Τετάρτη 18 Απρίλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επιχείρηση παραπληροφόρησης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση έχει πάρει τις αποφάσεις της - τουλάχιστον στους βασικούς άξονες - για την αντεργατική αναμόρφωση του ασφαλιστικού. Αυτό, λοιπόν, που την ενδιαφέρει στο εξής είναι πώς θα χειραγωγήσει την κοινή γνώμη, πώς θα παραπληροφορήσει και παραπλανήσει, ώστε να διασπάσει τους εργαζόμενους και να καταφέρει να επιβάλει τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της. Βασικό «επιχείρημα» της κυβερνητικής προπαγάνδας σε αυτή την κατεύθυνση είναι ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται τάχα για τις συντάξεις όλων των εργαζόμενων και όχι για «κάποιες προνομιούχες κοινωνικές ομάδες». Χαρακτηριστική είναι η χτεσινή δήλωση του υφυπουργού Τύπου Τηλ. Χυτήρη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι «ο στόχος είναι τα επόμενα 50 χρόνια να έχουν όλοι οι Ελληνες σύνταξη και να είναι δίκαιο το ασφαλιστικό σύστημα». Δε δίστασε μάλιστα να προσθέσει ότι το θέμα θα αντιμετωπιστεί με κριτήριο την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και την αποτελεσματικότητα του συστήματος. Οι εργαζόμενοι οφείλουν να γνωρίζουν ότι αν αφήσουν τις συναινετικές προς την κυβερνητική πολιτική πλειοψηφίες των συνδικάτων να «διαχειριστούν» το πελώριο ζήτημα του ασφαλιστικού, τότε θα βρεθούν, άλλη μια φορά, μπροστά σε τετελεσμένα με τραγικές, χωρίς υπερβολή, συνέπειες.

Τώρα αρχίζει ο Γολγοθάς

Επιβεβαιώθηκαν τελικά όσοι υποστήριζαν ότι ο Γολγοθάς των εργαζομένων - η επιχείρηση κατεδάφισης του ασφαλιστικού με άλλα λόγια - θα αρχίσει αμέσως μετά το Πάσχα. Για το θέμα αυτό συναντήθηκαν χτες οι Παπαντωνίου - Γιαννίτσης, ενώ σήμερα οι δύο υπουργοί θα ενημερώσουν τον πρωθυπουργό. Την Πέμπτη, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, θα δοθεί η τυπική έγκριση στην Κυβερνητική Επιτροπή. Ο Κ. Σημίτης ως καλός διαχειριστής των επιχειρηματιών, αναμένεται να δώσει ο ίδιος το σύνθημα της αντιασφαλιστικής επίθεσης.

Οσο γι' αυτά που είπε χτες ο Γ. Παπαντωνίου, περί προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης, κλπ., ας μην ξεγελάσουν κανέναν. Οταν αυτοί μιλάνε για «κοινωνική δικαιοσύνη» εννοούν την ισοπέδωση όλων των εργαζομένων στα κατώτερα επίπεδα, την «ισότητα» στη φτώχεια. Τους πραγματικά έχοντες και κατέχοντες, που καταληστεύουν τον ιδρώτα των εργαζομένων, ούτε καν τους συμπεριλαμβάνουν στο λογαριασμό. Και δεν εννοούν, βέβαια, ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι κοινωνικά άδικο και ως εκ τούτου πρέπει ν' αλλάξει ριζικά και να ανατραπεί.

Κανόνια...

«Το κοινωνικό πακέτο είναι μια ιστορία που επαναλαμβάνεται μαρξιστικά ως κωμωδία. Κάποιος λοιπόν πρέπει να πει στους σκηνοθέτες του νέου ΠΑΣΟΚ ότι ο κ. καθηγητής στο ρόλο του Λένιν προκαλεί μόνο γέλιο (αυτά που λέει ο κ. Γιάννος έτσι κι αλλιώς εδώ και καιρό προκαλούσαν θυμηδία). Κάποιος πρέπει να πει στους "σοσιαλιστές" του παλαιού ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει να διαλέξουν. Οτι δεν μπορούν να είναι και με το λύκο και με τα πρόβατα. Και κυβέρνηση και αντιπολίτευση ταυτοχρόνως. Κάποιος πρέπει να πει στο παλαιό ΠΑΣΟΚ ότι η αντιπαράθεσή τους για "κανόνια ή βούτυρο" δεν ξεγελάει κανέναν: είναι κενή ιδεών, αξιών, πολιτικών προτάσεων και ιδεολογικών οραμάτων. Είναι ένας πόλεμος συμμοριών για τον έλεγχο του μαγαζιού της εξουσίας».

Αυτά γράφει ο Β. Μουλόπουλος στο «Βήμα της Κυριακής» και είναι ιδιαίτερα επίκαιρα, αφού μεθαύριο συναντιέται ο Κ. Σημίτης και ο Ακης Τσοχατζόπουλος και η «αντιπαράθεση για "κανόνια ή βούτυρο"», όπως και η σχετική φιλολογία, θα γνωρίσουν νέες... στιγμές δόξας.

... ή βούτυρο;

Με το ίδιο θέμα ασχολείται και ο Στάθης, από τη νέα του στήλη («Ναυτίλος» το όνομά της) στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» και σημειώνει: «"Σημαίες από νάιλον υψώνουμε, σημαίες", κανόνια από βούτυρο στήνουμε, κανόνια...

Οπερ έδει δείξαι! Αλλωστε το δίλημμα "κανόνια ή βούτυρο" δεν υπήρξε στην πραγματικότητα ποτέ! Απλώς, τα κανόνια ήταν πάντα βούτυρο! (στο ψωμί των εξοπλισμών)...

Κατά τα λοιπά, η κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης είναι πράγματι μεγαλειώδης: πρέπει να υπάρχουν(;) οικογένειες που έχουν εισόδημα 700.000 - 1.000.000 δραχμές κατ' έτος, για να δικαιούνται 100.000 - 200.000 δραχμές βοήθημα!

Δηλαδή, όποιοι δεν έχουν καταφέρει να πεθάνουν έχοντας εισόδημα 58.000 - 83.000 δραχμές το μήνα, θα παίρνουν στο εξής 8.000 - 16.000 δραχμές επίδομα μηνιαίως για να τα καταφέρουν (να πεθάνουν)...

Καλιγούλας εξ επαφής ο κ. Σημίτης!...».

Θετικά σχολιάστηκε η πρωτοσέλιδη σύνθεση του πασχαλιάτικου «Ριζοσπάστη» και αρκετοί ήταν οι αναγνώστες, που επικοινώνησαν με την εφημερίδα, για να μας μεταφέρουν τα συγχαρητήρια τους και τους ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η ζωγραφιά του Γιώργου Φαρσακίδη (φωτό), η οποία είναι εμπνευσμένη από τη γνωστή αγιογραφία, της μονομαχίας του Αϊ- Γιώργη με το δράκο και κάνει μια ιδιαίτερα εύστοχη, όσο και όμορφη, μεταφορά της στα πολιτικά πράγματα της εποχής μας και στα κρίσιμα προβλήματα, που τη βασανίζουν.


ΣΕΛ.  30   -   31
Οι ΜΑΤατζήδες...

Εικόνα πρώτη, από τη μακρινή Νότια Κορέα: Οι ΜΑΤατζήδες μπήγουν με δύναμη τις αστυνομικές ασπίδες στο γυμνό κορμί του εργάτη και του σκίζουν τη σάρκα. Αιμόφυρτος εκείνος γέρνει το κεφάλι του στον ώμο του συναγωνιστή του. Εικόνα δεύτερη, στη διπλανή Τουρκία: Οι ΜΑΤατζήδες χτυπούν μέχρι λιποθυμίας έναν από τους μυριάδες των διαδηλωτών. Κι ύστερα τον σέρνουν, σαν σακί, στο δρόμο. Εικόνα τρίτη στην Ελλάδα: Οι ΜΑΤατζήδες έχουν στριμώξει στα σίδερα έναν από τους εργαζόμενους στη Διώρυγα της Κορίνθου και τον δέρνουν αλύπητα. Εκείνος έχει μαζευτεί σαν κουβάρι, προσπαθώντας να κρύψει το κεφάλι του.

Τρεις σκηνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Ομως τόσο όμοιες, που νομίζεις ότι γίνονται στον ίδιο χώρο, στον ίδιο χρόνο, με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Δεν είναι περίεργο. Η ίδια συμπεριφορά των αστυνομικών αποδεικνύει την κοινότητα των στόχων της εκπαίδευσής τους. Η ίδια αντίδραση των εργαζομένων αποδεικνύει την κοινότητα των προβλημάτων τους. Κι αν υπήρχε «ούγια» στις στολές των Κορεατών, Τούρκων και Ελλήνων ΜΑΤατζήδων θα έγραφε: «Made in USA». Κι αν γινόντουσαν σε άλλες εποχές οι εργατικές κινητοποιήσεις, στα πανό των διαδηλωτών το σύνθημα θα έγραφε: «Προλετάριοι όλης της Γης ενωθείτε».

Ετσι είναι. Οταν οι, απανταχού της Γης, καπιταλιστικές κυβερνήσεις - οι πολιτικοί διαχειριστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, δηλαδή - επιχειρούν να σταματήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν, χρησιμοποιούν την αστυνομική βία. Κι ο αστυνομικός ενεργεί σαν «μπάτσος» της εξουσίας. Μπορεί, ως εργαζόμενος ο ίδιος, να μη συμφωνεί με τα πολιτικά αφεντικά, όταν τον διατάζουν να θεωρεί εχθρό του κάθε εργάτη που διαδηλώνει για τη δουλιά και για το δίκιο του, αλλά νιώθει «υποχρεωμένος» να υπακούει στις εντολές τους. Και οι εντολές των αφεντικών είναι σαφείς: «Πάρτε το τομάρι όποιου εργαζόμενου αγωνίζεται ενάντια στα συμφέροντά μας»!

Τότε ο «μπάτσος» μετατρέπεται σε άγριο θηρίο. Η αγωνία μη χάσει τη δουλιά, αν δεν υπακούσει στ' αφεντικά, ο φόβος μπροστά στην αγανακτισμένη ορμή του πλήθους, η επιθετικότητα ως αποτέλεσμα της ειδικής εκπαίδευσής του, του αφαιρεί κάθε ανθρώπινο στοιχείο. Αλαφιασμένος δέρνει όποιον βρει μπροστά του. Ξυλοκοπεί φτωχούς εργαζόμενους που αγωνίζονται για το μεροκάματο. Κυνηγάει απόκληρους αγρότες που παλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Κακοποιεί ανήμπορους γέροντες που διεκδικούν σύνταξη αξιοπρέπειας, αντί για βοήθημα διακονιάς. Τιμωρεί μαθητές που, με όπλο τη φλόγα της νιότης τους, ζητούν μόρφωση κι απαιτούν συμμετοχή τους στο μέλλον.

Ενοχος είναι ο «μπάτσος» που δέρνει τον εργάτη. Οχι ενώπιον της Δικαιοσύνης - αυτή, ως συνεργάτιδα της εκτελεστικής εξουσίας, πάντα θα του δίνει δίκιο - αλλά ενώπιον της λαϊκής Νεμέσεως. Και δεν ισχύει η δικαιολογία «εγώ εντολές εκτελώ», αφού υπήρξαν εκείνοι που, όταν χρειάστηκε να αναμετρηθούν με τη συνείδησή τους, «πέταξαν το πηλήκιο». Δεν «αποκαθάρεται» όποιος φοβάται μη χάσει τη δουλιά του και δεν ξεγελάει κανέναν όποιος καμώνεται το φρουρό της δημόσιας τάξης και τον υπηρέτη του νόμου.

Ομως, μέγας ένοχος είναι η κάθε κυβέρνηση, ως εντολεύς της βίας κατά των εργαζομένων. Κι ας μην ξεχνάει κανείς ότι ο ΜΑΤατζής είναι το «σήμα κατατεθέν» των εκσυγχρονιστικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα. Κι ας γνωρίζουν οι πάντες ότι η αστυνομική βία των κυβερνήσεων μόνο με τη μαζικότητα, την εφευρετικότητα και τη δυναμικότητα των λαϊκών αγώνων αντιμετωπίζεται...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα πάθη...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΑΝ τα πράγματα μπορούμε πλέον να πούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο η Βδομάδα των Παθών να αρχίζει μετά το Πάσχα! Για την ακρίβεια, τη διανύουμε.

Γιατί τι άλλο είναι, μια βδομάδα όπου ξεκίνησε με την επιστροφή - Γολγοθά των Αθηναίων, συνεχίζεται με βροχές και καταιγίδες σε όλη την Ελλάδα και ταυτόχρονα ολοκληρώνονται οι αποφάσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό και την «κοινωνική πολιτική»;

Οχι απλώς βδομάδα των παθών αλλά απαρχή πολλών άλλων «βδομάδων των παθών»!

Το κακό είναι ότι ακόμα και αυτοί που έφυγαν από τα μεγάλα αστικά κέντρα το τριήμερο του Πάσχα, μάλλον δεν μπόρεσαν να ξεκουραστούν γιατί, βέβαια, μόνο ξεκούραστο δεν είναι να ψήνεις αρνάκι με ομπρέλα! Πόσο δε, μάλλον να το ψήνεις με χιόνια.

Εντάξει, γι' αυτό δε φταίει ο Σημίτης. Αλλα είναι και το μόνο για το οποίο δε φταίει!!!

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ το Πάσχα πέρασε αλλά οι καβγάδες της ελληνικής Εκκλησίας με το Πατριαρχείο δε λένε να περάσουν! Κι αυτός ο Βαρθολομαίος δεν μπορούμε να πούμε, κάνει ό,τι μπορεί για να ρίξει λάδι στη φωτιά.

Οπως καταλαβαίνετε, το σίριαλ θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες. Από την εποχή του «Αγγίγματος Ψυχής» είναι γνωστό πως τα σίριαλ με παπάδες είναι δημοφιλή! Το συγκεκριμένο δεν είναι βέβαια και τόσο ερωτικό, έχει όμως ίντριγκα...

ΠΑΝΤΩΣ ενώ την προηγούμενη βδομάδα στις τηλεοράσεις μας «πήξαμε» στα έργα με τη ζωή του Χριστού («Οι Δέκα Εντολές» «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» και όλα τα σχετικά) αλλά και τον «περιούσιο λαό του Θεού» το Ισραήλ, επιστρέψαμε στην πραγματικότητα.

Τώρα για το Ισραήλ ακούμε στα δελτία ειδήσεων. Συγκεκριμένα, για τις δολοφονικές επιθέσεις του σε Παλαιστίνιους, Λιβανέζους και Σύριους...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο καλός ο φίλος...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται. Και ο καλός τροτσκιστής επίσης. Αναλαμβάνει πάντα την κρίσιμη στιγμή να καθαρίσει την μπουγάδα. Σε μια άλλη χρονική στιγμή, τα «παιδιά του Λαλιώτη», όπως είχαν εύστοχα χαρακτηριστεί, είχαν βγει με σύνθημα «ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ». Τώρα υπό την επωνυμία «Γένοβα 2001» προσπαθούν να συγκεντρώσουν ακροατήριο για την Πρωτομαγιάτικη ομιλία του Πολυζωγόπουλου στο Πεδίον του Αρεως. Οταν ούτε καν αυτή η διοίκηση της ΓΣΕΕ δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα. Γιατί σπεύδουν; Γιατί γνωρίζουν πως ήδη δυο βδομάδες πριν τα ταξικά συνδικάτα έχουν ορίσει ως χώρο της απεργιακής συγκέντρωσης την πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Σπεύδουν λοιπόν κι ό,τι σώσουν. Ετσι είναι, πάντα έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις...

Συσκοτίζουν τα γεγονότα

Το γεγονός ότι ο ρυθμός συγκέντρωσης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) μετριάστηκε το μήνα Μάρτη φανερώνει απλά και μόνον τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες του έτους. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Ακόμα και οι ιθύνοντες της ΕΕ διαβλέπουν πως οι αρχικές εκτιμήσεις τους για την «ανάπτυξη» στην ευρωζώνη ήταν υπέρμετρες και εξαιρετικά αισιόδοξες. Και η εξέλιξη αυτή, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, συμπαρασύρει προς τα κάτω και την «ανάπτυξη» της ελληνικής οικονομίας. Ακριβώς τώρα που τα γεγονότα αποδείχνονται και πάλι «ξεροκέφαλα πράγματα», οι εδώ κυβερνώντες και οι παρατρεχάμενοί τους έπιασαν δουλιά. Αντιπολιτευόμενοι δήθεν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωρούν σε «αναλύσεις» για το βαθμό ικανότητας του οικονομικού επιτελείου να συγκεντρώνει τους φόρους, με... ακαδημαϊκή «εμβρίθεια» κάνουν λόγο για... υστέρηση των κρατικών εσόδων μη παραλείποντας να διανθίσουν τις όποιες «απόψεις» τους και με άλλα ηχηρά παρόμοια. Η σκοπιμότητά των... προσεγγίσεων αυτού του τύπου είναι προφανής και δεν είναι άλλη παρά η «περιστολή» των κρατικών δαπανών, γενικά, και των κοινωνικών δαπανών για παιδεία, υγεία, πρόνοια, ιδιαίτερα. Και κάτι ακόμη. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τα φορολογικά έσοδα στο πρώτο τρίμηνο του έτους αυξήθηκαν συγκριτικά με πέρυσι κατά 10%, τρέχουν δηλαδή με ρυθμό τριπλάσιο του πληθωρισμού...

Ποιος θα τους προστατέψει;

Πολλά απίθανα γράφτηκαν, τις προηγούμενες μέρες, για θαύματα του τύπου... «δάκρυσε η εικόνα» ή... «έκλαψε η Παναγία» και άλλα τέτοια... θαυματουργά. Μας τα θύμισε ο αναγνώστης μας Σπύρος Τσακανίκας, που αναρωτιέται: Καλά όλα αυτά προβάλλονται στις τηλεοράσεις και γράφονται στις εφημερίδες, αλλά ο κύριος Χριστόδουλος δε συγκινήθηκε; Δεν τον είδαμε να πάει να προσκυνήσει τις εικόνες αυτές. `Η μήπως δεν πρόκειται για θαύματα, αλλά για επιχείρηση παραπλάνησης των πιστών και γι' αυτό δεν έδωσε σημασία ο Αρχιεπίσκοπος; Αλλά αν είναι έτσι γιατί η ηγεσία της Εκκλησίας δεν ενημερώνει τους πιστούς για να τους προστατέψει από τους όποιους αγύρτες που κοροϊδεύουν τον κόσμο; Δεν είναι κρίμα... απ' το Θεό να σέρνονται έτσι δυστυχισμένοι άνθρωποι και να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης; Δεν είναι κρίμα - τουλάχιστον - άγιοι πατέρες...

Μαζική καταδίκη

Associated Press

Από σκόπελο σε σκόπελο πλέει τον τελευταίο καιρό το καράβι του Λιονέλ Ζοσπέν, πρωθυπουργού της Γαλλίας και διεκδικητή της Προεδρίας της χώρας του. Στις αρχές του χρόνου αντιμετώπισε τις δίκαιες και έντονες διαμαρτυρίες των Γάλλων κτηνοτρόφων. Η διπλανή φωτογραφία αποτελεί μια χαρακτηριστική απόδειξη, καθώς οι συνοδοί του Γάλλου πρωθυπουργού προσπαθούν να τον προστατεύσουν από βροχή αυγών, που του πετάνε κτηνοτρόφοι διαδηλωτές. Λίγο μετά ήρθαν τα γνωστά και ιδιαίτερα αποθαρρυντικά για το κόμμα του Ζοσπέν αποτελέσματα των γαλλικών δημοτικών εκλογών. Και αμέσως μετά ακολούθησαν μεγάλες και μαζικές απεργίες και διαμαρτυρίες αρκετών κλάδων εργαζομένων, που διαμαρτύρονταν για τα τελευταία νεοφιλελεύθερα μέτρα της γαλλικής κυβέρνησης. Και δεν έφταναν μόνον αυτά, αλλά μαζί με τις δεκάδες χιλιάδες μαίες, που έκαναν μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων στη Γαλλία, διαδήλωνε και η 90χρονη Μιρέιγ Ζοσπέν, μητέρα του Γάλλου πρωθυπουργού!

Δεν υπολογίζουν τίποτε

«Από τις αρχές του χρόνου απολύονται κάθε μήνα περί τους 100.000 εργαζομένους στις Ηνωμένες Πολιτείες» έγραφε σε σχετικό του άρθρο το «ΤΙΜΕ», το οποίο αναδημοσίευσε η «Καθημερινή» της Κυριακής. Πολλοί από τους απολυμένους, μάλιστα, διαθέτουν πολλά και αξιόλογα προσόντα στους τομείς αιχμής των νέων τεχνολογιών και της πληροφορικής, ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό βρίσκονταν σε στελεχικές θέσεις στις επιχειρήσεις που δούλευαν. Βλέπετε, ο καπιταλισμός και οι έχοντες την πολιτική και οικονομική εξουσία δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό. Οταν παρουσιάζεται το ενδεχόμενο μείωσης των ποσοστών κέρδους των μεγάλων επιχειρήσεων, δεν υπολογίζουν μπροστά σε τίποτε...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Νέοι αγώνες

Μέρες γιορτών, μέρες φαινομενικής πολιτικής απραξίας. Οι πολιτικές ειδήσεις περιορίζονται στην επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κέρκυρα και σ' αυτήν του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Νομό Λακωνίας. Μέρες γιορτινές, μέρες αργίας και για τους εργαζόμενους, μικρές «αποδράσεις» στους γενέθλιους τόπους, μέρες διασκέδασης. Η απόλυτη ηρεμία, η νηνεμία, λίγο πριν τη θαλασσοταραχή. Το κυβερνητικό επιτελείο έκανε «μίνι» διακοπές, έχοντας, όμως, από πριν καταστρώσει τα «μεγαλεπήβολα» σχέδιά του. Ο ενταφιασμός της Κοινωνικής Ασφάλισης θα αποτελέσει το πρώτο «μέλημα» των κυβερνώντων και, ταυτόχρονα, σειρά παίρνει ο χώρος της Υγείας και της Πρόνοιας. Μεγάλες κατακτήσεις της εργατικής τάξης της χώρας, λίγες μέρες μετά τις γιορτές, «βαδίζουν» πάνω στο δικό τους ανηφορικό και δύσκολο Γολγοθά...

Ο στόχος της κυβέρνησης, αλλά και όλων εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν τις συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές, είναι οι μεγάλες αυτές κατακτήσεις της εργατικής τάξης να ανατραπούν, με τις όσο το δυνατόν λιγότερες λαϊκές αντιδράσεις. Για την επιτυχία αυτού του σχεδίου, έχει στηθεί ένας ολόκληρος προπαγανδιστικός μηχανισμός, ο οποίος προσπαθεί, πάση θυσία, να αποπροσανατολίσει τον ελληνικό λαό, παρουσιάζοντας «σικέ» αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος και δημιουργώντας σενάρια ανασχηματισμού της κυβέρνησης. Σενάρια, τα οποία, μαζί με το εορταστικό κλίμα των ημερών, είναι ικανά να δημιουργήσουν ένα κλίμα εφησυχασμού ανάμεσα στους εργαζόμενους και να διευκολύνουν τους παραπάνω κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Η εργατική τάξη οφείλει και πρέπει να βρίσκεται σε επαγρύπνηση. Είναι επιτακτική ανάγκη, οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν ότι η κυβέρνηση προωθεί αντιασφαλιστικά μέτρα, επιχειρώντας να κατεδαφίσει το ασφαλιστικό σύστημα και να ανοίξει διάπλατα το δρόμο, έτσι, στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Η εργατική τάξη της χώρας πρέπει να οργανωθεί και να αναπτύξει κοινή δράση με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα. Να αντιπαλέψει με κάθε μέσο την πολιτική, που θέλει να μειώσει τις συντάξεις, να υποβαθμίσει την ιατροφαρμακευτική κάλυψη, να δημιουργήσει στρατιές ανέργων και ανασφάλιστων. Να παλέψει και να ανατρέψει την απάνθρωπη θεωρία, που θέλει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε μηχανές που θα δουλεύουν μέχρι το σημείο που θα «παλιώσουν» και θα περάσουν στην αχρηστία...

Ο αγώνας αυτός θα είναι σκληρός. Πρόκειται για μια καθημερινή μάχη στους δρόμους και τους χώρους δουλιάς. Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργίες και τις διαδηλώσεις πρέπει να είναι η απάντησή τους στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Οι μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις των ανθρώπων του μόχθου πρέπει, παράλληλα, και στην πράξη να δώσουν την απάντηση στους νόμους που ετοιμάζει η κυβέρνηση για να περιορίσει τη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι εργατικές κατακτήσεις ήταν αποτέλεσμα συγκρούσεων με την άρχουσα τάξη. Δε δόθηκαν χαριστικά, ούτε απλόχερα από τους καπιταλιστές. Ο εορτασμός της φετινής εργατικής Πρωτομαγιάς, μέρας ορόσημου για την παγκόσμια εργατική τάξη, πρέπει να γίνει παλλαϊκή υπόθεση. Σε κάθε σημείο της πατρίδας μας, σε κάθε πόλη και συνοικία, οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν βροντερό «παρών» και να στείλουν το δικό τους αγωνιστικό και ταξικό μήνυμα.

Ασφαλιστικό

Μετά

την αναστάσιμη,

η θλιβερή

«καμπάνα»,

τα μαύρα

της ασφάλισης

ανακοινώνουν

πλάνα

και το αρνί

που φάγαμε,

ξινό

κι από τη μύτη

θα μας το βγάλει,

δυστυχώς,

η κλίκα του Σημίτη!

*

Μετά το γλέντι

της Λαμπρής

η κεραμίδα,

η πέτρα,

όρους σκληρούς

για σύνταξη

θα θέτουνε

τα «μέτρα»,

μα θ' αντιδράσει

ο λαός στο νόμο

και στην κάστα

και θα το δεις,

θα γίνει εδώ,

«ο Κύριος ανάστα»!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ