Πέμπτη 5 Απρίλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο,τι συμφέρει τη «νέα τάξη»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα καλά και συμφέροντα της «νέας τάξης» και της εγχώριας πλουτοκρατίας. Αυτή είναι η μόνη «αρχή» που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη στα Βαλκάνια. Τα περί υπεράσπισης της ειρήνης, της διατήρησης της σταθερότητας κ.ο.κ. αποτελούν απλά την κωδικοποιημένη ορολογία - και ταυτόχρονα το καμουφλάζ - της πολιτικής των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Τελευταίο παράδειγμα: Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, μετά τη συζήτηση που είχε χτες με τον πρωθυπουργό της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, δήλωσε: «Με τον πρωθυπουργό της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας συζητήσαμε την κατάσταση, τις εξελίξεις στο Μαυροβούνιο. Η Ελλάδα είναι της άποψης ότι οι ίδιοι οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας αποφασίζουν ποιο είναι το μέλλον της Ομοσπονδίας». Με άλλα λόγια, δηλαδή, εάν στις επικείμενες εκλογές του Μαυροβουνίου κερδίσουν οι αποσχιστικές δυνάμεις, τότε το τελευταίο μπορεί να αποχωρήσει από την Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία.

Μην πείτε ότι δεν μπορεί να ερμηνευτεί και έτσι η συνειδητά και σκόπιμα ασαφής δήλωση του Κ. Σημίτη; `Η, μήπως, δεν αποτελεί το γεγονός αυτό μια ακόμη επέμβαση στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας και ενίσχυση των αποσχιστικών δυνάμεων, ενώ την ίδια στιγμή όλοι - και η ελληνική κυβέρνηση - υποτίθεται πως σκίζουν τα ρούχα τους ενάντια σε αλλαγές συνόρων κλπ., κλπ.;

Παιχνίδια με μειονότητες

«Τα παιχνίδια με τις μειονότητες είναι ζήτημα του παρελθόντος. Οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι το ιδανικότερο πλαίσιο προστασίας κάθε πολίτη, ασχέτως της καταγωγής του». Με αυτό τον τρόπο απάντησε ο Γ. Παπανδρέου στα όσα ανέφερε η έκθεση της ελληνικής πρεσβείας στην Αγκυρα για το μειονοτικό θέμα που εγείρει η Τουρκία και στα Δωδεκάνησα. Πολύ αργά για τον υπουργό και την πολιτική που έχει ακολουθήσει η κυβέρνηση Σημίτη. Κατ' αρχήν ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου έχει υιοθετήσει τη θέση των ΗΠΑ ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων είναι πάνω από την εθνική κυριαρχία, θέση που αποτελεί το πρόσχημα για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και μετατρέπει τις μειονότητες από γέφυρες φιλίας σε παράγοντα αστάθειας, αποσταθεροποίησης και διάλυσης των κρατών. Αυτή ακριβώς την πολιτική υποστήριξε η κυβέρνηση Σημίτη και στη Γιουγκοσλαβία, με τα γνωστά και τραγικά αποτελέσματα. Δεν μπορεί, λοιπόν, ο Γ. Παπανδρέου να προσποιείται τώρα ότι δεν ξέρει τίποτα περί μειονοτήτων και για το παιχνίδι που κάνουν οι ιμπεριαλιστές χρόνια τώρα. Ούτε μπορεί να ελπίζει σε δύο μέτρα και δύο σταθμά, επειδή πιστεύει ότι δήθεν συμπεριλαμβάνεται στους «πρωταγωνιστές» της «νέας τάξης» στην περιοχή.

Το «άλλοθι» της νέας αρχής...

Μόνον τα ιμάτιά του δεν έσχισε προχτές ο πρόεδρος της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας... Για μία ακόμη φορά, ο Βόγισλαβ Κοστούνιτσα επέκρινε την «πρόχειρη» και διόλου καλοσχεδιασμένη επιχείρηση σύλληψης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και τα έβαλε με το «διεθνές δικαστήριο» της Χάγης, κατηγορώντας το για μεροληψία... Και, βέβαια, μπορεί τα λόγια του Κοστούνιτσα να παρηγορούν μέρος του σερβικού λαού, αλλά όπως φαίνεται από τα ίδια τα πράγματα, ο νέος και «αντι-δυτικός» πρόεδρος, μάλλον λειτουργεί ως το άλλοθι της εγκαταστημένης «Νέας Τάξης Πραγμάτων» στο Βελιγράδι... Οσο ο Κοστούνιτσα «επικρίνει σφόδρα» τους ιμπεριαλιστές, το δεξί του χέρι, ο Τζίντζιτς πηγαινοέρχεται Ουάσιγκτον - Βελιγράδι κανονίζοντας τις λεπτομέρειες της παράδοσης Μιλόσεβιτς και της απεμπόλησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Σερβίας στις υπερδυνάμεις...

Γραφίδες για γέλια

Κανένα πρόβλημα «προσαρμογής» σε «νέες» καταστάσεις δεν έχουν οι ακριβοπληρωμένες γραφίδες του συστήματος, ακριβώς γιατί πάνω απ' όλα είναι με το σύστημα. Ο βιογράφος για παράδειγμα του Κ.Σημίτη, ο Γ. Πρετεντέρης, δε διστάζει να υποκλιθεί μπροστά στον Κ. Καραμανλή και να πλέξει το εγκώμιο της «λεβεντιάς και της γενναιοδωρίας» του (με αφορμή την πρόσκληση στον Γ. Σουφλιά). Ενώ μέχρι σήμερα μόνο χολή και επιδεικτική περιφρόνηση μοίραζε προς τη ΝΔ, τώρα διαπιστώνει ότι «ο τόπος έχει ανάγκη από μια μεγάλη και ισχυρή Κεντροδεξιά». Ταυτόχρονα, δαγκώνει και χύνει το δηλητήριό του προς την κυβέρνηση, που μέχρι τώρα εξυμνούσε: «Την ίδια στιγμή - γράφει - το ΠΑΣΟΚ ταμπουρώνεται στην αυταρέσκεια της εξουσίας του: το μόνο που τους απασχολεί είναι ποιοι νέμονται τι. Νομίζετε ότι ο καβγάς Ακη και Γιάννου είναι ιδεολογικός; Τρίχες! Για τα λεφτά τσακώνονται. "Πολλά πήρες", "Λίγα έχω", "φέρτα πίσω", κτλ.».

Εχουν και οι τσανακογλείφτες τα «δικά τους» και τις «στιγμές αγανάκτησης», που όμως μας επιτρέπουν να γελάμε μαζί τους.

Απ' το ολότελα...

Φαίνεται ότι το λεγόμενο κοινωνικό πακέτο της κυβέρνησης - όλως τυχαίως πριν την επέλαση στην κοινωνική ασφάλιση - περιλαμβάνει και τη σπουδάζουσα νεολαία, τους φοιτητές και σπουδαστές των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ετσι, με απόφαση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, θα χορηγείται έκπτωση 30% σε φοιτητές και σπουδαστές στα ακτοπλοϊκά πλοία, καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Και δε θέλουμε να μηδενίσουμε το μέτρο. Αλλωστε, μια λαϊκή παροιμία λέει: Απ' το ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα... Ομως, τόσο αυτό, όσο και το «κοινωνικό πακέτο» συνολικά είναι αυτό ακριβώς: κάτι περισσότερο απ' το ολότελα...

Τα τραπεζικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ στον κόσμο την... περίφημη ρύθμισή του για τα πανωτόκια ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου και περίμενε ...να τον χειροκροτήσουν κι από πάνω!

Το μόνο μέρος που θα μπορούσε μια τέτοια ρύθμιση να αποσπάσει ...ευμενή σχόλια είναι η Ενωση Ελληνικών Τραπεζών. Εκεί λοιπόν έπρεπε να πάει να την ανακοινώσει, αν επιζητά την αναγνώριση.

Εχει δίκιο τελικά ο υπουργός να ...αισθάνεται μόνος του (αυτός κι ο πρωθυπουργός)! Είναι όντως μόνοι εναντίον όλων των Ελλήνων. Μόνη τους συντροφιά τα συμφέροντα που εκπροσωπούν, φυσικά.

Κι έχεις και τις τράπεζες να επιχειρηματολογούν και να δηλώνουν ότι δεν είναι δυνατόν να χάσουν τα λεφτά τους από τους δανειολήπτες (ιδίως τους μικρούς)! Για ποια λεφτά τους λένε; Πού τα βρήκαν και από πού τα φέρανε, δηλαδή;

Γιατί τα μόνα χρήματα που έχουν (και δεν είναι λίγα) είναι όσα εξασφάλισαν από τις τοκογλυφίες των καταθέσεων του κάθε πολίτη. Αυτά έχουν και αυτά πολλαπλασιάζουν με ρυθμίσεις σαν κι αυτές του Γιάννου Παπαντωνίου.

Α, ναι, το ξεχάσαμε. Εχουν και τα χρήματα που εξοικονόμησαν από τη Σοφοκλέους. Πάλι από τη ...γνωστή δεξαμενή κερδών. Με άλλα λόγια, την ανάγκη (έστω και πολλές φορές την αφέλεια) του κόσμου.

Δεν είναι φοβερό, όμως; Να δανείζεσαι δέκα δραχμές από λεφτά που με διάφορους τρόπους τα έχουν μαζέψει από το λαό, να τους έχεις επιστρέψει είκοσι κι αυτοί να λένε ότι ...τους χρωστάς κι από πάνω. Εδώ φτάσαμε...

ΚΑΙ ΜΕΤΑ απ' όλ' αυτά, ο Σημίτης ανακοινώνει λέει σήμερα ...μέτρα κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού! Ετσι, βέβαια, ανακοινώνει κανείς οτιδήποτε. Οταν έχει διασφαλίσει δηλαδή ότι ...θα τα πάρει πίσω πολλαπλάσια.

Γιατί να μην ξεχνάμε και το ασφαλιστικό, έτσι; Οσο περισσότερο καθυστερεί να ...εμφανιστεί δημοσίως, τόσο περισσότερο πρέπει να ανησυχούμε για το τι θα προβλέπει. Οταν ακόμα και οι εκσυγχρονιστές φοβούνται να το παρουσιάσουν ...καταλαβαίνετε.


Γρηγοριάδης Κώστας

H θεραπαινίς της εξουσίας

Η γερμανική εταιρία «Χόχτιφ», στην οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέδωσε, προς εκμετάλλευση για κερδοσκοπία, το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων, απαγόρευσε την είσοδο του «Ριζοσπάστη» και του «902» στους χώρους του αεροδρομίου. Μ' αυτή την ενέργεια θέλησε να διαμηνύσει ότι το αεροδρόμιο ανήκει σ' αυτήν και όχι στην Ελλάδα και στους Ελληνες, όπως ισχυρίζεται ο Κ. Λαλιώτης. Ταυτόχρονα, έδειξε πως δε θέλει, επ ουδενί, να «δει» ο «Ρ» και να μεταφέρει στον ελληνικό λαό τι ακριβώς συμβαίνει στο δικό της «φέουδο». Πριν λίγες μέρες, «ράμπο» του Λιμενικού Σώματος, συνέλαβαν, με άγριο και απαξιωτικό τρόπο, δημοσιογράφο που επιχειρούσε να φωτογραφήσει τον κατάπλου ΝΑΤΟικών πλοίων στο λιμάνι της Πάτρας. Είναι φανερό ότι το ΝΑΤΟ δε θέλει να «ανακατεύονται» δημοσιογράφοι στις «δουλιές» που κάνει αυτό το διάστημα στην Ελλάδα και, γενικότερα, στα Βαλκάνια.

Τα προαναφερθέντα συμβάντα - δεν είναι τα μοναδικά - δείχνουν ότι στη χώρα μας λαμβάνουν χώρα ενέργειες που υποβαθμίζουν το κύρος κι αλλοιώνουν το ρόλο του δημοσιογράφου και πλήττουν την ελευθεροτυπία. Με την ευκαιρία, να σημειώσουμε ότι η διοίκηση της ΕΣΗΕΑ δεν ανταποκρίνεται στο χρέος της να προστατεύσει τον δημοσιογράφο στην εκτέλεση του καθήκοντός του και να υπερασπίσει το κύρος του επαγγέλματος. Τούτο πρέπει να είναι ένα εκ των κριτηρίων της ψήφου στις ερχόμενες αρχαιρεσίες για την εκλογή νέου ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, μαζί με άλλα που αφορούν στις ευθύνες πολλών και διαφόρων για την ανυπαρξία αγωνιστικής αντίδρασης στην επίθεση που δέχεται, χρόνια τώρα, ο κλάδος και η οποία οδήγησε στην αφαίρεση πολλών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων στα ΜΜΕ και στην υποβάθμιση, μέχρι και τον κατεξευτελισμό, του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.

Η ευθύνη για όλα αυτά ανήκει στην κυβέρνηση - εν προκειμένω, στον αρμόδιο υπουργό Τύπου και ΜΜΕ, Δ. Ρέππα - η οποία κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει μακριά τους δημοσιογράφους από «μέρη» της εφαρμοζόμενης πολιτικής που θέλει να κρατάει κρυφά. Για να το πετύχει αξιοποιεί την προθυμία πολλών να «δημοσιογραφούν» υπέρ των συμφερόντων των εκάστοτε κυβερνώντων και χρησιμοποιεί τον «βούρδουλα» εναντίον όσων αντιστέκονται. Αλλωστε, το κλίμα αστυνομοκρατίας και τρομοκράτησης, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, απειλεί, πλέον, τους πάντες, όπως απέδειξε και η αστυνομική απαγόρευση στη βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλη, να εισέλθει με το αυτοκίνητό της στο χώρο της Βουλής, με το πρόσχημα ότι θα απειλείτο η ασφάλεια του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ και πατέρα του σημερινού «πλανητάρχη», ο οποίος βρισκόταν κάπου εκεί κοντά.

Λέγεται ότι η εξουσία φοβάται τη δημοσιογραφία. Σωστό, εν μέρει. Ορθότερο είναι ότι η εξουσία φοβάται τη δημοσιογραφία που δεν ελέγχει. Γι' αυτό και ανέκαθεν κάνει τα πάντα - χρησιμοποιώντας πότε το «καρότο» και πότε το μαστίγιο - για να μειώσει το εύρος της «ανεξέλεγκτης» δημοσιογραφίας. Την ενδιαφέρει, πρωτίστως, να περιορίσει, ή και να εξαφανίσει τη δημοσιογραφία που την αντιμάχεται από την απέναντι ταξική όχθη - ως προς το περιεχόμενο η εξουσία είναι ταξική και ως προς την εμφάνιση πολύμορφη και πολυποίκιλη - και δευτερευόντως ν' αντιμετωπίσει «παρασπονδίες» της δικής της δημοσιογραφίας, που, εν πολλοίς, ελέγχει, και, εν τέλει, αφομοιώνει. Στην Ελλάδα, με το «πέρασμα» της ιδιοκτησίας των βασικών ΜΜΕ στα χέρια του «σκληρού πυρήνα» της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου, αυτή η αφομοίωση είναι, σχεδόν, ολοκληρωτική...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Η μάχη...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Αρχισε η μάχη κατά της φτώχειας...», προανάγγειλε πρωτοσέλιδα το χτεσινό «ΕΘΝΟΣ», που δεν κρατήθηκε τουλάχιστον μέχρι ο Παλαιών Πατρών... Σημίτης να κηρύξει σήμερα και επίσημα την κυβερνητική «επανάσταση».

Ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης δηλώνει συχνά την ενόχληση της κυβέρνησης από την «καταστροφολογία» του Τύπου για την κοινωνική ασφάλιση, η οποία παρεμπιπτόντως είναι βολική για την κυβέρνηση, αφού κάθε τι λιγότερο που μπορεί να αποφασιστεί θα δείχνει σαν σημαντική «παραχώρηση». Για το συγκεκριμένο δημοσίευμα, μάλλον, δε θα υπάρξουν παράπονα.

Ομως, αν θέλουμε να ακριβολογήσουμε, μια μάχη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και είναι αυτή της κυβέρνησης ενάντια στην Κοινωνική Ασφάλιση. Τα περί φτώχειας δεν είναι τίποτα άλλο από αντιπερισπασμοί. Κόλπα που στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό, τη σύγχυση και την πλάνη του αντιπάλου, των εργαζομένων και του λαού, δηλαδή, που θέλει να αντισταθεί στην επίθεση της κυβέρνησης. Και όπως γίνεται σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, δεν υπάρχουν «ουδέτεροι». `Η με το λαό ή με την κυβέρνηση και τους πλουτοκράτες που υπηρετεί μπορείς να είσαι. `Η θα βαράς τα τέλια του κυβερνητικού αντιπερισπασμού ή θα βοηθάς το λαό να βλέπει καθαρά τι έρχεται.

Κι ένα σχόλιο για την κυβέρνηση. Πιστεύει ότι με διαρροές για χαρτζιλικώματα μακροχρόνια ανέργων που βρίσκονται σε εφιαλτική θέση και για επιδοτήσεις «εθελοντικής εργασίας» μπορεί να κοροϊδέψει το κόσμο; Μήπως τελικά αρχίζει τη «μάχη κατά της φτώχειας» για να επικρατήσει η βλακεία;

Η «είδηση»...

Αυτό κι αν είναι «είδηση»: Δύο ανήλικοι Αλβανοί, «μαζί με τρεις ακόμη άγνωστους νεαρούς ομοεθνείς τους, έκλεψαν στην Κυψέλη από έναν 19χρονο Αθηναίο, με την απειλή μαχαιριού, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας "ΝΟΚΙΑ" και ένα γουόκμαν μάρκας "SONY"»!

Πρόκειται για ένα γεγονός που αξιολογήθηκε προφανώς από το Γραφείο Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης ως «είδηση» και επομένως στάλθηκε - σε μορφή Δελτίου Τύπου - στα δημοσιογραφικά γραφεία. Βέβαια, δε θα ρωτήσουμε πόσα τέτοια παρόμοια γεγονότα παραβατικότητας ανηλίκων συμβαίνουν καθημερινά στη χώρα μας, γιατί την απάντηση την ξέρουμε, την ξέρετε, την ξέρουν. Αλλά θα μας επιτραπεί - έστω κι αφελώς - να κάνουμε αυτή την ερώτηση: Η «είδηση» είναι η ληστεία και το ...μέγεθός της (ένα γουόκμαν, δηλαδή, κι ένα κινητό τηλέφωνο) ή το γεγονός πως αυτή έγινε από δύο «γνωστούς» και «τρεις ακόμη άγνωστους» Αλβανούς;

... και οι «παρενέργειές» της

Κι επειδή κι αυτή την απάντηση την ξέρουμε και την ξέρετε, θα μας επιτρέψετε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις: Πάνω σε τέτοια «αθώα» περιστατικά έχει χτιστεί για τα καλά στη χώρα μας το οικοδόμημα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Πάνω σε τέτοιες καθημερινές ιστορίες - που γίνονταν και θα γίνονται πάντα, κυρίως στη ζούγκλα των καπιταλιστικών μεγαλουπόλεων - πατούν οι κάθε λογής αρμόδιοι και νομοθετούν εκτρώματα, τύπου τρομονόμου. Και ακριβώς πάνω σε τέτοιας μορφής προπαγάνδα θα φτάσουμε να κλαίμε στο μέλλον, με ό,τι σήμερα ακούμε και γελούμε.

Θα φτάσουμε, δηλαδή, κι εμείς στο σημείο να στέλνουμε για δέκα χρόνια στη φυλακή - καλή ώρα όπως συμβαίνει ήδη στις ΗΠΑ - έναν άνθρωπο που ίσως έκλεψε μερικά σεντς, γιατί δεν είχε στο ήλιο μοίρα. Και θα δημιουργήσουμε, δυστυχώς, κι άλλους «πωρωμένους» πολίτες, σαν κι εκείνον κάποτε στη Θεσσαλία, που σκότωσε τον Αλβανό επειδή έκλεψε ένα καρπούζι από το περιβόλι του...

Συμβολικές ενέργειες

Τον «Οδηγό του πολίτη με ειδικές ανάγκες» παρουσίασε χτες, σε σχετική ημερίδα του υπουργείου που προΐσταται, η Β. Παπανδρέου, χωρίς, βεβαίως, να έχει πολλά να πει, σχετικά με τη λύση των τεραστίων προβλημάτων που αντιμετωπίζει αυτή η κατηγορία των συνανθρώπων μας. Δεν παρέλειψε, όμως, να αναφερθεί στα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, τα οποία εδώ και καιρό υπόσχεται ότι θα θεραπεύσει μέσω του διαβόητου προγράμματος ΠΟΛΙΤΕΙΑ, για να γίνει, όπως επανέλαβε για πολλοστή φορά χτες, η δημόσια διοίκηση «πιο αποδοτική, πιο παραγωγική». Σε παλιότερες τοποθετήσεις της, βέβαια, έχει διευκρινίσει πως αυτός ο εκσυγχρονισμός απαιτεί την ιδιωτικοποίηση αρκετών υπηρεσιών του δημοσίου, σάρωμα των κατακτήσεων των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και εισαγωγή στη λειτουργία του κράτους ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων, μεθόδων και αντιλήψεων, δηλαδή, που εφαρμόζουν οι μεγαλοεργοδότες στον ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια, δηλαδή -ηθελημένα ή άθελά της - η υπουργός προχώρησε χτες σ' ένα συμβολισμό, που φανερώνει τη μεγάλη απόσταση, που χωρίζει την πολιτική της κυβέρνησης από τις λαϊκές ανάγκες. Μίλησε σε άτομα με ειδικές ανάγκες για μια δημόσια διοίκηση εξυπηρέτησης ειδικών αναγκών, αυτών του μεγάλου κεφαλαίου.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κυβερνητική επίθεση στην παιδεία

Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή τις κινητοποιήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, που αντιδρά στην αναδιάρθρωση της ανώτατης εκπαίδευσης, εντείνεται η πολυμέτωπη κυβερνητική προπαγάνδα. Βασικός στόχος να πειστεί η κοινή γνώμη ότι η κυβέρνηση και ευαίσθητη είναι και πασχίζει για την αναβάθμιση της ανώτατης παιδείας και συμβαδίζει με τις εξελίξεις σε άλλες χώρες της ΕΕ, προκειμένου να «είμαστε ανταγωνιστικοί». Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει επιστρατεύσει τα πιο γκαιμπελικά επιχειρήματα, αφού έφτασε στο σημείο να πει ότι μόνο κατακτητές κλείνουν Πανεπιστήμια, κάνοντας σαφείς υπαινιγμούς και συγκρίσεις των πανεπιστημιακών, που προχώρησαν σε τριήμερη αναστολή των ιδρυμάτων, ως μορφή αντίστασης στις επιλογές της, με κατακτητές. Με αυτό τον τρόπο, αποπροσανατολίζοντας και διαστρεβλώνοντας τα αιτήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας, θέλει να μένει στο απυρόβλητο ο πυρήνας της αντιδραστικής της πολιτικής, που και μια μερίδα των πανεπιστημιακών και φοιτητών έχει αντιληφθεί και αρχίσει να αντιπαλεύει.

Το υπουργείο Παιδείας ισχυρίζεται ότι με το νομοσχέδιο που κατέθεσε για την ονομαστική και μόνο ανωτατοποίηση στα ΤΕΙ προχωράει στη «θεσμική ολοκλήρωση των ΤΕΙ» και ικανοποιεί τα αιτήματα των Πανεπιστημίων. Λέει συγκεκριμένα ότι «δεν πανεπιστημοποιούνται τα ΤΕΙ, ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους δεν αλλάζουν και ότι την ευθύνη των μεταπτυχιακών έχουν τα πανεπιστήμια». Εμμεσα έτσι παραδέχεται ότι πρόκειται για ανωτατοποίηση - «μαϊμού». Παράλληλα διαστρεβλώνει και απαξιώνει αιτήματα, αλλά και ταυτόχρονα προβάλλει ένα διαλλακτικό πρόσωπο, ότι δήθεν μέσα από διάλογο κατέληξε στην κατάθεση του νομοσχεδίου και άρα δεν υπάρχει λόγος για κινητοποιήσεις. Η πραγματικότητα όμως είναι ακριβώς ανεστραμμένη. Ο όποιος διάλογος έγινε ήταν προσχηματικός και τα πανεπιστήμια, με αποφάσεις πρυτανικών συνόδων τους, έθεσαν άλλα αιτήματα. Αυτό που ζητάνε οι πανεπιστημιακοί, και θέλει να αγνοεί η κυβέρνηση, είναι να ενταχθούν σταδιακά όλα τα ΤΕΙ στα Πανεπιστήμια, με ουσιαστική αναβάθμιση μετά από αξιολόγηση του αντικειμένου τους, της υλικοτεχνικής υποδομής, των προγραμμάτων σπουδών και κοινό τραπέζι διαλόγου των ΑΕΙ, ΤΕΙ και υπουργείου.

Το κυρίαρχο βέβαια που θέλει πάση θυσία να «θάψει» το υπουργείο είναι ότι με την ανωτατοποίηση - απάτη των ΤΕΙ υποβαθμίζεται ο προπτυχιακός κύκλος σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, στο επίπεδο μιας απλής και όχι επιστημονικής, επαγγελματικής εκπαίδευσης, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων της «αγοράς», για μαζική παραγωγή αναλώσιμων αποφοίτων. Προωθείται η αποσύνδεση του πτυχίου από κάθε επαγγελματική διασφάλιση και κατοχύρωση. Εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί στην ανώτατη εκπαίδευση, αφού στην ουσία αυτή μετατοπίζεται στο μεταπτυχιακό επίπεδο, κατόπιν αυστηρών επιλεκτικών διαδικασιών και αντί διδάκτρων. Αυτό το μοντέλο είναι και το όραμα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου που έχει διατυπωθεί σε διάφορα ντοκουμέντα, τη «Λευκή Βίβλο για την εκπαίδευση» και πρόσφατα με τη «Διακήρυξη της Μπολόνια». Η κυβέρνηση και για τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου προχωρεί σε αυτή την προσαρμογή, εφαρμόζοντας ό,τι και οι άλλες κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας στην ΕΕ.

Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής της κυβέρνησης, που θέλει να καμουφλάρει ως αντιπαράθεση ΑΕΙ - ΤΕΙ και αυτή τη ζοφερή προοπτική είναι ανάγκη να αντιπαλέψουν σε συντονισμένο αγώνα οι φοιτητές, οι σπουδαστές, η πανεπιστημιακή κοινότητα, το λαϊκό κίνημα συνολικά. Στην ανώτατη εκπαίδευση πλήρως προσαρμοσμένη στην ανάγκες του κεφαλαίου, να αντιπαραβάλουν και να επιβάλουν με την πάλη τους την ενιαία ανώτατη, δημόσια και δωρεάν παιδεία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, που δε θα διαχωρίζει τη θεωρία από την εφαρμογή, που θα βγάζει πραγματικά ολοκληρωμένους επιστήμονες.

Εμπαιγμός

«Κοινωνική»,

προτίθεται,

ν' ανοίξει, λέει,

ομπρέλα

αυτός

που μας εφόρεσε

χίλιων ειδών

«καπέλα»

και μας αφαίμαξε

γερά,

μας ρούφηξε

σα βδέλλα!

* * *

«Κοινωνική»

πολιτική

θ' ασκήσω πια,

δηλώνει,

αυτός που

μας ξεπάτωσε

στην «κούρα»

και στη «ζώνη»

και συνεχίζει

με αισχρά

«μέτρα»

να μας φεσώνει!

* * *

«Κοινωνική»

πολιτική,

κενές, πλάνες

κουβέντες,

αυτήν την έχεις

μοναχά, Κωστή,

για τους αφέντες!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ