ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η δημοκρατία τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

Για τα σχέδιά τους, δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία. Η διαβόητη... ιδέα της «συμμετοχικής δημοκρατίας» δεν αποτελεί παρά μόνον ένα προεκλογικό πυροτέχνημα, σε ό,τι αφορά στο σκέλος της δημοκρατίας. Και, ταυτόχρονα, υποκρύπτει την επιδίωξη των εμπνευστών της, να κάνουν τους πολίτες συνυπεύθυνους και συμμέτοχους στα αντιλαϊκά σχέδια των πρώτων, στην αδιαμαρτύρητη εφαρμογή της κοινής, δικομματικής πολιτικής του «ευρωμονοδρόμου». Αυτή είναι η αλήθεια. Αλλωστε, η ταυτόχρονη και μέρα παρά μέρα σχετική παράδοση μαθημάτων «συμμετοχικής δημοκρατίας», με δασκάλους τα ΜΑΤ, αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη.

Πέρα απ' αυτά, όμως, παρουσιάζουν και την εκλογή του Γ. Παπανδρέου από τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ, ως μια καινοτόμα και άκρως δημοκρατική διαδικασία. Ορίστε, λοιπόν, τι σημαίνουν αυτά στην πράξη: Τις προάλλες, πήραν τηλέφωνο στο «Ριζοσπάστη» και μια φωνή, που δήλωσε, ότι παίρνει από το γραφείο του Γ. Παπαντωνίου, προσκάλεσε την τηλεφωνήτρια να πάρει μέρος στην εκλογή του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Μπροστά, στην έκπληξή της και στο ερώτημα, αν καλούν το «Ριζοσπάστη» στην προαναφερόμενη διαδικασία, πήρε την απάντηση, ότι καλούν την ίδια. Και, βέβαια, ακολούθησαν οι σχετικές πληροφορίες, για την πληθώρα των καλπών, που θα στηθούν παντού, κλπ., κλπ. Αυτή είναι η δημοκρατία τους. Το πόσοι θα αποτελέσουν το ντεκόρ της... επικύρωσης του ήδη αποφασισμένου διαδόχου του Κ. Σημίτη...

Απ' το κακό στο χειρότερο...

Τις δυο τελευταίες δεκαετίες και, ιδιαίτερα, απ' αυτήν του 1990 και μετά, πηγαίνουμε κάθε χρόνο απ' το κακό στο χειρότερο. Αυτό πιστεύει η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, όπως διαπιστώνει ο καθένας, είτε από την καθημερινή του εμπειρία, είτε ανατρέχοντας σε σχετικές έρευνες της κοινής γνώμης. Ο Γ. Παπανδρέου, όμως, και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πιστεύουν το ακριβώς αντίθετο. Κι όχι μόνο το πιστεύουν, αλλά και το διαλαλούν. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, η Ελλάδα μπήκε στο κλαμπ των ισχυρών της Γης, σταθεροποιήθηκε η οικονομία, έχουμε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, κλπ., κλπ., λένε και ξαναλένε. Και, ταυτόχρονα, υπόσχονται την κλιμάκωση της μέχρι σήμερα πολιτικής και πορείας, εφόσον, βέβαια, κερδίσουν τις επικείμενες εκλογές.

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του, για το πραγματικό περιεχόμενο αυτών των υποσχέσεων και τι σημαίνουν για τα λαϊκά συμφέροντα...

Αποκαλυπτικά στοιχεία

Στη δωδεκαετία 1990 - 2001 τα επίσημα καθαρά κέρδη των βιομηχάνων αυξήθηκαν κατά 1.349,5%. Την ίδια περίοδο ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 166,8%, όσο περίπου και ο επίσημος δείκτης τιμών καταναλωτή. Τα ποσοστά έχουν προκύψει από την επεξεργασία των σχετικών στοιχείων του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), της ICAP και της ΓΣΕΕ και παρουσιάστηκαν αναλυτικά στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη». Δε χωρούν, επομένως, την παραμικρή αμφισβήτηση από τους κυβερνώντες. Ισα ίσα, η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη για τους εργαζόμενους και το λαό. Κι όχι μόνο, γιατί τα προαναφερόμενα στοιχεία έχουν υποστεί τους σχετικούς «εξωραϊσμούς». Αλλά και για πολλούς ακόμη λόγους. Για παράδειγμα, η φορολογική πολιτική όλων των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ γινόταν κάθε χρόνο και περισσότερο αντιλαϊκή. Επίσης, η πολιτική εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας κλπ, υποχρέωναν τους εργαζόμενους να βάζουν κάθε χρόνο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τους. Ακόμη, η αυξανόμενη ανεργία και η κάθε λογής μερική απασχόληση συρρίκνωναν και συρρικνώνουν τις όποιες δυνατότητες των λαϊκών στρωμάτων, να αντιμετωπίσουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες διαβίωσης.

Αυτή είναι η αλήθεια. Ετσι θησαυρίζουν οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες», ενώ τα εκατομμύρια των εργαζομένων γίνονται κάθε χρόνο και φτωχότερα.

Να σας ζήσει!

Λίγες ώρες νωρίτερα, βρισκόταν έξω από την πύλη του συγκροτήματος Κουρή, δίπλα στους απεργούς συναδέλφους μας. Λίγες ώρες μετά, βρέθηκε έξω από την πύλη του μαιευτηρίου. Και τώρα κρατά στην αγκαλιά του το νεογέννητο κοριτσάκι του. Κάπως έτσι μπορούν να περιγραφτούν οι τελευταίες 24 ώρες του «δικού» μας Γρηγόρη Τραγγανίδα του Πολιτιστικού Τμήματος, που χτες έγινε μπαμπάς για δεύτερη φορά ...αμετανόητος, ευτυχισμένος και ...χαμένος, σαν να ήταν η πρώτη του φορά. Απ' όλους μας, οι καλύτερες ευχές.

Τι θέλουν να αλλάξουν

Τις τελευταίες μέρες οργιάζει η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ ότι ο Γιώργος Α. Παπανδρέου (Γ.Α.Π.) θα φέρει πολλές «αλλαγές» και θα διαμορφώσει ένα «νέο κόμμα». Η πρώτη ανάγνωση λέει ότι επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα από τα προβλήματά τους και το ποιος ευθύνεται γι' αυτά. Οχι μόνον ως κόμμα, αλλά κυρίως ως πολιτική που εφαρμόζει το κόμμα αυτό. Ωστόσο, η κατάσταση είναι πολύ πιο επικίνδυνη από (άλλο) ένα προεκλογικό τρικ. Ο Γ.Α.Π. και οι συν αυτώ, όσοι τον στηρίζουν, όσοι βοήθησαν στην τοποθέτησή του ως μοναδικού υποψηφίου προέδρου και υποψηφίου πρωθυπουργού, ενδιαφέρονται να αλλάξουν τις συνειδήσεις των λαϊκών στρωμάτων που ακολούθησαν το ΠΑΣΟΚ και το ακολουθούν μέχρι σήμερα, συνεχίζουν όμως να υιοθετούν κάποιες προοδευτικές και ριζοσπαστικές ιδέες. Π.χ., αντιιμπεριαλιστική στάση ενάντια στην επιθετική πολιτική των ΗΠΑ.

Ο Γ.Α.Π. και οι συν αυτώ θέλουν ένα οριστικό διαζύγιο της βάσης του ΠΑΣΟΚ με τα αντανακλαστικά και τη μνήμη της. Τα σχέδιά τους για «νέου τύπου» κόμμα επακόλουθα σηματοδοτούν και τις απόψεις τους για το τι «πρέπει» να κάνει, πώς πρέπει να «σκέφτεται» ο λαός στο σύνολό του. Γιατί δε γίνεται να θες να αλλάξεις ολοκληρωτικά τη φυσιογνωμία ενός κόμματος, αν δε σχεδιάζεις και αλλαγές στο σύνολο της κοινωνίας. Αρα θέλουν συνολικά ο ελληνικός λαός να ξεχάσει να αγωνίζεται και να διεκδικεί κατακτήσεις. Π.χ., να ξεχάσει ότι ιστορικά, διαχρονικά αντιτάχθηκε ενάντια σε κάθε επίδοξο επικυρίαρχο. Οτι πάλεψε κατά του ξένου κατακτητή, κατά των ξένων βάσεων, κατά του πολέμου και της ελληνικής συμμετοχής σ' αυτόν. Να υποταχθεί, να αποδεχτεί ότι δεν αποφασίζει αυτός για την τύχη του τόπου του, αλλά «σύμμαχοι» που θα του επιβάλλουν «λύσεις».

Τα ίδια ισχύουν και για κομμάτι ψηφοφόρων της ΝΔ, καθώς οπωσδήποτε υπάρχουν και εκεί εγκλωβισμένα λαϊκά στρώματα. Το γεγονός ότι - ακόμα κι αντιπολιτευόμενη - η ΝΔ έψεγε διαδηλωτές, όποτε αυτοί ξεπερνούσαν τα «εσκαμμένα» και έκλειναν, π.χ., για ένα ολόκληρο μισάωρο, ένα ολόκληρο δρομάκι, τους καλούσε δε να συμμορφωθούν και να μην ενοχλούν άλλες κοινωνικές ομάδες, δείχνει και το στόχο του ετέρου εταίρου του δικομματισμού. Καθώς μένει σχεδόν ένας μήνας πια μέχρι τις εκλογές, οι εγκλωβισμένοι σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ οφείλουν να σκεφτούν: Σε τι θέλουν να τους μεταλλάξουν; Από τι τους καλούν να πάρουν διαζύγιο; Πόσες και πόσες κατακτήσεις κατάφεραν τόσα χρόνια; Και τις κατάφεραν με τους αγώνες που έκαναν, ριζοσπαστικοποιούμενοι και συμπαραταχθέντες με τους κομμουνιστές και άλλους προοδευτικούς ανθρώπους. Ασπαζόμενοι τώρα τον κοσμοπολιτισμό του μεγάλου κεφαλαίου, όπως τους καλεί ο δικομματισμός, τι έχουν να περιμένουν;

Απέναντι σ' όλα αυτά, το ΚΚΕ δεν έχει να αλλάξει τίποτα. Με τα λαϊκά στρώματα ήταν (εργάτες, επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες, άνεργοι), με αυτούς συνεχίζει να είναι. Με αυτούς συνομιλούσε, με αυτούς θα το κάνει και στο μέλλον. Στην ίδια έντιμη γλώσσα, για τα ίδια οξυμένα προβλήματα και με την ίδια ευθεία προσέγγιση.

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Τα... κατεστημένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΙ ΕΓΙΝΕ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ; Ποιοι είναι αυτοί οι «φεουδάρχες» και οι «βολεμένοι» του κομματικού κατεστημένου και του κρατικού μηχανισμού που δεν είχε προσέξει ο Γιώργος Παπανδρέου επί τόσα χρόνια στην κυβέρνηση Σημίτη και στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αλλά τώρα τους πήρε χαμπάρι και δηλώνει ότι θα συγκρουστεί μαζί τους;

Μάλιστα αυτή η φοβερή και τρομερή σύγκρουση νοοτροπιών υποτίθεται ότι θα γίνει μόλις σε... ένα Σαββατοκύριακο. Συγκεκριμένα, αυτό που έρχεται, οπότε και θα ολοκληρωθεί το έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να έχει... εκπληκτικές ικανότητες αυτός ο άνθρωπος.

Αν συνεχίσει έτσι, πάντως, θα την αφήσει «άνεργη» προεκλογικά τη Νέα Δημοκρατία. Είναι μάλλον άχαρο να έχει φαγωθεί ως αντιπολίτευση να καταγγέλλει το «διεφθαρμένο κράτος του ΠΑΣΟΚ» και ο μέλλων αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να... υπερθεματίζει στο φάγωμά του.

ΝΕΑ ΤΡΟΦΗ στην υπόθεση της προμήθειας των «Λέοπαρντ» έδωσε χτες σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού «Σπίγκελ» και βέβαια είχαμε τους γνωστούς διαξιφισμούς μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.

Οχι πως έχουμε καμιά αμφιβολία ότι η υπόθεση των προμηθειών εξοπλισμού των Ενοπλων Δυνάμεων έχει σκοτεινές πλευρές. Αλλωστε ουδείς επί της ουσίας μπορεί να ελέγξει τι πραγματικά γίνεται.

Ομως με το... τι τα κάνουμε αυτά τα «Λέοπαρντ» που πήραμε, και γενικώς με όσα προμηθεύεται ο στρατός με τα χρήματα των φορολογουμένων, ποιος θα ασχοληθεί; Δε θα είχε αξία να μάθει ο φορολογούμενος αν πληρώνει για τις ανάγκες της άμυνας της χώρας ή τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού;

ΚΡΙΤΙΚΗ κάνει το ΠΑΣΟΚ στον Κώστα Καραμανλή, ότι δεν είναι συγκεκριμένος στις προτάσεις του κι αυτός φαίνεται πως το πήρε τοις μετρητοίς. Αλλιώς δεν εξηγείται η «δέσμευση» περί αγοράς 150 χιλιάδων ηλεκτρονικών υπολογιστών για τα λύκεια, που ανήγγειλε χτες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο που υποσχέσεις για «νέα τεχνολογία» στα σχολεία έχουμε ακούσει πολλές. Κι απ' ό,τι γνωρίζουμε, αρκετοί πλούσιοι έχουν γίνει ακόμη πλουσιότεροι, από τις μέχρι σήμερα σχετικές προμήθειες και εξοπλισμούς των σχολείων. Τα χάλια της εκπαίδευσης, όμως, δε μειώθηκαν...

Τους κάνουν και οι δυο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Θα δουλέψουμε καλά, είτε με Γιώργο είτε με Κώστα». Αυτά δηλώνει ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τ. Μίλερ, σε συνέντευξή του στη «Μακεδονία της Κυριακής». Και επιχειρηματολογεί: «Και ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Καραμανλής έχουν καλές σχέσεις και χαίρουν εκτίμησης στη χώρα μου και από την κυβέρνησή μου. Βέβαια, ο κ. Παπανδρέου είναι υπουργός Εξωτερικών όλα τα τελευταία χρόνια και έτσι είχε πολλές επαφές, αλλά και οι δυο χαίρουν εκτίμησης, είναι γνωστοί, γνωρίζουν καλά τη χώρα μας και την ηγεσία μας, και οι δύο σπούδασαν στις ΗΠΑ». Κι επειδή οι δημοσιογράφοι επέμεναν, ζητώντας την προσωπική του άποψη, ο Αμερικανός πρεσβευτής σημείωσε: «Τους γνωρίζω και τους δύο αρκετά καλά, και τους δύο για πολλά χρόνια, συνεργάζομαι καλά και με τους δύο, τους εκτιμώ και τους δύο...».

Δεν ξέρουμε για σας, αλλά εμείς πειστήκαμε ότι δεν έχει ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιον εκ των δύο ο Λευκός Οίκος. Τον εξυπηρετούν εξίσου καλά και οι δυο. Μόνον, που τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις του Λευκού Οίκου βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα του λαού μας...

Προεκλογικά πυροτεχνήματα

Σύμφωνα με τα σχετικά πρακτικά, στις 12 Δεκέμβρη 2003 ο υπουργός Αμυνας, Γ. Παπαντωνίου, βεβαίωνε τη διαρκή επιτροπή άμυνας της Βουλής ότι οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας θα κυμαίνονται γύρω στο 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2008 (στη βάση των μέχρι σήμερα παραγγελιών, τεράστιων χρεών κλπ., κλπ.) και έθετε το στόχο να πέσουν οι δαπάνες αυτές κάτω του 3%, μετά το 2008. Παρουσίαζε, μάλιστα, το στόχο αυτό ως αποτέλεσμα μονομερούς πολιτικής της Ελλάδας, ανεξάρτητα του τι θα κάνει η Τουρκία.

Ενα μήνα μετά, ο Γ. Παπανδρέου παρουσίαζε από τη Θράκη τη γνωστή και πολυδιαφημισμένη πρότασή του, για μείωση των στρατιωτικών δαπανών και εξοπλισμών, από το 3,5% στο 3% του ΑΕΠ, ώστε να εξασφαλιστεί το λεγόμενο «πλεόνασμα ειρήνης» και να χρηματοδοτηθούν η Παιδεία, η Υγεία, κλπ., κλπ. Με την προϋπόθεση, όμως, ότι θα συμφωνούσε και η Αγκυρα...

Πέρα απ' όσα διάφορα άλλα έχει σημειώσει η στήλη και γενικότερα ο «Ρ», σχετικά με την προαναφερόμενη πρόταση του υποψήφιου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, το παραπάνω γεγονός προσθέτει μια ακόμη απόδειξη του εντυπωσιοθηρικού και ψηφοθηρικού της χαρακτήρα.

Αληθεύουν;

Σε αθλητικές εφημερίδες, αλλά και στον «Ελεύθερο Τύπο» του Σαββάτου γράφτηκε, ότι κρατική εταιρία, η οποία εποπτεύεται από τον εκλεγόμενο στη Θεσσαλονίκη, υπουργό Ανάπτυξης, Ακη Τσοχατζόπουλο, προσέφερε 700.000 ευρώ στην «ΠΑΕ Αρης», με τη μορφή της χορηγίας. Κι όχι μόνον αυτό. Γράφτηκε, επίσης, ότι η χορηγία έγινε, αφού η διοίκηση του Αρη και εκπρόσωποι των οργανωμένων οπαδών του συναντήθηκαν με τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Βενιζέλο, τις παραμονές της πρόσφατης συγκέντρωσης του ΠΑΣΟΚ στο «Παλαί ντε Σπορ». Αμέσως μετά, ματαιώθηκε η προγραμματισμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας των οπαδών του Αρη, έξω από το «Παλαί ντε Σπορ» και πραγματοποιήθηκε η χορηγία.

Αληθεύουν όλ' αυτά;

Σκούρα τα πράγματα για τον Μπλερ

Με λευκή την πρώτη της σελίδα και στη μέση μια μοναδική λέξη κι ένα ερωτηματικό κυκλοφόρησε τις προάλλες η βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ». Η λέξη ήταν το «Ξέπλυμα;» και, όπως δείχνουν όλα τα σχετικά στοιχεία, καθρεφτίζει την κυρίαρχη τάση στη βρετανική κοινή γνώμη. Η πλειοψηφία των Βρετανών πιστεύει, ότι η έκθεση Χάτον, σχετικά με την αυτοκτονία του καθηγητή Κέλι, αποτελεί ένα «ξέπλυμα» χάρη κυβέρνησης. Αυτό φανερώνουν αλλεπάλληλες έρευνες της κοινής γνώμης, που δημοσιεύονται τις μέρες αυτές σε βρετανικά ΜΜΕ. Κι όχι μόνον αυτό. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εφημερίδας «Ιβνιγκ Στάνταρντ» το 70% των ερωτηθέντων ζητά πλήρη και ανεξάρτητη έρευνα για τους λόγους για τους οποίους ο Τ. Μπλερ οδήγησε τη Βρετανία στον πόλεμο κατά του Ιράκ. Με άλλα λόγια, ζητούν ευθύνες, για την εμπλοκή της χώρας τους στον άδικο και βρόμικο αυτό πόλεμο. Πολύ σκούρα διαγράφονται τα πράγματα για τον ομοϊδεάτη του Κ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου.

ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά

Τη στιγμή που η μάστιγα των ναρκωτικών εξαπλώνεται, συνέπεια κι αυτή του σάπιου συστήματος της έντασης των κοινωνικών ανισοτήτων, που στοχοπροσηλωμένα χρησιμοποιεί τα πάντα για να υποτάξει τους ανθρώπους από τα λαϊκά στρώματα στη διαιώνιση της ταξικής αδικίας, οι συνεταίροι του δικομματισμού προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν και αυτό το πρόβλημα στην προεκλογική τους προπαγάνδα, όχι βεβαίως για να το αντιμετωπίσουν. «Πατώντας» στο γεγονός ότι χτυπάει την πόρτα όλο και περισσότερων οικογενειών και από τα λαϊκά στρώματα, επιδιώκουν να μετατρέψουν την αγωνία γονιών και νέων σε εκβιασμό ανοχής στο φαινόμενο. Και με δήθεν λύσεις προσαρμογής στην υπάρχουσα πραγματικότητα, να υφαρπάξουν και τη λαϊκή ψήφο.

Μπροστάρης σ' αυτήν την επιχείρηση, ο νέος οσονούπω αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, με θέσεις και προτάσεις υποταγής και ανοχής στην τοξικοεξάρτηση. Από τη φαρέτρα της χειραγώγησης βγήκαν ξανά τα «όπλα» του «διαχωρισμού μαλακών - σκληρών», και κοινότοπες διαπιστώσεις, ότι ο χρήστης δεν πρέπει να θεωρείται εγκληματίας.

Ο Γ. Παπανδρέου επαναφέρει παλιότερη πρότασή του για την ελεύθερη ατομική χρήση των λεγόμενων μαλακών ναρκωτικών, όπως χασίς, μαριχουάνας και προβάλλοντας μια πραγματικότητα ότι αυτά είναι προθάλαμος για την ηρωίνη, προτείνει την ελεγχόμενη χρήση τους. Δηλαδή, καλλιεργεί την ανοχή, αφού φυσικά δε θέλει να αγγίξει τις πραγματικές κοινωνικοοικονομικές αιτίες της τοξικοεξάρτησης και αποδυναμώνει την πρόληψη. Ταυτόχρονα, προβάλλει την άποψη ότι ο χρήστης δεν πρέπει να θεωρείται εγκληματίας, αλλά δε λέει κουβέντα για την αναγκαιότητα δημιουργίας μονάδων απεξάρτησης, για την ενίσχυση των ήδη υπαρχουσών κοινοτήτων και των στεγνών προγραμμάτων, που δίνουν αγώνα ζωής με στραγγαλισμένους πόρους από την πολιτεία, ενισχύει τη συνέχιση μέσω μεθαδόνης της εξάρτησης. Μ' αυτήν τη θέση, ουσιαστικά, βάζει φρένο στο έργο των γονιών, των παιδιών των θεραπευτικών κοινοτήτων, που παλεύουν ενάντια στα ναρκωτικά.

Με κάποιες επιφυλάξεις για το διαχωρισμό των ουσιών, ο Κ. Καραμανλής, πατώντας σε μια υπαρκτή πραγματικότητα, δείχνει δήθεν ενδιαφέρον για το πρόβλημα, διαπιστώνοντάς το, χωρίς να θίγει τις αιτίες που οδηγούν στη χρήση. Η πολιτική της ΝΔ είναι «παρηγοριά στον άρρωστο», που δεν αλλάζει με επικοινωνιακές επισκέψεις σε κοινότητες, τη στιγμή που ως κόμμα συμβάλλει στην εφαρμογή της πολιτικής, που είναι το «θερμοκήπιο» για την εξάρτηση από τα ναρκωτικά. Αλλωστε, υπηρετεί πιστά το σύστημα αναπαραγωγής της κοινωνικής αδικίας.

Και οι δύο θέλουν να πείσουν το λαό να αποδεχτεί τη σημερινή πραγματικότητα που υπηρετούν. Πραγματικότητα, που χαρακτηρίζεται από πολέμους, ναρκωτικά, φτώχεια, ανεργία. Λένε: «Είναι πράγματα δεδομένα, που πάντα θα υπάρχουν και πρέπει να προσαρμοστούμε». Μόνο το ΚΚΕ και για τη μάστιγα των ναρκωτικών απαντάει στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα: Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Θα γίνει ακόμα πιο βάρβαρη, αν δεν υπάρξει αντίσταση και λαϊκή αντεπίθεση. Είναι θέμα συσχετισμού δύναμης. Αξίζει τον κόπο ο λαός να την αμφισβητήσει. Η πολιτική του δικομματισμού να βγει τσακισμένη από τις εκλογές στις 7 Μάρτη. Να μαυριστεί και γι' αυτήν τη μάστιγα των ναρκωτικών που κατατρώει τη νεολαία. Να υπερψηφιστεί το ΚΚΕ, που παλεύει για μια ζωή ελεύθερη από εξαρτήσεις, ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και τα υποκατάστατα που σερβίρονται.