Δεν συνεργάζεται - είπε ο Βελόπουλος - με τη ΝΔ που εφαρμόζει «πολιτική ακραίου νεοφιλελευθερισμού», ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, επειδή διαφωνεί μαζί τους. Δεν εξήγησε ωστόσο τι ακριβώς τον χωρίζει με όλους αυτούς... Για παράδειγμα, ο Βελόπουλος υπήρξε πρώην στέλεχος της ΝΔ και στο Ευρωκοινοβούλιο ψηφίζουν κατά 54% τα ίδια. Αντίστοιχα στη Βουλή έχει υπερψηφίσει ή τοποθετηθεί με «παρών» τουλάχιστον στις μισές προτάσεις νόμων της κυβέρνησης. Απογειώνοντας την κοροϊδία, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα (άκουσον άκουσον!) των καπιταλιστών. Πάει πολύ όμως να το παίζει ο Βελόπουλος ...αντικαπιταλιστής, όταν ο ίδιος διαφημίζει ως δυνατό του σημείο ότι ξέρει από επιχειρηματικότητα και θα βοηθήσει τους ελληνικούς ομίλους να αναπτυχθούν, ενώ στις Ερωτήσεις και στις παρεμβάσεις του αποτυπώνεται πάντα η έγνοιά του για τα πιο «δυναμικά» τμήματα της αστικής τάξης και τη στήριξη της κερδοφορίας τους. Θυμίζουμε, επίσης, για την ιστορία, ότι η Ελληνική Λύση στην Ευρωβουλή ψήφισε, μαζί με τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, το σκανδαλώδες ψήφισμα που αναγνωρίζει ως «ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας» την παρέμβαση των γιάπηδων από τα λόμπι των ομίλων για να επηρεάζουν τις αποφάσεις της ΕΕ. Τέλος, προσπάθησε ο Βελόπουλος να πείσει ότι σπαράζει η καρδιά του που η κυβέρνηση «έκλεισε τους λιγνίτες», με συνέπειες στο κόστος παραγωγής για αγρότες και κτηνοτρόφους. Οταν όμως ψήφιζε, μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, την ΚΑΠ και κάθε της αναθεώρηση, που σφίγγει όλο και περισσότερο τη θηλιά στους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους, τότε «ουδέν πρόβλημα» για τον δήθεν αντισυστημικό βαστάζο της πολιτικής της ΕΕ.

Αν κάτι επιβεβαιώνεται με την απειλή για νέες περικοπές στις συντάξεις χηρείας στον ιδιωτικό τομέα, είναι η δεδηλωμένη στρατηγική όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων ότι οι συντάξεις των απόμαχων της δουλειάς και συνολικά η Κοινωνική Ασφάλιση αποτελεί «κόστος», που πρέπει να ελαχιστοποιηθεί στο έσχατο σημείο. Γι' αυτό οι συντάξεις ποτέ δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της. Γι' αυτό και οι δεκάδες αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψήφισαν κατά σειρά και εφάρμοσαν οι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, με τους οποίους αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώθηκαν δραστικά όλες οι συντάξεις, ιδιωτικοποιήθηκε η Επικουρική Ασφάλιση. Πότε με πρόσχημα τους δημοσιονομικούς «κόφτες» και πότε με το δημογραφικό, ο λογαριασμός στέλνεται στους εργαζόμενους. Τώρα, με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου και τις συμπληρώσεις που επήλθαν από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, στις συντάξεις χηρείας σχεδιάζεται να επιβληθεί νέο χαράτσι. Μετά λοιπόν την πάροδο της πρώτης τριετίας από τον θάνατο, κατά την οποία ο δικαιούχος λαμβάνει το 70% της σύνταξης του θανόντος, η σύνταξη θα περιορίζεται στο 35% του αρχικού ποσού, στην περίπτωση που ο ίδιος εργάζεται ή έχει σύνταξη «εξ ιδίου δικαιώματος». Με δεδομένο ότι η μέση κύρια σύνταξη λόγω θανάτου δεν ξεπερνά τα 570 ευρώ μεικτά, γίνεται φανερό πως η εφαρμογή αυτής της σκληρής μνημονιακής διάταξης θα οδηγήσει τις συντάξεις χηρείας σε εξαφάνιση.

Αυτά πρέπει να αποτελέσουν ένα ακόμα κριτήριο ψήφου ειδικά για τους συνταξιούχους, με το δίλημμα να μπαίνει ως εξής: Θα δώσουν συγχωροχάρτι και «διαβατήριο» για ακόμα χειρότερα μέτρα σε εκείνες τις δυνάμεις που ως κυβέρνηση, αλλά και ως αντιπολίτευση, τους οδήγησαν σε αυτήν την ανυπόφορη κατάσταση, λεηλατώντας τους κόπους μιας ζωής; `Η θα ενισχύσουν το ΚΚΕ, τη μόνη δύναμη που με συνέπεια δίνει μάχες σε Βουλή και Ευρωβουλή, αλλά κυρίως στους δρόμους του αγώνα, ενάντια στην αντιασφαλιστική πολιτική που λογαριάζει ως κόστος την Ασφάλιση, τη σύνταξη, την Υγεία, διεκδικώντας σύγχρονα ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους, αυξήσεις στις συντάξεις και μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης;

1875 Ξεκινά τις εργασίες του στην Γκότα το ιδρυτικό Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Γερμανίας (23-26/5/1875). Το κόμμα προήλθε από την ενοποίηση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Γερμανίας, με ηγέτες τον Μπέμπελ και τον Β. Λίμπκνεχτ, και της Γενικής Γερμανικής Εργατικής Ενωσης (οπορτουνιστικό κόμμα, λασαλικό), με ηγέτες τον Χαζενκλέβερ και τον Τέλκε.

1906 Πεθαίνει ο Νορβηγός δραματικός συγγραφέας και ποιητής Ερρίκος Ιψεν.

1911 Ψηφίζεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου στο πλαίσιο του αστικού εκσυγχρονισμού.

1917 Γεννιέται ο Αμερικανός μετεωρολόγος Εντουαρντ Λόρεντζ, που ανέπτυξε τη «θεωρία του χάους» και εισήγαγε τον όρο «το σύνδρομο της πεταλούδας».

1920 Η Σοσιαλδημοκρατική Ενωση της Ινδονησίας μετασχηματίζεται σε Κομμουνιστικό Κόμμα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδονησίας υπήρξε το πρώτο ΚΚ από την ασιατική ήπειρο που έγινε μέλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

1924 Συνέρχεται το 13ο Συνέδριο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων), το πρώτο Συνέδριο χωρίς τον Β. Ι. Λένιν, ο οποίος είχε πεθάνει στις 21 Ιανουαρίου του ίδιου χρόνου. Γενικός Γραμματέας της ΚΕ επανεκλέχθηκε ο Ι. Β. Στάλιν.

1941 Καθώς η Μάχη της Κρήτης συνεχίζεται, ο Βασιλιάς Γεώργιος Β' και η ελληνική κυβέρνηση φεύγουν από το νησί και μεταβαίνουν στην Αίγυπτο.

1960 Πεθαίνει ο Γάλλος χημικός Ζορζ Κλοντ, που ανακάλυψε τον φωτισμό neon.

1966 Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύσσει τη Βρετανία ο πρωθυπουργός των Εργατικών Χάρολντ Ουίλσον, καθώς η απεργία των ναυτεργατών βρίσκεται ήδη μια βδομάδα σε εξέλιξη.

1967 Με γράμμα του προς την Κομματική Οργάνωση (μ.λ.) Τασκένδης ο Νίκος Ζαχαριάδης εκφράζει την αντίθεσή του με την πολιτική του ΚΚ Κίνας.

1979 Ο υποψήφιος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Καρλ Κάρστενς εκλέγεται Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Ο Κάρστενς υπήρξε μέλος του ναζιστικού κόμματος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

1986Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ) μετονομάζεται σε Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ).