Με ένα μπαράζ διαρροών στον Τύπο, μετά το τελευταίο «ξεκαθάρισμα» στον Νέο Κόσμο, η κυβέρνηση προσπαθεί να ξεπλύνει τις ευθύνες του κρατικού μηχανισμού για το σκηνικό «άγριας Δύσης» με την αλληλοεξόντωση των αρχιμαφιόζων. Διοχετεύουν παρασκηνιακά πληροφορίες για να δείξουν ότι ξέρουν καλά τον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος και ότι το κράτος «δίνει μάχη» για την εξάρθρωσή του. Στην πραγματικότητα, όμως, άλλο πράγμα επιβεβαιώνεται: Οτι κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν είναι «άγνωστος μεταξύ αγνώστων». Οτι ο κρατικός μηχανισμός γνωρίζει τις βρωμοδουλειές και τους τεράστιους τζίρους, το πώς είναι μοιρασμένη η αγορά και ποιοι την ελέγχουν ανταγωνιστικά μεταξύ τους. Οτι τα κυκλώματα διατηρούν υψηλές σχέσεις με ισχυρούς επιχειρηματίες και μεγαλοπαράγοντες του αθλητισμού. Αποδεικνύεται επίσης ότι σε κάθε τέτοια δουλειά είναι μπλεγμένοι «κρίκοι» του κρατικού μηχανισμού, ακόμα και υψηλόβαθμοι, κυρίως της αστυνομίας και άλλων υπηρεσιών, που διευκολύνουν τη δράση της μαφίας. Προκύπτει, τέλος, ότι οι εκτελεστές συμβολαίων δεν είναι και τόσο «άγνωστοι» στην αστυνομία, ούτε καν στα υποψήφια θύματά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δράση συγκεκριμένων εκτελεστών, που η αστυνομία περιέφερε ως παράδειγμα σε διεθνή συνέδρια (!) μέχρι αυτοί να ξαναχτυπήσουν. Με τέτοιες «διασυνδέσεις» και γνώσεις για την επονομαζόμενη «Greek Mafia», απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν ο κρατικός μηχανισμός να καταγράφει τόσες αποτυχίες στην εξάρθρωσή της και ταυτόχρονα τόσες «επιτυχίες» στην αντιμετώπιση του «εχθρού λαού», όπως χτες στου Ζωγράφου, όπου κινητοποιήθηκαν δεκάδες αστυνομικοί για να βγάλουν έξω από το σπίτι τους μια συνταξιούχο και τον γιο της.

Με δύο ...αλληλοσυμπληρούμενα άρθρα, ο αγιογράφος των μνημονίων και κατ' επάγγελμα συκοφάντης των λαϊκών διεκδικήσεων, Μ. Καψής, και ο Τ. Μπατζελής της «ανανεωτικής αριστεράς» (από τις σελίδες μάλιστα της «ΕφΣυν») επιτίθενται με τα ίδια αραχνιασμένα επιχειρήματα στο ΚΚΕ, στο γνωστό κάλπικο δίπολο «πρόοδος - συντήρηση». Ο μεν Καψής ανοίγει κατάλογο με τα κυβερνητικά μέτρα που καταψηφίζει το ΚΚΕ (επιστολική ψήφος, ιδιωτικά πανεπιστήμια, γάμος και τεκνοθεσία ομόφυλων κ.ά.) και αναμασά τα περί «στήριξης στη Χαμάς», επειδή το ΚΚΕ καταδικάζει την κατοχή και τα εγκλήματα του Ισραήλ με τη στήριξη των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Ο δε Μπατζελής με ένα εμετικό αντικομμουνιστικό παραλήρημα «την πέφτει» στο ΚΚΕ για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών. Το «ρεζουμέ» και των δύο είναι ότι το ΚΚΕ είναι με τη συντήρηση και ότι εμποδίζει την «πρόοδο»! «Προοδευτική» επομένως η κυβέρνηση της ΝΔ, που μαζί με τα άλλα κόμματα προωθεί τη μεγαλύτερη χειραγώγηση της ψήφου, τη βαθύτερη εμπορευματοποίηση της Παιδείας, στέλνει φρεγάτα στο «στόμα του λύκου» και κάνει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ασκήσεις συναίνεσης σε μονοθεματική ατζέντα, αποκρύπτοντας τους επικίνδυνους δρόμους που ανοίγει το νομοσχέδιο για τα δικαιώματα των παιδιών και την εκμετάλλευση της γυναίκας με την παρένθετη μητρότητα. Οχι ότι μας κάνει εντύπωση η αντιΚΚΕ ταύτιση της σοσιαλδημοκρατίας με τον «νεοφιλελευθερισμό». Είναι όμως κι αυτό ένα παράδειγμα για τον βρώμικο ρόλο της πρώτης στο ξέπλυμα της αντιλαϊκής πολιτικής, με το λουλάκι της ...«προόδου».

Το ομοφοβικό - σκοταδιστικό παραλήρημα του επικεφαλής των «Σπαρτιατών» αξιοποιεί η κυβέρνηση για να μπαλώσει τον τρύπιο μανδύα της προοδευτικότητας με τον οποίο ντύνει την πολιτική της. Οι χυδαιότητες που ακούστηκαν από τον αρχηγό του φασιστικού μορφώματος είναι η απόληξη της βολικής για την κυβέρνηση αντιπαράθεσης, που την εμφανίζει ως «πολέμιο» τέτοιων απόψεων, ενώ με την πολιτική της στρώνει το έδαφος στον ανορθολογισμό και δίνει αέρα σε τέτοιους επικίνδυνους σκοταδιστές και μισάνθρωπους να βγαίνουν από τα λαγούμια τους. Το ίδιο δέντρο ποτίζουν και οι μεν και οι δε, ενάντια στον λαό και στα πραγματικά του συμφέροντα.

1890 Καταργούνται οι έκτακτοι νόμοι του Μπίσμαρκ κατά των σοσιαλιστών στη Γερμανία. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα νομιμοποιείται έπειτα από 12 χρόνια παρανομίας.

1918 Το 3ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ επικυρώνει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Εργαζόμενου και Καταπιεζόμενου Λαού.

1919 Οι αντιπρόσωποι της Διάσκεψης Ειρήνης του Παρισιού αποφασίζουν τη συγκρότηση της Κοινωνίας των Εθνών (πρόδρομος του ΟΗΕ).

1925 Γεννιέται ο λαϊκός συνθέτης Γιώργος Ζαμπέτας.

1940 Η «Παλιά ΚΕ» του ΚΚΕ καταγγέλλει την «Προσωρινή Διοίκηση», την οποία είχε κατασκευάσει η Ασφάλεια του Κ. Μανιαδάκη.

1945 Εκατό χιλιάδες λαού της Θεσσαλονίκης κατεβαίνουν σε συλλαλητήριο ενάντια στις παραβιάσεις των λαϊκών ελευθεριών και στην τρομοκρατία, για πραγματικά δημοκρατική - αντιπροσωπευτική κυβέρνηση και τιμωρία των δωσίλογων.

1952 Αμνηστεύονται τα στελέχη του ΙΔΕΑ (Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών) που στις 31/5/1951 είχαν προβεί σε στρατιωτικό κίνημα, το οποίο ακυρώθηκε εν τη γενέσει του έπειτα από παρέμβαση του στρατάρχη Παπάγου.

1966 Απεργιακό κύμα απλώνεται σε όλη τη χώρα, καθώς απεργούν οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας, οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου, οι αρτεργάτες, οι κτηνίατροι, οι γεωπόνοι, οι δασοπόνοι, οι μηχανικοί και οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ.

1968 Ολοκληρώνεται η επιτόπια έρευνα αντιπροσωπείας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης στα στρατόπεδα της Γιούρας και της Λέρου. Η αντιπροσωπεία έδωσε στη δημοσιότητα μακροσκελέστατη και λεπτομερή έκθεση για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των εξόριστων, τα βασανιστήρια και το γενικότερο κλίμα τρομοκρατίας που επικρατούσε στην Ελλάδα.

1971 Ο Ιντι Αμίν Νταντά καταλαμβάνει με πραξικόπημα την εξουσία στην Ουγκάντα, ανατρέποντας τον Πρόεδρο Ομπότε.

1972 Εκπρόσωπος της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα ανακοινώνει την εγκατάσταση στην Ελλάδα μόνιμων ιδιόκτητων αμερικανικών βάσεων, για την εξυπηρέτηση των ναυτικών μονάδων του 6ου Στόλου.

1972 Ανακοινώνεται ότι εντοπίστηκε και συνελήφθη στις ζούγκλες της αμερικανικής νήσου Γκουάμ ο 56χρονος πια λοχίας του ιαπωνικού αυτοκρατορικού στρατού Σοΐτσι Γιοκόι, ο οποίος παρέμενε στη θέση του, μη αντιλαμβανόμενος τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

1982 Πεθαίνει ο Μιχαήλ Σουσλόφ, ηγετικό στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ενωσης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ (1954 - 1982).

1985 Πεθαίνει ο Ηλίας Ηλιού, πρόεδρος της μεταδικτατορικής ΕΔΑ.

2011 Μαζικές διαδηλώσεις ξεσπούν στην Αίγυπτο με αποτέλεσμα την πτώση του Προέδρου της χώρας, Χ. Μουμπάρακ.