Τετάρτη 11 Φλεβάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το ψωμί και τα πίτουρα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κυριακή βράδυ στο Κιλελέρ. Ο Γιώργος Παπανδρέου, ακολουθώντας τις οδηγίες των επικοινωνιολόγων του, εμφανίζεται σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο απευθύνοντας το διάγγελμα για τη «νέα εποχή» που σηματοδοτεί η ανάδειξή του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Κι αφού έπαιξε όπως έπρεπε το ρόλο του, σβήνουν οι τηλεοπτικοί προβολείς, χαλαρώνουν οι επικοινωνιολόγοι, τον πλησιάζει ένας γερο-αγρότης και τον ρωτά: «Πώς γίνεται να πουλιέται το στάρι 40 δρχ. και το πίτουρο να κοστίζει 80, ενώ το ψωμί 400 δρχ. το κιλό;». Απάντηση δεν πήρε, όμως. Ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξέρει πολύ καλά τους στόχους της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που καλείται και διαβεβαιώνει ότι θα εφαρμόσει, εφόσον αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, όμως επί του συγκεκριμένου θέματος πιάστηκε, μάλλον, αδιάβαστος. Δεν ξέρουμε, βεβαίως, αν γνωρίζει πώς δίνουν οι αγρότες τη μάχη της επιβίωσης στα χωράφια τους. Μπορεί, δε, να μη γνωρίζει τι εστί πίτουρο και ίσως να μην ξέρει τι είναι ψωμί. Βλέπετε, άλλες είναι οι διατροφικές συνήθειες ΜΑDΕ IN USA and EU και ο ίδιος ίσως και να έμαθε να τρώει μόνο κρακεράκια. ΄Η λέτε να φοβήθηκε τη λαϊκή ρήση «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες»;

Ευτυχώς...

Σχόλιο για την πρόκληση του Παπανδρέου να βρεθεί στο Κιλελέρ και να βεβηλώσει το χώρο της θυσίας, με αφορμή την επικύρωση της εκλογής του, έκανε στην εφημερίδα μας αναγνώστης, με αφορμή και το χτεσινό σχόλιο της στήλης. Ειδικότερα ο αναγνώστης μας επισήμανε τα εξής:

«Ευτυχώς που ο Γ. Α. Παπανδρέου μνημόνευσε τον πατέρα του Ανδρέα, ενώ ξέχασε τον Μαρίνο Αντύπα! Δηλαδή, ευτυχώς που δε βεβήλωσε και τη μνήμη του Αντύπα», συμπλήρωσε.

Σωστός ο αναγνώστης...

ΣυμΜΑΤοχική δημοκρατία

Φαίνεται ότι ήταν αναπάντεχη για την εργοδοσία «ΔΡΑΚΟΥΛΑΚΗΣ ΕΠΕ» (κατασκευάζει εξοπλισμούς καταστημάτων) η καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στην προχτεσινή 24ωρη απεργία που είχε κηρύξει το Συνδικάτο Μετάλλου Αθήνας. Η εργοδοσία προσέτρεξε προχτές στη συνδρομή της κυβέρνησης και έξω απ' το εργοστάσιο έφτασαν πάραυτα αστυνομικές δυνάμεις και ΜΑΤ, που όμως δε φρονημάτισαν τους εργαζόμενους και δεν μπήκαν στο εργοστάσιο. Εκπληκτοι, όμως, οι εργαζόμενοι είδαν και χτες το πρωί - που δεν απεργούσαν - μια ολόκληρη διμοιρία των ΜΑΤ έξω απ' το εργοστάσιο!!!

Το φόβο των εργατών να 'χουν οι εργοδότες κι ας κουβαλάνε και μερικές φορές τζάμπα τα ΜΑΤ. Δεν πειράζει, έτσι εκφράζεται στην πράξη και το πνεύμα της «συμμετοχικής δημοκρατίας» - η οποία μπορεί και να μετονομαστεί σε ΣυμΜΑΤοχική Δημοκρατία!

Σε δουλιά να βρισκόμαστε...

Εδώ τα όπλα, εκεί τα όπλα, πουθενά τα όπλα... Ο λόγος για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ, για τα οποία υποτίθεται ότι κρίθηκε αναπόφευκτη και χρονικά επιτακτική η στρατιωτική εισβολή στη χώρα, ακόμη και μονομερώς.

Εννιά μήνες μετά την επίσημη λήξη του πολέμου και την επιβολή στρατιωτικής κατοχής, τα πολυσυζητημένα απαγορευμένα όπλα δε βρίσκονται πουθενά. Και, όπως φαίνεται, δεν πρόκειται και να βρεθούν ποτέ. Ο, προσφάτως, παραιτηθείς, επικεφαλής της αμερικανο-βρετανικής ειδικής ερευνητικής ομάδας, Ντέιβιντ Κέι, δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν είδε κανένα απολύτως στοιχείο, που να αποδεικνύει ότι υπήρξαν απαγορευμένα όπλα στο Ιράκ από το 1991 και μετά.

Παρά τις αρχικές προσπάθειες υποτίμησης της κατηγορηματικής αυτής διαπίστωσης, τόσο από την αμερικανική, όσο και από τη βρετανική ηγεσία, το θέμα άρχισε να λαμβάνει σοβαρές διαστάσεις και στις δύο πρωτεύουσες, με αποτέλεσμα να καταστεί αναγκαία η σύσταση σχετικών «διερευνητικών» επιτροπών. Στόχος των επιτροπών αυτών είναι να ερευνήσουν «τι πήγε λάθος» και οι πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών δεν ήταν ακριβείς.

Διότι το ενδεχόμενο να ασκήθηκαν πιέσεις στις μυστικές υπηρεσίες (όπως πολλάκις καταγγέλθηκε από στελέχη τους για να διαψευστεί από τους πολιτικούς προϊστάμενούς τους), ή η πιθανότητα, οι πληροφορίες που υπήρχαν να διογκώθηκαν από τις κυβερνήσεις, δεν εξετάζεται φυσικά καθόλου. Οπως, άλλωστε, δεν εξετάζεται διόλου το προφανές: Η ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής να ήταν ένα άλλοθι, και μάλιστα κακοστημένο, για την υλοποίηση ειλημμένων αποφάσεων. Υποθέτουμε ότι αυτό το ενδεχόμενο δε θα ερευνηθεί από τις αρμόδιες επιτροπές.

«Αόρατες φορεσιές... »

«

Μονά χάνεις, ζυγά κερδίζω...». Κάπως έτσι ορίζει η κυβέρνηση με τις πράξεις της, τόσο τη δημοκρατία, όσο και την ενημέρωση. Το τελευταίο της κατόρθωμα να μειώσει κατά 30% από τις προηγούμενες εκλογές τον τηλεοπτικό χρόνο, που δίνεται δωρεάν στα κόμματα κατά την προεκλογική περίοδο, χτυπούσε από δύο πλευρές τον ίδιο πάντα στόχο: Την υφαρπαγή, έστω και με το ζόρι, της ψήφου του ελληνικού λαού.

Πώς θα τελείωνε το παραμύθι του Αντερσεν, αν ο μικρός, που φώναξε «ο βασιλιάς είναι γυμνός», είχε απαχθεί εγκαίρως, είχε δεθεί και φιμωθεί; Λογικά, κανένας δε θα συνερχόταν ποτέ από την υποβολή και όλοι θα θαύμαζαν μέχρι τέλους τη «θαυμάσια φορεσιά του βασιλιά τους...». Κάπως έτσι θέλουν το λαό, να πάει, να ψηφίσει μισοζαλισμένος από τις εικόνες τους και τις νεοφιλελεύθερες «νέες» ιδέες τους, που, όμως, ξεφουρνίζουν με χαμόγελο... Αυτή είναι η μία πλευρά επίθεσης. Τόσο αντέχει η δημοκρατία τους. Οσο, να μη συνέλθει ο λαός από την υποβολή. Αλλωστε, αμέσως μετά, την ώρα της πραγματικότητας, το ξέρουν πως θα τον έχουν απέναντι... Το ξέρουν και το γράφουν ανοιχτά στα προγράμματά τους με τα μέτρα που προτείνουν.

Η άλλη πλευρά σχετίζεται με την πρώτη. Πρόκειται για τη συνύφανση κυβέρνησης και ιδιοκτητών ΜΜΕ, που, όποιος πει πως την ανακάλυψε σήμερα, μάλλον ζούσε σ' άλλη χώρα... Για να μπορούν οι ιδιοκτήτες να είναι ιδιοκτήτες, αναδεικνύουν εκπροσώπους τους και αυτοί, με τη σειρά τους, κατά περίπτωση δεν ξεχνούν και πάντα με το αζημίωτο. Στην προκειμένη περίπτωση, για παράδειγμα, οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ αντιστέκονταν, γιατί από το δωρεάν χρόνο στα κόμματα έχαναν εισοδήματα από την «αρπαχτή» εμπορική διαφήμιση, που αναμένεται αυξημένη σε τέτοιες περιόδους. Αν αυτό δεν είναι «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο», όσον αφορά στη σχέση κυβέρνησης και ΜΜΕ, τότε τι είναι; Περιορίζονται - αποκλείονται οι διαφορετικές φωνές και τα κέρδη μεγαλώνουν.

Τα μέλη, τα στελέχη, οι οπαδοί και φίλοι του ΚΚΕ δεν παραπονούνται. Για άλλη μια φορά, αποκαλύπτουν και προχωρούν μπροστά. Καιρός ήταν, να θρέφαμε την αυταπάτη πως είναι ποτέ δυνατό να έχουμε ελεύθερες δημοκρατικές εκλογές στην πραγματικότητα της πιο σκληρής εκμετάλλευσης. Αν ποτέ, μετά από σκληρούς αγώνες και διεκδικήσεις, φτάνουν να δίνουν καμιά σταγόνα «ελευθερίας», είναι για να έχουν άλλοθι για τα ποτάμια της αδικίας.

Αρα, και η ενημέρωση είναι αντικείμενο διεκδίκησης και πάλης. Είναι πάλη ενάντια στο σύστημα, που, αρπάζοντας μυαλά και συνείδηση, αποκτά άλλοθι ύπαρξης και διαιώνισης. Είναι πάλη, που αλλάζει συσχετισμούς ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Είναι πάλη, για να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να λέμε πως δεν υπάρχουν «αόρατες φορεσιές» για βασιλιάδες...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Εκλεκτικές συγγένειες...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΑΝΤΩΣ, εάν συνεχίσει έτσι αυτό το προεκλογικό παζάρι μεταγραφών «πρώην» στελεχών και βουλευτών, μετά από τρεις - τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις θα βρεθεί ο Παπανδρέου επικεφαλής της (πρώην) κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ και ο Καραμανλής του ΠΑΣΟΚ...

Γιατί στα ονόματα του Παπαθεμελή, του Μάνου, και του Ανδριανόπουλου, προσθέστε και όλες τις προηγούμενες μεταγραφές τύπου Κοντογιαννόπουλου και θα διαπιστώσετε ότι τα πράγματα γίνονται περίεργα.

Είναι, βέβαια, σαφές ότι ίδιες πολιτικές μπορούν να εκπροσωπηθούν από τα ίδια πρόσωπα, ανεξαρτήτως ποιο θα είναι το χρώμα της σημαίας. Ομως ο τυχοδιωκτισμός είναι πασιφανές πως τείνει να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Μερικοί αρέσκονται να αποκαλούν την κατάσταση αυτή ως «ρευστό πολιτικό σκηνικό», όμως μάλλον πρόκειται για υγρό μείγμα πολιτικάντηδων που έχει μπει στο ...μίξερ της αρπαχτής.

ΕΔΩ ΛΑΛΙΩΤΗΣ, εκεί Λαλιώτης, πού είναι ο Λαλιώτης; Τον ...παπά παίζουν προφανώς εκεί στο ΠΑΣΟΚ με τον πρώην γραμματέα τους, που βεβαίως απόσχει, εμμένοντας στα όσα έχει δηλώσει, παραβρίσκεται όμως ως σύμβουλος σε επικοινωνιακά επιτελεία χωρίς να έχει θεσμικό ρόλο.

Ποιος ξέρει, ίσως να είναι και αυτές πρακτικές της ...συμμετοχικής δημοκρατίας, που στο ανώτερο επίπεδο του κυβερνώντος κόμματος παρουσιάζονται μέσω ...«αφανών στελεχών».

Πάντως, ανεξαρτήτως του εάν διαθέτουν τον ίδιο τον Λαλιώτη, είναι σαφές ότι διαθέτουν χαρακτηριστικά της πολιτικής τακτικής του. Η εντυπωσιοθηρία βρίσκεται σε πρώτη ζήτηση.

ΕΞΑΙΡΕΤΗ η προσπάθεια Πάγκαλου σε τηλεοπτικό πάνελ να απολογηθεί για τις 500 απολύσεις στην επιχείρηση ΠΑΛΚΟ προ μερικών μηνών: Αυτά - λέει - γίνονται και σε άλλες χώρες!

Να υποθέσουμε μήπως ότι οι απολυμένοι και μακροχρόνια άνεργοι τέτοιων επιχειρήσεων πρέπει να παρηγορηθούν από τη διαπίστωσή του πως αποτελούν ...παρενέργειες της παγκοσμιοποίησης και μέρος ενός γενικότερου φαινομένου;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μάλλον θρασύτατη άποψη από μια κυβέρνηση που έχει επιδοτήσει με εκατομμύρια τέτοιου είδους εταιρίες.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Δε σφάξανε... »

Η κατάσταση με τις μία μετά την άλλη εξαγγελίες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται σε άκρως επικίνδυνη για τα λαϊκά στρώματα. Κι αυτό καθώς, ενώ κάθε εξαγγελία του είναι και μία ανοιχτή απειλή για όποια δικαιώματα έχουν απομείνει ακόμα, την ίδια ώρα κάθε τέτοια απειλή παρουσιάζεται ως θετική εξέλιξη, ως δείγμα τού τι είναι η «συμμετοχική δημοκρατία». Μια γρήγορη αποδελτίωση των όσων λέει ανά τις περιοδείες του ο Παπανδρέου δείχνει ότι όχι μόνον ψάχνει για συνενόχους, αλλά τους θέλει και να πρωταγωνιστούν στην αυτοκτονία τους.

Στον Κορυδαλλό προχτές ευθέως ζήτησε από τους εργαζόμενους να απαλλαγούν «από αμυντικά ανακλαστικά, που οδηγούν τελικά σε μια συντηρητική πολιτική, μια μίζερη διατήρηση των παραδοσιακών προσεγγίσεων που δεν οδηγούν πουθενά». Ετσι απλά, επιχείρησε να περάσει ως αυτονόητο ότι η υπεράσπιση ματοβαμμένων κατακτήσεων είναι «αμυντικό ανακλαστικό». Ετσι χυδαία χαρακτήρισε «μίζερη διατήρηση» την αξίωση των εργατών να έχουν σταθερή και πλήρη δικαιωμάτων δουλιά. Και χωρίς να αφήσει περιθώρια παρερμηνείας ως προς το τι είναι γι' αυτόν το «μπροστά», έριξε στο τραπέζι την επόμενη πρότασή του: Καλούμε, είπε, την Αυτοδιοίκηση «να βοηθήσει στη διαμόρφωση νέων τοπικών συμφωνιών και συναινέσεων». Σε ποια κατεύθυνση; «Επιχειρήσεις μαζί με το υφιστάμενο πανεπιστήμιο μπορούν να φτιάξουν μια παιδεία και κατάρτιση προσαρμοσμένη στις τοπικές ανάγκες»! Με μια φράση τινάζει στον αέρα ό,τι γνωρίζουμε ως ενιαίο δημόσιο σύστημα Παιδείας, πετάει στα σκουπίδια κάθε αντίληψη για την ανάγκη, όλα τα παιδιά να έχουν ισότιμη πρόσβαση σε ένα ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης, που θα λειτουργεί με ένα ενιαίο πλαίσιο σπουδών. Κατά τη «συμμετοχική δημοκρατία», κάθε γειτονιά πρέπει να παράγει τους δικούς της αμόρφωτους. Κάθε βιομήχανος έχει το δικαίωμα να έχει το δικό του τοπικό σχολείο, που θα παράγει μισομορφωμένους εργάτες ειδικά γι' αυτόν. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ο Παπανδρέου ζητάει από την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, να συμμετέχουν, δηλαδή να βάλουν μόνοι τους το κεφάλι στον ντορβά. Αναζητεί συνενόχους για το μεγάλο έγκλημα, το οποίο έχει το θράσος και να διαφημίζει ως πρόοδο.

Το ΚΚΕ έχει και γι' αυτό προειδοποιήσει: Πραγματική συμμετοχή είναι η συμμετοχή στην ταξική πάλη, η οργάνωση του λαού και της νεολαίας, η αναμέτρηση στον τόπο δουλιάς, στη γειτονιά, στους δρόμους και στην κάλπη. Μόνον έτσι θα γίνει ο λαός πραγματικός πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Τυχόν ανταπόκριση στο κάλεσμα του Παπανδρέου εκλαμβάνεται από τώρα ως συνενοχή. Ο ίδιος, εξάλλου, έσπευσε να δηλώσει ότι έχει εντολή από 1.017.085 ψηφοφόρους του να προχωρήσει μπροστά. Κι όποιον πάρει ο χάρος.

Ε, δεν πρέπει να του το επιτρέψουμε. Και ο μόνος τρόπος είναι και γι' αυτό το λόγο η υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ. Δε νοείται εργάτης, αγρότης, νέος και νέα, δε νοείται οποιοσδήποτε άνθρωπος των λαϊκών στρωμάτων, που θα πάει εθελοντικά να συμμετάσχει στη δική του σφαγή. Κοντά στο «δε μασάμε», ας ακουστεί και το «δε σφάξανε» που λέει ο λαός μας.

Κατάπτυστη απόφαση

Γρηγοριάδης Κώστας

Ξαναγύρισαν στις ρίζες τους καταπώς φαίνεται οι «δημοκράτες» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (μέλος του οποίου είναι και η Νέα Δημοκρατία), αφού στη διάρκεια του πρόσφατου 16ου Συνεδρίου τους, στις 4-5 του Φλεβάρη στις Βρυξέλλες, ενέκριναν τελικά την «απόφαση-πρόκληση» καταδίκης του κομμουνισμού. Στο κείμενο της απόφασης «καταδίκης του ολοκληρωτικού κομμουνισμού» (όπως είναι ο τίτλος της), αφού καταγράφονται με διεξοδικό τρόπο τα «εγκλήματα» που υποτίθεται ότι διαπράχτηκαν στις σοσιαλιστικές χώρες, επισημαίνεται ότι δεν έχει ακολουθήσει μια καταδίκη του κομμουνισμού ανάλογη με αυτή του ναζισμού. Οπότε οι συντηρητικοί «δημοκράτες» της Ευρώπης ζητούν αρχικά από την ΕΕ να καταδικάσει επίσημα τον κομμουνισμό. Ζητούν, ακόμη, να καθιερωθεί στην ΕΕ «μέρα θυμάτων του κομμουνισμού» και να δημιουργηθεί «μνημείο θυμάτων του κομμουνισμού» κατ' αντιστοιχία των θυμάτων του ναζισμού. Τέλος, ζητούν και την απαγόρευση να καταλαμβάνουν οποιοδήποτε κοινοτικό αξίωμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού των πρώην σοσιαλιστικών χωρών...

Φύγετε, ψηφίζει το ΠΑΣΟΚ!

Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα και παραδείγματα τα οποία αποδεικνύουν ότι η «συμμετοχική δημοκρατία», που ευαγγελίζεται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι καθόλου συμμετοχική και, πολύ περισσότερο, δεν είναι δημοκρατία, αφού τα «νέα ήθη» είναι εντελώς ίδια με τα παλιά! Θαυμάστε άλλο ένα παράδειγμα από τους θεράποντες των νέων ηθών:

Η Οργάνωση της ΚΝΕ στα Ανω Λιόσια είχε προγραμματίσει εδώ και δυο βδομάδες να πραγματοποιήσει συγκέντρωση νεολαίας στην περιοχή με τη συμμετοχή υποψηφίων βουλευτών του ΚΚΕ. Για το σκοπό αυτό είχε κλείσει από τότε την αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Α. Λιοσίων για την Κυριακή 8/2. Ομως μισή ώρα πριν την εκδήλωση, ο δήμαρχος τούς ανακοίνωσε ότι η συγκέντρωσή τους δε θα πραγματοποιηθεί γιατί στην αίθουσα έχει στηθεί κάλπη του ΠΑΣΟΚ, για την ανάδειξη του νέου αρχηγού του.

Τελικά, η συγκέντρωση της ΚΝΕ πραγματοποιήθηκε στο χώρο του ΚΑΠΗ, με πρωτοφανή μαζικότητα, αλλά το παραπάνω γεγονός μιλάει από μόνο του...

Κανένα ξεπούλημα

Μέχρι και το ρόλο του «προστάτη» της δημόσιας περιουσίας, διεκδικεί η ΝΔ, προκειμένου να μαζέψει ψήφους, παρόλο που μαλώνει με το ΠΑΣΟΚ για το ποιος θα κάνει τις «καλύτερες» ιδιωτικοποιήσεις! Ενδεικτική είναι η δήλωση του τομεάρχη Τουρισμού της ΝΔ, Α. Λιάσκου, ότι «η ΕΤΑ θα τεθεί στο μικροσκόπιο της Νέας Δημοκρατίας. Ετσι όπως λειτουργεί σήμερα, αρνούμαστε να την εισαγάγουμε στο Χρηματιστήριο». Ας σταματήσουν την κοροϊδία. Η «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» δεν υφίσταται χωρίς τα ακίνητα του Δημοσίου. Γι' αυτό και ό,τι κι αν δει η ΝΔ στο «μικροσκόπιό» της, η θέση της είναι ξεκάθαρη: Ξεπούλημα της δημόσιας τουριστικής περιουσίας. Ε, λοιπόν όχι! Κανένα ξεπούλημα, είτε αυτό είναι «διαφανές», είτε όχι...

Προεκλογικοί θεμέλιοι λίθοι

Μετά τις προεκλογικές κορδέλες, άρχισαν και οι προεκλογικοί «θεμέλιοι λίθοι». Χτες ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής θεμελίωσε το νέο νοσοκομείο Καβάλας, που η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει το 2001, απαντώντας με καθυστέρηση περίπου 25 χρόνων στο αίτημα των κατοίκων για την ανέγερση νέου νοσοκομείου. Το νέο νοσοκομείο όταν θα ολοκληρωθεί, μετά από χρόνια, θα είναι δυναμικότητας 280 κλινών. Δηλαδή μικρότερης του σημερινού νοσοκομείου που στα απαρχαιωμένα κτίριά του - ένα του '45, ένα '65 και ένα του '82 - φιλοξενεί 413 κλίνες. Εξάλλου καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για την κάλυψη των τεράστιων ελλείψεων σε νοσηλευτικό προσωπικό. Καμία κουβέντα για μόνιμο διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό ή αλλαγή στο καθεστώς των εργολάβων που ξεφυτρώνουν μετά τη φύλαξη και στην καθαριότητα, ξεζουμίζοντας τους εργάτες. Αρκεί να πούμε πως οι 60 εργαζόμενες στην καθαριότητα δουλεύουν σε συνθήκες μεσαίωνα, καλύπτοντας πάγιες ανάγκες του νοσοκομείου με 4ωρα και 6ωρα για 300 ευρώ το μήνα, και χωρίς να πληρώνονται τα προσαυξημένα μεροκάματα για τις αργίες και τις Κυριακές. Το νέο λοιπόν που επαγγέλλονται και θεμελιώνουν με παράτες, μας γυρίζει χρόνια πίσω. Στις εποχές που οι εργαζόμενοι δούλευαν σε συνθήκες γαλέρας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ