Παρασκευή 5 Δεκέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Περί εναλλαγής

Γρηγοριάδης Κώστας

«Είναι αναγκαία η εναλλαγή στην εξουσία σε μια δημοκρατία; Βεβαίως, είναι αναγκαία η εναλλαγή στην εξουσία. Τι θα πει όμως εναλλαγή; Ποια είναι η εναλλαγή;», είπε και αναρωτήθηκε προχτές ο Κ. Σημίτης, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που οργάνωσε η Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου. Κι έδωσε και την απάντηση: «Εναλλαγή στην εξουσία ναι, αλλά δείξαμε ότι μπορούμε να την κάνουμε εμείς και πετυχημένα και έτσι θα συνεχίσουμε, γιατί θέλουμε την ανανέωση σε όλα, τη μεταρρύθμιση σε όλα». Και δε στάθηκε μόνο σ' αυτά. Περιέγραψε - με το γνωστό, ΠΑΣΟΚικό έστω τρόπο - την πορεία μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ από το 1980 μέχρι σήμερα.

Και δε λέμε, από την πλευρά του... έχει ένα δίκιο ο Κ. Σημίτης. Αφού το ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει και, μάλιστα, αποδεδειγμένα τη δεξιά πολιτική, την ίδια που θα εφάρμοζε και μια κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί να υπάρχει θέμα εναλλαγής κομμάτων; Η τελευταία έχει ήδη συντελεστεί... Οι εργαζόμενοι, όμως, που υφίστανται τις βαριές και εντεινόμενες συνέπειες της πολιτικής αυτής, έχουν κάθε συμφέρον και λόγο να απεγκλωβιστούν από τα κάθε λογής ψευτοδιλήμματα εναλλαγής του δικομματισμού και να ρίξουν μαύρο, και στον ένα και στον άλλο πόλο της ίδιας δεξιάς πολιτικής. Να δώσουν την ψήφο τους στο ΚΚΕ, κάνοντάς τη δύναμη αντίστασης κι ελπίδας.

Θα το δούμε κι αυτό..;

«Θα βγω επίσημα και θα πω ψωνίστε το τάδε προϊόν, το οποίο σέβεται τους κανόνες της αγοράς και δεν έχω δισταγμό να το κάνω». Η δήλωση ανήκει στον Κ. Κουλούρη και αποτελεί - υποτίθεται - την απάντηση - απειλή του υπουργείου Ανάπτυξης και της κυβέρνησης προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και το κυοφορούμενο ήδη κύμα ανατιμήσεων, ταυτόχρονα, με τις γιορτές και την αρχή του νέου χρόνου. Και δε λέμε, θα είχε πράγματι πλάκα, να δούμε έναν ή περισσότερους υπουργούς σε ρόλο τελάλη «φθηνών» προϊόντων, αλλά, στην πραγματικότητα, η δήλωση υποκρύπτει τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής από τη μια και την προεκλογική απόγνωση των κυβερνώντων από την άλλη.

Οσο για τους κανόνες της αγοράς, τους οποίους συχνά επικαλείται ο κ. υφυπουργός, όπως και όλοι όσοι, «πράσινοι» και «γαλάζιοι», ορκίζονται στους ευρω-μονόδρομους, δε συμπεριλαμβάνουν πουθενά τα λαϊκά συμφέροντα. Μία και μόνη... αξία αναγνωρίζουν οι κανόνες της αγοράς: Το κέρδος και το συνεχές κυνηγητό του. Και, βέβαια, όλα όσα το κυνηγητό αυτό συνεπάγεται.

Τα πολυκαταστήματα...

Πάμπολλες φορές έχει καταγγελθεί, από την πλευρά του συνδικαλιστικού κινήματος των ΕΒΕ και συγκεκριμένα εκείνου του τμήματος που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, ότι μέσω της κυβερνητικής πολιτικής, σε συνδυασμό και με τη δράση των μεγάλων επιχειρήσεων, ενισχύεται συνεχώς η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Και δε λείπουν βέβαια οι σχετικές αποδείξεις. Ενα τελευταίο παράδειγμα, η ανακοίνωση της εταιρίας ELMEC SPORT, ότι υπογράφτηκε η συμφωνία για τη λειτουργία πολυκαταστήματος 22.000 τ.μ. στο μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού.

Το κατάστημα ανήκει στην υπό σύσταση εταιρία «Αττικά Πολυκαταστήματα ΑΕ» με τη συμμετοχή πολλών ακόμη επιχειρηματιών της «παλιάς γενιάς», τον Κ. Λαμπρόπουλο, τον Α. Σγουμπόπουλο, τον Κ. Τσουβελεκάκη, τη Β. Φωκά, τον Ρ. Φρανσές, τον Α. Οικονομίδη.

Στο σχήμα συμμετέχει και θυγατρική της ELMEC η οποία διαχειρίζεται το παλιό ΜΙΝΙΟΝ, που ανακαινίζεται εδώ και πολλούς μήνες. Την ίδια στιγμή, υπάρχουσες αλυσίδες σούπερ μάρκετ διευρύνουν τα όριά τους και τις εγκαταστάσεις τους για να υποδεχτούν καταστήματα σε σχήματα μεγάλων εμπορικών κέντρων, όπως λειτουργεί το «Καρφούρ». Ο «ζωτικός χώρος» των μικρών εμπορικών συρρικνώνεται όλο και περισσότερο και η κυβέρνηση υποκρίνεται πως στηρίζει τις μικρές επιχειρήσεις.

... και οι συνέπειες

Κάποιοι θα σκεφτούν, ενδεχομένως, ότι η λειτουργία του νέου πολυκαταστήματος θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των πολυκαταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας. Κι όπως λένε μερικοί οπαδοί των σχετικών εξελίξεων, το γεγονός αυτό θα ωφελήσει τους καταναλωτές. Και ναι και όχι θα λέγαμε εμείς. Ο ανταγωνισμός θα ενταθεί, αλλά τα όποια, αμφίβολα οφέλη προς τους καταναλωτές θα είναι ελάχιστα και μόνον πρόσκαιρα. Ισα ίσα, για να καθιερωθεί το νέο μεγάλο πολυκατάστημα.

Από την άλλη, οι αρνητικές συνέπειες θα είναι πολύμορφες και μια από τις σημαντικότερες θα «χτυπήσει» την πόρτα των πολλών μικρών εμπόρων της Αθήνας και ευρύτερα της Αττικής. Αυτοί θα είναι τα μεγάλα θύματα από την ύπαρξη μιας επιχείρησης με 15 εκατομμύρια ευρώ μετοχικό κεφάλαιο και μετόχους μεγαλοαντιπροσώπους και μεγαλοεισαγωγείς.

Το μεγαλύτερο πολυκατάστημα στην Ελλάδα, όπως λένε οι δημιουργοί του, δε θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα. Με προσφορές καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, διαρκείς εκπτώσεις, δυνατότητα πωλήσεων κάτω του κόστους, φορολογικές ελαφρύνσεις που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αξιοποίηση της μερικής απασχόλησης κλπ., κλπ. Η συγκέντρωση των ΕΒΕ, που διοργανώνει η ΟΒΣΑ στις 8 Δεκέμβρη, αποκτά μέρα με τη μέρα όλο και μεγαλύτερη σημασία.

«Χριστοδουλάκη δώσ' τα όλα... »

Τα στοιχεία που παρουσίασε χτες στο πρωτοσέλιδο θέμα του ο «Ρ» για τα νέα προνόμια, εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, που δίνει η κυβέρνηση στις επιχειρήσεις, προσφέρονται για την εξαγωγή ουσιαστικών πολιτικών συμπερασμάτων.

Κατ' αρχάς είναι απόλυτα ξεκάθαρη η ταξική στάση που κράτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στις δύο βασικές τάξεις της ελληνικής κοινωνίας. Τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες. Οταν τον προηγούμενο Οκτώβρη ξέσπασαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις διαφόρων κλάδων των εργαζομένων, η κυβέρνηση φρόντισε να ορθώσει το ταξικό της ανάστημα, να δείξει την πυγμή της και να ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθεται να ικανοποιήσει κανένα απολύτως αίτημα, πέρα από τα προεκλογικά ψιχουλα που ανακοίνωσε με το «κοινωνικό πακέτο». «Ο,τι δώσαμε, δώσαμε», διακήρυτταν με περισσό θράσος οι κυβερνητικοί μανδαρίνοι, οι οποίοι ...εξέφραζαν φόβους ότι αν ενδώσουν και ικανοποιήσουν τα αιτήματα των εργαζομένων, θα υπονόμευαν την ...οικονομική σταθερότητα. Και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπονομευτής της οικονομίας δε θα γίνει ποτέ...

Την ίδια στιγμή ο υπουργός Οικονομίας, λάτρης της «οικονομίας της αγοράς», προετοίμαζε το νομοσχέδιο με το οποίο θα προσέφερε απλόχερα νέα προνόμια στο κεφάλαιο. Δυνατότητα σχηματισμού αφορολόγητων αποθεματικών, δεκαετή φορολογική ασυλία για τις μεγάλες επενδύσεις, κίνητρα για δημιουργία μεγάλων τουριστικών μονάδων, μείωση των ανώτατων συντελεστών φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών και των μεγάλων εισοδημάτων... Με λίγα λόγια, «Χριστοδουλάκη δώσ' τα όλα» στην πλουτοκρατία. Για να είμαστε ειλικρινείς, η κυβέρνηση είναι απόλυτα συνεπής με τις ταξικές της επιλογές. Εδώ και μια εικοσαετία το διεθνές κεφάλαιο απευθύνεται προς τις κυβερνήσεις, έχοντας γραμμένα στις σημαίες του δύο αιτήματα: «Μειώστε τους φόρους - μειώστε τις κρατικές δαπάνες». Οταν οι κεφαλαιοκράτες φωνάζουν να μειωθούν οι φόροι, δεν εννοούν τους φόρους γενικώς, αλλά τους φόρους των επιχειρήσεων και των υψηλών εισοδημάτων. Ετσι, ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες έχει αναπτυχθεί ένας ιδιότυπος φορολογικός ανταγωνισμός, για το ποια κυβέρνηση θα μειώσει τις επιχειρηματικές επιβαρύνσεις σε μεγαλύτερο βαθμό από την άλλη. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υιοθέτησαν νόμους μείωσης των επιχειρηματικών φόρων. Από 50-54% οι συντελεστές φορολογίας των επιχειρήσεων το 1990, μειώθηκαν στο 45% και στο 35% και σήμερα η κυβέρνηση υπόσχεται νέα μείωση στο 30%, ενώ για τις μεγάλες επενδύσεις ισχύει συντελεστής 25%.

Βεβαίως, η συνεχής μείωση των φόρων των επιχειρήσεων, και με δεδομένο ότι δεν είναι δυνατόν όλοι να αναπληρωθούν από τους μισθωτούς και συνταξιούχους, υπονομεύει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τη δυνατότητα χρηματοδότησης των δημόσιων συστημάτων Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης, τα οποία παραδίδονται βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυταπατώνται πάντως όσοι πιστεύουν ότι με την εφαρμογή των πολιτικών φιλελευθεροποίησης θα μπορέσουν να θωρακίσουν μακροπρόθεσμα το καπιταλιστικό σύστημα. Η μείωση των φόρων, ή η κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων από το καπιταλιστικό κράτος, προσωρινά οδηγεί στην άνοδο του ποσοστού και της μάζας της υπεραξίας του συνολικού κοινωνικού κεφαλαίου. Σε καμιά περίπτωση όμως η λειτουργία αυτή δεν επηρεάζει τη δράση του νόμου της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους και της εμφάνισης των καπιταλιστικών κρίσεων...


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα ... βάρβαρα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΝΤΑΞΕΙ, αν τους αρέσει να επιδοτήσουν (μ' έναν ακόμη τρόπο) τους εργοδότες, ας το κάνουν. Ομως, το να μας παρουσιάζουν τα μέτρα αυτά ως ...καταπολέμηση της ανεργίας, είναι μάλλον προσβολή της νοημοσύνης όσων ακούνε τις εξαγγελίες τους.

Αλλωστε, την ...αποτελεσματικότητα των επιδοτήσεών τους την έχουμε διαπιστώσει και με το παραπάνω όλα αυτά τα χρόνια. Και το πώς τις χρησιμοποιούν οι εργοδότες, και το πώς τις εκμεταλλεύονται.

Είναι σχετικά πρόσφατο, άλλωστε, και το παράδειγμα της χιλιοεπιδοτούμενης «Πάλκο», που αξιοποίησε τα όσα πολλά κονδύλια πήρε για το ...καλό της κοινωνίας, προκειμένου να μετακομίσει και να επιδοτήσει τις επενδύσεις της στη Βουλγαρία.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ του θέματος της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, χτες, από τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, με όρους της ...εποχής των σταυροφόρων: «Δεν μπορούμε», δήλωσε, «να συμβιώσουμε με τους βαρβάρους». Οι Ευρωπαίοι «χριστιανοί», δηλαδή...

Αν ο αρχιεπίσκοπος αναφέρεται στην υπεροχή του λεγόμενου «δυτικού πολιτισμού» απέναντι στον ισλαμισμό ή κάτι τέτοιο, μάλλον πρέπει να μας λύσει την απορία για το αν είναι «βαρβαρισμός» ή όχι η επέμβαση στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία. «Δυτικοί χριστιανοί» τα έκαναν αυτά, αν δεν απατόμαστε...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχι, βέβαια, πως η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα λύσει τα προβλήματα του τουρκικού λαού. Μπορεί να κόπτονται οι Βρυξέλλες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά η Σένγκεν, το ηλεκτρονικό φακέλωμα και οι «τρομονόμοι», όπως και οι επιδιώξεις των πολυεθνικών, δείχνουν στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.

ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ δεν έχει το όνειρο του Ρήγα Φεραίου για τους λαούς της Βαλκανικής, με την ΕΕ της «νέας τάξης», των επεμβάσεων και των πολέμων, αλλά όλ' αυτά είναι ...ψιλά γράμματα για τον Γ. Παπανδρέου...

Ψηφοθηρικά και όχι μόνο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΝΔ επιδιώκει να γίνει αρεστή και να «πουλήσει» εξυπηρέτηση, μπροστά στις επικείμενες εκλογές, στα 25.000 παιδιά που φοιτούν στα Κέντρα Ελεύθερων Σπουδών και τις οικογένειές τους. Αυτά είπε προχτές ο Κ. Σημίτης και δεν έχει άδικο για τις ψηφοθηρικές επιδιώξεις της ΝΔ. Μόνον, που «ξέχασε» δυο πράγματα: Πρώτον, την ίδια τακτική εφαρμόζει και ο ίδιος και, μάλιστα, σε πολύ μεγαλύτερη έκταση, αφού έχει και το πεπόνι και το μαχαίρι (νομιμοποίηση αυθαιρέτων, δασοκτόνο νομοσχέδιο, χιλιάδες προεκλογικές θέσεις μερικής απασχόλησης, κλπ. κλπ). Και δεύτερον και ταυτόχρονα σπουδαιότερο, τόσο οι ψηφοθηρικές πρωτοβουλίες της ΝΔ, όσο και τα διάφορα ψηφοθηρικά μέτρα της κυβέρνησης, κινούνται στα γενικότερα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης και αντιλαϊκής πολιτικής του ευρω-μονόδρομου, στην παραπέρα υλοποίηση και βάθεμα των αντεργατικών διαρθρωτικών αλλαγών. Μπορεί, για παράδειγμα, οι δεκάδες χιλιάδες θέσεις μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο, να χρησιμοποιηθούν -και θα χρησιμοποιηθούν - για άγρα ψήφων, από τους υπάρχοντες εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους, αλλά δεν αποτελούν λύση στο σοβαρό και οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας. Κι όχι μόνον αυτό. Μετατρέπουν το Δημόσιο σε μοχλό κρούσης της γενικότερης επιχείρησης επιβολής της μισής δουλιάς - μισού μισθού - μισής ασφάλισης - μισής ζωής στην αγορά εργασίας συνολικά. Μετατρέπουν το Δημόσιο, με άλλα λόγια, σε πρωτομάχο του μεγάλου κεφαλαίου, αφού αυτό επιδιώκει τη δραστική επέκταση της μερικής απασχόλησης και των «ευλύγιστων» εργασιακών σχέσεων γενικότερα.

Συνυπεύθυνοι όλοι

Απέφυγε επιμελώς χτες ο Μαν. Μπεντενιώτης, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε για το θέμα των οικοπέδων της ΧΡΩΠΕΙ και τους χώρους γύρω από το στάδιο Καραϊσκάκη, να πάρει θέση για τις ευθύνες της κυβέρνησης και της κρατικής Εθνικής Τράπεζας. Οπως είναι γνωστό, η πολιτική της πρώτης και οι επιλογές της δεύτερης έχουν φέρει τον ζωτικής σημασίας αυτό χώρο για τους Πειραιώτες, στο παρά ένα της αρπαγής του από κάποιους «επενδυτές». Ο Μ. Μπεντενιώτης αρκέστηκε να επιρρίψει τις ευθύνες στη σημερινή δημοτική αρχή και να κάνει λόγο για διαπλοκή, αλλά δεν απάντησε γιατί η κυβέρνηση, την πολιτική της οποίας υπηρετεί και ο ίδιος, δεν έχει αποδώσει μέχρι τώρα το χώρο στο λαό του Πειραιά. Και όχι μόνον αυτό. Απέφυγε να πει, επίσης, γιατί δεν έχει δώσει η κυβέρνηση τα αναγκαία κονδύλια για την αξιοποίησή του ως ελεύθερου χώρου προς όφελος των κατοίκων.

Επί 20 χρόνια ο χώρος δεν έχει τσιμεντοποιηθεί χάρη στις αντιδράσεις των κατοίκων. Και δε λέμε πως δεν έχουν ευθύνη οι δημοτικές αρχές του Πειραιά και, ιδιαίτερα, η σημερινή, αλλά οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι ακόμη μεγαλύτερες και βαρύτερες. Πολύ περισσότερο, όταν το ΠΑΣΟΚ κυβερνά τη χώρα όλ' αυτά τα χρόνια. Ας αφήσει, λοιπόν, τις υπεκφυγές και τα κόλπα ο κ. Μπεντενιώτης.

Το δάσος...

«Ο νέος ορισμός του δάσους: Δένδρο θα είναι στο εξής μόνον όποιο διορίζεται απ' το ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα (δένδρα) θα προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες εις κάθε διερχόμενο ξυλοσχίστη!

Κατά τα άλλα στον κωμικό μικρόκοσμο των περί την εξουσία ιερέων και ιεροφαντών, ξέσπασε μέγας τάραχος και μεγίστη αναμπουμπούλα, τι να εννοούσε άραγε ο κ. Σημίτης μεταχειριζόμενος το ρήμα "θα συμμετάσχω" κι όχι το ρήμα "θα ηγηθώ" (σ.σ.: στον προεκλογικό αγώνα). Θέτει λοιπόν "θέμα διαδοχής;" ρωτούσε απ' τη μιαν άκρη του στερεώματος ομάς αλλοφρόνων εξαπτερύγων, "όχι", "ναι", "βεβαίως" - εσείοντο απ' την άλλη πλευρά του στερεώματος (επίσης νέος ορισμός του δάσους κι αυτός) οι υπόλοιποι Καππαδόκες, (παρα)κοιμώμενοι και θαμώνες του "Πάρκου Ελευθερίας"! Ισα που δε συνεκλήθη Οικουμενική Σύνοδος για να ερμηνεύσει ορθώς και να αποσημειολογήσει προσηκόντως όντως όντως τι ήθελε να πει, τι εννοούσε ο μέγας εγκαινιαστής των δασών!

Ευτυχώς, προς το τέλος της εσπέρας κι αρχομένης της νυκτός βάλανε οι μεγάλοι ερμηνευτές, διερμηνείς και δραγουμάνοι των δελτίων στις 8 τα πράγματα στη θέση τους. Συνετάχθη το νέον σύμβολον της πίστεως έως αύριο (μεθαύριο δεν ξέρεις τι γίνεται), ερμηνεύθησαν τα ρηθέντα, ξεδιάλυνε ο καφές, ήρθε ο μικρόκοσμος στη θέση του - αύριο να δούμε αν έχει φύγει "ενοχλημένος" ο Πάγκαλος στο Παρίσι, αν θα φορέσουν καπέλο τους Βενιζέλο - Ευθυμίου στον Χρυσοχοΐδη, αν, αν, αν - τέλος δεν έχει, δε μαζεύεται το μαγαζί.

Α, ξέχασα! Τον νέο ορισμό του δάσους σάς τον είπα; Δάσος είναι οι ελέφαντες που δεν μπορούν να αποδείξουν ότι είναι ΠΑΣΟΚοι (και για αυτό τους κόβουν)!».

Του Στάθη, από το «ναυτίλο» του στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»

Χαμός τροπολογιών

Σαν το χαλάζι έπεφταν οι τροπολογίες και οι προφορικές προτάσεις βουλευτών, προχτές στη Βουλή, στη διάρκεια της συζήτησης του δασοκτόνου νομοσχεδίου της κυβέρνησης. Και η συντριπτικά μεγάλη τους πλειοψηφία αφορούσαν σε «πρώην» δασικές εκτάσεις, οι οποίες δεν έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες και, άρα, μπορούν να αξιοποιηθούν, να χτιστούν, κλπ. Και όλες τους προέρχονταν από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Σαράντα τέσσερις (44) εξ αυτών, μάλιστα, ήταν κοινές, από βουλευτές και των δυο κομμάτων. Κατά τ' άλλα, η ΝΔ καταψήφισε το νομοσχέδιο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δυο... Δεξιές «μαλώνανε»!

Το προχτεσινό λογύδριο του πρωθυπουργού ήταν πολύ ενδιαφέρον. Οχι, φυσικά, για τους λόγους που η πλειοψηφία των ΜΜΕ ανέδειξε, δηλαδή, την περίφημη υπόθεση της «διαδοχής». Η σημασία της πρωθυπουργικής εμφάνισης έγκειται στο γεγονός ότι είχαμε από μέρους του μια πραγματική «ακτινογραφία της μετάλλαξης» του ΠΑΣΟΚ. Οταν ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος που κυβερνά αναλύει επί μακρόν το πόσο πολύ «άλλαξε» το κόμμα του από το '81 και μετά. Οταν επαίρεται ότι αντί της πολιτικής της «ζήτησης» τώρα υπηρετεί αταλάντευτα την πολιτική της «σταθεροποίησης». Οταν ζητά εύσημα για το γεγονός ότι η στάση του ΠΑΣΟΚ έναντι άλλων χωρών «μεταβλήθηκε» και από το «να φύγουν οι βάσεις» πέρασε στο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ». Οταν θριαμβολογεί ότι από την ιδεολογία των κοινωνικοποιήσεων κατέληξε στη «συνδιαλλαγή» με την αγορά, τότε τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχομεν;

Ιδού, λοιπόν, μια καραμπινάτη... Δεξιά, που έχει το θράσος να καμώνεται ότι η ομολογία της μετάλλαξής της συνιστά «αριστερή υπευθυνότητα»!

Είμαστε το κόμμα που υπερασπίζεται το «μικροαστικό όνειρο των νοικοκυραίων», έλεγε πριν μερικές βδομάδες ο Πάγκαλος, διατυπώνοντας με μέγιστη σαφήνεια τη βαθύτατη σκουριά που πρεσβεύει ένα κόμμα, το οποίο, αφού καπηλεύτηκε τα πάντα, τώρα αναζητά προεκλογικό σωσίβιο, ανασύροντας την πολιτική ορολογία της πιο καθυστερημένης Δεξιάς που γνώρισε ο τόπος! Ακολούθησε ο Χριστοδουλάκης στη Βουλή: «Τι διαφορετικό θα έκανε η ΝΔ στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στην ΕΥΔΑΠ, στην Εθνική Τράπεζα», αναρωτήθηκε σχετικά με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Και τώρα ο κ. Σημίτης έρχεται να δώσει τον τόνο, να περιγράψει με τη σαφήνεια που ταιριάζει σε έναν αρχηγό, την ουσία του θέματος. Και ποιο είναι το θέμα: «Είμαστε τόσο Δεξιοί που δε χρειάζεται να μας εναλλάξετε με την άλλη Δεξιά, διότι προλάβαμε και πριν μας εναλλάξετε εσείς, μεταλλαχτήκαμε μόνοι μας»! Ιδού το «νέο», «εκσυγχρονιστικό», αριστερό» και «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ που ζητά την ψήφο του λαού για να μη ...γυρίσει η Δεξιά!

Η παρουσία του Κ. Σημίτη, στη συνέντευξή του, θα μπορούσε να αποτελέσει επιθεωρησιακό νούμερο διεκτραγώδησης της πολιτικής πραγματικότητας που βιώνει ο τόπος: «`Η Κώστας ή... Κώστας», μας λένε ότι είναι το «δίλημμα»! Και όχι μόνο αυτό, αλλά κάθε Κώστας από τους δυο καμώνεται ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι. Ο μεν Καραμανλής λέει: «Δεν είμαστε Δεξιά»... Ο άλλος, ο Σημίτης, λέει: Είστε Δεξιά και αφού δεν το παραδέχεστε, τότε είστε η «Δεξιά της ανευθυνότητας». Αντίθετα - λέει ο Σημίτης - εγώ που το παραδέχομαι (άσχετα τώρα από κείνα τα «αντιδεξιά» του μπαλκονιού), μπορεί να είμαι Δεξιά, αλλά είμαι... «Δεξιά της ευθύνης»! Αλήθεια, δεν είναι πολύ προκλητικά όλα αυτά για να τα ανέχεται ο ελληνικός λαός; Δεν είναι πια καιρός να τους α-ψηφίσει και να τους γυρίσει οριστικά την πλάτη;



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ