Γρηγοριάδης Κώστας

Οπως αποδεικνύεται, για τις παρατάξεις που κυριαρχούν και στο νέο ΔΣ, τα μεγάλα και διαρκώς οξυνόμενα προβλήματα της ενημέρωσης και του δημοσιογραφικού κλάδου είναι λιγότερο σημαντικά από τον έλεγχο των θέσεων του προεδρείου. Η προχτεσινή διαδικασία δεν μπήκε καν σε συγκεκριμένες προτάσεις και ψηφοφορία, αλλά περιορίστηκε σε γενικές τοποθετήσεις, καθώς - όπως φαίνεται - οι «διαπραγματεύσεις» και οι «συζητήσεις» δεν έχουν φέρει το επιζητούμενο από ορισμένους αποτέλεσμα.

Λύση, βέβαια, υπάρχει και βρίσκεται στην πρόταση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας», για συγκρότηση αντιπροσωπευτικού και με τη συμμετοχή όλων των παρατάξεων προεδρείου. Τόσο, όμως, οι «Αδέσμευτοι Δημοσιογράφοι» (παράταξη που πρόσκειται στη ΝΔ και έχει 4 έδρες στο 11μελές ΔΣ), όσο και η «Συσπείρωση Δημοσιογράφων» (πρόσκειται στο ΣΥΝ και διαθέτει 3 έδρες), αρνούνται και να το συζητήσουν, παρότι φέρουν την κύρια ευθύνη για τη συγκρότηση του προεδρείου.

Οι ευθύνες, επομένως, είναι συγκεκριμένες και ας μη σπεύδουν ορισμένοι να κατηγορήσουν το «ολέθριο εκλογικό σύστημα» της απλής αναλογικής για τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.

Ποιες σκοπιμότητες, άραγε, ήθελε να εξυπηρετήσει ο Γ. ΚΑΡ. με το προχτεσινό σχόλιό του στην «Ελευθεροτυπία», με το οποίο υποτίθεται πως απαντά στα όσα σημείωνε την Πέμπτη η στήλη για τον εισαγγελέα της έδρας στη δίκη της «17Ν»; Να προσθέσει και τη δική του ...φωνίτσα - μια και του είχε διαφύγει μέχρι σήμερα - σε όσες καταδικάζουν τον «άλλοτε επαναστάτη Φιντέλ», για τις «μαζικές καταδίκες, φυλακίσεις και εκτελέσεις αντιφρονούντων στην Κούβα», ή να στείλει τα ...διαπιστευτήριά του στον μόλις πρόσφατα προαχθέντα σε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Λάμπρου; `Η, μήπως, και τα δύο;

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, δεν περιμέναμε και τίποτε διαφορετικό. Για τον Γ. ΚΑΡ. είναι αυτονόητο -όπως γράφει - ότι ο Φ. Κάστρο είναι δικτάτορας. Προφανώς, τόσο αυτονόητο, όσο και περισσότερο του είναι αδιανόητη η σοσιαλιστική δημοκρατία...

Κερδίσαμε ή χάσαμε σε ΝΑΤΟικά στρατηγεία; Περισσότερα ή λιγότερα στρατηγεία θα έχουμε, μετά τις προχτεσινές αποφάσεις της συνόδου των υπουργών Αμυνας της λυκοσυμμαχίας; Διατηρείται η «ισόβαθμη» θέση μας, με αυτήν της Τουρκίας, ή υποβαθμιζόμαστε και μπαίνουμε κάτω από το στρατηγείο της Σμύρνης; Αυτά και άλλα ανάλογα ερωτήματα απασχολούν τις περισσότερες χτεσινές εφημερίδες, σχετικά με τις αλλαγές δομής του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκαν προχτές στις Βρυξέλλες.

Και δε λέμε, ορισμένα από τα προαναφερόμενα ερωτήματα έχουν μια σημασία - ιδιαίτερα, όσα αναφέρονται στην ενίσχυση του αμερικανικού επιδιαιτητικού ρόλου στο Αιγαίο - αλλά υπάρχει και η ουσία των ΝΑΤΟικών αποφάσεων. Αλλωστε, δεν αποφάσισαν την αλλαγή της δομής για πλάκα, ούτε γιατί δεν είχαν τι άλλο να κάνουν. Ενα περισσότερο «αποτελεσματικό, ευέλικτο», κλπ., κλπ., ΝΑΤΟ, σημαίνει περισσότερες επεμβάσεις, περισσότερους και μεγαλύτερους κινδύνους για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή μας και ευρύτερα, περισσότερες και σοβαρότερες απειλές ενάντια στα δικαιώματα των λαών.

`Η, μήπως, κάνουμε λάθος;

Μπορεί ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζ. Μπους να μην έδωσε δημόσια τα συγχαρητήριά του στην κυβέρνηση του Κ. Σημίτη για την προσφορά της στην ιμπεριαλιστική επιδρομή στο Ιράκ. Εφτανε όμως κανείς ν' ακούσει τον Αμερικανό πρέσβη Τ. Μίλερ χτες το μεσημέρι στην ΕΤ-3, για να καταλάβει τη βαθιά ευγνωμοσύνη των ΗΠΑ, σχετικά με τη συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης. Μέλι έσταζε το στόμα του καθώς υπογράμμιζε την εξαιρετική βοήθεια της Ελλάδας, αλλά και το ρόλο της, ως προεδρεύουσας της ΕΕ, στο ξεπέρασμα των δυσκολιών και των διχογνωμιών. Επιπλέον, μίλησε με ιδιαίτερη ικανοποίηση για τη συνεργασία του με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης του κ. Χρυσοχοΐδη, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.

Λοιπόν: Μπράβο Κώστας! Μπράβο Μιχάλης!

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Εκτός κι αν τα στρατηγεία τα έχουμε στην Ελλάδα ως ...αξιοθέατα και μνημεία της εκτίμησης των ΗΠΑ και της λυκοσυμμαχίας προς την Ελλάδα. Μάλλον όμως - όπως αποδείχτηκε και στην τελευταία επέμβαση στο Ιράκ - δεν έχουν διακοσμητικό ρόλο.

***

Είναι, λοιπόν, περήφανοι οι κυβερνώντες για όσα έκαναν και όσα θα κάνουν οι αμερικανικές και ευρω-ΝΑΤΟικές δυνάμεις στο μέλλον; Αν είναι έτσι, ας μας το ομολογήσουν καθαρά.

***

Οσο για τις (προφανώς ατυχείς) συγκρίσεις με την Τουρκία, η οποία υποτίθεται πως έχει ένα στρατηγείο (άρα και λιγότερη εύνοια από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ), θυμίζουμε την πρόσφατη δήλωση των ΗΠΑ, σχετικά με το ότι είναι «διμερές» θέμα οι τουρκικές προκλήσεις.

***

Εν ολίγοις, το μόνο που κατάφεραν είναι να μας μπλέξουν ακόμα περισσότερο στο ζοφερό μέλλον της «Παξ Αμερικάνα». Με δεδομένες, μάλιστα, τις προθέσεις των ΗΠΑ, δε θα αργήσουμε να δούμε και τα αποτελέσματα.

***

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ άπαντες και εκ των υστέρων πως τα τυχερά παιγνίδια κρύβουν κυκλώματα για ξέπλυμα χρήματος! Μόνο που τα παιγνίδια αυτά δεν εμφανίστηκαν τυχαία σ' αυτήν τη χώρα. Κάποιοι νομοθέτησαν για τη νομιμοποίησή τους...

***

Κι αυτοί που (για παράδειγμα) ιδιωτικοποίησαν τα δημόσια καζίνο και στη συνέχεια έδωσαν άδειες για ιδιωτικά δεν έχουν ούτε καν το άλλοθι πως δε γνώριζαν το τι θα επακολουθήσει. Πέραν της δεδομένης διεθνούς εμπειρίας, είχαν προειδοποιηθεί από όσους ήταν αντίθετοι στα μέτρα αυτά.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί, να μη διατυπώνεται, με αυτόν ακριβώς τον τρόπο το προαναφερόμενο ερώτημα - όπως και η υποκρυπτόμενη απάντησή του - στην τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), αλλά η ουσία τους περιέχεται και, μάλιστα, παραπάνω από μία φορά. Και, βέβαια, το ΔΝΤ προτείνει τις γνωστές νεοφιλελεύθερες και αντιλαϊκές συνταγές, για την αντιμετώπιση του προαναφερόμενου προβλήματος (παραπέρα δραστική «απελευθέρωση» των εργασιακών σχέσεων, μεγαλύτερη σκλήρυνση της μονόπλευρης λιτότητας έως και μείωση μισθών, νέα, περισσότερο αντιδραστική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, πολύ πιο γρήγορη προώθηση των αποκρατικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης όσου δημόσιου κοινωνικού τομέα έχει απομείνει, πολύ περισσότερα προνόμια, κίνητρα και διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, κλπ., κλπ.).

Με άλλα λόγια, καλούνται οι εργαζόμενοι να βάλουν ακόμη πιο βαθιά το κεφάλι στο λάκκο με τα σκ..., ώστε να μείνουν άθικτοι και «ικανοί να παίξουν το ρόλο» τους οι κεφαλαιοκράτες, οι δήθεν μοχλοί και θεμέλια της ανάπτυξης...

Δε διαφωνούμε, βέβαια, με το ερώτημα του ΔΝΤ και την απάντηση που αυτό υποκρύπτει. Πράγματι, θα έρθουν αρκετά έως πάρα πολύ δυσκολότερες μέρες τα επόμενα χρόνια. Αλλωστε, αυτό έχει γίνει ήδη φανερό και από διάφορα άλλα σημάδια. Τα όσα όμως προτείνει αποτελούν απλά και μόνον τον μονόδρομο του μεγάλου κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν έχουν απολύτως τίποτε να κερδίσουν απ' αυτόν. Το αντίθετο, θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν, και μάλιστα πολύ ακριβότερα απ' ό,τι μέχρι σήμερα, τις πολύμορφες και βαριές συνέπειες αυτής της πορείας.

Το ΔΝΤ, όμως, έχει δίκιο στο εξής: Τα επόμενα χρόνια θα μπει πολύ περισσότερο επιτακτικά μπροστά στους εργαζόμενους και στο λαό το πραγματικό και κρίσιμο ερώτημα των δυο δρόμων ανάπτυξης που υπάρχουν. Της ανάπτυξης των μονοπωλιακών κερδών, της παραπέρα διεύρυνσης των ταξικών και κοινωνικών ανισοτήτων, της φτώχειας και της ανεργίας, κλπ., κλπ., ή της ανάπτυξης προς όφελος του λαού; Ενα ερώτημα, που είναι άρρηκτα δεμένο με το ποιος έχει την εξουσία σ' αυτό τον τόπο. Αλλωστε, ο καθένας καταλαβαίνει, ότι όσο έχουν την εξουσία οι μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες, αντίστοιχη θα είναι και η ανάπτυξη, η οικονομία της χώρας. Ανάπτυξη και οικονομία προς όφελος του λαού προϋποθέτει την αντίστοιχη λαϊκή εξουσία.

Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα και όσο πιο γρήγορα απαντηθεί από τους εργαζόμενους, τόσο το καλύτερο.

Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα εκτίμησης και κατάταξης των καταστάσεων στις χώρες του πλανήτη, για το άλφα ή βήτα ζήτημα; Κι ακόμη περισσότερο, ποιος τους έχει δώσει το δικαίωμα επιβολής μέτρων και κυρώσεων, ανάλογα με τις εκτιμήσεις και κατατάξεις που κάνουν οι ίδιοι; Απολύτως κανένας. Απλώς, αυτοαναγορεύτηκαν σε τιμητές - και όχι μόνο... - των πάντων. Ισως, επειδή ο Πρόεδρός τους τελειώνει τις ομιλίες του, με το γνωστό «Γκοντ μπλες Αμέρικα» (Ο θεός ευλογεί την Αμερική)...

Οπως έχετε καταλάβει, αναφερόμαστε στις ΗΠΑ και την τρίτη ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, για το «εμπόριο λευκής σαρκός» στην υφήλιο. Σύμφωνα, με την έκθεση αυτή 14 χώρες -ανάμεσά τους η Κούβα, η ΛΔ Κορέας, η Αϊτή, το Ουζμπεκιστάν, η Βοσνία, η Ελλάδα, η Τουρκία, κλπ. - κατατάσσονται στην τρίτη και χειρότερη κατηγορία και αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο επιβολής σχετικών κυρώσεων από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με το σχετικό αμερικανικό νόμο.

Το κρίσιμο ζήτημα δε βρίσκεται - κατά τη γνώμη μας - στην ορθότητα ή όχι των αμερικανικών εκτιμήσεων και κατηγοριών. Και θα 'πρεπε να ντρέπονται οι κυβερνητικοί αρμόδιοι που έσπευσαν να απολογηθούν. Αλίμονο, στους λαούς όλης της Γης, στη διεθνή ειρήνη και ύφεση, σ' αυτό το ίδιο το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη μας, εάν αναγνωριστεί στις ΗΠΑ - ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα - το δικαίωμα του υπέρτατου κριτή.

ΥΓ: Αν αναρωτιέστε σχετικά, σας πληροφορούμε ότι στον κατάλογο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν υπάρχουν οι ΗΠΑ. Προφανώς, θεωρούν τη χώρα τους ασυναγώνιστη στις τέτοιες επιδόσεις...

Σκυμμένα τα κεφάλια σας

κι υπακοή στους «άνω»,

αν θέλετε, υπάλληλοι,

μισθούς λίγο πιο πάνω,

διότι το δημόσιο

συντόμως θα πληρώνει

άλλο μισθό καλύτερο

σε όποιον το βουλώνει

και γίνεται εξάρτημα

στο σύστημα και πιόνι!

*

«Προσόν» θα 'ναι, υπάλληλοι,

αν σπάζετε τη μέση

οπότε και καλύτερο

μηνιάτικο θα πέσει,

υποδεχτείτε όλοι σας,

λοιπόν, τα νέα «μέτρα»

που κάνουν τη διοίκηση

του κράτους υπηρέτρα!