ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οξύμωρο και αντιφατικό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η σθεναρή αντίθεση και αντίδραση του ελληνικού λαού στη δολοφονική επέμβαση του αγγλοαμερικανικού ιμπεριαλισμού κατά του Ιράκ έχει οδηγήσει ορισμένους πολιτικούς να εμφανίζονται σε ρόλο σύγχρονου Ιανού.

Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, δήμαρχος της Αθήνας και υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ, έχει αρνηθεί μέχρι σήμερα να καταδικάσει τα τρομερά εγκλήματα των Αγγλοαμερικανών εισβολέων κατά του λαού του Ιράκ. Στη μεγάλη διαδήλωση της 15ης του Μάρτη, η κ. Μπακογιάννη, αντί να συμπορευτεί με τους χιλιάδες Αθηναίους στην αμερικάνικη πρεσβεία - ως όφειλε ως δήμαρχος αυτής της πόλης - προτίμησε να εκδράμει στο ...Καρπενήσι. Είναι κοινό μυστικό, βέβαια, πως ό,τι είναι ο Γ. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ, είναι η Ντ. Μπακογιάννη στη ΝΔ. Μάλιστα, στην κατ' απαίτηση των Αμερικανών ψήφιση του «τρομονόμου», οι δύο «αμερικανόπνευστοι» πολιτικοί, προς ένδειξη των κοινών τους αντιλήψεων και αισθημάτων στα θέματα της ...τρομοκρατίας, συνεχάρησαν ο ένας τον άλλο και απαθανάτισαν την κοινή τους στάση μέσω του φωτογραφικού φακού.

Τις μέρες αυτές ο Δήμος της Αθήνας - η κ. Μπακογιάννη δηλαδή - συγκεντρώνει τρόφιμα και φάρμακα για τον άγρια δοκιμαζόμενο λαό του Ιράκ. Δεν είναι, όμως, λίγο οξύμωρο και αντιφατικό, από τη μια να μην καταδικάζεις ένα αποτρόπαιο έγκλημα και από την άλλη να συγκεντρώνεις τρόφιμα και φάρμακα για τα θύματα των δολοφόνων, τους οποίους δικαιολογείς, με τον έναν ή άλλο τρόπο; Κάθε απάντηση δεκτή...

Οι ... εξαπατημένοι

Τις άπορες κορασίδες, οι οποίες εξηπατήθησαν από τον όφι της «ανανεωτικής αριστεράς», μας θύμισε η προχτεσινή ανακοίνωση της ΚΕΔΑ (Κωστόπουλος, Θεωνάς, κλπ.), με αφορμή τη συγκρότηση προεδρείων στην ΕΝΑΕ και την ΚΕΔΚΕ. Τι λέει; Διαβάστε και θα καταλάβετε: «Η συγκρότηση αυτών των προεδρείων όπως και προηγούμενα στην ΤΕΔΚΝΑ υλοποιεί επιλογές σε κεντροαριστερή κατεύθυνση, οι οποίες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις γενικότερες θέσεις, απόψεις και προβληματισμούς του "Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς", καθώς και με πλήθος αυτοδιοικητικές συσπειρώσεις που πρόσφατα έδωσαν τη μάχη ενάντια στο δικομματισμό και στα κεντροαριστερά, κεντροδεξιά του σενάρια».

Και τώρα, τι θα κάνουν, δηλαδή, θα τους υποβάλουν μήνυση..;

Επιχείρηση εξαπάτησης

Μια από τις σοβαρότερες κατηγορίες, πάνω στην οποία ο Λευκός Οίκος έχει οικοδομήσει την πολεμική του ενάντια στο καθεστώς του Σ. Χουσεΐν ήταν και η δήθεν προσπάθεια του τελευταίου να προμηθευτεί ουράνιο. Επί μήνες -ουσιαστικά όλο το 2002- η κυβέρνηση Μπους επιδείκνυε προς κάθε κατεύθυνση μια σειρά επιστολές, που υποτίθεται πως αποδείκνυαν την προσπάθεια του Ιράκ, να προμηθευτεί ουράνιο από τον Νίγηρα. Οι επιστολές αυτές ήταν η μοναδική απόδειξη και, βέβαια, έτυχαν μεγάλης δημοσιότητας στις ΗΠΑ, έγιναν αντικείμενο συζήτησης στο Κογκρέσο και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ ο Τζ. Μπους τις χρησιμοποίησε, σαν βαρύ πυροβολικό, στην ετήσια ομιλία του, για την «κατάσταση της Ενωσης».

Τι αποκαλύπτεται τώρα; Τόσο η ΣΙΑ, όσο και ειδικοί εμπειρογνώμονες για τα πυρηνικά όπλα, είχαν απορρίψει τις επιστολές, ως πλαστές, από τα τέλη του 2001 ακόμη. Με άλλα λόγια, δηλαδή, η αμερικανική ηγεσία έλεγε ψέματα και, μάλιστα, συνειδητά, με προφανή στόχο την εξαπάτηση των πάντων. Και κάτι ακόμη: Ο Χένρι Ουάξμαν, βουλευτής Καλιφόρνιας του Δημοκρατικού Κόμματος, που είχε ψηφίσει υπέρ του πολέμου για το Ιράκ, θεωρεί πως εξαπατήθηκε και ζητά εξηγήσεις, αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία. Ούτε ο Λευκός Οίκος, ούτε τα αμερικανικά ΜΜΕ...

Το «παιγνίδι» του Κ. Σημίτη

«Αυτοί που κάνουν τον πόλεμο δε θέλουν την Ευρώπη δυνατή. Θέλουν την εξασθένηση της Ευρώπης. Εμείς τι θα κάνουμε, θα παίξουμε το παιγνίδι τους;». Αυτά είπε προχτές ο Κ. Σημίτης. Και είναι γεγονός, βέβαια, ότι και ο συγκεκριμένος πόλεμος είναι μια ακόμη έκφραση - σε τελευταία ανάλυση - των συνεχώς εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα αυτών μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ. Γεγονός είναι, επίσης, ότι στη φάση αυτή οι ΗΠΑ σέρνουν τον πολεμικό χορό και φέρνουν σε δύσκολη θέση τις όποιες ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ανταγωνίζονται σήμερα τον αμερικανοβρετανικό άξονα.

Σε ποιους, όμως, τα λέει τα παραπάνω ο Κ. Σημίτης; Στους διαδηλωτές, που καταδικάζουν απερίφραστα και κατηγορηματικά την εισβολή και απαιτούν την άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας; Στο λαό μας, που τάσσεται κατά του πολέμου, στη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία του; Και, τέλος πάντων, ποιο παιγνίδι παίζει ο Κ. Σημίτης, όταν παρέχει γην, θάλασσα και αέρα στους εισβολείς και διευκολύνει αυτούς που κάνουν τον πόλεμο; Οταν διευκολύνει αυτούς, που θέλουν την εξασθένηση της Ευρώπης, όπως λέει;

Τα θερμά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΥΣΩΝΑΣ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ μέρες, όπως μαθαίνουμε, θα υπάρχει στο Ιράκ και ο υδράργυρος θα σκαρφαλώσει πάνω από τους 40 βαθμούς Κελσίου, δυσκολεύοντας προφανώς τα πράγματα για τους Αμερικανοβρετανούς, που όλα δείχνουν πως δεν καλοπερνάνε εκεί κάτω...

Ομως, το καλύτερο είναι να ...ανέβει η θερμοκρασία και στις υπόλοιπες περιοχές του κόσμου. Γι' αυτό, όμως, δεν ...αρκούν οι κλιματολογικές συνθήκες. Πρέπει να φροντίσουμε εμείς γι' αυτό, μέσω συλλαλητηρίων, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων και ό,τι μπορεί ο καθένας, τέλος πάντων. Είναι σίγουρο, ότι κάθε δυσκολία που τους προκαλούμε, αξίζει τον κόπο.

EINAI KAI H ΠΡΕΣΒΕΙΑ που έχει «μακρύ χέρι». Είναι και οι «διαπλεκόμενοι» ιδιοκτήτες ΜΜΕ ιδιαιτέρως δεκτικοί στα μηνύματά της. Είναι και τα συμφέροντα που εμπλέκονται και ενώνουν πολλούς και όλα τα σημάδια τείνουν στο ότι κάποιοι, σιγά σιγά και πονηρά, θέλουν να βγάλουν, αν είναι δυνατόν, τον πόλεμο από την επικαιρότητα.

Αλλωστε, ακόμα και τώρα, οι φωνές του «ρεαλισμού» και της «αντικειμενικότητας» υπερισχύουν με σαφήνεια στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης και μας καλούν να σκεφτούμε την «επόμενη μέρα» και τα «ελληνικά συμφέροντα». Σκεφτείτε τα πάντα ...εκτός απ' αυτό που συμβαίνει.

Δε λείπουν, φυσικά, κι αυτοί που προσπαθούν να μεταβάλουν την ειδησεογραφία του πολέμου και των ανταποκρίσεων από το Ιράκ, σ' ένα ακόμα «ριάλιτι σόου». Σ' ένα παγκόσμιο έγκλημα πάνω σε όχημα εντυπωσιακών χολιγουντιανών προδιαγραφών.

Οσο για τα κρατικά ΜΜΕ, δε χρειάζεται κανείς να είναι και ιδιαίτερα έξυπνος για να κατανοήσει πως η κυβερνητική πολιτική και προπαγάνδα ενισχύει ολοένα και περισσότερο την παρουσία της.

ΠΑΛΙ «χτύπησε» χτες ο Κ. Λαλιώτης. Και τι δεν είπε για την πολεμόχαρη, κλπ., κλπ., αμερικανική ηγεσία γενικά και την κυβέρνηση Μπους ειδικά. Ακόμη και για υποκρισία τούς κατηγόρησε. Ξέρει αυτός από τέτοια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αντιπολεμικό κίνημα

Το αντιπολεμικό κίνημα ενοχλεί. Ενοχλεί γι' αυτό που είναι. Μα - κυρίως - ενοχλεί για ό,τι μπορεί να προκαλέσει. Ο άδικος πόλεμος είναι σύμφυτος με τον καπιταλισμό και κάθε εκμεταλλευτικό σύστημα. Δυο παγκόσμιους πολέμους προκάλεσε ο καπιταλισμός στον 20ό αιώνα. Τέσσερις μεγάλοι πόλεμοι - πέρα από τις περιφερειακές συγκρούσεις - ξέσπασαν στον κόσμο μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού (Κόλπος 1990-'91, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, πάλι Ιράκ). Στις συνθήκες του ανώτερου σταδίου του, του ιμπεριαλισμού, ο καπιταλισμός γεννά τον πόλεμο με τρόπο που γίνεται εύληπτος στα μάτια ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.

Το κίνημα κατά του πολέμου, εν δυνάμει, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τους φορείς του πολέμου: Κουβαλάει μέσα του το σπέρμα της αμφισβήτησης, συνολικά, του καπιταλιστικού συστήματος.

Από εκεί ξεκινά η αγωνία των αστικών κομμάτων και των «αριστερών» δεκανικιών τους να απονευρώσουν το αντιπολεμικό κίνημα, να το μετατρέψουν σε ένα ανώδυνο για το σύστημα «ευχολόγιο». Στο βαθμό που «τους παίρνει», επιχειρούν να καπηλευτούν το κίνημα, μηρυκάζοντας υποκριτικά - κι αυτοί - το «όχι στον πόλεμο». Αλλά όταν εκείνο που τίθεται στο στόχαστρο είναι το σύστημα που γεννά τους πολέμους, τότε χάνουν την ψυχραιμία τους.

Τότε, ακριβώς, αρχίζουν τη φτηνή προπαγάνδα. Οπως η κ. Δαμανάκη, που την ακούσαμε προχτές να μεταχειρίζεται τη ...νεοδημοκρατική επιχειρηματολογία του '70(!) περί «καπελώματος» και «κομματικοποίησης» των αγώνων, λέγοντας ότι «το αντιπολεμικό κίνημα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός» εναντιωνόμενη, ως συνήθως, στο ΚΚΕ...

Προφανώς και το αντιπολεμικό κίνημα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Τόσο προφανές, όσο και ότι το αντιπολεμικό κίνημα δε χρειάζεται τη «στοργή» όσων θέλουν να το ευνουχίσουν. Ο ευνουχισμός του αντιπολεμικού κινήματος περνά μέσα από την προσπάθεια να μη μετατραπεί σε κίνημα αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων. Οσο ο λαός φωνάζει κατά του πολέμου, έχει καλώς. Αν, όμως, αρχίσει να φωνάζει κατά του πολιτικού συστήματος που γεννά τους πολέμους, τότε τρέχουν αυτόκλητες ...«μητριές» να το νουθετήσουν.

Εχουν τους λόγους τους, «αριστεροί» και δεξιοί, που στα διαλείμματα των αντιπολεμικών τους περιπάτων, αλά μπρατσέτα με τον κ. Λαλιώτη, επιτίθενται στο ΚΚΕ. Φοβούνται μήπως το αντιπολεμικό κίνημα «ξεστρατίσει». Μήπως οδηγήσει στην πολιτική χειραφέτηση των λαϊκών στρωμάτων από τα κόμματα που είναι υπέρ του καπιταλισμού και, συνεπώς, υπέρ του πολέμου.

Εχουν δίκιο οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ που θέλουν να «κανοναρχήσουν» το αντιπολεμικό κίνημα, στοχεύοντας την «καρδιά» του, τους κομμουνιστές. Γιατί το ΚΚΕ θέλει ο αγώνας κατά του πολέμου να είναι αποτελεσματικός. Και θα είναι αποτελεσματικός εφόσον στο αντιπολεμικό κίνημα ενισχυθούν τα αντιιμπεριαλιστικά, αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά του.

Ενα κίνημα που θα απεγκλωβίσει λαϊκές συνειδήσεις από τις πολιτικές δυνάμεις που είτε υπογράφουν είτε «σέβονται» τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ για χρήση της Σούδας στον πόλεμο. Ενα πολιτικό κίνημα που θα έχει στόχο να ανατρέψει όχι μόνον τις συνέπειες, αλλά και τα αίτια του πολέμου. Ενα κίνημα που θα τιμωρήσει και θα επιφέρει την ήττα - στο εσωτερικό μέτωπο τουλάχιστον της χώρας - των εκπροσώπων του «είμαστε όλοι Αμερικανοί» και του «είμαστε όλοι με τον καπιταλισμό».

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οι σύγχρονες απαιτήσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολύ δύσκολο να τηρηθεί το έθιμο του πρωταπριλιάτικου ψέματος χτες. Τα μαύρα σύννεφα του πολέμου στο Ιράκ και οι ζοφερές προοπτικές, που προδιαγράφουν η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και οι έντονοι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, κάνουν δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ ψέματος και αλήθειας. Μπορεί, για παράδειγμα, να ήταν πρωταπριλιάτικο ψέμα το χτεσινό μας ρεπορτάζ, για τη δρομολόγηση της επαναλειτουργίας της βάσης της Ν. Μάκρης, αλλά δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα είναι και του χρόνου ή μετά από δυο - τρία χρόνια. Οπως και πολλά ακόμη παρόμοια, που σήμερα είναι ή φαντάζουν σαν ψέματα... Εκτός και αν το λαϊκό αντιπολεμικό κίνημα βάλει πολύ περισσότερο αποφασιστικά τη σφραγίδα του στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας. Οχι μόνο με την παραπέρα ποσοτική του μαζικοποίηση και ανάπτυξη, αλλά και με την ποιοτική του ενίσχυση. Συνδέοντας τα αντιπολεμικά και φιλειρηνικά συνθήματα, με τα οικονομικά, εργασιακά και δημοκρατικά αιτήματα, για μια άλλη, ριζικά διαφορετική και προς όφελος του λαού πορεία της χώρας. Με την ανάγκη ριζικής αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων στο πολιτικό επίπεδο, ριζικής αλλαγής στην κυβέρνηση και την εξουσία γενικότερα.

«Παιγνίδια» ηγεσίας

«Αλλαγή ηγεσίας στο ΠαΣοΚ φοβάται ο Κ. Καραμανλής» έγραφε στον πρωτοσέλιδο τίτλο του το «Βήμα» της περασμένης Κυριακής, με αφορμή ένα «απόρρητο τμήμα» τελευταίας δημοσκόπησης, που το είχε μόνο η προαναφερόμενη εφημερίδα. Η δημοσκόπηση έφερνε τη ΝΔ μπροστά γύρω στις 8 μονάδες από το ΠΑΣΟΚ, αλλά τα ποσοστά αυτά ανατρέπονταν, όταν έμπαινε θέμα αλλαγής ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ. «Σε ειδικό ερώτημα, που τέθηκε για να ανιχνευτεί προφανώς η επιρροή του Γ. Παπανδρέου στο εκλογικό σώμα, η διαφορά εμφανίζεται σημαντικά μειωμένη» έγραφε το «Βήμα».

Χτες, ο εκ των στελεχών του «Βήματος» Ι. Κ. Πρετεντέρης γράφει στη στήλη του και τα εξής: «Υπό αυτήν την έννοια δεν ξέρω γιατί φοβάται ο Καραμανλής μήπως αλλάξει ηγεσία το ΠΑΣΟΚ... Ακόμη και όταν το ΠΑΣΟΚ υστερεί κατά οκτώ μονάδες της ΝΔ, ο Σημίτης έχει μια αποδοχή έντεκα μονάδες μεγαλύτερη από το κόμμα του, ενώ εξακολουθεί να υπερτερεί του Καραμανλή... Για τους εναπομείναντες 14 μήνες, το ερώτημα πλέον είναι αν θα καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ. Και η απάντηση δεν είναι καθόλου δεδομένη».

Να υποθέσουμε, ότι εξίσου καθόλου δεδομένη είναι και η στάση της εφημερίδας, απέναντι στο ζήτημα, που ήθελε να ανιχνεύσει και το ειδικό ερώτημα της δημοσκόπησης;

Οταν το 'μαθε τι έκανε;

«Αδικα» και «αστήριχτα» θεωρεί ο δήμαρχος Συκεών Σ. Δανιηλίδης τα όσα γράψαμε σε σχόλιο που δημοσιεύσαμε την περασμένη βδομάδα και με το οποίο καταγγέλλαμε ότι τον ενόχλησαν τα πανό της Επιτροπής Ειρήνης που αναρτήθηκαν ανήμερα της 25ης Μάρτη και γι' αυτό έδωσε εντολή να τα κατεβάσουν. Ο δήμαρχος Συκεών ζητά «αποκατάσταση της αλήθειας». Οπως αναφέρει στην απάντηση που έστειλε στο «Ρ», «για το ατυχές περιστατικό που συνέβη στη μαθητική παρέλαση, ουδεμία ευθύνη φέρει, διότι απλούστατα δεν είχε καμία γνώση ή εμπλοκή. Τη λανθασμένη απόφαση έλαβε η επικεφαλής της παρέλασης που είναι υπηρεσιακή παράγοντας και που δυστυχώς δεν εκτίμησε ορθώς την κατάσταση».

Ας δεχτούμε λοιπόν, ότι δε γνώριζε. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν τον απαλλάσσει και από κάθε ευθύνη, αφού προΐσταται των υπηρεσιών του δήμου και, βέβαια, της προαναφερόμενης υπηρεσιακής παράγοντα. Και πέραν αυτού, όταν έμαθε το «ατυχές περιστατικό» - το κατήγγειλαν τα μέλη της Επιτροπής Ειρήνης στην εξέδρα των επισήμων - τι έκανε; Πώς αποκατέστησε το φιλειρηνικό - πατριωτικό αίσθημα των δημοτών, το οποίο κακοποιήθηκε και, μάλιστα, ανήμερα της 25ης Μάρτη;

Ολοι αύριο στο Σύνταγμα

Δίνουμε όλοι το «παρών». Μαχητικά, αποφασιστικά, υλοποιώντας τη δέσμευση που αναλάβαμε για συνέχιση του αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Αύριο το βράδυ, η πλατεία Συντάγματος πρέπει να κατακλυστεί από κόσμο. Το προσκλητήριο δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές, τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ που διοργανώνει τη μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση. Αφορά ολόκληρο το λαό. Κάθε προοδευτικό άνθρωπο, κάθε άνθρωπο που αγαπά την ειρήνη, καθέναν που θέλει να εκφράσει για μια ακόμα φορά την αγανάκτησή του γι' αυτόν το βρώμικο πόλεμο και την αλληλεγγύη του στο δοκιμαζόμενο, μα γενναία αντιστεκόμενο, λαό του Ιράκ. Τον καθένα που δεν πείθεται πως το «εθνικό συμφέρον» επιτάσσει τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτόν τον πόλεμο. Ολους όσοι μοιραζόμαστε την επιθυμία, την απαίτηση να απεμπλακεί τώρα η χώρα μας από το έγκλημα, όλους όσοι δεν ανεχόμαστε η χώρα μας, κατ' επιλογήν της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ συνεπικουρούμενης από τη ΝΔ, να σύρεται στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς.

Η επιτυχία της συγκέντρωσης είναι υπόθεση όλων μας, κοινό καθήκον μας. Γιατί πρέπει να ακουστεί ξανά, να δονήσει την Αθήνα το μήνυμα της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής αντίστασης, να ξεδιπλωθεί στους δρόμους της η πρότασή μας. Να διατρανωθεί η καταδίκη στην πολιτική που γεννά φτώχεια, που αφαιρεί δικαιώματα, που ματοκυλάει τους λαούς του κόσμου. Στην πολιτική και τους φορείς της, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τους συνοδοιπόρους της και τα φερέφωνά της.

Ολοι αύριο στο Σύνταγμα, λοιπόν. Γιατί τα βομβαρδιστικά που χτυπάνε τη Βαγδάτη, που σκορπάνε τρόμο και πόνο στο λαό του Ιράκ σηκώνονται από τη Σούδα. Γιατί κανένας μας δεν ανέχεται ο μακελάρης των λαών, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, να ευχαριστεί τους συμμάχους του, εντάσσοντας σ' αυτούς και την Ελλάδα. Γιατί η αντίσταση σήμερα είναι η εγγύηση για ένα καλύτερο αύριο, είναι βοήθεια στον αγωνιζόμενο λαό του Ιράκ, στους λαούς που αύριο θα βρεθούν στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού.

Και έως το βράδυ της Πέμπτης δίνουμε τη μάχη παντού για την επιτυχία της συγκέντρωσης. Στα εργοστάσια και τα γιαπιά, στα γραφεία, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, στις συνοικίες μας. Διαδίδουμε παντού το κάλεσμα της συμμετοχής, σπίτι το σπίτι, άνθρωπο τον άνθρωπο. Να μη λείψει κανείς. Γιατί δε δεχόμαστε ένα μέλλον υποθηκευμένο στον ιμπεριαλισμό, γιατί η πάλη εναντίον του είναι η μόνη ικανή να υψώσει εμπόδια στα πολεμόχαρα σχέδιά τους κι όσο πιο ισχυρή είναι αυτή η πάλη, όσο περισσότεροι παίρνουν τη θέση τους σ' αυτήν, στηρίζοντάς τη, συμμετέχοντας σε ποικιλόμορφες κινητοποιήσεις, χωρίς σταματημό, τόσο πιο πολλές νίκες μπορεί να καταχτά. Γιατί το αντίπαλο δέος είναι οι λαοί και όχι η ιμπεριαλιστική ΕΕ, όπως προβάλλουν διάφορες δυνάμεις και ο ΣΥΝ.

Ολοι αύριο το βράδυ στο Σύνταγμα. Στη μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση του ΚΚΕ. Διεκδικούμε: «Εξω η Ελλάδα από τον πόλεμο». Πορευόμαστε στις πρεσβείες της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ. Να είμαστε όλοι εκεί για το αίμα που χύθηκε, για να μη χυθεί ποτέ ξανά άλλο αίμα. Από μας, από τους λαούς όλου του κόσμου, εξαρτάται.

Κρεμάλα!

Τάφους ανοίγουν

στο Ιράκ

στο κάθε τους το βήμα

και λεν τα κτήνη

- άκουσε -

πως όλα πάνε πρίμα

κι επαίρονται

πως σύντομα

δική τους θα 'ναι η νίκη

έστω κι αν όλο το Ιράκ

το πνίξουν μες στη φρίκη!