ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αυτοί «όλοι μαζί»,,,

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι μαγικό σύνθημα είναι αυτό το «όλοι μαζί μπορούμε». Στην αρχή νομίζαμε ότι το «κόπιραϊτ» ανήκει στη ΓΣΕΕ. Ωσπου διεκδίκησε την πατρότητα του συνθήματος ο ίδιος ο Κ. Σημίτης για να απαντήσει στην ενδοκομματική κρίση του κυβερνητικού κόμματος. Χτες εμφανίστηκε και η ΔΑΚΕ με πρώτο σύνθημα «Ολοι μαζί μπορούμε». Ηδη το σύνθημα διεκδικείται και από την επιχείρηση για το 2004 ως σύνθημα προσέλκυσης «εθελοντών». Και ξάφνου διαπιστώνουμε πως εδώ και καιρό σε ημερίδα του ΣΕΒ για την απασχόληση το σύνθημα διατυπώθηκε από τους βιομηχάνους ακριβώς έτσι: «Ολοι μαζί μπορούμε» και απευθυνόταν στους κατά τον ΣΕΒ «κοινωνικούς εταίρους». Για να 'μαστε πάντως δίκαιοι, το «όλοι μαζί» ανήκει στο ΠΑΣΟΚ. Το έχει χρησιμοποιήσει προ πολλού ως κεντρικό εκλογικό σύνθημα. Ενώ το «μπορούμε» είναι ήδη τίτλος βιβλίου. Μικρός που είναι ο κόσμος...

... κι εμείς στο δρόμο

Το θέμα, πάντως, δεν είναι αν όλοι αυτοί μαζί μπορούν. Εχουν αποδείξει ξανά και ξανά πως πράγματι μπορούν να ξεπατώσουν στην εκμετάλλευση την εργατική τάξη - γιατί αυτός είναι ο στόχος τους. Το θέμα είναι αν τους αντέχει έτσι «όλους μαζί» η εργατική τάξη. Κι έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε πως διάφορες μάσκες δεν μπορούν πλέον να εμφανίσουν τα φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες. Είναι πολλοί αυτοί που διαδηλώνουν σήμερα κόντρα στη συναίνεση και την υποταγή...

Ακόμη κι αυτοί...

Είναι τόσο εξόφθαλμα επικίνδυνες οι διατάξεις του «τρομο» - νομοθετήματος που ακόμα και οι φανατικοί υποστηρικτές του «εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος» του Σημίτη αναγκάστηκαν να «ψελλίσουν» κάποιες επικριτικές κουβέντες. Ο λόγος για την ΑΕΚΑ του Ν. Μπίστη και για την ανακοίνωση που εξέδωσε για τον «τρομονόμο», η οποία θα πρέπει να είναι και η πρώτη - από τη μέρα ίδρυσης της κίνησης - που δεν τάσσεται άκριτα στο πλευρό μιας κυβερνητικής απόφασης. Βέβαια, η κριτική που ασκείται είναι επιεικώς «ήπια», αποτελεί ωστόσο μια ακόμα απόδειξη του μεγέθους των κινδύνων που εγκυμονεί το κυβερνητικό νομοθετικό έκτρωμα...

Σχεδόν απραξία

Πέρασε μια βδομάδα αφότου η υποδιοικητής του ΙΚΑ Ευ. Χατζηανδρέου αναγνώρισε ότι η οδοντογιατρός Δ. Μαρουφίδου δεν έπρεπε να μετακινηθεί και υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει στο υποκατάστημα του Ιδρύματος στην Αμφιάλη, όπου εργάζεται απ' το 1982.

Η Δ. Μαρουφίδου μετακινήθηκε στο υποκατάστημα του Κερατσινίου στις 2.3.2001 μετά από απόφαση των υπευθύνων στην τοπική μονάδα του Πειραιά και ήταν η απάντηση στο αίτημα της οδοντογιατρού να βελτιωθεί η υλικοτεχνική υποδομή. «Αφού δεν έχεις εργαλεία, να πας κάπου αλλού που έχουν εργαλεία για να δουλέψεις» - απάντησαν οι τοπάρχες. Η οδοντογιατρός έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στο τοπικό υποκατάστημα και στη συνέχεια είχε συνάντηση με την υποδιοικητή του ΙΚΑ, η οποία και δεσμεύτηκε για την επαναφορά της στην Αμφιάλη.

Ετσι για ολόκληρη τη βδομάδα η οδοντογιατρός αντιμετώπισε εννιά περιστατικά -εκ των οποίων πέντε ήρθαν απ' την Αμφιάλη. Οταν ήταν στην Αμφιάλη αντιμετώπιζε μέχρι 15 περιστατικά τη μέρα.

Ασφαλώς και πρωτεύει η ηθική αξίωση της οδοντιάτρου να είναι στη θέση της και κοντά στους ασφαλισμένους της περιοχής της -οι οποίοι έχουν μαζέψει εκατοντάδες υπογραφές για την επαναφορά της. Από και πέρα, έστω και μόνο για λόγους οικονομίας θα έπρεπε να είχε επισπευστεί η επαναφορά της.

Εκκρεμότητες δεκαπενταετίας

Βέβαια, ο τρόπος που μετακινήθηκε η οδοντίατρος από την Αμφιάλη δεν είναι άγνωστος στο ΙΚΑ. Εχουν υπάρξει και άλλες περιπτώσεις. Μερικές, μάλιστα - όπως πληροφορήθηκε η στήλη, με αφορμή την περίπτωση της οδοντιάτρου - εκκρεμούν στα δικαστήρια δεκαπέντε και πλέον χρόνια τώρα. Δηλαδή, επιστήμονες αξιώνουν και μέσω της δικαστικής οδού την επαναφορά τους στην αρχική θέση πρωτίστως για ηθικούς λόγους και από επιστημονικό ενδιαφέρον.

Και όχι μόνον αυτό. Παρ' ότι υπάρχουν αλλεπάλληλες θετικές αποφάσεις δικαστηρίων, οι επιστήμονες μένουν παροπλισμένοι από το Ιδρυμα.

Κι ύστερα, υπάρχει το ερώτημα για το πώς δημιουργούνται οι ουρές στο Ιδρυμα και μάλιστα σε ευαίσθητους τομείς.

Νισάφι πια

Την αύξηση κατά 50% των νοσηλίων για τις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις στο «Ωνάσειο» και στις ιδιωτικές κλινικές ετοιμάζει το υπουργείο Υγείας, σύμφωνα με χτεσινό δημοσίευμα του «Εθνους». Ετσι, το (κλειστό) νοσήλιο για τις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα θα φτάσει στα τρία εκατ. δραχμές, από δύο εκατ. δραχμές που ήταν απ' τις 2.4.1993.

Και βέβαια, θα κληθούν τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώσουν και πάλι το μάρμαρο. Κι ύστερα ο υπουργός Υγείας μπορεί να έρθει να μιλήσει για «πιράνχας» στο χώρο της Υγείας, όταν η πολιτική της κυβέρνησης έχει μεταβληθεί, στην κυριολεξία, σε σκυλόψαρο. Και μπορεί, ύστερα από χρόνια, να ακούσουμε και πάλι καμιά αυτοκριτική, ότι δεν έκανα καλά για την αύξηση των νοσηλίων.

Μικρή λεπτομέρεια: Την καθιέρωση του νοσηλίου για τις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις την έκανε η ΝΔ και την εκσυγχρονίζει το ΠΑΣΟΚ... Νισάφι πια. Πόσο να πληρώσουν τα Ταμεία;

Οι... δειπνομαχίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΟΝΟ ΝΑ διορίσει τον ...εισηγητή της πλειοψηφίας στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης περί τρομοκρατίας, δε ζήτησε χτες η Νέα Δημοκρατία, που δήλωσε ένθερμος υποστηρικτής του προτεινόμενου νόμου!

Μάλιστα, όπως είπε ο αρμόδιος τομεάρχης της, ο Θ. Αναγνωστόπουλος, το προτεινόμενο νομοσχέδιο είναι πανομοιότυπο με αυτό που είχε προτείνει η Νέα Δημοκρατία την περίοδο 1992- 93! Μιλάμε για ...μεγάλο ενθουσιασμό.

Πρόκειται μάλλον για μια επίδειξη ...ευγενούς άμιλλας από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οταν διακρίνουν κάτι τόσο πιστά νεοφιλελεύθερο, αυταρχικό και αντιδημοκρατικό, όπως το συγκεκριμένο νομοθέτημα, δεν μπορούν παρά να χειροκροτήσουν.

ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ να ...κουράσει τον κόσμο το ΠΑΣΟΚ με «ασημαντότητες», επισήμανε χτες η Βάσω Παπανδρέου για το χαμό που γίνεται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος!

Της συνιστούμε να μην ανησυχεί. Ούτως ή άλλως το ΠΑΣΟΚ έχει κουράσει τον κόσμο εδώ και πολύ καιρό με την πολιτική του. Αυτά που γίνονται τώρα μάλλον ...διασκέδαση είναι για όλους μας. Συνεχίστε!

Ισως μόνο θα έπρεπε να αλλάξουν λίγο το σύστημα των εσωκομματικών συζητήσεων και της ίντριγκας, δηλαδή να κόψουν τα γεύματα και τα δείπνα. Η εσωκομματική αντιπαράθεση μπορεί μεν να οξύνει και να «ακονίζει» τις πολιτικές δυνατότητες του καθενός, έτσι όμως όπως το κάνουν στο ΠΑΣΟΚ ...παχαίνει.

Και τέλος πάντων, το γεγονός αυτό στον Πάγκαλο, επί παραδείγματι, μπορεί να μην κάνει καμιά ζημιά (πόσο να παχύνει πια;), αλλά τώρα ένας Ακης Τσοχατζόπουλος, που φημίζεται για το στιλ του, δεν είναι σωστό να επιδίδεται σε τέτοιες καταχρήσεις!

Επίσης (αυτό το λέμε τώρα έτσι συμβουλευτικά) καλό θα ήταν στις κόντρες που γίνονται να υπάρχει και κάποια πολιτική διαφοροποίηση και όχι μόνο... τακτικίστικες αναφορές! Να υπάρχει ένα στοιχείο αληθοφάνειας και σοβαρότητας, βρε παιδί μου.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αγώνας κατά της «παγκοσμιοποίησης»

Λίγοι, ίσως, θυμούνται ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από τη φετινή «συνάντηση του Νταβός». Επιλεγμένοι εκπρόσωποι της γνωστής λέσχης των ισχυρών του κόσμου προσπάθησαν - ανεπιτυχώς βέβαια - να ανοίξουν «ζωντανό διάλογο», μέσω τηλεδιάσκεψης, με στελέχη του κινήματος αμφισβήτησης της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που τις ίδιες μέρες είχαν συγκεντρωθεί στο Πόρτε Αλέγκρε της Βραζιλίας. Μόνο τυχαία δεν ήταν αυτή η κίνηση εκ μέρους των υπαλλήλων των πολυεθνικών. Αρκετό καιρό νωρίτερα, ιδιαίτερα μετά τις συγκλονιστικές διαδηλώσεις στο Σιάτλ, είχε ήδη ξεκινήσει μια συστηματική προσπάθεια για την εξουδετέρωση και ενσωμάτωση του κινήματος κατά της «παγκοσμιοποίησης», πριν αυτό απειλήσει επικίνδυνα το καθεστώς της «νέας τάξης».

Η τακτική που έχει διαμορφώσει η «διεθνής» της αντίδρασης απέναντι στο ολοένα και διογκούμενο κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης έχει γίνει τον τελευταίο καιρό ιδιαίτερα «προσεκτική», αλλά με τον ίδιο σταθερά αμετακίνητο στόχο: Την εκτροπή, τη χειραγώγηση και τον εκφυλισμό αυτού του πολύχρωμου κινήματος. Από τη μια επιδιώκει δήθεν να ανοίξει έναν «διάλογο», αλλά την ίδια στιγμή δε διστάζει, όταν χρειάζεται, να επιστρατεύσει τις σιδερόφραχτες αστυνομικές δυνάμεις για να καταστείλει τις διαδηλώσεις. Ενδεικτική αυτής της στάσης, την οποία βέβαια έχουν υιοθετήσει και οι εθνικές κυβερνήσεις, είναι η αντιμετώπιση των μαζικών διαδηλώσεων στη Νίκαια, κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνόδου κορυφής των «15». Η γαλλική κυβέρνηση της κεντροαριστεράς είχε μετατρέψει σε φρούριο το χώρο της συνόδου και χρησιμοποίησε τα εκεί ΜΑΤ για να κτυπήσει τους διαδηλωτές, ενώ την ίδια στιγμή ο Λ. Ζοσπέν δε δίσταζε να απλώνει χείρα φιλίας και συνεννόησης με τους «περισσότερους» διαδηλωτές. Βέβαια, η παραπάνω επιχείρηση, που στόχο έχει τη διάσπαση του κινήματος, ποντάρει στο γεγονός ότι στις γραμμές αυτού του κινήματος δε λείπουν, βέβαια, ούτε οι αυταπάτες ούτε η σύγχυση.

Παράλληλα, το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι προσπάθειες «διάβρωσης» και «ενσωμάτωσης» του κινήματος αμφισβήτησης της «παγκοσμιοποίησης», με τη δημιουργία των περιβόητων «μη κυβερνητικών οργανώσεων», οι οποίες, χρηματοδοτούμενες από κυβερνήσεις και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα προφίλ αμφισβητία της «παγκοσμιοποίησης», με προκαθορισμένο στόχο να εμφανιστούν στη συνέχεια ως «αξιόπιστοι» και «λογικοί συνομιλητές» με τους υποτιθέμενους αντιπάλους και εχθρούς τους! Ανάλογες κινήσεις καταστρώνονται και από την κυβέρνηση Σημίτη και είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα διανοούμενου και φίλου του πρωθυπουργού, ο οποίος ενώ υπερασπίζεται τον «νεοφιλελεύθερο εκσυγχρονισμό» ταυτόχρονα εμφανίζεται ως μαχητής για την «εκλογίκευση» της «παγκοσμιοποίησης»! Παρόμοιες κινήσεις εκδηλώνονται ή βρίσκονται υπό εκκόλαψη από συγγενικούς ιδεολογικοπολιτικούς χώρους. Κοινός παρονομαστής αυτών των κατευθυνόμενων κινήσεων είναι ότι τάσσονται γενικά και αφηρημένα κατά της «παγκοσμιοποίησης» και την ίδια στιγμή «αδιαφορούν» ή στοιχίζονται πίσω από τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης, επιδιώκοντας με προσεκτικό τρόπο να αφυδατώνουν από κάθε τι ριζοσπαστικό τα κινήματα αυτά!

Ομως, τα τέτοιου είδους «κινήματα» και οι σκόπιμα πολυδιαφημιζόμενοι εκπρόσωποί τους δεν έχουν καμία σχέση με το αγωνιστικό κίνημα που έχει στόχο την απόκρουση της βάρβαρης επίθεσης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και τελικά την ανατροπή του. Αλλωστε, οι περισσότεροι λάμπουν διά της απουσίας τους στους αγώνες που δίνονται σε εθνικό επίπεδο, ενάντια στον πόλεμο, στη φτώχεια και την περιθωριοποίηση των λαϊκών στρωμάτων, ενάντια στην κατάλυση των κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ο αγώνας κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης θα ενταθεί τα επόμενα χρόνια περισσότερο συντονισμένα και αποτελεσματικά, γιατί όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται τη ρίζα του κακού, για τα δεινά των λαών του κόσμου, δηλαδή τα μονοπώλια, τις πολυεθνικές και το καθεστώς της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης. Η καλύτερη συμβολή των εργαζομένων στη χώρα μας στο κίνημα αυτό είναι η αδιάκοπη και μαζική πάλη ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, ταυτόχρονα με την αγωνιστική «διασύνδεσή» τους με τους αγώνες των εργαζομένων σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Η κοροϊδία της «διαφάνειας»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ολα είναι διάφανα», συνηθίζει να απαντά, με ύφος που δεν επιδέχεται αντιρρήσεις, ο Δ. Αβραμόπουλος, όταν ερωτάται για τους οικονομικούς πόρους του κόμματός του. Κι όμως, έχει δίκιο ο δήμαρχος! Με διαφάνεια έχει ανατεθεί σε μεγαλοεπιχειρηματία φίλο του (Μ. Κόμης, της βιομηχανίας «Αβαξ») να μαζεύει χρήματα για το κόμμα μέσα από επιτροπή-άλλοθι. Με διαφάνεια χρησιμοποιεί το ελικόπτερο της οικογένειας Λιβανού για τις μετακινήσεις του στην επαρχία (όπως έκανε το Σαββατοκύριακο στο Νομό Ηλείας). Με διαφάνεια, προπάντων, του χαρίζεται, σχεδόν καθημερινά, πανάκριβος τηλεοπτικός χρόνος από τα κανάλια. Εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση για τη... διαφάνεια του κόμματος του «φωτός», αλλά με την κοροϊδία, πολύ περισσότερο όταν είναι τόσο απροκάλυπτη.

«Χαιρετίσματα» από τη Ρηγίλλης

Αν έχει τέτοιους αντίπαλους η κυβέρνηση, τι τους θέλει τους συμμάχους. Ο λόγος για την ηγεσία της ΝΔ, η οποία έχει επάξια κατακτήσει τον τίτλο του καλύτερου συμμάχου της κυβέρνησης. Χτες, για παράδειγμα, τάχθηκε αναφανδόν στο πλευρό της και στήριξε με θέρμη τον «τρομονόμο». Ο αρμόδιος τομεάρχης, Θ. Αναγνωστόπουλος, «χαιρέτισε» την ενέργεια της κυβέρνησης να προχωρήσει στη δημοσιοποίηση του «τρομονόμου» και δήλωσε ικανοποιημένος και δικαιωμένος γιατί το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου «είναι περίπου πανομοιότυπο μ' εκείνο το οποίο είχε θεσπίσει η ΝΔ ως κυβέρνηση την περίοδο '92-'93» και, επίσης, «ανταποκρίνεται πλήρως στις προτάσεις που είχαμε κάνει όταν πριν από ενάμιση μήνα επισκεφθήκαμε τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης». Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για ασυνέπεια την ηγεσία της ΝΔ ούτε ασφαλώς για «απειθαρχία» απέναντι στις οδηγίες Μπερνς. Ομως, δεν μπορεί να εμπαίζει τους εργαζόμενους εμφανιζόμενη ως προστάτης των δικαιωμάτων τους.

Μικρό το «κακό»

Την κατάργηση πολλών θέσεων ειδικών απεσταλμένων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε προχτές ο εκπρόσωπος Τύπου του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών. Σύμφωνα με τον Ρίτσαρντ Μπάουτσερ, καταργούνται, μεταξύ άλλων, οι θέσεις των «ειδικών συντονιστών» για το Κυπριακό, τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και την Αϊτή.

Μεταξύ μας, όσον αφορά το Κυπριακό, τζάμπα πλήρωνε τον ειδικό απεσταλμένο η Ουάσιγκτον.

Η απουσία του δεν πρόκειται να γίνει διόλου αισθητή, γιατί απλούστατα κάποιοι άλλοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Σημίτη μπορούν να ανταποκριθούν επάξια και σε αυτή την αποστολή. Το έχουν άλλωστε αποδείξει.

Τα «τέρατα»

Μέχρι προχτές είχαμε το τέρας του πληθωρισμού. Κι ενώ το τέρας αυτό αντιμετωπίζεται με δυο τρόπους, είτε με αντιμονοπωλιακά μέτρα και μια πολιτική ανάπτυξης προς όφελος του λαού, είτε με σκληρές μονόπλευρες λιτότητες σε βάρος των εργαζομένων και μέτρα προς όφελος της ολιγαρχίας, η κυβέρνηση Σημίτη έχει πολλές φορές καμαρώσει για τη μείωση του «τέρατος» και θέλει να της χρωστάμε και ευγνωμοσύνη, επειδή εφάρμοσε και συνεχίζει να εφαρμόζει το δεύτερο δρόμο.

Τώρα, οι πληροφορίες λένε, πως θα εμφανιστεί και το δεύτερο «τέρας», με την έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Το όνομα αυτού: τα μεγάλα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών και η εντεινόμενη διεύρυνσή τους. Οσο για την προτεινόμενη συνταγή, σχετικά με την αντιμετώπισή του, είναι η εξής: η συνέχιση - τουλάχιστον - της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, η επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών (βλέπε εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό, διάφορες «απελευθερώσεις», κλπ.), οι ακόμη μεγαλύτερες περικοπές των κοινωνικών κρατικών δαπανών και το ξεπούλημα οτιδήποτε δημόσιου μπορεί να πωληθεί και, τέλος πάντων, η πολύμορφη και περισσότερο αποφασιστική ενίσχυση της «αγοράς», του ανταγωνισμού και των νόμων τους.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, μία και μόνη είναι η προοπτική: οι πολλοί φτωχοί να γίνουν ακόμη περισσότεροι και φτωχότεροι, ενώ οι λίγοι πλούσιοι ακόμη πλουσιότεροι. Εκτός και οι πολλοί αποφασίσουν να σηκώσουν το ανάστημά τους και διεκδικήσουν ενωμένοι τα δίκια τους.

Στο δρόμο για το δίκιο

Το σύνθημα του αγώνα κόντρα στην αντιδραστική λαίλαπα που ετοιμάζει η κυβέρνηση - και με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο - με την ανοχή, αν όχι την ανοιχτή βοήθεια του συναινετικού μπλοκ των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, αντηχεί απ' άκρη σ' άκρη σε όλη τη χώρα. Στο επίκεντρο του αγώνα σήμερα είναι το κεφαλαιώδες ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, η υπεράσπισή της ως κοινωνικό δικαίωμα και βασικό στοιχείο της ανάπτυξης, αλλά και η προβολή από ταξική βάση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών της εργατικής και γενικότερα λαϊκής οικογένειας.

Χτες ξεκίνησε μαζικά και μαχητικά η Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις. Σήμερα τη σκυτάλη παίρνει η Αθήνα και συνολικά στο «χορό» των κινητοποιήσεων μπαίνουν 42 συνολικά πόλεις. Είναι μια προσπάθεια που έχει μεγάλη αξία σήμερα γιατί αυτό που πρώτα και κύρια απαιτείται δεν είναι οι φραστικές διακηρύξεις αλλά η καθημερινή, η πρακτική οργάνωση της λαϊκής πάλης. Είναι όμως και μια απάντηση στην προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση, υπηρέτης της άρχουσας τάξης, να βάλει στο γύψο το δικαίωμα του λαού στη διαδήλωση, με το σχετικό νόμο που ετοιμάζει, αλλά και στην προσπάθεια καταστολής του λαϊκού κινήματος με το νέο τρομονόμο, που είδε το φως της δημοσιότητας προχτές.

Γι' αυτό το μήνυμα είναι ένα: Ολοι στο δρόμο. Οι κομμουνιστές μαζί με άλλους πολλούς λαϊκούς αγωνιστές, μέσα από τις γραμμές του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, με τις Επιτροπές Αγώνα για την Κοινωνική Ασφάλιση που εξαπλώθηκαν σε όλη την Ελλάδα, δίνουν εδώ και καιρό τη μάχη της ενημέρωσης των λαϊκών στρωμάτων σε πόλεις και χωριά, σε τόπους δουλιάς. Οι ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις δε μιλάνε μόνο σήμερα. Είχαν καταγγείλει το στημένο «κοινωνικό» διάλογο που κατέληξε τελικά στην αποδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων και σήμερα κρούουν το «καμπανάκι» του κινδύνου για το ξεθεμελίωμα του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. Καλούν τους εργαζόμενους να μην κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω από τις κατακτήσεις που αποκτήθηκαν από τους αγώνες του λαϊκού κινήματος με θυσίες και αίμα. Οχι μόνο να υπερασπιστούν το δημόσιο, κοινωνικό και καθολικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και με την πάλη τους να επιβάλλουν μέτρα σε φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Πρέπει σήμερα να γίνει κατανοητό ότι το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης αφορά όλους. Η αξιοπρεπής σύνταξη για όλους τους εργαζόμενους, ένα σύγχρονο σύστημα υγείας, δημόσιο και δωρεάν, οι αναβαθμισμένες παροχές κοινωνικής πρόνοιας είναι ενιαίο σύνολο, που απαιτείται να γίνει το κέντρο της πάλης των λαϊκών στρωμάτων. Είναι αγώνας ζωής για όλες τις γενιές και γι' αυτές που έχουν διανύσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής (και στις θυσίες τους εν πολλοίς χρωστάμε τις σημερινές κατακτήσεις) και για τις νέες γενιές που βλέπουν να διαγράφεται μπροστά τους ένας «εκσυγχρονισμένος» εργασιακός μεσαίωνας με κυρίαρχο μοντέλο αυτό του απασχολήσιμου.

Η μάχη ξεκίνησε και πρέπει να δοθεί με μεγαλύτερη μαχητικότητα από ποτέ. Κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη αξιοπρέπεια στη ζωή, έχει θέση στα μετερίζια του σημερινού αγώνα και αυτών που έρχονται. Οι εργάτες, αγρότες, μικροεπαγγελματίες πρέπει να ορθώσουν το δικό τους μέτωπο στην ενιαία και πολυμέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, που θέλει προκειμένου να πολλαπλασιάσει τα υπερκέρδη του, να σαρώσει δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων. Το δίκιο των πολλών θα κριθεί μόνο στο δρόμο.

Τρομονόμος

Χαφιέδες,

φακελώματα,

«κοριοί» παντού

και μπάτσοι

και δίκες

κι «ικριώματα»

γι' όποιον «καλά»

δεν κάτσει!

* * *

Συλλήψεις

κι εξακρίβωση