Διά της σιωπής του, επέλεξε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης να απαντήσει στην Επίκαιρη Ερώτηση, που του κατέθεσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, για τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του τομέα επισκευών του Πολεμικού Ναυτικού. Η Ερώτηση επρόκειτο να συζητηθεί αύριο, αλλά ο πρωθυπουργός προτίμησε να μην την επιλέξει για απάντηση, εκτιμώντας προφανώς ότι η ιδιωτικοποίηση δραστηριοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων είναι θέμα που δε χρειάζεται απάντηση. Με την ενέργειά του, ο πρωθυπουργός αποφεύγει να πάρει θέση στο σοβαρό ερώτημα που του έθεσε η Αλ. Παπαρήγα για το «ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση και πότε, ώστε να σταματήσει η πορεία ιδιωτικοποίησης των δύο Ναυστάθμων», επειδή προφανώς η λαίλαπα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων που ακολουθεί η κυβέρνηση έχει διαβεί ήδη και τις πύλες των Ενόπλων Δυνάμεων.
Χτες ο «Ρ» αποκάλυψε πως η διοίκηση του ΙΚΑ προσπαθεί να λειτουργήσει τις υπηρεσίες και το απόγευμα (3-6 μμ) με υπερωρίες του μόνιμου προσωπικού και την υποχρεωτική μετακίνηση των συμβασιούχων του ΟΑΕΔ για να μπορούν να καταθέσουν οι εργοδότες Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις αλλά και για να αντιμετωπιστούν οι ουρές.
Και, βέβαια, η απογευματινή λειτουργία του ΙΚΑ θα μπορούσε να συζητηθεί, υπό τον όρο, όμως, της εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων, αλλά και της διασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων σ' αυτό: Δηλαδή πλήρες ωράριο με πλήρη ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη.
Η επιλογή όμως της Διοίκησης του ΙΚΑ όχι μόνο απέχει από αυτά αλλά επιχειρεί να εντάξει τα σχέδιά της στη λογική της ευλυγισίας των εργασιακών σχέσεων με τη χρήση των υπερωριών -επιμήκυνση χρόνου - και τη χρησιμοποίηση των συμβασιούχων - που δουλεύουν μειωμένο ωράριο. Επιπλέον, προσπαθεί να απαλλάξει την κυβέρνηση από τις ευθύνες της καθώς λόγω των περιορισμών της είναι κενές κατά 30% οι οργανικές θέσεις στο Ιδρυμα με αποτέλεσμα να στριμώχνονται στις ουρές χιλιάδες συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι απ' τα άγρια χαράματα.
Μ' άλλα λόγια, τον εξωραϊσμό της κυβερνητικής πολιτικής θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι μόνιμοι και συμβασιούχοι.
Εκτός των παραπάνω, όμως, στην απόφαση της Διοίκησης του ΙΚΑ υπάρχει μια υπέρβαση αρμοδιοτήτων. Ο ΟΑΕΔ τοποθέτησε στο ΙΚΑ -όπως και σε άλλους τομείς του δημοσίου - τους συμβασιούχους με συγκεκριμένα κριτήρια - ανάμεσά τους και τον τόπο κατοικίας - για δεκάμηνη απασχόληση. Ο διοικητής του ΙΚΑ παραγγέλνει τη μετακίνηση 85 συμβασιούχων και απειλεί ότι σε περίπτωση που δε δεχτούν τη μετακίνηση θα αποχωρήσουν - δηλαδή θα απολυθούν.
Φανταζόμαστε ότι ο διοικητής του ΙΚΑ αποφάσισε αυθαίρετα για τη μετακίνηση αυτών των παιδιών που αμείβονται με 800 δραχμές την ώρα - δηλαδή 96.000 δραχμές το μήνα - χωρίς ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη. Οποιος όμως κι αν έχει τον πρώτο λόγο - ο ΟΑΕΔ ή το ΙΚΑ - το σίγουρο είναι, ότι η διά βίου εκπαίδευση που προβλέπει η πολιτική της κυβέρνησης, ώστε να μπορούν οι νέοι να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αγοράς, απαιτούν ένα και μόνον εφόδιο: Πατίνια και αποδοχές πενταροδεκάρες...
Μεθοδεύει - και αυτή είναι η ουσία του «διαλόγου» της - το πώς ολοκληρωτικά θα παραδώσει τα αποθεματικά των Ταμείων στα τσακάλια του χρηματοπιστωτικού συστήματος, πώς θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της Κοινωνικής Ασφάλισης στους διάφορους Κοντομηνάδες.
Να γιατί πρέπει, τώρα, να ανατραπεί άρδην ο,τι έχει απομείνει απο τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, να γίνει φτερό στον άνεμο της «μεταρρύθμισης». Αυτό το στόχο άλλωστε -συν τοις άλλοις - εξασφαλίζουν και οι νέες εργασιακές σχέσεις, που με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης εκ των πραγμάτων υπονομεύεται και η χρηματοδότηση των Ταμείων, αλλά και υπαγορεύεται η αύξηση του εργασιακού βίου και η μείωση των συντάξεων.
Με δεδομένους τους αρνητικούς συσχετισμούς στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, γίνεται επιτακτική η ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να οργανώσουν την αντίστασή τους σ' αυτόν τον μεσαίωνα. Το ΠΑΜΕ έχει απευθύνει ήδη το σχετικό κάλεσμα.
Φυσικά, τρίβει τα χέρια του ο Κοντομηνάς και ο κάθε Κοντομηνάς, διότι βλέπει να έρχονται προς το μέρος του τα χρήματα των αποθεματικών των Ταμείων. Φαίνεται, ο Χριστοδουλάκης δεν μπορεί να τα βλέπει να «κάθονται» και σκέφθηκε ότι, αντί να τα «παίζει» στο Χρηματιστήριο και να καθυστερεί, καλύτερα να τα παραδώσει αμέσως σ' αυτούς που τα περιμένουν.
Κατά τα άλλα, οι κυβερνώντες επικαλούνται το διαβόητο «κοινωνικό διάλογο», ο οποίος, φυσικά, αποδεικνύεται ακόμα μια φορά απάτη. Γιατί, βέβαια, όταν λαμβάνονται και προωθούνται τέτοιες αποφάσεις, για ποια συζήτηση και ποιο διάλογο να μιλήσουμε;
Σ' αυτά τα ερωτήματα, μόνον ο Πολυζωγόπουλος μπορεί να απαντήσει...
ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ εξελίξεις, δεν αμφιβάλλουμε καθόλου πως είναι ειλικρινής ο πρωθυπουργός, όταν λέει πως είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει την πολιτική του και δεν αφήνει, φυσικά, κανένα περιθώριο για αυταπάτες σε κανέναν.
Μόνο, που κι ο κόσμος είναι εξίσου αποφασισμένος, να μην αφήσει τον καθένα να καταστρέψει το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και να το δώσει ως δώρο στα μεγάλα συμφέροντα. Λογικό δεν είναι;
ΚΑΤΙ ΘΑ ΞΕΡΕΙ ο Πάγκαλος, για να λέει ότι θα έχουμε ανασχηματισμό μετά το Πάσχα. Δεν μπορεί να μιλάει έτσι στον αέρα. Απ' ό,τι φαίνεται, λοιπόν, στην κυβέρνηση, πριν αρχίσουν να τσουγκρίζουν αυγά, θα «τσουγκρίσουν» τα κεφάλια για τους υπουργικούς θώκους.
Ο Πασχαλίδης, μάλλον, ανησυχεί περισσότερο απ' όλους κι ας δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησής του. Αλλωστε, ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος θα είναι που θα «φαγωθεί» για να προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός.
Ξεκάθαρα ήταν τα όσα δήλωσε προχτές, σχετικά με την προωθούμενη παράδοση της Κοινωνικής Ασφάλισης στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης. Χτες, όμως, πολλοί και διάφοροι, αρμόδιοι και μη, προσπάθησαν να διασκεδάσουν τις εύλογες και έντονες ανησυχίες των εργαζομένων. Αντί άλλου σχολίου, παραθέτουμε τον τίτλο και την αρχή του σχετικού ρεπορτάζ της χτεσινής «Καθημερινής». «Ραντεβού κοινωνικής - ιδιωτικής ασφάλισης... στη μεταρρύθμιση - Διέξοδος για τις εταιρίες η εμπλοκή τους σε συνταξιοδοτικά προγράμματα», έλεγε ο τίτλος και ο υπότιτλος, ενώ το ρεπορτάζ ξεκινούσε ως εξής: «Ελιξίριο ζωής για τη συρρικνούμενη αγορά των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών αποτελεί η εκκολαπτόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση και η προαναγγελθείσα θεσμοθέτηση της συμπληρωματικής επαγγελματικής σύνταξης».
Ηταν πράγματι μια αλλιώτικη εκδήλωση, αυτή του Συνδέσμου Αντιστασιακών Δημοσιογράφων, που έγινε προχτές στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Μας το θύμισε, ξανά χτες, ο πρόεδρος της Βουλής, μιλώντας στην ημερίδα του ΕΣΡ τούτη τη φορά, λέγοντας πως εκεί αναδείχτηκε μια άλλη στάση, του μαχόμενου δημοσιογράφου με οράματα και ιδανικά, για να υπογραμμίσει τις ευθύνες των δημοσιογράφων και σήμερα, σχετικά με την ποιότητα της ενημέρωσης. Εκεί ήταν, που ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Ν. Καραντηνός, σημείωσε ότι οι δημοσιογράφοι υπογράφουν δύο συμβάσεις: Μια με τον εργοδότη τους, για τη δουλιά τους, και μια δεύτερη με τον κόσμο, με τη συνείδησή τους, πως πρέπει να υπηρετούν την αλήθεια. Αυτή η στάση ζωής αναδείχτηκε μέσα από όλα τα παραδείγματα των ηρώων αντιστασιακών δημοσιογράφων, που έδωσαν και τη ζωή τους για την ενημέρωση του αγωνιζόμενου λαού. Αυτό, για την αξία της ενημέρωσης, υπογραμμίστηκε και όταν η αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Φ. Πετραλιά, απευθύνοντας χαιρετισμό, θυμήθηκε πως στα χρόνια της Κατοχής, ο Νίκος Μπελογιάννης, μαζί με άλλους συντρόφους, έγραφαν τις νύχτες για την παράνομη αντιστασιακή εφημερίδα «Μάχη» στον Πύργο Ηλείας.
Ετσι είναι αυτά... Αυτά έχει κάθε πόλεμος... Οταν βαράνε τα «κανόνια» του ενός, απαντούν τα «κανόνια» του άλλου. Η δίωξη Κόκκαλη ακολουθήθηκε από την εισαγγελική έρευνα για τον Αλαφούζο («Καθημερινή»). Και μη νομίζετε ότι τα πράγματα θα σταματήσουν εδώ. Ολα δείχνουν ότι θα 'χουμε και συνέχεια. Πάντως, θα σας συμβουλεύαμε, να συγκεντρώσετε την προσοχή σας, σ' ένα άλλο χαρακτηριστικό σημείο των πολεμικών αναμετρήσεων των κάθε λογής «μεγάλων»: Τις συνέπειες των πολέμων τους, τις πληρώνουν οι «μικροί». Οι «μεγάλοι», έτσι κι αλλιώς, πάντα στα μετόπισθεν βρίσκονται...