Το νέο «αφήγημα» της κυβέρνησης για την «επιτυχή έκβαση της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ στις 15 Ιούνη» είναι η «εξασφάλιση καθαρής λύσης για το χρέος, ώστε να δημιουργηθεί ασφάλεια στους επενδυτές», να υπάρξει «ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» και «έξοδος για δανεισμό στις διεθνείς αγορές». Ολα αυτά, λέει η κυβέρνηση, θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις ανάκαμψης και έτσι θα ανακουφιστούν τα λαϊκά στρώματα. Πρόκειται για παραμύθια της Χαλιμάς. Πρώτα απ' όλα, το κρατικό χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός, αλλά οι παροχές και τα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, οι «μεγάλες ιδέες» των Ολυμπιακών Αγώνων, τα εξοπλιστικά προγράμματα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Από την όποια διευθέτηση του χρέους δεν πρόκειται να ωφεληθεί ο λαός, ενώ το πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης αφορά αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, προκειμένου οι τράπεζες να πάρουν «ζεστό» χρήμα που θα διατεθεί και πάλι για τη στήριξη του κεφαλαίου. Επομένως, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να περιμένουν. Το μόνο «στανταράκι» γι' αυτούς είναι τα αντιλαϊκά μέτρα που συνοδεύουν όλα τα πιθανά σενάρια για το χρέος. Μοναδική διέξοδος είναι να το πάρουν απόφαση και να «διευθετήσουν» οι ίδιοι τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχουν με το κεφάλαιο και την αντιλαϊκή πολιτική που τους εξοντώνει...

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ ξεκίνησε την περασμένη Πέμπτη την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση των βιομηχάνων μιλώντας για τους «οραματιστές» και «φιλοπάτριδες» καπιταλιστές, που το μακρινό 1907, όταν ιδρύθηκε ο ΣΕΒ, «είδαν τις ευκαιρίες» που ανοίγονταν στην Ελλάδα, «πήραν τα ρίσκα τους» και όλα τα μετέπειτα χρόνια «έδωσαν δουλειές» στον κόσμο, μαζί βέβαια με εκμετάλλευση, φτώχεια, κυνηγητό, μερικούς πολέμους και άλλα τέτοια, που φαντάζουν βέβαια «μικρά» και ασήμαντα μπροστά στα «υψηλά νοήματα» των καπιταλιστών. Ο δε πρωθυπουργός, έμπλεος συγκίνησης και αφού περιέγραψε το πώς όλο το αντεργατικό πλαίσιο και τα μέτρα που τσάκισαν την εργατική τάξη και το λαό, μαζί με μια σειρά επιπλέον διευκολύνσεις που έχει στα σκαριά για τους καπιταλιστές, δημιουργούν «ευνοϊκό περιβάλλον» για την τοποθέτηση κεφαλαίων, είπε πως θα είναι και «μια επιβράβευση για όσους έδειξαν τα προηγούμενα δύσκολα χρόνια τον λεγόμενο επενδυτικό πατριωτισμό»! Βέβαια, δεν περιμέναμε και τίποτα άλλο απ' όσους παλεύουν να στρατεύσουν τους εργαζόμενους στους νέους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου. Λίγο ακόμα, όμως, και θα μας πουν ότι εκείνο που κινεί τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής είναι... ο πατριωτισμός και οι άλλες «υψηλές αξίες» των καπιταλιστών, και όχι το ανελέητο κυνήγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, για τη θωράκιση της οποίας τσακίζουν το λαό και τον μπλέκουν σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια...

Η κυβέρνηση της Δανίας (κυβέρνηση μειοψηφίας από το Φιλελεύθερο Κόμμα, τη Φιλελεύθερη Συμμαχία και το Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα) απέσυρε προσωρινά την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 67 στα 67,5 χρόνια, καθώς η πρόταση δεν συγκεντρώνει την απαραίτητη πλειοψηφία στη Βουλή. Ενδιαφέρον όμως έχουν τα επιχειρήματα των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών και του ακροδεξιού ρατσιστικού Δανέζικου Λαϊκού Κόμματος, που ενώ εμφανίζονται να διαφωνούν με το συγκεκριμένο μέτρο, υιοθετούν στο ακέραιο τη λογική της παράτασης του εργάσιμου βίου, προς όφελος της εργοδοσίας και του κράτους. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο η δανέζικη Βουλή έχει ψηφίσει από το 2006 τη σταδιακή αντιστοίχιση του κατώτερου ορίου συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, που οδηγεί σε δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα. Τώρα, η αντιπολίτευση θεωρεί πολύ πιο «εποικοδομητικό» να παραμένουν στην αγορά εργασίας οι συνταξιούχοι με «καλή φυσική κατάσταση», με στόχο οι συντάξεις να δίνονται σε κάθε συνταξιούχο για 14,5 χρόνια κατά μέσο όρο. Αυτό είναι το μέτρο που, όπως όλα δείχνουν, θα νομοθετήσει τελικά η κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας ότι από τις «ευημερούσες» καπιταλιστικές οικονομίες έως τη «Δανία του Νότου», ανεξάρτητα από κρίση, υψηλό κρατικό χρέος κ.λπ., τα μέτρα για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι παντού τα ίδια. Οπως και τα επιχειρήματα που τα συνοδεύουν...

1933 Οι κομμουνιστές γιατροί Ευθυμίου, Πατσούρας, Σιδερίδης, Αντωνιάδης, Τζαμαλούκας, Καμαριώτης και Ζεκάκος δικάζονται με το βενιζελικό «Ιδιώνυμο», κατηγορούμενοι ότι διέδιδαν σκοπίμως στους εργάτες αφροδίσια νοσήματα για να τους εξαθλιώσουν και να τους σπρώξουν έτσι προς τον κομμουνισμό! Η κατηγορία γελοιοποιείται. Ωστόσο, το δικαστήριο καταδικάζει τους 3 πρώτους, καθώς και τον κομμουνιστή φαντάρο Τατασόπουλο σε 6 μήνες φυλακή και 1 μήνα εξορία.

1936 Οι εργαζόμενοι του Βόλου κατεβαίνουν σε 24ωρη πανεργατική απεργία. Η αστυνομία χτυπάει με τα όπλα τους απεργούς. Σκοτώνει έναν εργάτη και τραυματίζει 30.

1941 Το ολοκαύτωμα της Κανδάνου. Ηταν η απάντηση των Γερμανών εισβολέων στην ηρωική αντίσταση του λαού της Κρήτης («Μάχη της Κρήτης»).

1943 Η ΚΕ του ΚΚΕ σε συνεδρίασή της εγκρίνει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την αυτοδιάλυσή της. Οπως εκτίμησε το Κόμμα στο 18ο Συνέδριό του, «η σοβαρά λαβωμένη ιδεολογική ενότητα και η έλλειψη της οργανωτικής σύνδεσης των ΚΚ, με τη διάλυση της ΚΔ, δεν επέτρεψαν τη διαμόρφωση μιας αυτοτελούς ενιαίας στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στη στρατηγική του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Το Γραφείο Πληροφοριών των ΚΚ, που συγκροτήθηκε το 1947 και αυτοδιαλύθηκε το 1956, καθώς και οι διεθνείς διασκέψεις των ΚΚ, που γίνονταν στη συνέχεια, δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτά τα προβλήματα».

1944 Η Γαλλική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης ανακηρύσσεται Προσωρινή Κυβέρνηση της Γαλλίας. Στην κυβέρνηση αυτή μετέχουν το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα. Πρώτος Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβέρνησης διετέλεσε ο στρατηγός Ντε Γκολ.

1946 Δημοψήφισμα στην Ιταλία για το πολιτειακό. Το 54,3% των Ιταλών ψηφίζει υπέρ της κατάργησης της μοναρχίας.

1946 Συνέρχεται το 5ο Συνέδριο του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΕ). Γενικός Γραμματέας εκλέγεται ο Κώστας Γαβριηλίδης. Την ίδια μέρα, συνέρχεται και το Α' Πανελλαδικό Συνέδριο των Θυμάτων της Κατοχής.

1957 Πραγματοποιείται η κηδεία του στρατηγού του ΕΛΑΣ Στέφανου Σαράφη, με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων. Η κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή απαγορεύει την απόδοση στρατιωτικών τιμών στον νεκρό.

1966 Το «Surveyor 1» γίνεται το πρώτο αμερικανικό διαστημικό σκάφος που προσεδαφίζεται ομαλά στη Σελήνη. Είχε προηγηθεί το σοβιετικό «Λούνα 9», 4 μήνες πριν (3/2/1966).

1968 Κυκλοφορεί στο εξωτερικό το πρώτο φύλλο της αντιδικτατορικής εφημερίδας «Ελεύθερη Πατρίδα».

1992 Στο πρώτο δημοψήφισμα σε κράτος - μέλος της ΕΟΚ για την έγκριση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι Δανοί ψηφίζουν κατά (50,7%), αναστατώνοντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Επακολούθησε δεύτερο δημοψήφισμα το 1993, στο οποίο, μετά από πολλές πιέσεις και εκβιασμούς, συναίνεσαν (56,7%).

1998 Τρέχοντας με 200 χλμ. την ώρα στη Γερμανία (Κάτω Σαξονία), η αμαξοστοιχία «Ιντερσίτι» εκτροχιάζεται και πέφτει πάνω σε γέφυρα, όταν σπάει ένας από τους ατσάλινους τροχούς της. Ο απολογισμός είναι 101 νεκροί και 88 τραυματίες.