Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανοίξει την ηλεκτρονική πλατφόρμα για τις 120 δόσεις (και ακόμα λιγότερες για την Εφορία), τα στοιχεία για τη συσσώρευση νέων χρεών, από λαϊκά νοικοκυριά που βογκούν εξαιτίας της φοροληστείας, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: Οτι όσο παραμένει ανέγγιχτο το αντεργατικό πλαίσιο που δημιούργησαν με τους νόμους τους η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου, ακόμα και τα ελάχιστα που νομοθετεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από την πίεση των αγώνων και της λαϊκής δυσαρέσκειας για την πολιτική της, είναι δώρο άδωρο για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Για παράδειγμα, μόνο το Μάρτη έμειναν απλήρωτοι φόροι που προσεγγίζουν το μισό δισ. ευρώ! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τον ίδιο μήνα αυξήθηκε και ο συνολικός αριθμός των οφειλετών εναντίον των οποίων η φορολογική διοίκηση έχει επιβάλει μέτρα αναγκαστικής είσπραξης. Συγκεκριμένα, έφτασαν το Μάρτη σε 1.196.535, παρουσιάζοντας μέσα σε ένα μήνα αύξηση κατά 10.155. Δηλαδή, κάθε εργάσιμη ημέρα, η φορολογική διοίκηση επέβαλε κατασχέσεις σε περίπου 470 οφειλέτες. Με άλλα λόγια, τα λαϊκά νοικοκυριά συνεχίζουν να στενάζουν από τη φορολεηλασία που καλπάζει, και ταυτόχρονα εκβιάζονται από το νόμο για τις κατασχέσεις, που «ζει και βασιλεύει» επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αλλη μια απόδειξη ότι τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός από τις ψευτοπαροχές του ΣΥΡΙΖΑ, αν ο ίδιος δεν γκρεμίσει με τη συμμαχία και την πάλη του όλο το αντιλαϊκό πλαίσιο που φόρτωσαν στο σβέρκο του, αν δεν αντεπιτεθεί με ισχυρό ΚΚΕ, κάνοντας ένα βήμα και με την ψήφο του στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής.

Στον απόηχο της αντιπαράθεσης κυβέρνησης - ΝΔ, όπου ο ένας πλειοδοτεί για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας των νοσοκομείων και ο άλλος υπερασπίζεται τάχα τον δημόσιο χαρακτήρα τους, ασθενείς και υγειονομικοί αναρωτιούνται πραγματικά αν ζουν σε άλλο πλανήτη. Τι άλλο να υποθέσει κανείς ακούγοντας την κυβέρνηση να καταγγέλλει τις «συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία», όταν η ίδια διατηρεί και έχει εμπλουτίσει τους νόμους για τη λειτουργία των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τους κάθε λογής ιδιώτες να αλωνίζουν; Σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα δεν είναι η λειτουργία του νοσοκομείου στη Σαντορίνη; Της Πολυκλινικής στο Ολυμπιακό Χωριό; Οι εργολάβοι, που έχουν αναλάβει διάφορες λειτουργίες των νοσοκομείων και τους οποίους η κυβέρνηση αποσύρει τώρα μερικώς, μετατρέποντας το ίδιο το νοσοκομείο σε εργολαβική εταιρεία, τι είναι; Τα απογευματινά ιατρεία, που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια; Τα έσοδα των νοσοκομείων που προέρχονται από την επιχειρηματική δραστηριότητα, τι είναι; Ολα τα παραπάνω θεσμοθετήθηκαν από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό, μόνο απέχθεια και αποστροφή θα πρέπει να προκαλεί στο λαό ο καβγάς τους πάνω σε τέτοιες κάλπικες διαχωριστικές γραμμές.

Αφού από το 2012 μέχρι το 2015 έγιναν ντεκόρ των διαφόρων ΣΥΡΙΖΑίικων παιχνιδιών για τη συγκρότηση της «πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης», αφού διαδήλωναν στο πλευρό της κυβέρνησης την περίοδο της «περήφανης διαπραγμάτευσης», την ώρα δηλαδή που αυτή διαπραγματευόταν νέα μνημόνια στις Βρυξέλλες, αφού πάτησαν την μπανανόφλουδα του δημοψηφίσματος και συνέβαλαν σε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ... τώρα ζητάνε τα ρέστα από το ΚΚΕ! Ο λόγος για τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που στο φόντο των πολιτικών τους αδιεξόδων και αντιλαμβανόμενοι ότι δεκάδες τίμιοι αγωνιστές και αγωνίστριες τους γυρίζουν την πλάτη, επέλεξαν να αναγορεύσουν το ΚΚΕ σε κύριό τους αντίπαλο σε αυτές τις εκλογές. Δεν εξηγούνται αλλιώς ούτε τα αφιερώματα του «ΠΡΙΝ», ούτε το γεγονός ότι έβγαλαν ολόκληρη αφίσα βάζοντας στο στόχαστρο το Κόμμα. Μοιάζουν πανικόβλητοι, προφανώς γιατί πολλαπλασιάζονται οι δυνάμεις αυτές που συνειδητοποιούν ότι οι θέσεις και η δράση του ΚΚΕ δικαιώνονται αυτά τα χρόνια και παρά τις επιφυλάξεις και διαφορές επιλέγουν τον δρόμο συσπείρωσης μαζί του. Ομως, για άλλη μια φορά οι ιθύνοντες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το μόνο που καταφέρνουν με τη συκοφαντικού χαρακτήρα επίθεση στο ΚΚΕ, είναι να παίζουν το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ... Να βάζουν δηλαδή εμπόδια στον απεγκλωβισμό δυνάμεων από την «κυβερνώσα αριστερά», στη λογική τού όλοι ίδιοι είναι! Ευτυχώς είναι πολλοί πια αυτοί που δεν τσιμπάνε...

1864 Τα Επτάνησα περνούν από τους Βρετανούς στην κυριαρχία του ελληνικού κράτους.

1865 H παράταξη του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου κερδίζει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο νέο Κοινοβούλιο που προέκυψε από τις εκλογές της 14ης έως 17ης Μάη.

1877 Η Ρουμανία ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος.

1904 Ιδρύεται στο Παρίσι η Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FIFA).

1921 Η Ρωσική Σοβιετική Ομόσπονδη Σοσιαλιστική Δημοκρατία και η Γεωργία υπογράφουν συμφωνία για ένωση.

1923 Το Εθνικό Συμβούλιο του ΣΕΚΕ (Κ) καταδικάζει και ακυρώνει τις αποφάσεις της Α' Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του 1922, όπου είχε επικρατήσει η δεξιά οπορτουνιστική γραμμή περί «μακράς νομίμου υπάρξεως».

1923 Στο ενωτικό συνέδριο της 2ης και της 2½ Διεθνούς, στο Αμβούργο, ιδρύεται η Σοσιαλιστική Εργατική Διεθνής.

1927 Ο Αμερικανός Τσαρλς Λίντμπεργκ γίνεται ο πρώτος πιλότος που διασχίζει με αεροπλάνο τον Ατλαντικό.

1942 Στη Σπερχειάδα της Φθιώτιδας, ο Αρης Βελουχιώτης ορκίζει τους πρώτους μαχητές του ΕΛΑΣ.

1945 Σε ηλικία 45 χρόνων, ο άλλοτε αρχηγός των SS και της Γκεστάπο, Χάινριχ Χίμλερ, αυτοκτονεί στη φυλακή, προκειμένου να μη δικαστεί.

1948 Το απόσπασμα Σουλίου του ΔΣΕ (διοικητής Χρόνης Βάης-Αχιλλέας Πετρίτης, πολιτικός επίτροπος Νίκος Φίνογλου-Γερονίκος), που είχε συγκροτηθεί μόλις το Φλεβάρη στα μετόπισθεν του εχθρού στην πολιορκημένη Μουργκάνα, πετυχαίνει μεγάλη νίκη καταλαμβάνοντας την κωμόπολη της Παραμυθιάς και τα γύρω χωριά. Οι κυβερνητικές δυνάμεις που κινητοποιήθηκαν για να το παγιδέψουν και να το καταστρέψουν δεν τα κατάφεραν. Τουναντίον, οι μαχητές του ΔΣΕ πέτυχαν αλλεπάλληλες νίκες το επόμενο διάστημα, στους Μπαουσούς Ιωαννίνων (διαλύοντας μια ίλη ιππικού), στα υψώματα της Λίππας (κατά της διοίκησης της 76 Tαξιαρχίας), από τη Φιλιππιάδα έως τα περίχωρα της Πρέβεζας κ.α. Ακολούθως, το απόσπασμα Σουλίου του ΔΣΕ μετονομάστηκε τιμητικά σε 159 Επίλεκτη Ταξιαρχία.

1981 Ξεκινά η 14χρονη προεδρία του Φρανσουά Μιτεράν στη Γαλλία.

1991 Ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ρατζίβ Γκάντι δολοφονείται κατά τη διάρκεια προεκλογικής περιοδείας. Ηταν γιος της πρωθυπουργού Ιντιρα Γκάντι, που επίσης δολοφονήθηκε.