«Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, δεν είναι;». Η ...«αθώα» αυτή απορία εκφράζεται από ρωσικές διπλωματικές πηγές στην Αθήνα και έρχεται ως απάντηση σε ερώτημα που τίθεται τι θα πράξει η Μόσχα σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης. Για τη δε χλιαρή, όπως κρίνουν διάφοροι, αντίδραση της Ρωσίας στη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί, Ρώσοι παράγοντες στην Αθήνα παραπέμπουν στην προηγούμενη αναγνώριση της αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κρίνοντας ότι έγινε καθ' υπόδειξη των Αμερικανών, για να αδυνατίσει παραπέρα την ρωσική επιρροή στο Κίεβο. Οσο για την πώληση «S-400» στην Αγκυρα, την υπερασπίζονται, αντιτείνοντας ότι η Ελλάδα έχει «S-300», όπλο παρόμοιο όπως υποστηρίζουν, μαζί και άλλα σύγχρονα όπλα ρωσικής παραγωγής. Το νόημα; Θερίζεις ό,τι σπέρνεις... Ενα κουβάρι που μπλέκεται ολοένα και περισσότερο, όσο κλιμακώνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες από Λιβύη και Συρία μέχρι Μαύρη Θάλασσα και Καύκασο, για τον έλεγχο σε αγορές, πλουτοπαραγωγικές πηγές και διαύλους. Τα περί «πολυδιάστατης» πολιτικής, το παιχνίδι με αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά κέντρα, η ταύτιση με ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η αναγνώριση ως «εχθρών» των αντιπάλων των ΝΑΤΟικών «συμμάχων» μας... Ολα αυτά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τα πληρώνουν οι λαοί!

Η γερμανική εφημερίδα «Bild» σε χτεσινό της δημοσίευμα αναφέρει ότι η καγκελάριος Μέρκελ με παρέμβασή της απέτρεψε την τελευταία στιγμή μια στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Το θέμα έγινε γαϊτανάκι στα ελληνικά ΜΜΕ και παρόλο που επίσημα διαψεύστηκε από γερμανικής πλευράς ότι Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν στα πρόθυρα πολέμου, εντούτοις το Βερολίνο παραδέχτηκε την παρέμβασή του, της οποίας - θυμίζουμε - είχε προηγηθεί λίγες μέρες πριν πρωτοβουλία του για τριμερή συνάντηση. Είναι λοιπόν φανερό ότι η Γερμανία επιδιώκει όλο και μεγαλύτερο ρόλο στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Οχι ότι ήταν απούσα από τις εξελίξεις και αντιπαραθέσεις, αλλά αυτό που φαινόταν το προηγούμενο διάστημα ήταν ότι παρακολουθούσε από κάποια απόσταση τις κινήσεις των ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, Γαλλίας, Ισραήλ κ.ά. Τώρα, όμως, όλο και περισσότερο δίνει βάρος στις ευρωτουρκικές σχέσεις, μέσα στις οποίες εντάσσει και τα Ελληνοτουρκικά. Και μπορεί εδώ «δικοί μας» εκπρόσωποι της αστικής τάξης να χαίρονται για τις γερμανικές παρεμβάσεις, από την πλευρά του λαού όμως μάλλον θα πρέπει να υπάρξει ανησυχία. Γιατί όσο τα Ελληνοτουρκικά περιπλέκονται στο κουβάρι ευρύτερων ανταγωνισμών και αντιθέσεων στην περιοχή, τόσο μεγαλύτεροι είναι οι κίνδυνοι στους οποίους είναι εκτεθειμένοι οι λαοί, και ο δικός μας, κάτι που έχει διδάξει πολλές φορές τραγικά η Ιστορία.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε διεκδικεί και η Τουρκία ρόλο, με βάση το πολιτικό και στρατιωτικό της βάρος. Μιλώντας στο αμερικανικό περιοδικό «Politico», o Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου μνημόνευσε την πρόσφατη επισήμανση Μπορέλ ότι «η Ανατολική Μεσόγειος είναι περιοχή κρίσιμης σημασίας για την Ευρώπη», σημειώνοντας ότι το ίδιο ισχύει και για την Αγκυρα. Διαμαρτυρόμενος δε για τις «απαράδεκτες», «μαξιμαλιστικές» και «μονομερείς διεκδικήσεις» Ελλάδας και Κύπρου, περιέγραψε την ετοιμότητα της Αγκυρας για διάλογο και ταυτόχρονα εξέφρασε την απογοήτευσή της για «μια αναδυόμενη προσπάθεια εξύβρισης και απομόνωσης της Τουρκίας μέσω μη βιώσιμων πολιτικών», ενώ παρατήρησε ακόμα ότι «απογοητευτήκαμε από την πορεία των ενταξιακών μας διαπραγματεύσεων αλλά και την επομένη του αποτυχημένου πραξικοπήματος το 2016». «Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από τη δίνη που μας φέρνει τον έναν απέναντι στον άλλον», συνέχισε ο Τούρκος ΥΠΕΞ και συμπλήρωσε: «Η Ευρώπη χρειάζεται εποικοδομητικές στρατηγικές, που θέτουν σε προτεραιότητα φόρμουλες συνεργασίας με την Τουρκία, αμοιβαίου οφέλους (win - win), αντί για αντιδραστικά βήματα σε βάρος της αλληλεγγύης της ΕΕ και στενόμυαλες προσδοκίες λίγων χωρών». Δεν κολλάνε άραγε όλα αυτά με τις επανειλημμένες δηλώσεις στελεχών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ότι η Τουρκία είναι «κρίσιμος εταίρος» στην περιοχή;

1783 Γεννιέται ο Βενεζουελάνος στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης Σιμόν Ντε Μπολιβάρ, που έγινε σύμβολο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Λατινικής Αμερικής κατά των Ισπανών.

1879 Πεθαίνει ο ποιητής και πολιτικός Αριστοτέλης Βαλαωρίτης.

1923 Υπογράφεται στη Λοζάνη η ομώνυμη Συνθήκη μεταξύ της Τουρκίας και των δυνάμεων της Αντάντ. Η νέα συνθήκη κατήργησε ουσιαστικά την προηγούμενη των Σεβρών (1920). Η Τουρκία ανέκτησε μια σειρά εδαφών (την Ανατολική Θράκη, τη ζώνη της Σμύρνης, τη διεθνοποιημένη ζώνη των Στενών κ.ά.), ενώ συμφωνήθηκε και ανταλλαγή πληθυσμών με την Ελλάδα.

1929 Δημοσιεύεται έκκληση της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας για την ενίσχυση του ελληνικού λαού στην πάλη του κατά του «Ιδιώνυμου».

1934 Δημοσιεύεται ο πεντάχρονος απολογισμός του «Ιδιώνυμου»: Επί κυβέρνησης Ελ. Βενιζέλου δολοφονήθηκαν 27 εργάτες και αγρότες, συνελήφθησαν 13.050, από τους οποίους οι 2.400 καταδικάστηκαν συνολικά σε 2.054 χρόνια φυλακής και 884 χρόνια εξορίας. Στον πειθαρχικό ουλαμό Καλπακίου στάλθηκαν 120 κομμουνιστές φαντάροι. Επί κυβέρνησης Κ. Τσαλδάρη δολοφονήθηκαν 10 εργάτες και αγρότες, συνελήφθησαν 3.725, από τους οποίους οι 785 καταδικάστηκαν συνολικά σε 570 χρόνια φυλακής και 436 χρόνια εξορίας. Στο Καλπάκι στάλθηκαν 54 φαντάροι. Βασανίστηκαν επίσης 300 πολίτες, τραυματίστηκαν 305, απαγορεύτηκαν 160 συγκεντρώσεις, διαλύθηκαν βίαια άλλες 128, ενώ έγιναν και 138 επιδρομές σε γραφεία σωματείων, τυπογραφεία κ.λπ.

1943 Οντας στα πρόθυρα της στρατιωτικής και οικονομικής κατάρρευσης, το Μεγάλο Συμβούλιο της φασιστικής Ιταλίας ψηφίζει την απομάκρυνση του Μπενίτο Μουσολίνι από την εξουσία και τη μεταφορά ορισμένων από τις εξουσίες του στον βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ. Την επομένη, ο ίδιος ο Μουσολίνι θα συλληφθεί.

1944 Στις 23 και 24 Ιούλη, δυνάμεις του Ι Συντάγματος του ΕΛΑΣ αντιμετωπίζουν το μηχανοκίνητο τάγμα του Μπουραντά και ταγματασφαλίτες που έκαναν επιδρομή στην Καλλιθέα, και τους απωθούν. Στις 24/7, 1.000 περίπου Γερμανοί και ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την Καλλιθέα και τους γύρω συνοικισμούς για να πιάσουν ομήρους. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν με τον ΕΛΑΣ, μια ομάδα 8 ΕΛΑΣιτών περικυκλώθηκαν στο σπίτι αρ. 10 της οδού Μπιζανίου και επί 5 ώρες απέκρουαν τις επιθέσεις του εχθρού, απορρίπτοντας κάθε πρόταση για παράδοση. Ολοι προτίμησαν να πέσουν νεκροί: Ο Γιάννης Ιωακειμίδης (17 ετών), ο Σπύρος Πουλημένος (17 ετών), ο Δημήτρης Γαλάτσος (19 ετών), ο Δημήτρης Βασιλειάδης (19 ετών), ο Ιορδάνης Παπαδόπουλος (20 ετών), ο Στέλιος Βιτζέντζος (20 ετών), ο Γιώργης Γυμνόπολος (21 ετών) και ο Γαβριήλ Μυριδινός (25 ετών). Την επομένη, πάνω από 3.000 λαού πήραν μέρος στην κηδεία των ηρώων της οδού Μπιζανίου. Ο κόσμος, που στην πορεία πολλαπλασιάστηκε, στάθηκε γονατιστός και έψαλε το πένθιμο εμβατήριο.

1953 Αρχίζει στο διαρκές στρατοδικείο Αθηνών η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη. Μαζί του δικάστηκε ερήμην σύσσωμη σχεδόν η ηγεσία του ΚΚΕ και μια σειρά άλλα στελέχη. Παρά την προσπάθεια των Αρχών να εκμεταλλευτούν την άδικη κατηγορία του Κόμματος και να αξιοποιήσουν τη δίκη εναντίον του, ο Πλουμπίδης παρέμεινε αταλάντευτος, υπερασπιζόμενος το ΚΚΕ και δίνοντας ένα υπέροχο παράδειγμα ήθους, αρετής και αυτοθυσίας.

1966 Οι «6» της ΕΟΚ καταλήγουν σε συμφωνία για την οργάνωση της αγοράς και των τιμών των αγροτικών προϊόντων της Κοινότητας.

1967 Επεισοδιακή επίσκεψη του Ντε Γκολ στο Κεμπέκ, όπου ο Γάλλος Πρόεδρος τάσσεται ανοιχτά υπέρ της ανεξαρτησίας της γαλλόφωνης αυτής περιοχής.

1968 Η Βρετανία αποφασίζει την εγκατάσταση δύο σμηνών βομβαρδιστικών «Βουλκάν», με δυνατότητα μεταφοράς πυρηνικών όπλων, στην Κύπρο.

1980 Πεθαίνει ο Βρετανός ηθοποιός Πίτερ Σέλερς.

1985 Οι Πρόεδροι των ΗΠΑ, Ρ. Ρίγκαν, και της Κίνας, Λι Ξινγιάν, υπογράφουν συμφωνία πυρηνικής συνεργασίας.