Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2023 σημειώθηκαν 4.847 εργατικά «ατυχήματα», δηλαδή περίπου 13 τη μέρα! Από αυτά, τα 51 ήταν θανατηφόρα όπως καταγράφονται στην ΕΛΣΤΑΤ, δηλαδή σχεδόν ένας εργάτης κάθε βδομάδα έχανε τη ζωή του... Πρωταγωνιστές στα «ατυχήματα» είναι οι εργαζόμενοι στο λιανικό εμπόριο, όπου συμβαίνει το 1 στα 4 (ποσοστό 24,8%). Στα θανατηφόρα ο κλάδος που έχει ποτιστεί με το περισσότερο αίμα εργατών είναι αυτός των Κατασκευών, με το 25,5% των φονικών στο μεροκάματο να γίνεται στην οικοδομή. Σε ό,τι αφορά δε την ηλικιακή σύνθεση, τα εργατικά «ατυχήματα» στις ηλικίες 50 - 64 ετών αποτελούν το 35% του συνόλου, επιβεβαιώνοντας το έγκλημα διαρκείας που εξαπολύουν κυβερνήσεις και εργοδοσία στο όνομα της «ενεργού γήρανσης». Υπενθυμίζεται ότι ήδη «τρέχει» το πρόγραμμα της κυβέρνησης με «κίνητρα» για επάνοδο των συνταξιούχων στην εργασία, όπως και τα άθλια προγράμματα του ΟΑΕΔ για ηλικίες 67 - 74. Οι σακατεμένοι και οι νεκροί είναι που πληρώνουν λοιπόν τον βαρύ «φόρο αίματος» για τα κέρδη του κεφαλαίου, με το κράτος να «νίπτει τας χείρας» του και την εργοδοσία να ξεσαλώνει. Κι όλα αυτά εν αναμονή του νέου νομοσχεδίου - έκτρωμα για τις 13 ώρες δουλειά, που θα προσθέσει νέα ρεκόρ στην εργασιακή εξόντωση και στο σάρωμα της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων.

Ενα από τα πιο πολυφορεμένα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι με τη διάταξη για το 13ωρο εργασίας σε έναν εργοδότη δεν παραβιάζονται οι 11 ώρες που απομένουν μεταξύ των δύο περιόδων εργασίας. Είναι το περιβόητο 11ωρο που προβλέπει η άθλια ευρωενωσιακή Οδηγία την οποία θεσμοθέτησε η ΕΕ, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τις 13 ώρες δουλειάς. Αυτά βέβαια στα χαρτιά, γιατί στην πραγματικότητα η κατάσταση διαμορφώνεται ακόμα χειρότερη. Τι δεν λέει το υπουργείο Εργασίας; Δεν λέει ότι ακόμα και το μισάωρο διάλειμμα που κάνει ο εργαζόμενος για να πάρει μια ανάσα δεν μετράει στο κανονικό ωράριο! Οπως επίσης δεν μετράει στο ωράριο ο χρόνος προετοιμασίας του εργαζόμενου, που στο πλαίσιο της ψηφιακής κάρτας μπορεί να φτάσει τα 30 λεπτά τζάμπα εργασίας, όπως προβλέπεται στη βιομηχανία. Ετσι, το 8ωρο στην πράξη γίνεται 9ωρο, ενώ με τις επιπλέον 4 ώρες υπερωρία και μία υπερεργασίας ο συνολικός χρόνος εργασίας μπορεί να ξεπερνά το 14ωρο! Για να μη μιλήσουμε για τον χρόνο που απαιτείται ώστε να φτάσει ο εργαζόμενος στη δουλειά του και να γυρίσει από αυτή. Τελικά, ο πραγματικός χρόνος δουλειάς ξεπερνά τις 15 ώρες στη διάρκεια του 24ώρου, «εξαερώνοντας» ακόμα και το τελευταίο «καταφύγιο» κυβέρνησης και ΕΕ περί «11 ωρών ανάπαυσης». Υπενθυμίζεται ότι ...νομιμότατα οι εργαζόμενοι οδηγοί λεωφορείων στην Αθήνα δουλεύουν 16ωρα, ενώ κάνουν και δεύτερες δουλειές για να συμπληρώνουν το εισόδημα, όπως αποκαλύφθηκε μετά την πρόσφατη σύγκρουση στην παραλιακή. Τα φούμαρα της κυβέρνησης θα ήταν για γέλια, λοιπόν, αν δεν αφορούσαν ανθρώπινες ζωές και διαλυμένα κορμιά εργατών.

Είχε δεν είχε, βρέθηκε και το ...σαΐνι που επιχείρησε να εμπλέξει και τα Σοβιέτ με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Αυτήν τη φορά το βάρος του αντισοβιετισμού το σηκώνει η «ΕΦΣΥΝ», που ενώ κάνει σχόλιο τάχα για να καυτηριάσει την προπαγάνδα της ΝΔ που μιλούσε για «τελευταία Σοβιετία», καταφέρνει να την αναπαράγει αυτούσια, με όλα τα σάπια επιχειρήματα. Αυτά δηλαδή που επαναλαμβάνουν οι προπαγανδιστές του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που δίπλα της ευδοκιμούν η διαφθορά και η ρεμούλα. Ετσι είναι όταν πρέπει να ξεπλυθεί ξανά η πραγματική «πέτρα του σκανδάλου», η ΕΕ και η ΚΑΠ, που βασικό κριτήριο έχει την καταλήστευση των βιοπαλαιστών αγροτών από τα μονοπώλια. Ετσι είναι όταν ξαμολιούνται «λυτοί και δεμένοι», ώστε η αντίδραση και η απέχθεια για την μπόχα του συστήματος να κλειστούν εντός των τειχών του. Αυτά θέλουν πάντα και ...ολίγο από αντικομμουνισμό και αντισοβιετισμό, αφού η επίθεση στο πρώτο εργατικό κράτος είναι στην πραγματικότητα επίθεση στη δυνατότητα του λαού να χτίσει μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και χωρίς ληστές του ιδρώτα του.

1595 Ο Γερμανός μαθηματικός και αστρονόμος Γιόχαν Κέπλερ διατυπώνει τη γεωμετρική σταθερά κατασκευή του σύμπαντος.

1816 Οι 11 Ενωμένες Επαρχίες του Λα Πλάτα κηρύσσουν την ανεξαρτησία τους από την Ισπανία και 12 χρόνια αργότερα συγκροτούν την Δημοκρατία της Αργεντινής.

1894 Γεννιέται ο Σοβιετικός φυσικός Πιότρ Καπίτσα, που κατάφερε πρώτος να δημιουργήσει μαγνητικά πεδία υψηλής έντασης (Νόμπελ Φυσικής 1978). Ο Καπίτσα διετέλεσε επίσης μέλος του προεδρείου της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ.

1915 Βρετανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική, τη σημερινή Ναμίμπια (Α' Παγκόσμιος Πόλεμος). Η πρώην γερμανική κτήση προσαρτάται στη βρετανική Νότια Αφρική.

1926 Αρχίζει η λεγόμενη «Βόρεια Εκστρατεία» του επαναστατικού στρατού της Κίνας (Κουομιντάνγκ - αστοί εθνικιστές και ΚΚ Κίνας) εναντίον της στρατοκρατικής κυβέρνησης του Πεκίνου. Η εκστρατεία έληξε 2 χρόνια αργότερα με την πτώση της τελευταίας και την ενοποίηση της Κίνας.

1931 Συνέρχεται στην Αθήνα το 14ο Συνέδριο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας. Για τη διοίκηση της Ομοσπονδίας η «Αριστερή Παράταξη», που υποστηριζόταν από το ΚΚΕ, θα λάβει 63 ψήφους στις 277. Καθώς καμία παράταξη δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία, σοσιαλδημοκράτες και συντηρητικοί ενώνουν τις δυνάμεις τους και συγκροτούν ενιαίο ψηφοδέλτιο. Από τους πιο φλογερούς αντιπροσώπους της «Αριστερής Παράταξης» στο Συνέδριο είναι ο κομμουνιστής δάσκαλος Νίκος Πλουμπίδης, αργότερα μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

1939 Η άρνηση των Γάλλων ιμπεριαλιστών να σεβαστούν τη Συνθήκη Ανεξαρτησίας της Συρίας (1936), διατηρώντας στρατιωτικές βάσεις στη χώρα, προκαλεί την παραίτηση της συριακής κυβέρνησης.

1947 Το ΕΑΜ σε ανακοίνωσή του επαναλαμβάνει τις προτάσεις του για συμβιβασμό και καλεί σε συνεννόηση με στόχο την ειρήνευση. Την ίδια στιγμή, αθρόες συλλήψεις πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα. Σε νυχτερινή επιχείρηση της αστυνομίας πιάνονται 2.613 άτομα σε Αθήνα - Πειραιά και 3.000 στη Θεσσαλονίκη. Τις επόμενες μέρες οι συλληφθέντες και εξόριστοι σε Αθήνα και Πειραιά ξεπέρασαν τις 7.000, ενώ στην επαρχία τις 8.000.

1956 Ισχυρή σεισμική δόνηση 7,5 Ρίχτερ πλήττει τις Κυκλάδες. Συνολικά 53 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 100 τραυματίστηκαν.

1961 Υπογράφεται στην Αθήνα η Συμφωνία Σύνδεσης της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Υπό το πρίσμα των μετέπειτα εξελίξεων, το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε πλήρως όσον αφορά τις εκτιμήσεις του για τον χαρακτήρα της ΕΟΚ, για τις συνέπειες που είχε στα φτωχά αγροτικά και βιοτεχνικά στρώματα, καθώς και για τη γενικότερη επιθετική αντεργατική πολιτική που συνεπαγόταν η ένταξη σε αυτή. Η σύνδεση με την ΕΟΚ ισχυροποίησε τη θέση της αστικής τάξης της χώρας μας, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς.