Είναι ενδεικτικό ότι εμφανίζοντας το «διάλογο» ως έναν από τους πυλώνες στους οποίους το ΝΑΤΟ στηρίζεται για την αντιμετώπιση των σημερινών «σύνθετων προκλήσεων», εξήγησε: «Η ισχυρή άμυνα δημιουργεί τη βάση για τον πολιτικό διάλογο (...) Θέλουμε διάλογο γιατί ο διάλογος μπορεί να αυξήσει την προβλεψιμότητα και τη διαφάνεια». Αλλωστε, καθαρά διαμήνυσε πως το ΝΑΤΟ επενδύει ειδικά στην «περισσότερη (σ.σ. εννοώντας φυσικά την καταρχήν στρατιωτική) δύναμη» και την «περισσότερη πρόληψη».

Ο «διάλογος», λοιπόν, που οι ιμπεριαλιστές επιδιώκουν δεν είναι παρά η προετοιμασία τους για κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, περιλαμβάνει προσωρινούς συμβιβασμούς, διαμόρφωση συμμαχιών, κέρδισμα χρόνου για καλύτερη προετοιμασία. Σ' αυτήν τη βάση, οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, να μη δεχτούν να γίνουν «κρέας στα κανόνια» κανενός από τους πολέμους που εντατικά ετοιμάζονται στα «εργαστήρια» των ιμπεριαλιστών.

Είναι, αν μη τι άλλο, προκλητική η ανακοίνωση με την οποία η ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ τοποθετείται για το Προσφυγικό, προσπαθώντας να υπερασπιστεί τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Γράφει, μεταξύ άλλων, για «μάχες» που αλλάζουν «το κλίμα υπέρ των προσφύγων και της ειρήνης», για «μάχες για να μείνουν τα σύνορα ανοιχτά και να υπάρχουν ασφαλείς διάδρομοι για τους ξεριζωμένους» κ.λπ. Δηλαδή, όχι μόνο αθώα η κυβέρνηση αλλά της αξίζουν και έπαινοι για το έργο της!

Από πότε, όμως, το ΝΑΤΟ έγινε εγγυητής της ειρήνης; Και μήπως δεν έχει και την πρόσκληση της κυβέρνησης για να σουλατσάρει στο Αιγαίο στέλνοντας τους «ξεριζωμένους» από κει απ' όπου ήρθαν και απ' όπου τους έδιωξε η ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ; Μήπως δεν είναι τα κράτη - μέλη της ΕΕ που προτάσσοντας τα συμφέροντα των αστικών τους τάξεων υψώνουν φράχτες και υποδέχονται με καταστολή πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του αναμασούν τα περί «πανανθρώπινων αξιών», που τάχα πρεσβεύει η λυκοσυμμαχία, φτιασιδώνοντάς την ακόμα και ετούτη την ώρα που η αποκρουστική της όψη αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο;

Οι δικαιολογίες της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ περί «συσχετισμών» και «ασφυκτικών πιέσεων», που κατέστησαν αναπόφευκτη τη ΝΑΤΟική επιχείρηση στο Αιγαίο, δεν αντέχουν σε καμία σοβαρή κριτική. Ούτε είναι ειλικρινής η «έντονη ανησυχία» που εκφράζεται για την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, η οποία επιχειρείται να περιοριστεί στον κίνδυνο καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των προσφύγων που δικαιούνται διεθνούς προστασίας από τη Συνθήκη της Γενεύης μέσα από διαδικασίες επαναπροώθησης. Ενώ η ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ κάνει «γαργάρα» ότι εκτός απ' τα δικαιώματα των προσφύγων σοβαρό κίνδυνο διατρέχουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο είναι σαν να καλείς το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

Οσο για την κατάληξη της ανακοίνωσης, εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Γιατί το να κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζοντας το σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων, των ολέθριων για τους λαούς ανταγωνισμών και, ταυτόχρονα, να αναγνωρίζει στο λαό «κάθε λόγο να πρωτοστατήσει σε ένα μεγάλο πανευρωπαϊκό αντιπολεμικό κίνημα, ετούτη τη στιγμή για την κατάπαυση του πυρός και την ειρήνευση στη Συρία και το Ιράκ» και να καμώνεται πως «θα συμβάλει σε αυτό με όλες του τις δυνάμεις», είναι κάτι παραπάνω από υποκρισία. Είναι απαράμιλλος κυνισμός και απύθμενο θράσος, στο φόντο μιας πραγματικής τραγωδίας για χιλιάδες ανθρώπους.

Μαγειρέματα αναμένονται στο συνέδριο του Ποταμιού, που θα γίνει από αύριο Παρασκευή έως την Κυριακή. Εκτός, φυσικά, του Στ. Θεοδωράκη, από τους διοργανωτές προσκλήθηκαν να μιλήσουν και οι Κυρ. Μητσοτάκης και Φ. Γεννηματά. Βεβαίως, θα είναι εκεί και στελέχη του κόμματος όπως ο Χ. Θεοχάρης, που ζητά ανοιχτά συμπόρευση με Μητσοτάκη, αλλά και ο Σπ. Λυκούδης, που καλοβλέπει την «πρωτοβουλία» Γεννηματά για αναμόρφωση της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ σοσιαλδημοκρατίας. Οι Γεννηματά και Θεοδωράκης δεν θέλουν εκλογές. Η δε Γεννηματά θέλει κομπρεμί με Ποτάμι και συγκυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Ο Μητσοτάκης αρνείται «οικουμενική» ή συγκυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και με άλλον πρωθυπουργό, πέραν του Αλ. Τσίπρα. Ο δε Θεοδωράκης κρίνει ότι ο Μητσοτάκης μπορεί να αλλάξει γνώμη. Αλλωστε, ο Μητσοτάκης δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι δεν ζητά εκλογές, και ομολογουμένως πολλές από τις δηλώσεις του είναι τόσο αμφίσημες που αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Σε κάθε περίπτωση ...κάπου θα συναντηθούνε. Αλλωστε, συνισταμένη όλων τους είναι η παραπέρα προώθηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και η στράτευση του λαού σε αυτόν το στόχο, σημείο όπου οξύνουν την κριτική τους προς την κυβέρνηση ότι τις καθυστερεί. Αδίκως, θα λέγαμε, εφόσον ΣΥΡΙΖΑ κι ΑΝΕΛ έχουν κι αυτοί να επιδείξουν σημαντικό τέτοιο «έργο» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

1890 Γεννιέται ο Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ, ηγετικό στέλεχος του Κόμματος των Μπολσεβίκων (μέλος του ΠΓ της ΚΕ από το 1926 έως το 1957). Διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού - δηλαδή της σοβιετικής κυβέρνησης - (1930 - 1941), καθώς και υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ (1939 - 1949 και 1953 - 1956).

1899 Πεθαίνει ο Πολ Τζούλιους Ρόιτερ, Γερμανός δημοσιογράφος, ανταποκριτής και μεταφραστής, που εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (1851). Το 1850 ίδρυσε το ομώνυμο ειδησεογραφικό πρακτορείο.

1915 Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο στόλος της Αντάντ αποβιβάζει στρατό και κυριεύει τη Λήμνο. Οι Αγγλογάλλοι τη χρησιμοποιούν ως ορμητήριο, για απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης.

1921 Η Γεωργία ανακηρύσσεται Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία.

1946 Στο θέατρο Αργυροπούλου συνέρχεται η πρώτη μετά τη Βάρκιζα Γενική Συνέλευση των αγωνιστών του ΕΛΑΣ, στην οποία παίρνουν μέρος 5.000 ΕΛΑΣίτες

1948 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Θεσσαλίας μπαίνουν στον Αλμυρό και την Ευξεινούπολη.

1954 Εχοντας ανατρέψει τον πρώτο Πρόεδρο της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας συνταγματάρχη Μοχάμετ Ναγκίμπ, ο συνταγματάρχης Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ γίνεται πρωθυπουργός της Αιγύπτου. Προσέγγισε τη Σοβιετική Ενωση, εθνικοποίησε τη διώρυγα του Σουέζ, ενώ διετέλεσε επικεφαλής του λεγόμενου «Κινήματος των Αδεσμεύτων» (1964 - 1970).

1956 Δεύτερη συνάντηση του Νίκου Ζαχαριάδη με τη Διεθνή Επιτροπή των 6 Κομμουνιστικών Κομμάτων που ανέλαβαν να παρέμβουν στο ΚΚΕ στη διάρκεια του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Οι τοποθετήσεις του Ν. Ζαχαριάδη είχαν αυτοκριτικό χαρακτήρα, αλλά και αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση της γραμμής και της δράσης του ΚΚΕ από το μηδενισμό. Ανέδειξαν πως ο ένοπλος αγώνας του ΚΚΕ είχε επιλεγεί σε συνεννόηση με τα αδελφά γειτονικά κόμματα και το ΚΚΣΕ. Βεβαίως, ανέδειξαν και την αντιφατικότητα, αλλά και τις δυσκολίες στην έκβαση του ένοπλου ταξικού αγώνα που διεξαγόταν στην Ελλάδα, σε σχέση με το διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. Ετσι, χωρίς να υποτιμώνται τα εσωτερικά λάθη και οι αδυναμίες στην έκβαση της πάλης του ΔΣΕ, αναδείχθηκε και η σχέση τους με τις αντιφάσεις και δυσκολίες που διαμορφώνονταν στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, την οπορτουνιστική επίδραση στο κίνημα της Γιουγκοσλαβίας που επηρέαζε σημαντικά το συσχετισμό δυνάμεων στην περιοχή. Η Διεθνής Επιτροπή δεν παραδέχτηκε αυτήν τη σχέση.

1968 Ο Μακάριος επανεκλέγεται Πρόεδρος της Κύπρου.

1973 Σε συνθήκες και με όρους της δικτατορίας πραγματοποιείται το 17ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Το Συνέδριο κατήγγειλε η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση (ΕΣΑΚ).

1986 Υπό την πίεση έντονων μαζικών λαϊκών αντιδράσεων, ο δικτάτορας των Φιλιππίνων Φερδινάνδος Μάρκος εγκαταλείπει τη χώρα με ελικόπτερο των ΗΠΑ.

2014 Πεθαίνει ο Ισπανός δεξιοτέχνης του φλαμένκο, κιθαρίστας και συνθέτης Πάκο ντε Λουθία.