Κι όμως, υπάρχουν ακόμη ορισμένοι στη χώρα μας, που όχι μόνο δεν παραδέχονται ότι οι ΗΠΑ είναι ο υπ' αριθμόν ένα παγκόσμιος τρομοκράτης και μέγιστος κίνδυνος για όλο τον πλανήτη, αλλά και συντάσσονται με τον Τζ. Μπους, την «αντιτρομοκρατική» του εκστρατεία και τα κάθε λογής φιλοπόλεμα σχέδιά του.
Αναγνώστης μας από τη Ν. Σμύρνη μας διαβεβαίωσε (το όνομά του είναι στη διάθεση της εφημερίδας μας) ότι τον πήραν τηλέφωνο από το γραφείο του Τσουκάτου και του είπαν να πάει στη συγκέντρωση της περασμένης Δευτέρας στην Ηλιούπολη, όπου κεντρικός ομιλητής ήταν το συγκεκριμένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Του υποσχέθηκαν μάλιστα πως σε περίπτωση καταφατικής απάντησης θα του πλήρωναν και το ταξί, πήγαινε - έλα.
Το σημειώνουμε, κυρίως, για να γίνουν περισσότερο φανερές οι μέθοδοι, που είναι αποφασισμένοι οι εκπρόσωποι του δικομματισμού να χρησιμοποιήσουν στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές
Είναι πρωτοφανές..! Η Ελλάδα απειλεί με την υποβολή βέτο στο ΝΑΤΟ. Οχι, δεν το γράφουμε ειρωνικά. Είναι αλήθεια. Διαβάστε και θα καταλάβετε.
Σε συνεδρίαση που έγινε πρόσφατα στο ΝΑΤΟ και σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο ο Ελληνας αρχηγός ΓΕΕΘΑ έκανε καθαρό, ότι η Αθήνα «δεν κάνει πόντο πίσω» κι έτσι η συζήτηση κατέληξε σε αδιέξοδο. Το θέμα θα εξεταστεί τώρα σε επίπεδο μονίμων αντιπροσώπων κι αν δε λυθεί, η συζήτηση θα μεταφερθεί σε επίπεδο υπουργών ή και στη Σύνοδο Κορυφής της 19ης του Ιούνη. Κυβερνητικές πηγές, πάντως, τόνιζαν ότι η Αθήνα θα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια, ακόμη και το βέτο, προκειμένου να γίνουν δεκτές οι θέσεις της.
Ποιο είναι το μεγάλο και κρίσιμο αυτό θέμα; Το ΝΑΤΟ, στα πλαίσια γενικότερης αναδιάταξης, θέλει να καταργήσει το υποστρατηγείο του στον Τύρναβο, όπως και το αεροπορικό κέντρο στη Λάρισα. Και δεν έχει, βέβαια, η Αθήνα καμιά αντίρρηση στη γενικότερη αναδιάταξη, αλλά ζητά, σε αντιστάθμισμα της κατάργησης των δύο στρατηγείων, την εγκατάσταση στην Ελλάδα του Ανώτατου Ναυτικού Στρατηγείου και κάποιου από τα στρατηγεία Γ΄ επιπέδου, που τώρα βρίσκονται στην Ιταλία.
«ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», φώναζε κάποτε το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, δεν μπορεί να κάνει χωρίς ΝΑΤΟ και ΕΕ...
Παρά το γεγονός ότι οι πληροφορίες αναφέρουν πως τα τέσσερα σούπερ μάρκετ «Αφοί Αντωνόπουλοι» στην Καρδίτσα θα «περάσουν» στον «Ομιλο Γαλαγάλας», ουδείς δεσμεύεται επισήμως και εγγυάται ότι οι 108 εργαζόμενοι θα κρατήσουν τη δουλιά τους και τα κεκτημένα τους.
Πάντως, ενδεχόμενο οριστικό κλείσιμο των τεσσάρων σούπερ μάρκετ δεν είναι κάτι που μπορεί ν' αντέξει ο νομός. Δεν είναι μόνον ότι η ανεργία στην Καρδίτσα ξεπερνάει το 30%(!) κι ότι τα σούπερ μάρκετ είναι από τις λίγες μικροεπιχειρήσεις που λειτουργούν στην περιοχή, εξασφαλίζοντας δουλιά κι ένα μικρό εισόδημα σε μερικούς Καρδιτσιώτες. Είναι και το γεγονός ότι η μικρομεσαία αγροτιά, που αποτελεί την πλειοψηφία των κατοίκων του νομού, ξεκληρίζεται μαζικά και με γοργούς ρυθμούς, τροφοδοτώντας συνεχώς με νέους ανέργους την πόλη. Αλλη ανεργία, λοιπόν, δεν αντέχει η Καρδίτσα κι αυτό θα πρέπει να το λάβουν όλοι υπόψη τους και πρωτίστως η κυβέρνηση.
Πολιτικός κρατούμενος ίσον αριστερός. Αριστερός ίσον επαναστάτης. Επαναστάτης ίσον ονειροπόλος μαχητής.
Η Αριστερά ηττήθηκε, λένε. Και πράγματι έχει υποστεί ήττα. Το ζήτημα είναι, πώς γίνεται το φάντασμά της να πλανάται στον ουρανό της χώρας μας; Ναι, ακριβώς έτσι. Να πλανάται, αν και ηττημένη...
Λέω να το συζητήσουμε.
Συγνώμη ζητεί ο ένοχος. Δε δέχονται ότι οι αστικές δυνάμεις, που εξόρισαν, έσφαλαν. Το ξεπερασμένο το τακτοποιεί η ιστορία και κανείς, εξόν από τους μελετητές της, δεν ασχολείται με αυτό. Να, όμως, που οι αστικές δυνάμεις ασχολούνται με την ιστορία του Αϊ- Στράτη και της Γυάρου, με την επίσκεψή τους και με όσα λένε.
Συμφιλίωση; Φιλιώνεις με κάποιον που δε σε δυναστεύει. Πώς ο απολυμένος, ο άνεργος, ο ξωμάχος που ξεκληρίζεται, ο πτυχιούχος που μαραζώνει, το υποκείμενο, δηλαδή, της εκμετάλλευσης να συμφιλιωθεί με τον εκμεταλλευτή του; Ιστορικά, πάντως, κάθε φορά που ο λαός πρωτοπόρα, με δικούς του αρχηγέτες αγωνίζεται, δεν έχει λόγο να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του. Οι άλλοι που φεύγουν, που επιστρέφουν με προστάτιδες δυνάμεις κι έτσι νικούν, δεν μπορεί να συμφιλιωθούν μ' εκείνον που εκτόπισαν....
Οι αστοί πολιτικοί το γνωρίζουν. Προσπαθούν να το ξορκίσουν και μ' επισκέψεις στα νησιά - ιεροί τόποι των Ελλήνων επαναστατών. Με απλά λόγια: δεν ηττήθηκε, τελικά, η Αριστερά της επανάστασης...
Μάλιστα, ο Χρήστος Πρωτόπαππας είχε το θράσος να μιλήσει για απαράδεκτες νοοτροπίες «επενδύσεων εξ ολοκλήρου καλυμμένες με επιδοτήσεις». Από πού, όμως, τις παίρνουν οι «επενδυτές» αυτές τις επιδοτήσεις; Ποιος δημιουργεί το πλαίσιο της ασύδοτης αυτής δράσης; Προφανώς, όχι η κυβέρνηση της ...Ουγκάντα.
Ας μας δώσουν, λοιπόν, έναν ωραιότατο κατάλογο τώρα, που να περιέχει το ποιους επιδότησαν και γιατί τους επιδότησαν. Να ξέρουμε πώς διασπάθισαν τα χρήματα των φορολογουμένων, ...επιδοτώντας τα κόλπα των πτωχεύσεων και την ανεργία.
Να μην ξεχνάμε, μάλιστα, ότι οι κάθε λογής επιχειρηματίες, που υποτίθεται ότι στηλιτεύει η κυβέρνηση, αξιοποιούν με τον καλύτερο γι' αυτούς τρόπο το νομοθετικό πλαίσιο που έχει ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ και τους παρέχει ασυδοσία.
Οσο για τον Χριστοδουλάκη, ας σταματήσει να γκρινιάζει για τα «κίνητρα» που δεν αξιοποιήθηκαν. Εκτίθεται ανεπανόρθωτα, αν δεν το έχει αντιληφθεί...
ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΤΙ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΝ και όχι καλό εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Η χτεσινή παρέμβαση Κακλαμάνη στα εσωκομματικά, που δήλωσε ότι δε χρειάζεται ανασχηματισμός, είναι ενδεικτική της κατάστασης.
Προφανώς, τις τελευταίες μέρες, τα τηλέφωνα έχουν ανάψει και οι επαφές δίνουν και παίρνουν και το πιθανότερο είναι ότι η επικείμενη Κεντρική Επιτροπή τους θα μας δώσει μια καλή εικόνα του άγχους τους.
Δυστυχώς, όμως, έχουμε πικρή πείρα σ' αυτήν τη χώρα από τις προσπάθειες του ΠΑΣΟΚ να κρατηθεί στην εξουσία. Οχι μόνον υποφέρουμε από τα μέτρα που παίρνουν, αλλά και από τα τρελά επιτεύγματα της ...επικοινωνιακής τους πολιτικής. Για να μη μιλήσουμε, για τις κάθε λογής μεθόδους χειραγώγησης των συνειδήσεων, τις ρουσφετολογικές πρακτικές, κλπ., κλπ.
Αυτά γράφουν τις μέρες αυτές οι εφημερίδες και μεταδίδουν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Και δεν τα σημειώνουμε, για να αμφισβητήσουμε την αλήθεια των σχετικών στοιχείων. Ας παραδεχτούμε ότι έτσι είναι. Γεννιούνται, όμως, μια σειρά ερωτήματα: Πού πήγαν τα δεκάδες τρισεκατομμύρια που άλλαξαν χέρια με το μεγάλο κόλπο του Χρηματιστηρίου τα χρόνια 1999 - 2001; Πού πήγε ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος των τελευταίων χρόνων, όταν -όπως καυχώνται οι αρμόδιοι- η Ελλάδα σημείωσε τους μεγαλύτερους σε όλη την ΕΕ ρυθμούς ανάπτυξης; Πού πήγαν και πού πάνε, τα χρήματα των διαβόητων Κοινοτικών Πακέτων Στήριξης;
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμη, ανάλογα ερωτήματα. Θα αρκεστούμε, όμως, στο εξής: Το σίγουρο είναι ότι όλα τα παραπάνω δεν πήγαν στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους του χωριού και της πόλης. Ολοι οι τελευταίοι αρκέστηκαν στη γνωστή από χρόνια τώρα πολιτική της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας.
«Η χώρα μας, όπως και η ΕΕ και η πολιτισμένη διεθνής κοινότητα, πρέπει να κινηθεί ακριβώς στην κατεύθυνση της οικονομικής ανάπτυξης και της ενίσχυσης των δημοκρατικών θεσμών στις βαλκανικές χώρες». Κάπως έτσι ήταν η αρχική διατύπωση του ειδικού αγορητή στη Βουλή, πέρσι στις 22 του Μάρτη, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου με τίτλο «Ελληνικό σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης των Βαλκανίων». Ψηφίζουμε το νομοσχέδιο, εξήγησε, επειδή πρέπει να αντιμετωπιστεί η «οικονομική καθυστέρηση των χωρών αυτών» και η «ασθένεια των δημοκρατικών θεσμών, για την οποία τα καθεστώτα που υπήρχαν στις χώρες αυτές είναι αναμφισβήτητα υπεύθυνα». Και το ψηφίζουμε, συνέχισε, «επειδή δε θέλουμε να καθυστερήσουμε άλλο τις διαδικασίες οι οποίες πρέπει επιτέλους να προχωρήσουν για να υπάρξει εκταμίευση των κονδυλίων».
Ολοι ξέρουμε για ποιον νόμο μιλάμε. Για το νόμο που θεσμοθέτησε και χρηματοδότησε ορισμένες από τις διαδικασίες λεηλασίας των χωρών αυτών από το δυτικοευρωπαϊκό κεφάλαιο και από κάποιους δικούς μας μεγαλοεπιχειρηματίες, που κατανόησαν ότι η πορεία παλινόρθωσης του καπιταλισμού στις χώρες αυτές είναι η καλύτερη ευκαιρία για το δικό τους πλουτισμό. Για την πολιτική που ονομάστηκε οικονομική διείσδυση και ενίσχυσε ακόμη παραπέρα φαινόμενα σαν αυτό της ΠΑΛΚΟ.
Για όσους γνωρίζουν τα παραπάνω, αλλά δεν ξέρουν ποιος ήταν ο ειδικός αγορητής, λέμε ότι τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από την παρέμβαση της Μ. Δαμανάκη, η οποία σ' εκείνη τη συζήτηση εκπροσώπησε το ΣΥΝ...
Βέβαια, επειδή εμείς θέλουμε να λέμε τα πράγματα πάντα και μόνο με το όνομά τους, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η αγορήτρια του ΣΥΝ προέβαλε μια σειρά από ενστάσεις επί του νομοσχεδίου. Η σημαντικότερη ήταν όταν εξήγησε στη Βουλή ότι «ορισμένες ορολογίες πρέπει να εγκαταλειφθούν», και όπως «έχει εγκαταλειφθεί η περίφημη ορολογία για διείσδυση της Ελλάδας στα Βαλκάνια», «εγώ θα προτιμούσα αντί του όρου βοήθεια, τον όρο συνεργασία, προσπάθεια για αλληλοκατανόηση, προσπάθεια για ένα κοινό μέλλον στην Ευρώπη και στον πολιτισμένο κόσμο».
Ετσι είναι το θέμα και πρέπει να προσεχτεί. Δεν μπορεί να επιδιώκεις να γίνεις ο μικροϊμπεριαλιστής στην περιοχή, να διατυμπανίζεις το όφελος που θα έχεις από το φτηνό εργατικό δυναμικό, να καθοδηγείς τους κεφαλαιοκράτες να πάνε εκεί για περισσότερα κέρδη και εδώ γαία πυρί μειχθήτω και την ίδια στιγμή να μιλάς για διείσδυση. Τι σόι επικοινωνιακή πολιτική είναι αυτή; Το σωστό, λέει η Μ. Δαμανάκη και ο ΣΥΝ, είναι να δημιουργούμε όλες τις χρειαζούμενες προϋποθέσεις για διείσδυση, που στην ουσία είναι ταυτόσημη της λεηλασίας και της ολοκληρωτικής εκμετάλλευσης των γειτονικών λαών, αλλά να μιλάμε για συνεργασία και για το κοινό μέλλον...