Το «ηλεκτροσόκ» των αυξήσεων στα τιμολόγια του ρεύματος, που ετοιμάζει η κυβέρνηση, είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των συνεπειών που έχει για το λαό η στρατηγική της «απελευθέρωσης», που υλοποιούν με ευλάβεια όλες οι κυβερνήσεις. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αλληλοκατηγορούνται για τη σημερινή κατάσταση της ΔΕΗ ΑΕ και απειλεί ο ένας τον άλλο με εξεταστικές επιτροπές και δικαστήρια. Ομονοούν όμως στο στόχο του κεφαλαίου για μετατροπή της χώρας σε «κόμβο» Ενέργειας, την ίδια στιγμή που ο λαός παραλαμβάνει ακόμα πιο φουσκωμένους λογαριασμούς και καλείται να συμβιβαστεί με την ενεργειακή φτώχεια. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονται για τις επενδύσεις στην Ενέργεια, «καλωσορίζοντας» τα μονοπώλια και εγκαινιάζοντας αγωγούς, χαιρετίζοντας το αμερικανικό και γερμανικό ενδιαφέρον για «μπίζνες» στις ΑΠΕ, και την ίδια ώρα ο μεροκαματιάρης κάνει οικονομία ακόμα και στο ...θερμοσίφωνο! Ποτέ στην ιστορία δεν στριμώχτηκαν τόσοι ενεργειακοί κολοσσοί στην περιοχή, ποτέ δεν περνούσαν τόσοι αγωγοί από ξηρά και θάλασσα. Κι όμως, χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά δεν έχουν επαρκή πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο ούτως ή άλλως ο λαός πληρώνει πανάκριβα, επιβεβαιώνοντας ότι στα μονοπώλια πάνε τα κέρδη και στον ίδιο ο λογαριασμός της ανάπτυξης για το κεφάλαιο...

Την κατάργηση των δημοπρασιών ηλεκτρικού ρεύματος (ΝΟΜΕ), με τους οποίους η ΔΕΗ πρόσφερε τα προηγούμενα χρόνια ρεύμα κάτω του κόστους σε ανταγωνιστικούς επιχειρηματικούς ομίλους, προανήγγειλε ο υπουργός Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης. Θυμίζουμε ότι τα ΝΟΜΕ είχαν επιλεγεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να μειωθεί το ποσοστό της ΔΕΗ στην αγορά Ενέργειας, όπως προβλέπει η ευρωενωσιακή πολιτική της «απελευθέρωσης». Ο Κ. Χατζηδάκης έσπευσε παράλληλα να διαβεβαιώσει ότι «δεν είμαστε κυβέρνηση του βουνού» και «ζητούμενο είναι να πάμε στο "μοντέλο - στόχο"» που βάζει η ΕΕ με την πλήρη «απελευθέρωση», προαναγγέλλοντας την «πλήρη συμμόρφωση στις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις για την απελευθέρωση» μέχρι τα τέλη Οκτώβρη. Δικαιολόγησε μάλιστα τις αυξήσεις στο ρεύμα, το χαράτσωμα δηλαδή του λαού, με το επιχείρημα ότι η «εξυγίανση» της ΔΕΗ ΑΕ την κάνει πιο «ελκυστική» στους επενδυτές!

Δεν υπήρχε βέβαια καμιά αμφιβολία ότι η ΝΔ, έστω κι από άλλο δρομολόγιο, έχει τον ίδιο τερματικό σταθμό με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του «μπίζνες πλαν», όπως η «απόσυρση» λιγνιτικών μονάδων, στο όνομα της ανάπτυξης των ΑΠΕ «σε συνεργασία με άλλους ενεργειακούς παίκτες», οι απολύσεις - «εθελούσιες» των εργαζομένων, η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των δικτύων κ.ο.κ., είναι αποφάσεις που είτε δρομολογήθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ, είτε θα μπορούσαν άνετα να έχουν την υπογραφή του. Το ζητούμενο λοιπόν για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα δεν είναι να διαλέξουν το «δρομολόγιο» από το οποίο θα περάσει από πάνω τους ο «οδοστρωτήρας» της λεγόμενης «απελευθέρωσης», αλλά να βάλουν εμπόδια στην πολιτική του κεφαλαίου, να περάσουν στην αντεπίθεση για Ενέργεια - κοινωνικό αγαθό, για τις δικές τους ανάγκες.

1658 Πεθαίνει ο Αγγλος στρατιωτικός και πολιτικός Ολιβερ Κρόμγουελ, ηγέτης στον Εμφύλιο Πόλεμο κατά του βασιλιά Καρόλου του Α' και «Λόρδος Προστάτης» της Μ. Βρετανίας το 1653-1658.

1783 Η Βρετανία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία των πρώην αποικιών της, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Συνθήκη του Παρισιού).

1843 Ξεσπά στην Αθήνα το κίνημα της 3ης του Σεπτέμβρη, που εξαναγκάζει τον βασιλιά Οθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.

1929 Η Ασφάλεια συλλαμβάνει δύο συντάκτες, δύο τυπογράφους και έναν διορθωτή του «Ριζοσπάστη» με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

1939 Δύο μέρες μετά την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, η Βρετανία και η Γαλλία της κηρύσσουν τον πόλεμο, δίχως ωστόσο να ρίξουν τουφεκιά. Είναι ο λεγόμενος «παράξενος πόλεμος», ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου παράξενος, αφού οι ιμπεριαλιστές ευελπιστούσαν σε μια προέλαση της φασιστικής πολεμικής μηχανής προς ανατολάς (δηλαδή προς τη Σοβιετική Ενωση).

1943 Μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της Σικελίας, αρχίζει η απόβαση των Συμμαχικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Βρετανίας και Καναδά) στην κυρίως Ιταλία.

1943 Γενική απεργία κηρύσσεται στη Βέροια κατά της ομηρίας, της τρομοκρατίας και της υποχρεωτικής εργασίας. Ολοι οι χώροι δουλειάς νεκρώνουν, ενώ οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν από διαδηλωτές.

1954 Πεθαίνει η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη.

1954 Η κυβέρνηση Παπάγου ανακοινώνει τη σύλληψη πάνω από 60 στελεχών του ΚΚΕ (μεταξύ των οποίων ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο Λεωνίδας Τζεφρώνης, ο Κυριάκος Τσακίρης κ.ά.). Ο Γ. Παπανδρέου συγχαίρει τα Σώματα Ασφαλείας.

1974 Ιδρύεται το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).

1984 Πεθαίνει ο κομμουνιστής ηθοποιός Μάνος Κατράκης. Στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής Κατοχής και στα χρόνια του Εμφυλίου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της Αντίστασης. Απολύεται από το Εθνικό Θέατρο για τις ιδέες του, συλλαμβάνεται, του ζητούν να υπογράψει δήλωση, αρνείται και εξορίζεται στην Ικαρία, στη Μακρόνησο και τον Αη Στράτη, μέχρι το 1952. Αλλά και αργότερα ήταν πάντα από τους πρώτους σε όλους τους λαϊκούς αγώνες και πάντα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μέχρι τον θάνατό του. Σε εποχές γενικού ξεπουλήματος, ο Μάνος Κατράκης, είτε με το λόγο του «Προμηθέα», είτε με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις διεκδικήσεις του ΚΚΕ, τίποτε άλλο δεν επιζητούσε από το να υπηρετήσει τον άνθρωπο. «Η ζωή άρχισε από τότε που μπήκα στο Κόμμα μου», είχε πει ο ίδιος. «Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για το κόμμα, για τις εκατοντάδες χιλιάδες τους συντρόφους, που αποτελούν τον κορμό του μεγάλου δέντρου του μέλλοντος. Από αυτό αντλούμε όλη τη δύναμη για την τελική δικαίωση των αγώνων και θυσιών του λαού μας. Από τη ζωοδότρα πηγή αυτού του λαού παίρνουμε εμείς οι καλλιτέχνες το υλικό, που το κάνουμε λόγο, εικόνα, ποίηση, μουσική, θέατρο και ό,τι άλλο βοηθά στην καλυτέρευση του νου και της ψυχής».