Πραγματική «πλειοδοσία» έκαναν κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το φορολογικό νομοσχέδιο τα αστικά κόμματα, αφού οι νέες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο που προβλέπει κρίθηκαν «ανεπαρκείς» από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25 και την Ελληνική Λύση, οι οποίοι κατέθεσαν τις δικές τους προτάσεις για προνόμια πάνω στα προνόμια. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα «θίχτηκε», επειδή - σύμφωνα με τον εισηγητή του - η κυβέρνηση θέλει να εμφανίζει «ότι εμείς οι κακοί ΣΥΡΙΖΑίοι είμαστε κατά της επιχειρηματικότητας, κατά των επιχειρήσεων». Και για να κάνει «ρελάνς» στην πρόβλεψη του νομοσχεδίου για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από το 28% στο 24%, κατέθεσε τροπολογία ώστε να μειώνεται σταδιακά και ο φορολογικός συντελεστής των κερδών κατά 1% κάθε χρόνο και μάλιστα αναδρομικά, από το 2019!

Αυτά είδε το ΚΙΝΑΛ και για να αποδείξει ποιος είναι ο αυθεντικός εκφραστής του... προοδευτικού χώρου, παρουσίασε τη δική του τροπολογία, που προβλέπει ότι «για κάθε 100 ευρώ που πληρώνει μία επιχείρηση για τους νεοπροσληφθέντες εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, απαλλάσσεται από τη φορολογία για 150 ευρώ». Πρότεινε επίσης «αυξημένους συντελεστές φορολογικής απόσβεσης επενδύσεων που εμπίπτουν στην 4η βιομηχανική επανάσταση», 5ετές πρόγραμμα πλήρους απαλλαγής από φόρους των νεοφυών επιχειρήσεων κ.ά. Από το «χορό» δεν έλειψε το ΜέΡΑ25, με τις προτάσεις για ακόμα μεγαλύτερες φοροελαφρύνσεις στα πράσινα «τρωκτικά» των ΑΠΕ, που είναι η αδυναμία του, ούτε και η Ελληνική Λύση, που αν και ψήφισε το νομοσχέδιο, ήθελε και το «κατιτίς παραπάνω», όπως τη μείωση του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων στο 20%. Να λοιπόν ποιες είναι οι... τεράστιες διαφορές τους: Τα εκατομμύρια που θα σκάσουν «ντούκου» στους επιχειρηματικούς ομίλους από τις θυσίες του λαού, την ίδια ώρα που κλοτσάνε το «τενεκεδάκι» των δικών του αναγκών, σε καπιταλιστική ανάπτυξη και κρίση.

Σε συνέδριο για την «ανάσχεση της φυγής νέων επιστημόνων» (brain drain) μίλησαν χτες ο υπουργός Εργασίας και άλλα κυβερνητικά στελέχη. Στην ομιλία του υπουργού περίσσεψαν οι πομπώδεις εκφράσεις για «μέρα ορόσημο» και σημαντική πρωτοβουλία του υπουργείου Εργασίας, υπό τον τίτλο «Rebrain Greece», που περιλαμβάνει γενναία επιδότηση των επιχειρήσεων με 70% του μισθού για 500 θέσεις επιστημόνων που θα επαναπατριστούν για να δουλέψουν στη χώρα, με ελάχιστο μισθό 3.000 ευρώ. Το ...ενδιαφέρον της, δηλαδή, για τη μετανάστευση των επιστημόνων μεταφράζεται σε παροχή τζάμπα εργατικού δυναμικού για τις επιχειρήσεις αιχμής, οι οποίες μόλις πρόσφατα, μέσω του ΣΕΒ, είχαν εκφράσει ανησυχίες για την αδυναμία τους να βρουν προσωπικό υψηλής ειδίκευσης από την εγχώρια αγορά εργασίας. Ακόμα όμως και έτσι, η απόφαση αυτή της κυβέρνησης αξιοποιείται για τη δημιουργία εντυπώσεων και αποπροσανατολισμό. Οι 500 νέοι που καλούνται να επιστρέψουν, με σχετικά υψηλό και επιδοτούμενο μισθό, είναι σταγόνα στον ωκεανό των 500.000 που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τη δεκαετία 2008 - 2017, διωγμένοι από την αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων, που συνεχίζει η σημερινή. Ολους αυτούς, αν αποφασίσουν ποτέ να γυρίσουν πίσω, τους περιμένει η «ευελιξία» για 6 στις 10 νέες θέσεις εργασίας και ένας μέσος μισθός 409,21 ευρώ μεικτά για τη μερική απασχόληση, που αφορά πλέον 700.000 εργαζόμενους. Αυτόν τον εργασιακό «παράδεισο» εγγυάται η κυβέρνηση στους νέους εργαζόμενους και μισθωτούς επιστήμονες και την ίδια ώρα «μπουκώνει» τις επιχειρήσεις με νέα προνόμια και επιδοτήσεις.

1790 Γεννιέται ο Αυστριακός περιηγητής και ιστορικός Γιάκομπ Φαλμεράγιερ.

1830 Γεννιέται η Αμερικανίδα ποιήτρια Εμιλι Ντίκινσον.

1893 Ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης δηλώνει από το βήμα της Βουλής το περιβόητο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».

1896 Πεθαίνει ο Σουηδός επιχειρηματίας και εφευρέτης Αλφρεντ Μπέρνχαρντ Νόμπελ, από τον οποίο πήραν το όνομά τους τα ομώνυμα βραβεία.

1904 Ο Ρώσος φυσιολόγος Ιβάν Παβλόφ τιμάται με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής.

1920 Στην Τσεχοσλοβακία κηρύσσεται γενική απεργία, στην οποία παίρνουν μέρος πάνω από 1.000.000 εργάτες. Η απεργία εξελίσσεται σε ένοπλη σύγκρουση με το στρατό. Οι εργάτες ηττώνται.

1928 Ξεκινά τις εργασίες του το 4ο Συνέδριο του ΚΚΕ (10-15/12/1928).

1941 Η Κίνα κηρύσσει τον πόλεμο στην Ιαπωνία, στη Γερμανία και στην Ιταλία.

1944 Ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει το 3ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο (Λεωφόρος Αλεξάνδρας) και το Νοσοκομείο Συγγρού, όπου είχαν ταμπουρωθεί 400 περίπου χωροφύλακες και άνδρες της Ορεινής Ταξιαρχίας. Ο ΕΛΑΣ κατέλαβε ακόμη τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά, ενώ σε μια ορμητική και αιφνιδιαστική επίθεση διέλυσε κυριολεκτικά τα βρετανικά φυλάκια στην πλατεία Καραμάνου. Οι αυξανόμενες ελλείψεις ωστόσο σε πυρομαχικά και οπλισμό έχουν αρχίσει ήδη να υπονομεύουν σε μεγάλο βαθμό τις επιχειρησιακές δυνατότητες του ΕΛΑΣ. Οι Λαϊκές Επιτροπές προχωρούν σε διανομή τροφίμων στον δοκιμαζόμενο λαό της Αθήνας και του Πειραιά. Η βρετανική Αεροπορία άνοιξε πυρ στην Καισαριανή την ώρα που ο κόσμος έκανε ουρά έξω από τους φούρνους. Ανάλογες επιθέσεις έγιναν σε Βύρωνα και Νέα Ελβετία, με τα θύματα να ξεπερνούν τους 100.

1951 Το εκλογοδικείο ακυρώνει την εκλογή 10 φυλακισμένων και εξόριστων βουλευτών της ΕΔΑ.

1959 Με κεντρικό σύνθημα «Να σπουδάσουν κι οι φτωχοί» πραγματοποιείται φοιτητική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας.

1963 Απονέμεται στον Γιώργο Σεφέρη το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το πρώτο Νόμπελ που κερδίζει Ελληνας.

1991 Στο Συμβούλιο Κορυφής στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας υιοθετείται το κείμενο για την ένωση της Ευρώπης. Είναι η περιβόητη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που δημιούργησε την ΕΕ στη θέση της ΕΟΚ. Υιοθετείται, επίσης, το κείμενο για την Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ). Την ίδια μέρα, η Ελλάδα γίνεται μέλος της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ). Το ΚΚΕ τάχθηκε εξαρχής κατά της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Στην απόφαση της ευρείας Συνόδου της ΚΕ του ΚΚΕ (16 - 17 Μάη 1992) αναφέρεται: «Το Κόμμα μας δεν μπορεί να συμφωνήσει με την αντίληψη του "μονόδρομου" και όταν μάλιστα είναι δεδομένη η 11χρονη αρνητική εμπειρία της χώρας από την ένταξη στην ΕΟΚ. Πρόκειται για αντίληψη που ταυτίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων και της χώρας με τα συμφέροντα και τις επιλογές του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Αντίληψη που καταδικάζει την Ελλάδα στο περιθώριο των πολιτικών που χαράσσουν οι ισχυροί της ΕΟΚ. Το όραμα της "Ενωμένης Ευρώπης", της Ευρώπης των μονοπωλίων, που συνενώνει και εμπνέει βιομηχάνους, εφοπλιστές, μεγαλεμπόρους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, "ΣΥΝ" και ο συγκεκριμένος στόχος "να μπούμε στο σκληρό πυρήνα της ΕΟΚ" δεν έχει καμιά σχέση με τα οράματα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης, των εργαζομένων».