Από τις ενημερώσεις της κυβέρνησης για την πανδημία και τα δελτία των ειδήσεων ένα πράγμα δεν πρόκειται να ακουστεί ποτέ: Πόσοι εργαζόμενοι εκθέτουν καθημερινά τη ζωή τους σε κίνδυνο, πόσοι σακατεύονται από τις ελλείψεις σε μέτρα υγείας και ασφάλειας. Οι ελλείψεις αυτές υπήρχαν βέβαια και πριν από την πανδημία, στις σημερινές συνθήκες όμως της εντατικοποίησης μετατρέπουν σε πραγματικές «παγίδες» τους χώρους δουλειάς. Αυτό επιβεβαιώνουν και οι καταγγελίες που συνεχίζονται αμείωτες για «ατυχήματα» που βάζουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα, ακόμα και τη ζωή των εργαζομένων σε επιχειρήσεις που συνεχίζουν τη λειτουργία τους. Οπως αυτό που έγινε τις προάλλες σε μεγάλο εργοστάσιο του Μετάλλου, όταν ανειδίκευτος εργάτης αναγκάστηκε να εκτελέσει εργασία ειδικευμένου συνεργείου, με αποτέλεσμα να εκσφενδονιστεί βίδα και από τύχη να μη χαθεί το μάτι του, αφού το εξάρτημα «προσγειώθηκε» στο φρύδι του. Σε αυτό, όπως και σε άλλα εργοστάσια, η εργοδοσία έδωσε το Πάσχα πριμ στους εργαζόμενους, ως «αναγνώριση της συνεισφοράς τους για την απρόσκοπτη λειτουργία του εργοστασίου» την περίοδο της πανδημίας. Για να συνεχίζεται όμως απρόσκοπτα η κερδοφορία των ομίλων, οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε κάθε λογής κινδύνους, εξαιτίας των ελλείψεων σε μέτρα προστασίας, της εντατικοποίησης, της εξάντλησης από τις υπερωρίες, όσοι συνεχίζουν να εργάζονται και δεν βρίσκονται σε κάποια αναστολή σύμβασης ή δεν έχουν ήδη απολυθεί. Και είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται για μια «έκτακτη» κατάσταση, αλλά για καθεστώς που ήρθε για να μείνει, στο φόντο της νέας καπιταλιστικής κρίσης, που θέλουν να φορτώσουν ξανά στους εργαζόμενους και το λαό.

Δημοσιεύματα ευρωπαϊκών ΜΜΕ καταγγέλλουν ότι το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, που εδρεύει στη Στοκχόλμη, υποτίμησε τον κίνδυνο της πανδημίας και παρουσίασε μια εξιδανικευμένη εικόνα, δυο μήνες πριν αυτή μετατραπεί σε εφιάλτη για τις περισσότερες χώρες - μέλη. «Ακόμα κι αν υπάρχουν πολλά άγνωστα πράγματα σχετικά με το 2019-nCoV, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τις απαραίτητες δυνατότητες για την πρόληψη και τον έλεγχο μιας επιδημίας μόλις εντοπιστούν περιπτώσεις», ανέφερε ο οργανισμός στις 25 Γενάρη, την περίοδο δηλαδή που η νόσος είχε κάνει την εμφάνισή της σε Κίνα, Αυστραλία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Ταϊβάν και Ταϊλάνδη. Το Κέντρο, από την πλευρά του, αποδίδει εκείνες τις εκτιμήσεις στην ανακρίβεια των στοιχείων που συγκεντρώνει από τα κράτη - μέλη, λέγοντας ότι αυτά άλλαξαν στην πορεία.

Οσο κι αν η αντίδραση στην πανδημία από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις έχει και τέτοιες πλευρές, η αντιπαράθεση στην ΕΕ για την «επάρκεια» ή όχι των μηχανισμών προειδοποίησης αφήνει ανέγγιχτη την ουσία και ρίχνει στάχτη στα μάτια για τις πραγματικές αιτίες των χιλιάδων θανάτων, που δεν είναι βέβαια οι όποιες «αστοχίες» στην πρόβλεψη, αλλά η απαράδεκτη κατάσταση στα συστήματα Πρόληψης και Υγείας των κρατών - μελών, η διαχείριση συνολικά της επιδημίας με κριτήριο τις ανάγκες της οικονομίας του κεφαλαίου και όχι του λαού. Οσο λοιπόν κι αν επιχειρείται τώρα να φτιαχτεί άλλοθι γι' αυτήν την άθλια πολιτική διαχείρισης της επιδημίας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, οι λαοί δεν πρέπει να «τσιμπήσουν», αλλά να αποδώσουν τις ευθύνες εκεί που πρέπει: Στο κράτος, στις κυβερνήσεις και τα άλλα αστικά κόμματα, που σε έκτακτες και «κανονικές» συνθήκες έχουν προτεραιότητα την προστασία των κερδών και όχι της υγείας, ακόμα και της ζωής των εργαζομένων και του λαού.

1616 Πεθαίνει στη Μαδρίτη ο συγγραφέας του «Δον Κιχώτη», Μιγκουέλ Θερβάντες.

1724 Γεννιέται ο Γερμανός ιδεαλιστής φιλόσοφος Ιμάνουελ Καντ.

1870 Γεννιέται ο Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, ο Λένιν (βλέπε σελ. 4-5).

1892 Πεθαίνει ο Γάλλος συνθέτης Εντουάρ Λαλό.

1894 Πεθαίνει ο πεζογράφος και ποιητής Κώστας Κρυστάλλης.

1912 Η «Πράβδα», το επίσημο όργανο του Κόμματος των Μπολσεβίκων, αρχίζει να εκδίδεται στην Αγία Πετρούπολη (μετέπειτα Λένινγκραντ).

1915 Η πρώτη μαζική επίθεση με χημικά αέρια στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Την εξαπέλυσαν οι Γερμανοί κατά τη δεύτερη μάχη του Υπρ, σκοτώνοντας πάνω από 6.000 στρατιώτες από τη Γαλλία και τις αποικίες σε 10 μόλις λεπτά. Πολύ περισσότεροι ήταν εκείνοι που τυφλώθηκαν.

1918 Διάταγμα του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού στην επαναστατημένη Ρωσία για την εθνικοποίηση του εξωτερικού εμπορίου.

1928 Σφοδρότατος σεισμός σημειώνεται στις 8.15 μ.μ. στην Κορινθία. Σκοτώνονται 20 άνθρωποι και 3.000 σπίτια καταστρέφονται.

1943 Στο Ανθοχώρι του Μετσόβου τμήματα του ΕΛΑΣ χτυπούν την ιταλική φρουρά που αριθμούσε 1.200 άντρες και απελευθερώνουν το Μέτσοβο.

1944 Στην Ιταλία σχηματίζεται κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Π. Μπαντόλιο με τη συμμετοχή των Χριστιανοδημοκρατών, των Κομμουνιστών και των Σοσιαλιστών. Το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συνέχισε να μετέχει σε διάφορες αστικές κυβερνήσεις έως το 1947, όταν μετά από κυβερνητική κρίση που προκάλεσε ο πρωθυπουργός Ντε Γκάσπερι, εκδιώχθηκε μαζί με τους Σοσιαλιστές. Η περίπτωση της Ιταλίας (καθώς και της Γαλλίας κ.ά. χωρών) εκείνη την περίοδο φανέρωνε το πρόβλημα στρατηγικής στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, με την απομάκρυνση μιας σειράς ΚΚ από τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης και τον εγκλωβισμό τους σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες κ.ο.κ.

1963 Πραγματοποιείται το Δ' Παμφοιτητικό Συνέδριο (22-28/4/1963), το οποίο αποφασίζει τη δημιουργία της Εθνικής Φοιτητικής Ενωσης Ελλάδος (ΕΦΕΕ). Βασικά αιτήματα ήταν το 15% για την Παιδεία, η διάλυση του Σπουδαστικό Τμήματος της Ασφάλειας, καθώς και της ΕΚΟΦ και των άλλων «παρακρατικών» οργανώσεων.