Απέτυχε παταγωδώς η φιέστα που ετοιμαζόταν τις τελευταίες μέρες για τη «θερμή» υποδοχή του υπουργού Υγείας Κ. Στεφανή στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Τρικάλων, που επισκέφτηκε χτες χάριν των προεκλογικών σκοπιμοτήτων του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό γιατί στη συγκέντρωση που είχε προγραμματιστεί στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου να μιλήσει ο Κ. Στεφανής, οι εργαζόμενοι που βρέθηκαν εκεί για να τον ακούσουν ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα. Ετσι προς μεγάλη του απογοήτευση ο υπουργός αναγκάστηκε να μιλήσει για τα «επιτεύγματα» της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στον τομέα της Υγείας σε μια αίθουσα που ήταν παρόντες μόνο το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου και οι δημοσιογράφοι. Η πλειοψηφία των εργαζομένων απουσίαζε αγνοώντας ακόμα και το «δέλεαρ» της διοίκησης, που τους είχε υποσχεθεί ότι για όσες ώρες καθήσουν ν' ακούσουν τον υπουργό θ' απαλλαγούν από την εργασία τους τις επόμενες μέρες. Οπως χαρακτηριστικά έλεγαν πολλοί από τους εργαζόμενους, δεν υπήρχε λόγος να κάτσουν καθώς θα «έχαναν» το χρόνο τους ν' ακούσουν «μία από τα ίδια». Τις χιλιοειπωμένες κυβερνητικές υποσχέσεις, δηλαδή, για ολοκλήρωση και λειτουργία του καινούριου νοσοκομείου των Τρικάλων και για κάλυψη όλων των κενών που υπάρχουν. Και άλλοι, έλεγαν, ότι η επίσκεψη του Κ. Στεφανή μεσημεριανές ώρες ήταν μεθοδευμένη ώστε ν' αποφύγει το αδιαχώρητο που γίνεται σε ώρες αιχμής, λόγω των τραγικών ελλείψεων του νοσοκομείου. Δεν είχαν άδικο...
Τα «ΘΑ» των καφενείων...
«Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα», λέει μια παροιμία που αρμόζει περίφημα στους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι οποίοι κάθε τέσσερα χρόνια «παίρνουν σβάρνα» τα χωριά της Θεσσαλίας για να «ψαρέψουν» ψήφους, τάζοντας «λαγούς με πετραχήλια». Επισκέπτονται, λοιπόν, τα καφενεία, φορώντας το «προσωπείο» του φιλοαγρότη και αρχίζουν τα «ΘΑ». Πολλές φορές, δε, προκαλούν το γέλιο των θαμώνων, ακούγοντας τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ να υπόσχονται γενικά και αόριστα μια «νέα τετραετία της περιφέρειας» και της ΝΔ να «τα ρίχνουν» στο κυβερνών κόμμα επειδή δε χειρίστηκαν σωστά τ' αγροτικά ζητήματα.
Ουσιαστικά, δηλαδή, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού αναλώνονται σε διάφορες «κοκορομαχίες» για το ποιος θα είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που ως στόχο έχει το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Και επειδή ο αγρότες ούτε αφελείς είναι, ούτε άβουλα όντα, ξέρουν πολύ καλά ότι «ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι το ίδιο», όπως πολλοί λένε. Μένει, λοιπόν, να το δείξουν αυτό και στην κάλπη, μαυρίζοντας τους «Μαυρογιαλούρους» του δικομματισμού και ρίχνοντας «κόκκινο» στην κάλπη, όπου βρίσκεται η ελπίδα και η απαντοχή τους.
Το ανθεκτικότερο ανάχωμα
Ενδιαφέρουσες πλευρές έχει το χτεσινό άρθρο του καθηγητή Νομικής του ΑΠΘ Ν. Παρασκευόπουλου και προέδρου του ΚΕΘΕΑ στην «Ελευθεροτυπία» με τίτλο: «Προεκλογικές εξαγγελίες για τα ναρκωτικά. Υποκατάσταση και απεξάρτηση».
Αξιοποιώντας και την εμπειρία των ελληνικών στεγνών προγραμμάτων ο Ν. Παρασκευόπουλος καταλήγει στο άρθρο του: «Τελικά μια νομοθετική μεταρρύθμιση, που να ενσωματώνει αντί να αποκλείει τους χρήστες, καθώς και κάποια μέτρα κατά της ανεργίας των νέων, μπορεί να αποτελέσουν πολύ ανθεκτικότερο ανάχωμα απέναντι στη διάδοση των ναρκωτικών, από όσο ένας πολλαπλασιασμός των προσφερόμενων υποκαταστάτων. Τα τελευταία μπορεί να αποτελούν επικουρική δικλείδα ανάγκης και όχι τη βασική πρόταση της ελληνικής Πολιτείας για τους νέους. Η μετεκλογική εξουσία θα χρειαστεί να αναμετρηθεί με τους κρίσιμους πολιτικούς και κοινωνικούς όρους του προβλήματος».
Ο «φυσικός χώρος» των αριστερών
Επιτέλους ο ορίζοντας καθάρισε. Το ΠΑΣΟΚ, εντάσσοντας στους κόλπους του τους «γκουρού» του νεοφιλελευθερισμού Στ. Μάνο και Α. Ανδριανόπουλο, πιστοποιεί και επισφραγίζει τη «δεξιά» μετάλλαξή του. Το σοσιαλιστικό κόμμα που επί τριάντα χρόνια έθετε εαυτό στην αριστερή μεριά της πολιτικής ζωής στη χώρα μας, δεν υφίσταται πια. Στη θέση του δημιουργείται ένα ακόμα φιλελεύθερο κόμμα, δίπλα στην εκ παραδόσεως φιλελεύθερη ΝΔ. Το νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται, παρά τις αναφορές στο μέλλον, μοιάζει με το σκηνικό της προδικτατορικής περιόδου, όταν η Ενωση Κέντρου και η ΕΡΕ κάλυπταν και εξέφραζαν από κοινού τον ίδιο πολιτικό χώρο, έχοντας απέναντί τους την Αριστερά.
Αυτή η επιστροφή στο πολιτικό παρελθόν μπορεί να φαίνεται περίεργη, αλλά εξηγείται. Σήμερα, καθώς δε βρισκόμαστε στη μεταχουντική περίοδο όταν ο λαός απαιτούσε από τα κόμματα να εμφανίζονται όσο το δυνατόν πιο αριστερά, το ΠΑΣΟΚ νιώθει ότι ήρθε η ώρα να απελευθερωθεί πλήρως από το «αριστερό» παρελθόν του. Ενα παρελθόν που αποτελεί «βαρίδι» στην προσπάθεια της νέας ηγεσίας του να τα «δώσει όλα» για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης». Τώρα, πλέον, όλα είναι πιο καθαρά. Το ΠΑΣΟΚ καταλαμβάνει το «φυσικό του χώρο» στο πολιτικό πεδίο, αφήνοντας κατά μέρος τις παραλλαγές και τα άλλοθι.
Σήμερα πια δε δικαιολογείται καμιά αυταπάτη. Οσοι πίστευαν ότι ο «Σημιτικός εκσυγχρονισμός» ήταν μια πρόσκαιρη «δεξιά παρέκκλιση» στην αριστερή πορεία του ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται για κάτι το περιοδικό αλλά το μόνιμο. Τούτων δοθέντων, τα λαϊκά στρώματα, οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες που ακολουθούσαν μέχρι σήμερα το ΠΑΣΟΚ, τίθενται προ του διλήμματος: Θα παραμείνουμε σ' ένα κόμμα που δε μας καλύπτει ταξικά, δε μας εκφράζει πολιτικά ή θα πάμε στο «φυσικό μας χώρο»; Η απάντηση σ' αυτό το αδυσώπητο δίλημμα δεν είναι εύκολη - υπάρχουν βιώματα, συναισθήματα, αλλά και δεσμεύσεις που καθιστούν δύσκολη την απόφαση απαγκίστρωσης - αλλά είναι ανάγκη να δοθεί και μάλιστα ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, καθώς «οι καιροί ου μενετοί». Αν στις ερχόμενες εκλογές το απελευθερωμένο από το παρελθόν ΠΑΣΟΚ δεν «απελευθερωθεί» κι από τους αριστερούς ψηφοφόρους του, τότε οι δρομολογημένες εξελίξεις δύσκολα θα ανακοπούν.
Στο καθαρότερο πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται με την επισφράγιση της μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ, δίνεται η ευκαιρία στην Αριστερά να εμφανιστεί όπως πραγματικά είναι ως η μόνη πολιτική δύναμη της χώρας που στέκεται στον αντίποδα του φιλελευθερισμού. Κι όταν μιλάμε για Αριστερά εννοούμε πρώτα και κύρια το ΚΚΕ, καθώς υπάρχουν και «αριστεροί» και «αριστερά» κόμματα που σκέφτονται φιλελεύθερα και δεν αναφερόμαστε μόνο σ' αυτούς που κινούνται προς το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ. Τώρα πλέον που «οι μάσκες έπεσαν» και τα άλλοθι ξεπεράστηκαν, κανείς αριστερός δε δικαιολογείται να παραμένει εγκλωβισμένος στο ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται όλοι οι αριστεροί να μετακινηθούν μαζικά προς το ΚΚΕ γιατί αυτός είναι ο φυσικός τους χώρος. Αυτή η μετακίνηση θα παρακινήσει να κάνουν το ίδιο και εργαζόμενοι και προοδευτικοί πολίτες που είναι εγκλωβισμένοι στη ΝΔ. Ετσι η ενίσχυση του ΚΚΕ θα δημιουργήσει το δεύτερο πόλο ο οποίος θα βρίσκεται πραγματικά απέναντι στο φιλελευθερισμό και η πολιτική διαμάχη θα γίνεται επί πραγματικών διαφορών.
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Ψήφος και εισιτήριο!
Ποιος είπε καλέ αυτή την κακοήθεια, ότι πολλοί από αυτούς που ψήφισαν για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ τον Γιώργο Παπανδρέου είναι «δεμένοι», περιμένουν διορισμούς και άλλα ρουσφέτια; Ντροπή! Απλώς, σε κάποιους από αυτούς που ψήφισαν - που σε άλλη περίπτωση δε θα ψήφιζαν - θέλησαν ή θα θελήσουν στο μέλλον οι ΠΑΣΟΚοι να τους κάνουν κάποια μικρά δωράκια... Ετσι, για να εκφράσουν την «ευγνωμοσύνη» τους.
Πώς αλλιώς μπορεί να εκληφθεί το γεγονός ότι σε πολλούς (αν όχι σε όλους τους) φοιτητές που ψήφιζαν τον Γ. Παπανδρέου στο Λονδίνο οι ΠΑΣΟΚοι έδιναν και ένα δωρεάν εισιτήριο για Ελλάδα;(!)
«Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά»
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΣΑΦΩΣ αποτυχημένη η προσπάθεια διεύρυνσης του ΠΑΣΟΚ. Λείπει ο Μητσοτάκης από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, οπότε ο πρώην υπουργός Οικονομίας και ο πρώην υπουργός Βιομηχανίας της «καταστροφικής κυβέρνησης» της ΝΔ του 1990 -1993 νιώθουν αφόρητη μοναξιά.
Το αυτό ισχύει, φυσικά, και για τον πρώην υπουργό Παιδείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη Βασίλη Κοντογιαννόπουλο. Κι αυτά με τα μέχρι χτες δεδομένα, γιατί ...δεν ξέρεις τι γίνεται.
Αραγε, όταν ο Κώστας Λαλιώτης επέμενε στην 12η θέση του ψηφοδελτίου της Επικρατείας, το έκανε όντως για να μην έχει ενεργό ρόλο όπως έλεγε ή για να μην είναι το όνομά του μεταξύ ...Ανδριανόπουλου και Ανδρουλάκη;
Τελικά, η «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη» «άνοιξε» και άνοιξε τόσο πολύ που ...θέλει να τους καταπιεί όλους! Μόνο που ο Ελληνας πολίτης θα της πέσει βαρύς στο στομάχι.
ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ να δούμε, πάντως, λίγο πιο σοβαρά τα πράγματα, είμαστε υποχρεωμένοι να το πούμε: Η ...ξεφτίλα τους και η κοροϊδία απέναντι στον κόσμο είναι πλέον ανεξέλεγκτη.
Μάλλον αστεία ακούγονται όσα «τραύλισε» ο Σουφλιάς περί ετερόκλητης σύμπραξης. Κάθε άλλο παρά ετερόκλητη είναι πολιτικά, αφού ο ...ένας θαυμάζει τις θέσεις του άλλου!
Ενδεικτική και η δήλωση του (εκ των φιλελευθέρων) κ.Ψαχαρόπουλου που είπε πως η μόνη λύση για το Ασφαλιστικό στην Ελλάδα είναι η υιοθέτηση των προτάσεων Γιαννίτση και Σπράου. Ο νόμος Σιούφα φαντάζει ...«λάιτ» στο νεοφιλελεύθερο «βλέμμα» του.
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ όλο χαμό, εν τω μεταξύ, βγήκε χτες και ο Νίκος Χριστοδουλάκης να μας πει ότι σπάσαμε κάθε ρεκόρ στο θέμα της ανάπτυξης, αφού η ελληνική οικονομία «έπιασε» ρυθμούς πάνω από 4,7%...
Τώρα το τι είναι αυτή η «ελληνική οικονομία» είναι ένα άλλο θέμα. Γιατί ο μισθωτός, ο συνταξιούχος και ο μικρομεσαίος δεν είναι. Αυτοί ...έπιασαν πάτο αυτούς τους καιρούς των «παχιών (για άλλους) αγελάδων.
Γρηγοριάδης Κώστας
Κόκκινο στο μαύρο του δικομματισμού
Η κινητικότητα που καταγράφεται τελευταία στα αστικά πολιτικά κόμματα, οι «μετεγγραφές», όπως χαρακτηρίστηκαν, προσφέρονται για προβληματισμό και εξαγωγή συμπερασμάτων χρήσιμων για την ώρα της κάλπης. Είναι αυτονόητο πως οι Στ. Μάνος και Α. Ανδριανόπουλος δεν προσχωρούν στο ΠΑΣΟΚ για να εφαρμόσουν ...πρόοδο και σοσιαλισμό. Τα «καθαρόαιμα» του νεοφιλελευθερισμού συντάσσονται με το κυβερνών κόμμα γιατί το θεωρούν αυθεντικό εκφραστή της πολιτικής στην οποία ορκίζονται. Η επιλογή τους, όπως και αυτή του Στ. Παπαθεμελή, της Μ. Δαμανάκη κ.ά., αποτελεί μία ακόμα επιβεβαίωση αυτού που χρόνια τώρα φωνάζει το ΚΚΕ. Οτι, δηλαδή, οι εταίροι του δικομματισμού πρεσβεύουν την ίδια ακριβώς πολιτική. Και λέμε μία ακόμα γιατί χρόνια τώρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δε χάνουν ευκαιρία να το αποδεικνύουν.
Από κοινού εφάρμοσαν και στήριξαν μια ταξική υπέρ του κεφαλαίου και εναντίον του λαού πολιτική. Από κοινού αύριο θα εξαπολύσουν νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, που θα είναι πολύ πιο άγρια απ' όσο μπορεί κανείς να φανταστεί. Από κοντά και ο Συνασπισμός, που όταν δε στήριζε άμεσα την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, το έπραττε έμμεσα καλλιεργώντας στο λαό αυταπάτες, μοιρολατρία και συμβιβασμό, συμβάλλοντας στο μέτρο των δυνάμεών του στο να παραμένει καθηλωμένος, σε σύγχυση, τρέφοντας φρούδες ελπίδες και καταπίνοντας την οργή και τη δυσαρέσκειά του.
Ολοι αυτοί έχουν πάρει τις αποφάσεις τους. Εχουν χαράξει την πορεία τους. Το κρίσιμο αυτή την ώρα είναι ο λαός να πάρει τις δικές του αποφάσεις και να χαράξει τη δική του πορεία. Κάθε αριστερός, προοδευτικός άνθρωπος μπορεί να δει σήμερα ποιοι ρίχνουν νερό στο μύλο του δικομματισμού και να τους στερήσει τη δυνατότητα να συνεχίζουν να το κάνουν. Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που μέχρι σήμερα ίσως να διατηρούσαν ελπίδες πως κάτι μπορεί να αλλάξει, έχουν σήμερα όλες τις αποδείξεις πως αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Πως ό,τι αλλάξει θα είναι προς το χειρότερο για τα συμφέροντά τους. Κάθε εργαζόμενος οφείλει την ώρα της κάλπης να ανασύρει από τη μνήμη του τα έργα και τις ημέρες του δικομματισμού και να τους τιμωρήσει αποφασιστικά, να μην τους επιτρέψει να συνεχίσουν να κατεδαφίζουν το οικοδόμημα των δικαιωμάτων του.
Την ώρα της κάλπης όλοι εμείς μπορούμε και πρέπει να κάνουμε μόνο μία επιλογή. Να ψηφίσουμε ταξικά, να ψηφίσουμε για τα συμφέροντά μας. Να ψηφίσουμε το ΚΚΕ. Η κόκκινη ψήφος θα είναι συγχρόνως ψήφος καταδίκης του δικομματισμού, αλλά και ψήφος-επένδυση για το αύριο. Επένδυση στην αντίσταση και στον αγώνα που την επαύριο των εκλογών θα είναι απαραίτητος όσο ποτέ πριν. Επένδυση στην ανάταση του λαϊκού εργατικού κινήματος, για το τσάκισμα της μοιρολατρίας. Κόκκινη ψήφο, για να κλείσει η κάλπη και να ανοίξει μια καινούρια ελπιδοφόρα σελίδα για το λαό και τον τόπο.
Σφίγγει ανατολικά ο αμερικανικός κλοιός...
Γρηγοριάδης Κώστας
Τα σχέδια των Αμερικανών για τη μεταφορά στρατιωτικών δυνάμεων από τη Δυτική Ευρώπη και την, παράλληλα, δημιουργία βάσεων στην Ανατολική θα είναι έτοιμα μέχρι τα τέλη Μάρτη, δηλώνουν Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι. Μάλιστα, αξιωματούχοι του αμερικανικού Πενταγώνου πραγματοποίησαν ήδη αναγνωριστικές επισκέψεις σε περιοχές στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία αλλά και στην Πολωνία.
Τα σχέδια των Αμερικανών, ωστόσο, έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στη Μόσχα, που περικυκλώνεται από τη Δύση, ενώ πιέζεται και στον Καύκασο. Ο Ρώσος υπουργός Αμυνας, Σεργκέι Ιβανόφ, πρόσφατα κάλεσε το NATO να μην εγκαταστήσει στρατιωτικές βάσεις στην Πολωνία και στις χώρες της Βαλτικής, απειλώντας ότι η Ρωσία θα λάβει απαντητικά μέτρα αν διαπιστώσει ότι τα συμφέροντά της απειλούνται. Ακόμη, ζήτησε να δοθεί στη Ρωσία δυνατότητα πρόσβασης και ελέγχου των νέων βάσεων ώστε «να διαπιστώνουμε σε μόνιμη βάση ότι ο τρόπος που χρησιμοποιούνται οι εγκαταστάσεις δε θέτει υπό απειλή τα εθνικά μας συμφέροντα». Η Ρωσία, βέβαια, λίγα μπορεί να διεκδικήσει από τους Αμερικανούς αλλά το σίγουρο είναι ότι η διαμάχη αυτή για τις «σφαίρες επιρροής» θα κρατήσει καιρό.
Νόμος Σιούφα με υπογραφή Μάνου
Αυτός είναι ο νόμος 2084/1992, ο και αποκαλούμενος «νόμος Σιούφα», για τον οποίο διέρρηξε τα ιμάτιά του το ΠΑΣΟΚ, όταν αναφέρθηκε σ' αυτόν η ΝΔ κατά την παρουσίαση του οικονομικού της προγράμματος.
Κοιτάξτε τώρα τίνος είναι η υπογραφή, πάνω απ' την υπογραφή του Δ. Σιούφα: Του Στέφανου Μάνου, που υπέγραψε ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στις 2.10.1992.
Αυτό το αντιασφαλιστικό διαμάντι διαφύλαξε και το επεξέτεινε το ΠΑΣΟΚ. Και τώρα αγκαλιάζει έναν απ' τους μεγαλύτερους εμπνευστές του.
Ο σ. Λάμπρος και ο σ. Μάνος
Μάλιστα, ο Στ. Μάνος σε μία απ' τις πολύωρες διαπραγματεύσεις του με τη ΓΣΕΕ - πριν ψηφιστεί ο νόμος Σιούφα - έλεγε ότι αν τον άκουγαν τα συνδικάτα θα έλυνε το ασφαλιστικό πρόβλημα για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Δηλαδή, αν πρόσθεταν κάμποσες ακόμα αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις απ' αυτές που θεσπίστηκαν με το νόμο Σιούφα.
Τα θυμάται αυτά τουλάχιστον ο «σύντροφος» Λάμπρος Κανελλόπουλος, που συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις ως πρόεδρος τότε της ΓΣΕΕ;
Παίκτες χωρίς φανέλα
«Το έχω πει επανειλημμένα, εγώ να ενταχθώ στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν μπορώ να ενταχθώ σε ένα κόμμα που λέγεται σοσιαλιστικό» έλεγε προχτές στο «Φλας» ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος λίγο πριν ανακοινώσει τη συνεργασία του με το ΠΑΣΟΚ.
Μα δε χρειάζεται τέτοια προσχώρηση του Ανδριανόπουλου. Το ΠΑΣΟΚ είχε προσχωρήσει προ πολλού στη φιλελεύθερη (νέα και παλιά) πολιτική. Αλλά ο Ανδριανόπουλος, εκτός από ντούρος φιλελεύθερος, συμπεριφέρεται και ως βέρος Πειραιώτης. Σαν το Δεληκάρη, δηλαδή, τον παλιό παίκτη του Ολυμπιακού, που όταν του πρότειναν να μεταγραφεί στη Σέλτικ της Σκοτίας, λένε, ότι απάντησε πως δεν πάει στη Σέλτικ γιατί αυτή φοράει πράσινα. Τελικά ο Δεληκάρης πήγε στον πράσινο ΠΑΟ, όπου και τελείωσε την καριέρα του.
Ετσι είναι οι μεγάλοι παίκτες του δικομματισμού και του διπολισμού: Δεν έχουν φανέλα. Εχουν μόνο αφεντικά.
(ΥΓ: Ουδείς ψόγος, βέβαια, για τον ποδοσφαιριστή και περισσότερο τον άνθρωπο Δεληκάρη, που μετά από τόσο χρόνια εξακολουθούν να τον θαυμάζουν φίλοι κι αντίπαλοι).
Feeds
