«Το Λάτιο, η περιφέρεια της Ρώμης, προσπαθεί να βρει τρόπο για να ζητήσει από τους αντιεμβολιαστές να πληρώνουν τα έξοδα της νοσηλείας τους. Θα το κάνουμε, ήρθε η ώρα να μπει μια τελεία». Αυτό δήλωσε ο υπεύθυνος Υγείας της περιφέρειας της Ρώμης, δείχνοντας σε ποιο σημείο κυνισμού και απανθρωπιάς μπορεί να φτάσει η πολιτική της «ατομικής ευθύνης», που υιοθετούν όλες οι κυβερνήσεις για την πανδημία, συνολικά για την Υγεία. Αυτή είναι σε τελική ανάλυση η κατάληξη της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων ως επιχειρήσεων, με αυτοτελή έσοδα από την πώληση υπηρεσιών, προκειμένου να μειώνονται οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία. Αυτή είναι η κατάληξη της πολιτικής του «κόστους - οφέλους», όπου οι ασθενείς λογαριάζονται ως «κόστος» για το κράτος και ως «πελάτες» για τα νοσοκομεία - δημόσια και ιδιωτικά. Σύμφωνα με τέτοιους υπολογισμούς, ο κάθε ασθενής που εισάγεται σε ΜΕΘ «κοστίζει» στο ιταλικό Δημόσιο και τις περιφέρειες 1.500 ευρώ τη μέρα και κατά μέσο όρο οι ασθενείς με Covid-19 παραμένουν για 17 μέρες...

Βέβαια, πίσω από το σκεπτικό του Ιταλού «υπεύθυνου» Υγείας βρίσκεται μια «συμπαγής» και διαχρονική πολιτική, που στη διαχείριση της πανδημίας οδήγησε σε εκατομμύρια θανάτους, τόσο από Covid-19 όσο και από άλλα αίτια. Τα καπιταλιστικά κράτη δεν «σπατάλησαν» ούτε σεντ για πρόληψη, ουσιαστικά μέτρα προστασίας, για ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων Υγείας. Οι εμβολιασμοί καθυστερούν με δική τους μεγάλη ευθύνη και οι παλινωδίες τους στη διαχείριση της πανδημίας επιτείνουν το πρόβλημα. Στα δίκαια και επίμονα αιτήματα σωματείων και φορέων για ουσιαστικά μέτρα προστασίας, οι κυβερνήσεις απαντούν ότι είναι μεγάλο και αχρείαστο κόστος ακόμα και τα συχνά τεστ σε χώρους δουλειάς και Εκπαίδευσης, προκειμένου να μην επωμιστούν αυτό το κόστος οι κρατικοί προϋπολογισμοί και οι εργοδότες. Τώρα, για ακόμη μια φορά, στο πλαίσιο της ίδιας ακριβώς πολιτικής, αξιοποιούνται οι ανεμβολίαστοι για μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Υγείας και εμπέδωση της λογικής της ανταποδοτικότητας, αντί για καθολικές, δημόσιες και δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας για όλους. Δεν είναι άλλωστε καινούργια η συζήτηση. Εδώ και χρόνια διάφοροι «οικονομολόγοι της Υγείας» υπολογίζουν το «μεγάλο κόστος» που προκαλούν στα συστήματα Υγείας όσοι καπνίζουν, πίνουν αλκοόλ, είναι υπέρβαροι, ζουν με αρρύθμιστη πίεση ή ζάχαρο, και αντί να αναζητούν λύσεις στην πρόληψη και την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, «αναρωτιούνται» αν θα πρέπει να «ζουν σε βάρος των υπολοίπων»...

Προκειμένου να στηρίξει το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της Επικουρικής Ασφάλισης, η κυβέρνηση επιστράτευσε την ΟΝΝΕΔ, που συνδιοργανώνει εκδήλωση με τη Γραμματεία Εργαζομένων της ΝΔ και ομιλητή τον Κ. Χατζηδάκη. Ποιο είναι το σλόγκαν της εκδήλωσης; «Γιατί οι νέοι θέλουν νέα πράγματα»! Το λένε αυτό για ένα νομοσχέδιο που μυρίζει μούχλα και παλιατζούρα αιώνων! Που παραδίδει τους νέους απροστάτευτους στα νύχια των «αγορών», μετατρέποντάς τους από ασφαλισμένους σε «επενδυτές» και τις εισφορές τους σε «μάρκες» για τη χρηματιστηριακή ρουλέτα. Αφού πρώτα νομοθέτησαν το δεκάωρο και την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, σε συνέχεια των νόμων του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα γυρίζουν τη νέα γενιά πίσω στον ...19ο αιώνα και αποθεώνουν την ατομική ευθύνη στην Ασφάλιση και τη σύνταξη. Με τον νόμο για τις επικουρικές, η κυβέρνηση νομοθετεί το πιο βάρβαρο παρελθόν και επιδιώκει να αποσπάσει τη συναίνεση των νέων, αρπάζοντας τις εισφορές τους, που τις μετατρέπει σε καύσιμο για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Το νομοσχέδιο αυτό είναι τόσο «νέο», όσο και οι μισθοί των 300 και 400 ευρώ, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, η μερική απασχόληση και η μερική ζωή. Ολα αυτά δηλαδή που αποτελούν «κανονικότητα» για τους νέους στον σάπιο καπιταλισμό, αντί για σύγχρονα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που μπορούν να υπάρξουν, με βάση το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, την αξιοποίηση των επιτευγμάτων τους για τη λαϊκή ευημερία και όχι με κριτήριο το κέρδος. Οσα προσωπεία λοιπόν κι αν φορέσει η κυβέρνηση, όσο και αν επικαλεστεί το «νέο», δεν πρόκειται να ξεγελάσει τη νέα γενιά. Ο αντιδραστικός χαρακτήρας της γερασμένης πολιτικής τους δεν μπορεί να κρυφτεί.

1658 Πεθαίνει ο Αγγλος στρατιωτικός και πολιτικός Ολιβερ Κρόμγουελ, ηγέτης στον Εμφύλιο Πόλεμο κατά του βασιλιά Καρόλου του Α' και «Λόρδος Προστάτης» της Μ. Βρετανίας το 1653-1658.

1783 Η Βρετανία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία των πρώην αποικιών της, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Συνθήκη του Παρισιού).

1843 Ξεσπά στην Αθήνα το κίνημα της 3ης του Σεπτέμβρη, που εξαναγκάζει τον βασιλιά Οθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.

1929 Η Ασφάλεια συλλαμβάνει δύο συντάκτες, δύο τυπογράφους και έναν διορθωτή του «Ριζοσπάστη» με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

1939 Δύο μέρες μετά την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, η Βρετανία και η Γαλλία της κηρύσσουν τον πόλεμο, δίχως ωστόσο να ρίξουν τουφεκιά. Είναι ο λεγόμενος «παράξενος πόλεμος», ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου παράξενος, αφού οι ιμπεριαλιστές ευελπιστούσαν σε μια προέλαση της φασιστικής πολεμικής μηχανής προς Ανατολάς (δηλαδή τη Σοβιετική Ενωση).

1943 Γενική απεργία προκηρύσσεται στη Βέροια κατά της ομηρίας, της τρομοκρατίας και της υποχρεωτικής εργασίας. Ολοι οι χώροι δουλειάς νεκρώνουν, ενώ οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν από διαδηλωτές.

1943 Μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της Σικελίας αρχίζει η απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Βρετανίας και Καναδά) στην κυρίως Ιταλία. Την ίδια μέρα η Ιταλία συνθηκολογεί και ο πόλεμος συνεχίζεται με τις γερμανικές δυνάμεις που παραμένουν στην ιταλική χερσόνησο.

1954 Η κυβέρνηση Παπάγου ανακοινώνει τη σύλληψη άνω των 60 στελεχών του ΚΚΕ (μεταξύ των οποίων ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο Λεωνίδας Τζεφρώνης, ο Κυριάκος Τσακίρης κ.ά.). Ο Γ. Παπανδρέου συγχαίρει τα Σώματα Ασφαλείας.

1954 Πεθαίνει η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη.

1974 Ιδρύεται το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).

1984 Πεθαίνει ο κομμουνιστής ηθοποιός Μάνος Κατράκης.