Σημαντικές απώλειες κατέγραψαν οι τιμές των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που διαπραγματεύονται στη δευτερογενή αγορά τίτλων, τον προηγούμενο μήνα Ιούλη, εξαλείφοντας τα κέρδη που κατέγραψαν το μήνα Μάη και το πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη. Αυτά αναφέρονται σε πρόσφατο δελτίο Τύπου της Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία παρακολουθεί την κίνηση στην αγορά ομολόγων. Σαν αιτία της πτώσης, στη σχετική ανακοίνωση, αναφέρονται δηλώσεις του προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Α. Γκρίσμαν, καθώς και τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας της χώρας αυτής, σύμφωνα με τα οποία οι αναλυτές είδαν σημάδια ανάκαμψης... Αυτό το οποίο πρέπει να επισημανθεί είναι η στενή σχέση στην κίνηση κεφαλαίων μεταξύ των χρηματιστηριακών αξιών και της αγοράς ομολόγων. Η τελευταία θεωρείται «ασφαλές καταφύγιο» σε περιόδους οικονομικής κάμψης, ενώ σε περιόδους οικονομικής ανάκαμψης, τα κεφάλαια στρέφονται στις χρηματιστηριακές τοποθετήσεις.
Πάντως, ανεξάρτητα από το τι θα γίνει στη διεθνή οικονομία, θα πρέπει να προειδοποιήσουμε, ότι με αφορμή τις εξελίξεις αυτές, κυβέρνηση σε συνεργασία με τραπεζικούς και χρηματιστηριακούς παράγοντες, στρώνουν το έδαφος για ένα νέο «χρηματιστηριακό '99», προσπαθώντας να πείσουν τους μικροεπενδυτές να τοποθετήσουν και πάλι τις όποιες οικονομίες τους στο Χρηματιστήριο. Και μπορεί να ισχύει «ο καμένος στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι», αλλά εμείς οφείλουμε να προειδοποιήσουμε ότι τα παιγνίδια με το Χρηματιστήριο είναι πολύ - πολύ επικίνδυνα.
Ανισότητες
Το βαθιά ταξικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης στη χώρα μας έρχονται να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία έρευνας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), σχετικά με τους μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Το προφίλ όσων ακολουθούν μεταπτυχιακή εκπαίδευση -σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας- είναι ουσιαστικά το εξής: Προέρχονται από οικονομικά εύρωστες οικογένειες, στην πλειοψηφία τους είναι άνδρες και κάτοικοι της πρωτεύουσας.
Τα αναλυτικότερα στοιχεία έχουν ως εξής: Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών εμφανίζει το 35% των αποφοίτων των οποίων ο πατέρας είναι διευθυντικό στέλεχος, το 30% αυτών που ο πατέρας τους ασκεί επιστημονικό και ελευθέριο επάγγελμα και το 30% εκείνων που ασχολείται με τον τομέα των υπηρεσιών. Αντίθετα, το ποσοστό εκείνων που έχουν πατέρα αγρότη βρίσκεται στο 5%, υπάλληλο γραφείου στο 8% και εργάτη - τεχνίτη στο 12%. Επίσης, οι απόφοιτοι που προέρχονται από την πρωτεύουσα ακολουθούν μεταπτυχιακές σπουδές σε ποσοστό 21%, το οποίο είναι ακόμη μεγαλύτερο στις οικονομικά προνομιούχες περιοχές, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των προερχομένων από την επαρχία βρίσκεται στο 8%.
Δυσκολεύονται οι Τσέχοι «εκσυγχρονιστές»
Προβλήματα στην «αριστερο-δέξια» κυβέρνηση συνασπισμού προκάλεσαν τελικά οι μαζικές κινητοποιήσεις των Τσέχων εργαζόμενων στις αρχές του καλοκαιριού, οι οποίες είχαν ως στόχο το σχέδιο «αναμόρφωσης» των δημόσιων υπηρεσιών (δηλαδή την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων) και τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος (ιδιωτικοποιήσεις και περικοπές κρατικών εξόδων) που εξήγγειλε η τσέχικη κυβέρνηση και απαιτεί η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Στη Βουλή των Αντιπροσώπων οι Σοσιαλδημοκράτες μαζί με δύο μικρότερα δεξιά κόμματα είχαν πλειοψηφία μόλις μίας έδρας (101 σε σύνολο 200). Ωστόσο, μετά την κοινωνική αγανάκτηση, ένας σοσιαλδημοκράτης βουλευτής αποχώρησε από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του στερώντας από την κυβέρνηση την πλειοψηφία. Πλέον τα πράγματα για τους «εκσυγχρονιστές» γίνονται πολύ δύσκολα, αφού και στο εσωτερικό του κόμματος των σοσιαλδημοκρατών δυναμώνουν οι διαφωνίες κάτω από την πίεση των διαδηλώσεων.
Το ΚΚ Βοημίας Μοραβίας (που πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις) καλεί την κυβέρνηση να αναθεωρήσει τις αντιλαϊκές πολιτικές από τη στιγμή μάλιστα που η ανεργία στη χώρα έχει φτάσει σχεδόν στο 10%, ξεπερνώντας ακόμα και τα ρεκόρ της δεκαετίας του '30...
Μαύρο στους «λαθρέμπορους» ελπίδων
Δε λέμε, είναι βολικό να σπρώχνεις τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι. Προσωρινά τα απομακρύνεις από το οπτικό σου πεδίο. Ομως είναι εκεί και αυτά και η δυσωδία τους. Οσες παραστάσεις κι αν στήσει ο Κουλούρης, όσο κι αν τα ΜΜΕ επιχαίρουν για την - ω του θαύματος - πτώση των τιμών, ο κοσμάκης ξέρει καλά πως η ακρίβεια είναι εκεί, «καραδοκεί» και εξανεμίζει το ισχνό του εισόδημα. Οσες υποσχέσεις κι αν μοιράζουν αφειδώς τα κυβερνητικά στελέχη και όσο κι αν τα ΜΜΕ τις μετατρέπουν σε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, η ανεργία ανηφορίζει στην κλίμακα των ποσοστών που κάθε μονάδα τους κρύβει ανείπωτη απελπισία, απόγνωση, αγανάκτηση. Οσες νίκες κι αν καταγάγει ο Δρυς κι όσο κι αν θριαμβολογούν τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ, οι αγρότες βαρυγκωμούν από τα χρέη, θρηνούν τις χαμένες σοδειές τους, απελπίζονται για τον ιδρώτα που δεν αποφέρει παρά ψίχουλα.
Ακούει ο εργάτης, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος για ευημερία, μέχρι και για κοινωνική δικαιοσύνη μίλησε ο Πρωθυπουργός, και ρίχνει αναθέματα στους ξετσίπωτους που τον κοροϊδεύουν αδιάντροπα. Γνωρίζει για την ευημερία των τραπεζών που τον κυνηγούν, των φροντιστηρίων που αυξάνουν τα δίδακτρα ελέω «δημόσιας Παιδείας», γνωρίζει για τον εργοδότη που ευημερεί χάρη στο δικό του ιδρώτα, αλλά δε γνωρίζει πολλά πράγματα που να ευημερούν στη δική του τη ζωή και στη ζωή πολλών άλλων σαν αυτόν. Ακούει για τα δικαιώματά του που κατοχυρώθηκαν και διευρύνθηκαν επί διακυβέρνησης του τόπου από το ΠΑΣΟΚ και βλέπει τα «ίχνη» τους στο σώμα του από τις κλομπιές των ΜΑΤ την τελευταία φορά που κατέβηκε στο δρόμο. Ακούει για τα μεγαλεπήβολα σχέδια των κυβερνώντων για Κοινωνική Ασφάλιση και σύνταξη για όλους ...στο τρανζιστοράκι ψηλά στη σκαλωσιά κι ας είναι ήδη 60 χρονών... Τ' ακούει και σκέφτεται το παιδί του που κολλά ένσημο στη χάση και τη φέξη, που κι αυτό ασφάλιση και σύνταξη θα ακούει αλλά ούτε ασφάλιση ούτε σύνταξη θα βλέπει.
Ως πότε; Ως πότε θα τους επιτρέπεται να κλέβουν τη ζωή και τα όνειρα, το παρόν και το μέλλον του λαού και των παιδιών του; 'Η μήπως θα επιλέξουμε κι αυτή τη φορά στη θέση του πράσινου χαλίφη να τοποθετήσουμε έναν γαλάζιο; Εκλογές έρχονται. Ας θωρακίσουμε εγκαίρως τη συνείδησή μας, να μην επιτρέψουμε να χειραγωγηθεί, να εκβιαστεί, να παρασυρθεί από ανέξοδες υποσχέσεις. Η ζωή που ζούμε. Η ζωή που θέλουμε και δικαιούμαστε. Η ζωή που μας στερούν για να την υποσχεθούν και να την περιφέρουν ως εμπόρευμα σε ένα άθλιο προεκλογικό παζάρι ελπίδων, ας μας οδηγήσει όλους στην κάλπη χωρίς διλήμματα, χωρίς ενδοιασμούς και αμφιβολίες για την ανάγκη να «μαυρίσουμε» και τους δύο. Και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Κάθε δικό μας βάσανο «εγκρίθηκε» και από τους δύο. Καθετί που δυσκολεύει τη ζωή μας πηγάζει από την πολιτική και των δύο. Αυτή την πολιτική καταδικάζουμε. Με τους αγώνες και την ψήφο μας. Και με καθαρή συνείδηση πως πράττουμε αυτό που πρέπει, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ.
Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
Τα εκθεσιακά...
ΚΙ ΕΝΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ κάνει δικαίως τα μπάνια του, στο ΠΑΣΟΚ -λένε οι σχετικές πληροφορίες- «σπάνε το κεφάλι τους» να βρουν τρόπους ώστε να υπάρξει μεγαλειώδης, εντυπωσιακή και με σαφή προεκλογική χρησιμότητα παρουσία του Κώστα Σημίτη στη Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης. Δύσκολα πράγματα...
Πρώτα απ' όλα Σημίτης και «μεγαλειώδης εμφάνιση» είναι πράγματα αταίριαστα εδώ και χρόνια. Εχει αποδειχθεί στην πράξη. Ακόμα κι αν από πίσω του παίζουν ζωντανά και όλες μαζί, οι συμφωνικές της Βιέννης, του Βερολίνου και της Δρέσδης, οι (μονα)δικές του κινήσεις μαριονέτας και τα «σαρδάμ» ανά δυο λέξεις δε βοηθάνε...
Είναι και το περιεχόμενο της ομιλίας που θα κάνει, επίσης εκ προοιμίου προβληματικό. Βεβαίως, θα διανθιστεί με όσα δισεκατομμύρια και προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορείτε να φανταστείτε, τα οποία θα αναφέρονται με δυο ή τρεις εκδοχές το καθένα, προκειμένου να «κάνουν μπούγιο». Ομως δυστυχώς υπάρχει κι αυτή η άτιμη η πραγματικότητα που καθόλου δε συμβάλλει.
Πάντως πρέπει να έχουν και λίγο αυτογνωσία εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Το συμπεραίνουμε επειδή εγκατέλειψαν την ιδέα να κάνουν την κεντρική εκδήλωση στο Παλαί Ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης. Μάλλον κατάλαβαν πως δε θα γεμίσει. Αλλο Σημίτης... άλλο Εθνική μπάσκετ. Η Εθνική κρίνεται από τα καλάθια που βάζει, ο πρωθυπουργός από το καλάθι... της λαϊκής.
Πάλι καλά όμως που υπάρχει ο Δρυς. Το μόνο μέλος της κυβέρνησης που έχει κατανοήσει σε βάθος το νόημα του εκσυγχρονισμού. Η κατάργηση της ψαροκασέλας που ανακοίνωσε προ ημερών το υπουργείο Γεωργίας και η αντικατάστασή της με το «πλαστικό ιχθυοκιβώτιο» είναι ένα θαυμάσιο δείγμα «ρήξης με το παρελθόν».
Δεν έχει καμιά σημασία που καταστρέφεται η ελληνική αλιεία και οι ψαράδες είναι είδος προς εξαφάνιση, μια και δεν είναι αρεστός ο κλάδος στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Στην προαναφερόμενη περίπτωση των ιχθυοκιβωτίων ο εκσυχρονισμός φανέρωσε τον καλύτερο εαυτό του...
Πάντως, ας μην ανησυχούν οι κυβερνώντες... Θα υπάρχει πολύς κόσμος στα εγκαίνια της ΔΕΘ από τον Κ. Σημίτη. Θα διαμαρτύρονται απ' έξω...
Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων...
Είναι γνωστός ο υπονομευτικός ρόλος της κυβέρνησης Σημίτη, στα πλαίσια της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα. Γι' αυτό και δε μας ξενίζει καθόλου η απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Τ. Γιαννίτση στη διαμαρτυρία που απέστειλε στο ΥΠΕΞ το Συνδικάτο Επισιτισμού -Τουρισμού διατρανώνοντας την αλληλεγγύη του στον κουβανικό λαό. Είναι όμως χαρακτηριστική του πνεύματος υποταγής στη νέα τάξη πραγμάτων που διαπνέει την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης και ως τέτοια καταχωρούμε - για την ιστορία - ένα σημείο της. Δηλώνει λοιπόν ο κ. Γιαννίτσης: «... Επιπλέον, μετά τα γεγονότα αυτά η Ευρωπαϊκή Ενωση αποφάσισε να επανεξετάσει το γενικότερο πλαίσιο της συνεργασίας της με την Κούβα, δηλώνοντας παράλληλα ότι θα συνεχίσει να παρακολουθεί την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αυτή, στάση την οποία σταθερά τηρεί σε κάθε περίπτωση κατάφωρης παραβίασης θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες...»!
Παρακολουθήστε κ. Γιαννίτση την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα. Παρακολουθήστε την, όπως την παρακολουθείτε στην Παλαιστίνη, στην πρώην ενιαία Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν... Εκεί όπου ο ιμπεριαλισμός - και με τη δική σας σύμφωνη γνώμη και συμμετοχή - ματοκύλισε και ματοκυλά χιλιάδες ανθρώπους.
Οι διακοπές του σουλτάνου
Στο Ντουμπρόβνικ, στις νότιες ακτές της Κροατίας, περνά τις διακοπές του, αυτές τις μέρες, ο σουλτάνος Καμπούς του Ομάν. Οχι μόνος του, βέβαια. Μαζί του βρίσκονται οι 17 σύζυγοί του, όπως και 600 ακόμη άτομα, συμπεριλαμβανομένων μελών της οικογένειάς του και σωματοφυλάκων. Και επειδή, δε νοούνται διακοπές χωρίς βόλτες στη θάλασσα, στο λιμάνι του Ντουμπρόβνικ έχουν καταπλεύσει δύο θαλαμηγοί, 104 και 137 μέτρων αντίστοιχα, ιδιοκτησίας και οι δυο του σουλτάνου.
Σημειώνουμε τα παραπάνω, όπως ακριβώς μεταδόθηκαν από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, για να μη νομίζετε πως όλοι σ' αυτό τον κόσμο μετρούν και ξαναμετρούν το «έχειν» τους για να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο σε κάποια παραλία...
Οι «σωτήρες» Νέας Τάξης...
«Οι ΗΠΑ θα συνεργαστούν με το λιβεριανό λαό και με τη διεθνή κοινότητα για να πετύχουν διαρκή ειρήνη μετά από μία δεκαετία ταραχών και δεινών» δήλωσε ο Τζ. Ου. Μπους, λίγες ώρες μετά την πολυθρύλητη «αυτοεξορία» του αποχωρήσαντος Προέδρου της Λιβερίας, Τσαρλς Τέιλορ, στη Νιγηρία. Ομως άλλο οι δηλώσεις του Προέδρου και άλλο η πραγματικότητα, που παρεμπιπτόντως εξακολουθεί να στιγματίζεται από συγκρούσεις, πείνα, προσφυγιά...
Και αυτό γιατί όταν ο Μπους αναφέρεται στο «λιβεριανό λαό» εννοεί τον πρέσβη των ΗΠΑ στη Μονρόβια ή τον Αμερικανό ταγματάρχη, διοικητή των δυνάμεων έξω από τις ακτές της Λιβερίας Τόμας Τέρνερ. Ανθρωποι που ήδη κανονίζουν με την κυβέρνηση μαριονέτα του νέου Λιβεριανού «Προέδρου» Μόσες Πλάτο και με τις δύο ανταρτικές οργανώσεις (που όπως φαίνεται τις γνωρίζουν καλά...) εάν, πότε και πώς θα πέσει (;) η αυλαία των αιματηρών σφαγών τόσων χρόνων...
... και το μέλλον της Λιβερίας
Βέβαια, δεν αποκλείεται και να «εγκαθιδρύσουν» ακόμη μία εύθραυστη ειρήνη, κουκουλώνοντας τα πράγματα, πάνω στο αίμα εκατοντάδων χιλιάδων αθώων που χύθηκε τόσο καιρό σε μία χώρα που δημιουργήθηκε πριν ενάμιση περίπου αιώνα, έναντι 300 δολαρίων για να φιλοξενήσει Αφροαμερικανούς απελευθερωμένους σκλάβους... Αλλωστε, οι πολυεθνικές του πετρελαίου χρειάζονται τώρα «σταθερότητα και ηρεμία» για να απομυζήσουν τον υποθαλάσσιο πετρελαϊκό πλούτο των χωρών της δυτικής Αφρικής (που προορίζονται να αντικαταστήσουν μεσοπρόθεσμα τα κάποτε εξαντλημένα πηγάδια του Περσικού Κόλπου). Θα τους πετύχει η «συνταγή»; Βραχυπρόθεσμα μπορεί... Μεσοπρόθεσμα, όμως, ο λιβεριανός λαός θα καταλάβει το λύκο που ντύθηκε «πρόβατο» δίνοντας μάθημα σ' αυτούς που ήρθαν για να τον σώσουν αφού προηγουμένως προκάλεσαν (ποικιλοτρόπως) τον - κατά τα λοιπά... - «εμφύλιο» εφιάλτη τους...
Η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης
Με αφορμή τη δημοσίευση αυτές τις μέρες των στοιχείων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, που αφορούν στον σχολικό πληθυσμό και σε άλλα στοιχεία για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, κλίστηκε σε όλες τις πτώσεις από διάφορους ειδικούς, αναλυτές και ΜΜΕ, η υπογεννητικότητα και το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Φυσικά θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα λέγαμε ότι δεν είναι υπαρκτό πρόβλημα. Υπάρχει, οξύνεται και βεβαίως είναι απότοκο του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, της αντιλαϊκής νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ερημώνει τα χωριά και αναγκάζει τους εργαζόμενους κάτω από το βάρος του υψηλού κόστους ζωής, της ανυπαρξίας μέριμνας για τη μητέρα και το παιδί, να περιορίζουν τα μέλη των οικογενειών τους.
Ομως παραείναι βολικό για όλους αυτούς, τους θιασώτες ουσιαστικά της αντιλαϊκής πολιτικής, να παρουσιάζεται ως το «άλφα και το ωμέγα» και η μοναδική αιτία για το ότι λιγοστεύουν οι μαθητές στα σχολεία. Γιατί, για παράδειγμα, ο αριθμός των 20.000 λιγότερων μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (όπως την παρουσιάζει συνολικά η ΕΣΥΕ, δηλαδή γυμνάσια, λύκεια, ΤΕΕ δημόσια και ιδιωτικά) μέσα σε ένα μόνο χρόνο, δεν μπορεί να εξηγηθεί με την υπογεννητικότητα. Αν δούμε τα στοιχεία από την έναρξη της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης από το 1997 ως το 2000 θα διαπιστώσουμε ότι η μαθητική διαρροή σχεδόν πενταπλασιάστηκε σε σχέση με την πριν τη «μεταρρύθμιση» περίοδο, δηλαδή πάνω από 50.000 νέοι εγκατέλειψαν το δημόσιο λύκειο για τα σχολεία β΄ κατηγορίας ΤΕΕ ή βγήκαν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι οι τάσεις που διαμορφώνονται λόγω αντιλαϊκής πολιτικής, είναι σε βάρος πρώτα και κύρια των λαϊκών στρωμάτων. Η έρευνα της ΕΣΥΕ δε δίνει επαρκή στοιχεία που να εξηγούν το γιατί συμβαίνει ό,τι συμβαίνει, και μάλλον έτσι συγκαλύπτονται οι αιτίες του φαινομένου, που οφείλονται πρώτα απ' όλα στην ένταση των ταξικών φραγμών στην παιδεία.
Αλλωστε το εντελώς πλασματικό, στατιστικά, στοιχείο ότι βελτιώθηκε η αναλογία μαθητών προς εκπαιδευτικό, συγκαλύπτει την ουσία, ότι κυρίως στα αστικά κέντρα εξακολουθούν να υπάρχουν πολυμελή τμήματα. Συγκαλύπτει το γεγονός ότι το υπουργείο εμμένει στη λογική σε κάθε 1 μόνιμο διορισμό να «τσοντάρει» και 2 αναπληρωτές και 1 ωρομίσθιο, δηλαδή εργαζόμενους ομήρους, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και περιορισμένα δικαιώματα.
Η ουσία από αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, για να μη μιλήσουμε για το αβάσταχτο χαράτσι της δήθεν δημόσιας παιδείας, είναι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πιο αποφασιστικά να βάλουν το αίτημα της μόρφωσης των παιδιών τους, δίπλα και μαζί με τις διεκδικήσεις για δουλιά, κοινωνικές παροχές, για ζωή με δικαιώματα. Να διεκδικήσουν ένα σχολειό δημόσιο και δωρεάν για όλα τα παιδιά. Και αυτό μόνο σε σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική μπορεί να γίνει πράξη.