Την ίδια ώρα, όμως, δεν ακούγεται λέξη για τους εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους στον ιδιωτικό τομέα. Εκεί όπου η κάθε μορφής μερική και προσωρινή απασχόληση οργιάζει. Κανείς από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δε μιλάει γι' αυτούς, τη στιγμή που είναι γνωστό ότι η συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση είναι εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι ανύπαρκτη.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός επιδιώκει να σύρει τους συμβασιούχους του δημοσίου σε μια αναποτελεσματική νομικίστικη πολύχρονη διαμάχη. Διαμάχη που εξυπηρετεί μόνο την αντιπολιτευτική τακτική αυτών των ηγεσιών και, ταυτόχρονα, θα χτίζει τα δήθεν «φιλεργατικά προσωπεία τους». Και την ίδια στιγμή, εκεί που απαιτείται η σύγκρουση με το κεφάλαιο σιωπούν. Αφήνοντας έρμαια, στα νύχια του μεγάλου κεφαλαίου, χιλιάδες εργαζόμενους. Η λύση, άρα και η διεκδίκησή της, δεν μπορεί παρά να υπάρξει μόνο μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων και στη συγκεκριμένη περίπτωση με ένα και μόνο σύνθημα: Δουλιά μόνιμη, σταθερή, με πλήρη δικαιώματα για όλους!
Εχουμε τη γνώμη πως εντελώς επιδερμικά αντιμετωπίζει η πολιτική και φυσική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων το πρόσφατο, απαράδεκτο γεγονός, που συνέβη στη διάρκεια της παρέλασης, για την επέτειο της 25ης Μάρτη, στην Αθήνα. Θυμίζουμε ότι οι δόκιμοι της Σχολής Μόνιμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ) κατεβαίνοντας στην οδό Πανεπιστημίου, φώναξαν το γνωστό από παλιά, εθνικιστικό σύνθημα «ένα, δυο, τρία, θα σπάσουμε τα σύνορα, να μπούμε στην Τουρκία». Επειδή, λοιπόν, το θέμα πήρε δημοσιότητα (το γεγονός αναφέρθηκε το ίδιο βράδυ σε τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και σημειώθηκε επικριτικά στον «Ρ» της άλλης μέρας), επιβλήθηκε τιμωρία 10 ημερών φυλάκισης στον ουλαμό παρέλασης των δοκίμων.
Εχουμε την υποψία, λοιπόν, πως το περιστατικό αυτό δεν αφορά μόνον ή κυρίως στους δόκιμους της ΣΜΥΝ. Με δυο λόγια, θεωρούμε απίθανο η ΣΜΥΝ να λειτουργεί, όπως επιβάλλουν το Σύνταγμα και οι νόμοι, και οι δόκιμοι μαθητές της, να φωνάζουν εθνικιστικά και εμπρηστικά συνθήματα στις παρελάσεις. Τουλάχιστον, αυτό λέει η κοινή λογική και αυτή ακριβώς επιβάλλει τη γενικότερη και ουσιαστική έρευνα του ζητήματος. Οι αρμόδιοι τι λένε;
Να ξεμπερδεύουν με τους έκτακτα εργαζόμενους στις δημοτικές επιχειρήσεις του Δήμου Κερκυραίων αποφάσισαν, και επικύρωσαν με αλλαγή του Καταστατικού του σωματείου εργαζομένων στη ΔΕΥΑΚ, οι παρατάξεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, στη γενική συνέλευση, που έγινε πρόσφατα με αυτό το θέμα. Οπως δήλωσαν, δε θέλουν εργαζόμενους που προσλαμβάνονται έκτακτα με ...«μη νόμιμα μέσα», γεγονός που, όπως λένε, γίνεται κάθε λίγο. Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει την απόφαση αυτή, υπογραμμίζοντας πως, για άλλη μια φορά, ΝΔ - ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ από κοινού συνεργάζονται για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τον αποπροσανατολισμό τους.
Το ΠΑΜΕ τονίζει πως η διοίκηση του σωματείου δεν ήθελε να συσπειρώσει όλους τους εργαζόμενους στη βάση του ταξικού τους συμφέροντος, κάνοντας αγώνα για μόνιμη εργασία και ενάντια σε νοοτροπίες υποταγής, ηττοπάθειας ή σε ρουσφετολογικές λογικές και πρακτικές, στις οποίες υποκύπτουν ορισμένες φορές λαϊκοί άνθρωποι, εξαιτίας της ανεργίας και της ανάγκης για δουλιά. Προφανώς, οι εν λόγω παρατάξεις, οι οποίες ανήκουν σε πολιτικούς χώρους που έχουν παράδοση στις πελατειακές σχέσεις με ανέργους ή εργαζομένους και είναι υπόλογοι γι' αυτή την κατάσταση, θέλησαν να αποδυναμώσουν τη δύναμη των εργαζομένων και να ξεμπερδεύουν με πιθανές αγωνιστικές διεκδικήσεις για μονιμοποίηση.
«Την ανάγκη, φιλοτιμία» έκανε ο Δ. Αβραμόπουλος και δήλωσε ότι η διαβόητη εταιρία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» δε θα μπει στο χρηματιστήριο, γιατί κάτι τέτοιο «θα συνιστούσε στην πράξη ξεπούλημα της περιουσίας του ελληνικού κράτους». Ξέχασε να μας πει όμως ότι το μεγάλο εμπόδιο για την εισαγωγή της ήταν η εκκρεμότητα με την απόφαση του ΣτΕ, που αναμένεται τον Ιούνη, σχετικά με προσφυγές εναντίον της από δήμους, κατοίκους και πρώην ιδιοκτήτες περιοχών που διαχειρίζεται η ΕΤΑ.
Ηδη η εισήγηση προς την ολομέλεια αποτελεί «βόμβα» στα θεμέλια της δράσης της ΕΤΑ και απογυμνώνει το ξεπούλημα της δημόσιας τουριστικής περιουσίας, στο οποίο επιδίδεται η προαναφερόμενη εταιρία, από κάθε ίχνος ψευτο-ωφέλειας προς το δημόσιο. Εξάλλου, η δημοσιοποίηση αυτής της εισήγησης ήταν που είχε υποχρεώσει και τον πρώην γενικό γραμματέα Τουρισμού Κ. Μποτόπουλο να δηλώσει - εμμέσως πλην σαφώς - ότι η πορεία της ΕΤΑ προς το χρηματιστήριο δεν ήταν δεδομένη.
Ομως, τα σχέδια της κυβέρνησης και του υπουργού Τουρισμού δεν έχουν να κάνουν με το σταμάτημα του ξεπουλήματος. Αντίθετα, προαναγγέλλει «νέο πλαίσιο συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα» και «νέους δρόμους αξιοποίησης της περιουσίας», ενώ η ΕΤΑ θα αλλάξει διοίκηση και, ίσως, επωνυμία. Αυτό κι αν είναι... αλλαγή πολιτικής!
Ετσι και φέτος, λοιπόν, οι μισθολογικές αυξήσεις παραμένουν ο ...Νο 1 κίνδυνος για την οικονομία και πρέπει να παραμείνουν κάτω από τους δείκτες παραγωγικότητας και να μην ξεπερνούν το 4%.
Βεβαίως, η Τράπεζα της Ελλάδας και ο διοικητής της δεν μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν πώς θα τα βγάλει πέρα ένας εργαζόμενος, που αμείβεται με το βασικό μισθό, όταν θα πάρει αύξηση ...ένα (1) ευρώ τη μέρα. Τέτοια θέματα φαίνεται πως δεν έχουν να κάνουν με την «εθνική οικονομία».
Από την άλλη, βέβαια, στην ίδια έκθεση γίνεται λόγος για τεράστιους κινδύνους που εγκυμονεί ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών και συνιστάται στον κόσμο να μη δανείζεται. Λίγο αντιφατικό δε βρίσκετε;
Οσο για την «αγορά εργασίας» είναι έξυπνη η φράση περί «ισορροπίας» ανάμεσα στην «ασφάλεια και την ευελιξία», μόνο που εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τι σημαίνει: Την ...ισορροπία των εργαζομένων πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ των τομέων του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε χτες το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος και ο κ. Χρυσοχοΐδης είπε ότι θα αξιοποιηθούν σε αυτή την κατεύθυνση τα στελέχη που είχαν σχετική κυβερνητική πείρα. Λέτε ...να χάρηκαν τα εν λόγω στελέχη;
Μάλλον απίθανο μια και δεν πιστεύουμε ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να συμβάλουν στις ...πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Μάλλον για τη δική τους πολιτική θέση ενδιαφέρονται κι αυτή θα κριθεί στο συνέδριο του φθινοπώρου όπου έχουν το νου τους.
Το τι θα συμβεί τότε είναι δύσκολο να το μαντέψουμε, αλλά δε φαίνεται ότι θα είναι και πολύ ήσυχα τα πράγματα.
Για να προλάβουμε αντίστοιχες ...«εκπλήξεις» του νέου υπουργού, τον ενημερώνουμε ότι η ανεργία στη Μακεδονία και στη Θράκη έχει χτυπήσει «κόκκινο» εδώ και πολλά χρόνια, εξαιτίας της πολιτικής που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ και στήριξε απλόχερα η ΝΔ όντας στην αντιπολίτευση. Στο Νομό Πέλλας, και συγκεκριμένα στα Γιαννιτσά, καταγράφεται ανεργία της τάξης του 32%, ενώ στη Νάουσα της Ημαθίας το ποσοστό εκτοξεύεται στο 49,5%. Το ίδιο και στη Δράμα, που φτάνει μέχρι και 50%. Η Καβάλα μετράει άνεργο το 35% του οικονομικά ενεργού της πληθυσμού, ενώ στο Νομό Εβρου καταγράφονται 6.500 άνεργοι μόνο στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης, Φερών και Σουφλίου. Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Κέρδη για τους λίγους, λοιπόν, φτώχεια και ανεργία για τους πολλούς είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, η οποία αποτελεί τον πυρήνα της οικονομικής πολιτικής και της νέας κυβέρνησης. Και το γνωρίζει καλά ο νέος υπουργός Απασχόλησης, όσο και αν επιχειρεί δημαγωγικά να κρύψει τη συνενοχή του, με τη γεμάτη υποκρισία «έκπληξή» του.
«Η Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ είχε την ευκαιρία στο Συμβούλιο Κορυφής να χαράξει μια πολιτική ασφαλείας μελετημένη και δημοκρατική, επέλεξε την επέκταση του γενικευμένου φακελώματος και παρακολουθήσεων επικοινωνιών... Αυτό ακριβώς που απέτυχε στις ΗΠΑ και απειλεί τις ελευθερίες των πολιτών». Αυτά έγραφε, μεταξύ άλλων, στη δεύτερη σελίδα της η «Αυγή» του Σαββάτου, αποτιμώντας τις αποφάσεις των αρχηγών κρατών της ΕΕ για περαιτέρω περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών με πρόσχημα την τρομοκρατία. Και η «Αυγή» καταθέτει τη ...στενοχώρια της για τη χαμένη αυτή ευκαιρία της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά τη Μαδρίτη και τα διδάγματα από την εκλογική ήττα του Αθνάρ.
Και μπορεί, βέβαια, ο ισπανικός λαός να καταδίκασε τον Αθνάρ και την πολιτική του, αλλά ο διάδοχός του στην πρωθυπουργία της χώρας έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στην απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής. Οπως ακριβώς θα έκανε και ο Αθνάρ, αν κέρδιζε αυτός τις εκλογές, ή ο Γιώργος Παπανδρέου, αν βρισκόταν αυτός στις Βρυξέλλες, στη θέση του Καραμανλή. Κι αυτό, γιατί η αντιδραστική πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι σύμφυτη με τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και τη σύγχρονη φάση ανάπτυξής της. Οσο για τις αυταπάτες που θρέφει η «Αυγή», σχετικά με «χαμένες ευκαιρίες», είναι όνειρα θερινής νυκτός, αφού η ΕΕ δεν έχασε καμιά ευκαιρία, για τον απλό λόγο ότι ποτέ δε θα μπορούσε, αλλά ούτε και θα ήθελε να έχει μια τέτοια ευκαιρία.
Στον ανολοκλήρωτο αλβανικό εθνικισμό εντοπίζουν αρκετοί αναλυτές την αιτία της νέας έντασης στο Κόσσοβο και τη νέα έξαρση βίας στην περιοχή. Μερικοί, μάλιστα, για να στηρίξουν τις απόψεις τους, ανατρέχουν ακόμη και στην περίοδο της διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, στη δημιουργία των εθνικών κρατών της Βαλκανικής και στο «ρίξιμο» που έγινε τότε σε βάρος των Αλβανών...
Και δε λέμε, βέβαια, η έξαρση του εθνικισμού στην περιοχή των Βαλκανίων, οπωσδήποτε, έχει τη θέση της στην εξήγηση των όσων συμβαίνουν σήμερα στο Κόσσοβο, ίσως αύριο στο Τέτοβο, η σε όποια άλλη περιοχή. Αν, όμως, μείνουμε μόνο στον παράγοντα «εθνικισμός», χωρίς να τον συνδέσουμε με την ωμή ιμπεριαλιστική επέμβαση στη βαλκανική χερσόνησο, που εκδηλώθηκε περισσότερο έντονα από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, τότε, και λαθεμένα συμπεράσματα μπορούν να βγουν, και πρώτης τάξης άλλοθι δίνεται στη δράση του ιμπεριαλισμού. Δε γνωρίζουμε, αν υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από προσεγγίσεις που βλέπουν σαν κινητήριο μοχλό τον αλβανικό εθνικισμό. Αυτό που έχει καταλάβει, πάντως, και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας είναι ότι, από τη στιγμή που η σιδερένια μπότα του ιμπεριαλισμού πάτησε στα εδάφη της Βαλκανικής, το αίμα άρχισε να ρέει ποτάμι. Και αυτή η αλήθεια δεν μπορεί να αποκρυβεί με τίποτα.