Τα παραπάνω αποτελούν μέρος του ρεπορτάζ της χτεσινής «Καθημερινής» από την προχτεσινή παρουσίαση της μεγάλης έρευνας των εφηβικών μονάδων απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ «Στροφή» και «Πλεύση» σε συνέντευξη Τύπου. Και επιλέξαμε, επί τούτου, να αναδημοσιεύσουμε το ρεπορτάζ της «Καθημερινής», γιατί ήταν μια από τις εφημερίδες, που δέχτηκε ευνοϊκά, πρόβαλε και υποστήριξε την πρόταση νόμου των πέντε βουλευτών και γενικότερα τις αντιλήψεις, περί διαχωρισμού «μαλακών» και «σκληρών», αποποινικοποίησης της χρήσης, κλπ., κλπ.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Μπορεί πολλοί και διάφοροι «συμβουλάτορες», να αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα της «επιστροφής στο παρελθόν» της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί, διάφοροι «εκσυγχρονιστές», να... ιδρώνουν, καθώς σκέπτονται το ενδεχόμενο να... ξαναφορέσουν και, μάλιστα, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ζιβάγκο. Μπορεί, οι πάντες να έχουν καταλάβει τον υποκριτικό χαρακτήρα της επιχείρησης και ορισμένοι εκ των πρωταγωνιστών της, να τον ομολογούν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, αλλά... ανάγκας και θεοί πείθονται, έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Κι όπως συμβαίνει συνήθως, έχουν και πάλι δίκιο. Μετά την υιοθέτηση, από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, της αφίσας του Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία κυκλοφόρησε «παρανόμως» από την εσωκομματική αντιπολίτευση, διαβάζουμε ότι όσοι χαρακτήριζαν «χαμένη δεκαετία» την περίοδο μετά το 1981 και ζητούσαν «αποπαπανδρεοποίηση», θα καταθέσουν πρώτοι πρώτοι στεφάνι στο Α' Νεκροταφείο, το Σάββατο, καθώς συμπληρώνονται πέντε χρόνια από το θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Και πού είμαστε ακόμη...
Για τρίτη φορά μέσα σε λίγο διάστημα η κυβέρνηση επιχειρεί να δείξει το «κοινωνικό της πρόσωπο» διαφημίζοντας τα 2 τρισ. δραχμές που θα διατεθούν στο διάστημα 2000 - '06 για την «απασχόληση» και την «κοινωνική συνοχή». Μιλώντας στην πρώτη συνεδρίαση της υποεπιτροπής ανθρώπινων πόρων(!) - έτσι ονομάζονται τώρα οι εργαζόμενοι - ο υπουργός Εργασίας φάνηκε ιδιαίτερα χουβαρντάς. «Λεφτά έχουμε, πόροι υπάρχουν, πόροι υπήρχαν και τώρα θα είναι περισσότεροι...». Προφανώς λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για τους ανέργους και τους εργαζομένους. Λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν για τους πάσης φύσης εργολάβους και υπερεργολάβους των ΚΕΚ και των γνωστών προγραμμάτων, όπως και για τους κάθε λογής αετονύχηδες της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Αλλωστε και στο Β' ΚΠΣ λεφτά υπήρχαν, αλλά - όπως αποδείχτηκε και από την τελευταία έρευνα της Ευρωστάτ - η ανεργία στην Ελλάδα τραβάει την ανηφόρα.
Η έκκληση του υπουργού για «αποτελεσματικότητα», όταν δε γίνεται για το θεαθήναι, περισσότερο δείχνει τους φόβους των κυβερνητικών στελεχών, μπροστά σε μια ενδεχόμενη εκλογική ήττα, υπό το φως και των τελευταίων σφυγμομετρήσεων. Αλλωστε, όλα αυτά τα προγράμματα υλοποιώντας την πολιτική της Λισαβόνας, στην ουσία ανακυκλώνουν την ανεργία και προωθούν τις «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης, τη μερική και προσωρινή εργασία, σύμφωνα και με τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου.
«Ουδείς εκ των ηγετών του UCK στο Αρατσίνοβο είναι άγνωστος στις αρχές της ΠΓΔΜ. Ο τοπικός "διοικητής" του χωριού αγόρασε δύο 24ωρα πριν από την "ανακήρυξή" του σε απελευθερωμένη περιοχή μια τεράστια έκταση 1.500 εκταρίων αντί 9 εκατομμυρίων μάρκων που "βρήκε" από "συγγενείς και φίλους στη Γερμανία και την Ελβετία".
Το υπουργείο Εσωτερικών των Σκοπίων επιμένει ότι για τον εν λόγω "ήρωα πολέμου" υπάρχει ένας ογκώδης φάκελος και ότι εναντίον του εκκρεμούν κατηγορίες για εμπόριο ηρωίνης. "Συκοφαντίες" λέει ο ίδιος, ο οποίος αυτοσυστήνεται σαν "κομαντάντ Αρούσα".
...Αλλά και οι άλλοι τρεις "διοικητές" της κωμόπολης, που βρίσκεται στα χέρια του "στρατού των Αλβανών", το τελευταίο 10ήμερο έχουν απασχολήσει για ποινικές υποθέσεις τις αστυνομικές νομικές αρχές των Σκοπίων. Ο ένας είχε συλληφθεί από τον πρώην διοικητή του Κοσσυφοπεδίου Μπερνάρ Κουσνέρ για λαθρεμπόριο τσιγάρων και δολοφονίες αστυνομικών, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, επειδή οι Αλβανοί εκβίασαν την KFOR».
Αυτά γράφει στο προχτεσινό «Βήμα» ο απεσταλμένος της εφημερίδας στην ΠΓΔΜ. Τα σχόλια περιττεύουν...
Είναι προφανές ότι ο κόσμος δεν έχει ανάγκη την αντανάκλαση της ζωής του σε κάποια γραφήματα ή σε πίνακες, για να αντιληφθεί το πώς ζει. Είναι προφανές ότι κάποιοι άλλοι είναι αυτοί που επιθυμούν να μετατρέπουν τις αγωνίες, τα προβλήματα, την απαντοχή του λαού σε «στατιστικό εύρημα». Θέλουν ένα είδος καταγραφής της πραγματικότητας με τρόπο άνευρο και άψυχο, που θα αποτυπώνεται σε ψυχρές τεθλασμένες και σε νούμερα. Γιατί; Διότι οι άνθρωποι γι' αυτούς δεν είναι τίποτα περισσότερο από «κουκιά». Και τα «κουκιά» τα τσουβαλιάζεις. Τους ανθρώπους όχι.
***
***
***
Κι όλα αυτά, λίγο καιρό μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στις εξαγγελθείσες μεταρρυθμίσεις για το Ασφαλιστικό κι όταν ένα σωρό κλάδοι βρέθηκαν ή βρίσκονται σε απεργίες και κινητοποιήσεις! Δε βρέχει, βρε παιδιά, κάτι άλλο συμβαίνει! Για σκεφτείτε λίγο!
ΚΑΝΑΝΕ και γιορτές και φιέστες χτες για τα 125 χρόνια του Χρηματιστηρίου ο Γιάννος Παπαντωνίου και ο Παναγιώτης Αλεξάκης, ο πρόεδρος του ευαγούς ιδρύματος. Εμ, βέβαια, τόσα λεφτά έχασε ο κοσμάκης, περισσεύουνε και για ...πάρτι!
Εκτός αν γιορτάζανε το ότι κατάφεραν και φάγανε σε δυο χρόνια από τους «επενδυτές» όσα δεν κατέστη δυνατόν να φάνε στα προηγούμενα 123 χρόνια.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, δεν προξενεί σε κανέναν έκπληξη το στοιχείο της σοβαρής μείωσης κατά 20% και πλέον των μαθητών που φοιτούν στη Β` και Γ` Λυκείου, μετά την εφαρμογή της λεγόμενης μεταρρύθμισης του Γερ. Αρσένη, που συνεχίζει ο Π. Ευθυμίου. Να υποθέσουμε ότι για τους μαθητές που εγκατέλειψαν υπάρχει μια θέση εργασίας στον ...παράδεισο του εκσυγχρονισμού;
`Η, μήπως, πρέπει να στηριχτούν, για παράδειγμα, στα ...πρότυπα των ΤΕΕ, όπου οι καθηγητές τους ζητάνε δεδουλευμένα ενός ολόκληρου χρόνου, τα οποία δε βρίσκονται πουθενά για να τους αποδοθούν όπως δικαιούνται; Είναι πολύ περήφανη, άραγε, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για την κατάσταση αυτή;
ΜΕΤΑ ΤΗ δημοσιοποίηση της μελέτης των θεραπευτικών κοινοτήτων, ότι ο εθισμός στα ναρκωτικά στους νέους ξεκινά από την ηλικία των 12 και 14 ετών, υποθέτουμε ότι πρέπει να καταθέσουν νέα διακομματική πρόταση αυτοί που υποστηρίζουν την απελευθέρωση της κάνναβης. Να μοιράζεται, ίσως, στα σχολεία αυτή τη φορά;
Αν λοιπόν πρόκειται να είναι αυτό το κριτήριο με βάση το οποίο θα διανθιστούν μουσικώς και θεατρικώς όλες οι κορυφαίες εκδηλώσεις, τότε εξ ορισμού αποκλείεται το 90% της εγχώριας παραγωγής. Ακόμη και αν το κριτήριο είναι να προβάλλουμε εκείνους που είναι γνωστοί διεθνώς και τότε αποκλείεται το 90% των καλλιτεχνών μας.
Πολλά με κάνουν να πιστεύω ότι τελικώς θα μιμηθούμε την "αισθητική" των προηγούμενων Ολυμπιάδων. Η συνταγή είναι γνώριμη και ασφαλής...».
Και ο Μ. Θεοδωράκης συνεχίζει: «... Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή φιλοδοξούμε να παρουσιάσουμε κάτι διαφορετικό που να έχει τη σφραγίδα της ελληνικής τέχνης, τότε θα πρέπει να πάρουμε το ρίσκο να τολμήσουμε να προβάλλουμε όσα έργα ζυμώθηκαν από τους Ελληνες και ζύμωσαν τους Ελληνες. Εγιναν τρόπος σκέψης και ζωής. Αυτοί είμαστε, θα πρέπει να πούμε. Είτε κάνουμε τραγούδια, είτε ανεβάζουμε τραγωδίες, είτε ζωγραφίζουμε, είτε χορεύουμε, είτε γλεντάμε, είτε ονειρευόμαστε.
Να προβάλλουμε λοιπόν εκείνα που παγκοίνως πιστεύουμε ότι είναι τα καλύτερα και τα αντιπροσωπευτικότερα. Βλέποντας με τα δικά μας μάτια και όχι με τα μάτια των ξένων. Και να τα παρουσιάσουμε όσο γίνεται περισσότερο άρτια, άψογα, τέλεια. Εδώ ας μπει όσο θέλει η σύγχρονη τεχνική και πρέπει να μπει. Ωστε κανένας να μη μας κατηγορήσει ότι δε βρισκόμαστε στο ύψος της τεχνοκρατικής εποχής μας.
Και αυτό μπορεί να γίνει άφοβα, γιατί κάτω από το περιτύλιγμα «τεχνική» θα υπάρχει η ουσία, θα υπάρχει η ψυχή και το πνεύμα της Ελλάδας. Και σε όποιον αρέσει...
... Διαφορετικά ας μείνουμε στα αστραφτερά...».
Αναδημοσιεύσαμε τα εκτενή αυτά αποσπάσματα της επιστολής του Μ. Θεοδωράκη, γιατί θεωρούμε τα όσα σημειώνει σημαντικά και εύστοχα και πιστεύουμε, ότι η παρέμβασή του ανοίγει ένα σοβαρό ζήτημα, με το οποίο έχει χρέος να ασχοληθεί το κίνημα των καλλιτεχνών και των διανοουμένων, γενικότερα το λαϊκό κίνημα.
«Ο τρόπος χειρισμού και προβολής των "μηνυμάτων", όσο και τα ίδια τα "ευρήματα" της δημοσκόπησης δείχνουν ότι υπάρχει μια σχεδιασμένη επιχείρηση, με στόχο να αποστείλουν μηνύματα κυρίως προς την πλευρά της κυβέρνησης Σημίτη. Να υποστεί, δηλαδή, μέσω των ιδιαίτερα αρνητικών αποτελεσμάτων της δημοσκόπησης, ένα "σοκ", ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να "συνέλθει" και να εφαρμόσει πιο γρήγορα και αποφασιστικά τις νεοφιλελεύθερες "τομές", που της υποδεικνύουν ξένα και εγχώρια κέντρα, πράγμα, που, όπως αφήνουν να εννοηθεί, θα οδηγήσει στην αναστροφή του αρνητικού κλίματος και, βέβαια, θα της δώσει και πάλι το προβάδισμα στα γκάλοπ...».
Τα παραπάνω έγραφε προχτές ο «Ριζοσπάστης», σχετικά με τη δημοσκόπηση της «MRB» και ήταν ακριβώς οι εκτιμήσεις, που βρήκαν αρκετή δημοσιότητα χτες από άλλες εφημερίδες. Οχι τυχαία, βέβαια. Διαβάστε, τι έγραφε χτες στο «Βήμα», ο «επικοινωνιακός σύμβουλος» του Μαξίμου, Γ. Πρετεντέρης και θα καταλάβετε: «Καλώς ή κακώς, όμως, η πολιτική είναι μια σύγκρουση. Γι' αυτό, ο δρόμος της είναι πάντα ο ίδιος: ο δρόμος των διλημμάτων. Οπως το 1996. Κοινοβουλευτική ομάδα και Βουλή, συνέδριο και κόμμα, εκλογές και λαός. Το κάθε επόμενο στάδιο λειτουργεί διλημματικά για το προηγούμενο. "Καθαρίζεις γύρω γύρω με το μπαζούκας και μετά διαπραγματεύεσαι με ό,τι κουνιέται ακόμα", έλεγε ο Μιτεράν.
Ο Σημίτης έκανε ακριβώς το αντίθετο. Αργησε στην εκκαθάριση. Οπισθοχώρησε στο Ασφαλιστικό. Και έπιασε κουβέντα με τους αντιπάλους του. Τα υπόλοιπα τα λένε οι δημοσκοπήσεις».
Ως αφετηρία για την ανοδική πορεία εκτιμούν τα στελέχη του κόμματος του Αβραμόπουλου το 8,4% που τους έδωσε η τελευταία δημοσκόπηση. Τα ίδια, βέβαια, έλεγαν και για τα προηγούμενα γκάλοπ, ιδιαίτερα, από την ώρα που τα τελευταία άρχισαν να δείχνουν την πτωτική τάση του Κινήματος των Ελεύθερων Πολιτών.
Προφανώς, έχουν σωστά εκτιμήσει πως αποτελούν μια αφετηρία τα εκάστοτε ποσοστά. Το λάθος τους βρίσκεται στο δεύτερο μέρος της εκτίμησής τους. Τα κάθε φορά ποσοστά είναι μια αφετηρία παραπέρα καθοδικής και όχι ανοδικής πορείας. Το επόμενο ποσοστό τους θα είναι ακόμη μικρότερο. Οταν, δε, θα κάνουν γνωστό το πρόγραμμα και τις θέσεις του κόμματός τους, θα πιάσουν πάτο...
Στρατιώτη,
εσύ ορκίστηκες
τη χώρα
να φυλάττεις
κι όχι να γίνεις
των «τρανών»
όργανο
και δραγάτης,
στρατιώτη,
εσύ ορκίστηκες
φρουρός να 'σαι
εδώ κάτω
κι όχι να γίνεις
συνεργός
στα εγκλήματα
του ΝΑΤΟ!
* * *
Στρατιώτη,
πες πού σε τραβούν
του κόσμου
οι δολοφόνοι,
στρατιώτη, πες,
πώς δέχεσαι
αυτών να γίνεις
πιόνι,
«όχι» τρανό
και άρνηση,
φαντάρε,
ν' αντιτάξεις
στα βρωμερά
τα σχέδια
της μαύρης
«νέας τάξης»!