνικά επιτελεία τις αποφάσεις για τις επιλογές των οπλικών συστημάτων. Καταλυτική ήταν επίσης η διαπίστωση του στρατηγού ότι η Ελλάδα διαθέτει ήδη αρκετά όπλα για το ΝΑΤΟ και πρέπει κάποτε να κρατάμε και κάποια για τη δική μας άμυνα.

Πράγματι, τρομάζει κανείς, όταν όλα αυτά τα βάλει κάτω και προσπαθήσει να βγάλει συμπέρασμα για το ποια είναι η κατάσταση στη λεγόμενη εθνική άμυνα, πού πηγαίνουν τα λεφτά του ελληνικού λαού. Να σημειώσουμε ότι κάθε Ελληνας πολίτης χρωστάει από 3.000 ευρώ για τα εξοπλιστικά προγράμματα των δύο τελευταίων πενταετιών. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Ομως, δε μένουμε εδώ. Η υπόθεση της Εθνικής Αμυνας είναι άρρηκτα δεμένη με το όλο πλέγμα της εξωτερικής πολιτικής και της ενσωμάτωσης στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Αποτελεί τμήμα των ευρύτερων πολιτικών επιλογών της άρχουσας τάξης, των επιλογών πρόσδεσης στο ευρωατλαντικό άρμα. Στα πλαίσια αυτά οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι ένα εργαλείο όχι για την άμυνα της χώρας, αλλά ένα πολιτικό εργαλείο στα πλαίσια της ελληνικής συμμετοχής στους νεοταξικούς σχεδιασμούς.

Ενα καίριο ερώτημα που προκύπτει είναι αν θα υπάρξει ποτέ, αν θα συσταθεί ποτέ από τη Βουλή Εξεταστική Επιτροπή που θα μπει στην ουσία αυτού του μεγάλου και διαχρονικού σκανδάλου της παράδοσης της άμυνας της χώρας στο ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους. Το θέμα αυτό άπτεται του πολιτικού προβλήματος της χώρας. Ο απεγκλωβισμός από τα ιμπεριαλιστικά πλοκάμια δεν είναι μόνο ζήτημα ενός άλλου προσανατολισμού της χώρας αλλά όρος επιβίωσής της. Είναι προϋπόθεση για την ειρήνη στην περιοχή και την προκοπή του ελληνικού λαού, για την ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τους γειτονικούς λαούς που απαιτεί ανατροπή της σημερινής πολιτικής και της εξουσίας που την εφαρμόζει.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Τα ... αξιολογημένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, ζούμε σε μια χώρα όπου η αξιολόγηση της οικονομίας της από έναν διεθνή οίκο, όπως η «Standard and Poor's», αποτελεί σοβαρό πολιτικό θέμα, άξιο απάντησης από τον αναπληρωτή κυβερνητικό εκπρόσωπο και σχολιασμού από τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη.

Ομως, η αξιολόγηση της οικονομίας από τον Ελληνα πολίτη (είτε είναι συμβασιούχος που ζητά μονιμοποίηση, είτε πλημμυροπαθής που ζητά αποζημίωση, είτε άνεργος που ζητάει δουλιά, είτε μισθωτός και συνταξιούχος που ζητάει αυξήσεις της προκοπής, είτε μαθητής - φοιτητής, που ζητά καλύτερη Παιδεία) δεν απασχολεί σχεδόν κανέναν.

Ετσι, ένα διεθνής οίκος, που έχει ως κύριο ή μόνο ενδιαφέρον το λεγόμενο «επενδυτικό κλίμα», με άλλα λόγια το πόσο κερδίζουν στη χώρα οι κεφαλαιοκράτες, αναδεικνύεται σε τιμητή των πάντων στο θαυμάσιο πολιτικό μας σύστημα.

Μάλλον απογοητευτική η εικόνα και τα συμπεράσματα. Εκτός και αν αλλάξουν τα επιφαινόμενα, προκύπτοντας κανένας «αριστερός πρόεδρος», όπως λέγεται και γράφεται...

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι ότι την εμπαίζει (όπως και την προηγούμενη) ο «μεγάλος σύμμαχος» που λέγεται Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το γεγονός πως το δηλώνει ευθαρσώς κι από πάνω.

Γιατί μόνον ως ...κοροϊδία μπορεί να εκληφθεί η περίφημη επιστολή Μπους, σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ στηρίζουν τη διαδικασία διαλόγου Ελλάδας - ΠΓΔΜ στον ΟΗΕ, αλλά, τέλος πάντων, προχώρησαν στην αναγνώριση για λόγους «σταθερότητας» στην περιοχή. Αυτά, την ίδια ώρα που «αντιλαμβάνονται τη δυσαρέσκεια της Ελλάδας», όπως λένε.

Ακόμα κι αν προσπεράσουμε τη «σταθερότητα» που εγγυώνται οι ΗΠΑ (δηλαδή, αυτοί που διέλυσαν, μαζί με την ΕΕ, τη Γιουγκοσλαβία), είναι προφανές ότι η συμπεριφορά τους και το πνεύμα τους απευθύνεται σε ...υποτακτικούς.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Και το κάνουν, γνωρίζοντας πως εκθέτουν νυν και πρώην κυβερνώντες...

«Τρελά» κέρδη

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί οι συνολικές πωλήσεις να έφτασαν τα 14,3 δισ. ευρώ και να παρουσίασαν αύξηση κατά 7,7%, αλλά τα αντίστοιχα κέρδη αυξήθηκαν κατά 80,6%. Ναι, έτσι ακριβώς, όπως το διαβάζετε. Το ποσοστό αύξησης των κερδών ήταν 11 περίπου φορές μεγαλύτερο απ' αυτό των πωλήσεων. Τα στοιχεία αφορούν στο λιανεμπόριο για το περασμένο έτος και δημοσιοποιήθηκαν από την «Κάντορ».

Και μη νομίζετε πως τα προαναφερόμενα «τρελά» κέρδη αναφέρονται στα μικρά εμπορικά και άλλα καταστήματα του λιανεμπορίου. Στους λίγους και μεγάλους πηγαίνουν, τόσο οι πωλήσεις, όσο και τα κέρδη και, μάλιστα, κάθε χρόνο οι προαναφερόμενοι συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο. Πρωταθλητές στην κερδοφορία - και πάντα οι μεγάλες επιχειρήσεις - ο κλάδος των ηλεκτρονικών ειδών με αύξηση κερδών κατά 158%, του αυτοκινήτου με 142% και των ηλεκτρικών ειδών με 134%. Και, βέβαια, τα σούπερ μάρκετ, τα οποία (οι 72 μεγαλύτερες εταιρίες) συγκέντρωσαν το 54% του συνόλου των λιανικών πωλήσεων.

Κατά τ' άλλα, οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής οπαδοί της «ελεύθερης αγοράς» περιμένουν να πέσουν οι τιμές από τον ανταγωνισμό...

Ντροπή!

Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη, λέει ένα παλιό γνωμικό. Και μπορεί, βέβαια, τα όσα γράφει η χτεσινή «Αυγή», σχετικά με τις εκλογές στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), να μην είναι αποτέλεσμα παραφροσύνης, αλλά η επιχειρούμενη διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι τόσο χονδροειδής, που αγγίζει τα όρια της ...τρέλας. Γράφει, λοιπόν, η χτεσινή «Αυγή» και, μάλιστα, στον υπότιτλο του σχετικού ρεπορτάζ: «Ετερόκλητη συντεχνιακή συμμαχία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ νόθευσε το αποτέλεσμα».

Και σε ό,τι αφορά στο αποτέλεσμα, είναι ολοφάνερο πως νοθεύτηκε και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού δεν εφαρμόστηκε ο νόμος 1264/82 και η απλή αναλογική, αλλά το εκτρωματικό και άκρως συντεχνιακό εκλογικό σύστημα του Καταστατικού της ΠΟΕΣΥ. Την ευθύνη, όμως, γι' αυτό έχει το «ανανεωτικό - ριζοσπαστικό ρεύμα» (όπως το ονομάζει η «Αυγή»), που αρνήθηκε κατηγορηματικά την εφαρμογή της απλής αναλογικής και επέμενε στην εφαρμογή του Καταστατικού. Χώρια οι ευθύνες του, για τη μη υλοποίηση της απόφασης του προηγούμενου Συνεδρίου της ΠΟΕΣΥ, περί τροποποίησης του Καταστατικού. Και δεν έγιναν μόνον αυτά. Το προαναφερόμενο «ρεύμα» παρουσίασε τρεις συνδυασμούς, ώστε να εκμεταλλευτεί το αντιδημοκρατικό και συντεχνιακό σύστημα και να μεγιστοποιήσει τα εκλογικά οφέλη του. Δεν του «βγήκαν», όμως, οι μεθοδεύσεις και το σχετικό παζάρι ψήφων και εδρών. Κι άρχισε τις ενστάσεις, με γελοίες αιτιάσεις. Κι αφού απορρίφθηκαν, ...ανακάλυψαν την «ετερόκλητη συντεχνιακή συμμαχία»! Μα, δεν ντρέπονται καν ...

Κεντροαριστερά απ' τα... δεξιά...

Ο «Ρ» ασχολήθηκε συστηματικά με το νομοσχέδιο (νόμος πλέον), για την ίδρυση Ανώνυμης Εταιρίας στην Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού, που θα αποτελέσει πιλότο για όλες τις μονάδες και υπηρεσίες του μέχρι τώρα δημόσιου συστήματος Υγείας και αποκάλυψε τον ιδιαίτερα «ανθυγιεινό» του χαρακτήρα και περιεχόμενο. Μια κι έπεσαν στα χέρια μας, όμως, τα πρακτικά της αντίστοιχης συζήτησης στη Βουλή και παρουσιάζουν αρκετά ενδιαφέρον, σας μεταφέρουμε ορισμένα σημεία.

Ο πρώην υπουργός Οικονομίας και νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Ν. Χριστοδουλάκης, πρότεινε να περιοριστεί η δημιουργούμενη Ανώνυμη Εταιρία στη διαχείριση μόνο της Πολυκλινικής. Κατά τ' άλλα, ήθελε το νομοσχέδιο περισσότερο «τολμηρό», χωρίς τις περιεχόμενες σ' αυτό, ορισμένες περιοριστικές διατάξεις και πρότεινε τη διαμόρφωση ενός πλαισίου αξιολόγησης, ώστε να γίνονται οι συγκρίσεις με τις άλλες μονάδες του δημόσιου συστήματος Υγείας και να βγουν τελικά συμπεράσματα. «Φοβάμαι -κατέληξε ο Ν. Χριστοδουλάκης - ότι με τις διατάξεις που φέρνετε τα νέα συστήματα που θέλετε να εγκαθιδρύσετε δεν ανταποκρίνονται σε αυτά τα κριτήρια και γι' αυτό, παρά τις οποιεσδήποτε θετικές προθέσεις που έχετε, δεν είμαστε σε θέση να υπερψηφίσουμε το νομοσχέδιό σας».

Και το σχόλιο του υπουργού Υγείας Ν. Κακλαμάνη: «Μας βγήκατε από δεξιά, κύριε Χριστοδουλάκη»...

... και η «ανανέωση»

Ο βουλευτής του ΣΥΝ, Γ. Δραγασάκης, έκανε κριτική, τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στο ΠΑΣΟΚ. Στην πρώτη, γιατί εντάσσει την Ανώνυμη Εταιρία της Πολυκλινικής στο νομοθετικό πλαίσιο, περί ανωνύμων εταιριών και στο δεύτερο, γιατί η πρόταση του Ν. Χριστοδουλάκη οδηγεί σε «νοσοκομεία που θα λειτουργούν με βάση τις ανάγκες και αυτό που θα λειτουργεί με βάση το κέρδος».

Κι αφού, καταφέρθηκε γενικόλογα ενάντια στην πολιτική ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Υγείας, κατέληξε με μια πρόταση που την απηύθυνε και προς «τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ». «Υπάρχει - είπε - ανάγκη θεσμοθέτησης μιας "εταιρίας" ειδικού σκοπού, εταιρίας κοινωνικού σκοπού. Αυτό υπάρχει διεθνώς και ως θεωρία και ως πρακτική. Αλλοι το λένε επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, άλλοι το λένε επιχειρήσεις no profit, no loss, δηλαδή επιχειρήσεις που δεν επιδιώκουν κέρδος, αλλά αποφεύγουν φυσικά να έχουν και ζημία. Αυτές διέπονται από ειδικό καθεστώς. Ορίζεται ο τρόπος λειτουργίας τους, ο τρόπος διασφάλισης του κοινωνικού σκοπού τους. Υπάγονται σε ειδικό φορολογικό καθεστώς. Δεν μπορεί αυτές οι εταιρίες, το όποιο πλεόνασμα έχουν, να φορολογείται όπως μία κερδοσκοπική εταιρία...».

Κάτι σαν τα «μη κρατικά» και «μη κερδοσκοπικά» Πανεπιστήμια, δηλαδή. Κι έτσι καθάρισε με την ιδιωτικοποίηση...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κόντρα στην αντιδραστική ρότα

Η συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ, στις 4 - 5 Νοέμβρη, ήταν ένας ακόμη σταθμός στην εξέλιξη της επίθεσης που έχει εξαπολύσει κατά των λαών των χωρών - μελών της. Πάρθηκαν αποφάσεις για την παραπέρα ενδυνάμωση των μονοπωλίων, με την παραπέρα επεξεργασία μέτρων για την επιβολή της στρατηγικής της Λισαβόνας. Δηλαδή, παραπέρα καταλήστευση της εργατικής δύναμης με περισσότερη δουλιά και λιγότερη αμοιβή για τους μισθωτούς, το κόστος ασφάλισης να βαρύνει τον εργαζόμενο, το δε καθεστώς εργασίας να είναι αβέβαιο, με την απασχολησιμότητα να εξαπλώνεται περισσότερο ως το κυρίαρχο μοντέλο. Ταυτόχρονα με τα μέτρα προώθησης του εργασιακού μεσαίωνα, πάρθηκαν και νέα μέτρα καταστολής και αστυνόμευσης στο όνομα της γνωστής «καραμέλας», της τρομοκρατίας.

Υιοθετήθηκε το διαβόητο «Πρόγραμμα της Χάγης», το οποίο, μεταξύ άλλων, προβλέπει: Δικαίωμα επέμβασης των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας της ΕΕ, σε όποιο κράτος - μέλος στο όνομα των λεγόμενων τρομοκρατικών κινδύνων, δηλαδή για την καταστολή του λαϊκού κινήματος, φαλκιδεύοντας ταυτόχρονα κυριαρχικά δικαιώματα. Συντονισμό των «σφυριών» της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, ώστε στον ίδιο ρυθμό να «χτυπούν» - παντού στην επικράτεια των «25», αλλά και παραπέρα - όποιον αμφισβητήσει τη σημερινή πραγματικότητα. Ηλεκτρονικό φακέλωμα όλων μας. «Βομβαρδισμός» - κατά το αμερικανικό μοντέλο - της λεγόμενης κοινής γνώμης και χειραγώγησή της με «εκθέσεις», που θα προειδοποιούν για «κινδύνους» που μας απειλούν.

Τα δύο θέματα, η χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, από τη μια, και η παραπέρα αστυνόμευση και καταστολή, από την άλλη, συνδέονται. Για την ακρίβεια, το δεύτερο εμφανίζεται ως απόρροια του πρώτου και «γιατρικό» στις συνέπειές του. Οι κυρίαρχες δυνάμεις γνωρίζουν ότι η εκμετάλλευση δεν μπορεί να συνεχίζεται εσαεί. Η εργατική τάξη (ξανα)ωριμάζει και επανέρχεται στο προσκήνιο. Αργά μεν, αλλά επανέρχεται, διεκδικώντας ό,τι της ανήκει, ό,τι της στερούν. Εξ ου και όλα αυτά τα σύνθετα, ποικιλόμορφα και πανάκριβα μέτρα καταστολής, που δήθεν παίρνονται για να αντιμετωπιστεί μια δράκα «τρομοκρατών» που είναι δικό τους κατασκεύασμα.

Το λαϊκό κίνημα φοβούνται. Οι κάμερες - δήθεν για τη «διαχείριση της κυκλοφορίας» - στα πρόσωπα των διαδηλωτών στρέφονται. Με τις εγκρίσεις κυβερνήσεων, ασφαλίτες - ακόμα και οπλοφορούντες - χώνονται σε διαδηλώσεις και γενικές συνελεύσεις απεργών και φοιτητών. Το ταξικό εργατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα έχουν στόχο. Τώρα στήνουν ένα σκελετό, ένα κοινό θεσμικό πλαίσιο, βάσει του οποίου θα κινούνται οι κατά κράτος αστυνομίες και μηχανισμοί της Δικαιοσύνης, ώστε να προλαμβάνουν και να καταστέλλουν διεκδικητικές κινητοποιήσεις, να αντιμετωπίζουν την κοινωνικοπολιτική πάλη. Δίνουν το «δικαίωμα», όλοι οι μηχανισμοί ασφαλείας να επεμβαίνουν παντού στην επικράτεια των «25», ώστε να αποτρέψουν την προοπτική της λαϊκής εξουσίας. Και αν ένας λαός αποφασίσει να συγκρουστεί για να την εγκαθιδρύσει, οι λοιποί εταίροι να επεμβαίνουν για τη σωτηρία του συστήματός τους. Τα παίρνουν αυτά τα μέτρα, επειδή νιώθουν αρκετά ισχυροί για να το κάνουν. Στο χέρι του λαϊκού κινήματος είναι να δείξει ποιος έχει την πραγματική δύναμη να αποφασίζει: Για την πορεία της Ελλάδας, της Ευρώπης, της οικουμένης ολόκληρης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ