Οπως και να έχει, το συμπέρασμα είναι ένα: Ο νόμος για τον κατώτερο μισθό, που ψήφισε η ΝΔ και με τυμπανοκρουσίες εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, φτιάχθηκε για να κρατάει παγωμένο και να μειώνει τον κατώτερο μισθό, όχι να τον αυξάνει, πόσο μάλλον να τον προσαρμόζει στις ανάγκες των εργαζομένων. Ετσι και σήμερα, η όλη συζήτηση δεν αφορά το πότε και πόσο θα αυξηθεί ο κατώτερος μισθός, αλλά το για πόσο ακόμα θα παραμένει στα σημερινά άθλια επίπεδα, με κριτήριο τις λεγόμενες «αντοχές της οικονομίας» και τις ανάγκες των επιχειρήσεων, αφού είναι γνωστό ότι ο κατώτερος μισθός τραβάει προς τα κάτω και τον μέσο μισθό. Γι' αυτό ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες διαχρονικά «χορηγίες» της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική τους σύμπλευση στην πολιτική που καθηλώνει τους μισθούς και συνθλίβει δικαιώματα.

Πρόσφατη έρευνα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής διαπιστώνει το χάσμα που μεγαλώνει ανάμεσα στις αξίες που παράγει ένας εργαζόμενος με τη δουλειά του και τον μισθό με τον οποίο πληρώνεται. Οι συγγραφείς της έρευνας διαπιστώνουν πως το μέσο ωρομίσθιο των Αμερικανών εργαζομένων έχει παραμείνει καθηλωμένο από το 1979 έως και το 2017, την περίοδο δηλαδή που καλύπτει η έρευνα, καθώς η εξέλιξή του δεν συμβαδίζει με την αύξηση της παραγωγικότητας. Ο μέσος εργαζόμενος στις ΗΠΑ το 2017 αμειβόταν με 23 δολάρια την ώρα, ποσό που σύμφωνα με τους συγγραφείς θα έπρεπε να είναι 10 δολάρια υψηλότερο, εάν οι μισθοί συμβάδιζαν με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Μάλιστα, όπως σημειώνει η έρευνα, η «επιβράδυνση της αύξησης των μισθών (...) δημιουργήθηκε κυρίως μέσω εσκεμμένων πολιτικών αποφάσεων», αλλά και ως αποτέλεσμα της αυξημένης ανεργίας και της μείωσης της συμμετοχής των εργαζομένων στα συνδικάτα. Αν και η έρευνα έχει στόχο να εντοπίσει τις πηγές των «ανισοτήτων» στην αμερικανική αγορά εργασίας και να προτείνει λύσεις για τη θωράκιση της «κοινωνικής συνοχής» στην εποχή Μπάιντεν, εντούτοις τα στοιχεία της επιβεβαιώνουν την ένταση της εκμετάλλευσης στις ΗΠΑ, αλλά και τον πλούτο που συσσώρευσαν τα μονοπώλια όλες τις προηγούμενες δεκαετίες και αποτέλεσε προσάναμμα για τις αλλεπάλληλες καπιταλιστικές κρίσεις.

Διαδικτυακή ημερίδα με θέμα «Ιατρικές Συσκευές: Από το Εργαστήριο στην Αγορά», με στόχο τη «διασύνδεση της ακαδημαϊκής κοινότητας με εξειδικευμένα στελέχη της αγοράς για την ανάπτυξη εξελιγμένων ιατρικών και παραϊατρικών συσκευών και τη μεταφορά τεχνολογίας», οργανώθηκε τις προάλλες υπό την αιγίδα της διοίκησης του ΑΠΘ, που συνεχίζει να «λανσάρει» το ερευνητικό έργο του ιδρύματος στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Μάλιστα, όπως ειπώθηκε στην ημερίδα, «οι στοχευμένες δράσεις διασύνδεσης της κοινότητας με την κοινωνία πρόκειται να ενταθούν σε όλα τα επιστημονικά πεδία στα οποία το ΑΠΘ ξεχωρίζει». Αυτές είναι λοιπόν οι προτεραιότητες της κυβέρνησης και της διοίκησης του ΑΠΘ, την ώρα που οι φοιτητές του Τμήματος Ιατρικής, μετά από έναν χρόνο χωρίς καθόλου μαθήματα και έναν μήνα πριν την έναρξη της εξεταστικής, δεν έχουν πάρει συγγράμματα πολλοί απ' αυτούς, ούτε γνωρίζουν πώς θα εξεταστούν, ενώ οι κλινικές έχουν ξεκινήσει μονάχα για το πέμπτο έτος, με τους φοιτητές να μπαίνουν στις κλινικές χωρίς να έχουν κάνει εμβόλιο! Ολα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους ομίλους που περιμένουν να βάλουν στο χέρι την καινοτόμα πανεπιστημιακή έρευνα και τις πρυτανικές αρχές - ντίλερ, που δεν κρατιούνται να τους την παραδώσουν με το αζημίωτο.

1824 Γεννιέται ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, πολιτικός και πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1864 Πεθαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας Ναθάνιελ Χόθορν.

1890 Γεννιέται ο Χο Τσι Μινχ (ψευδώνυμο του Νγκουέν Τατ Τχαν), επιφανής προσωπικότητα του βιετναμέζικου και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Μετά τη νίκη της επανάστασης, τον Αύγουστο του 1945, εξελέγη πρωθυπουργός και στη συνέχεια Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. Υπό την καθοδήγησή του, ο λαός του Βιετνάμ διεξήγαγε τον σκληρό αγώνα κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ και κατήγαγε περιφανή νίκη. Πέθανε το 1969.

1895 Πεθαίνει ο Κουβανός ποιητής, φιλόσοφος και επαναστάτης Χοσέ Μαρτί, ηγέτης του κινήματος της ανεξαρτησίας της Κούβας από τους Ισπανούς αποικιοκράτες. Εκτοτε, ο Χοσέ Μαρτί αναδείχθηκε σε σύμβολο του αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού, όχι μόνο για τους Κουβανούς αλλά για όλη τη Λατινική Αμερική.

1925 Γεννιέται ο Μάλκολμ Χ (Μάλκολμ Λιτλ το πραγματικό όνομά του, Ελ Χάτζι Μαλίκ Ελ Σαμπάζ το μουσουλμανικό του), ο Αμερικανός μουσουλμάνος ηγέτης και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δολοφονήθηκε στις 21/2/1965.

1927 Δημοσιεύονται στον «Ριζοσπάστη» οι «Θέσεις του αγκίτ - προπ (τμήματος ζύμωσης και προπαγάνδας) για την κινεζική επανάσταση». Στις θέσεις αυτές γίνεται έκθεση της ανάπτυξης του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην Κίνα και των σχεδίων του διεθνούς ιμπεριαλισμού να πνίξει το κίνημα αυτό με επέμβασή του. Το ΚΚΕ εκδηλώνει την αλληλεγγύη του προς τον αγωνιζόμενο κινεζικό λαό και ρίχνει το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από την Κίνα! Ζήτω η κινεζική επανάσταση!».

1928 Γεννιέται ο Πολ Ποτ (πραγματικό όνομα Σαλόθ Σαρ), ηγέτης των «Ερυθρών Χμερ» και πρωθυπουργός της Καμπότζης το 1976 - 1979.

1929 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» ανακοίνωση της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας που καταγγέλλει τη δολοφονία από την αστυνομία του Ντιούρο Ντιάκοβιτς, Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας και μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς, και του Γραμματέα της Εργατικής Βοήθειας Γιουγκοσλαβίας Νικόλα Χετσίμοβιτς.

1934 Εγκαθιδρύεται στη Βουλγαρία με πραξικόπημα στρατιωτική - φασιστική δικτατορία.

1941 Το Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ και μια σειρά πατριωτικές οργανώσεις συνενώνονται σε Σύνδεσμο Αγώνα (Βιέτ Μιν) για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ.

1960 Η κυβέρνηση Καραμανλή στήνει σειρά δικών στα έκτακτα Στρατοδικεία, με κατηγορούμενους στελέχη του ΚΚΕ. Στο εδώλιο κάθονται στελέχη και μέλη του Κόμματος, με την κατηγορία ότι «δραπετεύσαντες εις το σιδηρούν παραπέτασμα επεδίδοντο εις την συγκέντρωσιν πληροφοριών στρατιωτικής φύσεως και την δι' ασυρμάτων μετάδοσίν τους εις την ηγεσίαν του ΚΚΕ και την βουλγαρικήν υπηρεσίαν πληροφοριών». Ανάμεσα στους κατηγορούμενους και ο Χαρίλαος Φλωράκης. Τη νύχτα της 19ης προς 20ή Μάη, το Στρατοδικείο καταδικάζει σε ισόβια τους Χ. Φλωράκη, Κώστα Λουλέ, Κυριάκο Τσακίρη, Μήτσο Δάλλα, Γιώργο Κουτρούκη και την Πολυξένη Χρυσοχοΐδου.