Τον Σταθμό Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας Υψηλής Τάσης στον Ασπρόπυργο επισκέφτηκαν τις προάλλες ο επίτροπος Κλίματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Ελληνας υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, απ' όπου μίλησαν για «παράθυρο στο μέλλον». Αλήθεια, όμως... Βλέπουν τα ίδια πράγματα εργαζόμενοι και επιχειρηματικοί όμιλοι από αυτό το «παράθυρο»; Σίγουρα όχι. Τα λαϊκά νοικοκυριά βλέπουν το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, εξαιτίας της «πράσινης μετάβασης», του χρηματιστηρίου Ενέργειας κ.ά. Βλέπουν τις διακοπές σε νοικοκυριά που δεν έχουν να πληρώσουν, και την επέκταση της ενεργειακής φτώχειας. Βλέπουν κινδύνους από την εμπλοκή της χώρας στους άγριους ανταγωνισμούς για τις πηγές και τους δρόμους Ενέργειας. Αντίθετα, οι ενεργειακοί όμιλοι βλέπουν κέρδη με ουρά και αναβάθμιση του ρόλου τους συνολικά στη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας. Βλέπουν επιδοτήσεις και προνόμια από το κράτος, και ευκαιρίες για κερδοφόρες δουλειές από το σχέδιο ανάδειξης της χώρας σε ενεργειακό κόμβο. Οσο για τους κατοίκους και εργαζόμενους του Θριασίου και της Δυτικής Αττικής, βλέπουν και κάτι ακόμα από το ίδιο «παράθυρο»: Τους κινδύνους για την υγεία και τη ζωή τους, βιώνοντας καθημερινά τον εφιάλτη της ρύπανσης από εκατοντάδες μεγάλες επιχειρήσεις, το αίσχος της χωματερής στη Φυλή, τα απανωτά εργατικά «ατυχήματα» και τον υπαρκτό κίνδυνο ενός Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης. Τραγική σύμπτωση: Τη μέρα που ο επίτροπος και ο υπουργός επισκέπτονταν τον Ασπρόπυργο, υπήρξε διαρροή καυσίμου και στη συνέχεια ανάφλεξη δίπλα από τον Σταθμό Υψηλής Τάσης της ΔΕΗ, κατά τη διάρκεια εργασιών από εργολάβο. Και κάπως έτσι, το παράθυρο κατέβασε παντζούρια...
Για «λαϊκίστικο ακτιβισμό» κάνουν λόγο τα «Νέα», δίνοντας ρεσιτάλ ...λαϊκίστικης δημοσιογραφίας. Φαίνεται πως ενόχλησε πολύ το γεγονός ότι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έστειλαν το ΝΑΤΟικό βυτιοφόρο στη Θεσσαλονίκη από εκεί που ήρθε, και έβγαλαν καντήλες. Κουνάνε σημαιάκια στα ΝΑΤΟικά φορτία που σουλατσάρουν ανενόχλητα στους δρόμους, στις πόλεις, στο σιδηροδρομικό δίκτυο, και έχουν το θράσος να κουνάνε το δάχτυλο στον λαό που μπαίνει εμπόδιο στα δολοφονικά τους σχέδια. Οση λάσπη κι αν πετάξουν, τους επιστρέφεται από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του λαού και της νεολαίας, όπου ακούγεται δυνατά το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Οπως τις προάλλες στο Λαύριο, όπου οι κομμουνιστές σταμάτησαν κομβόι με ΝΑΤΟικό υλικό, απαιτώντας συμβολικά να σταλούν στην Παλαιστίνη νταλίκες με φαγητό, αντί να στέλνονται στην Ουκρανία φορτηγά με όπλα. Οπως και στη Θεσσαλονίκη, όπου το ΝΑΤΟικό βυτιοφόρο επέστρεψε κακήν κακώς στη βάση του, στολισμένο με τα συνθήματα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Ας μην κάνουν όρεξη λοιπόν εκεί στα «Νέα». Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη, όχι οι Ευρωατλαντικοί και τα παπαγαλάκια τους.
Την πορεία της «πράσινης μετάβασης» παρουσίασε η κυβέρνηση στο Second European Business Summit του «Economist». Βάζοντας «check» στη σχετική λίστα, παίρνει τα εύσημα για την απολιγνιτοποίηση, που προχώρησε κατά 91%, για τη διείσδυση των ΑΠΕ, που καθιστά τη χώρα εξαγωγέα Ενέργειας, για τις επενδύσεις των δικτύων με 1,8 δισ. για το 2024 και τη μετατροπή της χώρας σε διαμετακομιστικό ενεργειακό κόμβο. Τα επιτεύγματα αυτά τα πλήρωσε και τα πληρώνει ο λαός με βαριές θυσίες: Με χιλιάδες ανέργους στα εργοστάσια λιγνίτη, με πανάκριβο ρεύμα λόγω του χρηματιστηρίου Ενέργειας και των ΑΠΕ, με ενεργειακή φτώχεια. Από την άλλη, οι υποδομές και τα δίκτυα για τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό και τηλεπικοινωνιακό κόμβο τη δένουν πιο σφιχτά με τους ανταγωνισμούς και τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, με μεγάλους κινδύνους για τον λαό. Για κάθε «συν» που τσεκάρει η κυβέρνηση στη λίστα για το κεφάλαιο, υπάρχει δίπλα ένα «πλην» για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Η αντεπίθεση για την ανατροπή της πολιτικής του κέρδους είναι ο μόνος δρόμος για να καταλήξει η λίστα εκεί που είναι η θέση της: Στο καλάθι των αχρήστων.
1778 Πεθαίνει ο κορυφαίος Γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος της Αναγέννησης Βολτέρος.
1793 Τέσσερα περίπου χρόνια μετά την έκρηξη της αστικής επανάστασης στη Γαλλία πραγματοποιείται νέα λαϊκή εξέγερση στο Παρίσι, έπειτα από την οποία εγκαθιδρύεται επαναστατική δικτατορία των Ιακωβίνων.
1826 Πεθαίνει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ένας από τους λίγους ιεράρχες που είχαν μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία παραμονές της Επανάστασης του 1821.
1913 Στο Λονδίνο υπογράφεται η Συνθήκη ειρήνης μεταξύ της ηττημένης κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των νικητών Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου.
1941 Από τη Γαύδο δραπετεύει ομάδα από 7 εξόριστους κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ο Λεωνίδας Στρίγκος και ο Μάρκος Βαφειάδης.
1941 Οι νεολαίοι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας κατεβάζουν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.
1942 Συγκροτείται το Κεντρικό Επιτελείο του παρτιζάνικου κινήματος της ΕΣΣΔ. Η συμβολή των παρτιζάνων - που δρούσαν στα μετόπισθεν του γερμανικού στρατού - στη γενικότερη πολεμική προσπάθεια του σοβιετικού λαού υπήρξε ανεκτίμητη. Οι παρτιζάνοι έφτασαν να μετρούν, από 90.000 μαχητές το 1941, 550.000 το 1943.
1948 Δημοσιεύεται δήλωση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης (Κυβέρνηση του Βουνού), στην οποία τονίζεται ότι είναι έτοιμη να δεχτεί και ενθαρρύνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την ειρηνική εξομάλυνση της κατάστασης και την αποκατάσταση της δημοκρατικής ζωής στην Ελλάδα.
1959 Αποχωρούν από το Ιράκ οι τελευταίοι Βρετανοί ιμπεριαλιστές.
1974 Οι μητέρες και οι συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων φοιτητών με έκκλησή τους προς την παγκόσμια κοινή γνώμη καταγγέλλουν τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν στην Ασφάλεια και στο Μπογιάτι, ζητώντας τη συμπαράσταση για τη σωτηρία τους.
1968 Ο στρατηγός Ντε Γκωλ διαλύει την Εθνοσυνέλευση και προκηρύσσει εκλογές για τις 23 Ιούνη, ενώ σε τηλεοπτικό του μήνυμα προς τον γαλλικό λαό ισχυρίζεται ότι υπάρχει «κίνδυνος κομμουνιστικής δικτατορίας» και απειλεί εμμέσως με δικό του συνταγματικό πραξικόπημα και εμφύλια σύρραξη.