ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αυτός ξέρει...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μπορώ να σας πω ότι ζούμε και πάλι μέρες του 1981», εκτίμησε μιλώντας χτες το πρωί στον ΦΛΑΣ ο Κ. Παπούλιας. Και εννοούσε την περίοδο πριν από τις εκλογές του '81, που είχε φουντώσει το λαϊκό κίνημα για να απαλλαγεί η χώρα από την κυβέρνηση της ΝΔ. Τότε, που η οργή του λαού για την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική ξεχείλιζε στους δρόμους και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου είχε μαυρίσει τους κυβερνώντες εκείνης της εποχής...

Φαίνεται ότι ο άλλοτε υπουργός Εξωτερικών έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Γνωρίζει πώς βλέπει ο κόσμος την κυβέρνηση που και αυτός στήριζε τόσα χρόνια. Ξέρει ότι όσο αυτός (μαζί με τον Γ. Παπανδρέου και τους άλλους που σήμερα πανηγυρίζουν για την ...«αλλαγή») ψήφιζε τα αντιλαϊκά νομοθετήματα της κυβέρνησης Σημίτη, τόσο συσσωρευόταν η αγανάκτηση στα λαϊκά στρώματα. Αγανάκτηση που σαφώς δεν είναι προσωπική και δεν αφορά μόνον τον τωρινό ούτε τον αυριανό αρχηγό τους. Γι' αυτό ο κόσμος το οφείλει το «μαύρισμα» σε όλους. Και, βεβαίως, πέρα από το ΠΑΣΟΚ, το χρωστάει και στη ΝΔ, αφού ουδείς από τα δύο κόμματα κρύβει τη μεταξύ τους συγγένεια και τους ενιαίους τους προσανατολισμούς...

Οι δημοσκοπήσεις...

Ο αναγνώστης που μας πήρε τηλέφωνο ήταν αγανακτισμένος. Αυτοί δεν έχουν ιερό και όσιο, ξεκίνησε, και συνέχισε σε έντονο τόνο: Θέλουν σώνει και καλά να μας στρουγκιάξουν. Και, μάλιστα, θέλουν να το κάνουμε και μόνοι μας, να αυτοκτονήσουμε με το ζόρι, δηλαδή. Είπε κι άλλα, διανθισμένα με αρκετά επίθετα και χαρακτηρισμούς και κάποια στιγμή, καταφέραμε να τον ησυχάσουμε, ώστε να μας πει την ιστορία απ' την αρχή και να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Διαβάστε, λοιπόν, ποια ήταν η αιτία της δικαιολογημένης αγανάκτησης του αναγνώστη μας και προσθέστε άλλον έναν κρίκο στη γενικότερη επιχείρηση εξαπάτησης του λαού, που ξεδιπλώνεται αυτές τις μέρες.

Τον πήραν τηλέφωνο από μια εταιρία δημοσκοπήσεων και αφού του είπαν τα προκαταρκτικά, περί τηλεφωνικών γκάλοπ, άρχισαν τις ερωτήσεις: Ποιο ήταν το σημαντικότερο πολιτικό γεγονός της βδομάδας; Η ακρίβεια, απαντά αυτός, αυξήθηκε το ψωμί. Μα αυτό δεν είναι πολιτικό γεγονός, του λένε. Πώς δεν είναι. Είναι και παραείναι, ανταπαντά ο αναγνώστης μας. Οχι, από την άλλη άκρη του σύρματος, η φωνή ήθελε σώνει και καλά να βγάλει την απάντηση ότι το σημαντικότερο πολιτικό γεγονός της βδομάδας ήταν η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ.

... και η χειραγώγηση της κοινής γνώμης

Το πράγμα, όμως, είχε και συνέχεια. Οι αμέσως επόμενες ερωτήσεις αφορούσαν σε αυτό καθαυτό το γεγονός της διαδοχής. Θεωρείτε θετική ή αρνητική εξέλιξη την αλλαγή της ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ; Περιμένετε καλύτερες ή χειρότερες εξαγγελίες από τον Γ. Παπανδρέου; Θεωρείτε θετικό ή όχι το προφίλ του, που σφραγίζεται από χαμηλούς τόνους, διαλεκτική αντιμετώπιση των ζητημάτων, ανθρώπινη στάση, κλπ.; Με ποιον θα προτιμούσατε να κάνετε παρέα, π.χ., να φάτε μαζί το βράδυ, τον Γ. Παπανδρέου ή τον Κ. Καραμανλή; Θεωρείτε συνυπεύθυνο τον Γ. Παπανδρέου για την πορεία της κυβέρνησης, με δεδομένο ότι έχει χειριστεί με επιτυχία τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής; Και, βέβαια, από κοντά και οι ...κλασικές ερωτήσεις: Ποιον θεωρείτε καλύτερο για πρωθυπουργό, τον Γ. Παπανδρέου ή τον Κ. Καραμανλή; Ποια είναι η γνώμη σας για τις παρακάτω προσωπικότητες (ακολουθούσαν διάφορα ονόματα πολιτικών).

Και κάθε φορά που η απάντηση του αναγνώστη μας δεν ταίριαζε με τα πλάνα της δημοσκόπησης, η φωνή απ' το τηλέφωνο εξέφραζε επιφυλάξεις, έδινε «διευκρινίσεις», επιχειρούσε - τέλος πάντων - να αποσπάσει την απάντηση που ήθελε. Μέχρι που ρώτησε τον αναγνώστη μας, τι κόμμα ψηφίζει. Οταν άκουσε τη λέξη ΚΚΕ, σταμάτησε ακόμη και να ρωτάει...

«Ιστορικές στιγμές» εξαπάτησης

Ολόκληρη η μεταπολίτευση, με έμφαση την τελευταία δεκαπενταετία, μετράει αμέτρητες «ιστορικές» στιγμές, συνδεδεμένες με την εναλλαγή προσώπων στο τιμόνι προσωποπαγών κομμάτων (όπως του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) ή μικροαλλαγές στη διαχειριστική τακτική, που δεν επηρέασαν ούτε στο ελάχιστο τη ρότα που χαράχτηκε, από το '74 ακόμα με τον Κ. Καραμανλή της ΝΔ και ετοιμάζουν, τώρα, να λανσάρουν, στην υπερ-εκσυγχρονιστική της έκδοση, με τον Γ. Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ.

Στο μεταξύ, η Ιστορία γράφεται, έχοντας ελάχιστα να κάνει με το πώς την αντιλαμβάνεται ο κάθε, πρώην, νυν ή επόμενος, επίδοξος ηγέτης και εντελώς ανεξάρτητα από την ερμηνεία, που της δίνει ο κάθε πολιτικός αναλυτής του τάδε ή δείνα Μέσου. Και όταν μιλάει, είναι αμείλικτη. Λέει, λοιπόν, ότι την τελευταία δεκαπενταετία ο εθνικός πλούτος, από την Ενέργεια μέχρι τις κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις, πέρασε στα χέρια ιδιωτών. Λέει ότι η Παιδεία και η Υγεία, από κοινωνικό αγαθό, έγιναν εμπόρευμα. Λέει ότι 180.000 αγρότες εκδιώχθηκαν βίαια από τη γη τους. Λέει ότι το ποσοστό των μαθητών που καταφέρνουν να τελειώσουν τη Δευτεροβάθμια Δκπαίδευση μειώνεται χρόνο με το χρόνο. Οτι η ανεργία αυξάνεται και όσοι βγήκαν στην αγορά εργασίας μετά το 1993 «παίζεται», αν θα καταφέρουν να πάρουν ποτέ σύνταξη.

Λέει ότι η επαρχία ερημώνει, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες βάζουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτο στα μαγαζιά τους και τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, μεγαλώνοντας τις στρατιές των ανέργων. Οτι το Αιγαίο και η Κύπρος έπαψαν να είναι θέματα - ταμπού και πως αποτιμούνται χαμηλά στον εθνικό τιμοκατάλογο. Τέλος, λέει ότι ο επίμονος μόχθος κάθε «ιστορικού» ηγέτη, που θρονιάστηκε στην πρωθυπουργική καρέκλα από το '74 και δώθε, κατάφερε επιτέλους να κάνει την Ελλάδα παράδεισο για τα κέρδη του κεφαλαίου, που αυξάνονται με δυσθεώρητους για το λαό ρυθμούς, χρόνο με το χρόνο.

Αυτή είναι η ιστορική κοσμογονία, που η πολιτική του δικομματισμού επιφύλαξε για την Ελλάδα. Ταγμένη να υπηρετεί τη σαπίλα ενός συστήματος, που ταΐζει με τον ιδρώτα των πολλών τη βουλιμία των λίγων, κατάφερε να ξετινάξει τους εργαζόμενους με ταχύτητα αξιοζήλευτη από τους ομοϊδεάτες ηγέτες άλλων δυτικών χωρών.

Την Ιστορία τη γράφουν οι λαοί. Κι αν η προσωρινή οπισθοχώρηση του λαϊκού κινήματος δίνει τη δυνατότητα στον κάθε πολιτικάντη ή μεγαλοεκδότη να ονομάζει αυθαίρετα «ιστορική» την κίνηση του Γιωργάκη να κερνάει μελομακάρονα τους δημοσιογράφους, που ξεροσταλιάζουν κυνηγώντας την Ιστορία στο Καστρί, δεν είναι μακριά η ώρα, που ο λαός θα γράψει με την πένα του αγώνα του την πραγματική ιστορία, φέρνοντας τούμπα το σκουριασμένο τροχό της. Το Μέτωπο είναι το μέσο, η συγκρότησή του μπορεί και πρέπει να γίνει σκοπός και υπόθεση όλων. Και η ολοκόκκινη ψήφος στο ΚΚΕ, στις 7 του Μάρτη, μπορεί να πάει την υπόθεση ένα βήμα πιο μπροστά.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Ερχονται μπόρες... .

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε, ΑΥΤΟ ΠΙΑ είναι περίεργο... Πώς γίνεται, όταν αυτός ο πολιτικός ηγέτης, στον οποίο αποδίδονται σχεδόν θεϊκές ιδιότητες, να αντιμετωπίζει τέτοια ...κακοκαιρία στην έναρξη της περιοδείας του, με τον καιρό να χαλάει σε όλη τη χώρα;

Φυσικά, για τον Γιώργο Παπανδρέου μιλάμε. Ούτως η άλλως, αυτόν τον καιρό ...απαγορεύεται σ' αυτήν τη χώρα να μιλάμε για οτιδήποτε διαφορετικό. Οποιος θέλει ας κάνει αλλιώς, αφού όποια «πέτρα» (κανάλι, ραδιόφωνο, εφημερίδα) κι αν σηκώσεις, τον «υιό» θα βρεις από κάτω.

Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, ο δύστυχος ελληνικός λαός θα το αντέξει ...και αυτό. Οπως ακριβώς αντέχει τόσα και τόσα τις τελευταίες δεκαετίες.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, για όποιον δεν το άκουσε, έχει ανοίξει ο διάλογος για τη «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη» (για όποιον το 'χει ξεχάσει είναι το όνομα που παίρνει το ΠΑΣΟΚ σε κάθε προεκλογική περίοδο και, ιδιαίτερα, όταν τα βρίσκει σκούρα).

Ορισμένοι φαίνεται, βέβαια, ότι το είχαν ...προφητεύσει και, ήδη, έχουν δηλωθεί ως ομιλητές και μάλιστα «πρώτο τραπέζι πίστα», όπως η Μαρία Δαμανάκη. Βεβαίως, αναμένεται να υπάρξει ένας μικρός συνωστισμός από τους συνήθεις «ανεξάρτητους» και «αριστερούς» γενικώς, που υφίστανται έως τώρα άπραγοι στο πολιτικό σκηνικό.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, στους ...πολεμικούς όρους το έχουν ρίξει εκεί στη Νέα Δημοκρατία. Ο Κώστας Καραμανλής δηλώνει περήφανος που θα «μονομαχήσει» με δυο αντιπάλους - όπως λέει - τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη τονίζει ότι θα ριχτεί στη μάχη, εκτός, όμως, ψηφοδελτίων.

Αυτό, βέβαια, κάθε άλλο, παρά καθησυχάζει τον Κώστα Καραμανλή. Οπως και να έχει, η Ντόρα, ο Κ. Μητσοτάκης και ο Κυριάκος μαζί δεν είναι και η καλύτερη δυνατή παρέα, που μπορεί να έχει κανείς σε ένα «πολεμικό χαράκωμα». Εκτός κι αν έχει μάτια και στην πλάτη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το μαύρο άσπρο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλαγή σε όλα, πακέτο ρήξης, ανατροπές, ανανέωση στην πολιτική, το κόμμα και την κυβέρνηση και οτιδήποτε άλλο συναφές πέφτουν πλέον με ρυθμό πολυβόλου, από τα φιλοκυβερνητικά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μαζικής χειραγώγησης. Ποιος θα τα κάνει όλ' αυτά; Μα ποιος άλλος, ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ (από τις 8 Φλεβάρη τυπικά...), ο Γ. Α. Παπανδρέου, όπως συστηματικά τον προβάλλουν ορισμένοι.

Δηλαδή, ο προαποφασισμένος νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απαρνιέται και αποδοκιμάζει τη μέχρι σήμερα πολιτική και πορεία της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος; Καταδικάζει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τη νέα τάξη και την «αντιτρομοκρατική συμμαχία», την ΟΝΕ και το Σύμφωνο Σταθερότητας, τους νόμους της αγοράς και τις αντιλαϊκές διαρθρωτικές αλλαγές, το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα και τις κάθε λογής απελευθερώσεις, την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας και της Πρόνοιας, με ό,τι αυτή συνεπάγεται, τα πολλά προνόμια, κίνητρα κλπ, κλπ - και πάνω απ' όλα αμύθητα κέρδη - για την ολιγαρχία του κατεστημένου και τα λίγα ψίχουλα για τους πολλούς, τους εργαζόμενους και το λαό;

Οχι, βέβαια, τίποτε απ' όλ' αυτά και όλα τα σχετικά δεν απαρνιέται ο Γ. Παπανδρέου. Ούτε στο ελάχιστο δεν τα αμφισβητεί, ούτε αυτός, ούτε όλοι όσοι τον περιτριγυρίζουν. Ολ' αυτά αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν το δεδομένο πλαίσιο της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Καθορίζουν και σφραγίζουν τον αντιλαϊκό και αντεργατικό χαρακτήρα και περιεχόμενο της μέχρι σήμερα, αλλά και αυριανής πορείας του. Αυτή είναι η αλήθεια, σε πείσμα όλων όσοι επιχειρούν να κάνουν το μαύρο άσπρο.

Το μέτρο των ... αλλαγών (1)

«Προσκλητήριο Γιώργου στους νέους - Ελάτε να τ' αλλάξουμε όλα», φώναζε ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος των «Νέων». Στο ίδιο μήκος κύματος και οι άλλες φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, ενώ η «Αυριανή», περισσότερο πρακτική, δίνει και το μέτρο των ...αλλαγών, προτρέποντας με τον πρωτοσέλιδο τίτλο «ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ οι παλιές φάτσες», σημειώνοντας επιπλέον: «Γιατί προκαλούν τον κόσμο και δεν πείθουν κανέναν ότι αυτοί μπορούν να φέρουν την αλλαγή που χρειάζεται η Παράταξη και ο τόπος!!! Διότι αν μπορούσαν θα την είχαν φέρει και δε θα είχαν βουλιάξει το ΠΑΣΟΚ!».

Το μέτρο των... αλλαγών (2)

Πάντως, το μέτρο των επιχειρούμενων και ήδη πολυδιαφημιζόμενων... αλλαγών, το 'δωσε με προχτεσινές δηλώσεις του και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ. Αφού υπογράμμισε, ότι ο «ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πολύ καλός μου φίλος», υπενθύμισε ότι «έχουμε κάνει πολλά μαζί στη διάρκεια των τελευταίων ετών» και του ευχήθηκε «κάθε τύχη», σημείωσε και τα εξής: «Χτες, όταν έγιναν γνωστές οι εξελίξεις, πρόσεξα τις όμορφες εικόνες του Γιώργου να τρέχει με σορτς, να κάνει τζόκινγκ, να χορεύει. Είναι σαφές ότι η προεκλογική εκστρατεία έχει αρχίσει».

Είμαστε σίγουροι, ότι ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, ως «πολύ καλός φίλος» του Γ. Παπανδρέου, αλλά και εκ της θέσεώς του, γνωρίζει πολύ περισσότερα πράγματα, κι από μας κι απ' τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που έσπευδαν προχτές να φωτογραφηθούν πλάι στο νέο αρχηγό...

«Συνδικαλισταράδες»...

Υπέρ της Διεύθυνσης της επιχείρησης που προχώρησε σε τρομοκρατική απόλυση εργαζομένου, κατά του απολυμένου συναδέλφου τους, αλλά κι εναντίον του βουλευτή Μαγνησίας του ΚΚΕ Ν. Γκατζή, που κατήγγειλε με Επερώτησή του στη Βουλή την αντεργατική, τρομοκρατική συμπεριφορά της εργοδοσίας, τάσσεται, με ανακοίνωσή του στον Τοπικό Τύπο, το Σωματείο Εργαζομένων της ΜΕΤΚΑ στο Βόλο!

Οι Β. Καψούρης, πρόεδρος, και Π. Βενέτης, γγ του σωματείου, που υπογράφουν την επαίσχυντη ανακοίνωση, ισχυρίζονται, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ότι υπεύθυνος για την απόλυσή του είναι ο ίδιος ο εργάτης και συνδικαλιστής Ηλίας Τσιαμήτας, τον οποίο και «στολίζουν» με βαριές κατηγόριες και πολλές συκοφαντίες. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η επιχείρηση τον «σχόλασε», γιατί κατήγγειλε ότι οι συνθήκες Υγιεινής και Ασφάλειας στο εργοστάσιο είναι άθλιες κι επικίνδυνες. Ταυτόχρονα, «μαλώνουν» τον βουλευτή του ΚΚΕ, επειδή έφερε το θέμα στη Βουλή και κατήγγειλε το κλίμα εργοδοτικής τρομοκρατίας που επικρατεί στη ΜΕΤΚΑ!!

Ξέραμε ότι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός «πήρε τα πάνω του» επί «εκσυγχρονισμού», αλλά δε φανταζόμαστε ότι θα μπορούσε να φτάσει στο σημείο να εμφανίζεται, δημοσίως, ως το «Γραφείο Τύπου» της εργοδοσίας!!! Βεβαίως, «ο καθείς εφ' ω ετάχθη», αλλά θα πρέπει να ξέρουν οι εν λόγω «συνδικαλισταράδες» ότι «όλα εδώ πληρώνονται», καθώς το λόγο έχουν οι εργαζόμενοι της ΜΕΤΚΑ...

Ποια «αλλαγή»;

Σταχυολογώντας τα όσα λέγονται και γράφονται στον Τύπο σχετικά με τον Γ. Α. Παπανδρέου, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι κλιμακώνεται η νέα προσπάθεια εξαπάτησης και χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων, με στόχο φυσικά την εκ νέου υφαρπαγή της ψήφου τους. Κομματικά, μεγαλοεπιχειρηματικά και εξωελλαδικά επιτελεία (βλ. χαρακτηριστικά τη δήλωση του Αμερικανού ΥΠΕΞ Πάουελ), χρησιμοποιώντας κύρια «αναλυτές» και δημοσιογράφους - αγιογράφους, επιτελούν εργασίες εξωραϊσμού του φερόμενου ως νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Διαφημίζουν το νέο «μεσσία», παλεύοντας να τον απενοχοποιήσουν από τα «βαρίδια» του παρελθόντος.

Εντεχνα «ξεχνούν» τη μακρόχρονη θητεία του σε κυβερνητικούς θώκους. Τη συμμετοχή του στις περισσότερες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, την παρουσία του στα περισσότερα Υπουργικά Συμβούλια όπου ο Γ.Α.Π. ομοφώνησε στη λήψη των πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Καμώνονται πως δεν άκουσαν το Σημίτη ότι συνεχίζεται η «ίδια πορεία» και ότι τούτη η «αλλαγή», ή «ανανέωση», μόνο στόχο έχει η «ίδια πορεία» να ακολουθηθεί με ακόμα «μεγαλύτερη δυναμική». Εστω λοιπόν ότι «ξεχνούν» ή «παρακούν», τουλάχιστον ας απαντήσουν στο εξής ερώτημα: Ο Γ.Α.Π. και οι συν αυτώ, έστω και τώρα, αμφισβητούν την Ευρωζώνη; Την ΟΝΕ και τα Σύμφωνα Σταθερότητας; Τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις νέες «ελαστικές» μορφές εργασίας και τις ιδιωτικοποιήσεις; Την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας; Τη δουλιά μέχρι το 65ο έτος ηλικίας κι ακόμα παραπέρα; Το ΝΑΤΟ, τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις;

Αυτά δεν καθόρισαν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της κυβερνητικής πολιτικής; Αυτά δε διαμόρφωσαν τις χείριστες συνθήκες διαβίωσης για τους εργαζόμενους και γενικά το λαό; Αυτά δεν εφαρμόστηκαν με σκληρότητα όλα αυτά τα χρόνια; Αυτά δεν επαγγέλλεται και ο Γ.Α.Π.; Αρα; Πού είναι η «αλλαγή»; Και για να μην «αδικούμε» κανέναν: στον ίδιο βωμό δεν προσκυνά και η ΝΔ; Στον ίδιο ευρωμονόδρομο δεν πιστεύει; Ως κυβέρνηση τα ίδια μέτρα δεν πήρε; Αρα πού είναι η «πραγματική αλλαγή» που έσπευσε να επαγγελθεί, πλειοδοτώντας στο παζάρι του φτηνού εντυπωσιασμού;

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ασκούν την ίδια ακριβώς πολιτική, με τα ίδια αποτελέσματα και τα προβλήματα που δημιουργεί: τη φτώχεια, την ανεργία, τη μακρόχρονη μονόπλευρη λιτότητα. Αν τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα συνεχίσουμε να υποφέρουμε από το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, από το Σημίτη ή από άλλον έναν Παπανδρέου, από τον Παπανδρέου ή από άλλον έναν Καραμανλή, ουδεμία σημασία έχει. Στην αρχή το περιτύλιγμα θαμπώνει, όταν σχίζεται όμως αποκαλύπτει το ίδιο άσχημο περιεχόμενο. Στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία δυστυχώς ο λαός έχει δικαίωμα απόφασης μια φορά στην τετραετία. Ας μην τη χαραμίσει άλλη μια φορά υπέρ πολιτικών που τον χαντακώνουν. Η μόνη λύση, η μόνη πραγματικά αριστερή, πραγματικά προοδευτική επιλογή είναι αυτή που προσφέρει το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Για ισχυρή λαϊκή φωνή στη Βουλή και κυβέρνηση αδύναμη να εφαρμόσει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που περιμένουν την επομένη των εκλογών για να εφορμήσουν.