Γρηγοριάδης Κώστας

Για να πάρετε, όμως, μια περισσότερο συγκεκριμένη γεύση, ορίστε και ορισμένα παραδείγματα: Η Αθήνα, λοιπόν, είναι μόνον κατά 28% φθηνότερη από τη Νέα Υόρκη, ενώ ένα κιλό λευκό ρύζι κοστίζει στην ελληνική πρωτεύουσα 3,05 ευρώ, στη Μαδρίτη 2,65, στη Ρώμη 2,05, στο Μιλάνο 2,29, στο Λονδίνο 1,09 και στο Παρίσι 2,94. Για τα μεροκάματα, τους μισθούς και τις συντάξεις δε σας λέμε τίποτε. Οπως ξέρετε, αυτά δε συμπεριλαμβάνονται στην πολιτική της σύγκλισης, αλλά της απόκλισης...

Το 'χουμε σημειώσει κι άλλη φορά. Το αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ αναπτύσσεται και, μάλιστα, με σχετικά γρήγορους ρυθμούς. Κι όχι μόνον ποσοτικά, καθώς, όλο και περισσότερες μάζες συμμετέχουν ενεργά στις κινητοποιήσεις, αλλά και στον προσανατολισμό και το περιεχόμενο των τελευταίων.

Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές πλημμύρισαν τους δρόμους των αμερικανικών μεγαλουπόλεων το Σάββατο, μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, σημειώνοντας, ταυτόχρονα, ότι ο όγκος και η μαχητικότητα των διαδηλώσεων μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις αντίστοιχες μεγάλες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις τον καιρό του πολέμου στο Βιετνάμ. Στην Ουάσιγκτον, στο Σαν Φρανσίσκο, στο Πόρτλαντ του Ορεγκον, στο Σικάγο, στην Τάμπα της Φλόριδας και σε δεκάδες άλλες πόλεις Αμερικανοί εργαζόμενοι κάθε ηλικίας, φύλου και χρώματος διαδήλωσαν κατά του προετοιμαζόμενου πολέμου και καταδίκασαν την «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» του Τζορτζ Μπους. «Η αλλαγή του καθεστώτος αρχίζει από δω» έγραφε ένα πανό, στην Ουάσιγκτον, όπου δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί πραγματοποίησαν δυναμική συγκέντρωση έξω από το Καπιτώλιο και μετά διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης, αψηφώντας το τσουχτερό κρύο και τη χαμηλή θερμοκρασία, που βρισκόταν στους -6 βαθμούς Κελσίου.

Ποιο νομίζετε πως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του συνταξιοδοτικού μας συστήματος; Το εξευτελιστικό ύψος της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας των συντάξεων, μάλλον, θα πείτε. Διαβάστε, τώρα και την άποψη του υπουργείου Εργασίας, έτσι όπως αποτυπώνεται στο ρεπορτάζ μιας φιλοκυβερνητικής εφημερίδας, σχετικά με τα όσα αυτό προτείνει στην επικείμενη σύνοδο του Ναυπλίου: «Για την κοινωνική προστασία και τις συντάξεις διαπιστώνεται η ανάγκη ενιαίας παρακολούθησης (από τους υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων) των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης - πρόνοιας, με στόχο να υποστηριχτούν η οικονομική τους βιωσιμότητα και η προσαρμογή τους στα νέα δεδομένα, που είναι η δημογραφική γήρανση, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, οι διαφοροποιήσεις του κοινωνικού κεκτημένου λόγω της διεύρυνσης, κ. α. Οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να συμβάλουν και σε αυτή τη διαδικασία, υποβάλλοντας προτάσεις που θα περιλαμβάνουν και την εξάλειψη διακρίσεων (π.χ. για τα άτομα με αναπηρίες)».

Διαβάσατε πουθενά τη λέξη αύξηση; Οχι, βέβαια. Μάλλον, προς το αντίθετο οδηγούν όλα τα παραπάνω...

Οταν η Ανώτατη Εκπαίδευση εμπορευματοποιείται και υποβαθμίζεται κατάφωρα, είναι επόμενο να διαστρεβλώνεται τόσο ο ρόλος της συνολικά όσο και ο ρόλος των φορέων της, δηλαδή των πανεπιστημίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τα παραπάνω αποτελεί η Αγγλία, η κυβέρνηση της οποίας, σύμφωνα με το BBC NEWS (16/1/2003), προτίθεται να επιτρέψει σε ορισμένα μόνον πανεπιστήμια να συνεχίσουν την ερευνητική δραστηριότητα, μια και μόνον αυτά μπορεί να τα χρηματοδοτεί με επάρκεια.

Η έρευνα όμως είναι στην πραγματικότητα ένα αδιάσπαστο κομμάτι των σπουδών και της λειτουργίας ενός πανεπιστημίου. Αραγε, τι είδους ιδρύματα θα είναι αυτά που δε θα μπορούν να διεξάγουν έρευνα; Απλές εμπορικές επιχειρήσεις που θα πωλούν υποβαθμισμένους τίτλους. Και τι επιστήμονες θα είναι αυτοί που θα αποφοιτούν από τέτοια ιδρύματα; Μισοκαταρτισμένο επιστημονικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα.

Τα παραπάνω δεν αποτελούν μια εικόνα από το μακρινό μέλλον ούτε «βρίσκεται μακριά» η Αγγλία... Γι' αυτό, λοιπόν, δε χωράει κανένας εφησυχασμός για το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής που εφαρμόζεται και στη χώρα μας, και θα διαλύσει εντελώς ό,τι γνωρίζαμε ως Ανώτατη Εκπαίδευση.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως και να έχει, πάντως, είτε το 20% του Πρωτόπαππα είναι το αληθές, είτε το 2300% του Ρουσόπουλου (αυτά ήταν τα νούμερα που ανακοίνωσαν στη χτεσινή κόντρα δηλώσεων) μια είναι η ουσία: Οτι τα ποσά αυτά τα πληρώνουμε εμείς και πηγαίνουν στα θησαυροφυλάκια των λίγων «εχόντων και κατεχόντων».

Αλλωστε, ας μη χαίρεται και τόσο η κυβέρνηση για το 20% που ανακοίνωσε. Δεν είναι και μικρό το ποσοστό - ακόμα κι αν ήταν αληθινό - όταν πρόκειται για έργα τρισεκατομμυρίων δραχμών...

ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ, σκέπτονται οι κυβερνητικοί ...αρμόδιοι να επιβάλουν δωδεκάωρη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων το καλοκαίρι του 2004; Μα, τέλος πάντων, γιατί βλέπουν το ζήτημα τόσο στενόχωρα και βραχυπρόθεσμα..;

Δηλαδή, ο όποιος ξένος τουρίστας, που θελήσει πιθανά να ψωνίσει τα αναμνηστικά του εδώ ταξιδιού του, ανάμεσα στις 12 τα μεσάνυχτα και στην 8η πρωινή, τι θα κάνει; Να μην ψωνίσει;

Και δεν είναι μόνον αυτό. Γιατί εφαρμόζουν λογικές δυο μέτρων και δυο σταθμών; Γιατί να έχουν τις δυνατότητες αυτές μόνον οι τουρίστες του καλοκαιριού των Ολυμπιακών Αγώνων και όχι και οι υπόλοιποι των άλλων χρόνων ή των άλλων περιόδων; Και πέρα κι απ' αυτό, γιατί να μην έχουν τις δυνατότητες αυτές και οι πολίτες αυτής της χώρας;

Μήπως δε θα δημιουργηθούν έτσι ακόμη περισσότερες θέσεις εργασίας; Δε θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο ο τζίρος στην αγορά, κλπ., κλπ.;

Πάντως, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σήμερα και δεν αγοράζουν είναι η έλλειψη χρόνου, για να πάνε στα μαγαζιά και τα όσα λένε οι κομμουνιστές, περί μονόπλευρης λιτότητας και αυξανόμενης συνεχώς φτώχειας, είναι η γνωστή προπαγάνδα των «κόκκινων»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα προαναφερόμενα αφορούν την Αραβική Θάλασσα. Η ίδια εικόνα υπάρχει και από την πλευρά της Ανατολικής Μεσογείου, αφού ο χώρος της Μέσης Ανατολής πρέπει να είναι ασφυκτικά ζωσμένος. Στην περιοχή αυτή ξεδιπλώνεται, εδώ και καιρό, η επιχείρηση «Active Endeavour» και δεν μπορούσε, βέβαια, να λείπει η ελληνική συμμετοχή. Από χτες, το ελληνικό υποβρύχιο «Ποσειδών» εντάχθηκε στην προαναφερόμενη επιχείρηση και την αντίστοιχη πολεμική αρμάδα. Κι όλ' αυτά, εκτός της μετατροπής της Σούδας σε πραγματικό ορμητήριο πολέμου, της παροχής κάθε είδους διευκολύνσεων στις αμερικανικές πολεμικές δυνάμεις κλπ, κλπ.

Κατά τ' άλλα, η ελληνική κυβέρνηση, η οποία ασκεί και την Προεδρία της ΕΕ, κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να αποτραπεί ο πόλεμος...

Δε συμβαίνει ούτε για πρώτη, ούτε για δεύτερη φορά. Κατά κανόνα, οι δημοσιογράφοι, που συνοδεύουν τον υπουργό Οικονομίας σε επίσημα ταξίδια του στο εξωτερικό, είναι οι ίδιοι και στην ολότητά τους, σχεδόν, από φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. Το ίδιο έγινε και στη χτεσινή επίσκεψη του υπουργού στις Βρυξέλλες, προκειμένου να προεδρεύσει στην εκεί συνεδρίαση του ΕΚΟΦΙΝ. Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε το Γραφείο Τύπου του υπουργείου ποιοι δημοσιογράφοι συνόδεψαν τον υπουργό, αρνήθηκε να απαντήσει. Λες και επρόκειτο για ...κρατικό μυστικό.

Ισως ο κ. Χριστοδουλάκης να έχει την άποψη, ότι οι εφημερίδες που ασκούν αντιπολίτευση πρέπει να αποκλείονται από ανάλογες δραστηριότητες. Η άποψη αυτή, όμως, είναι ολοφάνερα βαθιά αντιδημοκρατική και αυταρχική. Και όχι μόνον... Και, τέλος πάντων, με τα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού - δηλαδή, των Ελλήνων εργαζομένων - πραγματοποιούνται τα ταξίδια αυτά και, μάλιστα, με σκοπό την εξασφάλιση της πληρέστερης ενημέρωσης. Η εξασφάλιση, επομένως, κάποιων ελάχιστων όρων ισότιμης συμμετοχής όλων των ΜΜΕ αποτελεί μια καθ' όλα εύλογη, όσο και θεμελιώδη προϋπόθεση.

Μήπως διαφωνεί ο κ. υπουργός;

«Σήμερα - λένε - δεν υπάρχουν πλάσματα με καρδιά και ψυχή. Ολοι παραδομένοι στην ομοιομορφία, την υποταγή και την ακινησία. Ανοίγουμε τους τάφους μας για να θάψουμε αύριο τα παιδιά μας. Σήμερα ο μισός πλανήτης κατοικείται από ζόμπι και ο άλλος μισός από σκουπίδια. Κουταμάρες. Κάθε εποχή έχει τους ήρωές της. Αν οι αναταράξεις του '40, του '50 και του '60 μεταμόρφωναν σε γίγαντες ακόμα και τους νάνους, οι σημερινοί εσωτερικοί πόνοι ανυψώνουν την ελάχιστη ανυπακοή στο μάξιμουμ της αντίστασης. Ελάχιστο είναι να αιμοδοτείς τον διπλανό σου με μια ρανίδα αλληλεγγύης. Ελάχιστο να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα και να διατηρείς αλώβητο τον εαυτό σου. Δεν ακούμε τους κραδασμούς γιατί απλούστατα οι άθικτοι και οι γενναίοι περπατούν μόνοι. Αλλά οι απαράβατοι νόμοι της Ιστορίας και της Φυσικής επιμένουν και θα επιμένουν. Ο κόσμος να χαλάσει. Η νηνεμία είναι προάγγελος θύελλας και η ακινησία προμήνυμα σαρωτικών αλλαγών. Κουράγιο, αδερφέ μου. Στην άκρη του τούνελ υπάρχει φως!». Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «Στήλη Αλατος» των «Νέων».

Ξεσηκώθηκε ο Κόσμος

και φωνάζει ο ντουνιάς

όχι ο πόλεμος μη γίνει,

που ζητάει ο φονιάς,

ας μη ρεύσει αίμα πάλι

που ζητάει το τσακάλι!

* * *

Ξεσηκώθηκε ο Κόσμος,

πάνω Δύση, Ανατολή,

όχι, σάρκες μη ξεσκίσει

πάλι τ' άγριο το σκυλί,

αρκετούς έχει σπαράξει

μέχρι τώρα η «νέα τάξη»!

* * *

Ξεσηκώθηκε ο Κόσμος,

μπρος, λοιπόν,

κι εσύ κι εγώ

στον αγώνα της ειρήνης

με το πάθος γι' αρχηγό!