Δεν είναι όμως μόνο το «πρωτοφανές» ξέπλυμα που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ΗΠΑ όλα αυτά τα χρόνια. Το «πρόβλημα» που βλέπει και τώρα στη Συμφωνία δεν είναι οι στρατιωτικές βάσεις που ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη, βυθίζοντας τον λαό στη δίνη νέων κινδύνων. Αυτό που τον κάνει να ...βγαίνει από τα ρούχα του είναι η «επ' αόριστον» ανανέωση της Συμφωνίας, την οποία ανακοίνωσαν οι ΗΠΑ, για να διευκρινίσει στη συνέχεια η κυβέρνηση, αξιοποιώντας τον ντόρο, ότι πέτυχε «το κάτι καλύτερο» με την πενταετή ανανέωση. Το «καλύτερο» βέβαια δεν αφορά τον λαό, αλλά τα μονοπώλια, που καρπώνονται τα όποια «ανταλλάγματα» κάθε φορά που ανανεώνεται η Συμφωνία. Καθόλου δεν ξαφνιάστηκαν λοιπόν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, όπως και ο ίδιος λέει, «το κράτος έχει συνέχεια», ειδικά σε ό,τι αφορά τη στρατηγική της βαθιάς ιμπεριαλιστικής εμπλοκής, για την οποία κανείς δεν έχει δεύτερη κουβέντα.

Στο χρηματιστήριο της Ενέργειας, η χονδρική τιμή αγοράς κυμάνθηκε χτες από 133 έως 168 ευρώ/MWh. Σήμερα, 1η Οκτώβρη, η τιμή χονδρικής θα είναι 225 ευρώ το υψηλό και το χαμηλό στα 93 ευρώ. Που σημαίνει ότι η προαγορά για τη συγκεκριμένη μέρα οδηγεί σε αυξημένες τιμές, οι οποίες προοπτικά θα περάσουν στα τιμολόγια κατανάλωσης. Η είδηση ωστόσο δεν βρίσκεται εδώ, αλλά στη διαμόρφωση του ενεργειακού μείγματος για τη σημερινή μέρα. Ετσι, με ζήτηση 151 GWh, το 48,1% θα προέλθει από ΑΠΕ, το 33,9% από φυσικό αέριο, το 9,2% από λιγνίτη, το 6,1% από εισαγωγές και μόλις 2,6% από τα υδροηλεκτρικά. Δηλαδή, παρά το γεγονός ότι οι ΑΠΕ κυριαρχούν στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής τη συγκεκριμένη μέρα, οι τιμές δεν πέφτουν, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, προπαγανδίζοντας υπέρ της «πράσινης μετάβασης». Οι αυξήσεις λοιπόν ήρθαν για να μείνουν, όσο κι αν παρουσιάζονται ως «παροδικό φαινόμενο» από τις κυβερνήσεις, την ΕΕ και τους «παράγοντες της αγοράς». Και η αιτία δεν είναι άλλη από την «απελευθέρωση» της Ενέργειας, που μετατρέπει σε προϊόν του χρηματιστηρίου την ανάγκη εκατομμυρίων ανθρώπων να ζεσταθούν, να κινηθούν, να μαγειρέψουν, αλλά και τη στρατηγική της «πράσινης μετάβασης», που φορτώνει μεγαλύτερα κόστη και πιο τσουχτερά χαράτσια στο ρεύμα.

«Θέλεις σύνταξη τον επόμενο μήνα; Αν θέλεις, τράβα να εμβολιαστείς». Ετοιμη την είχε την απάντηση ο Αρης Πορτοσάλτε του «ΣΚΑΪ» στο ερώτημα πώς θα αυξηθεί ο αριθμός των εμβολιασμένων στις ηλικίες άνω των 60. Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στη «σκοτεινή πλευρά» του μυαλού της κυβέρνησης, αλλά αν αμολάει «λαγούς», καλά θα κάνει να τους μαζέψει. Κι ας μη βιαστεί να πει κανείς «τι λέει ο γραφικός», γιατί τέτοιες «γραφικότητες» κουμπώνουν μια χαρά με την πολιτική της κυβέρνησης, που αντιμετωπίζει τον αναγκαίο εμβολιασμό ως εργαλείο και άλλοθι για νέα αντιλαϊκά μέτρα, αντί για μέσο προστασίας της Υγείας του λαού. Το είδαμε άλλωστε και με την αναστολή συμβάσεων με την υποχρεωτικότητα σε τομείς του κρατικού μηχανισμού. Αλλωστε, όπως λέει κι ο λαός, «από μωρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια...».

1935 Στρατιωτικό απόσπασμα πυροβολεί συλλαλητήριο 3.000 αμπελουργών της Λευκάδας, σκοτώνοντας τον κομμουνιστή Δ. Καρφάκη και έναν μαθητή.

1945 Συνέρχεται στην Αθήνα το 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ (1 - 6/10/1945). Ηταν το πρώτο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και συνήλθε σε συνθήκες τυπικής νομιμότητας. Συνθήκες που δεν θα ξαναζούσε το Κόμμα παρά μετά από 29 χρόνια, το 1974 (το επόμενο τυπικά νόμιμο συνέδριό του ήταν το 10ο, που πραγματοποιήθηκε το 1978). Το 7ο ήταν ταυτόχρονα ένα Συνέδριο που η σύγκλησή του απείχε από το 6ο δέκα ολόκληρα χρόνια (Δεκέμβρης 1935). Στο διάστημα αυτών των δέκα χρόνων, είχαν μεσολαβήσει πολλά και το ΚΚΕ είχε καταφέρει από ένα μικρό κόμμα να γίνει η κυριότερη και η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της Ελλάδας. Ωστόσο, παρά και τα πρόσφατα γεγονότα (βλ. ένοπλη σύγκρουση του Δεκέμβρη με τις συνασπισμένες δυνάμεις της ντόπιας αστικής τάξης, ταγματασφαλιτών κ.λπ. και του βρετανικού ιμπεριαλισμού) το Κόμμα δεν μπόρεσε να βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα, διαμορφώνοντας επαναστατική στρατηγική και ρίχνοντας όλες του τις δυνάμεις για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

1946 Το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου, στη Νυρεμβέργη, καταδικάζει σε θάνατο 12 ναζιστές ηγέτες. Σε γενικές γραμμές, ο πέλεκυς θα πέσει πολύ ελαφρά στους ναζί εγκληματίες πολέμου. Πολλοί θα απελευθερωθούν έπειτα από λίγα χρόνια, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θα «αξιοποιούνταν» στη συνέχεια από τον διεθνή ιμπεριαλισμό στην «εκστρατεία» του κατά του κομμουνισμού. Ακόμα ελαφρύτερα θα πέσει ο πέλεκυς για τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες που κατηγορούνταν για την άνοδο του ναζισμού και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

1947 Ολοκληρώνεται στον Γράμμο η πρώτη σειρά της Σχολής Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ.

1949 Ιδρύεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

1973 Κατά τη διάρκεια συναυλίας στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, μοιράστηκαν προκηρύξεις ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς της χούντας και των ΗΠΑ. Μετά το τέλος της συναυλίας, συγκροτήθηκε διαδήλωση στη Λ. Αλεξάνδρας που κράτησε περίπου μία ώρα.

1979 Επειτα από 70 χρόνια αμερικανικού ελέγχου, η διώρυγα παραδίδεται επίσημα στον Παναμά (αν και η σχετική Συνθήκη όριζε πως η παράδοση του ελέγχου θα γινόταν «σταδιακά» σε ένα διάστημα 20 ακόμα χρόνων).

1982 Ο Χέλμουτ Κολ ορκίζεται έκτος καγκελάριος της ΟΔ Γερμανίας, στη θέση του Χέλμουτ Σμιτ.

1996 Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δίνει επίσημα τέλος στις εμπορικές κυρώσεις κατά των Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, που είχαν επιβληθεί το 1992, όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος.