Μην πείτε ότι δεν μπορεί να ερμηνευτεί και έτσι η συνειδητά και σκόπιμα ασαφής δήλωση του Κ. Σημίτη; `Η, μήπως, δεν αποτελεί το γεγονός αυτό μια ακόμη επέμβαση στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας και ενίσχυση των αποσχιστικών δυνάμεων, ενώ την ίδια στιγμή όλοι - και η ελληνική κυβέρνηση - υποτίθεται πως σκίζουν τα ρούχα τους ενάντια σε αλλαγές συνόρων κλπ., κλπ.;
«Τα παιχνίδια με τις μειονότητες είναι ζήτημα του παρελθόντος. Οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι το ιδανικότερο πλαίσιο προστασίας κάθε πολίτη, ασχέτως της καταγωγής του». Με αυτό τον τρόπο απάντησε ο Γ. Παπανδρέου στα όσα ανέφερε η έκθεση της ελληνικής πρεσβείας στην Αγκυρα για το μειονοτικό θέμα που εγείρει η Τουρκία και στα Δωδεκάνησα. Πολύ αργά για τον υπουργό και την πολιτική που έχει ακολουθήσει η κυβέρνηση Σημίτη. Κατ' αρχήν ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου έχει υιοθετήσει τη θέση των ΗΠΑ ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων είναι πάνω από την εθνική κυριαρχία, θέση που αποτελεί το πρόσχημα για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και μετατρέπει τις μειονότητες από γέφυρες φιλίας σε παράγοντα αστάθειας, αποσταθεροποίησης και διάλυσης των κρατών. Αυτή ακριβώς την πολιτική υποστήριξε η κυβέρνηση Σημίτη και στη Γιουγκοσλαβία, με τα γνωστά και τραγικά αποτελέσματα. Δεν μπορεί, λοιπόν, ο Γ. Παπανδρέου να προσποιείται τώρα ότι δεν ξέρει τίποτα περί μειονοτήτων και για το παιχνίδι που κάνουν οι ιμπεριαλιστές χρόνια τώρα. Ούτε μπορεί να ελπίζει σε δύο μέτρα και δύο σταθμά, επειδή πιστεύει ότι δήθεν συμπεριλαμβάνεται στους «πρωταγωνιστές» της «νέας τάξης» στην περιοχή.
Μόνον τα ιμάτιά του δεν έσχισε προχτές ο πρόεδρος της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας... Για μία ακόμη φορά, ο Βόγισλαβ Κοστούνιτσα επέκρινε την «πρόχειρη» και διόλου καλοσχεδιασμένη επιχείρηση σύλληψης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και τα έβαλε με το «διεθνές δικαστήριο» της Χάγης, κατηγορώντας το για μεροληψία... Και, βέβαια, μπορεί τα λόγια του Κοστούνιτσα να παρηγορούν μέρος του σερβικού λαού, αλλά όπως φαίνεται από τα ίδια τα πράγματα, ο νέος και «αντι-δυτικός» πρόεδρος, μάλλον λειτουργεί ως το άλλοθι της εγκαταστημένης «Νέας Τάξης Πραγμάτων» στο Βελιγράδι... Οσο ο Κοστούνιτσα «επικρίνει σφόδρα» τους ιμπεριαλιστές, το δεξί του χέρι, ο Τζίντζιτς πηγαινοέρχεται Ουάσιγκτον - Βελιγράδι κανονίζοντας τις λεπτομέρειες της παράδοσης Μιλόσεβιτς και της απεμπόλησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Σερβίας στις υπερδυνάμεις...
Κανένα πρόβλημα «προσαρμογής» σε «νέες» καταστάσεις δεν έχουν οι ακριβοπληρωμένες γραφίδες του συστήματος, ακριβώς γιατί πάνω απ' όλα είναι με το σύστημα. Ο βιογράφος για παράδειγμα του Κ.Σημίτη, ο Γ. Πρετεντέρης, δε διστάζει να υποκλιθεί μπροστά στον Κ. Καραμανλή και να πλέξει το εγκώμιο της «λεβεντιάς και της γενναιοδωρίας» του (με αφορμή την πρόσκληση στον Γ. Σουφλιά). Ενώ μέχρι σήμερα μόνο χολή και επιδεικτική περιφρόνηση μοίραζε προς τη ΝΔ, τώρα διαπιστώνει ότι «ο τόπος έχει ανάγκη από μια μεγάλη και ισχυρή Κεντροδεξιά». Ταυτόχρονα, δαγκώνει και χύνει το δηλητήριό του προς την κυβέρνηση, που μέχρι τώρα εξυμνούσε: «Την ίδια στιγμή - γράφει - το ΠΑΣΟΚ ταμπουρώνεται στην αυταρέσκεια της εξουσίας του: το μόνο που τους απασχολεί είναι ποιοι νέμονται τι. Νομίζετε ότι ο καβγάς Ακη και Γιάννου είναι ιδεολογικός; Τρίχες! Για τα λεφτά τσακώνονται. "Πολλά πήρες", "Λίγα έχω", "φέρτα πίσω", κτλ.».
Εχουν και οι τσανακογλείφτες τα «δικά τους» και τις «στιγμές αγανάκτησης», που όμως μας επιτρέπουν να γελάμε μαζί τους.
Φαίνεται ότι το λεγόμενο κοινωνικό πακέτο της κυβέρνησης - όλως τυχαίως πριν την επέλαση στην κοινωνική ασφάλιση - περιλαμβάνει και τη σπουδάζουσα νεολαία, τους φοιτητές και σπουδαστές των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ετσι, με απόφαση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, θα χορηγείται έκπτωση 30% σε φοιτητές και σπουδαστές στα ακτοπλοϊκά πλοία, καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Και δε θέλουμε να μηδενίσουμε το μέτρο. Αλλωστε, μια λαϊκή παροιμία λέει: Απ' το ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα... Ομως, τόσο αυτό, όσο και το «κοινωνικό πακέτο» συνολικά είναι αυτό ακριβώς: κάτι περισσότερο απ' το ολότελα...
Το μόνο μέρος που θα μπορούσε μια τέτοια ρύθμιση να αποσπάσει ...ευμενή σχόλια είναι η Ενωση Ελληνικών Τραπεζών. Εκεί λοιπόν έπρεπε να πάει να την ανακοινώσει, αν επιζητά την αναγνώριση.
Εχει δίκιο τελικά ο υπουργός να ...αισθάνεται μόνος του (αυτός κι ο πρωθυπουργός)! Είναι όντως μόνοι εναντίον όλων των Ελλήνων. Μόνη τους συντροφιά τα συμφέροντα που εκπροσωπούν, φυσικά.
Κι έχεις και τις τράπεζες να επιχειρηματολογούν και να δηλώνουν ότι δεν είναι δυνατόν να χάσουν τα λεφτά τους από τους δανειολήπτες (ιδίως τους μικρούς)! Για ποια λεφτά τους λένε; Πού τα βρήκαν και από πού τα φέρανε, δηλαδή;
Γιατί τα μόνα χρήματα που έχουν (και δεν είναι λίγα) είναι όσα εξασφάλισαν από τις τοκογλυφίες των καταθέσεων του κάθε πολίτη. Αυτά έχουν και αυτά πολλαπλασιάζουν με ρυθμίσεις σαν κι αυτές του Γιάννου Παπαντωνίου.
Α, ναι, το ξεχάσαμε. Εχουν και τα χρήματα που εξοικονόμησαν από τη Σοφοκλέους. Πάλι από τη ...γνωστή δεξαμενή κερδών. Με άλλα λόγια, την ανάγκη (έστω και πολλές φορές την αφέλεια) του κόσμου.
Δεν είναι φοβερό, όμως; Να δανείζεσαι δέκα δραχμές από λεφτά που με διάφορους τρόπους τα έχουν μαζέψει από το λαό, να τους έχεις επιστρέψει είκοσι κι αυτοί να λένε ότι ...τους χρωστάς κι από πάνω. Εδώ φτάσαμε...
ΚΑΙ ΜΕΤΑ απ' όλ' αυτά, ο Σημίτης ανακοινώνει λέει σήμερα ...μέτρα κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού! Ετσι, βέβαια, ανακοινώνει κανείς οτιδήποτε. Οταν έχει διασφαλίσει δηλαδή ότι ...θα τα πάρει πίσω πολλαπλάσια.
Γιατί να μην ξεχνάμε και το ασφαλιστικό, έτσι; Οσο περισσότερο καθυστερεί να ...εμφανιστεί δημοσίως, τόσο περισσότερο πρέπει να ανησυχούμε για το τι θα προβλέπει. Οταν ακόμα και οι εκσυγχρονιστές φοβούνται να το παρουσιάσουν ...καταλαβαίνετε.
Ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης δηλώνει συχνά την ενόχληση της κυβέρνησης από την «καταστροφολογία» του Τύπου για την κοινωνική ασφάλιση, η οποία παρεμπιπτόντως είναι βολική για την κυβέρνηση, αφού κάθε τι λιγότερο που μπορεί να αποφασιστεί θα δείχνει σαν σημαντική «παραχώρηση». Για το συγκεκριμένο δημοσίευμα, μάλλον, δε θα υπάρξουν παράπονα.
Ομως, αν θέλουμε να ακριβολογήσουμε, μια μάχη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και είναι αυτή της κυβέρνησης ενάντια στην Κοινωνική Ασφάλιση. Τα περί φτώχειας δεν είναι τίποτα άλλο από αντιπερισπασμοί. Κόλπα που στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό, τη σύγχυση και την πλάνη του αντιπάλου, των εργαζομένων και του λαού, δηλαδή, που θέλει να αντισταθεί στην επίθεση της κυβέρνησης. Και όπως γίνεται σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, δεν υπάρχουν «ουδέτεροι». `Η με το λαό ή με την κυβέρνηση και τους πλουτοκράτες που υπηρετεί μπορείς να είσαι. `Η θα βαράς τα τέλια του κυβερνητικού αντιπερισπασμού ή θα βοηθάς το λαό να βλέπει καθαρά τι έρχεται.
Κι ένα σχόλιο για την κυβέρνηση. Πιστεύει ότι με διαρροές για χαρτζιλικώματα μακροχρόνια ανέργων που βρίσκονται σε εφιαλτική θέση και για επιδοτήσεις «εθελοντικής εργασίας» μπορεί να κοροϊδέψει το κόσμο; Μήπως τελικά αρχίζει τη «μάχη κατά της φτώχειας» για να επικρατήσει η βλακεία;
Αυτό κι αν είναι «είδηση»: Δύο ανήλικοι Αλβανοί, «μαζί με τρεις ακόμη άγνωστους νεαρούς ομοεθνείς τους, έκλεψαν στην Κυψέλη από έναν 19χρονο Αθηναίο, με την απειλή μαχαιριού, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας "ΝΟΚΙΑ" και ένα γουόκμαν μάρκας "SONY"»!
Πρόκειται για ένα γεγονός που αξιολογήθηκε προφανώς από το Γραφείο Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης ως «είδηση» και επομένως στάλθηκε - σε μορφή Δελτίου Τύπου - στα δημοσιογραφικά γραφεία. Βέβαια, δε θα ρωτήσουμε πόσα τέτοια παρόμοια γεγονότα παραβατικότητας ανηλίκων συμβαίνουν καθημερινά στη χώρα μας, γιατί την απάντηση την ξέρουμε, την ξέρετε, την ξέρουν. Αλλά θα μας επιτραπεί - έστω κι αφελώς - να κάνουμε αυτή την ερώτηση: Η «είδηση» είναι η ληστεία και το ...μέγεθός της (ένα γουόκμαν, δηλαδή, κι ένα κινητό τηλέφωνο) ή το γεγονός πως αυτή έγινε από δύο «γνωστούς» και «τρεις ακόμη άγνωστους» Αλβανούς;
Κι επειδή κι αυτή την απάντηση την ξέρουμε και την ξέρετε, θα μας επιτρέψετε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις: Πάνω σε τέτοια «αθώα» περιστατικά έχει χτιστεί για τα καλά στη χώρα μας το οικοδόμημα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Πάνω σε τέτοιες καθημερινές ιστορίες - που γίνονταν και θα γίνονται πάντα, κυρίως στη ζούγκλα των καπιταλιστικών μεγαλουπόλεων - πατούν οι κάθε λογής αρμόδιοι και νομοθετούν εκτρώματα, τύπου τρομονόμου. Και ακριβώς πάνω σε τέτοιας μορφής προπαγάνδα θα φτάσουμε να κλαίμε στο μέλλον, με ό,τι σήμερα ακούμε και γελούμε.
Θα φτάσουμε, δηλαδή, κι εμείς στο σημείο να στέλνουμε για δέκα χρόνια στη φυλακή - καλή ώρα όπως συμβαίνει ήδη στις ΗΠΑ - έναν άνθρωπο που ίσως έκλεψε μερικά σεντς, γιατί δεν είχε στο ήλιο μοίρα. Και θα δημιουργήσουμε, δυστυχώς, κι άλλους «πωρωμένους» πολίτες, σαν κι εκείνον κάποτε στη Θεσσαλία, που σκότωσε τον Αλβανό επειδή έκλεψε ένα καρπούζι από το περιβόλι του...
Τον «Οδηγό του πολίτη με ειδικές ανάγκες» παρουσίασε χτες, σε σχετική ημερίδα του υπουργείου που προΐσταται, η Β. Παπανδρέου, χωρίς, βεβαίως, να έχει πολλά να πει, σχετικά με τη λύση των τεραστίων προβλημάτων που αντιμετωπίζει αυτή η κατηγορία των συνανθρώπων μας. Δεν παρέλειψε, όμως, να αναφερθεί στα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, τα οποία εδώ και καιρό υπόσχεται ότι θα θεραπεύσει μέσω του διαβόητου προγράμματος ΠΟΛΙΤΕΙΑ, για να γίνει, όπως επανέλαβε για πολλοστή φορά χτες, η δημόσια διοίκηση «πιο αποδοτική, πιο παραγωγική». Σε παλιότερες τοποθετήσεις της, βέβαια, έχει διευκρινίσει πως αυτός ο εκσυγχρονισμός απαιτεί την ιδιωτικοποίηση αρκετών υπηρεσιών του δημοσίου, σάρωμα των κατακτήσεων των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και εισαγωγή στη λειτουργία του κράτους ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων, μεθόδων και αντιλήψεων, δηλαδή, που εφαρμόζουν οι μεγαλοεργοδότες στον ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια, δηλαδή -ηθελημένα ή άθελά της - η υπουργός προχώρησε χτες σ' ένα συμβολισμό, που φανερώνει τη μεγάλη απόσταση, που χωρίζει την πολιτική της κυβέρνησης από τις λαϊκές ανάγκες. Μίλησε σε άτομα με ειδικές ανάγκες για μια δημόσια διοίκηση εξυπηρέτησης ειδικών αναγκών, αυτών του μεγάλου κεφαλαίου.
«Κοινωνική»,
προτίθεται,
ν' ανοίξει, λέει,
ομπρέλα
αυτός
που μας εφόρεσε
χίλιων ειδών
«καπέλα»
και μας αφαίμαξε
γερά,
μας ρούφηξε
σα βδέλλα!
* * *
«Κοινωνική»
πολιτική
θ' ασκήσω πια,
δηλώνει,
αυτός που
μας ξεπάτωσε
στην «κούρα»
και στη «ζώνη»
και συνεχίζει
με αισχρά
«μέτρα»
να μας φεσώνει!
* * *
«Κοινωνική»
πολιτική,
κενές, πλάνες
κουβέντες,
αυτήν την έχεις
μοναχά, Κωστή,
για τους αφέντες!