Γρηγοριάδης Κώστας

Για όσους, πάντως, δεν άκουσαν το διάλογο από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, τον μεταφέρουμε σε ακριβή μετάφραση από τα αγγλικά:

Κ. Σημίτης: Πώς είσαι;

Τόνι Μπλερ: Πολύ καλά, εσύ;

Κ.Σ.: Πιστεύω ότι θα πρέπει να συναντηθούμε και να συζητήσουμε για τα Γλυπτά του Παρθενώνα για να μου πεις κάτι.

Τ. Μ.: Για να σου πω καλά νέα...

Κ.Σ.: Οχι για κάποια καλά νέα. Τι σκέφτεσαι προσωπικά για το θέμα, γιατί υπάρχει δημοσιότητα. Θα ήθελα να ξέρω, αν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ξέρεις, θα έχουμε εκλογές τον επόμενο χρόνο στην Αθήνα και ίσως αυτό να είναι χρήσιμο. Σκέψου το θέμα.

Τ. Μ.: Θα το σκεφτώ, έλαβα το μήνυμα...

Τα σχόλια περιττεύουν...

Είναι γνωστή η σημασία, που έχει για τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ η βάση της Σούδας. Γι, αυτό, άλλωστε, και είναι συχνότατες οι επισκέψεις -επιθεωρήσεις του Αμερικανού πρεσβευτή, Τόμας Μίλερ, εκεί. Αλλωστε, η ελληνική κυβέρνηση έχει παραχωρήσει τη Σούδα, εν λευκώ, υπό την αμερικανική επικυριαρχία. Ετσι, χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα, για μια ακόμα φορά, την προηγούμενη Πέμπτη, με απόλυτη μυστικότητα και νύχτα, ο Τ. Μίλερ επισκέφτηκε τη Σούδα, μίλησε στο προσωπικό της βάσης και στη συνέχεια επέστρεψε με ιδιωτικό αεροπλάνο στην Αθήνα. Κατανοητός ο φόβος για τις αντιδράσεις των κατοίκων και, γι' αυτό οι, εν κρυπτώ, νυχτερινές επισκέψεις του Μίλερ. Αλλά τι να ετοιμάζουν - πάλι - οι εγκληματίες ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και επιθεωρούν τη βάση τους; Μήπως αυτό έχει σχέση με την όξυνση της κατάστασης στη Μ. Ανατολή;

Ανατριχίλα προκάλεσε σε ορισμένους κύκλους το εύρημα δημοσκόπησης της V-PRC, που δημοσιεύτηκε σε μηνιαίο περιοδικό, σύμφωνα με το οποίο το 70,4% των ψηφοφόρων του ΠAΣOK και το 70,1% των ψηφοφόρων της ΝΔ δηλώνουν ότι τους εκφράζει το σύνθημα «Νόμος είναι δίκιο του εργάτη». «Το σύνθημα αυτό», σχολιάζει ο «Εκηβόλος» της «Καθημερινής», «ιδίως για ένα φιλελεύθερο δημοκράτη, είναι τουλάχιστον αποκρουστικό. Θυμίζει τις ακραίες κομμουνιστικές θέσεις, που αποβλέπουν στην υποκατάσταση του κράτους δικαίου, από τη δικτατορία του προλεταριάτου, που ευτυχώς κατέρρευσε παντού στον κόσμο». Τα ίδια και χειρότερα, συνεχίζει αγανακτισμένος ο σχολιογράφος, διαπιστώνουμε σε ένα άλλο ερώτημα της ίδιας έρευνας, που αφορά στις αξίες, που κρίνει το κοινό ότι είναι μάλλον επίκαιρες και πάλι. Στο ερώτημα «πόσο επίκαιρη κρίνετε ότι είναι σήμερα η ανάγκη της επανάστασης;», απαντούν θετικά το 31% των ψηφοφόρων του ΠAΣOK, αλλά στην περίπτωση των ψηφοφόρων της NΔ, το ποσοστό αυτό υπερβαίνει το 46%...». Φρίκη! «H διαπίστωση αυτή είναι προφανώς τρομακτική. Οι μισοί ψηφοφόροι της NΔ είναι υπέρ της επανάστασης. Ενα αριστερό σύνθημα της δεκαετίας του 1970 αποκτά και πάλι την αξία του μέσα από τους ψηφοφόρους ενός συντηρητικού κόμματος, όπως η NΔ». Ας φρίττουν και ανησυχούν. Ποτέ δε θα κερδίσουν τις λαϊκές συνειδήσεις. Η νίκη τους είναι «υπό προθεσμία»...

Τελικά, ο διευθυντής του 4ου Λυκείου Τρικάλων, Θ. Νάστας - ο επονομαζόμενος και «Μακάρθι των Τρικάλων» - εφάρμοσε την απόφαση του ΠΥΣΔΕ, δεχόμενος να ενταχθεί και να διδάξει ο καθηγητής τον οποίο δεν ήθελε στο σχολείο του, επειδή - όπως ο ίδιος ο λυκειάρχης έλεγε - «σχετίζεται με το ΚΚΕ».

Βεβαίως, ένας ...Νάστας δε θα παραδεχόταν ποτέ, δημοσίως, ότι «έκανε πίσω», επιτρέποντας σ' έναν κομμουνιστή να «μολύνει» το δημόσιο σχολείο. Γι' αυτό, σε ανακοίνωση που εξέδωσε - ως απάντηση στην Επιτροπή Παιδείας της ΝΕ Τρικάλων του ΚΚΕ, που κατήγγειλε την ανάρμοστη και αντικομμουνιστική συμπεριφορά του - ισχυρίζεται ότι ο καθηγητής εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του 4ου Λυκείου, επειδή «έδωσε τις αναγκαίες διευκρινίσεις και διαβεβαιώσεις».

«Μάνα της καραβίδας» στις πονηριές ο Νάστας - πώς αλλιώς θα «τρύπωνε» στο ΠΑΣΟΚ και θ' ανέβαινε στην εκπαιδευτική ιεραρχία; - υποστηρίζει, εμμέσως πλην σαφώς, ότι για να ενταχθεί στο σχολείο ο καθηγητής έκανε «δήλωση μετανοίας». Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν έγινε, όπως βεβαιώνει και η ΕΛΜΕ Τρικάλων, η οποία, σε σχετική ανακοίνωσή της, κατηγορεί τον Νάστα ότι διαστρεβλώνει την αλήθεια, του καταλογίζει την αποκλειστική ευθύνη για τη διατάραξη της λειτουργίας του σχολείου, προειδοποιώντας τον ότι αδίκως αναζητά άλλοθι...

Γρηγοριάδης Κώστας

Να υποθέσουμε δηλαδή ότι τα «πακέτα» που δαπανήθηκαν έως σήμερα δεν πήγαν στα χέρια του ιδιωτικού τομέα, άλλα δαπανήθηκαν από τις κυβερνήσεις με γνώμονα τα τοπικά συμφέροντα;

Ακόμα και χωρίς κανείς να ξέρει τι έγινε στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του από την ελληνική (επώδυνη) εμπειρία, όπου οι κατασκευαστικές εταιρίες - ξένες και εγχώριες - κυριολεκτικά δεν ξέρουν τι βγάζουν από τα λεγόμενα «μεγάλα έργα».

Αλλα ας μην ξεχνάμε ότι και τα ίδια τα έργα μόνο για το συμφέρον των πολιτών της χώρας δεν έγιναν, ενώ αντιθέτως εξυπηρετούν όλα τα «διαμετακομιστικά» συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα. Μήπως, για παράδειγμα, έχει να μας επιδείξει η ελληνική κυβέρνηση κάποιο «μεγάλο έργο» για τους αγρότες;

ΔΕΝ ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΕΤΑΙ απλώς ο Σαρόν, εκεί στη Μέση Ανατολή, αλλά μόλις χτες, σε συνέντευξή του απείλησε με νέα επίθεση τη Συρία, με το γνωστό πρόσχημα της φιλοξενίας τρομοκρατών. Προφανώς το βέτο των ΗΠΑ στον ΟΗΕ για την καταδίκη της τακτικής του, βοήθησε σε αυτή την εξέλιξη, δε νομίζετε;

Κατά τα άλλα, εχθρός του πλανήτη είναι η Βόρεια Κορέα όπως μας λέει ο Μπους από την περιοδεία του στη Νοτιοανατολική Ασία και ζητά από τον ΟΗΕ να... σοβαρευτεί και να βγάλει σωρεία καταδικαστικών ψηφισμάτων, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για περισσότερες και πιο ωμές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

ΠΑΝΤΩΣ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ των ΗΠΑ η τρομολαγνία παραμένει στο «φόρτε» της. Χτύπησαν συναγερμό σε όλα τα αεροδρόμια όταν βρέθηκαν σε τσάντες δυο κοπίδια - εργαλεία δηλαδή - που τους θύμισαν αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στις 11 Σεπτέμβρη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο δρόμος που περιγράφουμε στο προηγούμενο σχόλιο είναι ο δρόμος του καπιταλισμού. Και δεν είναι η πρώτη φορά, που το καπιταλιστικό σύστημα ευνοεί, με τον έναν ή άλλον τρόπο, τη γέννηση και ανάπτυξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων και, από την άλλη, τις οδηγεί στην καταστροφή, όταν δεν έχει πλέον ανάγκη την ύπαρξή τους. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα, είτε έχουν την προαναφερόμενη μορφή, είτε άλλη, είτε παρουσιάζονται ως συνέπειες του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης. Η ουσία δεν αλλάζει.

Τα σοβαρά και συνεχώς εντεινόμενα προβλήματα των βιοτεχνών και επαγγελματιών δεν μπορούν να βρουν λύση στα πλαίσια του σημερινού συστήματος. Πολύ περισσότερο, καθώς η πίεση των μεγάλων επιχειρήσεων γίνεται καθημερινά και περισσότερο ασφυκτική. Μπορούν, όμως, να βρουν απαντήσεις και λύσεις στα πλαίσια μιας ριζικά διαφορετικής πορείας της χώρας. Στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, σε μια κοινωνία, όπου δε θα κυριαρχεί το συμφέρον της ολιγαρχίας, αλλά τα συμφέροντα των εργαζομένων. Για παράδειγμα, μόνο στα πλαίσια αυτά μπορούν να υπάρξουν σύγχρονοι λαϊκοί παραγωγικοί συνεταιρισμοί των ΕΒΕ, να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των τελευταίων στη δουλιά και στη δίκαιη αμοιβή του κόπου τους.

Χτύπησε, λοιπόν, «φλέβα χρυσού» πάλι η κυβέρνηση...

Με νομοσχέδιο που κατέθεσε, προβλέπει τη χορήγηση κινήτρων - άγνωστο ποια, τι και πόσα - για την ανακατασκευή ή επιδιόρθωση των κτιρίων των νησιών του Αιγαίου, ώστε να ταιριάζουν με τον παραδοσιακό χαρακτήρα των οικισμών. Ολα αυτά - σύμφωνα με την Εισηγητική Εκθεση - προκειμένου, όχι μόνο να προστατευτεί και να αναβαθμιστεί η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία και το φυσικό τοπίο των νησιών, αλλά και για να αλλάξει το σημερινό μοντέλο του μαζικού, αλλά χαμηλής ποιότητας και οικονομικής δυνατότητας, τουρισμού...

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι πρέπει να προστατευτεί το αρχιτεκτονικό και φυσικό περιβάλλον των νησιών. Τι να τα κάνουν, όμως, όλα αυτά οι κάτοικοι των νησιών του Αιγαίου - που ζουν εκεί όλο το χρόνο κι όχι μόνο την τουριστική περίοδο - όταν δεν έχουν πόσιμο νερό; Οταν δεν έχουν λιμάνια της προκοπής; Οταν δεν έχουν τακτική ακτοπλοϊκή συγκοινωνία - ιδίως αυτά της «άγονης», ελέω κυβερνητικής ολιγωρίας, γραμμής; Οταν δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ούτε μπορούν να μεταφερθούν σ' ένα κεντρικό νοσοκομείο, καθώς όλα τα προγράμματα μεταφοράς «ναυάγησαν», όταν αρρωστήσουν σοβαρά;

Αφού, λοιπόν, δεν προηγούνται όλα αυτά, είναι προφανές ποιοι θα ωφεληθούν και απ' αυτήν τη νέα νομοθετική ρύθμιση. Οι προσφιλείς στον υπουργό Αιγαίου Ν. Σηφουνάκη μεγαλοξενοδόχοι, που αποκτούν κι άλλον ένα μοχλό παροχής κινήτρων, πληρωμένο κι αυτόν απ' όλους μας. `Η, μήπως, δεν είναι έτσι;

«Κανείς δεν είναι τέλειος. Ημασταν ΚΚΕ και μάλιστα σκληροπυρηνικοί». Αυτά δηλώνει στο περιοδικό «Μεν» ο υφυπουργός Εξωτερικών Ανδρέας Λοβέρδος και, σίγουρα, όσοι τον γνώρισαν ως Κνίτη, όταν σπούδαζε στη Θεσσαλονίκη, θα ψιθύρισαν αυθόρμητα τη γνωστή λαϊκή παροιμία «όπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι»...