Η κυβέρνηση, λέει, θα καθιερώσει νέο σύστημα μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης, για το πετρέλαιο θέρμανσης, που προμηθεύονται τα νοικοκυριά το χειμώνα. Οταν παραλαμβάνουμε, λένε τα σχέδια του υπουργείου Οικονομίας, το πετρέλαιο, θα πληρώνουμε κανονικά όλο τον ειδικό φόρο και μετά, με τη σχετική απόδειξη θα πηγαίνουμε στην Εφορία όπου οι εφοριακοί θα αφαιρούν το φόρο του πετρελαίου θέρμανσης και θα μας επιστρέφουν τη διαφορά. Με τον τρόπο αυτό οι κυβερνώντες υποτίθεται πως θα αποτρέψουν τη χρήση πετρελαίου θέρμανσης με τους λιγότερους φόρους, ως πετρέλαιο κίνησης, με αποτέλεσμα να χάνονται έσοδα για τον κρατικό προϋπολογισμό.

Εάν, πράγματι, θα παταχτεί με τον τρόπο αυτό η φοροδιαφυγή είναι ένα θέμα που μένει να το δούμε, όμως το θέαμα που θα παρουσιάζουν οι Εφορίες, όταν ο ένας μετά τον άλλον οι χιλιάδες διαχειριστές πολυκατοικιών αρχίσουν να συνωστίζονται στις ΔΟΥ για την επιστροφή των φόρων, δε θα είναι καθόλου ξεκαρδιστικό...

«Λογικές κινήσεις» συνέστησε τις προάλλες η ηγεσία του ΣΕΒ στην κυβέρνηση, κατά τη συνάντησή της με τον Κ. Καραμανλή. «Τάξη» στα δημοσιονομικά, συμμάζεμα της «σπατάλης», «κίνητρα» για τους επιχειρηματίες, άρση των «αντικινήτρων» και προετοιμασία για την «αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού».

Βέβαια, όταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ επικαλείται τη λογική, δεν έχει στο μυαλό του οποιαδήποτε ...λογική. Αναφέρεται στη «λογική», που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Μια λογική αντιδραστική, στυγνή και κυνική, λογική του παραλόγου. Γιατί αυτή η «λογική» πρεσβεύει ότι το συμφέρον των πολλών περνά από την ικανοποίηση των συμφερόντων των ...λίγων. Αυτή η ίδια «λογική» επιβάλλει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης για το ...καλό της! Είναι η ίδια «λογική», της ολιγαρχίας και των υπηρετών της, η οποία στο πέρασμα του χρόνου οδήγησε στα χειρότερα εγκλήματα κατά των εργατών και των οικογενειών τους.

Είναι η «λογική» των αφεντικών και σ' αυτήν αντιτάσσεται η λογική των εκμεταλλευόμενων, που είναι πολύ ισχυρότερη και στέρεα, γιατί βασίζεται στην αλήθεια και το δίκιο...

Σε συνθήκες πλήρους μονοπωλίου περνά πλέον η αγορά σπόρων στην Ευρωπαϊκή Ενωση, έπειτα από την απόφαση που πήρε τον Αύγουστο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιτρέψει τη συγχώνευση των εταιριών «Advanta», με έδρα την Ολλανδία, και «Sygenta», με έδρα την Ελβετία. Να υπενθυμίσουμε ότι η «Sygenta» αποτελεί τη μεγαλύτερη ευρω-πολυεθνική εταιρία στη συγκεκριμένη αγορά, και είναι ο κύριος ανταγωνιστής των αντίστοιχων κολοσσών των ΗΠΑ.

Με την απόφασή της αυτή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προώθησε τη δημιουργία ενός κολοσσού ασύλληπτου οικονομικού μεγέθους, που σε μικρό χρονικό διάστημα θα «πνίξει» και το τελευταίο «μικρομάγαζο» του χώρου. Αυτό, φυσικά, λίγο απασχολεί το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, αφού η απόφασή του αυτή αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο τα επόμενα χρόνια στο σκληρό ανταγωνισμό, που βρίσκεται σε εξέλιξη με τα υπερατλαντικά μονοπώλια, για τον πλήρη έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς τροφίμων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο που όταν ο πρωθυπουργός στις κατ' ιδίαν συζητήσεις του με κορυφαία στελέχη του κόμματος του δέχεται τέτοιες εισηγήσεις σημαίνει ...ότι παρόμοια μέτρα απεργάζεται. Αλλιώς, η όλη συζήτηση δε θα είχε νόημα.

Ομως, δεν είναι να μας εντυπωσιάζουν αυτά. Είναι σίγουρο στο άμεσο μέλλον ότι κάποιοι θα επιδιώξουν να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στην πολιτική η συζήτηση για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ώστε να ...καλυφθούν τα υπόλοιπα.

ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ της κυβέρνησης να στραφεί στην περιφέρεια ζητούν οι βιομήχανοι της βορείου Ελλάδος, όμως το ...εννοούν με το δικό τους τρόπο! Διότι τα αποτελέσματά τους τα έχουμε διαπιστώσει.

Και τα ευρω-κονδύλια, που κατανάλωσαν δήθεν για την ανάπτυξη των συνοριακών περιοχών στη Θράκη, είναι γνωστά και τις κάθε λογής επιδοτήσεις που εισπράττουν για την εναπομείνασες βιομηχανίες στη βόρεια Ελλάδα γνωρίζουμε.

Ούτε λόγος, φυσικά, ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Εκμετάλλευση, ανεργία και φυσικά ...παχυλοί λογαριασμοί επιδοτούμενων στο εξωτερικό.

Μερικά, πάντως, από αυτά τα κεφάλαια θα ...επιστρέψουν στη χώρα, μια και δεν πρόκειται να μείνει ανεκμετάλλευτη η περίφημη νομοθετική ρύθμιση του καλοκαιριού για προκλητικές φοροαπαλλαγές στον επαναπατρισμό κεφαλαίων.

ΕΩΣ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΑ τα «στημένα» πάνελ, που είδαμε τις τελευταίες μέρες σε διαφορά τηλεοπτικά κανάλια με αφορμή τα επεισόδια μετά τον αγώνα Ελλάδας - Αλβανίας.

Κατά κάθε φαινομένου εθνικισμού δήλωναν οι οικοδεσπότες - δημοσιογράφοι, όμως έκαναν το παν για να δημιουργήσουν ανάλογες εμπαθείς συζητήσεις.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με το θέμα έχουμε ασχοληθεί ξανά. Τότε, όμως, βρίσκονταν στο στάδιο των εξαγγελιών και των σχεδίων. Τώρα, μπήκε σε δοκιμαστική εφαρμογή. Μιλάμε, για το σύστημα παρακολούθησης ανθρώπων σε 24ωρη βάση. Τούτο επιτυγχάνεται μέσω ειδικών συσκευών, τις οποίες φέρουν υποχρεωτικά πάνω τους οι παρακολουθούμενοι και επιτρέπουν στην αστυνομία να τους εντοπίζει με το δορυφορικό σύστημα GPS. Η... τιμή του «πρωτοποριακού» αυτού βήματος ανήκει στην κυβέρνηση του Τ. Μπλερ, η οποία ξεκίνησε τις προάλλες ανάλογο πρόγραμμα σε 120 ποινικούς κατάδικούς, για ένα χρόνο σε πρώτο στάδιο και μετά βλέπουμε.

Βέβαια, το πρόγραμμα παρουσιάζεται και... προσφέρεται με το ανάλογο «περιτύλιγμα», ως σύστημα «φυλακή χωρίς σίδερα», αφού οι έχοντες τις ειδικές συσκευές κρατούμενοι δε θα παραμένουν στη φυλακή, αλλά θα κυκλοφορούν ελεύθεροι, κλπ. Εδώ, όμως, ταιριάζει γάντι το αρχαίο γνωμικό «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας»....

Το φθινόπωρο μπήκε και μαζί του η εποχή κατά την οποία ξεκινάει ο «Γολγοθάς» των μαθητών Λυκείου και των γονιών τους. Οι μαθητές καλούνται να μετατραπούν σε «ρομπότ», που εργάζονται συνεχώς και σκληρά για την αποθήκευση ανούσιων και, εν πολλοίς, περιττών «γνώσεων». Θα κουραστούν πολύ διαβάζοντας πολλές ώρες του 24ώρου, περνώντας το χρόνο τους ανάμεσα σε σπίτι - σχολείο - φροντιστήριο. Θ' αγχωθούν πολύ, αναλογιζόμενοι ότι, παρά τις προσπάθειές τους, μπορεί να μην πετύχουν στις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, ή να περάσουν σε μια σχολή που δε θα τους εξασφαλίζει επαγγελματική αποκατάσταση. Θα στερηθούν, σχεδόν, τα πάντα που ομορφαίνουν και χαροποιούν τη ζωή τους, από την άθληση και τη διασκέδαση, που δικαιούται η ηλικία τους, μέχρι τον έρωτα που χρειάζεται η νιότη τους...

Οι γονείς υποχρεώνονται να λειτουργούν σαν «χρηματικές δεξαμενές», για τη συνεχή οικονομική τροφοδοσία των λυκειακών σπουδών, οι οποίες είναι, πλέον, πανάκριβες. Θα στριμωχτούν άγρια, κάνοντας αιματηρή οικονομία, θ' αναζητήσουν κι άλλη δουλιά, θα χρεωθούν απ' όπου μπορούν για να μπορέσουν να πληρώσουν τα έξοδα του φροντιστηρίου, ή των ιδιαίτερων, που για ένα γονιό ο οποίος έχει δυο παιδιά το Λύκειο φτάνουν μέχρι και το μισό του χρονιάτικου εισοδήματος ενός «μέσου» εργαζόμενου.

Κι όλα αυτά προς δόξαν της περιφήμου «δωρεάν παιδείας», για την οποία εξακολουθούν να μιλούν οι κυβερνώντες, χωρίς να κοκκινίζουν. Αλλά, γιατί να ντραπούν αυτοί που ποτέ δεν έκρυψαν ότι θεωρούν τη γνώση ακριβό προϊόν και τη μόρφωση προνόμιο των λίγων κι άπιαστο όνειρο των πολλών;