Παπαγεωργίου Βασίλης

Μα δεν παραδειγματίζονται από τους κυβερνητικούς μας αξιωματούχους, οι οποίοι είναι όλοι τους αμέμπτου ηθικής... Ολοι τους πολίτες υπεράνω υποψίας... Πήγε, για παράδειγμα, ο δείνα υπουργός διακοπές πέρυσι το καλοκαίρι και πλήρωσε ο άνθρωπος σε πολυτελέστατο ξενοδοχείο 3 εκατομμύρια δραχμές τη βραδιά, μόνο για ύπνο αυτού και της συνοδείας του. Καθαρά πράγματα. Βέβαια, οι υπουργοί μας είναι, σύμφωνα με τα εισοδήματά τους, φτωχοί άνθρωποι. Εχουν, όμως, πλούσιους φίλους, οι οποίοι έχουν από 2-3 εταιρίες ο καθένας που δουλεύουν με βάση τα κοινοτικά προγράμματα και τις κρατικές προμήθειες. Οσο για αυτούς που λένε ότι επίτηδες δεν επιτρέπεται στην επιτροπή του «Πόθεν Εσχες» των βουλευτών και των υπουργών, να εξετάσει αν υπάρχει ακίνητη περιουσία στο εξωτερικό και λογαριασμοί σε ξένες τράπεζες μην τους πιστεύετε. Πρόκειται για κακοήθειες. Ούτε να πιστεύετε εκείνους που λένε ότι πολλοί υπουργοί και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι βρέθηκαν με μερικά δισ. δραχμές - και άλλοι με μερικές δεκάδες δισ. δρχ - κατά την περίοδο της μεγάλης ανόδου του Χρηματιστηρίου. Οπως και στην πρώτη περίπτωση, πρόκειται για απλές κακοήθειες που εκτοξεύονται από ζηλόφθονα και χαμηλού επιπέδου άτομα...

Την περασμένη Παρασκευή δήλωσε ότι είναι περισσότερο από ποτέ ικανοποιημένος, για την πορεία της Ολυμπιακής προετοιμασίας. Χτες, σε συνέντευξή του σε ξένο ραδιοφωνικό δίκτυο, είπε ότι η προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 βρίσκεται «στην κόψη του ξυραφιού». Πρόκειται για τον πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής της ΔΟΕ Ντένις Οσβαλντ. Και μπορεί, βέβαια, να μοιάζει ανεξήγητη η εξόφθαλμη αντιφατικότητα των δηλώσεών του, αλλά δεν είναι.

Ο «αθάνατος» «παίζει» πολύ καλά το ρόλο του στο παιχνίδι των πιέσεων που ασκούνται, ώστε ορισμένοι τομείς της Ολυμπιακής προετοιμασίας να ανατεθούν πολύ γρήγορα και σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις... Αλλωστε, όπως ο ίδιος είχε αποκαλύψει, κατά την παραμονή του στην Αθήνα, συνέφαγε με τον Βρετανό πρέσβη, ο οποίος εκπροσωπεί έναν επιχειρηματικό όμιλο που διεκδικεί μεγάλο κομμάτι των προμηθειών της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Στον όμιλο αυτό συμμετέχουν και αρκετές γερμανικές εταιρίες. Μήπως είναι τυχαίο ότι οι δηλώσεις του Ντ. Οσβαλντ έγιναν σε γερμανικό ραδιοφωνικό δίκτυο;

Ολόκληρα κατεβατά γράφτηκαν τις προηγούμενες μέρες για την τηλεοπτική συνέντευξη του Κ. Σημίτη, με αφορμή τα δύο χρόνια από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Ενας ολόκληρος και πολυπλόκαμος μηχανισμός προβολής και διαφήμισης καλλιέργησε τεχνητές προσδοκίες και ελπίδες και, τελικά, βγήκε ο Κ. Σημίτης στο γυαλί, για να μας πει στην ουσία δυο πράγματα: Ολα πάνε καλά. Συνεχίζουμε στην ίδια πορεία και πολιτική.

Αφιερώνουμε, λοιπόν, τόσο στον πρωθυπουργό, όσο και ιδιαίτερα σε όσους συμμετείχαν στη διαφημιστική αυτή εκστρατεία, τα παρακάτω στοιχεία, όπως τα έχει επεξεργαστεί το Ινστιτούτο Εργασίας της κυριαρχούμενης από τη φιλοκυβερνητική παράταξη ΓΣΕΕ: Το φτωχότερο 50% των Ελλήνων (ο φτωχότερος δηλαδή μισός πληθυσμός της χώρας) απολαμβάνει το 26,3% του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, όσο ακριβώς απολαμβάνει και το 10% των πλουσιότερων Ελλήνων. Τόσο... καλά βαδίζει η κυβερνητική πολιτική.

Και να σκεφτείτε, ότι τα στοιχεία αυτά αφορούν το 1999. Σήμερα, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.

Κατά τα λοιπά, η συνέντευξη ήταν -σε τελική ανάλυση- μια έντονη και αγωνιώδης προσπάθεια του Κ. Σημίτη, από τη μια, να εξωραΐσει και να «στρογγυλέψει» την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική και από την άλλη, να αναδείξει τις δήθεν μεγάλες και αγεφύρωτες διαφορές της, με αυτή της ΝΔ και της συντηρητικής παράταξης γενικότερα.

Τι κατάφερε τελικά; Νομίζουμε, πως ακόμη και οι εργαζόμενοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ πρέπει να πείστηκαν -στον ένα ή άλλο βαθμό- ότι δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από το κόμμα και την κυβέρνηση, που ανέδειξαν με την ψήφο τους. Αυτό ήταν και το βασικό πολιτικό συμπέρασμα, που έβγαζε ο όποιος καλόπιστος τηλεθεατής. Μαζί με το γεγονός, πως η μόνη ουσιαστική διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι το ποιος κάθεται στις καρέκλες της εξουσίας. Τίποτε άλλο. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού, όλοι όσοι συμμετείχαν στο προχθεσινό σόου (πρωθυπουργός και δημοσιογράφοι) είναι θερμοί θιασώτες και οπαδοί του αντιλαϊκού «μονόδρομου», που βαδίζει τόσα χρόνια η χώρα, και του δικομματικού πολιτικού σκηνικού, που τον συντηρεί και τον υπηρετεί. Οι αγωνίες και τα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, οι ριζικά διαφορετικές πολιτικές, που μπορούν και δίνουν ουσιαστικές απαντήσεις, είχαν εκ των προτέρων αποκλειστεί έξω από την αίθουσα της συνέντευξης.

Κάπως έτσι ο ελληνικός λαός πλήρωσε πανάκριβα το «όραμα του 1992», το «όραμα του Μάαστριχτ» και, βεβαίως, το «όραμα» της ΟΝΕ... Τώρα, στη μακρά αλυσίδα προστίθεται ένας ακόμα κρίκος. Αυτή τη φορά έχουμε το «όραμα» του κ. Σημίτη, που το επανέλαβε και «διακαναλικώς» στην προχτεσινή του συνέντευξη και πρόκειται για την «πραγματική σύγκλιση» με την ΕΕ...

***

Ας γίνουμε συγκεκριμένοι: Πού στηρίζεται αυτό το «όραμα», αν όχι:

α) Στις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ στη Βαρκελώνη για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων;

β) Στις αποφάσεις για διάλυση των εργασιακών σχέσεων, που ήδη ένα μέρος τους έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, ενώ ακολουθεί και νέα «δεσμίδα» μέτρων, ανάλογη με αυτή που έχει ξεσηκώσει τους Ιταλούς εργαζόμενους;

γ) Στις απειλές και στις ύβρεις του πρωθυπουργού κατά των αγροτών, που έφτασε στη συνέντευξή του να τους ανακηρύξει εχθρούς της υπόλοιπης κοινωνίας (!), επειδή δε συμφωνούν με τον «ευρω-σφαγιασμό» τους;

***

Επομένως το ζητούμενο δεν είναι οι νέες θυσίες, αλλά το ποιος καρπούται τον παραγόμενο πλούτο από τις (αδιάκοπες) θυσίες. Ο πρωθυπουργός είναι τόσο προκλητικός, που στη συνέντευξή του έφτασε να δείξει μέχρι και διαγράμματα για να... πείσει ότι τον καρπώνεται ο λαός! Συνεπώς, αν αυτό είναι το «όραμα» του κ. Σημίτη, χρειάζεται άλλη απόδειξη πως μια απάντηση αρμόζει στα περί «σύγκλισης»: Η σύγκρουση και με την αντιλαϊκή πολιτική και τη φαιά προπαγάνδα που τη συνοδεύει;

Γρηγοριάδης Κώστας

Κάποιοι άλλοι, όμως, έχουν διαφορετική γνώμη. Ιδού το στίγμα της συνέντευξης του πρωθυπουργού, όπως το αντιλήφθηκαν τα «ΝΕΑ»: «Αλλαξε την εικόνα στο πολιτικό τοπίο, περνώντας στην αντεπίθεση» ο Κ. Σημίτης, έγραψε χτες η εφημερίδα... Είπαμε να είστε «αντικειμενικοί», βρε παιδιά, αλλά όχι κι έτσι...

Και ξέρετε, γιατί «άλλαξε η εικόνα»; Επειδή ο Κ. Σημίτης «ξεκαθάρισε ότι θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ και στις επόμενες εκλογές, που τις προσδιόρισε για το 2004»...

Τώρα, από πού κι έως πού υπήρχε διαφορετική εικόνα μέχρι σήμερα, μόνον οι γράφοντες τα παραπάνω το ξέρουν...

Σ' ένα σημείο των απαντήσεων δίνει άριστα στον Κ. Σημίτη η συντριπτικά μεγάλη μερίδα των χτεσινών, αντίστοιχων ρεπορτάζ των εφημερίδων. Σ' αυτό, που αναφέρθηκε στους βαμβακοπαραγωγούς και στα αιτήματά τους. Οταν, δηλαδή, είπε καθαρά και ξάστερα: Ετσι διατάζει η ΕΕ και η Κοινή Αγροτική Πολιτική κι αλίμονό μας αν κάνουμε διαφορετικά...

Πάντως, είχε και την... πρωτοτυπία της η συνέντευξη του πρωθυπουργού. Ηταν η μοναδική δίωρη πολιτική τηλεοπτική εκπομπή των τελευταίων βδομάδων, στην οποία δεν ακούστηκε η λέξη «Παλαιστίνη». Την ίδια τύχη είχαν οι λέξεις «Αιγαίο», «Ελληνοτουρκικά», «Κυπριακό», «Αφγανιστάν» κλπ... Ούτε νύξη!

Και να σκεφτείτε, ότι η θεματολογία των ερωτήσεων είχε από κοινού οριστεί από πριν... Τι να συνέβη άραγε; Πήγε κάτι «στραβά» στην προσυνεννόηση ή, μήπως, αυτό ακριβώς υπαγόρευε η τελευταία;...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

«Τέλος του 2003 θα πρέπει να γίνονται σε όλη την Ελλάδα και αυτό σημαίνει ότι οι αναμονές θα είναι ελάχιστες. 'Η, αυθημερόν θα βρίσκει κανείς το γιατρό, ή την επομένη» είπε ο πρωθυπουργός.

Εμείς να σημειώσουμε τα εξής: Πρώτον, στο σύστημα αυτό δεν περιλαμβάνονται όλα τα υποκαταστήματα. Δεύτερον, όπου εφαρμόστηκε, υπάρχει απεμπλοκή και μειώνονται δραστικά οι ουρές στην αναζήτηση γιατρών. Ομως οι ουρές μεταφέρονται στον εργαστηριακό τομέα, καθώς το 184 δεν κλείνει ραντεβού και γι' αυτόν. Ετσι, οι ασθενείς καταφθάνουν σαν κοπάδι στα εργαστήρια με τα παραπεμπτικά στα χέρια και αρχίζει η ίδια ταλαιπωρία που γλίτωσαν από την ουρά για αναζήτηση του γιατρού. Ταυτόχρονα το - ελάχιστο - προσωπικό ξεθεώνεται.

Οι ουρές μιας αντιλαϊκής πολιτικής είναι σαν τη λερναία ύδρα. Τις κόβεις από τη μια, φυτρώνουν αλλού - και μάλιστα κοπάδι.

Πέρα απ' όλ' αυτά, όμως, οι ουρές δεν αποτελούν τη συνέπεια κάποιας διαχειριστικής ή διοικητικής αδυναμίας και αβλεψίας. Αποτελούν, πρωτίστως, μια έκφραση των πολλών, σοβαρών και βαθύτερων προβλημάτων του Ιδρύματος. Οπως είναι οι μεγάλες ελλείψεις στο απαραίτητο υγειονομικό και διοικητικό προσωπικό. Οι σοβαρές ελλείψεις σε μονάδες υγείας και στις αναγκαίες υποδομές. Το γεγονός, ακόμη, πως περισσότεροι από 5.500 γιατροί του Ιδρύματος είναι συμβασιούχοι, χωρίς καμιά συνταξιοδοτική και υγειονομική κάλυψη, ενώ αμείβονται με μισθούς γαλέρας. Κι όταν απόλυτα δικαιολογημένα προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, αντιμετωπίζουν είτε τον αυταρχισμό, είτε ψεύτικες υποσχέσεις από τους αρμοδίους και την κυβέρνηση.

Ολ' αυτά, βέβαια, και πολλά ακόμη παρόμοια προβλήματα δε λύνονται με την τηλεφωνική υπηρεσία 184, η οποία, μάλιστα, έχει εκχωρηθεί σε μεγάλη ιδιωτική επιχείρηση, σύμφωνα και με τα πρότυπα «εκσυγχρονισμού» της κυβέρνησης. Και μπορεί να πούλαγε φύκια για μεταξωτές κορδέλες προχθές ο πρωθυπουργός. Μπορεί ο διοικητής του ΙΚΑ να διοργανώνει φιέστες εγκαινίων της υπηρεσίας 184, όπως αυτή στη μονάδα Νέου Ηρακλείου την ερχόμενη Παρασκευή, αλλά η άκρως προβληματική πραγματικότητα του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού δεν αλλάζει με τρικ δημοσίων σχέσεων.

Αυτή είναι η αλήθεια, που δε... χώραγε, βέβαια, στην προχτεσινή συνέντευξη του Κ. Σημίτη.

Πολύ σπάνια συμφωνούμε με την «Αυριανή». Τούτη τη φορά, όμως, θα της αναγνωρίσουμε τον εύστοχο τίτλο της, σχετικά με την πολυδιαφημισμένη διακαναλική συνέντευξη του Κ. Σημίτη. «Σούπα η συνέντευξη - Δεν μπόρεσαν και δεν τόλμησαν να στριμώξουν τον πρωθυπουργό οι προεπιλεγμένοι δημοσιογράφοι», έλεγε στη χτεσινή πρώτη της σελίδα.

Τώρα, γιατί μια «σούπα συνέντευξη» γίνεται πρώτο θέμα μιας εφημερίδας, καλύπτοντας, μάλιστα, όλη την πρώτη σελίδα της και πώς θα μπορούσε, οι όποιοι «προεπιλεγμένοι δημοσιογράφοι, να στριμώξουν» τον Κ. Σημίτη είναι ερωτήματα, που μόνον τα επικοινωνιακά επιτελεία της κυβέρνησης μπορούν να τα απαντήσουν...

«Το τελευταίο διάστημα δεν άκουσα μεγαλύτερη κοτσάνα από τη φράση, που μετέδιδαν τα κανάλια, πως "ο Σαρόν αγνόησε τις εκκλήσεις του Μπους για άμεση απόσυρση των Ισραηλινών από την Παλαιστίνη". Οχι μόνο δημοσιογράφοι, αλλά ούτε σοβαρά παπαγαλάκια είναι. Θα ήταν ποτέ δυνατόν ο μεγαλύτερος επιζών σίριαλ κίλερ του κόσμου να "καταβροχθίζει" γυναικόπαιδα χωρίς την προτροπή των δυνάμεων που τον επέβαλαν; Ετσι και ο κουμπουροφόρος Αριέλ έκανε του κεφαλιού του, θα τον έστελναν τυλιγμένο σε μια κόλλα χαρτί στο εδώλιο της σινιόρας Ντελ Πόντε. Η ιστορία είναι πασίγνωστη σε όλους. Ο αρχηγός με την ειρήνη και ο υφιστάμενος τραμπούκος με τη γενοκτονία. Clean ο ένας, dirty ο άλλος. Οπως η Μαφία. Ο Ντον Κορλεόνε ψιθυρίζει συμβουλές και οι killers ανοίγουν κεφάλια. Οταν οι αρχιμπάτσοι της Χιλής ξεφλούδιζαν ανθρώπινες σάρκες, ο Πινοσέτ σταυροκοπιόταν στον Καθεδρικό της Παναγίας. Εξω προεδρική κούκλα, μέσα δολοφονική πανούκλα. Ο καθείς στο είδος του και ο ιμπεριαλισμός ανεμπόδιστος στην ανθρωποφαγία του».

Ο Δ. Δανίκας από τα χθεσινά «Νέα».