«Συγκλονίστηκα με την απεραντοσύνη του εργοστασίου, το άπειρό του. Μας πήγαν στην υψικάμινο και σε άλλα τμήματα. Παρακολουθήσαμε τη διαδικασία από την παραγωγή σιδήρου μέχρι την έλαση λαμαρίνας. Ολα αυτά συνέβησαν πραγματικά μπροστά στα μάτια μας και φεύγοντας από το εργοστάσιο για κάποιο λόγο ένιωσα περήφανη - και να μου ανήκει όλος αυτός ο τεράστιος ατσάλινος κόσμος, που φαινόταν αιώνιος και απαραβίαστος». Τα λόγια αυτά ανήκουν στην Σοφία Προκόπιεβα, που ως μαθήτρια στο Ροστόφ είχε επισκεφτεί το εργοστάσιο του «Azovstal» επί Σοβιετικής Ενωσης. Τα διαβάσαμε την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή», μαζί με ορισμένα ακόμα στιγμιότυπα από την ιστορία του εργοστασίου. Οπως ότι το 1941 ο βασικός του εξοπλισμός αποσυναρμολογήθηκε και μεταφέρθηκε στα Ουράλια, όπου χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή πλακών θωράκισης για τα άρματα μάχης του Κόκκινου Στρατού. Η γιγαντιαία αυτή επιχείρηση ολοκληρώθηκε το πρωί της ίδιας μέρας που ο γερμανικός στρατός έμπαινε στη Μαριούπολη! Αντίστροφα, το 1943, μετά την απελευθέρωση της Μαριούπολης, το σοβιετικό κράτος έθεσε ξανά σε πλήρη λειτουργία το «Azovstal», που οι Γερμανοί το είχαν καταστρέψει ολοσχερώς.

Κάτω από τόνους βομβών και βρώμικης προπαγάνδας των ιμπεριαλιστών, παρά τις δεκαετίες πλέον καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, η ανάμνηση δεν σβήνει: Αυτός ο απέραντος κόσμος, που οι ίδιοι οι εργάτες και η δική τους εξουσία έφτιαξαν, ανήκε όντως στην Σοφία και στους υπόλοιπους εργαζόμενους, δούλευε παράγοντας για τις δικές τους ανάγκες και όχι για τα κέρδη μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Οι νέες σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός, η εργατική εξουσία, μπόρεσαν να τα κάνουν όλα αυτά πραγματικότητα, την ώρα που η καπιταλιστική παλινόρθωση είχε να προσφέρει στους λαούς μόνο άγρια εκμετάλλευση, ερείπια και πολέμους. Μέσα απ' αυτά φωτίζει σήμερα ακόμα πιο επίκαιρη η μοναδική διέξοδος για τους λαούς: Η πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Στην εξωτερική πολιτική; ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και «ξερό ψωμί», όπως έδειξε και η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, στη Συμφωνία για τις βάσεις. Εκεί όπου κούναγε το δάχτυλο στη ΝΔ ότι δεν εξασφάλισε ...περισσότερες Βάσεις ως «αντάλλαγμα». Στα της «ανάπτυξης»; Ταμείο Ανάκαμψης «και τα μυαλά στα κάγκελα». Μνημόνιο δηλαδή «στη νιοστή» για τις «πράσινες» και «ψηφιακές» μπίζνες των επιχειρηματικών ομίλων. Κι από πάνω, άνοστη «άχνη» μπας και καταπιεί ο λαός το πικρό χάπι της ενεργειακής φτώχειας και της άγριας εκμετάλλευσης. Στα Εργασιακά; «Παλμαρέ» ενός μνημονίου και μισός νόμος Χατζηδάκη, νόμοι - λαιμητόμοι αλά Κατρούγκαλου και «εικονοστάσι» οι «ευρωπαϊκές πρακτικές» της εργασιακής ζούγκλας. Κι από πάνω, εκλογές για ανάδειξη αρχηγού και οργάνων με διαδικασίες ξεπατικωτούρα απ' όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα! Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που η ...πολιτική αλλαγή την οποία διακηρύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά το πραγματικό της περιεχόμενο!

Για «ρεκόρ 20ετίας στο ισοζύγιο της απασχόλησης τον Απρίλιο του 2022» πανηγυρίζει το υπουργείο Εργασίας, επικαλούμενο τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη». Ομως, παρά τους πανηγυρισμούς για τις 124.365 θέσεις εργασίας ως «θετικό ισοζύγιο» τον Απρίλη, η αλήθεια είναι ότι τον ίδιο μήνα έχασαν τη δουλειά τους τουλάχιστον 173.533 μισθωτοί, την ώρα μάλιστα που οι εργοδότες χύνουν κροκοδείλια δάκρυα ότι δεν μπορούν να βρουν εργαζόμενους, ιδιαίτερα στον κλάδο του Τουρισμού. Μάλιστα, στο πρώτο τετράμηνο του έτους απολύθηκαν συνολικά 641.112 εργαζόμενοι, ενώ από τους «τυχερούς» που προσλήφθηκαν, το 42,38% ήταν με συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας. Δίπλα σ' αυτούς, ένα μεγάλο μέρος των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης είναι ορισμένου χρόνου, δηλαδή έχουν ημερομηνία λήξης. Πάει πολύ λοιπόν η κυβέρνηση να κοροϊδεύει εργαζόμενους και ανέργους ότι η πολιτική της δημιουργεί «περισσότερες και καλύτερες δουλειές», όταν το μόνο ρεκόρ που σπάει από μήνα σε μήνα είναι αυτό της «ευελιξίας» στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, με τους νόμους τους δικούς της και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

1510 Πεθαίνει ο Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης Σάντρο Μποτιτσέλι.

1902 Ο αρχαιολόγος Βαλέριος Στάης ανακαλύπτει τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, που θεωρείται ένα από τα πρώτα υπολογιστικά μηχανήματα.

1941 Με διαταγή του Χίτλερ η Ελλάδα χωρίζεται επισήμως σε τρεις ζώνες κατοχής (γερμανική, ιταλική και βουλγαρική).

1944 Ξεκινά η Σύσκεψη του Λιβάνου (17-20/5/1944), που έληξε με την υπογραφή της ομώνυμης Συμφωνίας. Ο Λίβανος αποτελούσε τη βάση της αστικής πολιτικής απέναντι στο λαϊκό κίνημα και στο ΚΚΕ, η οποία συνεχίστηκε με την Καζέρτα και τον Δεκέμβρη του 1944. Στις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας το ΚΚΕ συμμετείχε στο όνομα της «εθνικής ενότητας». Ετσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν διαμορφωθεί φύτρα εξουσίας (λαϊκή αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη, Παιδεία κ.λπ.), που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

1948 Συγκροτείται η Δυτική Ενωση, που αποτέλεσε τη βάση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου - ΝΑΤΟ (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο).

1703 Πεθαίνει ο Γάλλος παραμυθάς Σαρλ Περό, που έγραψε ιστορίες όπως «Η Σταχτοπούτα», «Η ωραία κοιμωμένη», «Ο Καρυοθραύστης» κ.ά.

1935 Υπογράφεται Σύμφωνο Αμοιβαίας Βοήθειας μεταξύ Σοβιετικής Ενωσης και Τσεχοσλοβακίας.

1941 Δημοσιεύεται άρθρο του Μιλτιάδη Πορφυρογέννη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εφημερίδα του Ηρακλείου «Κρητικά Νέα», με το οποίο ο κρητικός λαός καλείται σε άμυνα του νησιού από τους Γερμανούς εισβολείς.

1944 Οι Γερμανοί εκτελούν 120 κρατούμενους από το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου, από τους οποίους οι 92 ήταν ανάπηροι του ελληνοϊταλικού πολέμου.

1945 Ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενωσης Ι. Β. Στάλιν απευθύνει μέσω του ΕΑΜ μήνυμα στον ελληνικό λαό: «Σας παρακαλώ να μεταδώσετε τον χαιρετισμό μου στον ελληνικό λαό που αγαπά την ελευθερία και που υπέστη μεγάλες θυσίες στον αγώνα εναντίον του φασισμού και των βοηθών του. Ι. Β. Στάλιν.

1946 Η συμμορία του Μαγγανά μπαίνει στην Πύλο, παίρνει από το αστυνομικό τμήμα 4 πολιτικούς κρατούμενους, τους εκτελεί μπροστά στη χωροφυλακή και κατόπιν φεύγει ανενόχλητη με στρατιωτικά αυτοκίνητα.

1948 Εντοπίζεται το πτώμα του δολοφονημένου Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ.

1966 Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Κίνας κηρύσσει την έναρξη της «Πολιτιστικής Επανάστασης».

1969 Το σοβιετικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Βενέρα 5» φτάνει στην Αφροδίτη και ο ειδικός θαλαμίσκος - εργαστήριο στέλνει τις πρώτες πληροφορίες στη Γη. Την επομένη φτάνει το επίσης σοβιετικό «Βενέρα 6», του οποίου ο θαλαμίσκος προσεδαφίζεται.