Γρηγοριάδης Κώστας

Οπως καταλαβαίνετε, η αμερικανική ηγεσία βιάζεται και, βέβαια, οι πολυεθνικές των όπλων και των οπλικών συστημάτων δεν έχουν καμιά αντίρρηση, αρκεί να πληρωθούν ανάλογα. Τώρα, αν αναρωτιέστε, γιατί βιάζεται η αμερικανική ηγεσία, η απάντηση δεν είναι και τόσο εύκολη. Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι προετοιμάζεται πυρετωδώς για πολύ μεγαλύτερους και πολύ φονικότερους πολέμους - όχι, βέβαια, εναντίον του Μπιν Λάντεν - και αυτό, νομίζουμε πως είναι υπεραρκετό, για να ανησυχήσει και να ξεσηκωθεί ο καθένας.

Τη διενέργεια ελέγχων προκειμένου να διαπιστωθεί σε ποιο βαθμό τηρούνται οι όροι υγιεινής κατά τη διάθεση ψωμιού και προϊόντων αρτοποιίας τόσο στις περιπτώσεις όπου αυτή γίνεται απευθείας στα σπίτια, επειδή δεν υπάρχουν αρτοποιεία, όσο και στα καταστήματα τροφίμων που πουλάνε τέτοια προϊόντα, ζήτησε από τις αρμόδιες διευθύνσεις των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων το υπουργείο Ανάπτυξης κατόπιν σχετικών καταγγελιών. Και, άντε, ως εδώ καλά, θα μπορούσε κανείς να πει. Επειδή, όμως, ως γνωστόν το ψωμί είναι μεταξύ των προϊόντων που - ειδικά στις περιόδους με αυξημένη τουριστική κίνηση - προσφέρεται για άγρια κερδοσκοπία σε βάρος των τουριστών καταναλωτών, και αυτό το γνωρίζει και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, η όλη ιστορία μας θύμισε λίγο την παροιμία που λέει: «όποιος δε θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει...».

Ξυλοδαρμοί. Βομβαρδισμοί. Δολοφονίες παιδιών. Κατεδαφίσεις σπιτιών αθώων για εγκλήματα συγγενών τους. Ταπείνωση των κατοίκων των «αυτόνομων» παλαιστινιακών εδαφών με την απαγόρευση εξόδου τους από τα σπίτια τους. Αρνηση πρόσβασης των Παλαιστινίων σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ταυτόχρονη παράδοση όλο και περισσότερης γης σε εποίκους, ακόμα και ξένους που προσηλυτίζονται στον ιουδαϊσμό (π.χ. 4.000 από το Περού - συνολικά έχουν δημιουργηθεί 45 νέοι εποικισμοί). Καταστροφή της παλαιστινιακής οικονομίας. Καταστροφή της παλαιστινιακής υποδομής. Υπαγωγή του υπό κατοχή πληθυσμού σε καθεστώς πείνας (από 7% που ήταν το ποσοστό των παιδιών που δεν τρέφονται επαρκώς πριν δύο χρόνια στα Κατεχόμενα, έφτασαν στο εφιαλτικό 30% - κατά τον ΟΗΕ). Ισοπέδωση κτιρίων οργανώσεων αρωγής. Αλήθεια, αυτό σημαίνει «άμυνα του Ισραήλ», εξοχότατε πρωθυπουργέ Σαρόν;

Το τελευταίο κατόρθωμα των ΗΠΑ, που εκείνοι, που ελέγχουν την πληροφόρηση και εκείνοι, που ισχυρίζονται, πως αρθρώνουν πολιτικό λόγο κρύβουν επιμελώς στα αζήτητα (μέρες που λείπουν και οι πολλές ειδήσεις), είναι πως εξαντλεί εδώ και καιρό κάθε μέσο που έχει στα χέρια της, προκειμένου να απαλλαγεί από τις συνέπειες της συγκρότησης του Διεθνούς Δικαστηρίου για εγκλήματα πολέμου.

Ετσι, η Ρουμανία εκβιάστηκε με την είσοδό της στο ΝΑΤΟ, για το Ισραήλ ίσχυσε το «μεταξύ κατεργαραίων η ειλικρίνεια», για να μπορεί και αυτό ανενόχλητο να σκοτώνει τα παιδιά των Παλαιστινίων. Στα σκαριά είναι επίσης η συμφωνία με τη Βοσνία (δε χρειάζονται σχόλια...) και αμέσως μετά «ψήνεται» το Βελιγράδι, ανοιγοκλείνοντας κατά περίπτωση τις σταγόνες των «δανείων αποκατάστασης». Για την Ευρώπη «κερκόπορτα» ή «αδύνατος κρίκος» θεωρήθηκε σ' αυτή τη συγκυρία η Ιταλία και πέφτουν δίχτυα και κατά τη Δανία. Μετά, πιστεύουν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, πως «τίποτα δεν τους σταματά...» και μάλλον έχουν δίκιο.

Πολύ γαλαντόμοι και ανοιχτοχέρηδες εμφανίζονται τις τελευταίες βδομάδες οι ιδιοκτήτες των αλυσίδων ηλεκτρικών ειδών. Των γνωστών μεγαλοκαταστημάτων που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια σε πολλές γειτονιές, κλείνοντας δεκάδες συνοικιακά καταστήματα που συντηρούσαν αρκετές χιλιάδες οικογένειες. Αυτοί λοιπόν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, μας βομβαρδίζουν με διάφορες διαφημίσεις και μας προσφέρουν, λέει, και δώρα. Ο ένας μαζί με την αγορά κλιματιστικού, σου δίνει ακόμα ένα, ο άλλος με κάθε αγορά «προσφέρει» συγκρότημα αναπαραγωγής ήχου και πάει λέγοντας.

Αν βέβαια πάει κανείς στο ταμείο να πληρώσει το κλιματιστικό που επιθυμεί και περιμένει να παραλάβει και δεύτερο,... έχασε! Κι αυτό επειδή οι «προσφορές» ισχύουν με μια μικρή λεπτομέρεια. Τα δώρα δίνονται σε όσους κάνουν αγορές με δόσεις και μάλιστα για 40 μήνες!

Παραδοξολογία, θα σκεφτεί κανείς. Να προσπαθούν να σε ευχαριστήσουν όταν αγοράζεις με δόσεις, ενώ κάθε καθωσπρέπει καταστηματάρχης επιδιώκει να πουλάει τοις μετρητοίς. Βέβαια, δεν υπάρχει τίποτα περίεργο στην τακτική των πολυκαταστημάτων. Το αντίθετο μάλιστα. Σε καιρούς που υπάρχουν σημάδια μείωσης της αγοραστικής ικανότητας των εργαζομένων, τους μεγαλοεπιχειρηματίες τούς συμφέρει να πουλάνε με δόσεις, ώστε από μία και μόνο αγορά να «έχουν λαμβάνειν» περισσότερα χρήματα. Ετσι, ενώ ένα μέσο κλιματιστικό κάποιος ενδιαφερόμενος μπορεί να το αγοράσει τοις μετρητοίς με 700 περίπου ευρώ, για ένα διακανονισμό των 40 δόσεων θα πληρώσει περί τα 23 ευρώ το μήνα. Δηλαδή, θα πληρώσεις συνολικά (40 x 23) τουλάχιστον 920 ευρώ ή περί το 31% περισσότερο!!!

Γι' αυτό οι «προσφορές» ισχύουν μόνο για τις αγορές με δόσεις. Επειδή, αυτές είναι που προσφέρουν - εξασφαλίζουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες μεγαλύτερα κέρδη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Να το ξεκαθαρίσει το θέμα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Διότι ναι μεν βοήθησαν οι άνθρωποι αλλά να επιβραβεύονται τέτοιου είδους «κοινωνικές ευαισθησίες» είναι σωστό και πρέπον.

Εκτός αν έχει άλλο σχέδιο ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Να δημιουργήσει κανένα σώμα εθελοντών για τις έρευνες προς αναζήτηση του Κουφοντίνα. Δεν είναι και τίποτε δύσκολο. Μερικά πηλήκια και περιβραχιόνια θα μοιράσει, κι όσοι το είχαν πάντοτε απωθημένο να υπηρετήσουν στην Αστυνομία, θα ευτυχήσουν.

Αν το επιχειρήσει πάντως (τίποτε δεν είναι απίθανο πια σε αυτή τη χώρα) θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη πειθώ από τη Γιάννα Αγγελοπούλου μια και η υπόθεση «εθελοντισμός» - όπως τον εννοούν οι κυβερνώντες - στην Ελλάδα δεν περπατάει.

Πάντως ότι μάλλον γενικότερα οι «τρομολάγνοι» δεν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει, είναι σαφές. Ολοι τους μιλάνε για «εθνική υπόθεση» και «κοινωνική συναίνεση» ενώ στην πραγματικότητα η κοινωνία τούς «έχει πάρει στο ψιλό». Ολοι σας άλλωστε θα έχετε ακούσει κάποιο από τα ανεκδοτάκια που κυκλοφορούν.

ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ σε πάρουν χαμπάρι τελικά, ακόμα κι αν πρόκειται για τους Βρετανούς. Το 54% της κοινής γνώμης, εκεί, σύμφωνα με δημοσκόπηση πιστεύει ότι ο Τόνι Μπλερ φέρεται σαν το σκυλάκι του Μπους και το 72% είναι κατά μιας στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράκ.

Τηρουμένων των αναλογιών δηλαδή, αν ο Βρετανός πρωθυπουργός «κερδίζει» τέτοιους χαρακτηρισμούς, φανταστείτε τι πρέπει να πούμε για το δικό μας. Συμφωνεί πριν καν του το ζητήσουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Η θέση του ΚΚΕ για την αλλαγή του 1974 ήταν επίσης ξεκάθαρη και είναι καταγραμμένη τόσο στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στις 24-7-1974, όσο και στην απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ στις 29-7-1974. Την υπενθυμίζουμε, λοιπόν, με ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα, για όσους κάνουν πως την ξεχνάνε: «... Στην πολιτική ζωή σημειώνεται μια αλλαγή. Η αλλαγή αυτή, προϊόν μιας συμφωνίας ανάμεσα στη χούντα, τους Αμερικανούς, τους άλλους κύριους εταίρους του ΝΑΤΟ και τους παραπάνω πολιτικούς παράγοντες (σ.σ. αναφέρεται στον Κ. Καραμανλή) συνίσταται στο ότι αποσύρθηκε από το προσκήνιο η χούντα και ήρθε πολιτική κυβέρνηση. Η τέτοια αλλαγή αποτελεί προσπάθεια αναπροσαρμογής της πολιτικής των Αμερικανών και των άλλων κύριων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στις νέες συνθήκες, εθνικές και διεθνείς. Αποβλέπει στην εκτόνωση της συμπυκνωμένης λαϊκής αγανάκτησης, στη ματαίωση μιας ριζικής δημοκρατικής μεταβολής, στη διατήρηση των στρατηγικών θέσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη χώρα μας και την επέκτασή τους στην Κύπρο και γενικότερα στη Μεσόγειο. Ταυτόχρονα, η αλλαγή αυτή αποτελεί ομολογημένη χρεοκοπία της χούντας και της αμερικανοκρατίας, μια ήττα τους. Δημιουργεί νέες δυνατότητες για το δημοκρατικό αγώνα του λαού...».

Η αμερικανική προπαγάνδα μπαίνει στην καθημερινή μας ζωή. Η προπαγάνδα του λεγόμενου αντιτρομοκρατικού πολέμου, δηλαδή του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου, μπαίνει και στο Μετρό της Αθήνας. Ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Τ. Μίλερ, με τη βοήθεια της εταιρίας «Αττικό Μετρό» διοργανώνουν από τις 5 του Σεπτέμβρη, στο Σταθμό του Συντάγματος, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τα χτυπήματα της 11ης του Σεπτέμβρη 2001, έκθεση φωτογραφίας με εικόνες από το χώρο των μεγάλων χτυπημάτων. Σαφώς και δεν πρόκειται για μια πολιτιστική εκδήλωση. Αρκεί μόνο να υπενθυμίσουμε ότι οι ΗΠΑ μαζί με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, εξαπέλυσαν παράλληλα και έναν παγκόσμιο πόλεμο προπαγάνδας, που ξεκινάει από τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και φτάνει μέχρι εκδηλώσεις σαν τη συγκεκριμένη. Στους ιμπεριαλιστές δεν αρκούν οι βάσεις, οι διευκολύνσεις και η συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους πολεμικούς τους τυχοδιωκτισμούς. Θέλουν να ελέγχουν και να καθοδηγούν και τη συνείδηση του ελληνικού λαού. Και στον τομέα αυτό είναι πολύ πίσω και γι' αυτό επιχειρούν να αλλάξουν το κλίμα! Γιατί ο ελληνικός λαός, κάνοντας μια «φωτογραφική» αναδρομή στη μνήμη του, με το θέμα «ένας χρόνος μετά την 11η Σεπτέμβρη», βλέπει μιαν άλλη «έκθεση». Με εικόνες από πολέμους και σφαγές αμάχων, όπως στο Αφγανιστάν, με περιστολές ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ και σε όλες τις χώρες του αντιτρομοκρατικού άρματος, με νέους εξοπλισμούς για τον «αόρατο» εχθρό, με πολύ «άρωμα» νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Κράτος - πολυεθνικές σημειώσατε 2! Αυτό μας λέει η τελευταία έκθεση της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη, αφού τα νεότερα απ' το «μέτωπο» της γιγάντωσης του διεθνούς κεφαλαίου και των μονοπωλίων αναφέρουν πως -και πάλι!- πολλά απ' τα πολυεθνικά εταιρικά μεγαθήρια είναι μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις από πολλές χώρες του ΟΗΕ.

Τα «νεότερα» λένε πως 29 απ' τις 100 μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις της υφηλίου δεν είναι χώρες αλλά πολυεθνικές, με πρώτο τη τάξη το μεγαθήριο ενέργειας που ακούει στο όνομα ΕΞΟΝΜΟΜΠΙΛ. Είναι η 45η οικονομική δύναμη διεθνώς, με περιουσιακά στοιχεία και κέρδη που εκτιμάται πως ανέρχονται σε 63 δισ. δολάρια και προηγείται συνεπώς της οικονομίας του Πακιστάν με Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν που φθάνει τα 62 δισ... Δυο βήματα πιο πίσω απ' την ΕΞΟΝΜΟΜΠΙΛ στέκεται η «Τζένεραλ Μότορς», ενώ υψηλές θέσεις στη λίστα των 100 μεγαλύτερων οικονομικών δυνάμεων του πλανήτη, φιγουράρουν τα ονόματα πολυεθνικών όπως η καπνοβιομηχανία «Φίλιπ Μόρις», η «Τζένεραλ Μότορς», η φαρμακοβιομηχανία ΓΚΛΑΞΟΣΜΙΘΚΛΑΙΝ, ΤΟΓΙΟΤΑ κ.λπ...

Υπάρχουν, βέβαια, και χώρες οι οικονομίες των οποίων δεν έχουν υπερσκελιστεί απ' την ισχύ πολυεθνικών, όπως οι ΗΠΑ με ΑΕΠ που αγγίζει τα 9,8 τρισ. δολάρια, ή η Ιαπωνία που έπεται με ΑΕΠ γύρω στα 4,5 τρισ. δολάρια... Αυτό, βέβαια, επί του παρόντος. «Μεθαύριο»;