Τρίτη 30 Μάρτη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δουλιά μόνιμη και σταθερή για όλους!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολύς ντόρος και δίκαια γίνεται για τους χιλιάδες συμβασιούχους ορισμένου χρόνου στο δημόσιο, που χρόνια τώρα βρίσκονται υπό καθεστώς πολιτικής και εργασιακής ομηρίας. Πατώντας πάνω στην αγωνία και απαίτηση αυτών των συμβασιούχων για σταθερή και μόνιμη εργασία, οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ παίζουν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια σπέρνοντας την ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα τάχα μπορεί να λυθεί με νομικίστικες διαδικασίες και στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ.

Την ίδια ώρα, όμως, δεν ακούγεται λέξη για τους εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους στον ιδιωτικό τομέα. Εκεί όπου η κάθε μορφής μερική και προσωρινή απασχόληση οργιάζει. Κανείς από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δε μιλάει γι' αυτούς, τη στιγμή που είναι γνωστό ότι η συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση είναι εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι ανύπαρκτη.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός επιδιώκει να σύρει τους συμβασιούχους του δημοσίου σε μια αναποτελεσματική νομικίστικη πολύχρονη διαμάχη. Διαμάχη που εξυπηρετεί μόνο την αντιπολιτευτική τακτική αυτών των ηγεσιών και, ταυτόχρονα, θα χτίζει τα δήθεν «φιλεργατικά προσωπεία τους». Και την ίδια στιγμή, εκεί που απαιτείται η σύγκρουση με το κεφάλαιο σιωπούν. Αφήνοντας έρμαια, στα νύχια του μεγάλου κεφαλαίου, χιλιάδες εργαζόμενους. Η λύση, άρα και η διεκδίκησή της, δεν μπορεί παρά να υπάρξει μόνο μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων και στη συγκεκριμένη περίπτωση με ένα και μόνο σύνθημα: Δουλιά μόνιμη, σταθερή, με πλήρη δικαιώματα για όλους!

Επιδερμική αντιμετώπιση

Εχουμε τη γνώμη πως εντελώς επιδερμικά αντιμετωπίζει η πολιτική και φυσική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων το πρόσφατο, απαράδεκτο γεγονός, που συνέβη στη διάρκεια της παρέλασης, για την επέτειο της 25ης Μάρτη, στην Αθήνα. Θυμίζουμε ότι οι δόκιμοι της Σχολής Μόνιμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ) κατεβαίνοντας στην οδό Πανεπιστημίου, φώναξαν το γνωστό από παλιά, εθνικιστικό σύνθημα «ένα, δυο, τρία, θα σπάσουμε τα σύνορα, να μπούμε στην Τουρκία». Επειδή, λοιπόν, το θέμα πήρε δημοσιότητα (το γεγονός αναφέρθηκε το ίδιο βράδυ σε τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και σημειώθηκε επικριτικά στον «Ρ» της άλλης μέρας), επιβλήθηκε τιμωρία 10 ημερών φυλάκισης στον ουλαμό παρέλασης των δοκίμων.

Εχουμε την υποψία, λοιπόν, πως το περιστατικό αυτό δεν αφορά μόνον ή κυρίως στους δόκιμους της ΣΜΥΝ. Με δυο λόγια, θεωρούμε απίθανο η ΣΜΥΝ να λειτουργεί, όπως επιβάλλουν το Σύνταγμα και οι νόμοι, και οι δόκιμοι μαθητές της, να φωνάζουν εθνικιστικά και εμπρηστικά συνθήματα στις παρελάσεις. Τουλάχιστον, αυτό λέει η κοινή λογική και αυτή ακριβώς επιβάλλει τη γενικότερη και ουσιαστική έρευνα του ζητήματος. Οι αρμόδιοι τι λένε;

Αντεργατική συναίνεση

Να ξεμπερδεύουν με τους έκτακτα εργαζόμενους στις δημοτικές επιχειρήσεις του Δήμου Κερκυραίων αποφάσισαν, και επικύρωσαν με αλλαγή του Καταστατικού του σωματείου εργαζομένων στη ΔΕΥΑΚ, οι παρατάξεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, στη γενική συνέλευση, που έγινε πρόσφατα με αυτό το θέμα. Οπως δήλωσαν, δε θέλουν εργαζόμενους που προσλαμβάνονται έκτακτα με ...«μη νόμιμα μέσα», γεγονός που, όπως λένε, γίνεται κάθε λίγο. Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει την απόφαση αυτή, υπογραμμίζοντας πως, για άλλη μια φορά, ΝΔ - ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ από κοινού συνεργάζονται για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τον αποπροσανατολισμό τους.

Το ΠΑΜΕ τονίζει πως η διοίκηση του σωματείου δεν ήθελε να συσπειρώσει όλους τους εργαζόμενους στη βάση του ταξικού τους συμφέροντος, κάνοντας αγώνα για μόνιμη εργασία και ενάντια σε νοοτροπίες υποταγής, ηττοπάθειας ή σε ρουσφετολογικές λογικές και πρακτικές, στις οποίες υποκύπτουν ορισμένες φορές λαϊκοί άνθρωποι, εξαιτίας της ανεργίας και της ανάγκης για δουλιά. Προφανώς, οι εν λόγω παρατάξεις, οι οποίες ανήκουν σε πολιτικούς χώρους που έχουν παράδοση στις πελατειακές σχέσεις με ανέργους ή εργαζομένους και είναι υπόλογοι γι' αυτή την κατάσταση, θέλησαν να αποδυναμώσουν τη δύναμη των εργαζομένων και να ξεμπερδεύουν με πιθανές αγωνιστικές διεκδικήσεις για μονιμοποίηση.

Αλλαγή επωνυμίας...

«Την ανάγκη, φιλοτιμία» έκανε ο Δ. Αβραμόπουλος και δήλωσε ότι η διαβόητη εταιρία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» δε θα μπει στο χρηματιστήριο, γιατί κάτι τέτοιο «θα συνιστούσε στην πράξη ξεπούλημα της περιουσίας του ελληνικού κράτους». Ξέχασε να μας πει όμως ότι το μεγάλο εμπόδιο για την εισαγωγή της ήταν η εκκρεμότητα με την απόφαση του ΣτΕ, που αναμένεται τον Ιούνη, σχετικά με προσφυγές εναντίον της από δήμους, κατοίκους και πρώην ιδιοκτήτες περιοχών που διαχειρίζεται η ΕΤΑ.

Ηδη η εισήγηση προς την ολομέλεια αποτελεί «βόμβα» στα θεμέλια της δράσης της ΕΤΑ και απογυμνώνει το ξεπούλημα της δημόσιας τουριστικής περιουσίας, στο οποίο επιδίδεται η προαναφερόμενη εταιρία, από κάθε ίχνος ψευτο-ωφέλειας προς το δημόσιο. Εξάλλου, η δημοσιοποίηση αυτής της εισήγησης ήταν που είχε υποχρεώσει και τον πρώην γενικό γραμματέα Τουρισμού Κ. Μποτόπουλο να δηλώσει - εμμέσως πλην σαφώς - ότι η πορεία της ΕΤΑ προς το χρηματιστήριο δεν ήταν δεδομένη.

Ομως, τα σχέδια της κυβέρνησης και του υπουργού Τουρισμού δεν έχουν να κάνουν με το σταμάτημα του ξεπουλήματος. Αντίθετα, προαναγγέλλει «νέο πλαίσιο συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα» και «νέους δρόμους αξιοποίησης της περιουσίας», ενώ η ΕΤΑ θα αλλάξει διοίκηση και, ίσως, επωνυμία. Αυτό κι αν είναι... αλλαγή πολιτικής!

Τα ... ισορροπιστικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΛΑ, με ...φωτοτυπίες τις βγάζουν αυτές τις εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας; Τουλάχιστον όσον αφορά στους μισθούς κάθε χρόνο λένε ακριβώς τα ίδια (εκτός από τις περιπτώσεις που λένε ...χειρότερα).

Ετσι και φέτος, λοιπόν, οι μισθολογικές αυξήσεις παραμένουν ο ...Νο 1 κίνδυνος για την οικονομία και πρέπει να παραμείνουν κάτω από τους δείκτες παραγωγικότητας και να μην ξεπερνούν το 4%.

Βεβαίως, η Τράπεζα της Ελλάδας και ο διοικητής της δεν μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν πώς θα τα βγάλει πέρα ένας εργαζόμενος, που αμείβεται με το βασικό μισθό, όταν θα πάρει αύξηση ...ένα (1) ευρώ τη μέρα. Τέτοια θέματα φαίνεται πως δεν έχουν να κάνουν με την «εθνική οικονομία».

Από την άλλη, βέβαια, στην ίδια έκθεση γίνεται λόγος για τεράστιους κινδύνους που εγκυμονεί ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών και συνιστάται στον κόσμο να μη δανείζεται. Λίγο αντιφατικό δε βρίσκετε;

Οσο για την «αγορά εργασίας» είναι έξυπνη η φράση περί «ισορροπίας» ανάμεσα στην «ασφάλεια και την ευελιξία», μόνο που εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τι σημαίνει: Την ...ισορροπία των εργαζομένων πάνω σε τεντωμένο σχοινί.

ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ των τομέων του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε χτες το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος και ο κ. Χρυσοχοΐδης είπε ότι θα αξιοποιηθούν σε αυτή την κατεύθυνση τα στελέχη που είχαν σχετική κυβερνητική πείρα. Λέτε ...να χάρηκαν τα εν λόγω στελέχη;

Μάλλον απίθανο μια και δεν πιστεύουμε ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να συμβάλουν στις ...πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Μάλλον για τη δική τους πολιτική θέση ενδιαφέρονται κι αυτή θα κριθεί στο συνέδριο του φθινοπώρου όπου έχουν το νου τους.

Το τι θα συμβεί τότε είναι δύσκολο να το μαντέψουμε, αλλά δε φαίνεται ότι θα είναι και πολύ ήσυχα τα πράγματα.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Για ποια Ευρώπη;

Με ταχείς ρυθμούς η Ευρωπαϊκή Ενωση ενισχύει τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά της. Η Σύνοδος των Βρυξελλών επιβεβαιώνει αυτή την αντιδραστικότερη στροφή που παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια, ουσιαστικά από το 1990, με κύρια γνωρίσματα την ένταση της αντεργατικής επίθεσης, την περιστολή δημοκρατικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων, την καταστολή, τη στρατιωτικοποίηση. Σ' αυτό το πλαίσιο θα διεξαχθούν σε λίγες βδομάδες οι ευρωεκλογές, μια πολιτική αναμέτρηση στην οποία κρίνονται, μεταξύ των άλλων, και οι παραπάνω εξελίξεις.

Ενόψει αυτής της αναμέτρησης κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους οι απόψεις περί του χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της δυνατότητας μιας «άλλης Ευρωπαϊκής Ενωσης» με την αλλαγή των εσωτερικών πολιτικών συσχετισμών. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τέτοιες απόψεις διακινούνται και από χώρους που αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστεροί». Πρόκειται για απόψεις που, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ισχυρίζονται ότι για την ανεργία, τη φτώχεια, την περιθωριοποίηση, τον αυταρχισμό, τη στρατιωτικοποίηση, δε φταίει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Φταίει η επικρατούσα πολιτική άποψη, ως αποτέλεσμα της επικράτησης των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων. Επομένως, αν ενισχυθούν οι φιλολαϊκές δυνάμεις τότε η ΕΕ θα γίνει «φιλολαϊκότερη».

Δεν είναι τυχαίο ότι οι δυνάμεις που διακινούν αυτές τις απόψεις τάχθηκαν εξ αρχής υπέρ του εγχειρήματος της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, παραιτούμενες από τις αρχές της ταξικής πάλης στο έδαφος της κάθε χώρας-μέλους και του συντονισμού του εργατικού κινήματος σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Οι ίδιες δυνάμεις χαιρέτισαν και ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την ιδρυτική συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η εξέλιξη της ΕΕ ως περιφερειακής καπιταλιστικής ένωσης οδήγησε σε αδιέξοδο αυτές τις απόψεις, αφού ούτε τυχαία είναι, ούτε αποτέλεσμα πολιτικών συσχετισμών στο εσωτερικό της ΕΕ. Αντανακλά τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου στην αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην εποχή της «νέας τάξης» και της «παγκοσμιοποίησης».

Ακόμη περισσότερο, με το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα οι αρχιτέκτονες της ΕΕ επιχειρούν κάτι που μοιάζει με το «τέλος της Ιστορίας» αφού προωθούν την ανιστόρητη συνταγματική θεσμοθέτηση του καπιταλισμού ως μοναδικού και αναλλοίωτου συστήματος για τα κράτη-μέλη... Την ώρα, λοιπόν, που οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι τραπεζίτες, το μεγάλο κεφάλαιο και το πολιτικό τους προσωπικό διακηρύσσουν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είτε θα είναι καπιταλιστική, είτε δε θα έχει νόημα ύπαρξης, κάποιοι «αριστεροί» επιμένουν ότι υπάρχουν περιθώρια να την αλλάξουν!

Οι απόψεις αυτές, προϊόν μιας διαχειριστικής πολιτικής του συστήματος, παρά την ήττα που υπέστησαν στο πεδίο της ταξικής πολιτικής πάλης, συντηρούνται για να γεννούν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες για το χαρακτήρα και την πολιτική της ΕΕ. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και σε όλες τις χώρες-μέλη μέσα από την πείρα τους κατανοούν ότι μια Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, της αλληλεγγύης των λαών, της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, έχει ως προϋπόθεση την αποδέσμευση, την ανατροπή, τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως τη γνωρίζουμε.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

«Εκπληξη»!

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Πάνος Παναγιωτόπουλος, επισκέφτηκε την προηγούμενη βδομάδα το Νομό Πέλλας και διαπίστωσε έκπληκτος(!) ότι η ανεργία στο νομό ξεπερνάει το 25%, όπως τον ενημέρωσαν οι φορείς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Φρόντισε, μάλιστα, επιστρέφοντας στην Αθήνα να εκδώσει και σχετικό δελτίο Τύπου για να εκφράσει δημόσια την έκπληξή του...

Για να προλάβουμε αντίστοιχες ...«εκπλήξεις» του νέου υπουργού, τον ενημερώνουμε ότι η ανεργία στη Μακεδονία και στη Θράκη έχει χτυπήσει «κόκκινο» εδώ και πολλά χρόνια, εξαιτίας της πολιτικής που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ και στήριξε απλόχερα η ΝΔ όντας στην αντιπολίτευση. Στο Νομό Πέλλας, και συγκεκριμένα στα Γιαννιτσά, καταγράφεται ανεργία της τάξης του 32%, ενώ στη Νάουσα της Ημαθίας το ποσοστό εκτοξεύεται στο 49,5%. Το ίδιο και στη Δράμα, που φτάνει μέχρι και 50%. Η Καβάλα μετράει άνεργο το 35% του οικονομικά ενεργού της πληθυσμού, ενώ στο Νομό Εβρου καταγράφονται 6.500 άνεργοι μόνο στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης, Φερών και Σουφλίου. Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Κέρδη για τους λίγους, λοιπόν, φτώχεια και ανεργία για τους πολλούς είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, η οποία αποτελεί τον πυρήνα της οικονομικής πολιτικής και της νέας κυβέρνησης. Και το γνωρίζει καλά ο νέος υπουργός Απασχόλησης, όσο και αν επιχειρεί δημαγωγικά να κρύψει τη συνενοχή του, με τη γεμάτη υποκρισία «έκπληξή» του.

Αυταπάτες

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ είχε την ευκαιρία στο Συμβούλιο Κορυφής να χαράξει μια πολιτική ασφαλείας μελετημένη και δημοκρατική, επέλεξε την επέκταση του γενικευμένου φακελώματος και παρακολουθήσεων επικοινωνιών... Αυτό ακριβώς που απέτυχε στις ΗΠΑ και απειλεί τις ελευθερίες των πολιτών». Αυτά έγραφε, μεταξύ άλλων, στη δεύτερη σελίδα της η «Αυγή» του Σαββάτου, αποτιμώντας τις αποφάσεις των αρχηγών κρατών της ΕΕ για περαιτέρω περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών με πρόσχημα την τρομοκρατία. Και η «Αυγή» καταθέτει τη ...στενοχώρια της για τη χαμένη αυτή ευκαιρία της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά τη Μαδρίτη και τα διδάγματα από την εκλογική ήττα του Αθνάρ.

Και μπορεί, βέβαια, ο ισπανικός λαός να καταδίκασε τον Αθνάρ και την πολιτική του, αλλά ο διάδοχός του στην πρωθυπουργία της χώρας έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στην απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής. Οπως ακριβώς θα έκανε και ο Αθνάρ, αν κέρδιζε αυτός τις εκλογές, ή ο Γιώργος Παπανδρέου, αν βρισκόταν αυτός στις Βρυξέλλες, στη θέση του Καραμανλή. Κι αυτό, γιατί η αντιδραστική πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι σύμφυτη με τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και τη σύγχρονη φάση ανάπτυξής της. Οσο για τις αυταπάτες που θρέφει η «Αυγή», σχετικά με «χαμένες ευκαιρίες», είναι όνειρα θερινής νυκτός, αφού η ΕΕ δεν έχασε καμιά ευκαιρία, για τον απλό λόγο ότι ποτέ δε θα μπορούσε, αλλά ούτε και θα ήθελε να έχει μια τέτοια ευκαιρία.

Μονόπλευρες προσεγγίσεις

Στον ανολοκλήρωτο αλβανικό εθνικισμό εντοπίζουν αρκετοί αναλυτές την αιτία της νέας έντασης στο Κόσσοβο και τη νέα έξαρση βίας στην περιοχή. Μερικοί, μάλιστα, για να στηρίξουν τις απόψεις τους, ανατρέχουν ακόμη και στην περίοδο της διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, στη δημιουργία των εθνικών κρατών της Βαλκανικής και στο «ρίξιμο» που έγινε τότε σε βάρος των Αλβανών...

Και δε λέμε, βέβαια, η έξαρση του εθνικισμού στην περιοχή των Βαλκανίων, οπωσδήποτε, έχει τη θέση της στην εξήγηση των όσων συμβαίνουν σήμερα στο Κόσσοβο, ίσως αύριο στο Τέτοβο, η σε όποια άλλη περιοχή. Αν, όμως, μείνουμε μόνο στον παράγοντα «εθνικισμός», χωρίς να τον συνδέσουμε με την ωμή ιμπεριαλιστική επέμβαση στη βαλκανική χερσόνησο, που εκδηλώθηκε περισσότερο έντονα από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, τότε, και λαθεμένα συμπεράσματα μπορούν να βγουν, και πρώτης τάξης άλλοθι δίνεται στη δράση του ιμπεριαλισμού. Δε γνωρίζουμε, αν υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από προσεγγίσεις που βλέπουν σαν κινητήριο μοχλό τον αλβανικό εθνικισμό. Αυτό που έχει καταλάβει, πάντως, και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας είναι ότι, από τη στιγμή που η σιδερένια μπότα του ιμπεριαλισμού πάτησε στα εδάφη της Βαλκανικής, το αίμα άρχισε να ρέει ποτάμι. Και αυτή η αλήθεια δεν μπορεί να αποκρυβεί με τίποτα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ταξική μαζική απάντηση

Δημοσιοποιήθηκε, χτες, η «Νομισματική Πολιτική 2003 - 2004» της Τράπεζας Ελλάδας. Στο σχετικό κείμενο γίνεται λεπτομερής παρουσίαση των δεδομένων της ελληνικής οικονομίας, αναλύονται οι προοπτικές και διατυπώνονται ...κατευθυντήριες οδηγίες για την οικονομική πολιτική που πρέπει να ασκηθεί το επόμενο διάστημα. Οδηγίες, με τις οποίες, στην ουσία, συμφωνεί η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως πριν από είκοσι πέντε μέρες συμφωνούσε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Βέβαια, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και το ίδρυμα που διοικεί είναι γνωστά στους εργαζόμενους της Ελλάδας. Ακρογωνιαίος λίθος κάθε κίνησης και πολιτικής του είναι η αποτελεσματικότερη προώθηση του συνόλου των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στο όνομα των καπιταλιστικών υπερκερδών, κάτι απόλυτα συνυφασμένο με τη συνεχώς μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση των συνθηκών ζωής και εργασίας της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων.

Τα μέτρα, που εν πολλοίς προτείνονται από την Τράπεζα Ελλάδας, είναι επίσης γνωστά. Οι κομμουνιστές και ο «Ρ» τα είχαν αποκαλύψει και καταγγείλει όλη την προηγούμενη περίοδο. Αλλωστε, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας ποτέ δε μάσησε τα λόγια του. Ακόμα και κατά την προεκλογική περίοδο, όταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαγκωνίζονταν για το ποιος θα συσκοτίσει περισσότερο την κατάσταση, για να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και να υφαρπάξει την ψήφο τους, με κάθε ειλικρίνεια μίλησε για «περιοριστική πολιτική», για «συγκρατημένες αυξήσεις μισθών», για «μείωση των κρατικών δαπανών», για «αποκρατικοποιήσεις» κ.ο.κ. Βέβαια, οι λαοπλάνοι, και από τα δύο κόμματα, καμώνονταν πως δε δίνουν βάση στις δηλώσεις του εδώ τοποτηρητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με στόχο να μοιράζουν υποσχέσεις και μέσω αυτών να αφήνουν να αιωρείται η αίσθηση πως είναι, δήθεν, δυνατό να ικανοποιήσουν αιτήματα που αντίκεινται στις επιδιώξεις του ΣΕΒ και του κεφαλαίου συνολικά, στην ΟΝΕ και την ΕΕ. Αιτήματα, που είναι, δηλαδή, κόντρα στην πολιτική τους.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι, που παριστάνουν πως έπεσαν από τα σύννεφα με τις αντιδραστικές προτάσεις της Τράπεζας Ελλάδας. Και το μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Πολυζωγόπουλος, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, που ενώ όλο τον καιρό έκανε ...σεγόντο στις εκθέσεις και τις αντιλαϊκές προτροπές Γκαργκάνα, τώρα φαντάστηκε πως ήρθε η ώρα να βγει στην «αντίσταση»! Αυτός, που τόσα χρόνια ήταν το πρωτοπαλίκαρο της υπονόμευσης των λαϊκών αγώνων, τώρα άρχισε τους λεονταρισμούς, του στιλ «τα μέτρα δε θα περάσουν»...

Ναι, οι προτάσεις δε θα περάσουν. Δεν πρέπει να περάσουν! Οχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά απλούστατα επειδή τα μέτρα που προτείνονται οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων. Πολλαπλασιάζουν τις αρνητικές συνέπειες που επωμίζονται τα λαϊκά στρώματα, προκειμένου να υλοποιηθούν οι αξιώσεις της οικονομικής ολιγαρχίας. Μια καλή απάντηση στους φορείς και τους εκτελεστές παρόμοιων προτάσεων είναι η μαζική συμμετοχή στην αυριανή απεργία κάτω από τις αγωνιστικές σημαίες του ΠΑΜΕ!



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ